Πέμπτη 12 Απριλίου 2018

Γρίφοι


Παλεύω με τα τέρατα, σου είπα
Μα εσύ δεν είδες δράκους γύρω μου
Κι έτσι δεν κατάλαβες
-Κοίτα τις γραμμές στη σειρά
Σε κουτάκια στοίβαζα ως τώρα τη ζωή μου
Όλα στη σειρά. Όλα τακτοποιημένα
-Τις παραδόσεις τηρούσες θαρρώ
-Τις ισορροπίες μου φοβόμουνα μη χάσω
-Τι γλώσσα μιλάς; Όλο με γρίφους
Κοπιάζω στα λόγια σου να μπω
-Είναι που λύθηκε η ψυχή
Και στο άσπρο κολυμπάει
-Γιατί τα αναμοχλεύεις
Κάτσε να ξαποστάσεις
Της κούρασης τον ιδρώτα να μεταλάβεις
-Τα γρανάζια του νου είναι που τρέμω
Αυτοί είναι οι δράκοι! 

@ριστέα



Έπρεπε να γράψω με βάση την αρχική εικόνα, την οποία και παρέλαβα 
από το Κανελλάκι μου. Κείμενο θαρρώ.
Για τη φωτο-συγγραφική μας σκυτάλη!
Αλλά εγώ με άφησα ως συνήθως έρμαιο της έμπνευσης,
κι αυτό που μόλις διαβάσατε, κατάφερα στο χαρτί να αποτυπώσω.
Ελπίζω τη γλώσσα μου να κατάλαβαν κάποιοι
και οι γρίφοι να μην έμειναν μετέωροι!

Ευτυχώς που υπάρχουν και τα διαδικτυακά μας δρώμενα 
κι επιστρέφω...
Το νου σας ... Ένα Συμπόσιο αδημονεί 
στο φως να βγει!

Επιλέγω για τη Μία μας την επόμενη σκυτάλη...







58 σχόλια:

  1. Εμπνεύστηκες από την καρέκλα και το νερό; Που κάθεσαι να ξαποστάσεις από τον μακρύ τον δρόμο και πίνεις νερό να ξεδιψάσεις, λες και το νερό δεν θα κατεβάσει και δεν θα σβήσει μονάχα τη δίψα, αλλά και άλλα μαζί που κόλλησαν πάνω σου απ' τη διαδρομή. Αυτή η σύνδεση μου έμεινε από εικόνα και κείμενο, μα μπορεί να κάνω και λάθος. Όπως και να 'χει, σε ενέπνευσε υπέροχα η φωτογραφία που επέλεξε η Κανελλένια μας. Και μπορεί να μην είμαι καλή στους γρίφους, όμως θαρρώ πως αυτούς τους έπιασα και χαμογελώ γλυκά... ξέρεις εσύ. ΣΛ! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ό,τι φωτό κι έδινε η κανελλένια, εγώ τα δικά μου θα έγραφα...
      ;-)
      Μάκια!

      Διαγραφή
  2. Έκανες τη διαφορά! Παρότι το ποίημα ήταν ένα από τα είδη επιλογής, εσύ είσαι η πρώτη που έγραψες ποιητικό λόγο. Καλά εγκαίνια! Μη ξεχνάμε και το Συμπόσιο!
    Η προσπάθεια να τηρήσουμε τα ''πρέπει'' μας και όσα χάραξαν για εμάς, είναι βαρύ φορτίο. Ειδικά όταν οι φόβοι μας κυριαρχούν κατά διαστήματα! Έτσι αποκωδικοποίησα τους υπέροχους ''γρίφους'' σου! Ωραία η φωτογραφία για την Μία ξεχωριστή και λίγο δύσκολη. Θα ήθελα όμως να μου πεις και την πηγή της. Φιλιά πολλά και σ' ευχαριστώ πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαίρη μου, ευτυχώς που με το δρώμενό σου έδωσα σημεία ζωής!
      Σε ευχαριστώ θερμά για το κίνητρο που μας έδωσες!
      Πολλά φιλιά

      Διαγραφή
  3. Να βγεις!
    Η πόρτα ποτέ δεν έκλεισε πίσω σου, εξ' άλλου τα παπούτσια σου, έμειναν απ' έξω, προφανώς να μη λερώσουν το μέσα και το μπουκάλι νερό σε περιμένει να σε ξεδιψάει!
    Όταν φροντίζουμε να λαδώνουμε τα γρανάζια του νου μας, οι δράκοι εξαφανίζονται!
    Εξαιρετική συμμετοχή!

    ΑΦιλάκια και καλή συνέχεια και στη Μία με την φωτεινή εικόνα που άφησες πίσω σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εμείς έχουμε μία ψυχική επικοινωνία μαγισσούλα μου!
      Νομίζω ότι είσαι μέσα στο μυαλό μου...πάντα!

      Διαγραφή
  4. Είσαι υπέροχη με το καβαφικό σου κώδικα

    φιλιάαααα ♥♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μακάρι να μην καταλάβαινα τους γρίφους με τα "τακτοποιημένα κουτάκια" και τα γρανάζια της "παράδοσης". Είναι που σκάλισες όμως μέσα μου, κάτι προσωπικούς "δράκους" και το έκανες γλυκά κι αέρινα σαν την τραβηγμένη κουρτίνα της φωτογραφίας.
    Αριστάκι μου, εύχομαι ολόψυχα να μετατρέψεις όλα αυτά τα "κουτάκια", σε μικρά ασβεστωμένα μοτίβα που θα στολίζουν την εξώπορτά σου.
    Διαλέγοντας αυτή τη φωτογραφία, είχα κατά νου τη φιλόξενη γωνιά σου. Που προσφέρει δροσερό "νεράκι" και χώρο για κουβέντα, σ' όσους περνούν απ' τα μέρη σου.
    Χαίρομαι που σε ταξίδεψε σε τόσο βαθιά νερά...
    Τα φιλιά μου♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Έκανες τη διαφορά νομίζω στη σκυτάλη μας. Και ναι αυτό το άσπρο της ψυχής που κολυμπά δεν το φοβάμαι και τα τέρατα θα φύγουν και οι δράκοι του νου θα μεταναστεύσουν. Αυτά όμως τα κουτάκια τα τακτοποιημένα στη ζωή μας με ταλανίζουν και εμένα
    Η φωτογραφία για τη Μία πολυεπίπεδη. Καλή της επιτυχία
    Φιλί γλυκό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάντα άνω κάτω Αννούλα μου ( τα κουτάκια) και θα με θυμηθείς!
      Μάκια!

      Διαγραφή
  7. Πίσω απο τις γραμες σου διαβαζα..Αριστακι μου..!
    Τους δρακους μας να εξημερωσουμε να τους κανουμε φιλους μας..!
    Ασε και τα κουτακια αταχτοποιητα..
    Κατσε μάτια μου να ξαποστασεις..
    Στο φιλόξενο κατώφλι σου..
    Κεραστήκαμε της ψυχης σου το νερό..
    Και ξεδιψάζαμε ανταμα..!!
    Ανταξια συνεχισες την σκυταλη και μας πηγες ενα βημα παραπανω.. την αγαπη μου με φιλάκιαααα.!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Οι γρίφοι δεν έμειναν μετέωροι! Καταλάβαμε τα νοήματα και νιώσαμε όσα συναισθήματα έκρυβαν.
    Μου άρεσε η έμπνευση που επέλεξες να συνοδεύσει την εικόνα της Μαρίας. Για εμένα ήταν τόσο Αριστέα!
    Να 'σαι καλά, πάντα καλά Αριστάκι μου, να γεμίζεις με όμορφες συμμετοχές τα όποια δρώμενα μας! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ουάουυυυ τι ωραίο κειμενο! Να δω εγώ πόυε θα το πάρω απόφαση να συμμετάσχω!
    -Είναι που λύθηκε η ψυχή
    Και στο άσπρο κολυμπάει
    -Γιατί τα αναμοχλεύεις
    Κάτσε να ξαποστάσεις...

    Αυτό το σημείο μου άρεσε πολύ Αριστέα μου. Εύγε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. "Της κούρασης τον ιδρώτα να μεταλάβεις
    -Τα γρανάζια του νου είναι που τρέμω
    Αυτοί είναι οι δράκοι! "

    Τι λες τώρα Αριστέα μου....!
    Με Ποίημα η συμμετοχή σου...! η διαφορά στην όμορφη αυτή σκυτάλη.
    Με τι νοήματα, με λέξεις, με φράσεις,
    με ένα φινάλε πολύ δυνατό.
    Πόσο έψαξες πίσω από την εικόνα και μέσα στη ψυχή σου για αυτό ;
    Μπράβο κορίτσι μου. Το χάρηκα.
    Αλλά και η επιλογή της εικόνας που παραδίδεις επίσης ιδιαίτερη.
    Καλό βράδυ κορίτσι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάτι ήξερε το Μαράκι Γιάννη μου!
      Δεν γράφω στο ξεκάρφωτο συχνά.
      Συνήθως έχω λόγο...
      Φιλιά :)

      Διαγραφή
  11. Συναισθήματα και θέλω στοιβαγμένα σε κουτάκια να αντιπαλεύουν με τα πρέπει για την ισορροπία.
    Η φωτογραφία της Μαρίας σε οδήγησε σε ποιητικά μονοπάτια. Αναμένω που θα οδηγήσει την Μία η δική σου φωτογραφία.
    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Έτσι! Έρμαιο της έμπνευσης να γίνεσαι Αριστέα μου. Ναι. Το δρώμενο ήθελε κείμενο (και όχι μόνο) κι εσύ ένα κείμενο μας έδωσες. Ένα κρυμμένο κείμενο πίσω από το ποίημα... Δεν προσπαθώ να το αποκρυπτογραφήσω γιατί με την προσπάθεια θα μείνω... Το απόλαυσα όμως κι έκανα δικούς μου συνειρμούς με κάθε λέξη.
    Άλλωστε αυτό δεν είναι ποίηση? Να καταφέρνει ο δημιουργός, τον κάθε αναγνώστη, να τον βάζει στη διαδικασία της ταύτισης με το δημιούργημά του.
    Υπέροχο!!! Συγχαρητήρια!!!
    Καλό βράδυ κι από ΄μένα με ονείρατα δίχως δράκους και τέρατα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καθόλου μετέωροι δεν έμειναν οι γρίφοι σου!
    Εξαιρετική έμπνευση σου έφερε η φωτογραφία του Θάνου!
    Μπράβο! Ήταν ένα κείμενο που είπε πολλά...και τα είπε καθαρά αν και με γρίφους!
    Και η φωτογραφία που διάλεξες να παραδώσεις με τη σκυτάλη είναι τόσο ξεχωριστή!
    Φιλιά πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Η ανατροπή δεν ήρθε με το ποίημα αλλά με το που σε οδήγησε αυτή η φωτογραφία! Μου άρεσε απίστευτα που δεν εμπνεύστηκες κάτι επιφανειακά και εμβάθυνες τόσο..

    Το κλείσιμο πολύ δυνατό! Θα είμαι ειλικρινής με παραξένεψε η επιλογή σου για την Mia, ίσως περίμενα μια διαφορετική επιλογή αλλά εσύ ξέρεις καλύτερα!! :)

    Φιλάκια πολλά καλή συνέχεια με δύναμη!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω ότι η φωτό για τη Μία ήταν συνέχεια στη δική μου σκέψη...
      Αλλά φυσικά της έδινε και την ελευθερία να το πάει όπου ήθελε!
      Πολλά φιλιά Κατερίνα μου! :))

      Διαγραφή
  15. Πέρασε να δεις αυτό , έχω κάτι για σένα . Ευχαριστώ
    http://purple-delfinaki-sunset.blogspot.com.cy/2018/04/the-versatile-blogger-award.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Την έκανες τη διαφορά Αριστάκι μου και μας εξέπληξε ευχάριστα η έμπνευσή σου....Η εικόνα με το νησιώτικο λευκό ασβεστωμένο κατώφλι, την τραβηγμένη κουρτίνα , την γαλάζια ψαθωτή καρέκλα, μας χάρισε το σκηνικό για να δούμε τις εικόνες της σκέψης σου, να ξαποστάσουμε και ν΄αναμετρηθούμε με τους δικούς μας δράκους να μπούμε στη διαδικασία να λύσουμε τους δικούς μας γρίφους.....Φιλιά και αναμονή για το Συμπόσιό σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Στίχοι φιλοσοφημένοι.
    Στίχοι διαμαρτυρίας αλλά και κατανόησης.
    Για τους δράκους, τα κουτάκια, την πεπατημένη.
    Γρίφος λυσιτελής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Από εχθές το βράδυ διαβάζω και ξαναδιαβάζω το ποίημα σου Αριστέα μου.
    Μου έκανε εντύπωση πού πήγες με την εικόνα που παρέλαβες!
    Αυτοί οι δράκοι και τα τέρατα μας βασανίζουν όλους.
    Ελπίζω να ξαπωστασουμε κάποτε.
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ίσως τελικά το μυστικό να είναι ότι ποτέ δεν ξαποστάζουμε Ρένα μου... ( κι αυτό είναι για καλό! )
      Φιλιά :)

      Διαγραφή
  19. Καλημέρα γλυκιά μου και τι όμορφη ποιητική συνοδεία για το πρωινό μου ξύπνημα. Κατανοητοί οι γρίφοι σου, εγώ πιστεύω ότι εμπνεύστηκες από τη..ψυχή σου και όχι από την εικόνα που είναι ένα εξωτερικό ερέθισμα, Ευχαριστώ για το όμορφο ξεκίνημα της ημέρας μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Δε φαίνονται οι δράκοι...
    Και οι γραμμές συνηθίζονται...
    Και η κούραση...
    Ας είναι καλά το άσπρο και το γαλάζιο...
    Καλησπερα!
    Συγχαρητήρια! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ για το πέρασμα Λυγερή μου!
      Πολλά φιλιά :)

      Διαγραφή
  21. Καλά, εγώ θα έγραφα για ένα πρόσφατα βαμμένο δωμάτιο που αφήσαμε την κουρτίνα ανοιχτή για να..στεγνώσει, κι άλλα τέτοια-πιο-πεζά-πεθαίνεις! Χαχα! Να όμως που μπορεί να οδηγήσει η έμπνευση τού καθενός και να μας εκπλήξει ευχάριστα! Καλή εβδομάδα ✿

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχαχαχαχα!
      Να'σαι καλά βρε Πέτρα μου!!
      (κλαίω!!! ☺)

      Διαγραφή
    2. (αχαχα! Μου ευχόσουν καλή εβδομάδα... Λίγο ακόμα και θα σου ευχόμουν καλό μήνα! ☺)

      Διαγραφή
  22. Α έκανες μεγάλη τρίπλα Αριστάκι! Ξηγήθηκες συμποσιακά! Κάτι μπόρεσα να γραπώσω, η φωτό μελετημένη εκλογή από τη Μαρία, έτσι να παραπέμπει στην αυλή σου. Μεγάλο challenge και η δική σου επιλογή για τη Μία. Σούπερ.

    Χριστός Ανέστη και πάντα ωραία συναπαντήματα σαν κι αυτό που κάματε τις προάλλες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Αυτή η υπέροχη φωτογραφία με πήγε χρόνια πίσω στο χωριό μου!!!Τότε που οι γυναίκες έβαφαν με ασβέστη τις αυλές,το ρολόι της ΔΕΗ,η σκούπα πάντα δίπλα στην πόρτα...και οι καρέκλες για να μαζεύονται τα απογέυματα να πίνουν το καφεδάκι τους...όμορφα χρόνια...κάθε σπίτι με τη δική του ιστορία...
    Υπέροχο το κειμενό σου Αριστέα μου!!!Με άγγιξε!!!
    Με δράκους πάντα θα παλεύουμε ποιος θα είναι νικητής;
    Τα φιλιά μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ ακόμα και τώρα ασπρίζω Δέσποινα!
      Φιλάκια πολλά :)

      Διαγραφή
  24. Αριστέα μου, εμπνεύστηκες από μια πανέμορφη φωτογραφία ένα υπέροχο ποίημα. Οι γρίφοι σου δεν έμειναν μετέωροι. Ελπίζω να νικάμε πάντα τους δράκους. Σε φιλώ, φίλη μου και σ' ευχαριστώ για την εκπληκτική φωτογραφία που μου στέλνεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Πολύ ωραίο μπλογκ, πολύ ωραίο ποίημα!!!
    Bravissima Airis!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Οι γρίφοι είναι για να προσπαθούμε, γι αυτό κι εγώ θα κάνω μια προσπάθεια.

    Κάπως σαν να αντικατοπτρίζει το μέσα σου τολμώ να πω πως μου φάνηκε.

    Σε φιλώ γλυκά <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Σας ευχαριστώ όλους θερμά για τα ζεστά σας σχόλια!
    Το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής...
    Λόγω έλλειψης χρόνου, απέχω από το μπλόκινγκ , αλλά δεν σας ξεχνώ!
    Πολλά φιλιά!
    @

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Τα γρανάζια του νου! Αυτά που, όταν πάρουν μπρος, άλλοτε μας στέλνουν στα ουράνια κι άλλοτε μας κατεδαφίζουν...
    Αλλά όταν λύνεται η ψυχή αρχίζει το πανηγύρι!
    😚🍓

    ΑπάντησηΔιαγραφή