Με αφορμή αυτή την ανάρτηση από το Αντικλείδι,
με γελοιογραφίες μεν, αλλά στην ουσία καυστική σάτιρα του facebook,
έκανα μια μικρή αναζήτηση και βρήκα κι άλλες.
Σίγουρα έχετε δει πολλές να κυκλοφορούν στο διαδίκτυο.
Σίγουρα έχετε δει πολλές να κυκλοφορούν στο διαδίκτυο.
Παραθέτω αρχικά κάποιες που ξεχώρισα από το Αντικλείδι:
Και τα αποτελέσματα της δικής μου αναζήτησης:
Φυσικά κι έχω όπως γνωρίζετε οι περισσότεροι
λογαριασμό στο facebook. Από το 2009.
Ωραίο παιχνιδάκι στην αρχή.
Και μια υπέρμετρη εκτόξευση του εγώ ίσαμε τον Άρη...
Ευτυχώς πέρασε ανεπιστρεπτί η εποχή εκείνη
που περνούσα χρόνο εκεί.
Διαπιστώνω όμως ότι δεν είναι έτσι για πολλούς.
Διάβασα και την ψηφιακή επιπολαιότητα του Έρωτα
του Γιώργου Περισανίδη, το καλοκαίρι
το οποίο ουσιαστικά διαδραματίζεται μέσα στις σελίδες
και τα προφίλ του φατσοβιβλίου
κι αναρωτιόμουν αν οι ήρωες του είναι πραγματικοί.
Κι όμως πόσες αλήθειες είχε μέσα το κείμενό του.
Μα δεν κρούω τον κώδωνα για τους ενήλικες.
Δεν μου αρέσει να κρίνω, να σνομπάρω ή να το παίζω
αφ' υψηλού.
Πάντα το νέο θα τρομάζει και θα αναθεματίζεται από τον συντηρητισμό.
Καθένας είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του
και ελεύθερος στην αυτοδιάθεση του.
Και σε τελευταία ανάλυση (και )το ΦΒ εξαρτάται από τη χρήση που κάνεις
και πώς το αντιμετωπίζεις.
Για τα παιδιά μας ανησυχώ.
Μην τα λέμε ξανά.
Το θεωρώ πια αυτονόητο:
Παιδί και ελεύθερο σερφάρισμα είναι αδιανόητο.
Καλό είναι τέτοιες γελοιογραφίες να συζητούνται
στο οικογενειακό τραπέζι.
Κι ανάλογα την ηλικία του παιδιού να ζητείται η άποψή του.
Πάντα ήρεμα, πάντα με συζήτηση.
Καλή εβδομάδα
@ριστέα
Το 9ο Συμπόσιο σε περιμένει ως την Πέμπτη!