Δευτέρα 25 Απριλίου 2016

Τα μάτια σου τα παιδικά, έσταζαν στη ψυχή μου... ( Δημήτρης Ασλάνογλου)



Ο χορός

Βρέθηκα με την σκέψη μου, σ' απόμερη καλύβα
Να σου χαϊδεύω τα μαλλιά, να σε κοιτώ στο στόμα
Ήταν οι τοίχοι της χλωμοί, πέτρινο στο κρεβάτι στρώμα
Στο πάτωμα λασπόνερα κ' υγρ' η οροφή απ' το Λίβα

Ξάφνου οι τοίχοι έλαμψαν, πολύχρωμοι γεννήκαν
Νερά απ' τα πατώματα, βαθειά στη γη χωθήκαν
Φως χρυσαφί ανάβλυζε, σε κάθε παραθύρι
στέγνωσαν όλα γύρω μας, τυλίχτηκαν στ' ασήμι.

Μ' ένα χαμόγελο ζεστό, τύλιξες τη ματιά μου
Τα χέρια μου αστράψανε, γέμισανε με χρώμα
Χρώμα ξανθό απ΄τα μαλλιά, που απλώνονταν στο στρώμα
Φωτίζοντάς με τρυφερά, στην άτονη καρδιά μου

Μια μουσική αγγελική, πλημμύρισε το χώρο
Ολόλευκο ένα φόρεμα, σε στόλισε ψυχή μου
Σηκώθηκες απλώνοντας, τα χέρια σου με στόμφο
Ν' αγγίξεις θέλησες με μιας, τ' αμήχανο κορμί μου

Μ' αγκάλιασες κι ανθίσανε, λουλούδια στη σκιά μου
Αρώματα με τύλιξαν, απ΄του φιλιού σου τη μαγεία
Σαν το μετάξι κύλησε, η ανάσα στο κορμί μου
λέξεις από τα χείλη μου, ντύσαν την άγια μελωδία

Τα βήματά σου απαλά, στου τραγουδιού τους τόνους
Παρέσυραν μεθυστικά, τ' αμέριμνο κορμί μου.
Το γέλιο σου με μάγευε, μου σκέπαζε τους πόνους
Τα μάτια σου τα παιδικά, έσταζαν στη ψυχή μου

Ξάφνου κουράστηκες πολύ, τα μάτια χαμηλώσαν
Αφήνοντας τα χέρια μου, έγειρες στο κρεβάτι
Κοιμήθηκες απότομα, όλα γύρω βουρκώσαν
Ερήμωσε στη σιγαλιά, το φωτεινό μας το παλάτι

Η ελπίδα να σε βρω ξανά, στα φύλλα της καρδιάς μου
Μέσ' απ' τ' ονείρου τα πλαστά κι αιθέρια μονοπάτια
Πνοή χαρίζει κι άνεμο, στα λιγοστά κατάρτια
Να σηκωθούνε τα πανιά και να βρεθείς κοντά μου

Δ.Λ.Α.

11ο Συμπόσιο ποίησης

Με μεγάλη συγκίνηση φιλοξενώ σήμερα τον καπετάνιο και ποιητή μας
Δημήτρη Ασλάνογλου
που άγγιξε πολλές χορδές και διακρίθηκε σε υψηλή θέση,
στο 11ο Συμπόσιο μας.

Το ποίημα είναι αφιερωμένο στη μικρή του κορούλα,
που "έφυγε" πολύ νωρίς κι άδικα από την αγκαλιά του...
Η φωτογραφία επιλέχτηκε από μένα, από το διαδίκτυο,
όταν διάβασα το ποίημα του και ήξερα που ήταν αφιερωμένο...

Δημήτρη μου,
σε ευχαριστώ



Σας καλημερίζω 
και σας εύχομαι 
Καλή Μεγαλοβδομάδα!

@ριστέα


Μέρες άνοιξης

Μέχρι και το τέλος της βδομάδας συνεχίζονται οι 
Μέρες Άνοιξης.
Προλαβαίνεις κι εσύ να πάρεις μέρος!
Με ποίημα, με πεζό, με εικόνες, με ανοιξιάτικες δημιουργίες!

Διαβάστε σήμερα
Διαβάτη δεν υπάρχει δρόμος, Αντόνιο Ματσάδο
από τη Μαριλένα, στο marilenaspotofart 

38 σχόλια:

  1. Ευγενικέ και μεγαλόψυχε καπετάνιε της συντροφιάς, μεγαλύτερη φουρτούνα δεν υπάρχει από αυτή που περιγράφεις τόσο τρυφερά στο ποίημα σου παραπάνω!
    Ό,τι έχεις ανάγκη να βγει από την ψυχή σου, άφησέ το κι εμείς ακούμε.
    Εδώ, για μένα δεν υπάρχουν άλλα λόγια, μόνο σιωπή...
    Καλή Μεγάλη Εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό που λέμε εμείς οι θαλασσινοί, είναι ότι τα πλοία είναι φτιαγμένα για να ταξιδεύουν και να αντέχουν στις φουρτούνες. Όμως μερικές φορές οι φορτούνες ζητούν να καταπιούν τα πλοία. Εκεί είναι που πρέπει εμείς να ορθώνουμε ανάστημα και να προχωρούμε με κάθε τι είναι διαθεσιμο και μπορεί να μας σώσει. Εμένα ίσως να με έσωσε η επικοινωνία με τον εαυτό μου μέσω του γραψίματος, ίσως και μια βαθειά αναζήτηση μέσα μου της δύναμης που σε όλους υπάρχει αλλά δεν την έχουμε ανακαλύψη ποτέ. Ψάχνοντας αυτή τη δύναμη, φύτευα περισσότερο μέσα μου την καρδιά της και είπα...
      Η μορφή σου, στο βλέμμα μου
      Η ψυχή σου, στο πνεύμα μου
      Η καρδιά σου, στο σώμα μου
      Η πνοή σου, ανάσα μου
      Ναι... Για Πάντα!
      Καλή Μεγάλη εβδομάδα νάχεις και καλή ανάσταση!!

      Διαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εξαίρετος ο Καπετάνιος....! όπως πάντα η γραφή του είναι γεμάτη συναισθήματα και βιώματα.
    Η Αρμύρα της θάλασσας πηγή έμπνευσης.
    Την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ Γιάννη. Η παρέα σας μου δίνει τη χαρά να μοιράζομαι τα βιώματά μου, τα οποία βγήκαν από την αλμύρα της θάλλασας από την αλμύρα του ιδρώτα κι από την αλμύρα των δακρύων της ζωής.
      Καλή Ανάσταση νάχεις!

      Διαγραφή
  4. Συγκινήθηκα, όταν το διάβασα την πρώτη φορά και δεν ήξερα...
    Τώρα πραγματικά έχω συγκλονιστεί...
    Αν ο σπαραγμός σου μπορεί και βγαίνει έτσι στον κόσμο, δεν παίρνεις εσύ μονάχα βαθιές ανάσες, μα κι όσοι σε διαβάζουν.
    Και η τέχνη επίσης.
    Να έχεις μια όμορφη Μεγαλοβδομάδα. Κι εσύ, Αριστέα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή Αλεξάνδρα, είμαι της άποψης, "μοίραζεται τη χαρά για να γίνει διπλή και τη λύπη σου για να γίνει μισή". Χωρίς να θέλω να φορτίζω ψυχές με αρνητικά συναισθήματα. Αν το πετυχαίνω, η χαρά μου είναι πάντα μεγάλη.
      Σου εύχομαι καλή Ανάσταση !

      Διαγραφή
  5. Υπέροχες οι άγριες στιγμές της θάλασσας στο ποιήμα σου.
    Ζωγραφιές τα όσα μας έδωσες.
    Νάσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε Ντένη. Η θάλασσα δίχως τον άνεμο που την αναστατώνει, μοιάζει με κορμί χωρίς ανάσα. Κι οι φουρτούνες είναι μέσα στη ζωή, την θυμίζουν ίσως περισσότερο όταν επικρατούν. Αν είναι άγριες, τότε οι εικόνες στη ψυχή είναι δύσκολες όμως πάντα μυρίζουν ζωή.
      Νάχεις μια καλή Ανάσταση!

      Διαγραφή
  6. Διακρίθηκε δικαίως γιατί είναι ένα υπέροχο ποίημα. Τώρα που ξέρω και την αφιέρωση συγκλονίζομαι...
    Δυνατοί στίχοι από δυνατές καρδιές για δυνατά συναισθήματα...
    Καλές γιορτές καπετάνιε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι φορές Άννα που όλοι μας θέλουμε να νιώσουμε πως ένιωσε αυτός που δημιούργησε κατι. Σίγουρα μας γεμίζει η εντύπωση της ψυχοσύνθεσης του δημιουργού. Είναι γιατί θέλουμε να βρούμε κι εμείς ένα μονοπάτι διαφυγής από κάτι που ίσως μας πιέζει ή δεν θέλουμε να μας πιέσει. Δικαίως όμως ο δημιουργός είναι πιο λυτρωμένος, έτσι νιώθω κι εγώ, όταν απλώνω τις λέξεις μου, ίσως κι ένα κρυφό δάκρυ, ίσως κι ένα αναστεναγμό. Έτσι έρχεται η όποια λύτρωση. Ίσως να διαρκεί λίγο, είναι όμως μία διαφυγή. Έτσι γίνεται κι καρδιά δυνατή, να μπορεί να κρύψει ότι αγάπησε κι ότι ποθεί να βλέπει όταν θυμάται.
      Νάχεις μια όμορφη ανάσταση!

      Διαγραφή
  7. Τι να πω τωρα... δεν υπαρχουν λογια...
    Δεν ηξερα σε τι αναφεροταν...συγκλονιστηκα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή Χριστίνα, έμαθες και συγκλονίστηκες. Έζησα και το περνάω. Δεν υπάρχει μεγάλη απόσταση, αν το πιστέψουμε αυτό, θάμαστε πάντα έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τα πάντα.Γιατί τα πάντα μπορούν να μας συμβούν και πρέπει να βλέπουμε τα μονοπάτια για να συνεχίσουμε. Τίποτα δεν είναι απλό στον αγώνα της ζωής. Ακόμα περισσότερο δύσκολο είναι η απώλειες. Οι αναντικατάστατες απώλειες που πρέπει να μετατρέψουμε σε ιδεώδεις μνήμες και εναύσματα νέων ξεκινημάτων. Πρεπει από τις αντιξοότητες να μαθαίνουμε να αντέχουμε και να συνεχίζουμε. Όμως οι πληγές αφήνουν σημάδια που μόνο με τις πλαστικές επεμβάσεις της εξωτερίκευσης και της μοιρασιάς μπορούν να μείνουν ανέπαφα ακίνδυνες.
      Αγάπω να μοιράζομαι, αγαπώ να νοιάζομαι, αγαπώ να αφουγκράζομαι.
      Καλή Ανάσταση νάχεις!!

      Διαγραφή
  8. Απίστευτη η συγκίνηση. Που να το ήξερα Δημήτρη ότι πρόκειται για κατάθεση ψυχής; Έχω ένα κόμπο στο λαιμό και θολωμένη σκέψη. Δεν μπορώ τίποτα άλλο να πω. Μονάχα την αγάπη μου σου δίνω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε Πέτρο, κάθε γραμμένο είναι κατάθεση ψυχής, είναι μέρος μιάς σκέψης, που είτε έζησε κάποιος, είτε πόθησε να τη ζήσει σαν μία κατάσταση. Κάποτε συνέλαβα τον εαυτό μου να κλαίει επειδή ένιωθα ότι γύρω έβλεπα τα πάντα να με τριγυρίζουν και να θέλουν να γίνουν δικά μου. Βρήκα τη δύναμη να πω, φτάνει, τα έχω όλα. Αμέσα μετά όταν έχασα κάτι από αυτά, είπα τίποτε δεν είναι δικό σου, απλά υπάρχει γύρω σου για να πάρει από σένα κι όχι εσύ από κείνο. Έτσι ηρέμησε η σκέψη μου, με τα λόγια του ποιήματος, όταν η Ελπίδα να κερδίσω τη θύμηση και την ανάμνηση, έμεινε ζωντανή. Δεν έχω το δικαίωμα να ζητήσω τίποτε άλλο από κανένα, κανείς δεν μου ανήκει κι αν έφυγε γιά πάντα, εγώ,και μόνο εγώ, όπως εγώ μπορώ θα τον κρατήσω μέσα μου ζωντανό κι ανέπαφο.
      Νάσαι καλά και να προσπαθήσεις να μην διεκδικείς, αλλά να βρίσκεις πάντα και να δέχεσαι τα πάντα.
      Καλή Ανάσταση νάχεις!

      Διαγραφή
  9. Αυτό το συγκλονιστικό ποίημα, μου έβγαλε ένα λυγμό από τους πρώτους στίχους που διάβασα, ο καπετάνιος κλήθηκε ν' αναμετρηθεί με μία φουρτούνα και την πάλεύει με τις σκέψεις, τα συναισθήματα,
    τον λυρισμό που κλείνει στους θαυμάσιους στίχους του ....δε βρίσκω άλλα λόγια Καλό μεγαλοβδόμαδο και καλή Ανάσταση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή Κλαυδία. Ο λυγμός σου ταξίδεψε μαζί με τον δικό μου και έπεσε στη φουρτουνιασμένη θάλασσα της σκέψης μου. Είμαστε τυχεροί που βρήκαμε την βάρκα των λέξεων και του λόγου, για να επιβιώσουμε όταν ναυαγήσαμε στο γεγονός της απώλειας. Οι βάρκες μας είναι ο λόγος, αυτός που μας βγάζει στη στεριά της σωτηρίας για να μπορέσουμε να πάρουμε ένα άλλο καράβι και να συνεχίσουμε το ταξίδι μας. Αλοίμονο σε όσους δεν ξαναμπουν σε άλλο πλοίο. Η Ιθάκη θα μείνει απρόσιτη και ζωή τους, χωρίς τη περιπέτεια του ταξιδιού, θα βαλτώσει τα όνειρα και τις όποιες προσδοκίες για νέες στεριές, νέα χαμόγελα, νέα αγγίγματα ψυχών. Ναυαγούμε αλλά συνεχίζουμε. Σαν την λεχώνα γυναίκα, μετά από τον αβάσταχτο πόνο της γέννας, αν την ρωτήσεις, θάθελες να ξαναγεννήσεις, αμέσως μετά από τη γέννα. Η απάντηση θάναι πάντα όχι. Μόλις περάσει λίγος καιρός, ξεχνιούνται οι πόνοι και η γυναίκα πάλι ζητά να νιώσει το πόνο της γέννας. Έτσι κι εμείς, όταν χτυπιόμαστε, βρίσκουμε το κουράγιο και ξανασηκωνόμαστε γιατί το ταξίδι πρέπει να συνεχιστεί, όταν είδικά έχουμε κι άλλους επιβάτες που πρέπει να περάσουμε στην Ιθάκη.
      Καλή Ανάσταση νάχεις!

      Διαγραφή
  10. Ο καλός ο καπετάνιος λένε πως φαίνεται στις φουρτούνες.
    Κι αυτό δεν είναι απλή φουρτούνα, μα ο απόλυτος πόνος.
    Τι να σου λέμε εμείς οι "στεριανοί" βρε Δημήτρη;
    Τη συγκίνησή και το θαυμασμό μου για όλα όσα μοιράζεσαι μαζί μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ¨ολοι Μαρία μου είμαστε μέσα σε ένα καράβι που ταξιδεύειστη ζωή. Όλοι έχουμε τις φουρτούνες μας και τις μπονάτσες μας. Εγώ απλά διάλλεξα την κυριολεξία του καραβιού και της φουρτούνας, προσπαθώντας να λύσω το γρίφο του έρωτα για την θάλασσα που δεν λύνεται ποτέ.'Αγνωστος ο Έρωτας ο πραγματικός, κανείς δεν είναι ποτέ σίγουρος όταν είναι ερωτευμένος. Έτσι είναι κι η θάλασσα, δεν είσαι ποτέ σίγουρος μαζί της. Ίσως να βοήθησε κι εκείνη το πόνο μου να μαλακώσει, ίσως η αλμύρα της που πέφτοντας στις πληγές τσούζει όπως λέμε, αλλά καυτιριάζει κι όλας.Απολυμαίνει κι όλας. Μόλις την έχασα τη θυγατέρα μου. Έσκυψα το κεφάλι και πήρα το δίπλωμα του Πλοιάρχου Α'. Το ξανάσκυψα το κεφάλι και μπήκα στο καράβι. Έπρεπε να δείξω στους γύρω συνταξιδιώτες ότι το ταξίδι θα πρέπει να συνεχιστεί. Η θυγατέρα μούστειλε μήνυμα, όταν εντελώς τυχαία, γιατί δεν ελλέγχεται από κάποιες διαδικασίες, η ημερομηνία εκδόσεως του Διπλώματός μου, ήταν 26 Φεβρ., ημερομηνία των γενεθλίων της. Το Δίπλωμα όπως εκδόθηκε, (Το πρωτότυπο) βρίσκεται στο μνήμα της. Της ανήκει.
      Καλή Ανάσταση ναχεις!!

      Διαγραφή
  11. Δεν έχω λόγια...με είχε αγγίξει πολύ το ποίημά σου και δεν μπορούσα να το βγάλω από το μυαλό μου.
    Τώρα μπορώ να πω με βεβαιότητα πως η αλήθεια του, όπως αυτή εκφράζεται με τους πολύτιμους στίχους σου, και που με κάποιο μυστήριο τρόπο διαισθάνθηκα ήταν η αιτία!
    Συγκλονιστικό!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή μου Μαρία. Η αλήθεια είναι πολύ κοντά, σε κάθε λόγο. Είτε είναι φανταστικός είτε είναι αυτό που λέμε παραμυθένιος.Αυτό που δεν αντέχω και δεν άντεξα ποτέ μκου, είναι τα ψέματα που θέλουν να την κρύψουν. Όταν όμως μερικές λέξεις περιγράφουν κάτι χωρίς να έχουν λόγο να κρύψουν τίποτα, τότε κι εγώ νιώθω ότι αξίζει να μοιράζονται. Η διαίσθησή σου στο διάβασμα του ποιήματός μου, έιχε αυτό το αποτέλεσμα, μέσα από μια παραμυθένια περιγραφή να νιώσεις ότι κρύβεται μια αλήθεια. Πολύτιμα τα μάτια σου που μοιράστηκαν μαζί μου τους στίχους μου, πολύτιμη κι η καρδιά σου, που άκουσε τη δική μου καρδιά.
      Νάχεις μια όμορφη Ανάσταση!

      Διαγραφή
  12. Δημήτρη, τώρα που μάθαμε ότι το ποίημα αναφέρεται σε πραγματικό γεγονός, καταλαβαίνουμε ότι μας κάνατε την τιμή να μας ανοίξετε την καρδιά σας και να μας αφήσετε να δούμε τον πόνο που κρύβεται στα φύλλα της. Δεν είναι εύκολο να ξεγυμνώνεις την καρδιά σου, χρειάζεται δύναμη για να το κάνεις.
    Καλή Ανάσταση να έχετε εσείς και η οικογένειά σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η τιμή είναι δική μου Στέλλα, όταν παρενοχλώντας μπήκα στη καρδιά σας και προσπάθησα να δημιουργήσω το περίγραμμα των συναισθημάτων μου. Εγώ λυτρώθηκα, εσείς βραχήκατε από τις πιτσιλιές των λέξεών μου. Εύχομαι να δροσιστήκατε, γιατί αν κρυώσατε μάλλον δεν σας έκανα καλό.
      "Θέλει αρετή και τόλμη να λες τις σκέψεις σου" Όμως όχι στον αέρα, αλλά σε ανθρώπινες καρδιές. Πιστεύω ότι όλες οι καρδιές έχουν μια ιδιαίτερα όμορφη μυρωδιά, αρκεί να τις αγγίξεις σωστά για να την βγάλουν. Κι εδώ στο μπλοκ της Αριστέας, οι καρδιές αναβλύζουν ομορφες μυρωδιές, γιαυτό άλλωστε και έχει όμορφους επισκέπτες σαν εσένα, αλλά και εραστές των δρώμενων, γιατί με μεγάλη μου χαρά είδα ότι συμμετέχεις κι εσύ ενεργά.
      Καλή ανάσταση νάχεις!

      Διαγραφή
  13. Ήταν ένα από τα ποιήματα που ξεχώρισα γιατί με άγγιξε απίστευτα! Με οδήγησε σε μια παλέτα συναισθημάτων και χάθηκα στους στίχους του!!! Σας ευχαριστούμε για την υπέροχη έμπνευση σας! Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή Μαρίνα, θα μου επιτρέψεις να σου αφιερώσω ακόμα μερικούς στίχους γραμμένους με παλέτες συναισθημάτων που ζωγραφίζουν τα σωθηκά μου...
      Η ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ (απόσπασμα)
      Εσύ φεγγάρι μου χλωμό, βουβό φεγγάρι θλίψης,
      δεν έχεις δύναμη ξανά, μέσʼ τʼ άσημί να ρίξεις.
      Το βλέμμα μου πʼ αναζητά, να ψάχνει στα κομμάτια,
      να ξεχωρίσει δυο μικρά, δυό φωτισμένα μάτια.

      Σταγόνες πέφτουνε πυκνές, στα βλέφαρα που ψάχνουν,
      να δώσουν τέρμα στη σκληρή, την άπονη αυτή γύρα,
      που την αρχή την έννοιωσαν, το τέλος θέλουν νάβρουν,
      να το χαρίσουν στη ματιά, στολίδι από πορφύρα.
      Καλή Ανάσταση νάχεις!

      Διαγραφή
  14. Θέλω να εκφράσω τον θαυμασμό και τα συγχαρητήριά μου στον αγαπημένο μας Δημήτρη για αυτό το αριστουργηματικό ποίημά του.

    Καλο Πασχα να εχετε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ από καρδιάς Κική μου. Νάσαι καλά κι εσύ και να γράφεις για να αντιστέκεσαι σε ότι ζητάει να σε πληγώσεις, αλλά και να υμνείς ότι ζητάει να σου χαρίσει την αγαλλίαση και την χαρά.
      καλή Ανάσταση νάχεις

      Διαγραφή
  15. Το ποίημα υπέροχο, το διάβασα χθες αλλά δεν μπορούσα να απαντήσω έπειτα, δεν ήθελα.
    "Μ' αγκάλιασες κι ανθίσανε, λουλούδια στη σκιά μου.."
    "Τα μάτια σου τα παιδικά, έσταζαν στη ψυχή μου.."
    Δημήτρη με συγκίνησες με το ποίημα που έγραψες, με συγκίνησες και με αυτά που έγραψες σε όσους σχολίασαν.
    Να είστε καλά!
    Την καλησπέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή Ελευθερία, όταν ανθίζουν λουλούδια στη σκιά μας, μπορούμε να καταλάβουμε τη δύναμη που έχει το φως που βρίσκεται απέναντί μας. Μας διαπερνά και όσο κι αν σκιάζουμε εκείνο ρίχνει ακτίνες που κάνουν λουλούδια ν' ανθίζουν. Οι αλληγορικές αυτές εικόνες δίνουν γεύσεις που αντανακλούν ατόφια τα συναισθήματά μου. Τα μάτια στάζουν ζωή, ψυχή κι ανάσα. Με αυτές τις ματιές μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε και να μιλάμε ακόμα.
      Θα σου αφιερώσω δυό στίχους που θέλουν να πουν για τα μάτια...εκείνης...
      ΠΑΡΑΜΥΘΙ (απόσπασμα)

      Ποια νύχτα απʼ όλες που θαρθούν, θα ξανατραγουδήσω,
      ποιό αστέρι με το βλέμμα σου, γεμάτο απορία,
      θα μου ζητήσεις με μπογιά, να σου το ζωγραφίσω,
      να στο κρεμάσω στα μαλλιά, να λάμψεις σάν Αγία.

      Χιονάτη μου κοιμήθηκες και πως να σε ξυπνήσω,
      ξεκούρασες το βλέμμα σου, στις όψεις κάποιου ονείρου.
      Αγκάλιασες τη σκέψη μου και μʼ έκανες νʼ αφήσω,
      στο περιθώριο μακρυά, τη ζεστασιά ενός ήλιου.
      Καλή Ανάσταση νάχεις!

      Διαγραφή
  16. Θα τους κρατώ σαν θησαυρό
    Ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Νομίζω πως σχεδόν όλες τις φορές, έχω ξεχωρίσει τους στίχους του κυριου Ασλάνογλου...
    Τί να γράψω? Τί να σχολιάσω?
    Με άγγιξε πολύ και όταν κάτι μπορεί να μιλήσει στην ψυχή, τα λόγια είναι περιττά...
    Καλό Πάσχα εύχομαι! Με υγεία για όλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Ιωάννα.
      Άγγιγμα ψυχής είναι τα λόγια, όποια κι αν είναι. Γιαυτό λέω κάπου μιλώντας για τη δύναμη που κρύβει μαζί με το δάκρυ...
      ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟ ΔΑΚΡΥ (απόσπασμα)
      Είσαι θεριό επιμονής, πίστεψε στη ψυχή σου
      Με τα καυτά τα δάκρυα, βάφτισε τ’ όνειρά σου
      Με τις σταγόνες τους ζεστά, ντύσε τη δύναμή σου
      Γιά να τρυπούν τους πόνους σου, που σφίγγουν τη καρδιά
      σου
      καλή ανάσταση νάχεις!

      Διαγραφή
  18. Δεν εχω λογια φιλε Δημήτρη αυτό που εγραψες ότι η χαρα οταν την μοιραζεσαι γινεται διπλή και η λύπη μισή..τι ομορφο...!!
    Οι στιχοι σου αριστουργημα βγαλμενοι μεσα απο την καρδια σου με συγκινησαν αφανταστα.. ειναι τοσο τρυφερο να εξωτερικευεις με τοσο ομορφο τροπο τα συναισθηματα σου.. να είσαι καλα σε ευχαριστουμε για το μοίρασμα.. Καλο Πάσχα και καλη Ανασταση να περασεις..!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Ρούλα.
      είναι μερικές αλήθειες που όταν τις πιστεύεις και τις ακολουθείς, κάνεις τη ζωή σου πιο ευχάριστη πιο γεμάτη, πιο ζεστή. Η μοιρασιά το κάνει αυτό σε κάθε της μορφή. Κάποτε στο πλοίο επέμενα να ασχολούμε με τα νέα παιδιά, όχι μόνο για να τα μαθαίνω τα της δουλειάς, αλλά για να μαθαίνω εγώ τι ζητάνε να μάθουνε. Ήταν γιατί αυτά που πίστευα ότι τους μάθαινα, μου τα έφερναν μπροστά μου όταν τα είχα ανάγκη για να προχωρήσουμε στη δουλειά. Ότι έδινα δηλαδή, το έπαιρνα πίσω και πιο δυναμωμένο.
      Νάσαι πάντα καλά και νάχεις μια όμορφη Ανάσταση!

      Διαγραφή
  19. Δημήτρη καλημέρα ,
    Κάποια βιώματα είναι από μόνα τους συγκλονιστικά, καθηλωτικά. Δεν θέλω να τα αγγίζω γιατί οι συνθήκες και πως τα ζει ο καθένας ανήκουν μόνο σε αυτόν και κανένας άλλος δεν μπορεί να τα προσεγγίσει. Αυτή τη μοναδικότητα έχω μάθει να τη σέβομαι και να την παρακολουθώ διακριτικά...
    Ήρθα και μόνο να ευχηθώ καλό Πάσχα σε σένα και στην οικογένεια σου...!!
    Καλό Πάσχα σε όλους...!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Τάσο.
      Η μοναδικότητά μας σαν οντότητες είναι αξιοσέβαστη όπως κι αν παρουσιάζεται. Πολλές φορές είναι τόσο απλή που επειδή μας μοιάζει και λίγο, δεν της δίνουμε και πολλή σημασία, ή κάνουμε ότι μας είναι οικεία οπότε και χωρίς ενδιαφέρον. Όταν όμως μας φαίνεται η οντότητα του άλλου πολύ διαφορετική από την δική μας, είναι κάπως πιο αξιοπερίεργη και ίσως και ελκυστική. Όταν δεν είναι ελκυστική και δεν θέλουμε με τίποτα να της μοιάσουμε, τότε αρκετές φορές δύσκολα την προσεγγίζουμε με μία τάση αποστροφής ή λύπης. Η πραγματικότητα είναι ότι όταν βλέπουμε μια ανοιχτή πληγή, δυσκολευόμαστε να στήσουμε τα μάτια μας απέναντί της. Είναι φυσικό, ποιος θάθελε να βλέπει ένα τέτοιο θέαμα, πολύ περισσότερο να το αγγίξει. Ίσως όμως έτσι δεν βοηθάμε τον εαυτό μας να μάθει ότι αν ποτέ πληγωθεί κι εκείνος να καταλάβει ότι δεν είναι μόνος, ότι οι πληγές γίνονται για να επουλώνωνται κι όχι για να σκοτώνουν. Έτσι παίρνουμε δυνάμεις, έτσι προχωράμε στις μάχες της καθημερινότητας, έτσι βγαίνουμε νικητές, ακόμα και πληγωμένοι.
      Καλή ανάσταση νάχεις και σε ευχαριστώ για τον όμορφο λόγο σου.

      Διαγραφή
  20. Αγαπητέ Δημήτρη, ο λόγος σου πάντοτε κατάφορτος με ομορφιά. Πώς να περάσουν απαρατήρητοι τέτοιοι στίχοι, στίχοι που κλείνουν τόσο μαεστρικά την απεραντοσύνη των συναισθημάτων ενός γονιού; Και μαθαίνοντας το τι σ' έκανε να γράψεις τους συγκεκριμένους στίχους, με κάνει να νιώθω απεριόριστο σεβασμό για σένα. Θέλει μεγαλοσύνη κι αφάνταστη δύναμη ψυχής, όχι μόνο για να βγαίνεις όρθιος μετά την πάλη με τέτοια "ορμητικά κύματα", μα και για να αναμοχλεύεις τέτοιες πληγές - ακόμα και να εκθέτεις τις πληγές σου. Σ' ευχαριστούμε που μας εμπιστεύτηκες και το μοιράστηκες μαζί μας. Πραγματικά, αν σ' είχα μπροστά μου, θα ήθελα να σου κάνω μια αγκαλιά και να σου δώσω ένα φιλί. Όχι με οίκτο, αλλά ποτισμένα με θαυμασμό!

    Καλή Ανάσταση & καλό Πάσχα να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή Lysippe, μετά από πολλές μέρες διαβάζοντας το σχόλιό σου, αλήθεια είναι ότι ένιωσα πραγματικά την αγκαλιά σου. Ναι η αλήθεια είναι ότι οι πληγές πρέπει να βγαίνουν στον ήλιο και στο φως. Μόνο έτσι καταλαγιάζει ο πόνος τους και μόνο έτσι ποτέ δεν ξεχνάς ότι πριν από τις πληγές είχες κοντά σου αυτό που άξιζε να μείνει αλλά είναι πλέον κοντά σου με άλλη μορφή κι άλλη υπόσταση.
      Σου εύχομαι να μην αντικρύσεις ποτέ τέτοια κύματα, αλλά κι αν ποτέ τα αντικρύσεις, να ξέρεις ότι μπορείς να τα ξεπεράσεις μόνο με τη μοιρασιά του χτυπήματος. Αυτό που έγραψα και παραπάνω. Μοίραζε τη χαρά για να γίνει διπλή και μοίραζε τη λύπη για να γίνει μισή. Είμαι προνομιούχος που μπορώ να μοιράζομαι τη λύπη μου ανάμεσά σας και σας ευχαρσιτώ από καρδιάς.
      Χρόνια πολλά Χριστός ανέστρη!

      Διαγραφή