Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2016

Με ένα ποτήρι κρασί: ..... κι ολίγην θεωρία!


 "(Αυτό ήταν) ένα μάθημα αντιμετώπισης ψυχικού πόνου. 
Αλλά πρέπει να έχω σπουδάσει ανώτατη καλλιτεχνική 
και να έχω και φίλη με δίδυμα... 
Γράψε και κάτι για εμάς, τις απλές και καθημερινές blogger.."

μου σχολιάζει στην προηγούμενη ανάρτησή μου η αγαπημένη μου 
Αλεξάνδρα-Woman in blogs

κι εγώ δίχως άλλο της αφιερώνω τη σημερινή ανάρτηση, γιατί υπήρξε το κίνητρο
και η έμπνευση μου!

Η δημιουργική απασχόληση και η καλή παρέα ήταν για μένα οι δικοί μου τρόποι
αντιμετώπισης της αγωνίας και του πόνου, τις πρώτες ώρες που πίστευα
ότι έχασα το ψυχουλίνι μου για πάντα!
Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι οι μοναδικοί ή ότι έτσι μπορούμε
και πρέπει όλοι να αντιμετωπίζουμε παρόμοιες κρίσεις.



Αυτό που θέλησα να δείξω με την προηγούμενη ανάρτησή μου ήταν 
πως η γνώση μου από παλαιότερες εμπειρίες με έκανε να σκεφτώ 
π ρ ο λ η π τ ι κ ά. 
Ήξερα τι είχα να αντιμετωπίσω, 
οπότε έβαλα το μυαλό αμέσως στις 1600 στροφές...
Τι ακριβώς βιώνω τα πρώτα 24ωρα;
Πώς είχα δράσει σε παλαιότερες απώλειες; 

►Παρέα και μάλιστα καλή! Παρέα που δεν σου θυμίζει, 
δεν σε συμβουλεύει, δεν σε κρίνει.
Απλά σου δίνει ένα χάδι, ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά.
(δεν έχω χειρότερο από το να μου λένε:
μην στενοχωριέσαι, μην κλαις, συμβαίνουν αυτά..και άλλα τινά)
►η προσφορά
Το να δίνεις  με την καρδιά σου
(το έχω πει άπειρες φορές από τούτο εδώ το χώρο)
σε γεμίζει ικανοποίηση και χαρά.
►Η δημιουργία
Απασχολεί τόσο χέρια όσο και το μυαλό, 
σε σημείο να ξεχνιέσαι και να γαληνεύεις, 

Αυτά για μένα! Στοπ.



Σε δική σου περίπτωση (ή κρίση) θα χρειαστεί να σκεφτείς:
►τι σου δίνει χαρά
►τι σε ηρεμεί
►τι σε κάνει να ξεχνιέσαι
►ποια παρέα σε κάνει να αισθάνεσαι όλα τα παραπάνω
Πολύ πιθανόν να μην χρειάζεσαι παρέα.
Στις περισσότερες περιπτώσεις όμως ένας καλός φίλος είναι εξαιρετικό ίαμα.
Θα μπορούσε επίσης να είναι μια τηλεφωνική επικοινωνία
ή μια γραπτή αν δεν το θεωρείς εντελώς απρόσωπο αυτόν τον τρόπο.

Φυσικά εσύ μπορεί να έχεις ή να βρεις στην πορεία άλλο 
κουτί πρώτων βοηθειών.
Καλό είναι πάντως προληπτικά κάποια στιγμή να σκεφτείς ποιο μπορεί να είναι
κι αχρείαστο να'ναι! ☺



Η ζωή μας είναι γεμάτη απώλειες.
Δεν γίνεται διαφορετικά. Όλοι θα βιώσουμε την απώλεια στην πορεία μας.
Πολλές φορές μάλιστα.
Με διαφορετική ένταση.

Πηγαίνοντας κλιμακωτά...
Ένα αγαπημένο βιβλίο, 
ένα λατρεμένο υλικό αγαθό που χάνεται ή καταστρέφεται,
η απώλεια ενός αγαπημένου κατοικίδιου,
ένας χωρισμός,
ένας θάνατος!

Τι γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις;
Έχεις σκεφτεί πώς θα αντιμετωπίσεις σοβαρές κρίσεις στο μέλλον
ή το έχεις αφήσει στο περιθώριο έχοντας παρωπίδες
(πχ δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι!)



Έχω βιώσει στο παρελθόν μια σημαντικότατη απώλεια.
Είδα τον κόσμο μου να διαλύεται!
Τα όνειρα μου να ναυαγούν....
Για την οποία απώλεια, παρά τις ως τότε γνώσεις μου 
βρέθηκα εντελώς απροετοίμαστη.
Κάπως έτσι βίωσα και την κατάθλιψη...
Αυτό αποτέλεσε για μένα όμως τη βάση για να χτίσω άμυνες, 
βαλιτσάκια πρώτων βοηθειών, όλη την συναισθηματική μου οχύρωση!
Πλάνο - όχι αστεία!
Γιατί γνωρίζω!

Τον πόνο δεν μπορείς να τον αποφύγεις. Ούτε να ξεχάσεις γρήγορα και μόνιμα.
Κακά τα ψέματα. Όταν θρηνείς τίποτα δεν μπορεί να σε βοηθήσει
τον πρώτο καιρό σε βάθος. 
Γνωρίζω όμως ότι ο χρόνος είναι πραγματικά γιατρός.
Κι ότι αν έχεις θωρακιστεί μέσα σου έχοντας αντιμετωπίσει 
πολλά άλλα θεματάκια, όπως φόβους ανασφάλειες, εξαρτήσεις,
θα είσαι πιο καλά προετοιμασμένος σε ώρα ανάγκης!

Συναισθηματικά αυτάρκης!
Ό,τι πιο δύσκολο, μα όχι αδύνατο.
Απαραίτητο όμως δε, κατά τη δική μου ταπεινή άποψη.
Μιλάω ..εκ πείρας!



Ανακεφαλαιώνω ...
►Ο πόνος είναι πόνος.
►Δεν τον αποφεύγεις, ούτε λέω ότι είναι καλό να το αποφεύγεις 
(γιατί ίσως καταλήξεις σε παυσίπονα διαρκείας, συναισθηματικές πατερίτσες
κι άλλα χειρότερα)
►Ο καθένας μας έχει τους δικούς του ρυθμούς
►Δεν υπάρχει σωστό και λάθος
Υπάρχει προσπαθώ ή εγκαταλείπω!
►Η παρούσα ανάρτηση γράφτηκε με μια ανάσα 
κι ένα ποτήρι λευκό κρασί (νέα στήλη , βραδινή κι ας ήταν θεωρία)
οπότε αν διαφωνείτε να τα ρίξουμε στην κρασοκατάνυξη, ναι;

Σας φιλώ κατάμουτρα!
@ριστέα



ΥΓ1: Η παρούσα ανάρτηση επίσης, έχει τις πιο άσχετες φωτό 
(όλες από την google)

ΥΓ2: Δυο καλές μας φίλες έγραψαν ετεροχρονισμένα δύο υπέροχες 
χριστουγεννιάτικες ιστορίες
Μην τις χάσεις!

Στον απόηχο των Χριστουγέννων από την Κική μας, στο ΕΚΦΡΑΣΟΥ
από την Evonita, στο Beloved ideas

62 σχόλια:

  1. χαχαχαχαχα τωρα γελάω που λες :

    '' ►Παρέα και μάλιστα καλή! Παρέα που δεν σου θυμίζει,
    δεν σε συμβουλεύει, δεν σε κρίνει.
    Απλά σου δίνει ένα χάδι, ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά.
    (δεν έχω χειρότερο από το να μου λένε:
    μην στενοχωριέσαι, μην κλαις, συμβαίνουν αυτά..και άλλα τινά)''

    και τα διαβολόπαιδά μου σου έλεγαν πως υπερβάλεις με τη θλίψη σου και στα ψεμματα εισαι τόσο στενοχωρημένη!
    Τους δίνεις μια χαστούκα να δουν τον ουρανό σφοντίλι ή δεν τους δίνεις;;;;

    χαχαχαχαχαχαχαχχα τι τραβάς κι εσύ βρε Αριστέα μου!

    Χρήσιμες οι συμβουλές σου ,εγω σε μια παρόμοια άσχημη κατάσταση μόνο βαθιές ανάσες έπαιρνα λες και γεννουσα!
    Κι ακόμα δεν έχω κάνει πλάνο όπως εσύ και το βλέπω απίθανο να φωναξω τα δίδυμα!
    Μάλλον τον Μαξ σου θα χρειαστω.....
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλέ με έκανα και γελούσα και ξεχνιόμουν έτσι! Λίγο το έχεις;
      Φιλιά :))

      Διαγραφή
  2. Ο πόνος είναι πόνος και το ίδιο και η απώλεια Αριστέα μου. Μεταξύ μας όσο προετοιμασμένη και να είσαι, τη θλίψη δεν την γλιτώνεις.Παρόλα αυτά ο χρόνος πράγματι βοηθάει αν τον αφήσουμε. Βάλε ένα ποτηράκι κρασί και για μένα τώρα<3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πίστεψέ με αν βρεθείς χωρίς σύστημα υποστήριξης όχι τόσο γύρω σου όσο μέσα σου είναι ακόμα χειρότερα!
      Φιλάκια πολλά κοριτσάκι :))

      Διαγραφή
  3. Συμφωνώ με όσα λες. Ο πόνος είναι πόνος, και δεν αποφεύγεται. Κάποιες φορές είναι απαραίτητο μάλιστα να αφεθείς να τον βιώσεις, για να μπορέσεις να οδηγηθείς στην κάθαρση. Μπορεί να μην αποφεύγεται, συνήθως όμως είναι αντιμετωπίσιμος, όσο καιρό κι αν πάρει. Και ειδικά αν έχεις ξαναφάει τα μούτρα σου πριν και ως επακόλουθο έχεις αναπτύξει τις άμυνές σου για μια πιθανή επόμενη φορά. Όπως κατάλαβες, πιστεύω κι εγώ στη συναισθηματική αυτάρκεια.
    Νομίζω ότι ο καθένας μας αποκτά σταδιακά τα δικά του κουμπιά αντιμετώπισης του πόνου... εσύ π.χ. χρειάστηκες παρέα, εγώ από την άλλη προτιμώ να εξαφανίζομαι, να μην επιβαρύνω κανέναν με αυτό που με απασχολεί μέχρι να καταφέρω να το δουλέψω και να μου περάσει.
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ απόλυτα με την Έλλη Αριστούλα μου... Κι εγώ μία από τα ίδια, συνήθως περνώ ό,τι περνώ μόνη μου. Καμιά φορά δεν ξεχωρίζω όμως γιατί το κάνω. Αν το κάνω γιατί απλώς δεν θέλω να επιβαρύνω κάποιον άλλον με το πρόβλημά μου ή γιατί δεν αισθάνομαι την ασφάλεια να το εξωτερικεύσω... Λίγοι, ελάχιστοι είναι οι πιθανοί ακροατές μου όπως και να΄χει. Οι περισσότεροι δεν έχουν ιδέα :)
      Πολύ χρήσιμες οι συμβουλές σου και τα όσα σκέφτεσαι. Το μόνο σίγουρο είναι πως ο πόνος, αν καταφέρουμε να τον νικήσουμε, μας δυναμώνει. Κι ύστερα κάθε φορά, πονάει λίγο λιγότερο νομίζω. Γιατί μαθαίνουμε.

      Καλό σου βράδυ αγαπητή μου!

      Διαγραφή
    2. @Έλλη μου κι εγώ πιστεύω ότι κάποιες φορές πρέπει να βιώσεις τον πόνο σου και να κάνει τον κύκλο του. Δεν γίνεται να αποφύγεις τα πάντα ( για αυτό είπα όχι στις συναισθηματικές πατερίτσες και στα παυσίπονα που σε αποχαυνώνουν!)

      @Μαρία μου , ότι δεν μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς!
      Έγραψα ό,τι έγραψα γιατί έχω δει ανθρώπους που ο πόνος τους ισοπέδωσε δυστυχώς!


      Φιλάκια πολλά και στις δύο :))

      Διαγραφή
  4. Τώρα να σου πω ότι δδεν συμφωνώ σε όλα μα σε όλα, σε όλες σου τις σκέψεις; Ψέματα θα πω! Συμφωνώ και θα τολμήσω να πω πως σε καταλαβαίνω, νιώθω την κάθε σου λέξη. Το μόνο που θα ήθελα να τονίσω είναι ότι έμαθα να είμαι αυτάρκης. Ζω έτσι και δεν είναι και τόσο κακό, όσο νομ΄ζιουν πολλοί! Όλα βέβαια έχουν ένα όριο αλλά από την στιγμή που δεν κλείνεσαι συνεχώς στο καβούκι σου αλλά έχεις και τους Φίλους σου, τον κύκλο σου, καλό κάνει! Αυτό που ακόμα δεν έχω καταφέρει τελείως είναι το "Συναισθηματικά αυτάρκης"... και πρόσφατα, πολύ πρόσφτα, το Σάββατο δηλαδή, έφαγα ένα χαστούκι πάνω σε αυτό. Αλλά μικρή είμαι ακόμα, μαθαίνω... ευτυχώς συνεζίζω βνα μαθαίνω....
    Μπορεί Αριστέα μου, να τα έγραψα λίγο περίεργα, αλλά ήταν λίγο κουραστική η μέρα μου και πριν κλείσω τα πάντα, είπα να περάσωνα σε διαβάσω πρώτα!
    Σε φιλώ γλυκά και να έχεις μια όμορφη εβδομάδα!
    ♥♥

    Υ.Γ. Πόσο με χαλάρωσε η μουσική που έχεις βάλει να πάιζει στο background.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου αυτό είναι το πιο σημαντικό: να μπορούμε πρώτα απ όλα να στηριχτούμε σε μας! να πατάμε στα πόδια μας! Να μην έχουμε εξαρτήσεις!
      Φιλάκια πολλά :))

      (μιλ μερσί για τη μουσική!)

      Διαγραφή
  5. ουφφφ εγραφα εγραφα απο το κινητο και μετα μου ζητησε κωδικο που δεν θυμομουν οποτε ξαναγραφω

    κατ αρχην νιωθω οτι εσυ μια χαρα διαχειριζεσαι τον ψυχικο πονο ;)
    εγω δεν ξερω, ειμαι αρκετα απροβλεπτη, το πιο πιθανο ειναι να με δεις σε πανικο!
    η καλη παρεα, η κουβεντα, η δημιουργια σιγουρα βοηθουν στην ψυχικη ισοροπια..
    ο ερωτας ειναι το τελειο βαλιουμ ομως.. ο ερωτας στη φρεσκαδουρα του, τοτε που εισαι πανω σε συννεφο και δεν παιρνεις ειδηση απο το τι γινεται γυρω σου.
    η βολτα, το περπατημα και γενικα πραγματα που δεν θελουν πολυ σκεψη

    και πολυ πολυ αισιοδοξια..



    φιλια Αριστακι μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φυσικά κι ο καθένας μας έχεις τους δικούς του τρόπους να αντιμετωπίζει τις κρίσεις. Αυτό ουσιαστικά θέλησα να το τονίσω με την ανάρτηση!
      Απλά καλό είναι να προσπαθούμε να έχουμε θωρακίσει το μέσα μας για να αντέχουμε λίγο περισσότερο.
      Πολλά γλυκά φιλιά Στέλλα μου :))

      Διαγραφή
  6. εγώ θα εστιάσω στο "Δεν υπάρχει σωστό και λάθος
    Υπάρχει προσπαθώ ή εγκαταλείπω!" και θα συμφωνήσω απόλυτα.. από κει και πέρα όλα είναι στο χέρι του καθένα..
    φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω εκεί είναι και η ουσία Τζίνα μου!
      Πολλά φιλιά :))

      Διαγραφή
  7. Ε ναι δεν θες χειρότερο από το να σου λένε μην στενοχωριέσαι...συμβαίνουν αυτά, ούτε η πρώτη είσαι ούτε η τελευταία... Ε! όχι μακριά από αυτούς, αλλά ένα πλάνο για ώρα ανάγκης χρειάζεται.
    Φιλιά και καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. έτσι ακριβώς όπως τα λες Αριστέα μου..και γω θα σταθώ στο "Υπάρχει προσπαθώ ή εγκαταλείπω!" Πραγματικά είναι έτσι..πάντως, ακόμα και αν κάποιος εγκταλείψει τις όποιες προσπάθειές του, ποτέ δεν είναι αργά να ξεκινήσει να προσπαθεί!! μην ξεχνάμε πως από τις στάχτες μας μπορούμε να ξαναγεννηθούμε.. ευχαριστώ επίσης πολύ για την αναφορά στην ιστορία μου.. φιλάκια πολλά, καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φυσικά ποτέ δεν είναι αργά.Μόνο ο θάνατος είναι το τέλος...όλα τα άλλα είναι δυνατά!
      Φιλάκια πολλά κοριτσάρα! :))

      Διαγραφή
  9. Αριστέα μου κάποιες φορές είναι απαραίτητο να βιωσεις τον πόνο στον μέγιστο βαθμό για να μπορέσεις να τον αντιμετωπισεις! Το χειρότερο μου είναι να ακούσω "στα έλεγα εγω" και "πως κανείς έτσι"! Ένα κρασακι πάντα χαλαρώνει το νου και τον απελευθερώνει! Όσο για τις φωτό σου, αν και λες άσχετες, εμένα μου αρέσουν! Φιλιαααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ μαζί σου Σωτηρία μου! Απλά είναι άλλο να το βιώνεις κι άλλο να συνθλίβεσαι ολοκληρωτικά!
      Φιλάκια πολλά :))

      Διαγραφή
  10. Σε έναν χαμό, σε μια σου αναποδιά, η ψυχραιμία, σου φέρνει μια κρύα λογική, ζυγίζεις τα υπέρ και τα κατά, κοιτάς αν πατάς τα πόδια σου σε στερεό έδαφος, αν υπάρχει κίνδυνος, ψάχνεις με την κρύα λογική...
    Μετά και αφότου βρεθεί ή περάσουν οι στενοχώριες ναι απολαμβάνεις ένα ποτό, με την συνοδεία ελαφρής μουσικής πιάνου, όπως η παρούσα και χαμογελάς γεμάτη εμπιστοσύνη στον εαυτόν σου,

    Με την αγάπη μου Αριστέα

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάποιες στιγμές όσο κι αν πονάς ο πανικός δεν είναι καλός σύμβουλος/ Χρειάζεται να φανείς όσο πιο ψύχραιμος μπορείς και μετά βιώνεις και την απώλεια και τον πόνο. Και μετά ο χρόνος θα κάνει τη δουλειά του.
      Σε φιλώ Γαβρίλη μου :))

      Διαγραφή
  11. Ελπίζω μιας που τα είπες με μια ανάσα όλα και με λίγο κρασάκι ,να σου βγήκαν όλα από μέσα σου ,να ηρέμησες ,δεν λέω περασμένα -ξεχασμένα ,πάντα κάτι στο βάθος μένει αλλά εσύ είσαι πιο γενναία από το "αρωματάκι "σου και πάντα προσπαθείς !!Πιστεύω να ήπιες και κανένα ποτηράκι και για μας τις "δόλιες " μπλόκερς !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχα! Ναι Ολυμπία μου! Προσπαθώ κι εγώ , μην νομίζεις!
      Πολλά φιλιά! :)

      Διαγραφή
  12. Το χεις με το γράψιμο αφού το γραψες με μια ανάσα!!! Συμφωνώ με όλα. Το πιο δύσκολο βέβαια το πιο δύσκολο είναι η απώλεια και ο θάνατος ενός αγαπημένου.... εκεί τα βλέπεις όλα και δυναμώνει μια και καλή... με τον καιρό. Καλή σου μέρα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σίγουρα ο θάνατος είναι Η κρίση! Αλλά δεν έχω μάθει να τον απέφυγε κανείς, οπότε προσπαθώ να προετοιμάζομαι!
      Πολλά φιλιά :))

      Διαγραφή
  13. Αριστεα μου αγαπημενη καλημερα
    Ο τροπος που μας τα παρουσιασες ολα αυτα, τοσο αρμονικα δεμενα μεταξυ τους, με εκανε να νιωσω πως διαβαζω διηγημα, στ αληθεια με ταξιδεψες καπου με ζωντανα προσωπα και καταστασεις
    Ευχαριστουμε πολυ για ολα οσα μοιραζεσαι μαζι μας
    Φιλια πολλα και την αγαπη μου ολη

    * Ακομη και τα ασχημα τα κανεις να δειχνουν υποφερτα με γλυκο τροπο! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Οι κόσμοι μας γκρεμίζονται κάποιες φορές δυστυχώς. Άνθρωποι φεύγουν, όμως κάποιοι μένουν. Και μένουμε και μεις. Οπότε με ότι έχουμε ξαναχτίζουμε.
    Δύναμη λοιπόν!
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Την δική μου απώλεια την έζησα με πολύ πολύ αγαπη, καλούς φίλους και ... πολύ μουσική!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Πολυ ωραίες και χρήσιμες οι συμβουλές σου! σε ευχαριστούμε που το μοιραστηκες μαζί μας και σε παρόμοια περίπτωση θα είναι βοηθεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Κοίτα, εγώ έχω ένα ρητό (πάντα το ίδιο!) για όλες αυτές τις περιπτώσεις: "τα πάντα είναι σχετικά!" και βάσει αυτού, η κάθε απώλεια είναι διαφορετική κι ως εκ τούτου, διαφορετικά αντιμετωπίζεται. Και ναι, μπορεί να είμαστε προετοιμασμένοι, αλλά το γεγονός αυτό καθαυτό, δεν έχει καμία σχέση με την...προετοιμασία, δυστυχώς.. Τα φιλιά μου και καλό μεσημέρι! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φυσικά κι εγώ το πιστεύω αυτό που λες. Είναι άλλο να το παλεύεις γενναία κι ας πονάς αφόρητα κι άλλο να ισοπεδώνεσαι ή να διαλύεσαι ε;
      Φιλάκια πολλά :))

      Διαγραφή
  18. Οι μέρες μετά από την απώλεια είναι πάντα οδυνηρές Αριστέα μου , η προετοιμασία γίνεται μέσα σου κοιτάζοντας κατάματα την αλήθεια !!! Παίρνεις το χρόνο σου να κλάψεις, να αφεθείς , να μην κάνεις τίποτα η να δημιουργείς ασταμάτητα αλλά συνεχίζεις με λίγους και καλούς φίλους και αγαπημένους .
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύτιμο το σχόλιο σου Νικόλ μου.
      Μόνο ο χρόνος μπορεί να βοηθήσει στην επούλωση...
      Πολλά φιλιά :))

      Διαγραφή
  19. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Καλησπέρα Αριστάκι μου
    Όταν ανατρέπονται όλα κι η απώλεια πονά
    την ψυχή θα υπάρχουν πάντα καταφύγια έστω
    και λίγα...το βασικό είναι να λειτουργήσει
    σωστά η άμυνα της ψυχής και να ευδοκιμήσει
    μες στον χρόνο ανακουφιστικά η επούλωση
    Όσο κι αν φανεί παρωχημένο πιστεύω πως
    ο άνθρωπος διαθέτει αστείρευτες δυνάμεις
    που κατα περίσταση χρησιμοποιεί για να
    ορθοποδήσει και θεωρώ πως σ' αυτόν το
    δρόμο είμαστε μόνοι μας και λίγο
    πολύ λίγο το περιβάλλον συνεπικουρεί!!!!!

    φιλάκι που σ' αγαπά ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι ωραία που το έγραψες Ελλέν μου: η άμυνα της ψυχής!
      Κι εγώ πιστεύω στις ανθρώπινες δυνάμεις!
      Σε φιλώ γλυκά :))

      Διαγραφή
  21. Σοφές σκέψεις Αριστέα. Χρήσιμες και γεμάτες αλήθεια σε πράγματα που θα βρούμε μπροστά μας, που θα τα ζήσουμε ή μας παραμονεύουν.
    Να πω στην υγειά σου για το κρασί και να διατηρείς πάντα έτσι τη διαύγεια της κρίσης και των αντανακλαστικών σου.
    Καλό απόγευμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Εξαρτάται την απώλεια Αριστέα μου. Δίκιο έχεις σ' όσα λες, αλλά την ώρα του θρήνου, η λογική πάει περίπατο. Τα αρνητικά συναισθήματα και ο πόνος κυριεύουν το μυαλό και το σώμα. Η διαδικασία που περιγράφεις νομίζω πως έπεται του θρήνου. Αν δεν το αποδεχτείς και δεν κάνεις το αλισβερίσι με τον εαυτό σου, τότε μένεις μονίμως εγκλωβισμένος στο θυμό και στο θρήνο.
    Κρατώ κι εγώ τα σύνεργα για το "βαλιτσάκι" που πολύ σοφά μας προτείνεις και πίνω ένα ποτηράκι στην υγειά μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είπες : την ώρα του θρήνου. Και θα συμφωνήσω μαζί σου Μαρία μου. Ο θρήνος δεν αποφεύγεται, ούτε λέω να τον αποφύγουμε. Μιλάω για εσωτερική θωράκιση που θα μας είναι χρήσιμη να αντέξουμε ώστε ο χρόνος να κάνει τη δουλειά του!
      Να μην μας συνθλίψει ο πόνος! Να μπορούμε να είμαστε λειτουργικοί στην καθημερινότητα μας όσο επουλώνονται οι πληγές! :)

      Πολλά γλυκά φιλιά :)

      Διαγραφή
  23. Έτσι για να τσακωθούμε θα σου πω ότι δεν έχω ετοιμαστεί και ούτε θέλω να ετοιμάζομαι για καμία απώλεια.
    Ναι, πες ό,τι θες, ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ. Όποτε έκανα την απόπειρα ή θα μέ πόναγε το στομάχι ή θα πήγαινα σε έρπη.
    Ξέρεις πολύ καλά ότι κάθε οργανισμός συμπεριφέρεται διαφορετικά. Εσένα ας πούμε ένα πιτόγυρο μπορεί να σε διαλύσει, εγώ διαμαρτύρομαι γιατί θέλω δεύτερο.
    Κοίτα, προσπαθείς να μη το σκέφτεσαι. Ποτέ δεν μπορείς να πεις ότι έχεις προετοιμαστεί για την ημέρα που θα χάσεις τους αγαπημένους σου ανθρώπους. Δεν υπάρχει περίπτωση να μη το έχουμε όλοι μας σκεφτεί, αλλά να κάτσω να το βάλω κάτω και να σκέφτομαι συνέχεια τι θα κάνω για να πάω παρακάτω...
    Όχι, δεν μπορώ! Βλέποντας και κάνοντας.
    Δεν μπορώ να εγγυηθώ αν θα το ρίξω στα χάπια, το αλκοόλ, το φαγητό ή σε τίποτα. Ότι είναι να γίνει θα γίνει. Πιστεύω ότι αν το προετοιμάσω (επειδή με ξέρω) θα κάνω τα ακριβώς ανάποδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βρήκες άτομο να τσακωθείς!
      όχι βρε! Δεν τσακώνομαι. Ούτε με πειράζει ο άλλος να διαφωνεί μαζί μου! Αφού εγώ έχω πάντα δίκιο :-p χοχοχο!

      Ο πόνος δεν είναι πιτόγυρο. Άκυρο παράδειγμα ☺
      Φυσικά κι ο καθένας συμπεριφέρεται διαφορετικά . δεν ασχολούμαι με αυτό στην ανάρτηση. Ίσως δεν ήταν ολοφάνερο γιατί γράφοντας για απώλειες και δίνοντας παραδείγματα κλιμακωτά έφθασα στο τέλος στον θάνατο.
      Όμως από τον αντιμετωπίσεις γενναία μέχρι να πέσεις στα πατώματα και να παραιτηθείς έχει τεράστια διαφορά ε; Κι αν μέσα σου δεν έχεις μα΄θει να είσαι δυνατός πώς θα αντέξεις τα χειρότερα; Δηλαδή τι; Αν δεν αντέξεις αυτοκτονείς;
      Κατάλαβες πού το πάω;

      Διαγραφή
  24. Αριστέα μου υπάρχουν απώλειες κι απώλειες!
    Κάποιες απώλειες δεν τις χωράει ανθρώπου νους και πίστεψέ με, πραγματικά δε θέλω να τις σκέφτομαι καν!
    Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, όσο διαφορετικός είναι ο κάθε άνθρωπος!
    Η Μαρία και ο Πέτρος που διαβάζω τώρα καθώς είναι ακριβώς από πάνω μου με κάλυψαν με τον τρόπο τους!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ Μαρία μου σε αυτά που λες. Διάβασε αν θες αυτά που απάντησα σε Μαρία και Πέτρο:))
      Πολλά φιλιά! :)

      Διαγραφή
  25. Ααααχ! Δυστυχώς, μόνο η εμπειρία μας γεμίζει το βαλιτσάκι πρώτων βοηθειών με τα απαραίτητα, που σημαίνει έχεις πάθει πολάααα για να μάθεις λίιιιιγα...
    Και είναι κάποια πράγματα, για τα οποία όσο κι αν προετοιμαστείς, νομίζω, θα σε αφήσουν σέκο!
    Το βαλιτσάκι πρώτων βοηθειών εγώ το χρησιμοποιώ για τα καθημερινά... Έχω, βέβαια, ένα στην άκρη και για τα σοβαρά, από τότε που την έπαθα για τα καλά...
    Φιλιά!!! ♥♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν έχεις άδικο σε όσα λες Αλεξάνδρα μου!
      Για αυτό και οι ψυχολόγοι όμως προτείνουν ένα κατοικίδιο σαν ευκαιρία να μάθει το παιδί και την απώλεια. Κάθε τι μας προσθέτει γνώση που ίσως φανεί χρήσιμη μελλοντικά! :)
      Σε φιλώ γλυκα!

      Διαγραφή
  26. Αχ, Αριστέα μου, καλό να προετοιμάζεσαι αλλά δεν νομίζω πως θα μπορέσω ποτέ να οχυρωθώ (εκ των προτέρων) για να αντιμετωπίσω κάποια απώλεια...
    Επειδή όμως είμαι απ' τη φύση μου (ζώδιο Υδροχόος) αρκετά ψύχραιμη, ελπίζω πως θα αντιδράσω υγιώς και χωρίς να πέσω στα "σκληρά"!!!
    Στην οργάνωση και την πρόληψη, δυστυχώς, είμαι νούλα!
    Στα δύσκολα, το μόνο καλό είναι πως έχω πάντα την τάση να προχωράω μπροστά... Ό,τι μένει πίσω, ευτυχώς, το ξεχνάω σχετικά εύκολα και γρήγορα.
    Φιλάκια καλημέρας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η ψυχραιμία είναι ένα δυνατό χαρτί Φιλία μου :))
      Εύχομαι πάντα να προχωράς μπροστά μάτια μου!
      Φιλάκια πολλά :))

      Διαγραφή
  27. Εγώ που δεν πίνω κρασί, μέθυσα από τα λόγια σου!! Η αλήθεια είναι πως ο πόνος θα υπάρχει και η απώλεια πάντα θα υπάρχει σαν "φόβος" στο πίσω μέρος του μυαλού. Μα ίσως σε ένα βαθμό αυτό να μας κάνει να εκτιμούμε και να απολαμβάνουμε στιγμές και ανθρώπους περισσότερο!!!
    Σου σκάω κι εγώ ένα κατάμουτρο φιλί και πάω να συνεχίσω την βόλτα μου στην blogoγειτονιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το πήγες ένα τσικ πιο μακριά Μαρίνα μου και χαίρομαι! Να εκτιμούμε όλα όσα έχουμε πριν τα χάσουμε :))
      Να'σαι καλά!
      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  28. Υπέροχες σκέψεις, απόψεις και συμπεράσματα σημαντικά και βοηθητικά, Αριστέα μου! Σε διάβασα μονορούφι με τόσο ενδιαφέρον. Ο πόνος έτσι κι αλλιώς βιώνεται, όποιος κι αν είναι αυτός, κάποιοι είναι ασήκωτοι κι άλλοι λιγότερο. Μακάρι να μην υπήρχε στη ζωή μας. Αλλά... Να είσαι καλά και πάντα με χαμόγελο στη ψυχή! Φιλιά πολλά με μια τρυφερή αγκαλιά!:))❤️

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά Κατερίνα μου!
      Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου!
      Φιλάκια πολλά :))

      Διαγραφή
  29. Εσύ βλέπω το έχεις αναγάγει σε επιστήμη...χαχαχαχα
    Εγώ πάλι δεν λέω να βάλω μυαλό, απλά όσο διαρκεί η μπόρα κλείνομαι στον εαυτό μου και δείλά δειλά συνεχίζω ;)
    Καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εκείνο το δειλά δειλά δεν είναι κακό! Baby steps !
      Μια χαρά το βρίσκω!
      Φιλάκια πολλά Ωραιοζήλη μου :))

      Διαγραφή
  30. Αριστέα μου υπάρχουν κι απώλειες που δεν μπορείς με τίποτα να βάλεις σε καλούπι την αντιμετώπισή τους. Θα συμφωνήσω μαζί σου πως σε καμιά περίπτωση δεν χρειαζόμαστε κοντά μας άτομα που θα μας κρίνουν ή θα μας πουν μην κάνεις έτσι. Να έχεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο! Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλό είναι να έχουμε τη δύναμη να επιλέξουμε ποιον θα έχουμε κοντά μας σε τέτοιες στιγμές. Να πονάς και να έχεις τέτοιες κουβέντες στα αυτιά σου! Εγώ είμαι ικανή να βιαιοπραγήσω!
      Αντεύχομαι Βιβή μου :))
      Φιλάκια πολλά! :)

      Διαγραφή