Εγώ θα ασχοληθώ με το ανάποδο. Το πόσο μπορεί εμείς, να προκαλούμε-προσκαλούμε τη δυστυχία πάνω μας!
Έχετε παρατηρήσει ότι κάποιοι άνθρωποι βομβαρδίζονται με περισσότερες δυσκολίες , εμπόδια, ατυχίες από κάποιους άλλους; ( Και δεν θα βγάλω τον εαυτό μου απέξω ...κάποιες στιγμές το νιώθω προσκαλώ όλες τις καταστροφές μαζεμένες! Κι όχι μόνο!) Και δεν έχετε αναρωτηθεί ποτέ; Mα όλα σε αυτόν; Δεν τον λυπάται ο θεός; Έχετε σκεφτεί πως τα εμπόδια έρχονται για κάποιο λόγο ίσως;
Εγώ το έχω σκεφτεί . Για αυτό και τις ατυχίες μου τις μαζεύω ( όπως και τα λάθη μου) τις χαϊδεύω ( όλα γλυκαίνουν με ένα χάδι) και μετά τις αφουγκράζομαι...
Τι έχουν να μου πουν; Όλο εξομολογήσεις είναι! Κάποιος από κει ψηλά τις στέλνει.
Άνθρωπος που δοκιμάζεται για μένα σημαίνει ευνοημένος άνθρωπος . Καλότυχος ! Τι; Αναρωτιέστε τι παίρνω και δεν σας δίνω ε;
Είναι η πίστη μου σε έναν Θεό που έχει σχέδιο. Πού δεν τιμωρεί , δεν βασανίζει αλλά δοκιμάζει για κάποιο σκοπό!
Όταν χώρισα, πόνεσα! Μένω χωρίς δουλειά ταυτόχρονα και χωρίς φίλους. Όταν στον μήνα πάνω του χωρισμού μου, ο πατέρας μου διαγνώσκεται με προχωρημένο καρκίνο λέω δεν μπορεί ... ο Θεός με μισεί! Κάποια χρόνια μετά σας λέω: ευχαριστώ το Θεό για όλες τις δυσκολίες που μου έστειλε μαζεμένες.
Όταν όλα σου έρχονται δεξιά , μεγαλώνεις χωρίς δυσκολίες και όλα μα όλα σου είναι εξασφαλισμένα, για μένα είναι φορτίο βαρύ! Τι θα κάνεις στην πρώτη δυσκολία; Τι θα κάνεις όταν απομείνεις μόνος στη ζωή ; Με ποια εφόδια θα πολεμήσεις; Οι δυσκολίες είναι μαθήματα! Κι είτε τις προσκαλείς εσύ είτε όχι μην βάζεις τα κλάματα ...γιατί με τα δάκρυα που να δεις τα δώρα που κρύβονται από πίσω...............
Μη κρύβεσαι, Βγες και αντιμετώπισε τις δυσκολίες σου |
ΥΓ:Για αυτό κι όλοι εσείς που είστε γονείς ή πρόκειται να γίνετε θυμηθείτε σας παρακαλώ να αφήνετε τα παιδιά σας να πονέσουν. Να αφήσετε να γδάρουν λίγο τη ζωούλα τους ...Μην μεγαλώνουν στα πούπουλα... Τα πούπουλα είναι χρήσιμα στα μαξιλάρια μόνο!
Καλό σας βράδυ
airis
Συμπάσχω ως μοναχοπαίδι....!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά θα προσθέσω κ το σοφό του λαού μας: "Μη σου δώσει ο Θεός όσα μπορείς ν΄αντέξεις..."!!!
Φιλιά, Αριστέα μου!
Κι αν σου δώσει πάλι ο Θεός όσα μπορείς να αντέξεις κάτι θα ξέρει! Θα έχει κρίνει ότι αντέχεις! Ή ότι θα μάθεις! Ακούγομαι μοιρολατρική; Κι όμως δεν είμαι! Πιστεύω ότι την τύχη μας την παίρνουμε στα χέρια μας!
ΔιαγραφήΚαι προσπαθούμε για το καλύτερο!
Καλό βράδυ! :))
Πόσο πολύ σε θαυμάζω,το έχεις καταλάβει. Γιατί πέρασες πολύ δύσκολα κι όμως έχεις μια στάση ζωής τόσο ώριμη, πολιτισμένη και αξιοπρεπή. Έχεις πιάσει το νόημα της ζωής πλέον και το μεταφέρεις σε όλο τον κόσμο απλόχερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈκανες τις δοκιμασίες δύναμή σου και τα βρήκες με τον εαυτό σου. Αυτά είναι κάποια πράγματα που έχω καταλάβει για σενα και πιστεύω να έχω πέσει μέσα.
Εύχομαι να είναι όλα καλά με την υγεία του πατέρα σου, σε καταλαβαίνω απόλυτα γιατί πέρασα παρόμοιες καταστάσεις με τη συγκεκριμένη ασθένεια με την μητέρα μου.
Μπράβο σου για αυτή την ανάρτηση, ήταν ότι ήθελα να διαβάσω ακριβώς τώρα από έναν άνθρωπο. Γιατί άκουσα σήμερα και ακούω καθημερινά από ηλικίες 25-35 ότι δεν κάνουν όνειρα, δεν έχουν στόχους, μοιρολατρούν για τις αναποδιές..Δεν παίρνουν την τύχη στα χέρια τους και τρελαίνομαι!!
Ξέρεις έγραψα κι έσβησα το σημείο με τις προσωπικές αποκαλύψεις δύο φορές!
ΔιαγραφήΔεν θέλω να περάσω την ιδέα της οσιομάρτυρος! Δεν βλέπω τον εαυτό μου έτσι! Έκανα τα λάθη μου και πλήρωσα! Άφησα όλη μου τη ζωή για τον έρωτα,άφησα την επιστήμη μου κι ασχολήθηκα με τη δουλειά του άντρα μου, αποξενώθηκα από τις δικές μου φιλίες κι όταν χώρισα έμεινα μόνη! Και πλήρωσα !
Ο μπαμπάς είναι ένα παληκάρι 80 ετών που έχει βάλει κάτω όλες τις προγνώσεις! Έφτασε κάποια στιγμή να βγάζει τους καρκινικούς δείκτες 0,01
Κι όλα αυτά γιατί δεν πίστεψε ότι θα φύγει! "Όχι πριν την ώρα μου" μου είπε! "'Ότι γράφει ο θεός"!
Είναι διαρκώς με ένα χαμόγελο! Οι φίλες μου τον λένε όχι άδικα : ο αγαπούλης!
Δεμ πήρα τη ζωή μου στα χέρια μου από τη μια στιγμή στην άλλη! Και εμένα ήταν στρωμμένα όλα με ροδοπέταλα κάποτε! Πέρασα ανέφελα νιάτα! Κι όμορφα! Κι είπε η ζωή κάποια στιγμή: "έλα εδώ μαντάμ εσύ που θες να την βγάλεις χωρίς να λερώσεις τα χεράκια σου! Πάρε μερικές ασκήσεις να ξεστραβωθείς! Κι έπεσα που λες με τα μούτρα στη μελέτη ....κι ακόμα μαθαίνω ...έχω διαρκώς πρόχειρα διαγωνίσματα .....
πού θα πάει ! Θα τη βγάλω και αυτή τη τάξη!
ΥΓ: Πόσο δίκιο έχεις για τα νιάτα σήμερα και για την απογοήτευση που κουβαλάνε ! Άντε ρίξε ενα χεράκι να βοηθήσουμε όσους περισσότερους μπορούμε!
Καλό βράδυ!
Φιλάκια!
Μερικές ακόμη υπέροχες σκέψεις σου!!
ΔιαγραφήΠόσο σύμφωνη με βρίσκουν!!
Μόνο μέσα απο τα δύσκολα θα μάθουμε,θα βγούμε πιο δυνατοί!Όσο και αν φαίνεται δύσκολο,βουνό ολόκληρο εκείνη τη στιγμή που σου δίνει η ζωή το χαστούκι της,εμείς πρέπει να μην σκύψουμε το κεφάλι!
Θάρρος και τόλμη..να τι χρειαζόμαστε!
καλό σου βράδυ!!
Έτσι είναι! Κι αν δεν τα έχεις πρέπει να τα αποκτάς στην πορεία. Όλοι λυγίζουμε πολλές φορές. Αλά να μαθαίνουμε και κάτι κάθε φορά! :))
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά πολλά!
Καλημέρα!
