Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

Απ'το μπαλκόνι μου ...

Νωρίς απόψε το βράδυ. 
Ό,τι βλέπω από το μπαλκόνι ...τρία κυπαρίσσια όλα κι όλα 
η ηρεμία μου , η ευτυχία μου!
Η πανσέληνος ασημένιο τάλιρο, που λέει και το τραγούδι!
Λες κι είναι Αύγουστος ακόμα!

Καλό ξημέρωμα σε όλους!
airis


Το βιντεάκι μπήκε μετά την αφιέρωση που έκανε ο "πιο πιστός φίλος του σκύλου" αναγνώστης μου!
Τον ευχαριστώ πολύ πολύ!

Κράτα το μυαλό σου γεμάτο !


"Κάποτε με διάλεξαν να πάω σε μια "τράπεζα εγκεφάλων" στο Σαιντ Λούις με άλλους δεκαπέντε ή είκοσι εκπαιδευτικούς από ολόκληρη την Αμερική. Επί τρεις μέρες ακούγαμε βαθυστόχαστες ιστορίες. Θεέ και Κύριε! Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι, αν το μέλλον της παιδείας στην Αμερική εξαρτιόταν από αυτούς τους σπουδαίους κύριους, είμαστε καταδικασμένοι!
Κάπου στη μέση α' όλες τις βαθυστόχαστες εργασίες, αποφάσισα ότι δεν άντεχα άλλο. Η τρέλα άρχισε να ανεβαίνει. Είπα: "Συγγνώμη, συγγνώμη " και το'σκασα!
Καθώς περπατούσα στις όχθες του ποταμού, είδα ένα μικροσκοπικό γεροντάκι. Χωρίς καθόλου δόντια, το είδος του ανθρώπου που ονομάζουμε βρώμικο γιατί εμείς είμαστε καθαροί - όλα είναι σχετικά ξέρετε- έπινε μια μποτίλια φτηνό κρασί κι έτρωγε ένα κομμάτι τυρίμε ένα πλατύ χαμόγελο στο πρόσωπο. Πήγα να τον προσπεράσω όταν μου είπε:
-Καλημέρα γιε μου!
Όποιος με λέει "γιε μου", είναι αυτόματα φίλος μου. Κάθισα δίπλα του κι αρχίσαμε το κουβεντολόι. Μοιραστήκαμε το κρασί, μοιραστήκαμε τη φιλοσοφία. Είπα σε αυτόν τον άνθρωπο:
-Ξέρεις, φαίνεσαι τόσο ευτυχισμένος και ικανοποιημένος και σίγουρος και γαλήνιος. Έχεις κανένα μυστικό που ζεις έτσι;
Χωρίς να διστάσει ούτε στιγμή, μου απάντησε:
-Και βέβαια!
-Θα'θελες να το μοιραστείς μαζί μου; τον ρώτησα.
-Φυσικά γιε μου, απάντησε. Αν Θέλεις να ζήσεις ευτυχισμένος όλη σου τη ζωή κράτα το μυαλό σου γεμάτο και τα έντερά σου άδεια. Αυτή είναι η πραγματική σοφία. 
Κανείς δεν τον είχε διαλέξει για την τράπεζα εγκεφάλων , κι όμως! Θα έπρεπε!
Έχω το έντονο συναίσθημα, πως αυτή η υπέροχη ιδιότητα της ανθρώπινης υπόστασης, με όλη τη μαγεία της, είναι δώρο του θεού σε σας. Και το τι την κάνετε, είναι δικό σας δώρο στο Θεό. Μην χαρίσετε στο Θεό κάτι λιγότερο από το τέλειο δώρο που είστε εσείς. Και κάντε το
αυτό όσο πιο γίνεται πιο συναρπαστικό."

Λεό Μπουσκάλια, Να ζεις Να αγαπάς και Να μαθαίνεις
(Η τέχνη να είσαι πραγματικά Άνθρωπος)


"Κράτα το μυαλό σου γεμάτο και τα έντερά σου άδεια"
Τι πιο σοφό θα μπορούσα να διαβάσω και να μοιραστώ σήμερα μαζί σας; Και δεν νομίζω ότι ο Μπουσκάλια το μοιράστηκε αυτό κάποτε μαζί μας για να επιμείνει στο δεύτερο , τα άδεια έντερα (ήταν γνωστός λάτρης του φαγητού κι όλων των γεύσεων εξάλλου).
Βέβαια θα έχετε ακούσει για το συναισθηματικό φαγητό. ( Τρώω για να γεμίσω τα κενά μέσα μου).
Επίσης έχει παρατηρηθεί ότι άνθρωποι που έχουν διανοητική υστέρηση τρώνε χωρίς συναίσθηση και συνήθως, αν κάποιος δεν τους ελέγχει τη διατροφή, συμβαίνει να είναι υπέρβαροι.
Άλλο όμως το "Επιβιώνω" κι άλλο το "Ζω".
Είναι το μυαλό που χρειάζεται την πνευματική τροφή για να ζήσεις μια Ζωή ξεχωριστή ......

Καλημέρα σας!
airis

Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012

Το φως στο παράθυρο σου είναι το χαμόγελο σου!

" Το φως στο παράθυρο σου είναι το χαμόγελο σου.
Λέει στους άλλους ότι μέσα εκεί ζει ένας ζεστός,
αξιαγάπητος άνθρωπος. Εσύ! "

Δημήτρης Καραβασίλης, συγγραφέας

Μην το σκέφτεσαι λοιπόν!

Μην κατσουφιάζεις  .....

Μην περιμένεις να ακούσεις κάτι αστείο..

Μην το κρύβεις.....

Μην ντρέπεσαι.....

Μην αγριεύεις.... ασχημαίνεις!

 Εντάξει,  εσύ το παράκανες!

Υπάρχει και το σφιγμένο χαμόγελο.....

Έλα , προσπάθησε λίγο ακόμα....

Εντάξει, αν τραβάς τα ζόρια σου που να βρεις κουράγιο 
να χαμογελάσεις

Δεν χρειάζεται όμως να έχεις το τέλειο χαμόγελο! 


 Καλημέρα με πολλά πολλά χαμόγελα!
Καλό Σαββατοκύριακο να έχουμε!
airis


Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

Το να παίζω ( ακόμα ) σημαίνει αντέχω πολλά!


Ο αληθινός άνθρωπος φέρεται σαν παιδί.
Έχει ανάγκη να παίζει, να είναι ανάγωγος, να λέει ανοησίες,
να κάνει απρεπείς και ανώριμες ερωτήσεις.

Paulo Coehlo

Μου αρέσουν τα παιχνίδια, το έχω δηλώσει ξανά!

Παίζω, για μένα σημαίνει μπορώ να ονειρεύομαι ξανά όπως τότε που ήμουν μικρούλα και με έβλεπα πριγκίπισσα, με έβλεπα σύζυγο δίπλα σε σύζυγο , με παιδιά,με  μεγάλο κήπο με ξύλινο λευκό φράχτη και σκύλο!  -the american dream !
Σημαίνει γελάω και δεν με νοιάζει τι θα πουν για τα χωρατά μου!
Σημαίνει διαζύγιο από το κοστούμι της σοβαρότητας που στενεύει και πνίγει στο τέλος....
Σημαίνει παίρνω το ρόλλερ κόστερ καθημερινά και δεν νιώθω υψοφοβία ή κόψιμο των ηπάτων αλλά κρατάω μόνο το γιούπι και τη χαρά της ελευθερίας........
Πολλά σημαίνει για μένα το παιχνίδι. Και παρά την ηλικία μου και τις υποδείξεις των δικών μου να σοβαρευτώ , τι θα πει ο κόσμος, εγώ είμαι ανεπίδεκτη .......
Το πιο εύκολο είναι να σε κατηγοριοποιούν, να σε χλευάζουν, να σε κρίνουν!
Το πιο όμορφο είναι να ζεις ελεύθερα, πέρα από συμβάσεις και πρέπει!





Μου αρέσουν τελικά και το μπλογκοπαίχνιδα...

Η επόμενη ευκαιρία δεν άργησε να έρθει! Με κάλεσε -προκάλεσε η me(maria) από το blog mytripssonblog να απαντήσω στις εξής δύο ερωτήσεις:

Να δηλώσω 4 πράγματα από το παρελθόν που θα άλλαζα και 4 από το μέλλον που θα ήθελα να μου συμβούν. 

 Ωχ! Αυτό δεν μου φαίνεται παιχνίδι , με τη συμβατική τουλάχιστον μορφή!
Έμεινα κάμποση ώρα κοιτάζοντας προς τα πίσω.
Πολλά λάθη! Λάθη που αν είχα τότε τη γνώση, η ζωή μου σήμερα μπορεί να ήταν εντελώς διαφορετική.
Τι θα άλλαζα αλήθεια;
Πολλά σκέφτομαι. Ανθρώπους που πλήγωσα άθελά μου, λάθη που έκανα στο γάμο μου και δεν σώθηκε,τουλάχιστον από τη δική μου πλευρά, ευκαιρίες που έχασα.......

Όχι ! Τίποτα από όλα αυτά δεν θα άλλαζα! Όχι από εγωισμό!  Όχι γιατί δεν μπορώ εκ των πραγμάτων να αλλάξω κάτι ....Η ερώτηση εξάλλου είναι υποθετική!  Απλά γιατί πιστεύω πως ό,τι είμαι σήμερα το οφείλω στις επιλογές μου και στα λάθη μου. 
Αν ...αν ...αν ... Αν άλλαζα κάτι από όλα αυτά δεν θα ήμουν εγώ! Δεν είμαι τέλεια, δεν είμαι αλάθητη, δεν είμαι τίποτα το σπέσιαλ, το καταπληκτικό!  Αλλά τα λάθη που έκανα, οι δοκιμασίες που πέρασα, οι στιγμές που ντράπηκα ακόμα ακόμα, όλα αυτά ήταν πολύτιμα μαθήματα. Πώς να ζητούσα να τα αποφύγω όλα αυτά; 

Πάμε καλύτερα κι άρον άρον στο τι θα ήθελα  να μου συμβεί! 
Αχ αυτό το μέρος του παιχνιδιού είναι ωραίο!
Με "τρώει" να απαντήσω εύθυμα ....
-Κάθισε φρόνιμα  ...λέω "του παιδιού μέσα μου". Άλλη φορά σαχλαμαρίζεις!  Όλες όσες έπαιξαν ήταν σοβαρές! Τώρα βρήκες να ξυπνήσεις πάλι;
Του υποσχέθηκα λοιπόν ( του παιδιού μέσα μου ) να το αφήσω να παίξει όσο θέλει το βράδυ και εγώ προχωρώ ακάθεκτη στα 4 πράγματα που θα ήθελα να μου συμβούν::

1. Θ ήθελα να είναι γεροί στην υγεία τους όλοι οι δικοί μου άνθρωποι! Τα τελευταία χρόνια δοκιμαστήκαμε με αρρώστιες και νοσοκομεία ...δεν θα ήθελα να πάθει οτιδήποτε κανένας από όλους όσους αγαπώ! Η υγεία είναι και θα παραμείνει το υπέρτατο αγαθό!

2. Θα ήθελα να είμαι λίγο πιο σίγουρη για το αύριο, λίγο περισσότερο ασφαλής! Όπως οι περισσότεροι έλληνες τα τελευταία χρόνια βαδίζω σε ένα τεντωμένο σκοινί , χωρίς δίχτυ προστασίας, χωρίς ιδιαίτερες ικανότητες στην ισορροπία και χωρίς να βλέπω την άκρη που θα φτάσω και θα ηρεμήσω ! 

3.Θ ήθελα να είμαι καλά στην υγεία μου και να μπορώ να εργάζομαι , να φροντίζω τον εαυτό μου, να προσφέρω με χαμόγελο πάντα  και να ζω τη ζωή μου με ποιότητα ! Δηλαδή, να μην είμαι βάρος σε κανέναν άλλον!  

4. Τέλος θα ήθελα έναν (νέο) Έρωτα στη ζωή μου, από αυτούς τους μεταξωτούς, τους συγκλονιστικούς, που δεν ξέρεις αν θα κρατήσουν για πάντα αλλά τους ζεις, προσπαθώντας να κερδίσεις τον παράδεισο στη γη!  

ΥΓ: Τώρα, αν ως δια μαγείας φτιάχνονταν και τα πλακάκια σε όλο το σπίτι  νομίζω ότι θα ήμουν τρισευτυχισμένη ;-)

Πω πω με κούρασε το σοβαρό μου !
Ήταν και η μουσική όσο έγραφα υποβλητική ....
Ουφ! Πάω να χαλαρώσω !
Θα επιστρέψω αργά το βράδυ με ένα κρασάκι,  να περάσω και από τις γειτονιές σας!

