Τίποτα δεν πάει χαμένο!

Για ανακύκλωση θα μιλήσουμε,

 σε δύο συνέχειες.

Μέσα από δύο (ας τις πούμε) συνθέσεις.

Σήμερα σας παρουσιάζω την πρώτη.

Είναι γνωστό πια στους φίλους εδώ, 

πως δεν πετάω εύκολα πράγματα,

καθώς πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα έρθει κι η δική τους η σειρά.

Βασικά μου αρέσει να δουλεύω με κάτι 

που οι περισσότεροι θα το πετούσαν, ως άχρηστο πια, 

γιατί νιώθω πως πονάνε και πονώ κι εγώ μαζί τους!

Έτσι χτες σκέφτηκα ότι είχα μια λαμπάδα (γάμου- του δικού μου) 

που καθόταν μέσα σε μια ντουλάπα.

(Την άλλη την έχω "τακτοποιημένη" χρόνια)

Ε ας χρησιμεύσει σε κάτι κι αυτή η δόλια, σκέφτηκα!

Μια και δυο μαζεύω τα υλικά μου...κι  ως εκείνη τη στιγμή 

δεν έχω ιδέα τι θέλω να κάνω. Το ομολογώ!

Ως συνήθως οι ιδέες (λέμε τώρα)

ξεφυτρώνουν χωρίς να προλάβω να τις συζητήσω 

με ...εμένα!

Κάνω κι εγώ λοιπόν του κεφαλιού μου!

(χρήζω άμεσης ψυχιατρικής βοήθειας;)

Ντύνω το κερί με ύφασμα, για να μην κρυώνει,

(από αυτό που προστατεύει τις γλάστρες το χειμώνα).

Και μαζεύω κοντά μου:

κορδέλα από λινάτσα, βενζινόκολλα,

κανέλες, μια γιρλάντα με πέρλες που είχα και μπάλες ποτ πουρί.

Νομίζω ότι καλά πάω....

Όλα γίνονται πανεύκολα με καρφιτσούλες που εισχωρούν 

άνετα στο κερί και δεν φαίνονται στο μάτι.

Μια λωρίδα πάνω , μία κάτω

και στο πλάι κίονες από κανέλες.

Το μπουκαλάκι μπήκε δίπλα ως μέτρο σύγκρισης...

Δεν είναι διαφήμιση!

Το να βρει τη θέση του στο σαλόνι μου.... 

το πιο εύκολο!

Μέσα σε μια πιατέλα μπήκαν και τα υπόλοιπα 

στολίδια και βουαλά!

Νομίζω πως η λαμπάδα είναι απόλυτα ευτυχισμένη.

Κι εγώ επίσης!

Καλημέρα σας 

Καλή εβδομάδα εύχομαι!

@ριστέα

(συνεχίζεται)

 ΥΓ: Εσείς (οι παντρεμένες φιλενάδες)
 τι τις κάνατε τις λαμπάδες σας άσχετα από την κατάληξη του γάμου;