...και πολύ απλά τα κρέμασα!
Με μανταλάκια!
Να δες:
"καθώς το πορτοκαλί δίνει τη θέση του στο γκρίζο"
Γιατί κάτω από τον μεγάλο μας πλάτανο, όσα είχαν πέσει,
ήταν λίγα και η εικόνα τους πολύ κοινότυπη.
Άσε δε που κοιτούσα γύρω μου για χρώματα Φθινοπώρου
και ο δικός μου κήπος ήταν ακόμα πράσινος!
Ούτε άνοιξη να ήταν!
με θέμα "Χρώματα Φθινοπώρου";
Είχα αγανακτήσει να ψάχνω και τίποτα να μην μου κάθεται.
Γιατί είχα εγώ το έχω κάπως στο νου μου το Φθινόπωρο.
Γυρνούσα με τα φύλλα ανά χείρας, ένα ολόκληρο πρωινό.
Η μαμά και ο μπαμπάς στο μεταξύ με παρακολουθούσαν στενά.
"Come on Tea! Think!
Think as a photographer.... " με παρακινούσα!
Τα κρέμασα κι εγώ κι άρχισα τις λήψεις....
Ο ουρανός καταγάλανος.
Ούτε κι εδώ μου έκανε το χατήρι ο καιρός!
Να δες την αρχική φωτογραφία:
Είχα αγανακτήσει να ψάχνω και τίποτα να μην μου κάθεται.
Γιατί είχα εγώ το έχω κάπως στο νου μου το Φθινόπωρο.
Γυρνούσα με τα φύλλα ανά χείρας, ένα ολόκληρο πρωινό.
Η μαμά και ο μπαμπάς στο μεταξύ με παρακολουθούσαν στενά.
"Come on Tea! Think!
Think as a photographer.... " με παρακινούσα!
Τα κρέμασα κι εγώ κι άρχισα τις λήψεις....
Ο ουρανός καταγάλανος.
Ούτε κι εδώ μου έκανε το χατήρι ο καιρός!
Να δες την αρχική φωτογραφία:
Η μαμά άρχισε να σταυροκοπιέται!
"Πάει ζουρλάθηκε η τσούπα μας!
-Γιατί κρεμάς παιδί μου τα φύλλα;
-Σκηνοθετική άποψη! είπα εγώ και μετά
όλα τα άλλα τα έκανε το φωτοσόπι και το παιχνίδι με το κοντράστ και τα εφέ!
Και κάπως έτσι η αλεπού
όσα δεν φθάνει, πηδάει και τα πιάνει!
Ευχαριστώ θερμά τη Μαρία για τη φιλοξενία της
και όσους φίλους την ξεχώρισαν!
Πριν σε αφήσω να σε
ενημερώσω ότι από σήμερα ξεκίνησαν οι
Σε φιλώ
@ριστέα