Δευτέρα 18 Μαΐου 2015

Ιστορίες της Νύχτας: Ο τροπικός της Γιολάντας



Βράδυ με πανσέληνο.
Τη βρίσκει και πάλι πλάι στο παραθύρι να θυμάται τον Απόλλωνα κι εκείνο το φιλί. 
Βρέχει. Όπως τότε! Ένα φιλί, κάτω από τη βροχή. Ιστορικές στιγμές!
Ακόμα το έχει στα χείλη της σαν γλυκό σταφύλι! 
Και να'σου να αναστενάζει η Γιολάντα και να λιώνει σαν κερί, κάθε φορά που φέρνει την ανάμνηση στο νου της. 
Και να'σου να βογκά κάθε τρεις και λιγάκι σαν άλλος λυκάνθρωπος που θεριεύει με την πανσέληνο και θέλει να σπάσει το τζάμι και να ορμήξει στο παρακείμενο δασάκι και να κάνει τα ανομολόγητα στο πρώτο αρσενικό που θα' βρει μπροστά της. 
Τι το' θελε να ξεκινήσει τον Τροπικό του Καρκίνου .... σκέφτεται με αγανάκτηση και εσώτερες ανακατωσούρες... Χάθηκε εκεί να διαβάσει ένα πιο ανώδυνο βιβλίο πχ το "Όλο Σοκολάτα" του Παρλιάρου! 
"Αχ"...σκέφτηκε. "Σοκολάτα!" 
Νέα φουντώματα άρχισαν να ενσκήπτουν μέσα της. Όλο το είναι της αναστατώνεται. Συσπάται! Και η Γιολάντα γουργουρίζει σαν ναζιάρικη γατούλα που θέλει κάπου να τριφτεί! Αλλά δεν έχει κάπου να τριφτεί και αυτό είναι το βάσανό της!
"Για όλα φταίει το καταραμένο το βιβλίο! Αυτός ο Μίλλερ πρέπει να πήρε πολλούς στο λαιμό του..." μονολογεί και σκέφτεται πολύ σοβαρά να ανοίξει τη ξυλόσομπα, να το κάνει παρανάλωμα και να ησυχάσει!

Ποιος Μίλλερ και ποιος Τροπικός βρε Γιολάντα μου, που έφθασες προ κλιμακτηρίου κι έχεις μονάχα ένα φιλί, στη ντιβανοκασέλα της θύμησης σου! .

Πάει το φιλί, πάει και ο Απόλλωνας! Η ζωή δεν περιμένει. Κι ο Απόλλωνας επίσης.
Πόσες Γιολάντες χάθηκαν άραγε άδοξα στης ζωής τα ζόρικα καλντερίμια. Εκείνα που γέμισαν με πινακίδες: "Απαγορεύεται!" "Δεν είναι ηθικό!"  "Ντροπή! Μόνο μετά τη γαμήλια ένωσις".
Πόσες ζωές έφυγαν χωρίς να γευτούν του Έρωτα το πάθος!

Και η Γιολάντα δίπλα στο τζάμι θα ονειρεύεται τη ζωή που δεν έζησε!



Ιστορίες της Νύχτας

Αυτή ήταν η μία από τις δύο συμμετοχές μου στο 2ο Παιχνίδι με των λέξεων
που έχει αναλάβει και διεκπεραιώνει θαυμάσια η Μαρία μας.

Τη γράφω που λέτε Μ. Εβδομάδα και τη στέλνω όπως κάνω πάντα στον 
προσωπικό μου γευσιγνώστη Ιστοριών, το Αφρούλι μου ♥ 
(αχ τι έχει τραβήξει το τσουπί μου-ήρωας!-
που είναι κι εκτός blogs, επομένως δεν υπάρχει θέμα).
Η κολλητή μου, λόγω των ημερών, δεν μου τη σχολιάζει, εγώ 
νομίζω ότι δεν της άρεσε και έτσι κάθομαι και γράφω το 

Κι η  Γιολάντα παρέμενε στην άκρη η δόλια, σχεδόν παραπονεμένη.

Όταν μου αποκαλύπτει -το Αφρούλι μου ντε! -ότι ξέχασε να τη διαβάσει,
ντόινγκ!
εγώ την ξαναπιάνω, τη χτενίζω, μου αρέσει,
κι αναρωτιόμουν έπειτα να την ανεβάσω ως Ιστορία της Νύχτας ή να 
τη στείλω κι αυτή στο Παιχνίδι;
Θεωρούσα ότι δεν φώναζε "Αριστέα"
και ήθελα να έχω και μια διαφορετική συμμετοχή.
Και την έστειλα!
Σήμερα νομίζω ότι ήρθε η ώρα της να πάρει και μια θέση 
ως Ιστορία της Νύχτας!
Δική σας η δόλια η Γιολάντα μου!
Καλημέρα,
Καλή εβδομάδα!

@ριστέα

Ιστορίες της Νύχτας

Τις υπόλοιπες Ιστορίες μας τις βρίσκεται εδώ.
Διάβασε επίσης:
Για τις ιστορίες που οι Νυχτιές κρατούν, από τη blogger
της διπλανής πόρτας (Μαρίνα)
&
Το φάντασμα, στον Πύλαρο,( Γαβρίλης Παναγιωσούλης)

49 σχόλια:

  1. Εμένα μου άρεσε πολύ η Γιολάντα σου αλλά με στεναχώρησε.
    Πόσες Γιολάντα άφησαν την ζωή τους να περάσει για ένα φιλί Απόλλωνα;
    Ξέρω και εγώ μία και είναι πραγματικά λυπηρό.
    Οσο ωραίο και αν ήταν το φιλί δεν ήρθε για να μας εγκλωβίσει όλη μας τη ζωή.
    Προχωράμε παρακάτω.
    Αλλιώς προχωράει γρήγορα η ζωή και τότε παρακαλάμε να γυρίσει πίσω και να την ξαναζήσουμε.
    Κρίμα!
    Την καλημέρα μου και καλή εβδομάδα Αριστούλα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ αναρωτιέμαι Ελένη μου και λυπάμαι! Γιατί είναι κρίμα να έχει στερηθεί κάποιος του Έρωτα το πάθος εξαιτίας των πουριτανικών μυαλών του περασμένου αιώνα . Ακόμα όμως και για κείνες που στερήθηκαν περιμένοντας τον πρίγκιπα πάλι τα ίδια ισχύουν!
      Φιλάκια πολλά και καλή εβδομάδα :)))

      Διαγραφή
  2. (Θα κλάψω από τη συγκίνηση!!! Πάλι ανοιχτά σχόλια???!!!)
    _________________

    Ίου! Ίου! Ίου! (Παρέλαση κάνουν τα ασθενοφόρα!!!!)
    Χρησιμοποίησες τη λέξη "σοκολάτα"???? Οκ, πότε έρχεται το τέλος το κόσμου? Έχεις πληροφορίες εκ των έσω??!!! Δικαιούμαι να ξέρω!!!
    ;-)
    _________________
    Με πόνεσε η Γιολάντα σου... Ίσως να έχει μια υπέροχη ανάμνηση να φέρνει στη μνήμη της (και άλλοι δεν ειχαν την τύχη να ζήσουν καν αυτό), αλλά και πάλι... το να μείνεις σε κάτι του τότε και να μην μπορείς να πας παρακάτω... αυτό πρέπει να πονάει πολύ...
    Φιλί γλυκό, Αριστάκι μου, με τις υπέροχες συμμετοχές σου!!!!
    Καλή εβδομάδα!!
    ΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έλα ντε; Κάτι θα έπαθα ε; θα είναι από τη χαρά μου ...μη ρωτάς γιατί είμαι χαρούμενη! Έτσι! Γιατί είναι άνοιξη! ☺)
      Για αυτή τη σοκολάτα και τον Παρλιάρο δεν περίμενα να με βρουν! αχαχα!
      Σε ευχαριστώ πολύ για όλα και χαίρομαι που σου άρεσε η δόλια η ηρωίδα μου!
      Φιλάκια πολλά και καλή εβδομάδα να έχεις μάτια μου ♥

      Διαγραφή
  3. Ωραια, στεναχωρη... μα αληθινη....Ζωες στριμωγμενες στα πρεπει και στα μη, στα στερεοτυπα...
    Για πολλα κατηγορω την εποχη μας, την ασυδοσια της, αλλα εχω να πω πως τουλαχιστον απελευθερωθηκαμε αρκετοι απο δαιμονες του παρελθοντος...
    Καλημερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάποτε ήταν έτσι οι ζωές πολλών γυναικών. Περίμεναν να ζήσουν μετά τη γαμήλια ένωση! Και άραγε ζούσαν μετά; Θα συμφωνήσω με τη διαπίστωση σου Χριστινάκι μου!
      Φιλάκια πολλά! ♥

      Διαγραφή
    2. Καλεεεε! Δωσε παραταση στις Ιστοριες της νυχτας! Δυο ποιηματα εχω και μια ιστορια, αλλα θελω να τελειωσω την τριλογια του θεματος που τρεχω τωρα...
      Αστο εκει να υπαρχει το δρωμενο και σιγα σιγα θα μπουν κι αλλες ιστοριες να το δεις! Φιλια!

      Διαγραφή
    3. Άντε θα δώσω παράταση! Είναι επειδή προγραμματίζω κάποια πράγματα και είχα για την πέμπτη την κλήρωση όσων πήραν μέρος!
      αχαχα! Άντε θα δώσω παράταση αύριο! Ναι;
      Ειδικά για σένα!
      Φιλιά!♥

      Διαγραφή
  4. Καλημέρα Αριστάκι μου
    Αγαπώ αυτές τις Γιολάντες
    για την αγνότητα των προθέσεων τους
    και συνάμα τις καταδικάζω για τα κλεισμένα
    φτερά τους!!!
    Συγχαρητήρια και για αυτή σου την συμμετοχή

    φιλάκι και καλή εβδομάδα ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κλεισμένα φτερά. Υπακοή. Ατολμία! Είναι πολλά. Ή μάλλον ήταν!
      Σε ευχαριστώ πολύ Ελένη μου !
      Φιλάκια πολλά!


      Διαγραφή
    2. Ρουλίτσα μου μου αρέσεις!♥

      Διαγραφή
  5. Κάτσε να δεις που υπάρχουν "Γιολάντες" και εντός γάμου και σχέσης και που και πάλι δεν διεκδικούν τίποτα, γιατί παραμονεύει η μοναξιά κι η μοναξιά δεν παλεύεται, σύμφωνα πάντα με τη νοοτροπία κάθε Γιολάντας. Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα! ..♥..αντιγραφή ήτο αυτό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπάρχουν κι αυτές Πέτρα μου! Η ουσία είναι στις στιγμές που χάνονται στο χρόνο που πέρασε.
      Γιατί στο τέλος οι στιγμές που μαζέψαμε στο τσουβαλάκι μου μετράνε!
      Καλημερούδια και φιλιά!♥

      Διαγραφή
  6. στενάχωρη πανέμορφη Γιολάντα ...... μπράβο καλλιτέχνιδα καλη επιτυχία και με αυτή την συμμετοχή πολλά φιλιά και καλή δημιουργική εβδομάδα καθότι ποτέ δεν σταματάς την δημιουργία !!!! φιλιά χαμόγελα και καλή διάθεση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Νικόλα μου!
      Να'σαι καλά!
      Καλή εβδομάδα και σε σένα εύχομαι! :))

      Διαγραφή
  7. Ένα σφίξιμο στο στομάχι μου προκάλεσε η Γιολάντα σου...!!!
    Απλή, παραστατική η αφήγησή σου με εύστοχο χιούμορ και βρίσκει κέντρο για τις γυναίκες που δεν έζησαν τον έρωτα.
    Είναι αμαρτία και κρίμα μεγάλο να φύγει ένας άνθρωπος από τη ζωή και να μην έχει γνωρίσει τον έρωτα...!!!
    Φιλιά πολλά, ευαίσθητο πλάσμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ σφίξιμο είχα όταν την έγραφα. Πόσο τη λυπόταν η καρδούλα μου! Ακριβώς όπως το λες: αμαρτία είναι !
      Φιλάκια κι από μένα Γλαύκη μου♥

      Διαγραφή
  8. Αχ, καημένη Γιολάντα μου, που κανείς δεν σου είπε το σημαντικότερο: η ζωή σου είναι δική σου κι είναι μόνο μία... ζήσε την κι άσε τους άλλους να λένε! Ό,τι κι αν κάνεις, πάντα θα λένε...
    Πολύ ωραίο κείμενο, Αριστέα μου!
    Φιλιά πολλά και καλή σου εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά της τα'πες της Γιολάντας! Εύχομαι να μην υπάρχουν άλλες μόνο (πια!)
      Σε ευχαριστώ πολύ Έλλη μου , χαίρομαι που σου άρεσε!
      Καλημέρα και φιλιά♥

      Διαγραφή
  9. Εεεε; δεν χρειαζεται να το πω οτι μ άρεσε..ε; το έδειξα..!! εστω και αν ηταν θλιμενη ιστορια..μου προκαλουν μια συμάθεια οι μοναχικοί
    ανθρωποι... νομιζεις οτι δεν υπαρχουν τέτοιες Γιολάντες; και σιγουρα δεν θα φταιει ο τροπικός του Καρκινου..για την μοναξια τους...!!! Αριστακι μου ... μια ομορφη εβδομαδα να έχεις με πολλες εμπνεύσεις...φιλακιαααααα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και μου έκανε εντύπωση Ρουλίτσα μου! Όταν είδα ότι είχες πετύχει και τις δύο συμμετοχές μου ήξερα πως θα χαρείς! Σίγουρα δεν φταίει ο Τροπικός. Έτσι όπως την έδωσα έφταιγαν τα ήθη μιας άλλης εποχής!
      Χαίρομαι που σου άρεσε μάτια μου!
      Φιλάκια πολλά!♥

      Διαγραφή
  10. Δεν ξέρω τι λες εσύ περί μη ξωτικοφωνάγματος της συμμετοχής, αλλά εγώ με την μία σε κατάλαβα (εδώ!! - κι εννοείται πως δεν σε ψήφισα επειδή ήσουν εσύ από πίσω της).

    Αυτός ο γύρος μού άρεσε πολύ, γιατί υπήρχαν αρκετές συμμετοχές που έθιγαν θέματα, και μέσα σ' αυτές ήταν κι η δική σου που με κέρδισε απ' την πρώτη ανάγνωση. Μουντάδα, που ξάνοιγε με τις ανταύγειες του χιουμοριστικού σου ταμπεραμέντου. Δυστυχώς, πολλές οι Γιολάντες, και μάλιστα πρωταγωνίστριες σε διάφορα σκηνικά της ζωής, μα με το ίδιο αποτέλεσμα: ν' αφήνουν τη ζωή να φεύγει κόκκος κόκκος απ' τ' ανοίγματα των δαχτύλων τους.

    Συγχαρητήρια και για τις δυο σου συμμετοχές, άξια!! :*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "ξωτικοφωνάγματος" αχαχαχαχαχα! Έλιωσα μικρό μου!
      Χαίρομαι που τη συμπάθησε την ηρωίδα μου. Και ναι (πώς το έπαθα) είχα μια ανεπαίσθητη σταγόνα χιούμορ ( πικρό όμως ε; παρά τη σοκολάτα!)
      Σε ευχαριστώ πολύ για όλα!
      Φιλάκια πολλά περιστέρα μου ♥

      Διαγραφή
  11. Σε καταλαβαίνω! Αυτός ο Μίλλερ δεν υποφέρεται.
    Δεν το λέω μόνο εγώ αλλά και [κάποιος άλλος].

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχαχαχαχαχαχα! Αυτός ο Μίλλερ ! Πού τον πέτυχες τούτον ! Είσαι αστέρι! ♥

      ( η σκηνή όλα τα λεφτά ..έτσι όπως λέει το όνομα ο Κωνσταντάρας )

      Διαγραφή
  12. "Πόσες Γιολάντες χάθηκαν άραγε άδοξα στης ζωής τα ζόρικα καλντερίμια. Εκείνα που γέμισαν με πινακίδες: "Απαγορεύεται!" "Δεν είναι ηθικό!" "Ντροπή! Μόνο μετά τη γαμήλια ένωσις".
    Πόσες ζωές έφυγαν χωρίς να γευτούν του Έρωτα το πάθος...."

    Συγκλονιστικό το κείμενό σου Αριστέα.......το απόσπασμα αυτό φωνάζει στην κυριολεξία για όλα εκείνα τα χαμένα που θυσιάστηκαν στο "δεν πρέπει", "δεν κάνει", "δεν είναι ηθικό".
    Πόσοι και πόσες άντρες και γυναίκες δεν ενταφίασαν τις φαντασιώσεις τους επειδή αυτές δεν "ταίριαζαν" με το φύλο, με τις "ορθές" αναφορές, πόσοι και πόσες δεν στερήθηκαν έστω μια τέτοια εμπειρία άραγες......
    Τόχεις να βάζεις θέματα, να ταράζεις τα νερά, να αναμοχλεύεις.....
    Ειλικρινά μου άρεσε πάρα πολύ...
    Καλή βδομάδα κορίτσι μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου, σε ευχαριστώ πολύ πολύ! Χάρηκα που το βρήκες ...συγκλονιστικό. Έζησα σε μια εποχή που ήταν ακόμα νωπές τέτοιες ιστορίες. Παραλίγο ...γλίτωσα! αχαχαχα!
      Στην επαρχία βλέπεις τα μυαλά άργησαν να ξεσκουριάσουν!
      Σε ευχαριστώ πολύ γι ατο σχόλιο σου Γιάννη!
      Καλημέρα!

      Διαγραφή
    2. Συνέχισε να δημιουργείς Αριστέα και να πρωτοπορείς όπως πάντα. Εμείς σε ευχαριστούμε για όσα μας δίνεις.

      Διαγραφή
    3. Να'σαι καλά Γιάννη!
      Για όλα :)))
      Ξέρεις εσύ!

      Διαγραφή
  13. H Γιολάντα σου με συγκίνησε και μου μαύρισε και την ψυχή ταυτόχρονα γιατί με πήγε σε κάτι γνώριμες Γιολάντες & Γιολάντους που από έντονη αυτο-καταπίεση, έπνιξαν τα αισθήματα και τις ορμές τους και καταδικάστηκαν σε ισόβια μοναξιά.
    Δεν σε αναγνώρισα, αλλά αυτό δεν έχει μεγάλη σημασία. Και πες στην Αφροδιτούλα σου πως την αγαπάμε πολύ και της συμπαραστεκόμαστε στο δύσκολο ρόλο της να σου επιβεβαιώνει το αυταπόδεικτο. Γράφεις με την ψυχή σου.
    Κι αυτό δεν χωράει στη λογική ενός παιχνιδιού και μιας βαθμολόγησης.
    Φιλιά αγάπης Αριστάκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτοκαταπίσεση... Ναι δούλεψε και αυτή. Υποταγή και ατολμία επίσης. Ήξερα πως θα είχε μεγάλη συμπόνια αλλά όχι αγάπες τούτη η ιστορία μου. Αλλά τόλμησα!
      Το Αφρούλι μου κάνει χρόνια υπομονή μαζί μου! Τι έχει τραβήξει το κοριτσάκι μου ☺ αχαχα!
      Μαρία μου πολύ σε ευχαριστώ για όλα!
      Τα φιλιά μου και την αγάπη μου♥

      Διαγραφή
  14. Χαίρομαι που άνοιξαν τα σχόλια... αλλά δεν χάρηκα με την Γιολάντα της ιστορίας....
    ΑΦιλάκια πάντα καρδιάς! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα σχόλια ανοίγουν ανάλογα με το αν το θέμα σηκώνει συζήτηση!
      Η Γιολάντα ήταν "αντιήρωας", το ξέρω!
      Φιλάκια κι από μένα μαγισσούλα μου!♥

      Διαγραφή
  15. Πόσες αλήθειες έγραψες με τη Γιολάντα σου !!! Μελαγχολικές αλήθειες. Όχι ότι δεν υπάρχουν....υπάρχουν και μάλιστα πολλές. Και είναι κρίμα. Γιατί η ζωή φεύγει, δε σταματά ούτε για μια ανάσα!
    Φιλιά πολλά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εύχομαι να το υπάρχουν να έχει αλλάξει πια χρόνο. Να λέμε και να είναι έτσι : υπήρξαν!
      Την καλημέρα μου και τα φιλιά μου Άννα μου ♥

      Διαγραφή
  16. Όπως σου έγραψα και όταν μου την έστειλες, τη Γιολάντα τη λυπήθηκε η ψυχή μου!
    Συγχαρητήρια Αριστέα μου και γι΄αυτή σου τη συμμετοχή!!
    Φιλιά πολλά και καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ άξια οικοδέσποινα του αγαπημένου μας Παιχνιδιού! ήταν ένας υπέροχος γύροε!
      Φιλάκια πολλά ♥

      Διαγραφή
  17. Οι άνθρωποι φοβόμαστε να αφεθούμε και σε συνδυασμό με τα πουριτανικά μυαλά της κάθε εποχής, οι Γιολάντες μένουν πίσω. Δύναμη θέλει, γιατί οι Γιολάντες μπορουν να αντιμετωπίσουν τα "πρέπει" του εαυτού τους και της εποχής μόνο και μόνο για να ζήσουν! Ο πρίγκιπας δεν έρχεται..
    Μου άρεσε πολύ η συμμετοχή σου και βασικά το θέμα που θίγει!
    Καλημέρα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φόβος ήταν ναι , υπακοή, ατολμία Γιωτάκι μου. Σεβασμό το έλεγαν αλλά δεν ήταν καθόλου έτσι. Εγώ τα πρόλαβα! Για τις σύγχρονες Γιολάντες, ναι θέλει δύναμη και μάχες με τον εαυτό τους!
      Σε ευχαριστώ πολύ ματάκια μου για το σχόλιο !
      Την καλημέρα μου και τα φιλιά μου♥

      Διαγραφή
  18. Με συγκλόνισε η τελευταία φράση: "...η ζωή που δεν έζησε"!... Πολύ όμορφη ιστορία, καλογραμμένη και ξέχειλη από συναισθήματα Αριστέα μου! Σ' ευχαριστώ για το όμορφο ανάγνωσμα...
    Πολλά φιλιά
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Μαρίνα μου! Χαίρομαι που σου άρεσε! \Φιλάκια πολλά :)))

      Διαγραφή
  19. Με συγκλόνισε η τελευταία φράση: "...η ζωή που δεν έζησε"!... Πολύ όμορφη ιστορία, καλογραμμένη και ξέχειλη από συναισθήματα Αριστέα μου! Σ' ευχαριστώ για το όμορφο ανάγνωσμα...
    Πολλά φιλιά
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Πόσες Γιολάντες είδα να περνάνε διαβάζοντας το κείμενο... Πόσες δεν έζησαν τον έρωτα... Ξέρω και εγώ μία Γιολάντα που ντρέπεται να συζητάει για τον έρωτα που έχασε με εμάς αλλά το καημό που δεν έκανε τουλάχιστον ένα παιδί τον έχει και τον λέει. 'Τα χρόνια εκείνα και σε χωριό ούτε στην σκέψη δε τολμούσαμε'.
    Πρέπει να υπενθυμίζω περισσότερο στον εαυτό μου πως μόνο εγώ ξέρω τι πρέπει και δεν πρέπει!!
    Καλό απόγευμα Αριστέα! Υπέροχη ιστορία!

    ΥΓ Γιατί δεν την συνεχίζεις την ιστορία? Είναι αληθινή και αν σκεφτείς πως ακόμα υπάρχουν μυαλά με απαγορευτικά..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήταν πολύ δύσκολα κάποτε. Ευτυχώς που πέρασαν όλα αυτά στις μέρες μας, τουλάχιστον στη δύση γιατί κρίμα δεν είναι;
      Να μην γνωρίζεις τον Έρωτα; Τι ζωή είναι αυτή;
      Σίγουρα υπάρχουν ακόμα πού και πού τέτοια μυαλά. Αχ δεν ξέρω αν θα μπορούσα να τη συνεχίζω. Δεν έχω δοκιμαστεί σε μεγαλύτερα κείμενα. Μου αρέσει ως το τώρα η μορφή του μικρού κειμένου, σε στυλ διηγήματος. Να πέφτουν στο τραπέζι προβληματισμοί, τροφή για σκέψη.
      Θα το έχω πάντως στο πίσω μέρος του μυαλού μου!
      Σε ευχαριστώ πολύ Ελεάνα μου για όλα!
      Φιλιά♥

      Διαγραφή
  21. Αχ με λυπούν πολύ κι εμένα τέτοιες ιστορίες έρωτα που έμειναν στην μέση.. Που δεν ξεκίνησαν καν.. Δεσμώτης αυτή η Γιολάντα κι η κάθε Γιολάντα που δυστυχώς ζει την ζωή που της υπαγορεύουν άλλοι..
    Γιατί νομίζω πάντα έρχεται μια νύχτα που όπως περιγράφεις, κοιτά το τζάμι κι αναρωτιέται κι αν αυτό .... Κι αν εκείνο.. Και κυλά νερό η ζωή...
    Αχ παλιοζωή..
    Δεν σε πέτυχα μπουκλί μου αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν απόλαυσα τα κείμενά σου!! Και συγχύστηκα κιόλας, με την κυρά Γιολάντα!! :) :)
    Να την χαίρεσαι την κολλητούλα σου κι είμαι σίγουρη κάθε φορά θα ανυπομονεί να σε διαβάσει!! Στα σίγουρα!!
    Καλή βδομάδα να χεις Αριστέα μου!! Φιλάρες πολλές και καρδιές να πετάνε ολούθε!!! ♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεσμώτης που δεν ζήτησε και δεν βρήκε ποτέ την ελευθερία και τις χαρές της ζωής!
      Χαίρομαι που το απόλαυσες. Μου αρκεί και μου περισσεύει και το ξέρεις!
      χεχε θα μεταφέρω τα λόγια σου στην Αφρούλα μου!
      Φιλάκια πολλά μάτια μου♥

      Διαγραφή
  22. Πολύ αληθινή η ιστορία της Γιολάντας, είναι πολλές γνώριμες ψυχές που αυτοκαταστρέφονται από έλλειψη αυτοπεποίθησης, τόλμης και δύναμης να πω? κι άλλα πολλά που τις εμποδίζουν να ζήσουν τη δική τους ζωή... Μ' ένα καταπληκτικό κείμενο Αριστέα μου, πέρασες μηνύματα και θέματα που προβληματίζουν ακόμα και σήμερα.
    Να είσαι καλά και να έχεις ένα γλυκό απόγευμα!
    Φιλιά πολλά με μια αγκαλιά!:))♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερίνα μου, σε ευχαριστώ πολύ πολύ μάτια μου! χαίρομαι που σου άρεσε!
      Τα φιλιά μου και την αγάπη μου♥

      Διαγραφή