Καλησπερα Αριστεα...τιποτα δεν ειναι τυχαιο οτι μας συμβαινει,καποιος λογος υπαρχει...τις τελευταιες μερες μου συμβαινουν πολλα δεν προλαβαινω να παρω ανασα!!!Χανω την αισιοδοξια μου κ με παιρνει απο κατω...ομως θα διαβασω κατι κ θα μου αναπτερωσει το ηθικο!!!Πχ εσενα η την κατερινα.Δεν ξερω αν εχεις διαβασεις μεταμορφωστε τη ζωη σας?Να 'σαι παντα καλα.Φιλια!!!! Στελλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα! Όχι , δεν το έχω διαβάσει! :(
ΔιαγραφήΧαίρομαι να βλέπω ανθρώπους που δεν το βάζουν κάτω!
Και κυρίως που δεν κατηγορούν τους άλλους για τις δυσκολίες τους!
Εύχομαι να παίρνεις και λίγο ανάσα καλή μου ! Και μην ξεχνάς να στέλνεις το μήνυμα και σε άλλους !
Όπου μπορείς!
Φιλιά
Καλό βράδυ Στέλλα!
Σαν παιδι εχω ζησει υπεροχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαλλον αυτη η τοση ανεμελια και η ανεφελη ζωη με εκανε να θεωρω πως αν δεν παλεψω για να αποκτησω το καθετι στην ζωη μου, τοτε δεν θα αξιζει! Δεν μπορουσα να ζω για παντα σε μια γυαλα!
Απο τοτε, εχω παρει τα παθηματα-μαθηματα μου...και συνεχιζω φυσικα "τα διαγωνισματα", οπως λες.
Πριν 3 χρόνια περίπου, αναρρωτηθηκαμε με τον καλο μου γιατι εχουμε καιρο να ζησουμε καποια κακοτυχια...μηπως μας ξεχασε? και μετα....ήρθαν κι αλλα δυσκολα....
τωρα μαλλον ειμαστε πιο χαλαρα, να παρουμε μια ανασα, μεχρι να ερθει καποιο νεο τεστακι!
Παντα προσπαθω να δω το καλο που κρυβεται πισω απο καθε ατυχια... ουδεν κακον αμιγες καλου! ειναι σοφο αν το σκεφτεις! Και σε κραταει απο την απολυτη δυστυχια και απογοητευση!
Καλο βραδυ καλη μου...τα φιλια μου!
Καλημέρα Βαγιούλα μου! :)
ΔιαγραφήΝα συνεχίστε να είστε μαζί και να λύνετε τις ασκήσεις σας παρέα! Τι πιο όμορφο να έχεις κάποιον πλάι σου; Κιι ο πιο μεγάλος πόνος μετριάζει όταν μπορείς να ακουμπήσεις με αγάπη δίπλα σε κάποιον που σε αγαπά!
Όμορφα όλα όσα γράφεις! :)
Καλημέρα χαρά μου!
Φιλιά!
Τα μαθήματα δεν τελειώνουν ποτέ, στο σχολείο της ζωής, μικροί-μεγάλοι, δυνατοί-αδύνατοι, όλοι συμμαθητές...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ @iris
:)
Όμορφα το έγραψες...μικροί-μεγάλοι, δυνατοί-αδύνατοι, όλοι συμμαθητές!
ΔιαγραφήΚαλή σου μέρα γλυκιά μου! :)
Αριστέα μου, ειλικρινά σε θαυμάζω για τις απόψεις σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω κάτι άλλο να πω!
Σε ευχαριστώ πολύ Σεβάχ μου αλλά δεν νιώθω πως είμαι για θαυμασμό. Άλλοι είναι πολύ πιο φωτεινά παραδείγματα! Υπάρχουν πολλοί ήρωες της ζωής που χρειάζονται τα μπράβο μας και να παραδειγματιζόμαστε από αυτούς... Εγω είμαι απειροελάχιστη μπροστά τους ! Τα φιλιά μου καλέ μου!
ΔιαγραφήΩραία τα είπες @iris..και δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι για τον μπαμπά σου..!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο παράδειγμά του μου δίνει κι εμένα ελπίδες..ξέρεις εσύ..
Η misoagnosti το έθεσε τέλεια παραπάνω...όλοι είμαστε συμμαθητές!!
Καλή σου νύχτα...φιλάκια!!
Σε ευχαριστώ Μαρία μου!
ΔιαγραφήΌλοι είμαστε συμμαθητές και μακάρι να δίνουμε ο ένας δύναμη στον άλλον! Δεν κλέβουμε σε αυτά τα διαγωνίσματα...βοηθάμε με τη ψυχή μας τον διπλανό μας να ξεκολλήσει από το σημείο που κοόλλησε και να τις λύσει και αυτός τις ασκήσεις του!
Να έχεις μια υπέροχη μέρα και να είσαι πάντα δυνατή!:)
Φίλη μου γεια σου!Πρώτη φορά επισκέπτομαι το μπλογκ σου και βλέπω αυτήν τη συγκλονιστική ανάρτηση. Αυτό που έχω να σου πω, με τη λιγοστή εμπειρία της δικής μου ζωής είναι ότι όλοι οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν προβληματα, απλά εμείς δεν μπορουμε να δούμε αυτό εγκλωβισμενοι στα δικά μας. Καλημέρα και καλώς σε βρηκα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι όλοι περνάμε δυσκολίες και προβλήματα και πάρα πολλοί πολύ χειρότερα από τα δικά μου...άρα δεν είμαι τίποτα μπροστά σε άλλους ήρωες της ζωής!
ΔιαγραφήΕίθισται ο καθένας μας να ζει το πρόβλημά του σαν να είναι το μεγαλύτερο του κόσμου! Γιατί το πρόβλημα όταν το αντιμετωπίζεις είναι πρόβλημα!
Καλώς όρισες χαρά μου! Ελπίζω να τα λέμε :))
Πολλές φορές πενώ από eδώ
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι άλλες τόσες θάθελα ν' αφήσω την Καλημέρα μου.
Όμως σήμερα στάθηκα. Γιατί το κείμενο αυτό με συνάντησε στην πιο "κατάλληλη" στιγμή. Και η στιγμή αυτή δεν ξέρω τί έχει να μου διδάξει, "συνέβη" χθές. Ακόμη όχι να βγάλω διδάγματα δεν μπορώ αλλά ούτε και να πιστέψω στην "αλήθειά" της.
Ευχαριστώ όμως γιατί μέσα στο απόλυτο σκοτάδι μου μου φώτισε έναν ακόμη δρόμο.
Καλημέρα
Καλημέρα με χαμόγελο!
ΔιαγραφήΧαίρομαι απίστευτα αν κάτι μίλησε μέσα σου και έδωσα έστω και μια μικρή βοήθεια!
Να είσαι καλά και δυνατή !
Φιλιά!
Καλημέρα κορίτσι μου, διάβασα τις σκέψεις σου και θαύμασα την ΄στάση σου στη ζωή. Μακάρι όλοι μας να υπολογίζαμε τις δυσκολίες της ζωής ώς εύνοια του θεού προς εμάς. Θα ήταν παρηγοριά και δύναμη για να προσπεράσουμε και να πάμε παρακάτω. Τις περισσότερες φορές λυγίζουμε και χρειαζόμαστε χέρι βοήθειας για να σηκωθούμε. Ομως κλειδώσαμε τόσο πολύ τις καρδιές μας και φυλακίσαμε την μοναξιά μας που δεν βλέπουμε τα χέρια που είναι πρόθυμα να βοηθήσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό σαββατοκύριακο
Καλημέρα Μαρία,
ΔιαγραφήΔεν πέρασα δα περισσότερες δυσκολίες από άλλους!
Ούτε τα είδα εξαρχής ως μαθήματα πόσο μάλλον ως εύνοια και χάρη που μου έκανε ο Θεός!
Αλλά αν ένα χέρι σου δοθεί και δεν το εκτιμήσεις ως το μεγαλύτερο δώρο τότε είσαι αχάριστος κι ανίκανος να ζήσεις πραγματικά!
Εκτιμώ αφάνταστα όσους βρέθηκαν στο δρόμο μου και με βοήθησαν να προχωρήσω ....
Ας έχουμε λοιπόν ανοιχτά τα μάτια μας! :)))
Καλή σου μέρα γλυκιά μου και καλό Σαββατοκύριακο!
Υπάρχουν ορισμένες φορές, που το κείμενο μιλάει απο μόνο του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου ημέρα Iris!
Κώστας.
Καθυστερημένες καλημέρες!
Διαγραφή:)) Μερικές φορές και δυο αράδες αρκούν!
Τα φιλιά μου Κώστα!
