Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2013

Κόκκινο ... πανί!

Δες πρώτα το βιντεάκι
30 δεύτερα από το χρόνο σου ζητώ!.
Ο ήχος δεν είναι απαραίτητος.
Αν και θα σου δώσει καλύτερα το στίγμα.
Αλλά πώς λένε οι Κινέζοι:
Μια εικόνα είναι ίση με χίλιες λέξεις;
Αυτό!


Ναι, το είδατε;
Και τι σκεφτήκατε;
Όχι ... μην μένεις στο κόκκινο εσώρουχο!
Δεν ασχολούμαι με πρόστυχα (όχι εδώ τουλάχιστον)!

Εγώ το έβαλα για το παιδί.
Και τη συμπεριφορά της μάνας.
Δεν είναι το θέμα μας το κόκκινο εσώρουχο!

Έχουμε ένα παιδί που έχει μια ανεπίτρεπτη συμπεριφορά.
Και μια μάνα επίσης απαράδεκτη (το λιγότερο), κατά τη δική μου άποψη.
Ποιος φταίει άραγε;

Ισχύει η παροιμία:
"το παιδάκι σου και το σκυλάκι σου όπως το μάθεις";

Ποια αντίδραση πιστεύεις ότι θα ήταν η σωτηρία αυτού του παιδιού;

Η δικιά μου ανάλυση προσεχώς στα Βότσαλα.

Καλή σου μέρα
@ριστέα


86 σχόλια:

  1. αχ τώρα πρωί πρωί με έβαλες σε σκέψεις ..βάβαια δεν κατάφερα να δω κάτι αξιόμεμπτο στη συμπεριφορά της μαμάς .....αλλά η συμπεριφορά του παιδιού είναι καθρέπτης της μαμάς....
    από την άλλη δεν θέλω να καταδικάσω καποιον από ένα ατυχές
    περιστατικό ......θα το σκεφτώ περισσότερο,,,καλημέρα Αριστέα μου :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Γεωργία μου!
      Σίγουρα από ένα μεμονωμένο περιστατικό δεν διακινδυνεύει κανένας επιστήμονας διαγνώσεις!
      Το περιστατικό μπήκε μόνο για το προβληματισμό !
      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  2. Καλημέρα,μικρό μου!
    Έχοντας μια κόρη στα 13αλλά κι ένα σκυλάκι,τρία ανίψια 19,20 και 23 και πολλά άλλα παιδιά γνωστών και φίλων, συμφωνώ απόλυτα με την παροιμία.
    Οι δικές μας συμπεριφορές διαμορφώνουν τα μικρά μας πλάσματα.Με τις σφαλιάρες δεν έκανε ποτέ κανείς διαπαιδαγώγηση.
    Αυτά!
    Φιλιά κι αγκαλιές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Κορίνα μου!
      Σίγουρα είμαστε από αυτούς που πιστεύουν στη μεγάλη επίδραση του περιβάλλοντος!
      Και διαφαίνεται πόσο αντίθετη είσαι με τα αυταρχικά παιδαγωγικά συστήματα!
      Σε ευχαριστώ για την κατάθεση της άποψης σου !
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  3. Τα παιδιά Αριστάκι μου πιστεύω ότι είναι ο καθρέφτης μας σε πάρα πολλά πράγματα.
    Εχουν τον χαρακτήρα τους αλλά το πως λειτουργούν έχει να κάνει με την δική μας συμπεριφορά.
    Το βλέπω στην κόρη μου.
    Δεν μπορεί κανένας γονιός να μην κάνει λάθη, άνθρωποι είμαστε αλλα πιστεύω ότι όταν αγαπάς το παιδί σου πολύ, θα την βρεις την άκρη.
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Ελενάκι μου!
      Μου άρεσε η διατύπωσή σου: τα παιδιά μας είναι ο καθρέφτης μας σε πάρα πολλά πράγματα.
      Σίγουρα ξεκινάμε πως τα λάθη δεν θα τα αποφύγουμε! Όλοι θα κάνουμε. Άλλοι μαθαίνουμε κι άλλοι όχι!
      Το θέμα είναι ότι την πληρώνουν τα απιδιά μας!
      Φιλάκια!
      Και σε ευχαριστώ για την κατάθεση της άποψης σου!

      Διαγραφή
  4. Περιμένω με πολύ ενδιαφέρον την ανάλυσή σου, Αριστέα.
    Είναι ένα θέμα που το θεωρώ από τα πιο σοβαρά, διότι δεν έχει
    να κάνει μόνο με μια οικογένεια, αλλά με ολόκληρη την κοινωνία.
    Δεν σου κρύβω πως κάτι σχετικό, (έχοντας και κάτι σαν το παραπάνω στο μυαλό μου) σκεφτόμουν να γράψω και να ζητήσω
    την γνώμη σας..

    Την καλημέρα μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανταίε μου ...κι εγώ με περιμένω! :)))
      Έχω μέσα μου εμπειρίες και γνώσεις αλλά δεν ξέρω πώς θα βγει! Δεν θέλω να γράψω νουθεσίες. Θέλω να προβληματιστούμε.
      Χαίρομαι που το βλέπουμε ως κοινωνικό το θέμα αυτό. Γιατί κι εγώ το ίδιο πιστεύω.
      Να γράψεις κι εσύ! Καλό είναι να βλέπουμε κάποια τέτοια θέματα απ΄όλες τις σκοπιές!
      Τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  5. Kαλημερούδια!
    Η άποψη μου....Ποτέ δεν φταίνε τα παιδιά!
    Πάντα, κάτι άλλο κρύβεται πίσω από ξεσπάσματα και κρίσεις πανικού..
    Συμφωνώ απόλυτα με την παροιμία σου...
    Φιλιά!
    **Αννιώ**

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννιώ μου τη φράση αυτή "ποτέ δεν φταίνε τα παιδιά μας" την λέω καθημερινά σχεδόν! Χαίρομαι που συμφωνούμε!
      Θα το διερευνήσουμε πιστεύω στη συνέχεια....γιατί το παιδί έχει μια τέτοια συμπεριφορά...
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  6. Σκέφτομαι τη σοφία που κύβουν τα μάθια των παιδιών.. την απόγνωση και την ανασφάλεια που διακρίνω στις κινήσεις και τις πράξεις τους.. και βλέπoντας την αδιαφορία των μεγάλων.. πλέον σταματώ και κάνω υποδείξεις! Αισθάνομαι πως είναι καθήκον πλέον να επεμβαίνω, παρότι έχω αισθανθεί πολλές φορές σαν εισβολέας.

