Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2023

Απολογισμός ευγνωμοσύνης #Γενάρης


Η Μαρίνα από το μπλογκ  Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή 
είχε πέρυσι, μια καταπληκτική ιδέα για ένα φανταστικό δρώμενο,
έναν ετήσιο απολογισμό ευγνωμοσύνης.
Το δρώμενο ολοκλήρωσε στο τέλος της χρονιάς τον κύκλο του,
αλλά καθώς εγώ βρήκα αυτόν τον απολογισμό πολύ δυνατό βοήθημα,
το συνεχίζω ~με τις ευλογίες της Μαρίνας~
κι αυτή τη χρονιά, μήνα το μήνα, όμως, 
και πιο... πελούσιο! 😁

 ⛄☃⛄

Η λέξη που χαρακτήρισε τον Ιανουάριο: Εξουθένωση

Γιατί: Ένιωσα πολλές φορές μέσα στον μήνα κούραση, πίεση, απόγνωση. 
Είμαι μόνη. Βοήθεια από τρίτους, σε πρακτικά θέματα, 
στον καθημερινό μου αγώνα, δεν υπάρχει.
Ταυτόχρονα, διαπιστώνω διαρκώς ότι ο κόσμος πάσχει από έλλειψη 
ενσυναίσθησης και αυτό με θλίβει σημαντικά.
Παρ' όλα αυτά βρίσκω το κουράγιο να συνεχίζω. 
Δεν γίνεται διαφορετικά.

Ένιωσα ευγνώμων τον Ιανουάριο:
✔ Για μένα που εφευρίσκω τρόπους να ξεπερνώ τα δύσκολα 
και να γεμίζω το τσουβαλάκι της ψυχής με όμορφες στιγμές.
✔ Για μια ψυχή που μου έκανε ένα τεράστιο δώρο.
Και δεν είναι το δώρο αυτό που με ενθουσίασε. 
Ήταν η σκέψη!
✔ Για τον Γκράχαμ Μπελ, θεός σχωρέστον, μεγάλη εφεύρεση το 
ρημάδι το τηλέφωνο
✔ Για την τριλογία του Νονού. Δεν ξέρω πόσες φορές την έχω δει,
πάντα όμως περνάω ζούπερ! Σαν να είναι η πρώτη φορά!


Το τραγούδι που άκουσα περισσότερο αυτό τον μήνα :


Μου το έστειλε φίλος, για καλημέρα και πρωινό μπουστάρισμα 
και αποφάσισα έτσι να ξεκινάω όλες τις μέρες μου από δω και μπρος.

Το quote του μήνα:
After all, tomorrow is another day!


Μετά από κάθε δύσκολη μέρα, το υπενθυμίζω στον εαυτό μου
και κάθε μέρα ξεκινώ, πράγματι, σαν να είναι μια καινούργια μέρα.
Μέχρι το μεσημέρι μου έχει φύγει η διάθεση, αλλά την άλλη μέρα 
ξεκινώ και πάλι χαρούμενη! ☺

🔰

Λίγες τελευταίες σκέψεις:

Ο Γενάρης (όπως και ο επόμενος μήνας) είναι για μένα πάντα το limit down μου. 
Πιάνω πάτο, μέχρι να έρθει έστω η υποψία της άνοιξης και να κάνω reset!
Προσωπικά, για να κάνω νέα αρχή χρειάζομαι να ξεκινήσω από το μηδέν.
Να σιχαθώ ορισμένα πράγματα, μέχρι να νιώσω ότι τιγκάρισα 
φούλαρα, στούμπωσα και δεν έχει άλλο. 
Δεν κάνω αρχές τον Γενάρη ή τον Σεπτέμβρη, δεν είναι ορόσημο για μένα
αυτές ή κάποιες άλλες ημερομηνίες. 
Απλά λέω κάποια στιγμή "όχι άλλο!"
Δεν κάνω όμως σχέδια, ούτε υπόσχομαι πράγματα που ξέρω 
ότι δεν θα τηρήσω.
Όσοι με γνωρίζουν καλά, για παράδειγμα, ξέρουν ότι δεν ξεκινώ δίαιτες Δευτέρα
(για να τις έχω παρατήσει μεσοβδόμαδα!).
Ξυπνώ μια μέρα και ξεκινάω γυμναστική.
Ξυπνώ μια μέρα χαρούμενη και λέω "όχι άλλο!".
Και όλα αλλάζουν.
Χωρίς προγραμματισμό, χωρίς σχέδια, χωρίς πολλή σκέψη.
Απλά και ήσυχα, 
χωρίς ανακοινώσεις και τυμπανοκρουσίες, 
αλλάζω.

💥

Ευελπιστώ και εύχομαι κάπως έτσι, κάποια στιγμή,
να ξυπνήσει τούτος ο κόσμος, 
ο όχι όμορφος και αγγελικά πλασμένος,
χωρίς σχέδια και πολλή σκέψη, 
απλά και ήσυχα να πει "όχι άλλο!"
και να το πάρει αλλιώς.
Γιατί, αν εγώ πιάνω limit down Γενάρη-Φλεβάρη,
η κοινωνία στην οποία ζούμε έχει μείνει στον πάτο, χρόνια τώρα,
και εκεί που νομίζουμε ότι δεν έχει άλλο, διαρκώς όλο και κάτι 
τρανταχτό βγαίνει στο φως και στις ειδήσεις και μας ταρακουνάει. 
Μέχρι το επόμενο.

Συνηθίσαμε, 
κι αυτό είναι το πιο ανησυχητικό απ' όλα!

Καλό μήνα!

⛇🌂⛇
(Because I'm happy)
Clap along if you feel like a room without a roof
(Because I'm happy)
Clap along if you feel like happiness is the truth
(Because I'm happy)
Clap along if you know what happiness is to you
(Because I'm happy)
Clap along if you feel like that's what you wanna do
🌞🌝🌞

24 σχόλια:

  1. Είσαι παράδειγμα προς μίμηση, Αριστέα μου, και μπορεί να σε θαυμάζω στα βουβά, αλλά σε θαυμάζω πολύ! Μακάρι να σου έμοιαζαν πολλοί, και να διοχέτευαν τα δύσκολα της ζωής τους στη δημιουργία, όπως κάνεις εσύ, αντί να μιζεριάζουν και να μιζεριάζουν και τους γύρω τους!
    Σου στέλνω όλη μου τη θετική ενέργεια και εύχομαι γρήγορα να ανασυνταχθείς και να ξαναξεκινήσεις την ανηφόρα! Ο κόσμος χρειάζεται ανθρώπους σαν εσένα, ακόμα κι όταν οι δυσκολίες της ζωής τους κάνουν να λυγίζουν. Εξάλλου, δεν είναι κακό να λυγίζεις, όσα φυτά λυγίζουν δεν σπάνε εύκολα!
    Καλό μήνα με πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πίπη μου, καταρχάς συγγνώμη που απαντώ με 10 μέρες καθυστέρηση, αλλά αυτές τις 10 μέρες όλο κάτι συμβαίνει και με βγάζει εκτός προγραμματισμού.
      Η δημιουργία ήταν η μόνη διέξοδος στα δύσκολα για μένα, ένας τρόπος να νιώθω ζωντανή( κυρίως γιατί μετά χαρίζω όσα δημιουργώ! ☺) Αφού είπα σε φίλη, όταν με βλέπεις να ντεκουπάρω ξεδιάντροπα και ασύστολα να ξέρεις ότι έχω βγει εκτός ορίων και με το ζόρι τα φέρνω βόλτα!

      Σε ευχαριστώ από καρδιάς για τα καλά σου λόγια. Ήταν ένα τρυφερότατο πατ-πατ στην πλατούλα!
      Σε φιλώ γλυκά!

      Διαγραφή
  2. Αριστέα μου, το δημοσίευσες ε; Εγώ θα το κρατήσω για το τέλος της χρονιάς, όπως ήταν στο αρχικό μοτίβο.
    Τελικά είναι όμορφο αυτό το ημερολόγιο, σε κάνει να ξεφορτώνεις και να εκφράζεσαι για μια σειρά πράγματα.
    Στην ουσία τώρα, κοιτώ τη λέξη, που χαρακτήρισε το μήνα σου: "Εξουθένωση". Αριστέα μου, έχω εκφραστεί πολλές φορές για όσα περνάνε από πάνω σου και τον αγώνα που κάνεις. Και ξέρεις ότι τον σέβομαι απόλυτα δηλώνοντας το θαυμασμό μου. Σε ευχαριστούμε, που άνοιξες την καρδιά σου, ειλικρινά. Κάνει τόσο καλό.
    Χαίρομαι που είσαι κοντά μας, έχουμε ανάγκη από θετικές παρουσίες στη ζωή μας, με κάθε τρόπο. Και εύχομαι έναν καλύτερο μήνα καλή μου φίλη.
    Τα φιλιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου, νομίζω ότι είτε κάθε μήνα, είτε μαζεμένο στο τέλος αυτό το δρώμενο όπως θα συνεχίζουμε εμείς να το λέμε και να το τιμούμε, κάνει την ίδια δουλειά: στο τέλος του μήνα αναλογιζόμαστε τα καλά, τα θετικά, την ουσία!
      Η εξουθένωση συνεχίστηκε και το πρώτο 10ήμερο του Φλεβάρη και υπάρχουν στιγμές που νομίζω ότι θα ανοίξω την πόρτα και θα αρχίσω να τρέχω....στο άγνωστο! Αλλά, στο τέλος μένω εδώ και συνεχίζω! Το σύμπαν με δοκιμάζει; Και είδε ότι έχω κι άλλες αντοχές; Who knows?
      Δεν μου αρέσει να κλαίγομαι, ιδίως δημόσια, είμαι παραπονιάρικο και γκρινιάρικο πλάσμα από μικρή, αλλά μόνο στους δικούς μου τα έβγαζα αυτά! Το άνοιγμα όμως μου έκανε καλό.
      Θα ήθελα να είμαι πιο τακτικά κοντά σας, αλλά για την ώρα αδυνατώ. Αν μπλογκάρω, αν ασχοληθώ με το μπλογκ σημαίνει λιγότερος ελεύθερος χρόνος να προλάβω άλλα πράγματα, στην καθημερινότητά μου!
      Το προσπαθώ πάντως!
      Σε φιλώ και σε ευχαριστώ ολόθερμα για τη διαρκή σου στήριξη!

      Διαγραφή
  3. Αριστούλι μου, παρότι η λέξη του Γενάρη δεν ήταν θετική και η αύρα του ήταν εξουθενωτική, βρήκες τόσους λόγους ευγνωμοσύνης και αυτό αποδεικνύει πόσο σπουδαίος άνθρωπος είσαι. Γιατί δεν είναι εύκολο στα δύσκολα να βρίσκει κανείς ευγνωμοσύνη, μα αν τη βρει, παίρνει κουράγιο.
    Με συντάραξε ο επίλογος σου. Έχεις τόσο δίκιο. Έχουμε πιάσει πάτο ως κοινωνία και όμως δε λέμε "όχι άλλο" συνεχίζουμε νωχελικά στην ίδια κατεύθυνση, ζητώντας αόριστα μια "αλλαγή".
    Σε ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μας τον απολογισμό σου, τις σκέψεις σου και αφορμές ευγνωμοσύνης.
    Σε φιλώ πολύ γλυκά και στέλνω αμέτρητες ευχές για έναν ήσυχο και όμορφο Φλεβάρη!
    ΥΓ: Με πέθανες με τον Γκράχαμ Μπελ - Θεός σχωρέστον χαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντα ήταν για μένα σημαντική η ευγνωμοσύνη, Μαρινάκι μου γλυκό! Απλά με τρόπο μαγικό κατάφερες να με κάνεις να κάνω review,κάθε πρωί και κάθε βράδυ και να την έχω εντάξει στο καθημερινό μου πρόγραμμα. Έχω ανάγκη να νιώσω ότι υπάρχουν και θετικά πράγματα σε όλο αυτό που ανέλαβα χωρίς καν να ερωτηθώ ποτέ...
      Ένι γούει... ταυτιζόμαστε στις σκέψεις μας για αυτό τον απόπατο που υπάρχει γύρω μας, αλλά δεν το βάζουμε κάτω!
      Χάρη στον Γκράχαμ αγάπη έχουμε έρθει τόσο κοντά.... Και χαίρομαι απίστευτα που σε έχω "γνωρίσει"! ♥
      Μάκια!

      Διαγραφή
  4. Αριστέα μου, θα σου πω πόσο σε νιώθω σε πολλά από αυτά που λες. Ειδικά οι τελευταίες σου σκέψεις, σαν να ακούω τις δικές μου σκέψεις όλη μου τη ζωή... Οσο για την κοινωνία μας, δυστυχώς -όσο κι αν μοιάζει απαισιόδοξο να το πω; πολύ δύσκολα για να ξανά βρούμε το φως... Ό,τι μπορεί να σώσει ο καθένας μας..., σε αυτό πιστεύω για αλλαγή. Μείνε δυνατή και ευγνώμων για όσα αξίζουν σε αυτή τη ζωή και κάθε μήνα εύχομαι λιγότερες άσχημες ημερες. Σου Στέλνω την ❤ μου!!!😊

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Ό,τι μπορεί να σώσει ο καθένας μας".
      Μα κάπως έτσι θα αλλάξει ο κόσμος, Μαράκι μου: ν ξεκινήσουμε οι ίδιοι από μας! Δεν υπάρχει άλλος τρόπος και δεν πιστεύω πια και στις συλλογικότητες... Έχει αλλάξει ο κόσμος μας, δυστυχώς!
      Σε ευχαριστώ πολύ για τα θετικά σου vibes!
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  5. Αριστάκι μου έτσι σε θέλω κορίτσι μου παρ όλες τις δυσκολίες που καλούμαστε στην ζωή μας να αντιμετωπίσουμε, να μην χάνουμε το κουράγιο μας να μην το βάζουμε κάτω, ναι ξέρω όποιος δεν έχει περάσει τα ίδια και είναι πολύς κόσμος πίστεψέ με, που το περνάει, λέμε ότι δεν μπορεί να μας καταλάβει και συμφωνώ...
    Όμως, υπάρχει και ο εαυτός σου, που θέλει να χαρεί τις δικές του στιγμές, που θα σε χαλαρώσουν, που θα σου δώσουν δύναμη για την άλλη μέρα...
    Με το τραγούδι σε φαντάζομαι να κάνεις χορευτικά βήματα και να αρχίζεις την μέρα σου με αυτά...😊
    Η ευγνωμοσύνη που νιώθεις, είναι η δουλειά που έχεις κάνει με το μέσα σου Αριστακι μου... συνέχισέ τη κάνει καλό!
    Την αγάπη μου 🧡σου στέλνω μέσα σε μια αγκαλιά!🤗
    Καλό μήνα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρουλίτσα μου, το χάνω το κουράγιο αρκετές φορές, απλά κάπως μαγικά βρίσκω παρακάτω τη δύναμη, ξεχνάω και προχωράω. Δεν γίνεται αλλιώς!
      Χαίρομαι που αναγνωρίζεις τη δουλίτσα που κάνω μέσα μου.
      Φιλάκια πολλά, μάτια μου!

      Διαγραφή
  6. Υπομονή! Ο Γενάρης έφυγε. Ο Φλεβάρης θα κάνει τα τελευταία του ξεψυχίσματα και θα φτάσει γρήγορα η άνοιξη. Αισθάνομαι το ίδιο γι' αυτούς τους μήνες. Ξεκινά με ελπίδες η κάθε νέα χρονιά και μετά από λίγο μόνο, διαπιστώνεις πόσο δύσκολοι είναι.
    Καλό μήνα να έχεις, έστω κι αν δεν είναι ο αγαπημένος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μετράω ήδη τις μέρες, αγαπητέ μου Βασίλη!
      Περιμένω πώς και πώς τις λιακάδες και τα πρώτα ξυπνήματα της φύσης!
      Καλή συνέχεια να έχουμε!

      Διαγραφή
  7. Αγαπημένη κι ακριβή, μόλις τελείωσα την ανάρτησή μου που σε αφορά κι αντάμωσα τη δική σου. Και είσαι αυτό ακριβώς που περιγράφω, μια άνοιξη στην καρδιά του χειμώνα, χωρίς λόγο και χωρίς γιατί...
    Γιατί απλά έτσι είσαι... υπέροχη και φτιαγμένη να μοιράζεις και να μοιράζεσαι από τα προικιά της ψυχής σου.
    Είσαι σαν τις μυγδαλιές που πάντα κάνουν τη διαφορά κι ας πέφτουν τα ανθάκια τους.
    Γιατί η ομορφιά ανθίζει ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες να θυμίζει σε όσους ξεχνούν ότι πάντα και παντού ένα ξέφωτο μας περιμένει.
    Σε φιλώ ολόγλυκα.
    Καλό σου μήνα, μάτια μάτια μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επιτέλους, μετά από πολύ καιρό βρέθηκε μέρα που έχω δικό μου χρόνο και ήρθα να απαντήσω στα σχόλιά σας. Αλλά εσύ Σταυρουλίνι μου, δεν παρεξηγείς! Εσύ είσαι μια όαση στην έλλειψη ενσυναίσθησης γύρω μας!
      Δεν έχω λόγια για να απαντήσω σε όσα μου γράφεις (κάθε φορά!0
      Ένα ταπεινό, αλλά γεμάτο ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  8. Παλεύεις μόνη σου... Τα δύσκολα είναι για τους δυνατούς μας λένε αλλά πόσο δύσκολα πια και για πόσο; Όποιος έχει περάσει αυτή τη φάση σε νιώθει περισσότερο, οι λέξεις πολλές φορές δεν αρκούν για να περιγράψεις την έκταση και το βάθος όσων περνάς. Είναι υπέροχο που βρίσκεις δημιουργικές διεξόδους μέχρι να έρθουν τα καλύτερα. Θαύμασα πρόσφατα τα χειροποιήματά σου, έτσι μου αρέσει να τα λέω γιατί είναι υπέροχα "ποιήματα". Είσαι μια ανθεκτική ψυχή και ένας δυνατός νους, ένας αξιοθαύμαστος άνθρωπος. Εμείς από εδώ θα κάνουμε ό,τι χρειάζεσαι για να μην νιώθεις μόνη Αριστέα μου.
    Λένε πως οι σκέψεις μεταβιβάζονται. Αν αληθεύει αυτό, σου στέλνω με τη δική μου ένα χνουδάτο κουκούλι γεμάτο φως, να σε αγκαλιάσει, να σε ζεστάνει και να ξεκουράσει την ψυχή σου.
    Πολλά φιλιά Αριστέα μου και καλό μήνα σου εύχομαι. Καλύτερο απ' ό,τι περιμένεις!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όντως, Μαρία μου! Δεν φθάνουν οι λέξεις! Κάθε πρωί ξεκινώ.... Α! Σήμερα θα μπω να απαντήσω στα σχόλιά μου, να περάσω από τους φίλους, να δω τι έγραψαν, τι έφτιαξαν.... Και μέχρι το μεσημέρι έχω ξεχάσει τι ήθελα να κάνω, δεν έχω ανάκαρο και όρεξη να έχω επαφή με τα ανθρώπινα....
      Σε ευχαριστώ για την αγάπη και τα όμορφα λόγια σου. Σαν χάδια τα ένιωσα...

      Διαγραφή
  9. Όντως, μιά ευγνωμοσύνη στον εαυτό μας την οφείλουμε, εμείς που τα περνάμε δύσκολα, αν και δεν ξέρω κανέναν να τα περνάει εύκολα, αλλά λέμε τώρα. Μα κι αυτό το συναίσθημα που μας γεννά ένα δώρο, που ουσιαστικά δεν μας είναι απαραίτητο, απλά το γεγονός ότι κάποιος μας έχει σκεφτεί, αρκεί για να πετάξει η καρδούλα μας ψηλά! 😘 Για τον Νονό τα έχουμε πει, μπήκε και για εμένα πλέον μακράν, στα αγαπημένα μου έργα, αφού κατάφερα και το είδα μετά τις γιορτές. Να, κάτι τέτοια μάς δίνουν δύναμη να πορευόμαστε μετά από κάθε.. εξουθένωση, και να συνεχίζουμε δυναμικά! Πολλά φιλιά και καλό μας μήνα, κι από εδώ 🧡🎁🧡

    Υ.Γ Με τη σειρά μου, ευχαριστώ τους αδερφούς Ράιτ που εφηύραν το αεροπλάνο, άσχετο εντελώς, αλλά ήθελα κι εγώ κάποιον να ευχαριστήσω, βρε αδερφέ..😛😁

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι εξτραδάκια στις υπάρχουσες δυσκολίες της καθημερινότητας τα δικά μας. Δεν έχω απαίτηση να με νιώσουν όσοι δεν έχουν την εμπειρία. Παλιά θα ήθελα.... Αρκεί αυτοί οι λίγοι! Ένας είσαι κι εσύ, Πετρούλα μου, που όλο αυτό μας έδεσε ακόμα περισσότερο!

      υγ: Έλιωσα με το υστερόγραφό σου! 😁

      Διαγραφή
  10. Βάλε άλλη μια "εξουθένωση" στο τραπέζι και για μένα και νομίζω για τους περισσότερους εξ ημών. Αγάντα να περάσει και το υπόλοιπο κακοχείμωνο, μπας και ανθίσει λίγο η ελπίδα μαζί με τη φύση. Για την ενσυναίσθηση, δεν το συζητώ, την θάψαμε οριστικά και της κάναμε και τα σαράντα. Ίσως γιατί έχουμε περάσει στην εποχή της επιβίωσης, με όποιο κόστος κι αν έχει αυτό. Το ζητούμενο είναι να μη βγάλουμε το θηρίο από μέσα μας, να παραμείνουμε Άνθρωποι και να ευγνωμονούμε που σώσαμε τον εαυτό μας, τουλάχιστον.
    Καλή δύναμη Αριστάκι, έχουμε γίνει "πυρίμαχοι" πλέον και δεν μασάμε 😘

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, όπως τα λες, Μαρία μου! Έχουμε περάσει στην εποχή της επιβίωσης και δυστυχώς έχουμε γίνει πολύ εγωιστές, γιατί νιώθουμε ότι έχουμε ήδη στερηθεί αρκετά και είναι καιρός να κοιτάξουμε τον εαυτό μας, γιατί κανείς άλλος δεν θα το κάνει. Δεν κατηγορώ κανέναν που σκέφτεται έτσι. Δεν είμαστε όλοι το ίδιο, δεν διαχειριζόμαστε όλοι το ίδιο κάποιες κοινές δυσκολίες. Αρκεί να μην βγαίνει το θηρίο, όπως πολύ σωστά το έγραψες!
      Σε ευχαριστώ πολύ για τις σκέψεις σου....
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  11. Έχει ένα τόνο θλίψης, ανάλογο βέβαια και με το φορτίο που κουβαλάς, αν όμως σκεφτεί κανείς την καθημερινότητά σου, η γυναίκα που μας περιγράφεις είναι απίστευτα δυνατή, όταν προσπαθεί να επικεντρωθεί στο πως θα αντιμετωπίσει την καταιγίδα που ενέσκηψε στη ζωή της. Δυστυχώς Αριστέα μου αυτό που φοβάσαι δεν το αποφεύγεις. Νόμος της ζωής βλέπεις. Το πώς θα σταθείς απέναντί του διαμορφώνει το δικό σου ψυχισμό, τις επιλογές, τις πράξεις ή τη σιωπή σου. Κι εσύ έχεις τόση αγάπη και ζεστασιά ψυχής που κλείνεις τις ρωγμές και δεν αφήνεις το τραύμα να κακοφορμίσει. Μπορεί να είσαι η ¨κόρη¨ αλλά έχεις και μια θέση στο παρόν. Η ανάγκη των ανθρώπων και το κενό στη ζωή τους μόνο με την αγάπη αντιμετωπίζεται. Το ξέρεις σου μιλάω από πείρα. Άπειρα πρόσωπα μπορεί να πάρει ο εαυτός μας. τα πήρα και γω. Διάλεξε ποιον θα κάνεις σύμμαχο. Είναι όμορφο να τους νοιάζεσαι, αλλά να νοιάζεσαι και σένα.
    Καλή δύναμη κορίτσι μου!
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό προσπαθώ να διαχειριστώ, καλή μου Άννα: το πώς θα σταθώ απέναντι σε όλο αυτό που ζω. Αν μεμψιμοιρώ, αν περάσω στην απέναντι όχθη της αυτολύπησης θα με ρίξει πιο γρήγορα κάτω ο τυφώνας αυτός.
      Υπέροχο αυτό με την επιλογή των συμμάχων μου, Άννα! Θα το φροντίσω!
      Σε ευχαριστώ για τα υπέροχα λόγια σου!
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  12. Είσαι δυνατή.....προχώρα !!!!
    Όλοι έχουμε δυσκολίες και τρεχάματα και προσπαθούμε να βρίσκουμε τρόπους να τα ξεπερνάμε.
    Τα φιλιά μου !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να' σαι καλά, Ράνια μου!
      Σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου!
      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή