Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2013

Ευτυχισμένο τέλος !



Με μεγάλη χαρά για τη συμμετοχή μου στο 6ο πανίδι με τις λέξεις της αξιαγάπητης Φλώρας στο μπλογκ  TEXNIS STORIES, και με τη λήξη του διαγωνισμού, μπορώ να σας παρουσιάσω τη δική μου συμμετοχή, η οποία και πάλι δεν διακρίθηκε αλλά αυτό καθόλου δεν με  στενοχωρεί, ούτε με πτοεί!
Περιμένω πώς και πώς να ξεκινήσει το 7ο κατά σειρά παιχνίδι των λέξεων και μάλιστα αυτή τη φορά η αγαπημένη μου Φλώρα μου κάνει τη μεγάλη τιμή να επιλέξω εγώ τις λέξεις!
Να θυμίσω ότι δίνονται πέντε συγκεκριμένες λέξεις που πρέπει να χρησιμοποιηθούν και οι πέντε ( σε οποιαδήποτε πτώση) και να μην υπερβαίνει το κείμενό μας τις 500 λέξεις.

Οι λέξεις αυτή τη φορά ήταν : ιππότης, φυλακή, όνειρο, θάλασσα, γεράνι



-«Έλα! Λίγο ακόμα! Μια αραδούλα; Μετά θα κοιμηθώ, αλήθεια σου λέω! Να φυλάω και σταυρό»! Κι έκανε με τα λεπτά χεράκια της με μιας ένα σταυρό, τον φίλησε και τον έδεσε έπειτα και φιόγκο πάνω από το κεφαλάκι της, να την πιστέψει στα σίγουρα η μαμά της!

Η μικρή Ρηνούλα έκανε κι απόψε τα νάζια της. Μοναχοκόρη, με δυσκολία μεγάλη την έκαναν οι δικοί της έπειτα από προσπάθειες χρόνων. Δεν της χαλούσαν εύκολα χατίρι. Ήταν τόσο γλυκιά ...πώς να αρνηθεί κανείς σε μια παιδική φωνούλα που τόσο γλυκά ζητάει όχι γλυκό, μα μάθηση! Ήθελε τόσο πολύ να της διαβάζουν! 

-«Πες μου για την πριγκιποπούλα μανούλα, σε παρακαλώ! Θα φοβάται μόνη της μέσα στη φυλακή που την έχουν οι κακοί ε»;
-«Ναι Ρηνούλα μου! Μα ο ιππότης της καρδιάς της ετοιμάζεται  για να πάει να την ελευθερώσει». 
-«Πώς ; Δεν μπορεί; Είναι δύσκολα! Είπες ότι την φυλάνε πολλοί στρατιώτες»!
-«Η αγάπη θα τη σώσει, θα το δεις! Θα πάει από τη θάλασσα. Με μια βαρκούλα όλη κι όλη, στα σκοτεινά. Θα σκαρφαλώσει στον πέτρινο τοίχο.....»
-«Ω Παναγίτσα μου ! Κι αν γλιστρήσει μανούλα»;
-«Μη φοβάσαι μικρή μου. Θα τα καταφέρει. Το δοκίμασε πολλές φορές πριν ξεκινήσει να τη σώσει. Θα τη βρει και θα την κατεβάσει. Θα την πάρει στην αγκαλιά του και θα την κρατήσει σφιχτά μέχρι να πάνε πολύ-πολύ μακριά! Εκεί που κανένας δεν θα τους βρει να τους κάνει κακό»!
-«Και μετά, και μετά»;
-«Κι έπειτα θα κάνουν έναν όμορφο γάμο, ένα λουλουδένιο σπιτικό και πολλά, πάρα πολλά παιδιά! Εκεί θα ζήσουν όλοι μαζί χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι...»

Η μικρή Ρηνούλα αποκοιμήθηκε τρυφερά. Στο όνειρό της απόψε θα έβλεπε βάρκες, θάλασσες, λουλούδια και παιδιά. Εξοχές και παιχνίδια. 
Μεγαλώνοντας θα μάθαινε, ίσως σκληρά κι αυτή, πως η ζωή δεν είναι όπως στα παραμύθια. Πως δεν έχουν όλες οι ιστορίες ευτυχισμένο τέλος και ούτε τελειώνουν με το "και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα"! 

Απόψε όμως; Απόψε τα όνειρά της θα μοσχομύριζαν γεράνια και τριανταφυλλιές. Θα είχαν χρώματα κι έναν λαμπερό ήλιο καταμεσής. Το χαμόγελο στο προσωπάκι της το καταμαρτυρούσε. Ήταν υπέροχα ταιριασμένο με την αθωότητα της. Η μητέρα τη σκέπασε τρυφερά και τη γλυκοφίλησε. Η καρδιά της ένιωσε ένα τσιμπιματάκι. Ήθελε τόσο πολύ  να προστατέψει τη μικρή της πριγκίπισσα απ' όλους τους κινδύνους αν γινόταν.
Το ξανασκέφτηκε. 
Άλλο βράδυ θα της μιλούσε και για τους κακούς της ιστορίας.


Σας στέλνω την αγάπη μου και τις καλύτερες ευχές μου για ένα όμορφο Σαββατοκύριακο.
Καλημέρα
@ριστέα

Ψιλά γράμματα: Οι δυο ζωγραφιές είναι έργα μαθητών μου.....

Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2013

Photo a Day Μέρα 1η

Photo a Day 1 February : fork

Πιρούνι!
Χειρότερα για μένα δεν θα μπορούσε να αρχίσει η φωτογραφική πρόκληση του Φεβρουαρίου. Πόσο δημιουργικός μπορεί να γίνει κάποιος με ένα πιρούνι;
Αν περιμένεις ανάλυση τώρα εσύ, που σε συνήθισα να το παιδεύω λίγο το θέμα πριν το φωτογραφίσω, θα σε απογοητεύσω.
Δεν ξέρω και δεν πρόλαβα να ψάξω την ιστορία του, πότε έκανε την εμφάνισή του στο σερβίτσιο του ανθρώπου! Αλλά (όπως είδα αργότερα) το έκανε πολύ όμορφα η Μαρία Π. εδώ
Εγώ πάντως με ένα πιρούνι τρώω. Πρωτοτυπία ε; Διέπρεψα! Αν και δεν έχω θέμα να φάω με τα χεράκια μου, και να τα γλείψω κιόλας μετά. Κάποιες φορές ξεχνώ να μεγαλώσω...

Άλλοι πάλι με πιρούνι μπορεί να βγάζουν μάτια! Εγώ πάλι δεν βγάζω μάτια, ούτε ονόματα! 
Αλλά μου έδωσε ιδέα το λογοπαίγνιο.


Λιγάκι παρανοϊκή στη σκέψη και τρομακτική φωτογραφία
αλλά το διασκεδάσαμε αφάνταστα εγώ και το μοντέλο μου 
(ο μεγάλος μου ανιψιός).
Όχι, δεν κινδύνεψε το ματάκι του, μη τρομάζετε!
 

Την ιστορία του πιρουνιού μπορεί  να μην πρόλαβα να τη βρω, αλλά τελικά σας έχω ένα πιρούνι με ιστορία! Βασικά η αξία της αφορά εμένα. Είναι ένα πιρούνι που μετράει σχεδόν σαράντα χρόνια ζωής. Λίγο ακόμα και θα κάναμε γενέθλια μαζί! Πέρασε θάλασσες και στεριές κι ολάκαιρο ατλαντικό, για να έρθει και να φωλιάσει στο σπίτι μου , βγάζοντας με ασπροπρόσωπη σε πολλά επίσημα και ανεπίσημα δείπνα.


 Ανοίγουμε λοιπόν το κασελάκι

 Και από τα πολλά παίρνουμε ένα

Και να μια φωτογραφία λες και ξεπήδησε 
από το ναυάγιο του Τιτανικού! 

 Αυτά κατάφερα με ένα πιρούνι!
Ευτυχώς αυτόν τον μήνα δεν ζητάει άλλο κομμάτι από το σερβίτσιο μας!


Ουφ! Πάει η πρώτη μέρα.
Καλό μήνα να έχουμε!
@ριστέα

Photo a Day February


Ο Φλεβάρης είναι εδώ! Και η φωτογραφική πρόκληση επίσης! Όλο αυτό να θυμίσω ότι διοργανώνεται από τη Chantelle και το μπλογκ της, FatMumSlim (περισσότερες πληροφορίες βρίσκεις εδώ)

Το ότι το παιχνίδι είναι εθιστικό το έχουμε πει ξανά.
Το ότι επίσης με βγάζει εκτός χρόνου και με εξαντλεί το έχω δηλώσει άπειρες φορές! Η αγάπη σας και οι προτροπές σας έγειραν πολύ την πλάστιγγα. 
Αχ.....Τι κορώνα γράμματα το έπαιξα, πόσες φορές είπα όχι κι άλλες τόσες ναι! Πάει όμως να πηδήξω Δημητρούλα μου μήνα; Και τι θα κάνει το Μαριώ μου ( me maria) χωρίς συντροφιά...Αμ η φιλενάδα από το Mystickland με τις υπέροχες φωτογραφίες της; Κι η Παρασκευούλα μου, που με τόση προσπάθεια μας συντροφεύει έστω και τρέχοντας; Και τα κορίτσια που αποφάσισαν τώρα να ξεκινήσουν; Κι όλοι εσείς που με τόση αγάπη κι αδημονία παρακολουθείτε τη σκέψη μου να ξεδιπλώνετε και το φακό μου να προσπαθεί να σας ταξιδέψει μέσα από τα μάτια μου; Η πλάστιγγα γέρνει ακόμα περισσότερο!
Κοιτάζοντας τη λίστα δεν μπορώ να πω ότι πέταξα, για όλες τις μέρες, από τη χαρά μου!
Είναι πέντε έξι μέρες που με τις είδα, ξεροκατάπια... Η χειρότερή μου ; Η 15!  Μα μέσα στο ψυγείο μου; Στα πραγματικά άδυτα του σπιτιού μου; Που και η κολλητή μου ακόμα διστάζει να το ανοίξει παρά τις προτροπές μου! αχαχα! Επιτέλους Τίτη μου θα δεις το ψυγείο μου μέσα!
Έχει όμως κι έννοιες αυτή τη φορά εκτός από ουσιαστικά κι επιρρήματα. Έχει την ελπίδα και τον έρωτα, έχει χρώμα (αγαπημένο μου) αλλά κι μια ένοχη απόλαυση.... Έχει και κανά δυο θέματα ανοιχτά για μένα... Όπως τα δω κι όπως τα πάρω! Η πλάστιγγα έσπασε!

Α ναι , δεν στα'πα ....Θα τον πάω και τον Φλεβάρη. Αλλά νομίζω ότι εσύ που με συντροφεύεις τόσο καιρό δεν περίμενες κάτι άλλο ε; 


Καλή σας μέρα, καλό μήνα, καλή μου δύναμη ...μπήκα στην τελική μου ευθεία.... ένα 20μερο ακόμα !
@ριστέα


Σε όσους δεν έχω περάσει θα το κάνω μέσα στο Σαββατοκύριακο....