    Ανυπομονώ να δω τι θα γράψεις στα Βότσαλα! Ευτυχώς που γράφει το Τζινάκι, αράχνες έπιασε εκεί μέσα! Φιλιά πολλά και μια γλυκιά καλημέρα από Μελβούρνη :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγριμάκι μου ..πόσο σε νιώθω! Αν και εναντίον κάθε μορφής βίας όταν βλέπω τέτοια περιστατικά ειλικρινά νιώθω την ανάγκη να βιαιοπραγήσω! Εναντίον της μητέρας βέβαια! Και πρόσφατα το ένιωσα ...καταμεσής στο δρόμο! Ένας θεός ξέρει πως έχω συγκρατηθεί ως τώρα!

      Νομίζω ότι είμαι εναντίον των υποδείξεων ! Βάζω πάνω από όλα το σεβασμό στον άλλον! Δεν είπα ότι έχω δίκιο! Σου εξηγώ το λόγο της μη επέμβασης μου!

      Είχα λόγο που δεν μπορούσα να γράψω στα βότσαλα! Έπρεπε να βάλω σε τάξη τα εσωτερικά μου ζητήματα...
      Κι όχι πως λύθηκαν.... παράταση δόθηκε...:(((

      Διαγραφή
  7. καλημέρα Αριστέα όταν βλέπεις άναλογες σκηνές μόνο προβληματισμό και θλίψη προκαλούν......Δεν ξέρω αλλά αυτή η επιθετικότητα και η υπερκινητικότητα αυτού του παιδιού δεν μου άφησαν περιθώρια να μείνω στο εσώρουχο!
    φιλιά πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, αυτός ήταν κι ο σκοπός μου αρχικά: ο προβληματισμός!
      Σε φιλώ γλυκά!

      Διαγραφή
  8. Ελπίζω να είναι fake, ειδεμή είναι πολύ θλιβερό. Θλιβερή η συμπεριφορά της μάνας, θλιβερή του παιδιού, θλιβερά και τα σχόλια στο βίντεο, όπως κι ο τίτλος.

    Η δική μου λογική λέει πως αν δεν είσαι απ' τις μανάδες που φυτεύουν τα παιδιά στην τηλεόραση, για να μιλήσουν με την φιλενάδα και ν' απολαύσουν τον καφέ τους (που δεν είναι κακό να συμβαίνει αυτό, αλλά είναι άκρως ανησυχητικό αν συμβαίνει επί μονίμου βάσεως), και είσαι πάνω απ' το παιδί σου, κοιτάς να το συμβουλεύσεις και να του μιλάς, νοιάζεσαι για τον περίγυρω και τις παρέες του, τότε δεν μπορείς να αποτύχεις εύκολα. Ή τουλάχιστον δεν μπορεί να φύγει τόσο πολύ εκτός ελέγχου η κατάσταση.

    Τα παιδιά είναι ζυμαράκι, που πλάθονται καθημερινά, κι είμαστε υπεύθυνοι κι υπόλογοι για το σχήμα που θα τους δώσουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλα θλιβερά είναι καρδούλα μου! Κι αν όντως είναι κατασκευασμένο δεν σημαίνει πως υπάρχουν δίπλα μας τέτοια περιστατικά!
      Χαίρομαι πολύ γιατί τις απόψεις που έχεις. Δε σε φοβάμαι εσένα ;-)
      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  9. Αχ, Αριστέα μου! Εμένα με θλίβουν τέτοια περιστατικά.
    Δεν είναι απλά τα πράγματα. Πρέπει να έχουμε γνώμονα και την ηλικία του παιδιού. Το παιδί αυτό μοιάζει να είναι τρίτης δημοτικού. Μπορεί να είναι κάτι παραπάνω από αρρύθμιστη συμπεριφορά με παιδαγωγικές τεχνικές. Γνωρίζω ένα παιδί που έχει παρόμοια συμπεριφορά μέσα στην τάξη, και έμαθα πως παίρνει φαρμακευτική αγωγή... Δυστυχώς, και ξέρω ότι οι γονείς του προσπαθούν πολύ, εδώ και πολλά χρόνια...
    Δεν μπορώ να κρίνω τη μάνα που είδα.
    Εννοείται ότι ανυπομονώ να δω την ανάλυσή σου στα "Βότσαλα"...
    Σε φιλώ <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάρω μου ..κι εγώ θλίβομαι!
      Πολύ πιθανόν να πρόκειται για ένα εξαιρετικά διαφορετικό περιστατικό. Για ένα παιδί πχ με υπερκινητική συμπεριφορά.
      Έχω μιλήσει στο παρελθόν για ένα τέτοιο περιστατικό.
      (http://princess-airis.blogspot.gr/2013/06/1.html)
      Ξέρω τι σημαίνει να μεγαλώνεις ένα παιδί με ιδιαίτερες ανάγκες όπως η υπερκινητικότητα.
      Θέλησα να πέσουν τα πρώτα ερωτήματα ...να προβληματιστούμε!Υπάρχουν τέτοιες συμπεριφορές και χωρίς να συντρέχει λόγος φαρμακευτικής αγωγής ή συνδρόμων. Σε αυτά θέλω να εστιάσω!
      Σε ευχαριστώ πολύ για τις παρατηρήσεις σου!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  10. καλημερα Αριστεα μου!

    ρε συ συγνωμη κιολας αλλα εγω γελασα με το βιντεο! οχι στο κατεβασμα της φουστας αλλα στο πως εκανε το μικρο. εκει δε μου εριξε τα βιβλια κατω απο το τραπεζι μου φανηκε πολυ αστειος ο τροπος του.

    μηπως παιζει αν ειναι φτιαχτο;;; ξερω γω... δε τα εμπιστευομαι και πολυ αυτα τα βιντεο...

    αν ειναι οντως αληθεια τι να πω... και μανα και παιδι χρηζουν βοηθεια κοινωνικου λειτουργου η καποιου αλλου ειδικου γιατι αυτο ηταν κωμικοτραγικη κατασταση.

    κι αυτο το μικρο ρε παιδι μου πολυ ζωηρο, σα χιμπαντζης εκανε, η δε μανα στη κοσμαρα της. ελεος.


    ουφ τελικα τα ειπα και ξαλαφρωσα! φιλακιααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να μείνουμε στο αν όντως είναι αλήθεια; Γιατί όσο παίζει να είναι φτιαχτό άλλο τόσο παίζει να είναι αληθινό. Κι εκεί είναι που τρομάζω!
      Σε ευχαριστώ για την κατάθεση της άποψης σου!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  11. Καλημερα!
    Σε πρωτη φαση μοιαζει αστειο. Εμβαθυνοντας, θα σταθω κι εγω οτι ενα μεμονωμενο περιστατικο δεν κρινει μια κατασταση. Το παιδι μπορει να ειχε νευρα απο κατι που του ειχε αρνηθει η μαμα του και να ηθελε να σπασει και τα δικα της. Ωστοσο, νομιζω οτι αυτο που θα εκανα εγω- αν και αν δεν εισαι εκεινη τη στιγμη εκει δεν μπορεις να ξερεις- ειναι οτι θα ζητουσα συγνωμη απο την υπαλληλο, θα απομακρυνομουν για λιγο μαζι με το παιδι, θα εσκυβα να βρεθουν τα ματια μας στο ιδιο υψος και θα τον ρωτουσα, ενδεχομενως ηρεμα ενδεχομενως εντονα δεν ξερω, τι ακριβως θελει. Μετα φυσικα και θα τον επεπληττα για τη συμπεριφορα του, γιατι οτι και να ηθελε δεν ειναι αποδεκτη! Ετσι νομιζω οτι θα αντιδρουσα, ετσι προσπαθω να αντιδρω στο Δημητρη, οχι οτι παντα τα καταφερνω.
    Οσο για τη μανα, ψυχραιμη την ειδα, εχω δει αλλες να τα βουτανε σε τετοιες περιπτωσεις και να τα φερνουν σβουρα, αστα να πανε!
    Πιστευω πολυ οτι ενα παιδι το μαθαινεις συμπεριφορα, αλλα επισης πιστευω οτι γεννιεται και με ενα ποσοστο του χρακτηρα του ηδη διαμορφωμενο. Η δικη μας συμπεριφορα λειτουργει ως παραδειγμα. Στα 3-4-5 μας μιμουνται, σε μεγαλυτερες ηλικιες ομως συχνα διαφοροποιουν τη δικη τους συμπεριφορα απο τη δικη μας, στη δε εφηβεια ενδεχομενως να το κανουν και επιτηδες αυτο...
    Τεσπα, μεγαλη κουβεντα, περιμενω με ανυπομονησια την αναλυση σου.
    Φιλακια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Θα απομακρυνομουν για λιγο μαζι με το παιδι, θα εσκυβα να βρεθουν τα ματια μας στο ιδιο υψος και θα τον ρωτουσα",

      Σε ευχαριστώ Χριστίνα μου! Σε κάτι τέτοιους γονείς πιστεύω για το θαύμα!

      ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙΙΙΙΙΙΙΙ

      Φιλιά από καρδιάς!

      Διαγραφή
  12. Εγώ σκέφτηκα πως το παιδί αυτό έχει μάθει να είναι το επίκεντρο της προσοχής... Η μάνα σαφώς το έμαθε να κάνει έτσι... Τώρα τι έπρεπε να κάνει δε το ξέρω... Είναι πάντως θλιβερό και το βλέπουμε παντού γύρω μας...
    Όπως επίσης βλέπουμε και παιδάκια να συζητούν με τους γονείς τους λογικά και ήρεμα... Όπως τα μάθεις έτσι θα κάνουν...
    Καλημέραααα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πιτσιρίκα μου σε ευχαριστώ ...γιατί ανέφερες έναν από τους "σκοπούς" κατά Ντράικωρς (Πατέρα της Παιδαγωγικής) πίσω από την άσχημη συμπεριφορά των παιδιών μας.... η πρόκληση της άτυπης προσοχής.
      Το τι έπρεπε να κάνει ...Απ ' ότι είδα αρκετοί φίλοι το επεσήμαναν ....κοιτάζεις στα μάτια , δίνεις αγάπη και προσοχή ...αποκτάς συναίνεση και συνεργασία. Χωρίς απατηλές υποσχέσεις!
      Εύχομαι να τα ξεκαθαρίσουμε κάποια στιγμή όσο μπορούμε.
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  13. Καλημέρα Αριστέα μου
    Εγώ βλέπω ένα παιδί που "φωνάζει" είμαι και εγώ εδώ και θέλω την ανάλογη προσοχή. Νομίζω ότι αυτή η προσοχή δεν του έχει δοθεί ποτέ.
    Περιμένω την ανάλυση σου με ενδιαφέρον.
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελένη μου μοιραζόμαστε κοινές ανησυχίες και σκέψεις!
      Σε ευχαριστώ πολύ για την κατάθεση της άποψης σου!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  14. Είμαι σε σχολείο και χρόνια τώρα έχω καταλάβει από την πείρα μου ότι δεν φταίνε ποτέ τα παιδιά! Όσο άσχημη και αν είναι η συμπεριφορά τους, όσο παραβατική και αν είναι η στάση τους αν ψάξεις λίγο θα δεις ότι πάντα κάτι φταίει στο σπίτι! Όχι απόλυτα αδιαφορία μπορεί να είναι και η υπερβολική προστασία, η η τάση να μην αφήνουν το παιδί να αυτενεργεί και να αναλαμβάνει πρωτοβουλία όταν πρέπει! Πολλές φορές "δεν ακούμε" το παιδί ΄οταν πρέπει και μετά χάνουμε το παιχνίοδι. Σίγουρα το παιδί μας και το σκυλί μας είναι η εικόνα μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τζίνα μου μοιραζόμαστε κοινές απόψεις πάνω στο θέμα της διαπαιδαγώγησης! Αν δεν πρόκειται για ειδική περίπτωση... μπορεί να παίζουν πολλοί λόγοι. Θα τα δούμε διεξοδικά προσεχώς!
      Σε ευχαριστώ πολύ για τη συμμετοχή σου!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  15. Τα παιδιά δεν ευθύνονται
    διεκδικούν και μάλιστα σκληρά
    κάποιες φορές ό,τι δεν τους χαρίζεται
    Δεν είναι μόνο ο άρτος ο επιούσιος η ζωή


    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελένη μου εκφράζεις και δικές μου θέσεις!
      Σε ευχαριστώ πολύ για τη συμβολή σου στους προβληματισμούς μας!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  16. Γεια σου Αριστέα μου!
    Εγω πάντα εχω την άποψη ... αν θες να καταλάβεις πραγματα για τη συμπεριφορά και τον χαρακτήρα ενός παιδιού, μη σου πω και ενήλικα, δες απλα τους γονείς του. Σιγουρα δεν ειναι απόλυτο αλλα στις περισσότερες φορες το μήλο κάτω από τη μηλιά πέφτει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στέλλα μου κινούμαστε στις ίδιες απόψεις πάνω κάτω!
      Σε ευχαριστώ πολύ για την κατάθεση της δικής σου άποψης !
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  17. Δύσκολη απάντηση.......αλλά σίγορα κάτι θα φταίει σε αυτό το παιδάκι και φαίρεται έτσι........κάτι θα βλέπει, κάτι θα έχει ή κάτι δεν θα έχει.......κάτι φταίει, αυτό είναι το μόνο σίγουρο...... ότι και να πούμε εμείς είναι λίγο μακάρι η μαμά του να αναρωτήθηκε όπως και εμείς και να κάνει κάτι......τι να πω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το σίγουρο είναι ότι κάτι συμβαίνει!
      Κρατάω αυτό και σε ευχαριστώ!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  18. Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Μαρία Έλενα για την κατάθεση της άποψης σου!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  19. Αν ειναι πανω απο 7 δε σωνεται με τιποτα.
    Αν ειναι κατω απο 7 μμμμμμ......καπως παλευεται
    με σωστη διαπαιδαγωγιση ,
    ζυγοσταθμιση
    και αλλη μανα εννοειται
    (αν και το κοκκινο βρακι
    δεν προεξοφλει την κακοχειροτητα της :-Ρ )

    Οσο για τις αιτιες....
    ντομινο η σκεψη εως το τελευταιο
    να βρισκεται
    στον κηπο της Εδεμ

    Καλησπερα,Αριστεα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ζυγοστάθμιση...
      Κι άλλη μάνα εννοείται!

      αχαχχαχα! Μπορώ να γελάσω λίγο; Το πρώτο γέλιο που ρίχνω μέσα στην ημέρα μου!

      Στον κήπο της Εδέμ το έφτασες ε; μμμμμε προβλημάτισες κι άλλο!

      Σε ευχαριστώ μελένια μου!
      Φιλιά πολλά! ♥

      Διαγραφή
  20. Καλησπέρα Αριστέα μου. Δύσκολο θέμα. Δύσκολο γιατί νομίζω η απάντηση στη λύση δεν είναι καθόλου εύκολη. Καταρχήν δεν το βρήκα καθόλου αστείο, αν και στο βίντεο ο αγγλικός τίτλος το προσδιορίζει ως τέτοιο. Και ναι θα πω κι ότι σκέφτηκα ότι το παιδάκι μια στα πισινά την θέλει ευχαρίστως μπας κι ηρεμήσει. Αλλά όλοι ξέρουμε ότι πρωτίστως φταίνε οι γονείς του. Δεν είμαι ειδική, ούτε λειτουργός ούτε γονέας και από ότι κατανοώ γύρω μου ούτε καν οι λειτουργοί και οι γονείς είναι ειδικοί τελικά... Έχω δει μπροστά μου τέτοιες συμπεριφορές και στη δουλειά, και στη θάλασσα και στο δρόμο. Έχω ακούσει από φίλες μου εκπαιδευτικούς ότι γονείς απλά ''παρκάρουν ''τα παιδιά τους παραπάνω ώρες στα σχολεία μέχρι να τελειώσουν τις ασχολίες τους. Ναι είναι κακομαθημένο το παιδάκι και φταίνε οι γονείς του. Είτε από υπερβολική αγάπη είτε από έλλειψη προσοχής. Το παιδάκι είναι βίαιο, αυτό το παρατήρησες;; Ότι στο σχολείο πχ, μπορεί και να πλακώνει τα άλλα παιδάκια πιστεύω είναι βέβαιο. Δεν φταίει αυτό, ούτε μπορεί να καταλάβει ότι αυτό που κάνει είναι λάθος αν δεν του το χουν κάνει κατανοητό από το σπίτι. Αλλά, ειλικρινά, ας μην γελιόμαστε ποιος γονέας παραδέχεται ότι μεγαλώνει λάθος τα παιδιά του; Μια κουβέντα να πεις και σου λέει, εσύ δεν ξέρεις. Κάνε παιδιά και θα δεις.... Σε φιλώ κι ανυπομονώ για την δική σου εκτίμηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι για όλον τον προβληματισμό που κατέθεσες γλυκιά μου! Για κάθε λέξη που έγραψες!
      Θα κρατήσω το "ας μην γελιόμαστε ποιος γονέας παραδέχεται ότι μεγαλώνει λάθος τα παιδιά του"; και το "εσύ δεν ξέρεις"!

      Σε ευχαριστώ πολύ πολύ για όλα!

      Φιλιά!

      Διαγραφή
  21. Καλησπέρα, Αριστέα. Σε αυτήν την θλιβερή σκηνή, εγώ είδα ένα παιδάκι που ζητάει απεγνωσμένα να το προσέξουν. Γιατί και πώς έφθασε εκεί, δεν είμαστε σε θέση να το ξέρουμε, ώστε να αναζητήσουμε την κατάλληλη αντιμετώπιση. Αν θες, να σου πω μία λέξη, που νομίζω πως η εφαρμογή της ταιριάζει σε κάθε περίσταση: Αγάπη!
    ΥΓ 1: Χαίρομαι που, μαζί με τον Ανταίο, μας θέτετε δύσκολα ερωτήματα προβληματισμού.
    ΥΓ 2: Τα mail σου τα είδες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άννα μου! Αχ Αννα μου! Αγάπη και πάλι αγάπη!
      Όχι ασυδοσία ! Αγάπη!
      Νομίζω ότι πρέπει να φτιάξουμε κίνημα, κάτι... Συμφωνούμε τόσο πολύ σε αυτό! Από παλιά...πριν αρχίσει το μεταξύ μας αλισβερίσι ! ♥

      ΥΓ: Άνοιξα το μέιλ ...183 στο σύνολο μηνύματα με περίμεναν!
      89 ενημερώσεις στο φέις! Και τρία μηνύματα στο φέις επίσης...
      Πέρασα από της Πέτρας ως είθισται( έχει γίνει θεσμός πια) κι ήρθα να σας απαντήσω!
      Μετά με την ησυχία μου θα κάνω το ξεκαθάρισμα :)))

      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  22. Από παλιά πίστευα πως τα παιδιά φέρονται κάπως έτσι για να μας τραβήξουν την προσοχή.
    Το θέμα είναι τεράστιο Αριστέα μου.
    Εσύ το ξέρεις καλύτερα.
    Τα παιδιά γεννιούνται με το χαρακτήρα τους....αλλά τα μεγαλώνουν ενήλικες.
    Εκείνοι που μεγαλώνουν το παιδί(γονείς, δάσκαλοι)δεν ευθύνονται για τη συμπεριφορά του;
    Από την άλλη βλέπεις και αδέρφια, μεγαλωμένα με τον ίδιο τρόπο, τόσο διαφορετικά......
    Δεν ξέρω Αριστέα μου τελικά.
    Λύσε μας το πρόβλημα!

    Καλό απόγευμα, φιλάκια πολλά:)))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όντως Σοφάκι μου , τεράστιο θέμα και δεν λύνεται σε μια ανάρτηση! Σκοπός μου σε πρώτη φάση είναι ο προβληματισμός όλων μας!Χαίρομαι για τις θέσεις σου!
      Φιλιά πολλά !

      Διαγραφή
  23. Με ένα περιστατικό δεν είναι εύκολο να βγάλεις ασφαλή συμπεράσματα. Χρειάζεται μια συνέντευξη από τους γονείς, για να δούμε την εν γένει συμπεριφορά του παιδιού. Από μόνο του το περιστατικό βάζει μεν κάποιες υποψίες αλλά είναι σημαντικό αν είναι μεμονωμένο ή έχουν προηγηθεί και άλλα.
    Για τη συμπεριφορά των παιδιών και πως αυτή διαμορφώνεται σε συνδυασμό με την προσωπικότητα που διαπλάθεται, η ανάλογη επιστήμη έχει πει πολλά.

    Υ.Γ. Αναρωτιέμαι ποιός τραβούσε το βίντεο... υπονοώντας ή είναι στημένο ή κάποιος βιντεοσκοπεί οτιδήποτε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ σωστή η παρατήρησή σου ..Κανένας επιστήμονας δεν βγάζει διαγνώσεις με ένα μόνο περιστατικό. Συλλέγει πολλές πληροφορίες και συντάσσει έκθεση.
      Όμως εδώ δεν είμαστε σε διεπιστημονική ομάδα. Δεν κάνουμε διάγνωση.
      Θέτουμε προβληματισμούς.
      Η θεωρία είναι γνωστή σε ορισμένους- ή πολλούς. Την διατύπωσε τόσο καλά ο πατέρας της παιδαγωγικής Ντράικωρς.
      Ας σκεφτόμαστε συχνά πάνω σε τέτοια θέματα. Και χωρίς τη θεωρία ο προβληματισμός είναι μαι καλή αρχή!

      ΥΓ: Μπορεί να ήταν κάμερα ασφαλείας. Εγώ πάντως αυτό σκέφτηκα!

      Διαγραφή
  24. Καλησπέρα, Αριστέα μου!
    Δε θα ήθελα να πάρω θέση και να κρίνω ένα γεγονός, χωρίς να ξέρω καμία από τις επιμέρους παραμέτρους στη ζωή και στη σχέση μητέρας-παιδιού. Οπωσδήποτε αυτό που είδα δεν με χαροποίησε, πάντως...
    Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεκτό Έλλη μου!
      Ξέρω τις ευαισθησίες σου. Όπως ότι το λειτούργημα σου απαιτεί να είσαι επιφυλακτική!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  25. να αστειευτω λίγο... εχω κονέ με τον Ηρώδη.
    Να σοβαρευτώ; Πάλι τον Ηρώδη θα καλούσα... για τη μανούλα, το παιδακι προσπαθούσε να τραβηξει την προσοχη και κείνη το τραβουσε πίσω της... αν αφιερωνε μισο λεπτο να του εξηγησει θα λεγα προσπάθησε..αυτή το τραβούσε πίσω του στο ύψος των οπισθιων της..ε αυτά εδειξε το παιδακι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αθηνούλα μου έκανες σοβαρές επισημάνσεις!
      Σε ευχαριστώ πολύ πολύ!
      Τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  26. Σίγουρα από ένα βίντεο 30´´ δεν μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα για τη μητέρα και το παιδί και τη μεταξύ τους σχέση. Εγώ αυτό που είδα ήταν ένα παιδί που ήθελε οπωσδήποτε να μιλήσει στη μητέρα του και όσο αυτή δεν έδινε σημασία τόσο αυτό προσπαθούσε να της τραβήξει την προσοχή κάνοντας ζημιές (είναι κι αυτός ένας τρόπος που χρησιμοποιούν τα παιδιά). Η δε μητέρα θα μπορούσε να διακόψει για λίγα λεπτά για να ασχοληθεί με το παιδί της και να το ηρεμήσει. Εγώ ένα ξέρω: τα παιδιά θέλουν συζήτηση...που πάμε, γιατί πάμε εκεί, τι θα κάνουμε, τι πρέπει να προσέχουμε κλπ...ξανά και ξανά. Και διεξόδους για την ενεργητικότητά τους. Και η επίπληξη χρειάζεται για να ξέρουν ότι όσο και να τα αγαπάμε ορισμένες συμπεριφορές δεν είναι αποδεκτές. Και όχι, δε μου φάνηκε αστείο το βίντεο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σοφία μου θα συμφωνήσω! Κι εγώ αυτή την εξήγηση θα κατέγραφα!
      Μου άρεσε επίσης που επεσήμανες και κάτι ακόμα: τα παιδιά χρειάζονται διεξόδους για την ενεργητικότητά τους!
      Χρειάζονται όρια.
      Περιττό να σου πω ότι χαίρομαι που δεν γέλασες!
      Θλίψη προκαλεί...
      Τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  27. Δεν είμαι ειδικός, θα τα πω όπως τα σκέφτομαι.
    Δεν νομίζω να υπάρχει ενδεδειγμένη αντίδραση για τη σωτηρία αυτού του παιδιού, αν φυσικά αναφέρεσαι στη συγκεκριμένη στιγμή.
    Τα λάθη έχουν γίνει σε παρελθόντα χρόνο και αποκλείω να υπάρχει μια “συνταγή” που χρησιμοποιώντας την αλα-καρτ η μαμά να διόρθωνε την κατάσταση.
    Το παιδί έχει μάθει στην απόρριψη, έχει συνηθίσει να μην ασχολούνται μαζί του, έχει μάθει να λειτουργεί παρορμητικά και τυχαία για να τραβήξει την προσοχή.
    Μια άλλη παράμετρος είναι να μιλάμε για υπερ-κινητικό πλάσμα.
    Ό,τι και αν ισχύει από τα παραπάνω, πιστεύω πως χρειάζεται πλέον η γνώμη ειδικού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα συμφωνήσω μαζί σου Πέτρο μου: Τα λάθη έχουν γίνει σε παρελθόντα χρόνο. Δεν υπάρχει μαγική λύση που θα χρησιμοποιηθεί μεμονωμένα εκείνη τη στιγμή και θα λειτουργήσει μαχαίρι! Όμως ούτε κι η αντίδραση της μητέρας βοηθά.
      Πολύ σωστές όλες σου οι παρατηρήσεις . Χαίρομαι για τις απόψεις που κατέθεσες κι εσύ.
      Και ναι, παίζει και το υπερκινητικό σύνδρομο.
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  28. Η συμπεριφορά της είναι χειρότερη απ' το να το χτύπαγε...
    Ο μικρός την "ξεβράκωσε" κυριολεκτικά αλλά και μεταφορικά!
    Περιμένω με ενδιαφέρον τα βότσαλά σου λοιπόν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που στάθηκες στη συμπεριφορά της μητέρας Μαρία μου! Κι εμένα αυτή μου έκανε εντύπωση! Όχι το παιδί!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  29. Καλησπέρα Αριστέα μου!!! Μια και μοναδική φορά που έζησα από κοντά τέτοια συμπεριφορά ήταν και η μοναδική που θα ήθελα να είχα καταπιεί την γλώσσα μου για αυτό που είπα. Τι εννοώ. Βρισκόμουνα σε ένα μαγαζί με παπούτσια όταν μπήκε μια κυρία με ένα κοριτσάκι που είχε ακριβώς την ίδια συμπεριφορά. Αγριοκοίταζα την κυρία αλλά μου είχε κάνει εντύπωση που ο ιδιοκτήτης συνέχιζε σαν να μην τρέχει τίποτα. Στο μεταξύ μέσα στο μαγαζί όλα τα είχε κάνει άνω κάτω. Όταν πλησίασα στο ταμείο εξέφρασα την απογοήτευσή μου για την συμπεριφορά της μαμάς!!! Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα λόγια του.
    Μην μιλάς έτσι!!! Το παιδί είναι άρρωστο!!! Δεν θυμάμαι τι ακριβώς είχε και δεν θα ήθελα να πω κάτι που δεν ισχύει! Επειδή δεν ξέρω τι μπορεί να συμβαίνει και στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν θα αναφερθώ καθόλου σε αυτή. Πάντως η παροιμία ....το παιδάκι σου και το σκυλάκι σου όπως το μάθεις είναι.....το πιστεύω πως ισχύει!!!
    Φιλάκια πολλά!!! Καλό ξημέρωμα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Βιβή μου! Ασφαλώς μπορεί μια τέτοια συμπεριφορά να κρύβει κάτι πολύ πιο σοβαρό. Έχω ασχοληθεί με υπερκινητικά παιδιά έχω δει και χειρότερες αντιδράσεις.
      Όμως εγώ προσωπικά βλέποντας το βίντεο στάθηκα στο τραβολόγημα της μάνας. Στην απότομη συμπεριφορά της. Στην αδιαφορία της.
      Όχι στο παιδί.
      Σίγουρα δεν μπορούμε να κρίνουμε ποτέ από ένα περιστατικό και μόνο!
      Σε ευχαριστώ πολύ για τις απόψεις που κατέθεσες!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  30. Σκεφτόμουν το βίντεο σου και ξαφνικά, τώρα που γύρισα με το ποδήλατο στο σπίτι, είδα ένα μικρό κορίτσι να κλαίει δραματικά πάνω στον ποδηλατόδρομο και ο πατέρας της να προσπαθεί να την ηρεμήσει.. Γονάτισε, την πήρε στην αγκαλιά του και της μιλούσε.. ήταν και λίγο εκνευρισμένος.. δεν είδα όλη την σκηνή για να είμαι ειλικρινής, ήμουν on the road..
    Συμφωνώ και με κάλυψαν κάποιες απαντήσεις που έδωσαν άλλοι αγαπημένοι αναγνώστες.. Οπότε, πιστεύω πως σωτήρια αντίδραση για το παιδί σε κάθε περίπτωση είναι να λαμβάνει όση προσοχή του είναι απαραίτητη... ούτε πολύ, ούτε λίγο... η υπερβολή δεν πιστεύω πως κάνει καλό στα παιδιά... Επίσης, από μια τέτοια στιγμή δε μπορείς να κρίνεις ένα γονιό, παίζουν πολλοί παράγοντες ρόλο!
    Περιμένω την ανάρτησή σου στα βότσαλα με ανυπομονησία! Όλες οι αναρτήσεις σας εκεί είναι υπέροχες! :)
    Καλό βράδυ Αριστέα μου! Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι Παλόμα μου που επισημαίνεις τις συνέπειες της ασυδοσίας! Το μέτρο ξανά μπροστά κι εδώ!
      Σε ευχαριστώ για το σχόλιο σου όπως και τα καλά σου λόγια για τα βότσαλα ! Να'σαι καλά!
      Σε φιλώ γλυκά!

      Διαγραφή
  31. Μμμμ.... Προφανώς και υπάρχει ήδη (προ σκηνής..) θέμα, ανάμεσα στο παιδί και τη μητέρα.. Το παιδί έχει μαζέψει οργή, είναι ολοφάνερο... Όσο το σκέφτομαι, ναι, κάτι σαν απόρριψη φαντάζει και προσπαθεί να της τραβήξει την προσοχή... Γλυκά φιλιά και καλό βράδυ χαρά μου! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι ολοφάνερο ότι όλα στραβά πάνε μεταξύ τους!
      Χαίρομαι που επισημαίνεις την οργή! Αλλά που βάζεις στο τραπέζι και την ...απόρριψη!
      Φιλιά πολλά ξανθομαλλούσα μου! ♥
      Καλό ξημέρωμα !

      Διαγραφή
  32. Αριστέα μου το λυπάμαι το παιδί, πραγματικά γιατί αν μη τι άλλο βλέπουμε μια αδιάφορη μάνα..Δεν θα σχολιάσω την εικόνα της παρά μόνο τις αντιδράσεις της...Αυτό που έπρεπε να κάνει είναι να αφιερώσει 2 λεπτά στο παιδί της, να κάτσει στον καναπέ, να το κοιτάξει στα μάτια και με ήρεμο τρόπο, ερχόμενη εκείνη στο επίπεδο του, να του εξηγήσει για ποιό λόγο έχουν πάει εκεί και να του ζητήσει να κάνει λίγο υπομονή. Αλλά μάλλον η συγκεκριμένη μάνα δεν έχει υπομονή ούτε η ίδια και σίγουρα κάνει πολλά λάθος....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ...ερχόμενη εκείνη στο επίπεδο του...
      Αχ Κατερινάκι μου! Πόσο σημαντική η παρατήρηση σου!
      Σε ευχαριστώ πολύ πολύ για το σχολιασμό σου!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  33. Δεν έχω διαβάσει τα παραπάνω σχόλια καθώς είναι πολλά αλλά φαντάζομαι ότι λίγο πολύ ταιριάζουν οι απόψεις. Πλέον οι περισσότερες γνωρίζουμε ποια θα ήταν η σωστή αντιμετώπιση από την μαμά. Το θέμα είναι κατά πόσο εφαρμόζουμε αυτά που γνωρίζουμε και κατά πόσο είμαστε διαθέσιμες την στιγμή που τα παιδιά χρειάζονται την προσοχή μας.
    Ο μικρός πήρε αυτό που ζητούσε πάντως. Προσοχή και θεαματική έξοδο από το σκηνικό!
    Υποψιάζομαι και ανησυχώ για όσα ακολούθησαν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ για τις απόψεις που κατέθεσες!
      Λίγο πολύ εκεί συγκλίνουν τα πιο πάνω σχόλια!
      Είναι φανερό ότι η μητέρα δεν δίνει...το παιδί δεν παίρνει... κι όλο αυτό φαντάζει σαν φαύλος κύκλος!
      Όντως ανησυχητικό είναι και το Μετά!

      Φιλιά πολλά!
      Καλό σου βράδυ!

      Διαγραφή
  34. Το παιδί την ώρα εκείνη έχει ανάγκη από προσοχή
    και προσπαθεί να την αποσπάσει.
    Το πιθανότερο είναι, αντί για προσοχή και λόγια ήρεμα και αποφασιστικά απ' τη μαμά, να λάβει κανένα ανάποδο φούσκο.
    Δυστυχώς λίγοι γονείς έχουν την υπομονή να φερθούν όπως πρέπει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η απόσπαση προσοχής είναι μια σημαντικότατη εξήγηση Πασταφλωρίτσα μου για την προβληματική συμπεριφορά των παιδιών μας.
      Σε ευχαριστώ πολύ για την κατάθεση της άποψής σου !
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  35. Αν υποθέσουμε πως δεν ήταν απλά της στιγμής η συμπεριφορά του παιδιού (που και πάλι αν δεν συντρέχει σοβαρός λόγος είναι απαράδεκτη,), αλλά συνηθισμένη κατάσταση (μια και από ένα περιστατικό δεν μπορείς να κρίνεις), τότε η μαμά δεν έκανε καθόλου καλή δουλειά γενικά...
    Αλλά και μεμονωμένο περιστατικό να είναι, δεν το αντιμετώπισε καθόλου σωστά, αντίθετα αγνόησε ένα θυμωμένο κι εκνευρισμένο παιδί με αποτέλεσμα να μεγεθύνει το θυμό του και να το βγάλει τελείως εκτός ελέγχου..η μαμά θέλει ξύλο!!...γιατί μεγαλώνει ένα θυμωμένο παιδί και μάλλον αγνοεί συστηματικά τις ανάγκες του!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία κάλυψες πάρα πολλές πτυχές.
      Το μόνο σίγουρο (γιατί δεν γνωρίζουμε πολλά μέσα από ένα βίντεο) είναι ότι η συμπεριφορά της μητέρας δεν είναι καθόλου μα καθόλου σωστή!
      Φιλιά πολλά και σε ευχαριστώ για το σχολιασμό σου!
      :))

      Διαγραφή
  36. Αριστέα μου... συμφωνώ μαζύ σου... απαράδεκτο το μικρο... δεν ξέρω όμως τι και πως... οπότε... δεν μιλάω...
    ελπίζω μεγαλώνοντας ο μικρός.. να γίνει.. άνθρωπος... σωστός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βέβαια το μικρό αντανακλά τη στάση της μητέρας! Άρα απαράδεκτη έτσι κι αλλιώς είναι η μητέρα.
      Σε ευχαριστώ πολύ παρασκευή μου!
      Φιλιά !

      Διαγραφή
  37. Ταπεινά καταθέτω την άποψή μου . Προσοχή θέλει το παιδάκι με την ανεπίτρεπτη συμπεριφορά, κάνει τα πάντα προκειμένου να τραβήξει το βλέμμα της μητέρας του .
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νικόλ μου σε ευχαριστώ για την κατάθεση της άποψής σου!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  38. Γειά σου Αριστέα μου, το είδα το βιντεάκι :)
    Εγώ πιστεύω πως το παιδί αυτό δεν παίρνει καν στα σοβαρά τη μάνα του και φυσικά δε φταίει το παιδί. Εκείνη δεν έχει κερδίσει το σεβασμό του. Ο σεβασμός δεν απαιτείται. Αυτό που θα ήταν σωστό να κάνει, όχι μόνο σε αυτή τη φάση αλλά γενικότερα, είναι να μιλάει στο παιδί κοιτάζοντας κατάματα και οτιδήποτε λέει να το εννοεί. Τα παιδιά δεν είναι ηλίθια. καταλαβαίνουν πότε τους παίρνει και πως να συμπεριφέρονται. Όταν δεν δίνεις σημασία στο παιδί σου που σε τραβολογάει, αλλά μουρμουρίζεις κοιτάζοντας αλλού στην ουσία δεν κάνεις τίποτα παρά να φαίνεσαι στον κόσμο σου... Το παιδί θέλει την αμέριστη προσοχή σου έστω για ένα λεπτό, όπου θα το κοιτάξεις κατάματα και θα του δώσεις την προσοχή σου. Θα του πεις ευθέως τι είναι αυτό που θέλεις από κείνο για να ξέρει που βρίσκονται τα όρια. Υπάρχουν όρια. Δίχως αυτά, το παιδί νιώθει σα σε ξέφραγο αμπέλι. Ότι να ναι δηλαδή.. Θέλει συγκεκριμένα πράγματα και συγκεκριμένα όρια για να νιώσει και το ίδιο περισσότερη ασφάλεια, υπεθυνότητα και τα λοιπά.
    Έτσι πιστέυω από όσο είδα στο βεντεάκι, αλλά και το βλέπουμε και καθημερινά αυτό έτσι;
    Φιλάκια Αριστάκι μου, πολύ ενδιαφέρον θέμα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λυριελάκι μου σε ευχαριστώ πολύ πολύ για το σχόλιο σου! Και κυρίως γιατί έβαλες στη συζήτηση το θέμα όρια (πέρα από το απευθείας κοίταγμα και το δόσιμο της αμέριστης προσοχής.
      Τα όρια όντως έχουν να κάνουν με την ασφάλεια του παιδιού! Ευελπιστώ στα Βότσαλα να μου δοθεί η ευκαιρία να αποσαφηνίσουμε αυτές τις έννοιες.

      Υποκλίνομαι:)))
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  39. Οταν κανουν παρομοια σκηνικα οι μικρες μου(αταξιες μεχρι αηδιας εννοω,οχι να με γδυσουν) κ επειδη καταλαβαινω οτι το κανουν μονο για να διεκδικησουν την προσοχη μου (καθοτι ειναι τρεις κ χανουν τη σειρα :-P) προσπαθω να κανω υπομονη,να αφησω στηνακρη οτι κανω κ να τις παρω απλα αγκαλια δυνατη!!!
    Μετα πανε ολα καλυτερα! Αλλα θελει πολλη ψυχικη δυναμη απο πλευρας μου... Καμια φορα (για εκτονωση ) μακαριζω τον...Ηρωδη!
    Οκ!!! Πιο πολυ για πλακα!!!! :-P
    Καλημερα ειπα;;;;

    Vailie*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βαϊλί μου, γλυκιά μου Βαϊλί! Μια υπέροχη τακτική χρησιμοποιείς: την αγκαλιά. Ήμουν βέβαιη για σένα! Για μένα είναι το καλύτερο φάρμακο για τα υπερβολικά δύσκολα παιδιά.
      Και φυσικά απαιτείται τεράστια ψυχική δύναμη για να μεταδώσεις αγάπη και ηρεμία.
      αχαχαχα Και το χιούμορ καλό είναι (στον Ηρώδη αναφέρομαι)
      Φιλάκια πολλά ομορφιά μου!

      Διαγραφή
    2. Υπαρχουν κ οι ωρες που τσιριζω για να ακουσω εστω τις σκεψεις μου πανω απτις φωνες τους!!!
      (καθολου καλη μαμα κ με χρεωνω τα μαλα!!!! Αυτομαστιγωμα....:-((()
      Καλο βραδυ,ζωγραφια μου...

      Διαγραφή
    3. Μην ξανακούσω τέτοια....Δεν υπάρχει τέλειος γονιός! Λάθη πάντα θα γίνονται! Σημασία έχει η αγάπη...
      Φιλάκια αγάπη μου ♥

      Διαγραφή
  40. Οι άδειες ψυχές μ' ανησυχούν Αριστέα μου. Ο τίτλος "γονιός" και εν προκειμένω "μητέρα" είναι Θείο Δώρο και Τιμή με πολύ μεγάλη Αξία! Η συγκεκριμένη με την άθλια συμπεριφορά της τα αποποιήθηκε όλα. Είναι ανάξια να διαπαιδαγωγήσει ένα παιδί κι εξαιρετικά δύσκολο τώρα πια, να γεμίσεις την άδεια του ψυχούλα με τρυφερότητα κι αγάπη. Σύμφωνα με το video που είδα, αλλά κι αυτά που συχνά πυκνά βλέπω γύρω μου, πολλοί γονείς δεν αξίζουν αυτό τον τίτλο, Δυστυχώς. Υπάρχει προβληματισμός... Φιλάκια πολλά:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με κάλυψες απόλυτα Κατερίνα μου μέσα από το σχόλιο σου.
      Αν δεν πρόκειται για παθολογική κατάσταση τα λάθη έχουν ξεκινήσει από τη μητέρα. Το ολιγόλεπτο βίντεο δίνει αρκετές πληροφορίες για τη στάση σώματος, ύφους κι από κει και πέρα του στυλ διαπαιδαγώγησης που χρησιμοποιεί.. ή δεν χρησιμοποιεί.
      Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου !
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  41. Κάτι τέτοιες ώρες θεωρώ πως ο Ηρώδης υπήρξε παρεξηγημένη προσωπικότητα (χαχαχα! Πλάκα κάνω, γέλα!)
    Εγώ ήμουν πολύ δύσκολο παιδί, πολύ ζωηρό και ανήσυχο, έκανα συνέχεια ζημιές. Και να πεις πως δε μου έδιναν σημασία; Πως δε μου μιλούσαν; Πως δε με συζητούσαν; Αφού θυμάμαι πως η μάνα μου όταν ήμουν πολύ μικρός, 3-4 χρονών, μού έλεγε "Θα κάτσεις καλά ή να σε δείρω;" και της έλεγα "Δείρε με, εγώ καλά δεν κάθομαι". Δε με έδερνε τελικά, αλλά κι εγώ δε σταματούσα.
    Το συγκεκριμένο παιδί, μάλλον δείχνει απόρριψη από την οικογένεια, δεν εξηγείται αλλιώς. Κι άλλα παιδιά κάνουν τρέλες, αλλά αυτό είναι ανισόρροπο και υστερικό, πράγμα που προέρχεται από τους γονείς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ Αλέξανδρε για τη συμμετοχή σου!
      Χωρίς να έχω καμία διάθεση κατάκρισης θα μου επιτρεψεις να σου πω ότι ο χειρισμός της μαμάς ακύρωνε κάθε της λέξη .... Χρησιμοποιούσε μια απειλή την οποία ποτέ δεν εφάρμοζε...Αυτό από μόνο του δημιουργεί θέματα με το παιδί...Πώς να την πάρει στα σοβαρά; Δεν εννοώ πώς έπρεπε να σε χτυπήσει,προς θεού. Εννοώ πως δεν έπρεπε εξαρχής να χρησιμοποιεί απειλές που δεν θα τηρούσε. Το παιδί χρειάζεται σταθερότητα στα λόγια μας για να μας σέβεται.
      Πολύ σωστή η παρατήρησή σου για την απόρριψη! Και πολύ πιθανόν να αποτελεί καθρέφτισμα της συμπεριφοράς της μητέρας.
      Τα φιλιά μου και την αγάπη μου!

      Διαγραφή
  42. Πιστεύω πως κάθε άνθρωπος έχει ένα χαρακτήρα δικό του, όπως πχ λέει ο Αλέξανδρος πως ήταν ζωηρός, αυτό είναι στη φύση του, γιατί ακόμα και τώρα έτσι είναι.... Αλλά η συμπεριφορά εξαρτάται πάντα από το περιβάλλον. Θέλω να πω πως μπορεί ένα παιδί να έχει ένα εξαίσιο χαρακτήρα, αλλά λόγω των γύρω του να συμπεριφέρεται σαν κινούμενο τέρας! (όπως το συγκεκριμένο στο βίντεο)
    Ακόμα και το αντίθετο μπορεί να συμβαίνει : ένα παιδί να είναι ήρεμο και να μην προκαλεί φασαρίες, αλλά ο χαρακτήρας του να είναι κακός και να τον εκδηλώνει κεκαλυμμένα μεθαύριο στην κοινωνία...αλλά αυτό το έχει μέσα του και δεν ευθύνονται οι γονείς γι' αυτό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πιτσιρίκα μου...Θα γίνεις μαι θαυμάσια μητέρα! Γιατί έχεις μεγαλώσει σωστά κι έχεις παιδεία!
      Είμαι σίγουρη για σένα!
      Τα φιλιά μου και την αγάπη μου! ♥

      Διαγραφή