Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

Να συνεχίζεις να πετάς!

Σε είδα από τις πρώτες στιγμές που γεννήθηκες. Ήμουν μέσα στο δωμάτιο τοκετών, όταν σε ζύγιζαν και σε έπλεναν! Δεν σε γέννησα εγώ, αλλά νιώθω ότι είσαι κομμάτι μου. Μεγαλώσαμε μαζί ....
Έχασα τα πρώτα σου βήματα μόνο , γιατί εγώ σπούδαζα τότε μακριά , αλλά η μαμά σου φρόντιζε να μου στέλνει τα "πάντα" σου γραμμένα στο χαρτί - βλέπεις ούτε κινητά υπήρχαν τότε, ούτε ίντερνετ και κάμερες.... Τα έχω ακόμα αυτά τα γράμματα... Όπως όλες τις αναμνήσεις μέσα μου, ζωντανές.
'Τετέα" με έλεγες.... Πιο γλυκά δεν με είχε αποκαλέσει κανείς.Σε έπαιρνα μαζί μου παντού, σε κάθε ευκαιρία. Σου έμαθα να αγαπάς τη γνώση. Σου έμαθα να λατρεύεις τα βιβλία. Πάντα μου ζητούσες ένα βιβλίο για δώρο.....Θυμάσαι;
Έμαθες τα πρώτα σου γράμματα πριν καν πας σχολείο. Ήσουν ο πρώτος μου μαθητής!
Μετά σε έπιασε η τρέλα της γεωγραφίας! Και δως του να ζωγραφίζουμε κάθε μέρα και μία χώρα στο τετράδιο σου και να μαθαίνουμε ό,τι περισσότερο μπορούσες για κάθε μία! Μαζί σου έμαθα κι εγώ Γεωγραφία! 
-Πρωτεύουσα του Σουρινάμ; -Παραμαρίμπο! φώναζες τραγουδιστά .....
Κάποτε μου θύμωσες! Άσχημα! ΄Ηταν καλοκαίρι .... Ήσουν-δεν ήσουν 7 ! Θα σε έπαιρνα μαζί μου στη θάλασσα που πήγαινα και βοηθούσα μια φίλη στη δουλειά της! Ήθελες να βάλεις ένα κοτλέ παντελόνι. Σε πίεσα κι έβαλες ένα σορτς και φύγαμε για να πάρουμε το λεωφορείο κλαίγοντας:
- Δεν είσαι σωστή, μου είπες! Έχεις πει ότι μπορώ να έχω άποψη στα ρούχα μου και να φοράω αυτό που μου αρέσει και με κάνει χαρούμενο. Δεν κρατάς αυτά που λες.
Και τότε σου μίλησα για τη γνώση και τη θεωρία της επιλογής:  Να ξέρεις όσα περισσότερα μπορείς και μετά ελεύθερα να επιλέγεις ή να απορρίπτεις. Το κοτλέ ήταν χοντρό παντελόνι. Θα άναβες με αυτό στον ήλιο. Σφούγγισες τα ματάκια σου και μου είπες:
Σε ευχαριστώ που μου μίλησες έτσι! Νιώθω καλύτερα! Και θα προσπαθώ πάντα να μαθαίνω για να μπορώ να έχω την ελευθερία..........
Έτσι μεγάλωσες ! Κι ακόμα διηγείσαι αυτή την ιστορία .... Γιατί πάνω σε αυτή πάτησες και συνέχισες να μαθαίνεις....


Ήμουν πάντα δίπλα σου! Κι εσύ το ίδιο......
Κι όταν χώρισα μου ανταπέδωσες όλη σου την αγάπη με αγκαλιές! Δεν ήξερες λόγια συμπαράστασης. Δεν τα χρειαζόμουν. Μου αρκούσε το χέρι που τρυφερά μου χάιδευε την πλάτη!
Κι όταν ήρθε η στιγμή των πανελληνίων, σου κρατούσα το βιβλίο και σου έβαζα ό,τι τεστ μου ζητούσες. Κι έφυγες. 
Έτσι γίνεται πάντα με τα παιδιά. Πάντα φεύγουν . Κι εγώ χαιρόμουν που έφευγες! Γιατί άνοιγες τα φτερά σου. 
Τελείωσες τις σπουδές σου με διάκριση! Τι πιο όμορφο ο μαθητής να ξεπερνάει το δάσκαλο;
Και μετά ήρθε ο στρατός ! Και εκεί διακρίθηκες! Παντού αφήνεις τη σφραγίδα σου καλό μου! 
Και προχτές τελείωσες κι από κει!
Και χθες το γιορτάσαμε, όπως σου άξιζε!
Σήμερα που σίγησαν τα πανηγύρια κι οι μουσικές, θέλω να σου ευχηθώ μέσα από δω ένα πράγμα: Να είσαι πάντα εσύ , το μικρό εκείνο παιδάκι που σφούγγιζε τα ματάκια του κι έβαζε στόχους. Έλεγε εγώ θα παίζω τον κόσμο στα δάχτυλα και μάθαινε για τον κόσμο!
Να συνεχίσεις καρδιά μου να μαθαίνεις. Να συνεχίζεις να πετάς.

στον ανιψιό μου......

ΥΓ: Ουπς! Δεν θυμάμαι ποιο λατρεύεις περισσότερο από Πυξ Λαξ!

28 σχόλια:

  1. Καλημέρα Αριστέα μου!Να τον χαίρεσαι τον ανηψιό σου, να τον αγαπάς, να ΄σαι πάντα δίπλα του και να τον μαθαίνεις να πετάει.Σ΄ όλη μας τη ζωή μαθαίνουμε.Δύσκολος ο αποχωρισμός και δεν ξέρω πως θα το ξεπεράσω!
    Χαρούμενη Κυριακή να περάσεις!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Σοφία μου . Σε ευχαριστώ πολύ πολύ!
      Αυτός ήταν κι ο λόγος που χάθηκα από τη γειτονιά και δεν έχω επισκεφτεί τα δικά σας μπλογκ!
      Να έχεις κι εσύ μια υπέροχη μέρα!
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  2. Να μη σταματήσει τα ταξίδια, να χαρίζει και να ζεί τα όνειρά του.
    Υπέροχη η πρωινή σου ευχή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ καλέ μου!
      Μα υπάρχει καλύτερη ευχή από το να συνεχίζει το πέταγμα; Αν σταματήσει αρχίζουν τα δύσκολα!
      Φιλιά!!!

      Διαγραφή
  3. Να είσαι πάντα δίπλα του.Μοναδικές κι ανεπανάληπτες αυτές οι σχέσεις:)
    Μια ερώτηση είσαι καθηγήτρια;(εε είμαι περιεργη)

    φιλάκια πολλά και να περάσεις όμορφα και δημιουργικά την Κυριακή σου:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα kwnnie μου!
      Σε ευχαριστώ πού γλυκιά μου!
      Δεν είμαι καθηγήτρια. Ξεκίνησα από σπουδές στην Κοινωνική εργασία, ειδικεύτηκα στις μαθησιακές δυσκολίες και για πάρα πάρα πολλά χρόνια δίδαξα μαθητές με μαθησιακά προβλήματα και μη! Προετοίμασα πολλά παιδιά για την πρώτη δημοτικού ( προανάγνωση!)
      Τα τελευταία 4 χρόνια δεν διδάσκω πια και εργάζομαι και σε άσχετο τομέα αλλά μου αρέσει κι αυτό που κάνω πολύ! :)
      Να έχεις κι εσύ μια υπέροχη μέρα!
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
    2. κι από ότι θα έχεις παρατηρήσει έχω κι εγώ δυσλεξία στο πληκτρολόγιο!
      Σε ευχαριστώ "πολύ" ήθελα να γράψω!
      χεχε! Κόλλησα από τους μαθητές μου!

      Διαγραφή
  4. ''ο πιο πιστός φίλος του σκύλου''4 Νοεμβρίου 2012 στις 11:47 π.μ.

    Είχες δεν είχες, με συγκίνησες σήμερα, γιατί έτσι, έχω μεγαλώσει κι εγώ την ανηψιά μου, που ζει 3 χρόνια τώρα στο Λονδίνο κι ακόμα δεν μπορούμε να το συνηθίσουμε. Και για μένα είναι ακόμα εκείνο το μωρό που το τάϊζα, παρασύροντας το μέσα από τα παραμύθια μου και τώρα "συναγωνιζόμαστε" ποιος έχει τα περισσότερα βιβλία στην βιβλιοθήκη του...

    Έλα μια βόλτα, σήμερα σου έχω ξενάγηση:
    "ΜΠΑΝΣΚΟ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ: ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΚΟΛΩΝΑΚΙ"

    http://gekollias.blogspot.gr/

    ΚΑΛΗΜΕΡΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ω! Άρα με συναισθάνεσαι! Ναι , ναι! Μεγαλώνουν τα σκατούλια και μετά ξέρουν και περισσότερα από μας! αχαχαχαχα! Να τη χαίρεσαι και να την καμαρώνεις την ανιψιά!
      Φυσικά και θα περάσω κι από τα μέρη σου!
      Φιλιά και καλή σου μέρα! :)))

      Διαγραφή
  5. διαβαζοντας το κειμενο σου ηταν σαν να εβλεπα και τη καθε σκηνη που περιεγραφες.με συγκινησες παρα πολυ.να ειναι καλα σε οτι και να κανει και ευτυχισμενος με καθε του επιλογη οπως και εσυ φυσικα!!!σλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μόνο η "Τίτη" μου θα μου έγραφε σλ!
      Σε ευχαριστώ χαρά μου!
      Να΄σαι καλά!
      Φιλάκια πολλά πολλά! :)))))

      Διαγραφή
  6. Τι γλυκό κείμενο! Το ρούφηξα λες και ήμουν μέσα σε κάθε εικόνα! Να έχεις μια όμορφη Κυριακή...
    {Fan, όπως λέμε sofan!}

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ γλυκιά μου!
      Κι ο ίδιος όταν ξύπνησε και ήρθε και το διάβασε το ρούφηξε! Δεν αλλάζω την αγκαλιά που μου έκανε σήμερα με τίποτα στον κόσμο!
      Φιλιά so fan!!!!!!!!!!!!!!!χιχιχι♥

      Διαγραφή
  7. Τι γλυκά και όμορφα!!!
    Να το χαίρεσαι το αντράκι σου,να το καμαρώνεις πάντα και εκείνο να στέκεται δίπλα σου!!!
    Φιλάκια πολλά και καλή Κυριακή:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ χαρά μου! :))))
      Φιλιά κι από μένα!
      Τώρα πια....καλό υπόλοιπο Κυριακής! ♥

      Διαγραφή
  8. Πολύ συγκινητικό! Τι ωραίο να'σαι κοντά με τους ανθρώπους που αγαπάς και σε αγαπάνε...

    Να τον χαίρεσαι, Αριστέα μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι υπέροχο απλά να είναι κοντά σου ακόμα κι αν βρίσκεται χιλιόμετρα μακριά!
      Υπηρέτησε Αλεξανδρούπολη...πολύ μακριά μας! Δεν μου έλειψε! Ήταν πάντα στην καρδιά μου!
      Σε ευχαριστώ πολύ Σεβάχ μου!
      Φιλιά! :))))

      Διαγραφή
  9. Συγκινήθηκα πολύ!!
    Κάθε λέξη γραμμένη με άπειρη αγάπη...υπέροχη σχέση έχεις χτίσει μαζί του...!!
    Να τον χαίρεσαι και να τον καμαρώνεις πάντα...κι αυτός να χαίρεται εσένα...είμαι σίγουρη πως είναι περήφανος για τη θεία του...
    Φιλιά πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Μαρία μου !
      μου αρκεί που όταν το διάβασε όχι μόνο δεν με πήρε στο κυνήγι ( αν και μια πλακίτσα μου την έκανε το τρελό μου!) αλλά με πήρε αγκαλίτσα και με φίλησε! Με μάτια υγρά!
      Εγώ να δεις πόσο συγκινήθηκα!
      Φιλάκια! :))))))

      Διαγραφή
  10. Το πόσο με συγκίνησες @iris δεν περιγράφεται.
    Μοιάζει πολύ την δική μου σχέση με την αδερφή της μητέρας μου.
    Δεν έχει παιδιά και ακριβώς τα ίδια πράγματα και γεγονότα,είτε με τα ρούχα είτε με τη θάλασσα και τα διαβάσματα αργότερα. Ημουν το καμάρι της και ακόμη και τώρα με αποκαλεί γιέ μου.
    Να στε πάντα αγαπημένοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Στράτο! Εσύ με νιώθεις από την αντίθετη πλευρά: εσύ είσαι ο ανιψιός λοιπόν!
      Να δώσεις φιλάκι στη θεία από μένα!
      Και εσείς να είστε αγαπημένοι χαρά μου ! ♥

      Διαγραφή
  11. @iris μου συγκινήθηκα πολύ! αμέσως σκέφτηκα το δικό μου ανιψάκι.. άραγε όταν θα αρχίσει να καταλαβαίνει πώς θα με αποκαλεί, θα με ακούει κλπ.. μπορώ να φανταστώ πόσο ευτυχισμένη είσαι που τον έχεις! και εκείνος όμως πρέπει να είναι πολύ ευτυχισμένος που σε έχει.. και πρέπει να σε αγαπάει και πολύ, έτσι δεν είναι? :) φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευάκι μου σε ευχαριστώ πολύ χαρά μου!
      Άσε την καρδιά να κάνει τη δουλειά και μην ανησυχείς καθόλου!
      Δίνε με τη ψυχή σου! θα δεις....
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  12. Με συγκινησες....μικρη μου..... ;ο)

    Vailie*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. :))) Είμαστε πολλοί αυτοί που συγκινήθηκαν...
      Εγώ να δεις.........

      Διαγραφή
  13. Κι εγώ μέσα σ' αυτούς που συγκινήθηκαν, Αριστέα! Πάντα ευτυχισμένος να είναι, και πάντα μαζί να περνάτε χαρές και λύπες, να τον χαίρεσαι και να τον καμαρώνεις!!!
    Φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Πω πω, Αριστέα!!! Μίλησες στην ψυχή μου... κάπως έτσι νιώθω κι εγώ τώρα που μεγαλώνει η κόρη μου...
    Κι αυτό που με έκπληξη διαπιστώνω, είναι πως όσο κι αν ανοίγουν τα φτερά τους, ποτέ ουσιαστικά δεν λείπουν από κοντά μας...
    Η χαζομαμά Μαρίνα
    (πρώτη φορά υπογράφω έτσι, αλλά νομίζω μου το επιτρέπει η συναισθηματική φόρτιση...)
    Τα φιλιά μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή