Το μαγικό ραβδί!

Θα ήθελα να είχα που λες ένα μαγικό ραβδάκι
και να αγγίξω απαλά 

*όλους τους μουρτζούφληδες ("μου τη δίνουν οι γιορτές")

*τους καταθλιπτικούς ("πάνε κι αυτές οι γιορτές και τι καταλάβαμε;")

τους κάθε είδους εισαγγελείς και δικαστές 

("οι άνθρωποι έχουν γίνει καταναλωτικά όντα που ζουν μόνο όταν ξοδεύουν

και κάνουν φιλανθρωπίες αυτές τις μέρες για το θεαθήναι")

*τους ηλίθιους (πάντα βρίσκεις ένα τσούρμο από δαύτους)

*τους εξυπνάκηδες ("δεν γεννήθηκε στις 25 του Δεκέμβρη ο Χριστός, άνοιξη

λέει το Ευαγγέλιο, στην ουσία ένας πάπας πάτησε σε αρχαίες δοξασίες..."
Φυσικά και το ξέρουμε. Και;)



Ας γίνουμε μια φορά το χρόνο παιδιά.
Τι πειράζει;
Στολίζουμε το σπίτι μας..
Ανάβουμε τα φωτάκια μας..
Ξοδεύουμε λίγο παραπάνω ή όσα μας βρίσκονταν ☺
Χαρίζουμε δωράκια,
γελάμε,
διασκεδάζουμε,
αγαπάμε και το δείχνουμε ακόμα περισσότερο,
χαλαρώνουμε
γράφουμε κι ένα γράμμα στον Άι Βασίλη, 
έτσι για την πλάκα μας βρε αδερφέ!
Και ναι! Κάνουμε και λίγο χαβαλέ,
παρ' όλο που γύρω μας συμβαίνουν άσχημα!

Κάθε μέρα συμβαίνουν άσχημα
Κάθε μέρα χάνονται άνθρωποι.
Δεν προσφέρουμε τίποτα με το να μην γελάμε
Δεν βοηθάμε τον κόσμο με τη σοβαροφάνεια!



Κουράστηκα να βλέπω βαριεστημένους ανθρώπους.
Ανθρώπους που γελοιοποιούν, ειρωνεύονται  και 
σαμποτάρουν κάθε προσπάθεια χαράς!

Μας έπνιξε η καθημερινότητα
και ναι οι άνθρωποι πάντα επέλεγαν κάποιες μέρες 
γιορτινές για να κατεβάσουν διακόπτες
και να χαρούν λίγο περισσότερο.

Θα μπορούσα να περάσω μέσα στη μαυρίλα 
τα φετινά μου Χριστούγεννα.
Είχα άπειρους και σοβαρούς λόγους.
Δεν το έκανα,
Μπορεί και να με λες χαζοχαρούμενο.
Ξέρεις κάτι;
Δεν με νοιάζει!

Μπορεί και να είμαι!
Αλλά επέλεξα τη χαρά
και να κάνω και την οικογένεια μου να χαρεί λίγο μαζί με μένα!
Κι εγώ αυτό το θεωρώ δώρο!

Δεν έχω μαγικό ραβδάκι....
Μόνος σου θα πρέπει να πέσεις μέσα στην αστερόσκονη!
Ξεκίνα με το να χαμογελάς.
Ξεκίνα με τις μνήμες σου... 
Πώς ζούσες τις γιορτές όταν ήσουν παιδί;
Ίσως έτσι βοηθήσεις και το δικό σου παιδί! ☺




Φιλικά 
@

Και τα ματάκια μου δεν σταμάτησαν να δακρύζουν....

...από χαρά!

Αναπάντεχες κάρτες με ευχές από την Σμαραγδένια, 

την Αθηνούλα, και το Κατερινάκι (Βαλσαμίδη)

Ένα ζεστό πλεκτό κασκόλ από τη Φλώρα μου

Mια κάρτα με χριστουγεννιάτικα στολίδια 

και υπέροχη αφιέρωση μέσα στην κάρτα με απόσπασμα

απ΄ένα κείμενο της αδημοσίευτο, από την Κικίτσα

τα οποία (στολίδια) μαζί με της Έλενας Λ.(από τη χτεσινή μου ανάρτηση)

βρήκαν θέση στα βαμμένα χρυσά, από μένα, κλαδιά

Δυο πανέμορφα στολίδια από το Μαράκι μου, 

από την Κύπρο 

(που επίτηδες τα πήρε σε ιβουάρ χρώμα 

για να τα κάνω ντεκουπάζ-αλλά δεν πρόλαβα☺!)

Ένα βιβλίο, με δυο θεατρικούς μονολόγους

του Αύγουστου Κορτώ (που λάτρεψα φέτος και το οποίο ήδη το διάβασα)

από το αγαπημένο ζευγαράκι μας 

Αναστασία-Αλέξανδρος

&

Last but not least
το κανελλάκι με αποτελείωσε

Και δεν ήταν τόσο το υπέροχο βραχιόλι μέσα στο ροζουλί πουγκί

που με συγκίνησε

όσο το φακελάκι και η καρτούλα
Βαλάντωσα το @ριστάκι στο κλάμα
και η μαμά όλο αγωνία ρωτούσε..
"μα τι σου γράφει επιτέλους και κλαις έτσι;"

Πού να εξηγώ....
*
Πόσο με συγκινήσατε όλοι!
Και τώρα και από καιρό 
δώρα πολλά που έχω λάβει και δεν έκανα ποτέ σχετική ανάρτηση 
Σοφία ΜΒ, Πέτρο, Κλαυδία, me maria
και Μαρλέν...

....σας αγαπώ όλους!
Μαρία Αλιφέρη, μπαρδόν λάθος
@ριστέα ήθελα να πω! ☺

Και ουφ!
Ολοκλήρωσα!
Και η αλάνα άνοιξε!

Καλημέρα και καλή εβδομάδα!
Στην τελική ευθεία για τη λήξη ενός δύσκολου 
χρόνου

@

Υπερπαραγωγές!

Μιλώ σήμερα για κείνα τα δώρα 

που είχαν μέσα σε τεράστιους κίτρινους φακέλους 
και του πουλιού το γάλα!

*

Η Ινώ και ή Έλενα Λ

θέλησαν να με τρελάνουν και το κατάφεραν!

Από ατζέντες έως κεριά και 
από γούρια έως και ασημικά μου χάρισαν
κάτι περισσότερο από όλα αυτά:
Ένα τεράστιο χαμόγελο!

Τις ευχαριστώ θερμά και τις δύο
κυρίως για τη σκέψη, τη φροντίδα, τα όμορφα λόγια τους!

Να΄στε πάντα καλά κορίτσια! ☺

Καλή σας μέρα
@

αύριο ακολουθεί το 4ο και τελευταίο μέρος...

Τα παράξενα!

Κατηγορία δώρου είναι, μην σκιάζεσαι!

Έχουμε δρόμο ακόμα!

*

Έλαβα που λες ανάμεσα στα άλλα και δώρα περίεργα,

δώρα που δεν τα περιμένεις με τίποτα...

Τσίπουρο παραγωγής οικογενείας Λυσιππέικου, 

μαξιλαροκλίφια χλιδάτα που θα τα κάνω ντεκουπάζ

και χαρτοπετσέτες 50ευρα παρακαλώ

και λίγο καιρό νωρίτερα περτικαλί γλαστρόνι 

με σπόρους και βολβούς τουλίπας.

Στη σημερινή ανάρτηση οι αγαπημένες

me(maria), Πέτρα. Λυσίππη,

έχουν τη τιμητική τους 

και τις ευχαριστώ πολύ πολύ!

Ωραίο πράγμα η φαντασία!

Οι τρεις όμορφες, πολυτάλαντες και αξιαγάπητες φίλες

μου έδωσαν απίστευτη χαρά με την 

απίστευτη ευρηματικότητα τους!

Και νομίζω ότι και οι τρεις θα χαίρονται που 

μοιράζονται επάξια αυτή την κατηγορία!

Αλλά δεν θα το μάθουμε 

καθότι η αφεντιά μου έχει μουλαρώσει 

και έχει τα σχόλια κλειστά!

υπομονή....

έχει δρόμο ακόμα! ☺


Καλή σας μέρα 
και 
καλό ΣΚ!

@

Πού πας καραβάκι με τέτοιο καιρό;

Πού πας καραβάκι με τέτοιο καιρό;

Ταξίδι πηγαίνω πολύ μακρινό

Στον Πύργο θα φτάσω εκεί τον ψηλό

Ευχές να παραδώσω έχω σκοπό,

αφού... αφού έτσι μου είπε ένας καπετάνιος σωστός!

Αυτό ήταν το δώρο που μετά από σαράντα κύματα,
έφθασε ένα στενάχωρο βράδυ στα χέρια μου,
για να μου διώξει τη στενοχώρια.
*
Γιατί είναι φροντισμένο με περισσή αγάπη...
Από το όνομά μου στο πλάι, στο σκαρί της,
μέχρι και τη χειροποίητη κάρτα, με την εικόνα ενός δικού μου κεριού,
όλα με άφησαν για λίγο άφωνη.
*
Κοιτούσα το κουτί και δεν ήξερα τι να πω...
Τελικά το "βούτηξα" κι έτρεξα κάτω, στη...μαμά!
Ε, όχι δεν θα τρελαθώ μονάχη μου, σκέφτηκα!
Θα πάρω και παρέα μαζί μου! ☺
*
Ευχαριστώ από καρδιάς τον καπετάνιο Δημήτρη Ασλάνογλου,
που με τα χεράκια του έφτιαξε αυτό το καταπληκτικό ιστιοφόρο,
με χρώματα που αγαπώ!

τα δώρα συνεχίζονται....

Καλή σας μέρα 
Χρόνια πολλά σε όλους και πάλι!

@

Τα σχόλια θα ανοίξουν στο τέλος των δημοσιεύσεων 
των σχετικών με τα δώρα που έλαβα ! Υπομονή να'χεις....

Τρεις ευχές !

Υγεία

Ευγνωμοσύνη

Αγάπη

Τα φώτα και η λάμψη σε λίγες μέρες θα χαθούν.

 

Όλα θα μπουν στην κανονική τους τροχιά και η καθημερινότητα

θα επιστρέψει εκεί,

με τις δυσκολίες της 

και τις αγωνίες μας.

Ας κρατήσουμε για όλο το χρόνο

τη λάμψη της ψυχής μας!

*

Σας ευχαριστώ από καρδιάς για τις ευχές σας στο μπλογκ,

τις κάρτες που έλαβα,

τα υπέροχα δώρα σας,

ως χτες το βράδυ! 

Θα ανέβουν σύντομα σε ανάρτηση.

Να επιστρέψουν και οι εκδρομείς στη βάση τους ☺

Πετρούλα, Λυσιππάκι, Ινώ, Δημήτρη, κανελλάκι, Μαράκι (Maria Fe) 

Πασταφλωρίτσα , Αθηνούλα , Σμαραγδένιο Ρουλάκι, Κικίτσα,

Κατερινάκι (Βαλσαμίδη), Αναστασία και Αλέξανδρε, Ελενάκι 

με κάνατε τις μέρες αυτές να βουρκώνω 

με τα υπέροχα λόγια σας!

Να είστε όλοι καλά!

♥

Χρόνια πολλά και καλά!

Και καλά να περάσετε!

@ριστέα

Άλλος για Χίο τράβηξε και άλλος για δεξιώσεις ..☺

Τι δεν με πιστεύεις;

Σου έχω και ντοκουμέντα μανούλα μου!

*

Εδώ έχουμε τη Χίο 

(γιατί έτσι μας βολεύει)!

Κρακελέ και στο powertex!

Γιατί μπορούμε!

Θα μπορούσα να τον ονομάσω επίσης

"έλα να πάμε στο νησί

η βάρκα σου, ο γλάρος μου, εγώ κι εσύ!

*

Κι εδώ έχουμε τις δεξιώσεις!

Θα μπορούσα κάλλιστα να τον ονομάσω 

"Η @ριστέα στο Μέγαρο"!

(Βρείτε μου κι έναν παίδαρο!)

Τα δύο τελευταία μου έργα στο Powertex στο Εργαστήρι 

που παρακολουθούσα μαθήματα

-τελευταία στο Εργαστήρι, ελπίζω να ακολουθήσουν κι άλλα πολλά-

σε φενιζόλ και τα δύο,που με ειδική επεξεργασία θυμίζει έπειτα πέτρα,

με υφάσματα, ξύλινα στοιχεία και κρακελέ με πατίνα.

Κι εδώ η αφεντιά μου, επί τω έργω!