Ως τότε φιλιά και καλό βράδυ σε όλους!
airis

Αβέβαιο το μέλλον ;


-Τι βλέπετε παίδες;

-Αβέβαιο το μέλλον !
-Να μεταναστεύσουμε;
-Μήπως να το παλεύαμε;

~
Δύσκολα τα πράγματα με το πακέτο που κλείδωσε και που δεν ξέρουμε κι αν θα είναι και το τελευταίο! Να είμαστε αισιόδοξοι χωρίς να εφησυχαζόμαστε όμως ! Στο βόλεμά μας και στην απάθειά μας θα έρχονται κι άλλα .....

Καλημέρα με χαμόγελα;
airis

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Αρχάγγελος τον Σεπτέμβριο βοά μέσα στην πλάση



 “Τις μέρες τις γλυκιές του Σεπτεμβρίου, όταν δεν έχει ακόμη
βρέξει και είναι το άκουσμα των ήχων πιο αραιό και η
γεύσις των ωρών και από του θέρους πιο πυκνή, όταν στους
κήπους σκάνε τα ρόδια, και πάλλονται υψιτενείς οι στήμονες
των λουλουδιών, και σφύζουν στις πορφύρες των φλεγόμενοι
οι ιβίσκοι, όλοι σαν υπερβέβαιοι γαμβροί που στων νυμφών
κτυπούν τις θύρες, τότε, σαν να ‘ναι πάντα καλοκαίρι 
(γιατί όποια κι αν είναι η εποχή, ο πόθος είναι πάντα θέρος) 
αναγαλλιάζουν οι ψυχές, 
και ο Έρωτας, ο πιο ξανθός 
αρχάγγελος του Παραδείσου, βοά και λέγει 
στο κάθε που άγγιξε κορμί: Τα ρούχα πέτα, γδύσου.
Τίποτε μη φοβάσαι.
Έαρ, χειμώνας, θέρος-όπου κι αν είσαι-
είναι η ρομφαία μου μαζί σου.”

Ανδρέας Εμπειρίκος


Γιατί όποια κι αν είναι η εποχή, ο πόθος είναι πάντα θέρος!
Καλή μέρα να έχουμε φίλοι μου!

airis

Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

Μην κοιτάζεις ποτέ τους άλλους............

Ένας πλούσιος άνθρωπος χρειάστηκε μερικούς εργάτες για να σκάψουν τον κήπο του κι έστειλε έναν άνθρωπο του στην αγορά για να βρει άντρες.
Ήταν πρωί και αρκετοί άντρες που έψαχναν για δουλειά τον ακολούθησαν. Μέχρι αργά το απόγευμα, καθώς διαδόθηκε ότι ο πλούσιος πρόσφερε δουλειά, συνέχισαν να καταφθάνουν κι άλλοι εργάτες στον κήπο. Όταν έπεσε ο ήλιος, ο νοικοκύρης κάλεσε τους άντρες για να τους πληρώσει.
Έδωσε στον καθένα τους πολύ περισσότερα χρήματα από το κανονικό, αλλά τους πλήρωσε όλους με το ίδιο ακριβώς ποσό.
-Αυτό είναι άδικο! διαμαρτυρήθηκαν οι εργάτες που είχαν εργαστεί από το πρωί. 
-Εμείς εργαζόμαστε από το πρωί και είναι άδικο να πληρωθούμε τα ίδια χρήματα μ’ αυτούς που ήρθαν πριν από δυο ώρες και ίσα που δούλευαν μια ώρα!
Γέλασε ο πλούσιος και είπε: 
-Εσείς που εργαστήκατε από το πρωί, είστε ευχαριστημένοι με τα χρήματα που πληρωθήκατε;
-Περισσότερο κι από ευχαριστημένοι! απάντησαν εκείνοι. Τα χρήματα ήταν στ' αλήθεια πολλά!
- Τότε, γιατί διαμαρτύρεστε;
- Γιατί είναι άδικο, απάντησαν οι εργάτες. Εκείνοι είχαν μόλις έρθει και πληρώθηκαν τα ίδια χρήματα μ'εμάς που δουλεύουμε σκληρά απ'το πρωί!

Και είπε ο νοικοκύρης: 
-Αν και πληρώθηκες περισσότερο απ'αυτό που περίμενες, εξακολουθείς να νιώθεις αδικημένος. Μην κοιτάζεις ποτέ τους άλλους και μη συγκρίνεις τον εαυτό σου μαζί τους. Αλλιώς, δεν θα πάψεις ποτέ να νιώθεις αδικημένος, όσα κι αν έχεις εσύ!

Osho


Μην κοιτάζουμε ποτέ τους άλλους! Οι συγκρίσεις δημιουργούν το αίσθημα του ανικανοποίητου! Η ζήλια είναι κακός οδηγός ....... 
ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ!

Καλό απόγευμα ( και βράδυ)!

airis


Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

Diary of Bliss: Εβδομάδα 4η

Ένα καθυστερημένο Diary of Bliss αυτή τη φορά. 
( Να θυμίσω ότι η ιδέα είναι της Κατερίνας και τη βρίσκουμε εδώ )



Και φτάσαμε αισίως στην 4η εβδομάδα!

Μια βδομάδα που χαρακτηρίστηκε από πολύ τρέξιμο και κούραση για μένα, γιατί έχω αρχίσει και μαζεύω το σπιτάκι μου από τη σκόνη του καλοκαιριού! Όσες έχετε την καθαριότητα του σπιτιού κατά αποκλειστικότητα, θα με νιώθετε: Πλύσιμο παραθύρων , καθαρισμός τζαμιών, φρεσκάρισμα κουρτινών και φθινοπωρινών ρούχων κι άλλα πολλά!

Που λέτε, προέκυψε ένα σοβαρό πρόβλημα από πέρυσι το φθινόπωρο με τα πλακάκια της κουζίνας (σηκώθηκε μια σειρά σαν λόφος και προκειμένου να μην σπάσουν ώσπου να τα φτιάξω, τα έβγαλα! Στη θέση τους έβαλα έναν σιδηρόδρομο από ...περιοδικά! 
Αυτό με οδήγησε στο να  μην σηκώσω τη μοκέτα όλο το καλοκαίρι, γιατί θα είχα μια πρωτότυπη, δε λέω, αισθητική παρέμβαση ...αλλά δεν ξέρω τι εντύπωση θα έκανε στους φιλοξενούμενους μου ! 

Αποφασίζω την Κυριακή που μας πέρασε να τη σηκώσω, να την πλύνω και να τη στρώσω καθαρή, έτοιμη έτσι για τον χειμώνα που θα έρθει!  Η μετακίνηση των επίπλων όμως δημιούργησε εκ νέου αναταραχή στην υπόσταση του πατώματος και των πλακακίων - δεν εξηγείται διαφορετικά- και ξαφνικά μετά από ένα περίεργο και δυνατό θόρυβο κι άλλα πλακάκια σηκώθηκαν ( και δεν μπορούσα και να πατήσω πάνω τους η άμοιρη ...κινδύνευαν να σπάσουν!) Κι έτσι θα καταλήξω τα σπασμένα να είναι περισσότερα από τα γερά! Η αδερφή μου που ήρθε να με βοηθήσει να σηκώσω το τραπέζι και τα ό,τι άλλο εμπόδιζε, έμεινε  στήλη άλατος!:
- Τι θα κάνεις, μου λέει έντρομη!
-Μην ανησυχείς, της λέω! Έχω κι άλλα περιοδικά φυλαγμένα στην αποθήκη ! Και ως συνήθως το έριξα στα γέλια!
Χρήματα να τα φτιάξω άμεσα δεν υπάρχουν! Άρα πάμε και για μια ακόμη χρονιά με το πρόβλημα κρυμμένο κάτω από τη μοκέτα! Τι να κάνω να κλάψω; Θα φτιαχτεί το πρόβλημα με τα κλάματα; Νομίζω ότι αν έλεγα το πρόβλημά μου σε κάποιον που πονάει για ζωντανές απώλειες και όχι υλικές θα μου ζητούσε άμεσα να ανταλλάξουμε προβλήματα! 

Όχι ! Δεν θα κλάψω ποτέ για τις φθορές στα υλικά αγαθά ! Αυτά αντικαθίστανται κάποια στιγμή! Η ζωή είναι πολύτιμη και το γέλιο ακόμα περισσότερο!
Πάντα θα υπάρχει τρόπος να ξεπερνάμε τις μικρές φθορές της ζωής μας!

Καλό σας βράδυ 
airis

Η φωτογραφία που ακολουθεί είναι (μέρος) των πειστηρίων από τον τόπο του εγκλήματος!




Ιστολόγια που συμμετέχουν μέχρι στιγμής είναι:

Η αλλαγή έρχεται μέσα από την απελπισία!


Υπάρχει ένας άνθρωπος που όλοι γνωρίζουμε.
Η ιστορία του είναι η ακόλουθη:
Δυο φορές ασχολήθηκε με επιχειρήσεις κι απέτυχε.
Έβαλε υποψηφιότητα δυο φορές για τη Βουλή και το Κογκρέσο και πάλι απέτυχε.
Απέτυχε επίσης, δυο  φορές στην εκλογή του σαν γερουσιαστής.
Προσπάθησε σκληρά να γίνει αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, χωρίς επιτυχία.
Η γυναίκα που αγαπούσε πέθανε πολύ νέα.
Τελικά έπαθε νευρική κατάπτωση.
Αλλά, παρ' όλα αυτά είχε την αυτογνωσία και τη δύναμη να αντιμετωπίζει τις αντιξοότητες, να συνεχίσει τον αγώνα και να γίνει Πρόεδρος της Αμερικής. 
Το  όνομά του Αβραάμ Λίνκολν .


Δεν είμαστε όλοι Λίνκολν. Έχουμε όμως να μάθουμε πολλά από το παράδειγμά του.
Όταν κάτι πάει στραβά, μαζεύουμε τα κομμάτια μας και πάμε για την επόμενη προσπάθεια! 
Μια αποτυχία είναι το τέλος μιας προσπάθειας. Δεν είναι το τέλος του αγώνα μας!


Καλό απόγευμα!
airis

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

Θάμνος, ιτιά ή βελανιδιά;

Σήμερα θα αναφέρω μια ιστορία πραγματική του ψυχολόγου Γ. Πιντέρη (που είναι και ο αγαπημένος μου) με το δάσκαλο που είχε στο καράτε, τον Tatsuo Suzuki. 
(αναφέρω το απόσπασμα αυτούσιο)


"Σε κάποια προπόνηση προκειμένου να βάλω δύναμη στις κινήσεις μου σφιγγόμουν ολόκληρος. Μετά την προπόνηση ο δάσκαλος με πήρε σε μια άκρη και μου είπε:

- Το δέντρο της βελανιδιάς είναι δύσκαμπτο. Όταν φυσά ο αγέρας, στέκει ντούρο. Το δέντρο της ιτιάς με τον παραμικρό άνεμο κουνιέται πέρα-δώθε. Όταν όμως έρθει ένας τυφώνας, το δέντρο της βελανιδιάς (που δε λυγίζει) σπάει. Το δέντρο της ιτιάς μπορεί να φτάσει μέχρι το έδαφος αλλά, όταν περάσει η μπόρα, στέκει και πάλι στην αρχική του θέση.
Αμέσως διαμαρτυρήθηκα:

-Τι λες δάσκαλε; Ξέρεις πώς το λέμε στην πατρίδα μου αυτό; Το λέμε Ο.Φ.Α. δηλαδή "Όπου Φυσά ο Άνεμος". Αυτό είναι καιροσκοπία! Είναι οπορτουνισμός! Μπορεί να στέκει όσον αφορά την προπόνηση, αλλά σαν φιλοσοφία για τη ζωή είναι ανήθικη! Ένας άνθρωπος έχει τις αρχές του και τις υποστηρίζει ενάντια σε κάθε αντιξοότητα. Αλίμονό μας αν πηγαίναμε με τον άνεμο.
Με είχε πιάσει το πατριωτικό μου και μιλούσα όπως κάθε Ρωμιός όταν του την είχε δώσει και αγορεύει για "αγώνα στις επάλξεις".
Ο Γιαπωνέζος με κοιτούσε ήρεμα:
- Έχεις μπερδέψει το δέντρο της ιτιάς με τον ξεριζωμένο θάμνο. Ο θάμνος είναι Ο.Φ.Α. Αλλά όσο ακίνητες και σταθερές είναι οι ρίζες της βελανιδιάς, άλλο τόσο είναι και οι ρίζες της ιτιάς!"

Γ. Πιντέρης, Ph.D.

Μου έχει μείνει βαθιά αυτή η ιστορία! 
Το κείμενο αφορά τους δογματικούς- δύσκαμπτους  ανθρώπους! ( Εγώ τους ονομάζω δυσκοίλιους!)

Αφορμή για να το αναφέρω εδώ η επικαιρότητα! Το τι δογματισμό είδα σήμερα το απόγευμα κάνοντας μια βόλτα στο φέις ανάμεσα στους φίλους μου σχετικά με θέματα θρησκείας- ελεύθερης διακίνησης των ιδεών- και τη καταρράκωση της δημοκρατίας, δεν μπορώ να το περιγράψω με λόγια! Όπως μπήκα - βγήκα ...αθόρυβα!
Όλοι έχουμε τα πιστεύω μας, τις αξίες μας , τα ιδανικά μας! Δεν μπορούμε να τα επιβάλλουμε με το ζόρι. Δεν τα χάνουμε όμως αν έχουμε ρίζες βαθιές.
Η επιλογή είναι δική μας : θάμνοι, ιτιές ή βελανιδιές;

Καλό ξημέρωμα.
airis



Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

Κρύο ή ζεστό; Τίποτα από τα δυο!


Ακολουθούν αποσπάσματα από το βιβλίο του Γ. Πιντέρη, ψυχολόγου Ph.D,  Οι μανούβρες- Μαθήματα συναισθηματικής αυτοάμυνας εκδ. Θυμάρι.

"Όταν ήμασταν παιδιά παίζαμε ένα παιχνίδι. Έβγαινε κάποιος από το δωμάτιο και οι υπόλοιποι κρύβαμε κάποιο αντικείμενο. Μετά ξανάμπαινε στο δωμάτιο και έπρεπε να βρει που κρύψαμε το αντικείμενο αυτό. Καθώς έψαχνε τον βοηθούσαμε λέγοντας του "κρύο" όταν απομακρυνόταν από το σωστό σημείο, "χλιαρό" όταν πλησίαζε και  "ζεστό" όταν ήταν πολύ κοντά!
Κάπως έτσι βλέπω και τον ρόλο της κριτικής που κάνουμε ο ένας στον άλλον. Υπάρχει μια κοινωνικά αναμενόμενη συμπεριφορά η οποία αντιστοιχεί με το "σωστό" σημείο του παιχνιδιού που ανέφερα.

Η κριτική παίζει τον ίδιο ρόλο με τις λέξεις "κρύο" και  "ζεστό" του παιχνιδιού. Κάθε φορά που οι πράξεις και τα λεγόμενά μας συμβαδίζουν με τα κοινωνικά αναμενόμενα, το περιβάλλον αντιδρά με θετική κριτική, η οποία είναι της μορφής του "μπράβο" και του "ζήτω" και η οποία έχει σαν στόχο να ενισχύσει αυτήν τη συμπεριφορά, επιβραβεύοντάς την. Όταν πάλι το άτομο ξεφεύγει από τα κοινωνικά αποδεκτά όρια, τότε πιέζεται να συμμορφωθεί. Η πίεση αυτή γίνεται με την αρνητική κριτική,  η οποία είναι και η ηπιότερη μορφή τιμωρίας.

Βλέπουμε λοιπόν ότι η κριτική δεν είναι απλά και μόνο μια γνώμη. Είναι και μια πίεση που δεχόμαστε από την κοινωνία και τους γύρω μας, ώστε η συμπεριφορά μας να συμβαδίζει με τις προσδοκίες τους.

Όταν κάποιος σου κάνει κριτική προϋποθέτει δύο πράγματα: Πρώτον, επιβάλλει αυθαίρετα το δικό του σύστημα αξιών. (προϋποθέτει δηλαδή- και χωρίς καν να σε ρωτήσει- ότι έχετε ταυτόσημο σύστημα αξιών. Λέω τουλάχιστον, γιατί μπορεί και να υποθέτει ότι το δικό του σύστημα αξιών είναι καλύτερο από το δικό σου).  Δεύτερον, ορίζει - πάλι αυθαίρετα- ότι αυτή θα είναι μια σχέση στην οποία αυτός θα κάνει κριτική και εσύ θα λογοδοτείς σ'εκείνον (αποφασίζει δηλαδή αυθαίρετα ότι αυτή θα είναι μια σχέση όπου εκείνος θα είναι Ο κριτής και εσύ Ο κρινόμενος. 
Και εδώ ακριβώς είναι το λεπτό σημείο: Όταν εσύ απολογείσαι , δικαιολογείσαι ή εξηγείς, είναι σαν να αποδέχεσαι τον δικό του αυθαίρετο ορισμό σχέσης.

(...) Παρ'όλο που κάθε κριτική εκφέρει και μια γνώμη, κάθε γνώμη δεν είναι και απαραίτητα κριτική. Όταν κάνουμε κριτική χρησιμοποιούμε τα προσωπικά μας πιστεύω τα οποία όμως θεωρούμε σαν αντικειμενικά κριτήρια.
Λέγοντας σε κάποιον για παράδειγμα ότι είναι "κακόγουστος" σου διαφεύγει ότι το γούστο είναι προσωπική υπόθεση. Μετατρέπεις λοιπόν ένα προσωπικό σου, υποκειμενικό κριτήριο σε αντικειμενικό και κρίνεις σαν αν κρατάς στα χέρια σου ένα πανανθρώπινο μέτρο. Αυτή η αυθαίρετη μετατροπή ενός υποκειμενικού κριτηρίου σε αντικειμενικό είναι το βασικό στοιχείο που ξεχωρίζει μια κριτική από μια γνώμη.

Η κριτική διέπεται από δυσκαμψία, από δογματισμό.

Μια γνώμη όμως εκφράζεται με τέτοιο τρόπο που φαίνεται καθαρά ότι ο ομιλητής έχει επίγνωση της υποκειμενικότητάς των όσων λέει."

Γ. Πιντέρης
~~~~~~~~~~~~~~~

Συμπερασματικά:
Το κείμενό σου είναι βαρετό. Αυτό είναι κριτική.
Βαρέθηκα το κείμενό σου. Αυτό είναι μια γνώμη.

Οι διαφορές μοιάζουν να είναι λεπτές. Οι ζημιές όμως κάποιες φορές είναι ανεπανόρθωτες.
Ο ταπεινός άνθρωπος κατ' εμένα φροντίζει πως να γίνεται ο ίδιος καλύτερος. Δεν αναλώνεται στο να παρουσιάζει τους άλλους χειρότερους! 

Ας σκεφτούμε καλύτερα λοιπόν κάθε φορά που ανοίγουμε το στοματάκι μας να πούμε κάτι, κατά πόσο μειώνουμε τον άλλον με τα λεγόμενά μας, αν εκφράζουμε γνώμη ή κριτική, και ποια είναι η σχέση που δημιουργούμε με τον συνομιλητή μας. 
Όλοι είμαστε άνθρωποι ! Άλλοι είναι ευαίσθητοι πολύ, άλλοι λιγότερο, όλοι όμως έχουμε αισθήματα και ευαισθησίες! 
Δεν πιστεύω στον αναίσθητο άνθρωπο εγώ.Τουλάχιστον δεν γεννιέται κανείς έτσι.  Πιστεύω ότι καταστάσεις οδηγούν τους ανθρώπους να σκληραίνουν ή να φοβούνται να εκφράσουν το συναισθηματισμό τους, φοβούμενοι μην παρεξηγηθούν για γλυκανάλατοι, αδύναμοι ή στην χειρότερη  ( στην περίπτωση που είναι  άντρες ) ομοφυλόφιλοι !  Είναι και τα στερεότυπα που υπάρχουν και οδηγούν σε λάθος δρόμους.

Ας γυρίσουμε τα φώτα μας πρώτα μέσα μας! Ένας τρόπος είναι να σκεφτόμαστε τι δεν θα θέλαμε εμείς να μας κάνουν.

Καλό δρόμο!

 airis


And the Oscar goes... Νο 2


Κρατώ πάντα τις υποσχέσεις μου !
Από καιρό ήθελα να δώσω και εγώ ένα βραβείο, σε ιστολόγια που διαβάζω τακτικά και μου αρέσουν το καθένα για το δικό του λόγο και να ανταποδώσω έτσι όλη την αγάπη και την αποδοχή που έχω δεχτεί, ένα βραβείο που να μην συνοδεύεται όμως από υποχρεώσεις του στυλ απάντησε τόσες ερωτήσεις,  δως το σε τόσα blog κλπ, κλπ!

Είναι πολλοί εκείνοι που δεν συμμετέχουν σε τέτοια παιχνίδια ή θέλουν να κρατήσουν την ιδιωτικότητά τους και τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα τους προσωπικά και είναι σεβαστή η επιθυμία τους αυτή!
Σε όσους-ες θα ήθελαν να παίξουν με το βραβείο αυτό, έχω μία και μοναδική ερώτηση : Αν είχατε ένα βραβείο στα χέρια σας να το δώσετε κάπου στην πραγματική σας ζωή ( όχι στη μπλογκόσφαιρα) πού θα το δίνατε και γιατί!  Φυσικά δεν υπάρχει καμία υποχρέωση να απαντήσετε στην ερώτηση!

Περνώ στο παρασύνθημα , δεν θέλω να κουράζω ....
Το παρακάτω βραβείο το δίνω στα εξής blogs:



Στη γλυκιά Κατερίνα (positive-thinking-greece.blogspot) γιατί είναι ευγενική, καταδεκτική και νιώθεις πως πάντα σου χαμογελάει! Οι αναρτήσεις της είναι μια και μια , αισιόδοξες , ενημερωτικές, τρυφερές!

Στην παιχνιδιάρα Evonita (beloved-ideas.blogspot) ... πολύ κοινωνική και καταδεκτική μπλογκοφίλη!  Λατρεύει τα παιχνίδια , τα βραβεία και έχει πάντα έναν καλό λόγο για όλους!

Στο καλοσυνάτο Αγκάθι με τις πολύ όμορφες και ενδιαφέρουσες δημοσιεύσεις του! 

Στη συμπαθέστατη kwnnie (smiles) που κάνει μεταπτυχιακά στο μακρινό και όμορφο Παρίσι . Δεν την νιώθουμε μακριά μας όμως! Οι αναρτήσεις της έχουν άρωμα Παρισιού . Περνώντας από το blog της φεύγω πάντα με πολλά χαμόγελα!


Τι να πει κανείς για τη Levina ,με τα  blog imagine & womenwords Δύο τρυφεροί, άκρως συναισθηματικοί  χώροι, που ξεχειλίζουν ποίηση, ποιότητα,  νότες μιας άλλης εποχής ..... 
Απλά ...λατρεύω! 


Στη γλυκύτατη ΕΚΦΡΑΣΟΥ γιατί εκφραζόμαστε μέσα από τις δημοσιεύσεις της, είναι γλυκιά και καταδεκτική, νιώθεις όμορφα περνώντας από το χώρο της!

Στην αγαπημένη freedom που αν και δεν έχει πολύ καιρό στη μπλογκόσφαιρα και δεν κάνει τακτικές δημοσιεύσεις, παρουσιάζει κείμενα συναισθηματικά και μεστά! Κείμενα που πηγάζουν από βαθιά ευαισθησία ! 



Ο κήπος της μελαγχολίας, δεν είναι για μένα καθόλου μελαγχολικός ! Είναι γαλήνιος! Περάστε, ακούστε τους ήχους και θα καταλάβετε! Είναι ένα δάσος μαγικό και μέσα εκεί κυκλοφορεί ένας Phantomas που γράφει όμορφα!

Στη συμπαθέστατη Αrmonia που είναι δημιουργική, με ποικίλη ύλη και με κλίση στα καλλιτεχνικά! Όμορφο το μπλογκ της, με φινέτσα!


Στη  mystickland γιατί κάνει ποιοτικές δημοσιεύσεις με εντυπωσιακές εικόνες και έχει όμορφη, τρυφερή γραφή! Είναι όλα αυτά μαζί: γεύσεις, στυλ, ομορφιά, ιστορίες, ιδέες. 


Αν μιλάμε για φωτογραφίες η me (maria) στο mytripssonblog  παίρνει σίγουρα το πρώτο βραβείο! Αποτυπώνει τόσο όμορφα αυτό που έχει στη σκέψη της! Μαγικές οι εικόνες της! 
Πραγματικό ταξίδι μέσα στις σελίδες της! 


Στη vailie, ένα από τα πιο δημιουργικά blog  που έχω συναντήσει! Απίστευτες, καταπληκτικές δημιουργίες...μου δίνει και μένα ιδέες....να δω μόνο πότε θα τις υλοποιήσω!

Στον Supernova που ασχολείται με θέματα αστρονομικά και όλες του οι δημοσιεύσεις είναι ενδιαφέρουσες και ενημερωτικές! Τα βιντεάκια με εικόνες από γη και ουρανό ...απλά δεν παίζονται!


Στην γλυκύτατη taelia88 που έχει ποικίλη ύλη, είναι κοινωνικότατη και μας ενημερώνει για τα πιο ενδιαφέροντα ιστολόγια που συναντά κάνοντας όμορφες παρουσιάσεις! 

Στη γλυκύτατη ΕΝΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ. Κάθε πρωί είναι η πρώτη μου επίσκεψη, πριν ανοίξω οτιδήποτε άλλο! Περνάω και παίρνω τη γαλήνη που χρειάζομαι για να ξεκινήσει όμορφα η μέρα μου στη δουλειά! 


Βραβείο και στην Αόρατη γωνιά που είναι τόσο γλυκιά και καταδεκτική ! Ένας ευγενέστατος Σεβάχ μας μπολιάζει καθημερινά με κύματα αισιοδοξίας και χαράς!

Τέλος θα δώσω ένα βραβειάκι στην γλυκύτατη marie με το μπλογκ Dreamer. Ένα περιβάλλον με αισθητική! Επιλεγμένα κείμενα από σημαντικούς δημιουργούς σε υποδέχονται στον χώρο της! Αλλά δεν ξεχωρίζει μόνο για αυτό! Διακρίνεται κυρίως για το γλυκό της λόγο και τον τρόπο που έχει να σε κάνει να αισθάνεσαι οικεία...σαν να την ξέρεις από καιρό!

Σίγουρα ξέχασα πολλούς ....Έδωσα τις πρώτες προτιμήσεις που μου ήρθαν! Έχω πάρει βραβεία από κάποιες φίλες και εδώ δεν ανταπέδωσα. Δεν ήταν βραβεία ανταπόδοσης! Είναι ιστολόγια που διαβάζω τακτικά ή που τα ξεχωρίζω για κάποιο λόγο! Δεν είμαι κριτική επιτροπή, ούτε ειδήμονας σε αυτά τα θέματα! Ήταν μια προσωπική κίνηση! ;-)

Επιφυλάσσομαι στο μέλλον να ξεχωρίσω κι άλλα ιστολόγια!
Καλημέρα και καλή Κυριακή!
airis

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

Είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας, Σεφέρης



Κάθε ένας μας ξεκινά από το μηδέν ! 
Δεν ξέρει αρχικά τίποτα! Ζει, μεγαλώνει σε μια οικογένεια, πάει σχολείο, διαβάζει, μορφώνεται,ίσως σπουδάζει κάποια επιστήμη, αποκτά εμπειρίες, συναναστρέφεται και επικοινωνεί και με άλλους, κάνει σχέσεις, έχει αποτυχίες, έχει επιτυχίες,εργάζεται, γίνεται ίσως με τη σειρά του γονιός, τσακώνεται ή συγχωρεί, οργίζεται ή μετανοεί, απελπίζεται, αισιοδοξεί...μαθαίνει!  


Μέσα από όλες αυτές τις διαδικασίες ο άνθρωπος μ α θ α ί ν ε ι και διαμορφώνει το δική του θεώρηση των πραγμάτων και το δικό του ίσως σύστημα αξιών. Πολλοί μοιάζουν σε πολλά μεταξύ τους , κανένας όμως δεν μοιάζει με κανέναν άλλον! 

Και ίσως αυτό να είναι και το πιο όμορφο σε αυτή τη ζωή : η διαφορετικότητα, η μοναδικότητα κάθε πλάσματος!
Σίγουρα πολλές από τις σκέψεις μας και τα πιστεύω μας ...ακόμα ακόμα και οι θεωρίες μας πατάνε στις σκέψεις άλλων , αυτών που διαβάσαμε, ή ακούσαμε! Είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας, λέει πολύ εύστοχα ο Σεφέρης. Δεν υπάρχει και η παρθενογένεση λένε ...το λένε για την τέχνη , το λένε και για τη φιλοσοφία και για πολλά ακόμα! 

Σίγουρα ! Αλλά μέσα από ΟΛΑ αυτά χτίζουμε το δικό μας χαρακτήρα, διαμορφώνουμε την πορεία μας, ζούμε τη ζωή που μας δόθηκε ....
Πάντα υπάρχει η ευκαιρία να γίνουμε καλύτεροι, να αλλάξουμε, να εξελιχθούμε! 

Αρκεί να αφουγκραζόμαστε τις δονήσεις γύρω μας, να έχουμε πίστη, αισιοδοξία, να τολμάμε να είμαστε ανθρώπινοι, ζωντανοί! Να μην τα παρατάμε ! Είμαστε άνθρωποι , κάνουμε πολλά λάθη, δεν είμαστε λάθος όμως!

Να μαθαίνουμε και να μαθαίνουμε ............................


Καλημέρα, 
Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους όσους περάσουν από τη γειτονιά!

airis





Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

And the Oscar goes.........


Είχα αποφασίσει πρόσφατα να μην αποδεχτώ άλλα βραβεία, προσκλήσεις-προκλήσεις και ότι αρκετά αποκάλυψα για μένα, που όπως να το κάνουμε είναι από τη δική μου τη πλευρά και όπως νομίζω εγώ ότι είμαι! - άλλοι ίσως να έλεγαν διαφορετικά πράγματα για μένα!

Αυτό, όχι γιατί είμαι ακατάδεχτη πάντως, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να ενδιαφέρει κάποιον τι μακιγιάζ προτιμώ , ποιο βιβλίο αγαπώ ή τι ζώο έχω!

Από την άλλη δεν μου αρέσει η σοβαροφάνεια. Έχω τσακωθεί μαζί της, πως το λένε! Δεν με ενδιαφέρει να συμβαδίζω με την ηλικία μου - αν και το προσπαθώ πιστέψτε με ...το παιδί όσο κι αν το κρύβω τσουκ! ξεπροβάλλει και ότι προσπαθώ να χτίσω με μιας γκρεμίζεται!  Μου αρέσει να γελάω , να κάνω πλάκες , να αυτοσαρκάζομαι και κάνω πολλές, πολλές βλακείες! Στέλνω φιλιά και αγκαλιές ακόμα και από μακριά ( αχ αυτή η κολλητή μου, μόνο μπορεί να πει τι τρελά sms έχει λάβει στο παρελθόν από μένα!) 

Whatever είπα! Αποδέχομαι τα βραβεία ...δίνονται με καλή πρόθεση (αν και ανακυκλώνονται οι ίδιες ερωτήσεις ... και ακολουθούνται συνήθως από τη υποχρέωση να τα δώσεις με τη σειρά σου σε τόσα μπλογκ, με τόσους φίλους, κλπ κλπ!  Θα σπάσω τους κανόνες και πάλι !
Θα το δείτε παρακάτω !

Το αγαπημένο blog Αρμονία μου έδωσε το βραβείο που ακολουθεί:


και πρέπει να απαντήσω στις παρακάτω ερωτήσεις : 

1. Τι σου αρέσει να φοράς πιο συχνά;  Τζιν παντελόνι και λευκό t-shirt. 

2. Τι διασκέδασες πιο πολύ; Σχολείο ή Πανεπιστήμιο;  Νομίζω ότι τη διασκέδαση την είχα στο αίμα όπου κι αν ήμουν!


3. Αγαπημένο Βιβλίο: Το έχω ξανά πει έχω αρκετά αγαπημένα , πάνω πάνω βάζω τον Μικρό πρίγκιπα- όχι για μένα δεν είναι καθόλου υπερ-εκτιμημένος. Το έχω διδάξει σε παιδιά ...είδα απίστευτα πράγματα να συμβαίνουν ...ανεπανάληπτη εμπειρία!

(Αν απαντούσε  η αστεία μου πλευρά θα έλεγα ασυζητητί ο Καστράτος του Αρκά!)

4. Ένα πράγμα το οποίο φοβάσαι; Φοβάμαι για τα δύο μου ανίψια μην πάθουν κάτι- τα έχω σαν παιδιά μου!  ( Η αστεία μου πλευρά θα έλεγε: φοβάμαι μην ξεμείνω από δίσκους ντεμακιγιάζ!)

5. Τι σε οδήγησε στο blogging; Το έχω απαντήσει ήδη εδώ  

6. Αγαπημένο προϊόν μακιγιάζ; Άι λάινερ

7. Η πιο τρυφερή ανάμνηση;  Είναι πολύ ιδιωτική στιγμή με πολλά δάκρυα χαράς , θα μου επιτρέψετε να μην την εκθέσω :)


8. Τι προτιμάς; Ελαφρύ ή "βαρύ" μακιγιάζ; Κάτι ανάμικτο - το ίδιο από το πρωί ως το βράδυ!


9. Ένα πράγμα που σου αρέσει να κάνεις περισσότερο; Να γελάω!


10. Καμία Φοβία; Κατσαρίδες!


11. Κραγιόν ή Lipgloss; Τίποτα από τα δύο ! Απαλό μολύβι κι αν !





Η φίλη Evonita με προσκάλεσε στο παιχνίδι με τα 7 ΔΕΝ. Εδώ πρωτοτύπησα πάλι .... ζήτησα από φίλες μου να μου πουν τι πιστεύουν για μένα !

Τα 7 ΔΕΝ όπως τα συγκέντρωσα από τη συμμετοχή του κοινού λοιπόν, σε τρίτο πρόσωπο :

1.Δεν αντέχει την ακαταστασία με τίποτα!
2.Δεν της αρέσει να της αλλάζουν το πρόγραμμα της.
3.Δεν μπορεί να πει ψέματα ! 
4.Δεν της αρέσει η βία και η αγένεια.
5.Δεν θα σου αρνηθεί ποτέ τη βοήθεια της.
6. Δεν βγαίνει ποτέ απεριποίητη και άβαφτη από το σπίτι ( ακόμα και για το σούπερ μάρκετ)! Έλιωσα στα γέλια .... μου το θύμισε η κολλητή μου -πόσο δίκιο έχει!
7.Δεν φοβάται τη μοναξιά !

(Είπαν κι άλλα ...με ξέρουν τόσο καλά !  Έγραψα τα 7 που έπαιξαν πιο πολύ! Εδώ κάπου θα τριγυρίζουν , θα δουν τις απαντήσεις μου !)



Η φίλη jk μου χάρισε το παρακάτω βραβείο  και την ευχαριστώ πολύ, γιατί πάντα είχα ένα ζωάκι -τουλάχιστον-στη ζωή μου!


Οι ερωτήσεις που οφείλω να απαντήσω:


1. Ποια είναι η αγαπημένη σου ράτσα σκύλων; Δεν έχω συγκεκριμένη, Μου άρεσαν πάντα τα χνουδωτά και μικρόσωμα σκυλάκια αν και δεν ήταν πάντα έτσι τα σκυλιά μου!

2. Σε ποιο ζώο έχεις ιδιαίτερη αδυναμία; Στο σκύλο! Στο κινεζικό ωροσκόπιο είμαι σκύλος!  Να παίζει ρόλο;

3. Έχεις κατοικίδια και αν ναι τι ζωάκια είναι; Τα τελευταία 2,5 χρόνια έχω ένα αρσενικό κοπροντόγκ και μόλις πρόσφατα αποκτήσαμε και ένα καθαρόαιμο θηλυκό πιτ-μπουλ!

4. Εσύ πως περνάς τα απογεύματα με τους καλύτερους φίλους; Με χαδάκια! (Φαντάζομαι ότι η ερώτηση πάει στα ζωάκια φίλους μου!)



(Με τη σειρά μου αύριο θα δώσω κι εγώ κάποιο βραβείο σε αγαπημένα blog χωρίς καμία υποχρέωση! Θα μπορούν να το πάρουν και να το τοποθετήσουν στο blog τους μαζί με την αφιέρωση που θα ακολουθεί! Αλλά επειδή χρειάζεται αρκετή εργασία να βρω τους αντίστοιχους συνδέσμους και να ειδοποιήσω τους φίλους και απόψε δεν έχω άλλο χρόνο επιφυλάσσομαι κάποια στιγμή αύριο να κάνω μια δημοσίευση αποκλειστικά για αυτό!)

Ευχαριστώ πολύ τις φίλες που μου χάρισαν τα βραβειάκια.

Σας χαιρετώ, με φιλάκια και αγκαλίτσες! ;-)

airis