Μέσα απ΄ τον πόνο μας πρέπει να βγαίνουμε δυνατοί κι εσύ Αριστέα μου, φαίνεται ότι ανήκεις στους δυνατούς.Πολλές φορές η ζωή μας δείχνει το σκληρό της πρόσωπο, αλλά εμείς πρέπει να είμαστε έτοιμοι κάθε στιγμή να την αντιμετωπίσουμε.Εύχομαι τον πατέρα σου να τον βλέπεις δυνατό και να τον χαίρεσαι.Τον πατέρα μου τον έχασα πριν από έξη χρόνια... έκανε αιμοκάθαρση κι έπαθε ανακοπή, αφού έτρεχα από νοσοκομείο σε νοσοκομείο τα δυο του τελευταία χρόνια.Τους πρώτους μήνες δε μπορούσα να το ξεπεράσω και σήμερα ακόμα τον βλέπω στον ύπνο μου.Με τα τρία αδέλφια μου(ξεχωριστοί χαρακτήρες) μεγαλώσαμε και παίζαμε ξένοιαστα μαζί από παλιά... έμενα αργότερα με το μικρότερο που ήταν χρήστης ναρκωτικών, όπου έμπαινε στο διαμέρισμα που μέναμε ο κάθε ναρκομανής... οι υπόλοιποι δεν ήξεραν(ή δεν ήθελαν)για το έγκλημα... είχα και μακροχρόνια σχέση που κατέληξε σε προδοσία που εξακολουθούσε να με βρίσκει και να μ΄ ενοχλεί... κόντευα να τρελαθώ, ώσπου ήρθε την κατάλληλη στιγμή το χέρι τον άντρα μου και με τράβηξε.Τελικά ο μικρός πήρε αναβολή ζωής μέσα από πρόγραμμα.Εγώ πάντως γνώρισα όλη την αχαριστία, την αδικία, τον πόνο, τη θλίψη και την ταπείνωση απ΄ όλους τους.Πνιγόμουνα και δεν είχα έναν άνθρωπο να πάρω αέρα.Δε με υπολόγιζαν, μ΄ είχαν στο φτύσιμο, γιατί αυτοί ήταν ανώτεροι από μένα.Δεν ξέρω τι θα ήμουνα αν δεν γνώριζα το σημερινό μου σύζυγο.Αποτέλεσμα να μη μιλάω με κανέναν τους και παρότι δεν έφταιγα αυτό με πληγώνει πολύ... γιατί μέσα μου αφήνω και περιθώριο λάθους.Σήμερα μπορώ να σταθώ στα πόδια μου... στα δικά μου πόδια, να βγω να φωνάξω, χωρίς να ξαναπνιγώ... να ζήσω όσα μου στέρησαν, όσα ήθελα και δε μ΄ άφηναν... να βγω επιτέλους κι εγώ πάνω απ΄ αυτούς.Ξέρω είναι σκληρό θα μου πεις, γιατί είναι αίμα σου.Το ξέρω... όμως ένα τεράστιο γιατί μου κατατρώει την υπόλοιπη ζωή μου.Τελικά απ΄ όλη αυτή τη διαδρομή μου κατάλαβα ότι ο πόνος κάνει τους δυνατούς δυνατότερους και τους αδύναμους πιο αδύναμους.Κι ευτυχώς εμείς γλυκιά μου ανήκουμε στην πρώτη κατηγορία.Ελπίζω να μη σε κούρασα...Φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαθόλου δεν με κούρασες! Σε ευχαριστώ που μοιράστηκες τη δική σου ιστορία !
ΔιαγραφήΛυπάμαι για τον πατέρα σου! Εύχομαι να τον έχεις μέσα σου ζωντανό και η σκέψη του εκτός από τη συγκίνηση να σου φέρνει κι όμορφες αναμνήσεις στο μυαλό!
Λυπάμαι και για την αχαριστία που δέχτηκες! Είναι από τους μεγαλύτερους πόνους.... η αχαριστία από ανθρώπους δικούς σου , από το αίμα σου! Το ένιωσα κάποια στιγμή και γνωρίζω τον πόνο.
Μέσα από όλα τα δεινά και τους πόνους όμως, ο Θεός δεν μας ξεχνά.... Τι όμορφα που βρέθηκε εκεί ο σύζυγός σου για σένα! Τι δώρο!
Κι όλα όσα πέρασες έγιναν η διατριβή σου στη ζωή! Κι εσύ έχεις ένα ντοκτορά στο χέρι σου! Όχι για κορνίζα...αλλά προς αξιοποίηση!
Πόσο χαίρομαι που κατάλαβα από την πρώτη στιγμή πόση ωριμότητα και σοφία κρύβεις....Σαν το όνομά σου! Σου το είπα ξανά: Το όνομά μας καταλήγει να μας χαρακτηρίζει!
Πολλά ζεστά φιλιά και μεγάλη εκτίμηση!
Καλό Σαββατοκύραικο να έχουμε!