27ο Συμπόσιο Ποίησης ~Οι συμμετοχές, Μέρος 1ο ~ 8th anniversary! 🎅

Αγαπημένοι φίλοι μου.

Σας καλωσορίζω σ' ένα ακόμα Συμπόσιο.

(Τον ατελείωτο έχουν αυτά τα Συμπόσια. 😁)

Ναι, δεν είναι όνειρο.

Τα καταφέραμε μαζί! 

Γιατί χωρίς εσάς σήμερα δεν θα καμάρωνα!

Εγώ έδωσα το σύνθημα 

και εσείς με όρεξη, έμπνευση και χαρά πιάσατε τις πένες σας

 και δώσατε ό,τι καλύτερο είχατε στις καρδιές σας!

Και να σας πω κάτι; Διαπρέψατε όλοι! 

Από την πιο μικρή συμμετοχή, μέχρι τα μεγαλύτερα 

και τα περίτεχνα, όλοι δώσατε τον καλύτερο εαυτό σας!

🎅

21 φίλοι του Συμποσίου στείλατε 23 υπέροχες συμμετοχές 

(υπάρχουν δύο διπλές συμμετοχές, καθώς ούτε αυτή τη φορά 

το απέκλεια ☺)

κάνοντας κι αυτό το Συμπόσιο να λάμπει!

Γιορτάζοντας την 8η του επέτειο!

Σας έδωσα λοιπόν τη λέξη

Σπίτι 

(ή σπιτικός/ή/ό

ή εστία)

γιατί για μένα το σπίτι είναι εκεί που είναι η καρδιά μου!

Και στις γιορτές το σπίτι είναι αυτό που στολίζεται, φωτίζεται και 

γεμίζει μαγεία τις νύχτες των Χριστουγέννων!

Ήσασταν, όπως πάντα, ελεύθεροι, να κινηθείτε κατά βούληση,

όπου σας πήγαινε η έμπνευση,

σε έμμετρο ή ελεύθερο στίχο, ή χαϊκού,
σοβαρά ή χιουμοριστικά, 

με ή χωρίς άρωμα Χριστουγέννων.

Και το κάνατε κι αυτή τη φορά με το καλύτερο τρόπο!

Τώρα θέλω από σας, όπως πάντα, να:

➤Νιώστε τον πόνο του ποιητή
καθώς αγωνιζόταν να ταιριάξει τις λέξεις του...
➤Ψηφίστε όπως πάντα με τα δικά σας κριτήρια. Δεν πειράζει.
Δεν είναι κάποιος πανελλήνιος διαγωνισμός.
Ένα δρώμενο είναι για να περνάμε όμορφα.
Να διαβάζουμε δυνατές στιγμές φίλων!
➤Πάρτε ανάσες.

Ευχαριστώ ΘΕΡΜΟΤΑΤΑ τους φίλους 
που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα, αλλά και όλους
όσοι θα διαβάσετε και θα μπείτε στη διαδικασία να ψηφίσετε.
Το Συμπόσιο είστε εσείς! 

Είναι δικό σας!

◙
Τα 23 ποιήματα τα μοίρασα σε 2 αναρτήσεις. 

Η μετάβαση σε κάθε μία διευκολύνεται με συνδέσμους! 
Μια φωτογραφία, όπως πάντα, συνοδεύει κάθε ποίημα.
Όσες φωτογραφίες έχουν συνδέσμους, αυτοί φαίνονται με το 
πέρασμα του ποντικιού πάνω στην κάθε μία.
◙

Για τη σειρά "εμφάνισης" των συμμετοχών, όπως έχει καθιερωθεί,
πραγματοποιήθηκε κλήρωση,
μετά το πέρας της προθεσμίας, με τη βοήθεια του
RANDOM.ORG (List Randomizer)
και τα αποτελέσματα μου έδωσαν την παρακάτω σειρά:

                                                 

Οι όροι της βαθμολόγησης:

Αν είσαι φίλος του μπλογκ μπορείς να ψηφίσεις.

Άγνωστοι και πρωτοεμφανιζόμενοι δεν θα γίνουν δεκτοί!

ΠΡΟΣΟΧΗ

Κι αυτή τη φορά, κρατάμε την ίδια βαθμολόγηση:

Έχετε λοιπόν τους βαθμούς 3,2,1,1,1 στα χέρια σας.

Χρησιμοποιήστε τους με σύνεση.

Υποχρεωτικά και τις 5 βαθμολογίες.

Το 3 στο ποίημα που σας γοήτευσε περισσότερο 

το 2 στο επόμενο ποίημα που σας άρεσε και τους τρεις άσους 

στις επόμενες αγαπημένες σας επιλογές.

Από αυτή τη στιγμή, έως και την 
Πέμπτη, 30 Δεκεμβρίου, στις 8 το βράδυ, 

διαβάζουμε, σχολιάζουμε, βαθμολογούμε.

🎅

Παρασκευή 31/12

θα έχουμε τη γιορτή λήξης 

και την ανακοίνωση του μεγάλου νικητή ,

ο οποίος παίρνει όπως πάντα ένα δωράκι από τα χεράκια μου.

Όλοι όσοι συμμετέχουν βαθμολογούν,
χωρίς όμως να μπορούν να ψηφίσουν τη δική τους συμμετοχή.

Οι δημιουργοί χαίρονται με κάθε μικρό ή μεγάλο σχόλιο,
ακόμα κι αν δεν πάρουν βαθμολογία. Ο βαθμός δεν είναι ο στόχος.

Ελπίζω να μην έχασα καμία συμμετοχή, 

αλλά και να μην μετέφερα κάτι λάθος.

Θυμίζω:

Το Συμπόσιο δεν είναι επίσημος διαγωνισμός.

Είναι ένα διαδικτυακό μας δρώμενο.

Δημιουργήθηκε για τα blogs (ή τους άστεγους φίλους) με τα οποία/ους

έρχομαι σε αλληλεπίδραση. 

Οι περισσότεροι μεταξύ μας πια γνωριζόμαστε

(αρκετοί γνωριστήκαμε μέσα από το Παιχνίδι των λέξεων

του TEXNIS STORIES, πάνω στο οποίο κι αρχικά πάτησα).

Καθώς πλέον σας γνωρίζω όλους,

μπορώ να διασφαλίζω και τη διαφάνεια.

Συμμετέχουν πάντα, είτε στη δημιουργία, είτε στη βαθμολόγηση, 

μόνο φίλοι αναγνώστες.

Σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων.

🎅 

Ολόψυχα σας εύχομαι

Καλά Χριστούγεννα!

☆⛄★ 🎅 ★⛄☆

Merry Christmas

☆★ 🎅 ★☆

Καλή σας ανάγνωση!

@ριστέα

1.Θεμέλιος λίθος

Ήμουν η πρώτη που πήρες στα χέρια σου.

Ήταν ζεστά, ιδρωμένα από τον κάματο της μέρας.

Με απίθωσες στο νοτισμένο χώμα.

Ένα χαμόγελο χαράκτηκε στο πρόσωπό σου.

Καλή αρχή σε άκουσα να λες. 

Μια ηλιαχτίδα με χάιδεψε, περνώντας 

μέσα από τα φυλλώματα του αντικρινού δέντρου. 

Καλό σημάδι ψιθύρισες, και έβαλες άλλη μία πλάι μου.

Και άλλη μία.

Και ακόμα μία.

Και γίναμε πολλές. 

Αρχίσαμε να παίρνουμε μορφή και σχήμα.

Αφήνοντας ανοίγματα.

Να γίνουν παράθυρα, να γίνουν πόρτες.

Κατώφλι να αφήσουν τα χνάρια τους.

Ένας άντρας, μια γυναίκα και μια αγάπη.

Γίναμε το σπιτικό τους! 

2.Θέλω σήμερα να κάτσουμε σπίτι 

Θέλω σήμερα να κάτσουμε σπίτι.

Οικειοθελώς. Χωρίς να μας το επιβάλουν.

Δες... βρέχει από τα ξημερώματα...

Μην στείλεις το παιδί στο σχολείο.

Κουκούλωσέ το πιο πολύ κι άστο.

Αυτή είναι η πιο όμορφη ώρα για ύπνο.

Στείλε ένα μήνυμα στη δουλειά, ότι κάτι έτυχε.

Ότι πλημμύρισε η κουζίνα... κάτι τέτοιο.

Μην πάρεις τηλέφωνο... δεν ξέρεις να λες ψέματα.

Άναψε τη σόμπα... αχ να είχαμε ένα τζάκι...

Ονειρέψου ό,τι έχουμε...

Φτιάξε καφέ και φέρε και τα κουλούρια της μάνας σου.

Μη νοιαστείς για το φαγητό. Θα φάμε αβγά.

Πες μου πως ήταν οι μέρες σου.

Νιώσε την πίεση της εβδομάδας να χάνεται μεσ΄ το καϊμάκι.

Πες ότι όλη ζωή μας είναι αυτή η μέρα.

Έτσι άσκοπα, χωρίς δουλειές και υποχρεώσεις.

Με μια γεύση μόνιμης Κυριακής.

Βάλε λίγο μουσική. Κάτι χριστουγεννιάτικο...

Έτσι να ταιριάζει με τα λαμπιόνια του δέντρου.

Σαν τις ταινίες...

Νιώθω μια κινητικότητα και ένα γρήγορο, γλυκό ποδοβολητό.

Να πως διακόπτεται υπέροχα η πρωινή χαλάρωση.

Οι στιγμές είναι υπέροχες.

Και η βροχή δυναμώνει.

Θέλω σήμερα να κάτσουμε σπίτι. 

3.Προικιά με άρωμα αρμύρας 

Ένα μικρό σπιτάκι πλάι στη θάλασσα ονειρεύομαι

να λούζεται στο φως του ελληνικού  καλοκαιριού

μα να το δέρνει και με την αρμύρα  του

ο χειμωνιάτικος βοριάς…

Με  πόδια γυμνά, ελεύθερη στην άμμο

ολημερίς να τριγυρνώ,

ζωή να παίρνω απ’ τον άνεμο

και δύναμη απ’ τον ήλιο…

Μα σαν πέφτει το σκοτάδι κάθε βράδυ,

μες στους τέσσερις τους τοίχους,

την προίκα της μνήμης μου να υφαίνω

κλέβοντας όλα της μάνας Θάλασσας τα μυστικά.

Κι αν κάποτε τελειώσουν τα πολύτιμα προικιά μου

σε μπαούλο από φύκια με ευλάβεια θα μπουν,

κι αφού ο πατέρας Ήλιος τους χαρίσει την πνοή του,

μέσα στην άμμο αιώνια, γαλήνια, θ’ αναπαυτούν…

4.Το Σπίτι της Καρδιάς

Υπάρχουν σπίτια

που δεν τα πλησιάζουν οι καιροί

καμιά φωτιά ούτε σεισμός δεν τ' αγγίζει.

Υπάρχουν σπίτια

που το χαμόγελο δεν λείπει

και το κλειδί μένει πάντα στη πόρτα.

Υπάρχουν σπιτικά,

όπου η εστία της ζεστασιάς μένει πάντα αναμμένη.

Το τραπέζι είναι πάντα στρωμένο για κάθε επισκέπτη.

Αυτά τα σπίτια,

αν αναρωτηθείς πώς θα το βρεις.

Έχουν απ΄ έξω ταμπέλα που γράφει:

"Το Σπίτι της Καρδιάς"!

5.Θαλπωρή 

Σπίτι είναι αυτό  που μέσα του χαίρομαι να ζω.

Οι αγαπημένοι μου το κάνουν σπιτικό. 

6.Άστεγες ψυχές 

Άστεγες ψυχές
στέκουν αμήχανα 
περήφανες.

Υπενθυμίζουν ότι τα όνειρα
δεν χωρούν
σε μερικά τετραγωνικά.

Κι όλα μάταια μοιάζουν
σαν στηρίζονται 
σε δανεικά θεμέλια.

Σπίτι είναι 
όπου είσαι εσύ κι εγώ.

Σπίτι είναι 
όπου χωράει και περισσεύει
η αγάπη κι ο σεβασμός. 

7.Χριστουγεννιάτικα διανοήματα 

Οι δρόμοι στολισμένοι,

με φώτα και χριστουγεννιάτικα στεφάνια,

δίνουν μια αίγλη στο μονότονο της πόλης.

Τα σπίτια μοιρασμένα.

Κάποια με χριστουγεννιάτικους στολισμούς φτιασιδωμένα,

και άλλα σκοτεινά, από τα προβλήματα.

Τα λαμπερά χριστουγεννιάτικα καράβια

γίνονται στα όνειρα βαρκούλες,

να αρμενίζουν τον νου, στο πιο ωραίο.

Μια γάτα σκίζει μια πεταμένη σακούλα σκουπιδιών,

και κάποιος τσακώνεται μαζί της, για μια στάλα τροφή.

Η νύχτα ατμοσφαιρική, θαρρείς στο φόντο,

να ακούγεται ένα τραγούδι που μιλά για αγάπη,

σε έναν κόσμο που την αγάπη, δεν τη χωρά μα την προσμένει.

Σε κάποιο διαμέρισμα κάποια γυναίκα φωνάζει "όχι άλλο"

και ένα παιδί κλαίει με παράπονο ένα "γιατί".

Ο Άγιος Βασίλης μονολογεί για τα γράμματα που δεν έλαβε

και αγανακτεί που σε όσα έλαβε, δεν χώρεσε η ουσία.

Τα ξωτικά μοιρολογούν τα δέντρα, που κόπηκαν να στολιστούν με μπάλες.

Tα δάση ερήμωσαν στον βωμό της χριστουγεννιάτικης μαγείας,

ενώ μετρούν τις στάχτες τους από τις φωτιές τ' Αυγούστου.

Το Πνεύμα των Χριστουγέννων, από συνήθεια υποδέχεται την γιορτή,

σε έναν κόσμο που την αλήθεια δεν την κατάλαβε ακόμα.

Του Χριστού η Φάτνη, άδεια από δώρα, προσευχές, αγάπη,

τι δώσαμε στους Μάγους να Του πάνε;

Μας έμειναν τα αργύρια, κάτι να πάρουμε, να σβήσει η παγωνιά.

Όσοι σάκοι και αν γεμίσουν, ο κόσμος θα μείνει φτωχός,

γιατί τα δώρα της Ζωής, δεν τα εκτιμούμε.

Ζητιάνοι γίναμε, δύο τριών στιγμών,

κρυμμένοι πίσω από μάσκες ιατρικές,

χωρίς αγκαλιές και αγγίγματα,

σε μια απόσταση δυο μέτρων, από την ανθρωπιά μας. 

8.Τ' ακούς ρε;

Έφτιαξα μέσα μου ένα σπίτι

Με τοίχους αδιαπέραστους απ' την κακία

Με ψυχή αναλλοίωτη απ' την ευτέλεια

Για να μην πονάω, τ' ακούς;

Έφτιαξα μέσα μου ένα σπίτι

Με σκεπή σμιλεμένη από αγάπη

Με πόρτες χτισμένες από υπομονή

Για να μην πονάω, τ' ακούς;

Έφτιαξα μέσα μου ένα σπίτι

Χωρίς ξύλινα πατώματα,

για να μην τρέμω στον ήχο των βημάτων σου

Χωρίς καθρέφτες,

για να μην βλέπω τα σημάδια της "λατρείας" σου

Τ' ακούς;

Πάντα ήσουν έτσι,

Εγώ έφτιαχνα, εσύ χαλούσες

Εγώ αγαπούσα, εσύ μισούσες,

Εγώ σε χάϊδευα, εσύ με χτυπούσες

Μα όμως μάθε το για τα καλά

Έφτιαξα μέσα μου ένα σπίτι

Και πλέον όσο κι αν χτυπάς, δεν πρόκειται να ανοίξω

Τ' ακούς ρε, τ' ακούς;

Εδώ τελείωσαν οι πρώτες 

8 συμμετοχές.

Για τις συμμετοχές 9-23 πάτησε ►εδώ