Τελευταία μέρα του καλοκαιριού.
Τυπικά, ευτυχώς.
Έχουμε μέρες, βδομάδες ακόμα από ήλιο, ζέστη,
και ανεμελιά, γιατί όχι;
Αφήνω στην άκρη για λίγο τις δημιουργίες μου
για να αποχαιρετίσω το καλοκαίρι που φεύγει... με αναμνήσεις.
Αυτό το καλοκαίρι μου έφερε συναντήσεις με φίλους από μακριά.
Φίλους που έφερε κοντά το διαδίκτυο που το κατηγορούμε για πολλά,
αλλά έχει και τα καλά του εδώ που τα λέμε.
Ένα αγριμάκι από τη μακρινή Αυστραλία
πέρασε το κατώφλι του πυργόσπιτου
κι οι αγκαλιές και τα φιλιά έδιναν κι έπαιρναν!
Ένα ακυβέρνητο ον (και η οικογένειά του φυσικά) άνοιξε το εξοχικό του
και την αγκαλιά του και με φιλοξένησε για λίγες μέρες
χαρίζοντας μου αξέχαστες στιγμές
γέλιου, παρέας, και ....δοκιμής δωματίων
(να τα λέμε κι αυτά☺ τρία βραδιές άλλαξα τρία δωμάτια!)
Τέλος, η Αγγελική των Σκέψεων ξαναβρέθηκε κοντά στα μέρη μου για λίγες μέρες
και με τη γνωστή και τρομερή Νάσια, τη συναντήσαμε έστω και για ένα βράδυ...
Αφήνω στην άκρη για λίγο τις δημιουργίες μου
για να αποχαιρετίσω το καλοκαίρι που φεύγει... με αναμνήσεις.
Φίλους που έφερε κοντά το διαδίκτυο που το κατηγορούμε για πολλά,
αλλά έχει και τα καλά του εδώ που τα λέμε.
Ένα αγριμάκι από τη μακρινή Αυστραλία
πέρασε το κατώφλι του πυργόσπιτου
κι οι αγκαλιές και τα φιλιά έδιναν κι έπαιρναν!
Ένα ακυβέρνητο ον (και η οικογένειά του φυσικά) άνοιξε το εξοχικό του
και την αγκαλιά του και με φιλοξένησε για λίγες μέρες
χαρίζοντας μου αξέχαστες στιγμές
γέλιου, παρέας, και ....δοκιμής δωματίων
(να τα λέμε κι αυτά☺ τρία βραδιές άλλαξα τρία δωμάτια!)
Τέλος, η Αγγελική των Σκέψεων ξαναβρέθηκε κοντά στα μέρη μου για λίγες μέρες
και με τη γνωστή και τρομερή Νάσια, τη συναντήσαμε έστω και για ένα βράδυ...
Τα πρόσωπα που ανέφερα είναι όλοι bloggers.
Οι περισσότεροι φίλοι του μπλογκ τους "γνωρίζετε".
Πριν τρία χρόνια δεν ήξερα κανέναν τους.
Η Αγριμιώ στην Αυστραλία.
Η Αγγελική στην Αγγλία.
Τον Πέτρο, οκ δεν τον λες και πολύ μακριά, κάτω από τ' αυλάκι κι αυτός☺
Ποιος περίμενε όμως ποτέ ότι υπήρχε περίπτωση
να συναντηθούμε...
Τώρα είναι τρεις φίλοι που έχω δει τα μάτια τους,
έχω σφίξει στην αγκαλιά μου,
έχουμε πιει ένα ποτήρι μαζί ρε αδερφέ!
Δεν θα δείτε φωτογραφίες μας από αυτές τις συναντήσεις.
Δεν υπάρχουν.
Οι στιγμές μας είναι μέσα στην καρδιά και στο μυαλό.
Δεν σκεφτήκαμε σελφοκόνταρα κι άλλες βλακείες.
Όταν φωτογραφίζεις στιγμές, χάνεις στιγμές...
Στα αγαπημένα αυτά τρία φιλαράκια έχω να ευχηθώ και του χρόνου!
Στους υπόλοιπους, όσοι ακόμα με περιμένουν,
θα κάμω τάματα και βουντού! ☺
Σας φιλώ γλυκά
@ριστέα
υγ: και ευελπιστώ να ξεσιωπήσω από αύριο.... στα σχόλια αναφέρομαι!
υγ2: οι φωτογραφίες είναι της πρόσφατης αυγουστιάτικης πανσελήνου.