Με τα καινούργια μου "βαμμένα κόκκινα μαλλιά"

(σα θείτσα είμαι αλλά όταν δημιουργώ 

δεν προσέχω εμφάνιση μανούλα μου)

Κι όχι δεν σας εύχομαι ακόμη,

γιατί ανήμερα θα βγει ανάρτηση εορταστική 

ευχαριστιών και δώρων πολλών!

Σας φιλώ

@ριστέα

" Ματωμένα όνειρα... "

Μια κόρη μακρομαλλούσα

μια κόρη ζηλευτή

έγειρε στο πλάι, για να ονειρευτεί...

Μα τα όνειρα σαν μένουν όνειρα

πονάνε και ματώνουν....

Το ξέρω, θα μου πουντιάσει 

Μα καλά να πάθει η ξετσίπωτη! 

Ήθελε να κοιμηθεί σαν τη Μέρυλιν: μόνο με το άρωμα της!☺

*

Σας καληνυχτώ πτώμα!

...Ελπίζοντας πως αύριο θα καταφέρω

να περάσω από όσους έχασα σήμερα

με τα εικαστικά μου μπλεξίματα!

@

__________________________________________________

ΥΓ: Ο πίνακας έγινε κατόπιν παραγγελίας

και παρ'ότι η εικόνα έγινε με μεταφορά (powerprint)

τελικά αποφάσισα να τη χρωματίσω και να της αλλάξω τα φώτα!

Έτσι έχει τη δική μου σφραγίδα!

╰☆╮Θαλπωρή ╰☆╮

★ ✩ ✮ ✯ ✰ ☆ ★ ✮ ✯ ✰✩ ✮ ★ 

★ ✩ ✮ ✯ ✰ ☆ ★ ✮ ✯ ✰✩ ✮ ★ 

★ ✩ ✮ ✯ ✰ ☆ ★ ✮ ✯ ✰✩ ✮ ★ 

Πού και πού είναι ωραία να καλομαθαίνεις τον εαυτό σου.

Να του κάνεις χαδάκια,

να χουζουρεύεις χωρίς ενοχές,

να κατεβάζεις διακόπτες.

Να έχεις την πολυτέλεια  της θαλπωρής...

κι ας είναι κλεμμένη.

Και τα ξύλα ακόμα!

Σήμερα έχει ο θεός!

Αύριο βλέπουμε!

Μια ζεστή καλημέρα ....

@

Τα παιχνίδια που αγάπησα ....

Ανταποκρίνομαι στο κάλεσμα της Αλεξάνδρας (Woman in blogs)
μα και της Μαρίας (Maria Kat)
που ζήτησαν να μάθουν τα παιδικά μας μυστικά!
Η μεν Αλεξάνδρα μας ζήτησε να μιλήσουμε 
για εκείνο το παιχνίδι που μας έκλεψε την καρδιά όταν ήμαστε μικρά,
η δε Μαρία να κάνουμε διάλογο με ένα παιχνίδι μας.
Εντάξει, τα πήρα και τα δυο μαζί.... και με σήκωσαν!
Δεν προέκυψε διάλογος, ούτε ένα μόνο παιχνίδι !
Πληθωρική όπως πάντα!

Θαμμένα ήταν για χρόνια πολλά
μα τώρα τα βγάζω με περισσή χαρά!
Μικρά και μεγάλα, θαμπά μυστικά
Στο φως θα αστράψουν και πάλι ξανά!.

Θα σε πάω πίσω...
Ένα ταξίδι στο χρόνο..
1974, καλοκαιράκι

Αυτό το μπουκλί κρατάει ένα νινί!
Στο αεροδρόμιο.
Ένα ταξίδι, από τα πολλά, όταν ήμουν μικρή στην Ελλάδα.
Από το Σικάγο.
Κρατάω το πιο αγαπημένο μου παιχνίδι τότε.
Το μωρό μου.
Μου το είχε φέρει ο Άγιος Βασίλης, τα περασμένα Χριστούγεννα.
Το είχα δει στις διαφημίσεις από τον προηγούμενο χρόνο
(τότε ήμουν πολύ μικρή...
παρασυρόμουν βλέπετε από τις διαφημίσεις)
και ήθελα το δικό μου μωρό.
Είχε έναν μηχανισμό με σχοινάκι πίσω στην πλάτη 
και η κοτσίδα της κούκλας μάκραινε και μάζευε.

Αυτή η κούκλα υπάρχει ακόμα και σήμερα...
Να, αν δεν με πιστεύεις!

Δίχως βρακί, μη ζητάς πολλά κι εσύ μανούλα μου,
και τα μαλλιά ταλαιπωρημένα πολύ,
αφού εκεί δοκίμασα τις ικανότητες μου στο κούρεμα
(δεν είναι τυχαίο που από το 1987 κουρεύομαι μόνη μου ε;)
*
Να και μερικές λεπτομέρειες...ζουμ λοιπόν
στο άλμπουμ και στο πίσω μέρος της κούκλας μου

Η κούκλα μου είχε κυκλοφορήσει το 1972, (έχει και τη σφραγίδα της!) 

μα εγώ χρειάστηκε 

να κάνω υπομονή έναν ολόκληρο χρόνο μέχρι να την αποκτήσω.

Από τότε είχα εκπαιδευτεί να υπομένω! 

Η χαζέα! ☺

*

Πιο μικρή βέβαια βολευόμουν με διάφορα, αδιάφορα παιχνίδια

ελικοπτεράκι, πιανάκι, ότι μου έδιναν αγάπη μου!

Έλα! Κόψε τα γέλια!

Ακόμα δεν είχα μάθει να ποζάρω. Ντάξει;

*

Νομίζω ότι η μικρή @ριστούλα

δεν σταμάτησε ποτέ της να παίζει!

Ακόμα και όταν η μαμά-κέρβερος (τότε!)

φώναζε, τιμωρούσε, κατέστρεφε τα παιχνίδια μου,

γιατί πίστευε ότι με αποσπούσαν από το διάβασμα,

εγώ πάντα έβρισκα τρόπους!

Θυμάμαι στο γυμνάσιο είχα φτιάξει τη δική μου σκακιέρα,

από χοντρό χαρτόνι κι όλα τα παρελκόμενα of course

κι έπαιζα μόνη μου και τους δύο αντιπάλους (μην το ψάχνεις...

σχιζοφρενικές τάσεις και διπλή προσωπικότητα από τότε)

Συνήθως τα παιχνίδια μου μεγαλώνοντας ... τα κατασκεύαζα μόνη μου!

Σπιτάκια, γραφείο, σχολείο, εστιατόριο,

(φυσικά εγώ ήμουν αντίστοιχα, η νοικοκυρά, η διευθύντρια,

η δασκάλα, η μαγείρισσα...)

 ενώ ένα φεγγάρι είχα φτιάξει και θίασο με τις φιλενάδες μου

και ήμουν η συγγραφέας, η σκηνοθέτρια, η πρωταγωνίστρια

και ο παραγωγός μαζί!

Μόνο το θεατή δεν έκανα μανούλα μου!

*

Μεγαλώνοντας 

το παιχνίδι αντικαταστάθηκε από τα χαδάκια, τα ερωτικά,

όπως κάνει κάθε ενήλικας 

που ντρέπεται να παίξει πια γιατί θα παρεξηγηθεί!

Από τον καιρό όμως που βγήκαν τα ηλεκτρονικά παιχνίδια

 και τα παιχνίδια στο ίντερνετ/ φέις κλπ

εκεί να δεις ξεσάλωμα!

*

Παρ'ότι έχω βγάλει πολλές ώρες τα ματάκια μου

σε τέτοιου είδους παιχνίδια

πιστεύω ότι χρειάζονται μέτρο.

Είναι εθιστικά, σε απομονώνουν από το περιβάλλον σου,

μπορεί και να σε αποχαυνώνουν!

Ξέρω ότι όσες φορές έμπλεξα μαζί τους το έκανα 

γιατί κάτι άλλο δεν πήγαινε καλά στη ζωή μου!

Τώρα και να ήθελα... δεν προλαβαίνω καρδιά μου!

*

Όμως σου είπα ότι δεν σταμάτησα να παίζω ποτέ

ακόμα και σήμερα κοτζαμάν γαϊδάρα!

Τώρα το παίζω καλλιτέχνης,ζωγράφος, ντεκουπατζού

☺

χοχοχο!

Αύριο ...Who knows!

@

όπως λέμε @ριστούλα 

"η παιχνιδιάρα!"

Σας φιλώ!