Πώς είναι άραγε να φέρνεις άνω κάτω την καθημερινότητά σου
Να σκοτώνεις τη ρουτίνα σου
Να γιορτάζεις με τεμπελιές
Ώρες πολλές αναρωτιέμαι αν η ραστώνη έχει γεύση
Υφή μήπως;
Άρωμα; Τι άρωμα να αποπνέει άραγε
αν δεχτούμε ότι μπορεί να έχει άρωμα;
Αλήθεια πείτε μου, τι χρώμα έχουν οι διακοπές;
Γαλάζιο πολύ και κίτρινο του ήλιου
και φεγγαρόφωτα που αστράφτουν
κάνοντας τη νύχτα, μέρα
κάνοντας τη νύχτα, μέρα
και άσπρες γραμμές να σκίζουνε τα σκοτεινά πελάγη
Έτσι έφτιαξα το κάδρο στο μυαλό μου...
Από όσα στη σκέψη αμυδρά έχω πια
Από όσα στη σκέψη αμυδρά έχω πια
Με τις εικόνες αυτές τα βλέφαρα θα κλείσω κι απόψε
ξαπλώνοντας στη ψιλή άμμο
κατάγυμνη
μέχρι ο ήλιος να με κάψει
κατάγυμνη
μέχρι ο ήλιος να με κάψει
ψάχνοντας με αγωνία το πρωί να βρω
ένα σημάδι στο κορμί μου
ένα σημάδι στο κορμί μου
που να μαρτυρά ότι το καλοκαίρι δεν πέρασε
σιωπηρά,
σύρριζα έξω από την αυλόπορτα
για μένα
σιωπηρά,
σύρριζα έξω από την αυλόπορτα
για μένα
@ριστέα
Μεταφέρω κι αφήνω εδώ
μερικά "ακυβέρνητα" φιλιά στους φίλους που γνωρίζουν
κι αγαπούν ... Πέτρο!