Που σημαίνει ότι κάποτε σας έδειξα το Νο1.
Κι επειδή λεφτά δεν υπάρχουν, μην περιμένετε,
στο πυργο-εργαστήρι μου ονειρικά και παραμυθένια χρώματα,
μάγους και νεράιδες.
Δεν έβαψα τοίχους, δεν άλλαξα κουρτίνες -αν και το θέλω πολύ!
Μου χαρίστηκε μια επιπλέον ραφιέρα
και με αυτή προσπάθησα να κάνω ακόμα πιο λειτουργικό
το εργαστήρι μου.
Μάζεψα από το πάτωμα βιβλία και υλικά,
τακτοποίησα σε άλλη βιβλιοθήκη και σε άλλο δωμάτιο τα επιπλέον βιβλία
κι έτσι απέκτησε αέρα και χώρο το εργαστήρι,
για να συγκεντρωθούν τα υλικά μου,
που παρά τις όποιες δυσκολίες πολλαπλασιάζονται τα άτιμα!
Γιατί για να φάω μπορεί να μην έχω -που λέει ο λόγος-
μα για εκείνη τη νέα αντικέ πάστα θα κάνω το απ'αυτό μου παξιμάδι
για να την αποχτήσω!
Μάζεψα από το πάτωμα βιβλία και υλικά,
τακτοποίησα σε άλλη βιβλιοθήκη και σε άλλο δωμάτιο τα επιπλέον βιβλία
κι έτσι απέκτησε αέρα και χώρο το εργαστήρι,
για να συγκεντρωθούν τα υλικά μου,
που παρά τις όποιες δυσκολίες πολλαπλασιάζονται τα άτιμα!
Γιατί για να φάω μπορεί να μην έχω -που λέει ο λόγος-
μα για εκείνη τη νέα αντικέ πάστα θα κάνω το απ'αυτό μου παξιμάδι
για να την αποχτήσω!
Ναι, δεν είναι τίποτα ονειρικό και παραμυθένιο για τα δικά σας μάτια.
Μα για τα δικά μου είναι ο κόσμος μου
και εγώ μπορώ να τον βλέπω έτσι ε;
Έλα σκούπισε ποδαράκια, και προσεκτικά, μην μου πειράξεις
τα πραγματάκια μου, θα το καταλάβω εγώ!
Θυμάμαι πού έχω, τι, ανά πάσα στιγμή και με κλειστά μάτια!
Ο πίνακας έξω από το γραφείο, είναι ελαιογραφία μου
και τον έχω δείξει εδώ πολύ πολύ παλιά.
Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν,
θα σκεφτεί κανείς αν δει και την παλαιότερη ανάρτηση.
Α, όχι δεν είναι έτσι!
Πρόσεξες εδώ;
Βέβαια από το σιάξιμο του εργαστηρίου ως σήμερα
που καταφέρνω να ανεβάσω την ανάρτηση
έχει γίνει ξανά εδώ μέσα ο χαμούλης!
Αλλά είναι ένεκα των Χριστουγέννων,
των γενεθλίων του μπλογκ που έρχονται,
μυστικών ανταλλαγών και μυστικών δώρων,
των κληρώσεων που θα γίνουν,
(θυμίζω ότι ως το τέλος του μήνα τρέχουν οι οικογενειακές ιστορίες#2)
και του 14ου Συμποσίου, που έρχεται κι αυτό οσονούπω...
Δεν μπορείτε να φανταστείτε τον υπέροχο πανικό
που έχω εδώ μέσα ξανά!
Σας φιλώ σταυρωτά
η πυργο-δέσποινα σας!
@ριστέα
♥
Έλα σκούπισε ποδαράκια, και προσεκτικά, μην μου πειράξεις
τα πραγματάκια μου, θα το καταλάβω εγώ!
Θυμάμαι πού έχω, τι, ανά πάσα στιγμή και με κλειστά μάτια!
και τον έχω δείξει εδώ πολύ πολύ παλιά.
(ο παγκόσμιος χάρτης που μοστράρει πίσω
από την πλάτη της καρέκλας μου, βρίσκεται εκεί πριν από το 2000
όταν έκανα μαθήματα σε παιδιά και για μένα έχει
συναισθηματική αξία, εξ ου και μένει και χαλάει την αισθητική- των άλλων)
θα σκεφτεί κανείς αν δει και την παλαιότερη ανάρτηση.
Α, όχι δεν είναι έτσι!
Πρόσεξες εδώ;
(πριν και μετά)
Και τάξη περισσότερη μπήκε,
και χώρο περισσότερο απέκτησε ο πάγκος εργασίας μου,
και στο πάτωμα πια δεν υπάρχει τίποτα!
Μόνο το σερβίτσιο του Μαξ! 😅
που καταφέρνω να ανεβάσω την ανάρτηση
έχει γίνει ξανά εδώ μέσα ο χαμούλης!
Αλλά είναι ένεκα των Χριστουγέννων,
των γενεθλίων του μπλογκ που έρχονται,
μυστικών ανταλλαγών και μυστικών δώρων,
των κληρώσεων που θα γίνουν,
(θυμίζω ότι ως το τέλος του μήνα τρέχουν οι οικογενειακές ιστορίες#2)
και του 14ου Συμποσίου, που έρχεται κι αυτό οσονούπω...
Δεν μπορείτε να φανταστείτε τον υπέροχο πανικό
που έχω εδώ μέσα ξανά!
Σας φιλώ σταυρωτά
η πυργο-δέσποινα σας!
@ριστέα
♥
