Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2016

Βίος και Πολιτεία της Λιλίκας Ψημένου (Παίζοντας με τις λέξεις #10 )



Η Λιλίκα Ψημένου δεν είναι μια οποιαδήποτε γυναίκα. Χωρίς υπερβολή, ήταν γεννημένη σταρ. Από πολύ νωρίς είχε διαφανεί η μελλοντική, λαμπρή (κατά τα αποτελέσματα της google) πορεία της, στο χώρο της εγχώριας σόου μπιζ!  Ήταν ακόμα στο νηπιαγωγείο όταν είχε διαπρέψει στο σανίδι του σχολείου, απαγγέλοντας το άσμα της, ως άλλη χαροκαμένη μάνα-Σουλιώτισσα, (βαστώντας στην αγκαλιά της ως παιδί μια κούκλα Barbie, με ένα ωραιότατο στράπλες, μοβ, ιλουστρασιόν φόρεμα, μούρλια!), πριν πέσει στο Ζάλογγο, (χορεύοντας εκπληκτικά κάτι δικά της βήματα) και κλέβοντας τα περισσότερα χειροκροτήματα. 
Αργότερα, στις μεγαλύτερες τάξεις του σχολείου, έκλεβε τα αγόρια των φιλενάδων της. 
-Μα γιατί το κάνεις συνέχεια αυτό; 
-Γιατί; Άκου εκεί! Μα γιατί μπορώ χρυσό μου! 
-Είσαι μια τσούλα!
-Α σε ευχαριστώ, τα παραλές όμως..., έλεγε με νάζι και τρομερή αυτοπεποίθηση!

Τίποτα δεν την απασχολούσε. Μόνο μην φριζάρει το μαλλί και αν θα πετύχει το ρίμελ. Και στα δύο ήταν δεξιοτέχνης όμως! Και πουθενά δεν μαρτυρούσε τα μυστικά της, όπως και κι αυτό της αλματώδους, αναρρίχησής της στο χώρο του θεάματος. 
Πότε κατάφερε κι απέκτησε δική της εκπομπή, ούτε η ίδια το κατάλαβε! Σαν αστραπή ανήλθε στα υψηλά πατώματα του tv-strar και του Nasos blog, του gossip tv και του Πρώτου Θέματος. Και τι έκανε για όλα αυτά; Το μόνο που έπρεπε ήταν να αντέξει μερικούς άντρες σε σημεία κλειδιά στο χώρο της τηλεόρασης και σε διάφορα σημεία του σώματός της, επίσης! Εντάξει, δεν ήταν και ό,τι καλύτερο, αλλά η τέχνη θέλει θυσίες, υπενθύμιζε διαρκώς στον καθρέφτη της, καθώς της πετούσε φιλιά! 
Τα χειροκροτήματα-ποδοβολητά ήταν αυτά που μετρούσαν εξάλλου στο τέλος. Και το πόσοι ασχολούνται μαζί σου! Πώς το είχε πει ... κάποιος -αχού ποτέ δεν θυμάται τα δύσκολα ονόματα (αλλά τι πειράζει, έχει τα ακουστικά και τις βοηθούς στο πλατό): "Το χειρότερο από το να μιλούν άσχημα για σένα είναι να μη μιλούν καθόλου για σένα!" Να αγιάσει η ψυχούλα του! Σοφός ανθρωπάκος*!

Έτσι απολάμβανε απίστευτα τις στιγμές που πληκτρολογούσε το όνομά της στο google και χαζολόγαγε έπειτα τις εξαιρετικές φωτογραφίες της είναι αλήθεια- τόσα λεφτά είχε δώσει εξάλλου ο μπαμπάς της για ανόρθωση στήθους, βλεφαροπλαστική, ρινοπλαστική και αφαίρεση μιας καφέ κηλίδας από το δεξί κωλομάγουλο. Τι εννοείς ποιος θα το έβλεπε; Αγάπη μου πού ζεις; Πες πως δεν ξέρεις ότι τα καλοσχηματισμένα κωλομάγουλα εξαργυρώνονται χρυσά; Εισιτήριο είναι!  Και η Λιλίκα μας το έμαθε νωρίς και καλά αυτό το sos κεφάλαιο.

Για όσο μεσουρανεί και ζει το όνειρο, δεν σκέφτεται το μέλλον. Πιστεύει ότι όλα αυτά τα στρας και τα φώτα (τα στραμμένα στα κωλομάγουλα της είπαμε) θα πέφτουν για πάντα βροχή! Δεν της είπε κανείς ότι στο απόβροχο της ζωής της, πιθανόν κανείς να μην τη θυμάται. Το πολύ πολύ να γίνει κι αυτή ένας ακόμα τίτλος στα ειδησιογραφικά-ο-θεός-να-τα-κάνει-sites: "θυμάστε τη Λιλίκα Ψημένου από το Μεσημεριανό trelotvmagazino; Δείτε πώς έχει γίνει σήμερα- Δεν θα την αναγνωρίζετε!"
Θα κρατάει το άλμπουμ της ζωής της στα χέρια της και θα ζει την αιώνια κατάθλιψη μιας ακόμα εγχώριας tv star!
____________________________


*σοφός ανθρωπάκος ο Oscar Wilde


Αυτή ήταν η δεύτερη από τις δύο συμμετοχές μου στο 
που ακούραστα και με αγάπη περισσή διοργανώνει η 
Μεμαρία μας στο mytripsonblog,
παίρνοντας τη σκυτάλη του Παιχνιδιού από τη Φλώρα και 
το ΤEXNIS STORIES.
Ευχαριστώ πολύ όσους το ξεχώρισαν.

Την πρώτη μου συμμετοχή τη βρίσκεις εδώ:

σας φιλώ
@ριστέα


Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2016

Τη ψυχή μου ακούμπησα....(Παίζοντας με τις λέξεις #10 )


Ήταν απόβροχο θυμάμαι εκείνη την ημέρα
Τη μέρα που σαν νύχτα την ένιωθες
Λες και ο κόσμος που ξέρουμε έφθανε 
Στην έσχατη ώρα του
Μα κανείς μας δεν δυσφόρησε 
Για την υγρασία και τις αστραπές 
Που σποραδικά συνέχιζαν 
Να σκίζουν τον ουρανό
Κρύωνα πολύ θυμάμαι
Μα σαν γητευτής ήρθες 
Κι απάλυνες τους φόβους μου 
Με έκλεισες με τρυφερότητα
Στην άλκιμη δύναμή των χεριών σου
Κι ασφάλεια ένιωσα
Γεμάτο νιότη ήταν το κορμί σου
Και μύριζε άνοιξη 
Κοιτούσα γύρω μου σαστισμένη
Το θεό μήπως δω με τα μάτια μου
Που παραφύλαγε θαρρείς 
Κάπου ήσυχα
Στις συστάδες των θάμνων 
Για χάρη μου
Γλυκό φιλί μου έδωσες
Κι έδιωξες τα σύννεφα
Η φασαρία του ανέμου 
Και τα αστραπόβροντα
Σαν μελωδία έφθαναν ως εμάς
Και συνόδευαν τα βαλς μας
Στην αίθουσα του θρόνου
Μήνυμα μου έστελνε η αγκαλιά σου
Πώς σαν παιδί θα με φροντίζεις στο εξής
Κι εγώ ακούμπησα 
Δειλά τη ψυχή μου στις παλάμες σου
Θαρρείς πως γαλήνεψα για πάντα

🔰

Ήταν απόβροχο θυμάμαι εκείνη τη μέρα 
Όταν άνοιξες την πόρτα
Και χάθηκες
Τα ποδοβολητά του φευγιού σου 
Τη ψυχή μου χάραξαν βαθιά
Δεν ήταν αλεξίσφαιρη 
Ούτε προετοιμασμένη
Να αντέξει την κακοκαιρία της θλίψης 
Και την υπερβολή του πόνου
από το ξενύχιασμα της ζωής μου
Η υποθερμία του άδειου σπιτιού
Με πέθαινε
Μα εγώ δεν τύλιξα με σάβανο τη ζωή
Δεν παραιτήθηκα
Δεν έγραψα σπαραξικάρδια 
Ραβασάκια στο θεό
Δεν ζήτησα λύτρωση 
Από την τρικυμία
Στάθηκα στο κατάρτι
Ορθόστητα
Και πάλεψα με όλα τα στοιχειά 
Χτυπήθηκα στα ίσια
Κι όταν κουράστηκε η ταραχή 
Να με χτυπάει
Κάποια στιγμή ξαστέρωσε 
Σε απάνεμο λιμάνι βγήκα
Και άπλωσα στον ήλιο τις πληγές μου
Με τόλμη τότε τη ψυχή μου στις παλάμες μου
Μέσα ακούμπησα 
Και θαρρώ πως γαλήνεψα

@



Είναι κάτι φορές που θες να χαρείς, μα τα γεγονότα δεν σε αφήνουν.
Έτσι η χαρά της διάκρισης πέρασε και δεν με ακούμπησε.
Αυτή ήταν η πρώτη από τις δύο συμμετοχές μου στο 
Παίζοντας με τις λέξεις #10 
που ακούραστα και με αγάπη περισσή διοργανώνει η 
Μεμαρία μας στο mytripsonblog,
παίρνοντας τη σκυτάλη του Παιχνιδιού από τη Φλώρα και 
το ΤEXNIS STORIES.
Ευχαριστώ πολύ όσους το ξεχώρισαν είτε ψηφίζοντάς το, είτε 
με τα υπέροχα λόγια τους.

Γράφτηκε με μια ανάσα, βασίστηκε σε πραγματικά γεγονότα,
και νομίζω ότι σκαρφάλωσε ψηλά στην καρδιά μου, για πάντα.
Χωρίς τη λέξη απόβροχο, που επέλεξε η Ελένη μας για το 10ο Παιχνίδι,
ποτέ δεν θα είχα διηγηθεί την ιστορία μου.

Σε άλλη περίπτωση, θα έκανα χιούμορ 
(να είστε σίγουροι ότι θα αυτοσαρκαζόμουν).
Σήμερα, μετά από όσα πέρασα, επί τρεις, πολύ δύσκολες, μέρες,
το αφιερώνω, με αμέριστη αγάπη,
σε έναν δικό μου άνθρωπο, που βιώνει μια απώλεια.
Ορθόστητα να σταθεί και να παλέψει...
Κάποια στιγμή, στον ήλιο θα βγάλει τις πληγές,
θα τις στεγνώσει,
και όλοι μαζί θα χαμογελάσουμε ξανά !

Σας φιλώ
@ριστέα


υγ: Το 14ο Συμπόσιο 
έχει ήδη αρχίσει να δέχεται εξαιρετικές συμμετοχές.

Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2016

14ο Συμπόσιο Ποίησης, 3rd anniversary!


Ήταν τρία χρόνια πριν, λίγο πριν τα Χριστούγεννα του '13 που είχα 
την έμπνευση να κάμω το Συμπόσιο Ποίησης.
Για μία και μοναδική φορά είχα σκεφτεί.

Και να' μαστε τώρα, τρία χρόνια μετά, στο 14ο Συμπόσιο
ένας διαγωνισμός, θεσμός πια!

Έτσι σήμερα, με αυτό το Επετειακό Συμπόσιο,
το επιπλέον Συμπόσιο από τα τέσσερα που βγάζω μέσα στη χρονιά,
θέλω να σας ευχαριστήσω 
για την αγάπη που έχετε δώσει παλιοί και καινούργιοι
σε τούτη εδώ τη γωνιά και 
για τη στήριξη σας στην Ποίηση και στο Συμπόσιο Μας.

Νέοι φίλοι δοκιμάζονται, αστέρια ξεπηδούν διαρκώς,
εξέλιξη βλέπουμε στη γραφή πολλών φίλων, 
που όπως είχαν δηλώσει ξεκίνησαν να ασχολούνται με την ποίηση 
εξαιτίας του Συμποσίου,
η στάθμη και το επίπεδο ανεβαίνει κάθε φορά και περισσότερο...
και φανταντείστε μόνο τη χαρά μου! 
Δεν περιγράφεται!


Πάμε στο δια ταύτα όμως;
Η λέξη που σας δίνεται αυτή τη φορά
έχει να κάνει και με τα Χριστούγεννα...φυσικά.

Είχε "καθίσει" μέσα μου βλέπετε από καιρό η λέξη ...γέννα
Έτσι λοιπόν έχουμε:

γεννάω - γέννα - γέννηση - γέννημα 
ή Χριστούγεννα

όποια από αυτές, σε όποια μορφή, θέλετε,
κυριολεκτικά ή μεταφορικά,
σε έμμετρο ή ελεύθερο στίχο, ή χαϊκού,
η επιλογή είναι, όπως πάντα, δική σας.


Από σήμερα λοιπόν 
01 Δεκεμβρίου έως και την Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου
στις 8.00, το βράδυ,
θα περιμένω τη συμμετοχή σας στο mail μου

tea_airis@yahoo.gr

μέσα στο mail κι όχι με επισύναψη,
χωρίς διαστήματα ή άλλες μορφοποιήσεις.
Μην ξεχάσετε φυσικά να έχετε και τίτλο! 



Προσοχή!
Μια ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ο καθένας


Αν φυσικά έχετε περισσότερες από μία εμπνεύσεις
μπορείτε να τις ανεβάζετε στο μπλογκ σας, εκτός συναγωνισμού,
(όπως κάνω πάντα εγώ ☺)
με μία απλή αναφορά στο Συμπόσιο, εδώ.



Οι ποιητικές σας συμμετοχές θα συνοδεύονται και πάλι
με μια εικόνα δικής σας επιλογής.
Αν νομίζετε ότι πρέπει να συνοδεύετε τη φωτογραφία σας
με κάποιο link γιατί πιθανόν να υπόκειται σε πνευματικά δικαιώματα,
στείλτε το κι αυτό παρεΐτσα!
Ειδάλλως θα γίνεται αναφορά ότι οι εικόνες δεν μας ανήκουν
και είναι από τη google.

Από Παρασκευή  23/12 έως και Πέμπτη 29/12
τα ποιήματα θα τεθούν σε ψηφοφορία
με το γνωστό τρόπο, όπως πάντα.
Παρασκευή 30/12
θα ανακοινωθούν τα αποτελέσματα.

Λόγω της επετείου των 3 χρόνων
οι νικητές θα είναι, 
όπως και στο πρώτο Συμπόσιο 3.

Δώρο όμως θα πάρει κι ένας από όσους συμμετέχουν
στο δρώμενο μας με οποιοδήποτε τρόπο
όπως πάντα έπειτα από κλήρωση.

Τις καλύτερες ευχές μου 
για τις φετινές γιορτές!
Καλά να περάσετε
και καλό μήνα!

@ριστέα



Το Συμπόσιο δεν είναι επίσημος διαγωνισμός.
Είναι ένα διαδικτυακό μας δρώμενο.

Δημιουργήθηκε για τα blogs με τα οποία 
έρχομαι σε αλληλεπίδραση. 

Οι περισσότεροι μεταξύ μας πια γνωριζόμαστε
(αρκετοί γνωριστήκαμε μέσα από το Παιχνίδι των λέξεων
του TEXNIS STORIES, πάνω στο οποίο κι αρχικά πάτησα).

Καθώς πλέον σας γνωρίζω όλους 
μπορώ να διασφαλίζω και τη διαφάνεια.

Θα συμμετέχουν είτε στη δημιουργία είτε στη βαθμολόγηση, 
μόνον φίλοι αναγνώστες.
Σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων.

_______________________________________________

Και μερικές σημειώσεις...
Γένεση και γέννηση.

Γένεση είναι η δημιουργία. 
Όλοι μας μιλάμε για τη γένεση του σύμπαντος.
Λέμε επίσης: η γένεση ενός έργου τέχνης. 
Έχουμε τη φράση «εν τη γενέσει». 
Η γένεση είναι παράγωγο του ρήματος γίγνομαι 
που σήμερα το λέμε γίνομαι. 
Από εδώ βγήκαν και οι παρακάτω λέξεις μας: 
Γένος, γενετής, γόνος, γονέας, γενέθλια, γενέτειρα, 
γενετική, γενεσιουργός, γενετήσιος, ευγενής, 
γηγενής, ενδογενής και πολλές άλλες.

Γέννηση είναι ο ερχομός στη ζωή ενός νέου οργανισμού
η γέννα, ο τοκετός.
  Η γέννηση του Κυρίου, η γέννηση της Θεοτόκου και τα Χριστούγεννα. 
Έχουμε τη φράση μας «από γεννησιμιού του» = εκ γενετής. 
Το ρήμα μας σήμερα είναι γεννάω=γεννώ, 
το οποίο μας έδωσε πάμπολλες λέξεις όπως: 
γέννημα, γεννητής, γεννητός, αγέννητος, γεννήτωρ, 
Από τη γέννα έγινε ο γενναίος, γενναιότητα, γενναιόδωρος, γενναιόφρων, γενναιόψυχος και το γέννημα=το πλάσμα, το δημιούργημα, το προϊόν, 
αλλά και πολλές άλλες. 
πηγή