Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2016

"Τα τακούνια μου κι έφυγα!" (φιλοξενία)



Στολίστηκα! Με φουστάνι κόκκινο, τσάντα, κολιέ! Φόρεσα και γυαλί ηλίου, τα τακούνια μου κι έφυγα!
Τότε μέναμε στο σπίτι του παππού. Άνετο σπίτι, με μεγάλη αυλή. Εκεί, την ώρα εκείνη, είχαν πιάσει κουβεντούλα μαμά, γιαγιά και θεία, η μονίμως απασχολημένη μαζί μου...
"Πού πας έτσι εσύ;", με ρωτά αυστηρά.
"Είμαι μεγάλη κοπέλα", ήθελα να της πω "τελείωσα το νηπιαγωγείο", αλλά κρατήθηκα.
"Πού πας καλέ;", ρωτάει με ειρωνεία.
Κοιτάζω μαμά, γιαγιά, μήπως με υπερασπιστούν, αλλά απλώς μειδίασαν. Πήρα στροφή, λοιπόν,η κυρία, τα τακούνια μου κι έφυγα!

Είχα ξεχάσει,ωστόσο, ότι την ώρα εκείνη σχολούσαν οι μαθητές του κοντινού Γυμνασίου. "Κοίταξέ το! Φοράει τα τακούνια της μαμάς του!", ακούω ξαφνικά με γέλια τρανταχτά  -σάστισα! Σε κλάσματα δευτερολέπτου συνειδητοποίησα τη γελοιότητα της σκηνής, με εμένα πρωταγωνίστρια! Ήμουν ένα μικρομέγαλο, ένα επιρρεπές στη ματαιοδοξία νήπιο!
Δεν ξέρω, αν με νιώθετε, εγώ πάντως πήρα στροφή, τα τακούνια μου κι έφυγα!  Καθώς όμως έτρεχα, το γυαλί ηλίου στράβωσε, το κολιέ κόπηκε, οι χάντρες του μπλέχτηκαν ανάμεσα στα τακούνια, κάνοντάς με να χάσω την ισορροπία μου και σωριάστηκα με τη τσάντα αγκαλιά κραυγάζοντας "μαμαααα"  στο μέσο της αυλής.
Ενός λεπτού σιγή... Όταν αναδεύτηκα, ξέσπασα σε γοερό κλάμα, ενώ μαμά, γιαγιά και θεία διαβεβαίωναν η μία την άλλη πως δεν έπαθα τίποτα!


Μια χαριτωμένη συμμετοχή από τη φίλη και συντοπίτισσα
κι άστεγη από μπλογκ, Γιούλη, για το νέο μας δρώμενο
για να ευθυμήσουμε λίγο
καθώς προβλέπεται πολύ κλάμα στις περισσότερες συμμετοχές, 
να μου το θυμηθείτε!

Από χθες έχει έχει
Από τη maria kanellaki, 
στο Απάγκιο της


ενώ σήμερα η Σμαραγδένια μας 
έχει μια πολύ διδακτική ιστορία:

22 σχόλια:

  1. Το απόλαυσα!!! Μπράβο Γιούλη, πολύ όμορφη συμμετοχή!
    Φιλιά και στις δύο (Αριστέα - Γιούλη) :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν ξέρω αν είναι τυχαίο
    ή μου έχει μείνει"τραύμα",
    αλλά από τότε φοράω μόνο φλατ!..χιχι
    Το άστεγο κουταβάκι σου
    σε ευχαριστεί θερμά για την φιλοξενία☺
    (Γιούλη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ σε ευχαριστώ Γιούλη μου!
      Χαίρομαι που εντάσσεσαι σιγά σιγά στην παρέα μας!
      Πολλά φιλιά :))

      Διαγραφή
  3. Χαριτωμένη ιστορία...μου θύμισε δικά μου μακρινά στραβοπατηματα
    Μπράβο Γιούλη για τη συμμετοχή σου

    Σας φιλω πολυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχουμε κοινά βιώματα λοιπόν!☺
      Σε ευχαριστώ πολύ,Ελένη!
      Σε φιλώ και εγώ!
      (Γιούλη)

      Διαγραφή
  4. Πάρα πολύ γλυκό, τρυφερό και νοσταλγικό, γεμάτο με το χαμόγελο και την ξεγνοιασιά των παιδικών μας χρόνων
    Μπράβο στη Γιούλη για τη δημιουργία.
    Αριστέα μου καλό Σ/Κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε,Γιάννη!
      Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια,
      καλό Σ/Κ και σε εσένα☺

      Διαγραφή
  5. Το ίδιο με σενα Γιούλη μου σκέφτηκα και εγώ με το δρώμενο αυτό και χάρηκα τόσο που η δική σου ιστορία σου μου χάρισε ένα μεγάλο χαμόγελο στα χείλη..!!
    Χαριτωμένα και αθώα χρόνια...και πόσο ομορφα..!!
    Οπως ωραία και η συμμετοχή σου φίλη μας.!!
    Να περνάς όμορφα φιλάκιααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι πολύ που με αποκαλείς:"φίλη μας!!.."
      Σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου,γλυκιά Σμαραγδένια!
      Και εσύ να περνάς πάντα όμορφα☺
      Φιλάκιαααα

      Διαγραφή
  6. Πολύ μου άρεσε η ιστορία των πρώιμων τακουνιών και όλα τα νοήματα που περικλείει. Μπράβο στην Γιούλη μας, στο νέο αίμα της παρέας μας. Και μπράβο και σε σένα Αριστέα που δίνεις χώρο και βήμα σε τέτοιες υπέροχες υπάρξεις.
    Καλό σαββατοκύριακο και στις δυο σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε η ιστοριούλα μου,Μαρία!
      Μα πάνω απ'όλα χαίρομαι που αγκαλιάζεις με τόση στοργή,το άστεγο κουταβάκι(=Γιούλη)της Αριστέας μας☺
      Σε ευχαριστώ θερμά!
      Καλό Σ/Κ,επίσης!

      Διαγραφή
  7. Πολύ όμορφη και τρυφερή ιστορία. Καλή συνέχεια . Αριστέα είσαι υπέροχη !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι υπέροχη η Αριστέα μας,ναι☺
      Σε ευχαριστώ και εγώ για τα καλά σου λόγια!
      (Γιούλη)

      Διαγραφή
  8. Αυτη η ιστορία με εκανε να αισθανθω νοσταλγια για τα παιδικα χρόνια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Με αφορμή το δρώμενο της Αριστέας μας θυμήθηκα αυτή την ιστορία από τα παιδικά χρόνια και αισθάνθηκα νοσταλγία και εγώ..
    Όμως υπάρχει ακόμη ένα παιδί μέσα μου☺
    Καλό είναι αυτό,ε;ε; χιχι
    (Γιούλη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και να συνεχίσει να υπάρχει αυτό το παιδί μέσα σου!!! μέσα σε όλους μας!!!πολύ μου άρεσε η ιστορία σου!!!!

      Διαγραφή
    2. Να είσαι καλά,Ελένη!
      Φιλιά!
      (Γιούλη)

      Διαγραφή
  10. Οοοοοο μαλλον δεν πατησα δημοσίευση στο χθεσινο σχολιο μου εδώ και χάθηκε...άτιμη αλτζχάιμερ..
    Ξαναγραφω Γιουλη μου οτι με την δικη σου ιστορία ενα μεγαλο χαμογελο σχηματίστηκε στα χείλη μου...ποσες δεν εχουμε δει παρόμοιες στιγμές και εχουμε γελασει..!! και ήταν ενα ευχαριστο διάλημα γιατί μάλλον κατα πως τα λέει η Αριστεα μας θα μας προβληματίσουν αρκετες ιστοριες...
    Μπραβο για την συμμετοχή σου να περνάς ομορφα.. καλη Κυριακή να περάσεις φιλακιαααα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσο γλυκιά είσαι,Σμαραγδένια!
      Να είσαι καλά και να περνάς όμορφα!
      Φιλάκια και από εμένα πολλά!
      (Γιούλη)
      ΥΓ:Θα τα ξαναπούμε!...☺

      Διαγραφή
  11. Μια ιστορία γεμάτη φρεσκάδα και παιδική αθωότητα!
    Πολύ τη χάρηκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Χι, χι! Καημένο μου, τι έπαθες!!! 😄 Εγώ δεν το έχω ούτε τώρα με τα τακούνια....
    Και μήπως, λέω μήπως, σιγά - σιγά να έφτιαχνες το blogόσπιτό σου; Έχεις τόσα, τελικά, να μοιραστείς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή