Κάνοντας ταμείο στην παράσταση "2015 αντοχές"

-Όχι! Δεν θα κάνεις! 
-Ναι θα κάνω! Και δεν θα μου πεις εσύ τι θα κάνω και τι όχι, τ'ακούς;

-Ένα νούμερο αλλάζει... Ένα νούμερο! 
Τι τους θες τους απολογισμούς μανούλα μου;
-Εσύ μην κάνεις απολογισμούς. Εγώ πάλι θα κάμω ταμείο
ο κόσμος να χαλάσει! 

-Κάνε να δω τι θα καταλάβεις! Λες και ήταν κάτι φοβερό το ΄15.
Είχες βρεθεί ξεκρέμαστη, χωρίς πολλά έσοδα και εσύ αισιοδοξούσες!
Πιο χαζή κι από μένα τη Χαζέα! 
-Και το έχεις λίγο αυτό; Ή μήπως δεν μας πήγαν καλά τα πράγματα;

-Κοίτα εγώ το ήξερα ότι θα πάνε καλά.
Αλλά κράτα και μια πισινή μανούλα μου! 
-Η θετικότητα γεννάει θετικότητα! ,
Πόσες φορές θα το πω για να το εμπεδώσεις;



Όταν χαμογελάς είναι λες και προσκαλείς την καλή σου τύχη.
Όταν δεν το βάζεις κάτω,
ακόμα και τα δύσκολα τα σηκώνεις πιο εύκολα!
Τι θα κερδίσεις αν μιζεριάζεις, μου λες;
Αν στεναχωριέσαι με το παραμικρό;
Αν σκέφτεσαι ότι ο κόσμος είναι κακός 
και η ζωή άδικη μαζί σου;
Θα είσαι μια ζωή γεμάτος θυμό.
Μια ζωή ανικανοποίητος.
Θα έχεις απωθημένα και θα μελαγχολείς.
Αν προσδοκείς να περάσεις κάπως και δεν περνάς 
θα βγαίνεις από τη σύγκριση πάντα χαμένος.
Αν πιστεύεις ότι ευτυχία είναι τα χρήματα, 
το στάτους σου, μια πετυχημένη καριέρα,
άντε μετά να γελάσει το χειλάκι σου
όταν κάτι από αυτά δεν πάει καλά! 

Όχι! Ποτέ δεν θα το βάλω κάτω!
Ακόμα κι όταν το '14 μας σακάτεψε-θυμάσαι;- ούτε τότε δεν λύγισα
και θα λυγίσω σε αυτά που ανέφερες ; Τα πταισματάκια;
...................................................
-Στάσου! Μην λακάς! Έχω κι άλλα να πω!
Καλά μιλάω και μόνη μου εγώ... δεν έχω ανάγκη το alter ego  μου!



Ήξερα από την αρχή πώς το '15 θα ήταν δύσκολο.
Πώς θα έπρεπε να χαμηλώσω τις απαιτήσεις μου,
να δείξω ανοχή και αντοχή για πολλά.
Είχα όμως προετοιμαστεί κατάλληλα!
Πάντα έλεγα και ξαναέλεγα: μάθε τέχνη κι άστηνε
κι άμα πεινάσεις πιάστηνε.
Ε, τούτη τη χρονιά η παροιμία βρήκε την καλύτερη εφαρμογή της.
Κι ευγνωμονώ τη ζωή που μου τα έφερε έτσι, 
την υπομονή μου,
την εργατικότητα που επέδειξα,
την όρεξη και το μεράκι μου να δημιουργώ
κι έτσι ανακάλυψα νέους κόσμους.
Όμορφους.
Γαλήνιους.
Παραδεισένιους...



Μια ακόμα ζωή ήταν γραφτό μου να ζήσω.
Δημιουργούσα και χαμογελούσα.
Δεν έχει σημασία που τα περισσότερα τα χάρισα!
Έδωσα τόσες μικρές χαρές ολούθε όπου μπορούσα,
που όσο έδινα, τόσο γέμιζα!
Από χαρά, αγάπη και δώρα, πολλά δώρα.
Δεν έχω δείξει ούτε τα μισά απ όσα έχω λάβει κατά καιρούς.
Να'στε καλά όλοι εσείς που με θυμηθήκατε 
με κάρτες, δέματα, βιβλία, πολλά βιβλία, ομορφιές.

Ελένη και Ελένη, Μαριλένα, Διπλανούλα.
Πέτρα, Κανελλάκη, Σοφία, Νάσια (να τα λέμε κι αυτά)
Δημήτρη, Ρούλα, Ινώ, Μαρίνα, Ράνια, Αλεξάνδρα, Γιάννα
Κατερίνα, me maria, Άννα, Αναστασία, Μαρία-Έλενα, Διονυσία, Στράτο,
Πέτρο που άνοιξες το σπίτι σου διάπλατα και με φιλοξένησες 
(αυτό κι αν ήταν δώρο!)
κάποιοι από αυτούς όχι μόνο μία φορά 
μα πολλές φορές και χωρίς λόγο, 
(Πέτρα και Σμαραγδένια χτύπησαν άπειρο αριθμό δεμάτων
κι από κοντά και η "koko" μου!)
και συγχωρέστε με αν ξεχνάω κάποιον...
όλοι με κάνατε να χαμογελώ το ίδιο και πολύ σας ευχαριστώ 
ολόψυχα σας ευχαριστώ...
και ξαναγυρίζω ολοταχώς στο ταμείο μου γιατί θα αλλάξει οσονούπω 
παράσταση και εγώ ακόμα θα λογαριάζω!



Ναι, το '15 θα μπορούσε να είναι δύσκολο. 
Για κάποιον που κάνει ταμείο μετρώντας σε χρήμα!
Έλα όμως που εγώ έχω αλλεργία στα χρήματα.
Και δεν αποτιμώ την ευτυχία σε υλικά, 
μα σε στιγμές.
Σε ανθρώπους.
Σε αγκαλιές.

Ντρέπομαι που το λέω, σε μια εποχή τόσο άσχημη,
με τόσο κόσμο που δυστυχεί γύρω μου
αλλά για μένα ο χρόνος που φεύγει
συγκαταλέγεται στις πιο όμορφες χρονιές μου.
Ήταν ένας υπέροχος, γαλήνιος χρόνος 
που μόνο... μου έδωσε!
Εντάξει, μου αφαίρεσε λίγο ακόμα από το φως μου και από το μνημονικό μου,
αλλά ευτυχώς που για αυτά υπάρχουν τα γυαλάκια και τα post it!

Ήταν όντως λες και το χαμόγελο προσκαλούσε τη χαρά!
Η θετικότητα κι άλλα θετικά γύρω μου.
Και μόνο καλά έχω να καταγράψω!
Χόρτασα απ' όλα.
Δεν έσκασα, αλλά χόρτασα!
Και ναι, φαίνεται πως διαρκώς ίπταμαι,
αλλά είδα και τους προσγειωμένους κάποτε και φοβήθηκα.
Και είπα εγώ θα πετάω.... κι ας πέσω.
Θα έχω χορτάσει θέα!



Απόψε ξεκινάει νέα πτήση ...
Προσδεθείτε.
Κάποιες αναταράξεις και κενά αέρος θα είναι πάντα στο πρόγραμμα,
αλλά καθίστε αναπαυτικά, κοντά στο παράθυρο 
κι αφεθείτε στη μαγεία...
365 μέρες κρατάει και τούτο το ταξίδι.
Απολαύστε το!

Καλή χρονιά σε όλους!
Υγεία και γαλήνη στις ψυχές σας εύχομαι 
@ριστέα

Ψιλά γράμματα: Στον Μικρό Πρίγκιπα η αλεπού προτού χωριστεί με τον Μικρό Πρίγκιπα
μοιράζεται μαζί του ένα μυστικό (το ουσιαστικό είναι αόρατο στο μάτι)
Εγώ σήμερα μοιράζομαι μαζί σου το δικό μου μυστικό.
Και είναι το παρακάτω :



Διαβάσατε από χτες
Ο σκύλος των Χριστουγέννων, 
από την Christina Andromeda, στο Andromeda my Galaxy

&

Χριστουγεννιάτικες Αναμνήσεις (Part 2)
από τη Mariakat στο My Dreamland\

Οι Ιστορίες μας σήμερα ολοκληρώνουν έναν πολύ επιτυχημένο κύκλο!
Θα ακολουθήσει σύντομα κλήρωση (ως είθισται)

Εδώ 
βρίσκεις και τις 52 ιστορίες που έχουν δημοσιευτεί ως τώρα



Το 10ο Συμπόσιο τρέχει....

Θα ήθελα να είχα που λες ένα μαγικό ραβδί....

και να αγγίξω απαλά 

*όλους τους μουρτζούφληδες ("μου τη δίνουν οι γιορτές")

*τους καταθλιπτικούς ("πάνε κι αυτές οι γιορτές και τι καταλάβαμε;")

τους κάθε είδους εισαγγελείς και δικαστές 

("οι άνθρωποι έχουν γίνει καταναλωτικά όντα που ζουν μόνο όταν ξοδεύουν

και κάνουν φιλανθρωπίες αυτές τις μέρες για το θεαθήναι")

*τους ηλίθιους (πάντα βρίσκεις ένα τσούρμο από δαύτους)

*τους εξυπνάκηδες ("δεν γεννήθηκε στις 25 του Δεκέμβρη ο Χριστός, άνοιξη

λέει το Ευαγγέλιο, στην ουσία ένας πάπας πάτησε σε αρχαίες δοξασίες..."
Φυσικά και το ξέρουμε. Και;)

Ας γίνουμε μια φορά το χρόνο παιδιά.
Τι πειράζει;
Στολίζουμε το σπίτι μας..
Ανάβουμε τα φωτάκια μας..
Ξοδεύουμε λίγο παραπάνω ή όσα μας βρίσκονταν ☺
Χαρίζουμε δωράκια,
γελάμε,
διασκεδάζουμε,
αγαπάμε και το δείχνουμε ακόμα περισσότερο,
χαλαρώνουμε
γράφουμε κι ένα γράμμα στον Άι Βασίλη, 
έτσι για την πλάκα μας βρε αδερφέ!
Και ναι! Κάνουμε και λίγο χαβαλέ,
παρ' όλο που γύρω μας συμβαίνουν άσχημα!

Κάθε μέρα συμβαίνουν άσχημα
Κάθε μέρα χάνονται άνθρωποι.
Δεν προσφέρουμε τίποτα με το να μην γελάμε
Δεν βοηθάμε τον κόσμο με τη σοβαροφάνεια!



Κουράστηκα να βλέπω βαριεστημένους ανθρώπους.
Ανθρώπους που γελοιοποιούν, ειρωνεύονται  και 
σαμποτάρουν κάθε προσπάθεια χαράς!

Μας έπνιξε η καθημερινότητα
και ναι οι άνθρωποι πάντα επέλεγαν κάποιες μέρες 
γιορτινές για να κατεβάσουν διακόπτες
και να χαρούν λίγο περισσότερο.

Θα μπορούσα να περάσω μέσα στη μαυρίλα 
τα φετινά μου Χριστούγεννα.
Είχα άπειρους και σοβαρούς λόγους.
Δεν το έκανα,
Μπορεί και να με λες χαζοχαρούμενο.
Ξέρεις κάτι;
Δεν με νοιάζει!

Μπορεί και να είμαι!
Αλλά επέλεξα τη χαρά
και να κάνω και την οικογένεια μου να χαρεί λίγο μαζί με μένα!
Κι εγώ αυτό το θεωρώ δώρο!

Δεν έχω όμως μαγικό ραβδάκι....
Μόνος σου θα πρέπει να πέσεις μέσα στην αστερόσκονη!
Ξεκίνα με το να χαμογελάς.
Ξεκίνα με τις μνήμες σου... 
Πώς ζούσες τις γιορτές όταν ήσουν παιδί;
Ίσως έτσι βοηθήσεις και το δικό σου παιδί! ☺



Στους έχοντες σαν κι εμένα μνήμη ψαριού κι ουχί ελέφαντα,
 λόγω ηλικίας ☺
να θυμίσω ότι αυτή ήταν η ανάρτηση μου
στις 30 Δεκεμβρίου 2014, ημέρα Τρίτη,
πέρυσι τέτοια μέρα δηλαδή!

Επειδή εγώ δεν αλλάζω εύκολα, καρκινάκι γαρ,
κι επειδή έτσι σκεφτόμουν τώρα δα και γιατί παρακαλώ 
να τα ξαναγράφω, αφού ωραιότατα τα είπα πέρυσι
σου σερβίρω ένα από τα πιο ωραία ξαναζεσταμμένα μου!

Κι εγώ θα καθίσω όμορφα κι ωραία απόψε αργά με ποτάκι
να κάνω το ταμείο μου...
Γιατί το ταμείο θα είναι του '15 αυτή τη φορά.
Και ελπίζω να έχει απαντήσεις σε ερωτήσεις που έχω δεχτεί, όπως
τι παίρνω και δεν σας δίνω,
από πού αντλώ δύναμη 
και γιατί ρε γαμώτο δε λέω με τίποτα να προσγειωθώ στη γη κι άλλα τινά!

Σας φιλώ προσωρινά 
και τα λέμε αύριο αγάπες μου☺
@ριστέα



Εδώ 
βρίσκεις και τις 50 ιστορίες 
που έχουν δημοσιευτεί ως τώρα
στη Μικρή Χριστουγεννιάτικη Ιστορία
Αύριο μαζί με τον χρόνο που φεύγει, κλείνει κι αυτός ο κύκλος! 
Διαβάστε απόψε 
από τη Μαριάννα, στο Onirokosmos 
το συγκλονιστικό γράμμα της στον Άγιο Βασίλη
Αγαπημένε μου Άϊ Βασίλη,

και όσοι χάσατε επίσης από τη Μαριάννα μας

λίγες μέρες πριν την Ιστορία 

Άγια Νύχτα

Στων ποιητών το κάλεσμα, εγώ δίνω "χρόνια χρυσόψαρα" !

Μια μικρή, πρώτη απόπειρα για τη δική μου, εκτός συναγωνισμού
συμμετοχή στο 10ο Συμπόσιο Ποίησης συνδυάζεται σήμερα με μία έκπληξη 
από τον ποιητή μας Δημήτρη Ασλάνογλου,
προς όλους τους φίλους του Συμποσίου μας.

Χρόνια χρυσόψαρα

Κλεισμένα σε μια γυάλα σαν χρυσόψαρα

που τρώνε, 

μηχανικά κινούνται,

ξυπνούν, μα δεν ξυπνούν ποτέ στα αλήθεια

και δεν βλέπουν τα όρια του κόσμου τους.

Έτσι είναι τα χρόνια

που δεν έζησες.

Χρόνια χρυσόψαρα!

Τα χρόνια που αφήνεις τον εαυτό σου να βυθίζεται 

σε κόσμους σκοτεινούς,

σε κόσμους άκοσμους.

Τα χρόνια δίχως αγάπη.

Γιατί η αγάπη κάνει χώρο στον κόσμο σου.

Δίνει χρόνια στη ζωή σου!

Ακόμα κι αν αυτή στα χαρτιά κρατήσει για λίγο μοναχά.
Σημασία έχει τι έζησες!

@ριστέα





ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ
ΣΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΑΣ ΤΟ ΑΓΚΑΛΙΑΣΜΑ

Όστρακα φεγγαρόφωτα, τα λόγια της Ελένης,
Της Πέτρας τα τρυπώματα, σκέψεις της οικουμένης.
Δαφνόσπαρτες μυρωδικές, οι λέξεις της Αννούλας,
Ύμνοι του Νίκου μυστικοί, χρωματισμοί της Ρούλας.
Του Γαβριήλ νοσταλγικά, απλώνονται οι λέξεις,
Είν’ της Ινώς οι ζωγραφιές, Σποράδων οι εκθέσεις.
Πολυφωνία μαγευτική, του Μάκη τα τραγούδια,
Μαρίνας τα μεθυστικά, πολύχρωμα λουλούδια.
Της Μαριλένας η σοφή, η μοναξιά γεννιέται,
του Ντένη η σάτιρα καυτή, με τα πολύστιχα βρυχιέται.
Είν’ της Κλαυδίας άσπιλη, η φίλτατη πατρίδα,
Και η Μαρία μεθυστικά, χαρίζει την ελπίδα.
Κικής τα δάκρυα καυτά, να λούζουν τη χαρά
Αγάπης λόγια μαγικά, στης Γλαύκης την ζεστή αγκαλιά .
Της Άννας Φλο τα λυρικά χαμόγελα ηλίων
Της Κάτιας θρύλοι θάλασσας, αιώνιων βιβλίων.
Μαρίας Νι ο σκεπτικισμός, ο τρυφερός κι απέριττος,
Μαρίας Λιώτη ο καυστικός, πατριωτισμός ο έντιμος .
Χριστίνας οι απλές ευχές, των νιάτων οι καρδιοκορφές ,
Του «Αρχηγού» του Άγιου, οι βροντερές κοφτές φωνές.
Του Τάσου η απλή ματιά, κυλάει με το ρήμα,
Της Κατερίνας λόγια τρυφερά, απλώνονται σαν κρίνα
Πηγή κρυφή των ιδεών, του Πέτρου η Ματιά
Αγγέλου ροδοστάλαχτου, είναι της Σόφης τ’ απαλά φτερά
Αν μέσʼ τη φτώχεια μου ξεχνώ,
για κάποιονε να γράψω,
είναι, που με μεθά το ηδύποτο,
των ποιητών, που τόλμησα να πιάσω.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΑ ΜΑΣ

Κλείνει στο στημόνι,
νήμα αγάπης, που θε νʼ ασημώνει,
σε αργαλειό, πʼ ακούραστα στριφώνει
φόρεμʼ αλήθειας, που μας δυναμώνει,
μας αναγεννά ...

Δ.Λ.Α

Παραποιημένο από τον ίδιο, για την 
Επέτειο των δύο χρόνων του Συμποσίου μας 
το Ποίημα: Των Ποιητών το κάλεσμα
του Δημήτρη Ασλάνογλου.

Εδώ 
βρίσκεις και τις 48 ιστορίες 
που έχουν δημοσιευτεί ως τώρα
στη Μικρή Χριστουγεννιάτικη Ιστορία
Τρεις ακόμα μέρες για να τελειώσει κι αυτό το δρώμενο☺

Μικρή Χριστουγεννιάτικη Ιστορία: Γιορτή είναι τα πρόσωπα !

Πριν 27 χρόνια.

Παραμονή Πρωτοχρονιάς.

Στην κουζίνα του σπιτικού τέσσερα πρόσωπα:

η μητέρα, ο γαμπρός, η μικρή κόρη, η μεγάλη κόρη.

Ένα απλό, ταπεινό δείπνο, παραμονή Πρωτοχρονιάς.

Χωρίς στολισμούς.

Χωρίς μπιχλιμπίδια.

Ένα φαγητό στη φωτιά μόνο.

Μα τα πρόσωπα λάμπουν.

Κι ας λείπει ο πατέρας στη ξενιτιά.

Το μόνο μαύρο σημείο της ιστορίας μας.

Που όμως, εκείνο το βράδυ έχει αντικαταστήσει 

μία άλλη ψυχούλα.

Χτυπάει στο μέσα δωμάτιο.

Κι είναι το πιο όμορφο μωρό του κόσμου!

Πριν 27 χρόνια,

έζησα την πιο μοναδική παραμονή πρωτοχρονιάς της ζωής μου.

Τρεις μέρες πριν, σαν σήμερα, 28 του Δεκέμβρη,

η αδερφή μου είχε γίνει μητέρα.

Κι είχε μόλις βγει από την κλινική για να κάνει πρωτοχρονιά μαζί μας.

Ποιος νοιαζόταν, εκείνο, το πρώτο βράδυ, 

για μουσικές, κορδέλες, φαγοπότι και στολισμούς;

Είχαμε στο σπίτι μας το πιο όμορφο στολίδι!

Κι από τότε η οικογένεια μεγάλωσε.
Γιατί στην πορεία έκανε κι άλλο ένα στολιδάκι! ☺
Αλλά αυτή είναι μια άλλη, αγαπησιάρικη ιστορία.

Λίγο πριν κάνει τη δική του οικογένεια,

σήμερα που γιορτάζει τα 27 του χρόνια, 
το πρώτο ανιψούδι μου -παιδί μου το νιώθω-
του εύχομαι ολόψυχα

να μπορεί να χαίρεται σαν μικρό παιδί,

να ξεχωρίζει τα σημαντικά από τα ασήμαντα,

να γιορτάζει τα πρόσωπα,

όχι το πανηγύρι!

Στη ψυχούλα μου που λατρεύω.

Η χαζοθεία από το Σικάγο! ♥ 
(τρου στόρι κι αυτό☺ !)

Η πρώτη του φωτογραφία στο πυργόσπιτο,

όπου φιλοξενήθηκε τις πρώτες μέρες της ζωής του (κι όχι μόνο)

Εντάξει όταν λέω εγώ ότι ήταν το πιο όμορφο μωρό!

Κι εξακολουθεί να είναι

λέει και υπογράφει η κουκουβαγιοθεία 

(από το Σικάγο, μην ξεχνιόμαστε!)

Στον μεγάλο μου ανιψιό έχω κάνει αφιέρωμα εδώ
και στις Μικρές ερωτευμένες ελπίδες 
ακόμα περισσότερα.
Καλή σας μέρα
@ριστέα



Στη Μικρή Χριστουγεννιάτικη Ιστορία
διαβάστε σήμερα

από την Ωραιοζήλη μας, στο Ένα κάθε μέρα
Σκηνές από το παρελθόν

από την Pipi μας, στο Οξεία Γλωσσοπάθεια
Με καθυστέρηση ετών

Και μία ακόμα έκπληξη 
(μετά τα 8χρόνα διδυμάκια της Νάσιας μας)
από το 13χρονο Στέλιο, αδερφό της Αναστασίας μας
στο Midnight in Brussels, με την ιστορία:
Σώζοντας τα Χριστούγεννα

Εδώ 
βρίσκεις και τις 48 ιστορίες 
που έχουν δημοσιευτεί ως τώρα



Το 10ο Συμπόσιο (ΕΠΕΤΕΙΑΚΟ) 
άνοιξε τις πύλες του 
και περιμένει τις εμπνεύσεις σου 
(μέχρι και 2 συμμετοχές έκαστος)

Τα δώρα της αγιοβασιλίτσας.. part I

Τι;

Να μην δείξω τι ετοίμαζα στο εργαστήρι 

ακούραστα μέρες τώρα,

για να έχω να δίνω μικρές χαρές, όπως συνηθίζω να λέω;

Τι σόι αγιοβασιλίτσα αυτοχρίστηκα τρομάρα μου αλλιώς;

Με το Easy 3D Flex (φυσικά) 

εκτός από τα κεριά που σας είχα δείξει,

εδώ και εδώ

(και με οδηγίες προς ναυτιλομένους)

πειραματίστηκα επίσης:

σε ξύλο, γυαλί, ρολόγια, δίσκο και βιβλία!

Προς το παρόν!

Γιατί είμαι προς αναζήτηση νέου στόχου μέσα στο πυργόσπιτο!

Σήμερα στο μέρος πρώτο βλέπετε τα ξύλινα.

Εδώ το μοντέλο-αεροσυνοδός Αφροδίτη με βοήθησε 

στην παρουσίαση της ξύλινης σοκολατιέρας

που της χάρισα- ανάμεσα σε άλλα-

κάνοντας την και καπέλο! 

Αμέ!

Γιατί τα δώρα μου έχουν πολλαπλές χρήσεις! ☺

Έκαμα και ξύλινα ρολόγια.

Όταν μου στείλουν τις φωτογραφίες που ξέχασα να βγάλω, ☺

θα τα ανεβάσω κι αυτά.

Προς το παρόν δείτε και τα τελευταία χριστουγεννιάτικα σαπούνια μου!

Κι έπεται συνέχεια!

Φυσικά δύο μέρες δεν έφτιαξα κάτι.

Χριστούγεννα γαρ, διαλειμματίστηκα! ☺

Αλλά πού να σας τα λέω!

Έπαθα στέρηση και σήμερα ξαναχώνομαι μέσα,

στο εργαστήρι ντε,  όπου περνάω ζούπερ ντούπερ!

Για τη δόση μου, ξέρετε!

Το 10 ο Συμπόσιο και την επέτειο των δύο χρόνων 

την πήρες πρέφα;

Ήδη το μέιλ μου δέχεται ομορφιές!

Άντε σε αφήνω και θα επιστρέψω κάποια στιγμή μέσα στην ημέρα!

Ο δολοφόνος επιστρέφει πάντα ☺

Καλή Κυριακή , μη ξεχνιόμαστε...

Εσύ πίνεις καφέ κι εγώ δουλεύω!

Σε φιλώ κατάμουτρα!

@ριστέα 

(που το παίζει αγιοβασιλίτσα!)

Στη Μικρή Χριστουγεννιάτικη ιστορία μας 

διαβάστε από χτες όσοι τις χάσατε, τις Ιστορίες

Ξημέρωσαν Χριστούγεννα, 

από τη Δέσποινα, στο My world

Πρωτοχρονιά στο Πέλαγος, 

από τον Γαβριήλ Παναγιωσούλη, 

στον Pylaro


Κι εδώ και οι 44 ως τώρα ιστορίες μας!

10ο Συμπόσιο Ποίησης: anniversary!

Ήταν δυο χρόνια πριν, λίγο πριν τα Χριστούγεννα του '13 που είχα 
την έμπνευση να κάμω το Συμπόσιο Ποίησης.
Για μία και μοναδική φορά είχα σκεφτεί.

Και να' μαστε τώρα, δύο χρόνια μετά, στο 10ο Συμπόσιο, 
ένας διαγωνισμός θεσμός πια!

Έτσι σήμερα με αυτό το Επετειακό Συμπόσιο 
θέλω να σας ευχαριστήσω 
για την αγάπη που έχετε δώσει παλιοί και καινούργιοι
σε τούτη εδώ τη γωνιά,
για τη στήριξη σας στην Ποίηση και στο Συμπόσιο Μας 
και με αυτό σήμερα να σας ευχηθώ 
από καρδιάς

Χρόνια πολλά, με υγεία, 
αγάπη 
και εσωτερική γαλήνη!



 Να θυμηθούμε το πρώτο μας Συμπόσιο;
Αστέρι, μονοπάτι και Βηθλεέμ ήταν οι τρεις λέξεις 
που είχαν τεθεί ως υποχρεωτικές στο πρώτο Συμπόσιο.

10 μόλις μέρες σας είχα δώσει στη διάθεσή σας και 
παρ' όλα αυτά 24 συμμετοχές είχαν καταφθάσει εγκαίρως στο κουτί μου
42 φίλοι ήρθαν με χαρά στο πάρτι της αξιολόγησης,
για να προλάβει ο νικητής να πάρει το Χριστουγεννιάτικο δώρο του!
Και είχαμε νικήτρια την Έλλη μας, 
γνωστή ως μαϊμουδάκι-Funkey Monkey.

Ευτράπελα είχαμε στο 2ο Συμπόσιο
τα οποία με οδήγησαν να καθιερώσω σαφείς όρους 
ώστε να προστατεύω τους φίλους που συμμετέχουν κάθε φορά.

Κι από τότε η παρέα μας όλο και μεγαλώνει!
Νέοι φίλοι δοκιμάζονται,
αστέρια ξεπηδούν διαρκώς,
εξέλιξη βλέπουμε στη γραφή πολλών φίλων, 
που όπως έχουν δηλώσει ξεκίνησαν να ασχολούνται με την ποίηση 
εξαιτίας του Συμποσίου,
η στάθμη και το επίπεδο ανεβαίνει κάθε φορά και περισσότερο...
και φανταντείστε μόνο τη χαρά μου! 
Δεν περιγράφεται!



Πάμε στο δια ταύτα;
Δεν δυσκολεύτηκα να θέσω καθόλου τη θεματική-υποχρεωτική λέξη.
Είχε από καιρό μόνη της εδραιωθεί στο κεφάλι μου:

Χρόνος ( ή χρονιά )

Στο κατώφλι του Νέου Χρόνου σκέψεις υπάρχουν πολλές.
Αφήστε η λέξη να σας οδηγήσει 
και δώστε και πάλι τον καλύτερο εαυτό σας!
Για τις επόμενες 21 μέρες αγάπες μου 
δημιουργήστε!



Από σήμερα λοιπόν 
25 Δεκεμβρίου έως και την Πέμπτη 14 Ιανουαρίου

στις 8 το βράδυ

θα περιμένω τη συμμετοχή σας στο mail μου

tea_airis@yahoo.gr

μέσα στο mail κι όχι με επισύναψη,

χωρίς διαστήματα ή άλλες μορφοποιήσεις.

Μην ξεχάσετε φυσικά να έχετε και τίτλο! 

♥

Οι ποιητικές σας συμμετοχές θα συνοδεύονται και πάλι

με μια εικόνα δικής σας επιλογής.

Αν νομίζετε ότι πρέπει να συνοδεύετε τη φωτογραφία σας

με κάποιο link γιατί πιθανόν να υπόκειται σε πνευματικά δικαιώματα,

στείλτε το κι αυτό παρεΐτσα!

Ειδάλλως θα γίνεται αναφορά ότι οι εικόνες δεν μας ανήκουν

και είναι από τη google.

Από Παρασκευή 25/01 έως και Πέμπτη 21/01

τα ποιήματα θα τεθούν σε ψηφοφορία

με το γνωστό τρόπο, όπως πάντα.

Παρασκευή 22/01
θα ανακοινωθούν τα αποτελέσματα.

*
Λόγω της επετείου των 2 χρόνων
οι νικητές θα είναι όπως και στο πρώτο Συμπόσιο 3

Δώρο όμως θα πάρει κι ένας από όσους συμμετέχουν
στο δρώμενο μας με οποιοδήποτε τρόπο
όπως πάντα έπειτα από κλήρωση.

Τις καλύτερες ευχές μου 
για τις φετινές γιορτές!
Καλά να περάσετε !

Merry Christmas
@ριστέα

Το Συμπόσιο δεν είναι επίσημος διαγωνισμός.

Είναι ένα διαδικτυακό μας δρώμενο.

Δημιουργήθηκε για τα blogks με τα οποία έρχομαι σε αλληλεπίδραση. 

Οι περισσότεροι μεταξύ μας πια γνωριζόμαστε

(αρκετοί γνωριστήκαμε μέσα από το Παιχνίδι των λέξεων

του TEXNIS STORIES, πάνω στο οποίο κι αρχικά πάτησα).

Καθώς πλέον σας γνωρίζω όλους μπορώ να διασφαλίζω και τη διαφάνεια.

Θα συμμετέχουν είτε στη δημιουργία είτε στη βαθμολόγηση, μόνον φίλοι αναγνώστες.

Σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων.