Nude : Γυμνή πρόκληση! ( Φιλοξενία)

When she raises her eyelids it’s as if she were taking off all her clothes  
  Sidonie-Gabrielle Colette

Νέα πρόκληση στη γειτονιά
Nude!
by Μαρλέν!
"Να εμπνευστούμε από τη φράση της Κολέτ, 
μία φωτογραφία 
(δίνονται δύο)
και τη λέξη
γυμνό".

"Θέμα, να γραφτούν κείμενα για το γυμνό. 
Κι επειδή πολλοί φίλοι είναι και ταλέντα στην ζωγραφική, 
όποιος επιθυμεί ευχαρίστως συμμετέχει και με ένα ζωγραφικό πίνακα 
από τα χεράκια του!! 
Όπως θέλετε, όσο εκτεθειμένο ή καλυμμένο το εμπνευστείτε το γυμνό"

Δήλωσαν συμμετοχή οι ατρόμητοι φίλοι!

Γιάννης με το blog http://cinefil.pblogs.gr/

Μαρία με το blog http://www.toapagio.blogspot.gr/
Μαρία με το blog http://mytripssonblog.blogspot.gr/
Αριστέα με το blog http://princess-airis.blogspot.gr/
Χαρά με το blog http://kantomagapi.blogspot.gr/
Παλόμα με το blog http://palomita-in-stars.blogspot.gr/
Αλεξάνδρα με το blog http://womaninblogs2.blogspot.gr/
Μαρία-Ελενα με το blog http://maria-elena-jewellery.blogspot.gr

Ελένη Φλογερά με το blog http://stamonopatiatisfantasias.blogspot.gr/

Χριστίνα με το blog http://butterfly-butterflysworld.blogspot.gr/

Λίγοι, αλλά έτοιμοι για όλα!

Το χορό ανοίγει σήμερα ο Γιάννης, (Giannis Pit) τον οποίο με χαρά φιλοξενώ.

Γιατί τον φιλοξενώ;
Γιατί το μπλογκ του είναι καθαρά κινηματογραφικού ενδιαφέροντος, 
το δικό μου σηκώνει διάφορα στους ώμους του!
Γνωρίστε τον Γιάννη μέσα από τις λέξεις του, σχολιάστε του και θα σας απαντήσει!
Εγώ παίρνω αναγκαστικό ρεπό σήμερα 
για να απαντήσω στα χθεσινά, υπέροχα σχόλια σας!

ΓΥΜΝΟ...

Ένας “μύθος”, ένα βίωμα, μια πραγματικότητα, μια αίσθηση.....
Ένα βίωμα που σπάνια ολόγυρά του βλέπεις τόσες μα τόσες πολλές προσεγγίσεις και θεωρήσεις...
Το ΓΥΜΝΟ ΣΩΜΑ λοιπόν......
τι αντιπροσωπεύει, τι δίνει, τι αισθήματα προκαλεί, ποιες σκέψεις γεννά, ποια αντανακλαστικά στη σκέψη και στις αισθήσεις μας μπαίνουν σε κίνηση στη θέασή του...

Γεγονός ένα: Πάνω του το “Γυμνό”, εδώ και αιώνες, συγκέντρωσε τα “πυρά” όλων εκείνων των σκοταδιστικών προσεγγίσεων που ειπώθηκαν κάτω από το βολικό ένδυμα της θρησκείας. Και μάλιστα εκείνων των μεγάλων Μονοθεϊστικών.
Στα αρχαία κλασικά Ελληνικά χρόνια, το Γυμνό υπήρξε συνώνυμο του κάλους, της αρμονίας των αισθήσεων, του έρωτα, της ηδονικής επαφής, της ανθρώπινης φυσικής οντότητα, όπως ακριβώς αυτή είναι και δίνεται από τη Μάνα Φύση και Γη.

Το Γυμνό λατρεύτηκε, τιμήθηκε, προσεγγίστηκε με τρόπο λεύτερο αναζητώντας και εκείνο τις δικές του ισορροπίες και αρμονίες στη ζωή των ανθρώπων.

Και .....ω του θαύματος, το πέρασμα των χρόνων, το δυνάμωμα της ιδιοκτησίας, η ένταση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, ο εξανδραποδισμός των αισθήσεων έδωσε τη θέση του στην δαιμονοποίηση και στην ενοχοποίηση του Γυμνού και του άμεσα σχετιζόμενου με το βίωμα αυτό, του έρωτα δηλαδή, ως “απαγορευμένου καρπού”, ως “προπατορικού αμαρτήματος” που εκδίωξε τον άνθρωπο από τον “παράδεισο”.

Και βέβαια στην καθημερινή μας ζωή, το Γυμνό ανάμεσα και στην Οικογένεια των ανθρώπων, στη κλειστή τους διαβίωση, έγινε “ΕΝΟΧΗ”, έγινε “ΝΤΡΟΠΗ”, ντύθηκε με την ηθική του “κακού” να κυκλοφορούμε γυμνοί σε εσωτερικές προσωπικές μας στιγμές.

Κακά τα ψέματα, το γυμνό είναι συνυφασμένο με την ερωτική επαφή, με το κόσμο των ηδονών. Και καθώς η ανθρώπινη εκμετάλλευση μεγάλωνε, το πέπλο του σκοταδιού και η καταδίκη κάθε σωματικής επαφής βάθαινε και αυτή.

Στο προσωπικό μου Ιστολόγιο, το CINEFIL, έχω παραθέσει τη προσωπική άποψη ανάμεσα σε άλλες για το Γυμνό και τη θέση του στις αισθήσεις μας αλλά και στην Τέχνη.

Στο θέμα μου ένα ταξίδι στον ελληνικό,ερωτικό,αισθησιακό κινηματογράφο παρέθεσα ένα σύνθετο εξειδικευμένο θέμα πάνω στο ΓΥΜΝΟ αυτή τη φορά μέσα από τον ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ και τη διαδρομή του.

Ερμηνεύοντας σε διάσταση τον ΜΠΑΜΠΗ ΑΚΤΣΟΓΛΟΥ, πάνω στη μελέτη του για το ΓΥΜΝΟ στον ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ, δίνοντας πιο ελεύθερη τη διάσταση γενικά του ΓΥΜΝΟΥ στις αισθήσεις μας, μπορούμε να πούμε ότι το ΓΥΜΝΟ βασίζεται στην αντίρροπη σχέση του Υποκειμένου που κοιτά και του Γυμνού Αντικειμένου. Αυτή είναι μια διαλεκτική σχέση Πόθου και αισθήσεων διάχυτη και στα δύο μέρη.
Τι γίνεται όμως όταν οι αισθήσεις μας επικεντρώνονται πάνω σε ένα Γυμνό σώμα ;
Από τη μία υπάρχει το βίωμα, το ζωντανό, το ενεργητικό, η συμμετοχή, το παραπάνω, η εξέλιξη και από την άλλη η ΤΕΧΝΗ.
Όσον αφορά τη ζωή το γυμνό θα λειτουργήσει σαν ελιξίριο των αισθήσεων, σαν κινητήρια δύναμη να τρέξει το αίμα στις ..φλέβες μας πιο γρήγορα.
Άμεσα θα διατυπώσετε το ερώτημα: “Ναι.....και αν το γυμνό είναι ακαλαίσθητο ;” Να το μεγάλο θέμα......! να η ΠΑΙΔΕΙΑ τώρα που έρχεται να συνδεθεί με τις αισθήσεις.

Μάθαμε να πορευόμαστε και να αγαπάμε το σώμα μας γυμνό ; μάθαμε να ζούμε με την ακμή και την φυσιολογική παρακμή του ; μάθαμε να φροντίζουμε τις αδυναμίες μου όχι δίκην “ψώνιου” αλλά δίκην ενός φυσικού κόσμου που “μας κουβαλά” και απαιτεί το σεβασμό και προσοχή μας ;
Μάθαμε ότι το ακαλαίσθητο δεν είναι απορριπτέο ηθικά ; Μάθαμε ότι το ΓΥΜΝΟ δεν είναι μονάχα το εξιδανικευμένο αρμονικό σώμα αλλά ΚΑΘΕ σώμα και μπορούμε να συνυπάρξουμε με αυτό ;

Και τότε το ΓΥΜΝΟ θα μας πάει στο επόμενο βήμα. Στην απελευθέρωση των αισθήσεων, στις φυσικές ανάσες, στην ζωή μέσα στη φύση, το υγρό η εναέριο στοιχείο. Και ένα βήμα πιο κάτω ; το ΓΥΜΝΟ θα μας πάει στην ερωτική επαφή, κάθε είδους, χωρίς τα “πρέπει” και τα “δήθεν” γιατί πέραν των δεδηλωμένων πρόδηλων παραβατικών συμπεριφορών ο όρος “ανωμαλία” στο Γυμνό και στην ερωτική επαφή δεν υφίσταται αν τυγχάνει της σεβαστής αποδοχής των ανθρώπων που σμίγουν.

Και το “άλλο” ΓΥΜΝΟ είναι αυτό της ΤΕΧΝΗΣ. Αυτό που θα λειτουργήσει σαν αισθησιακή “καμπάνα” είτε στην εικαστική τέχνη (ζωγραφική, γλυπτική), είτε θα λειτουργήσει εκφραστικά συναισθηματικά (Λογοτεχνία, ποίηση), είτε θα μας πάει σε πιο άμεσες μορφές του “ηδονοβλεψία” (Κινηματογράφος).

Και μιας και αναφέρθηκα στο ΓΥΜΝΟ του ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ όπως συνεχίζει ο ΑΚΤΣΟΓΛΟΥ: “Το κινηματογραφικό κάδρο γίνεται ένα, κατά κυριολεξία, ερωτικό γυμνό σώμα, που επιδεικνύεται μπροστά στο αδηφάγο βλέμμα και τη λίμπιντο του θεατή”.

Και όπως γράφει ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ: “Ένα σώμα γυμνό είναι η μοναδική προέκταση της νοητής γραμμής που μας ενώνει με το μυστήριο

Θέλω να ευχαριστήσω την Αριστέα για την ζεστή φιλοξενία της και την Μαριλένα, που μας έδωσε τη δυνατότητα να εκφράσουμε τις προσωπικές απόψεις πάνω στο θέμα του ΓΥΜΝΟΥ, στο μυστήριό του, στη μαγεία των αισθήσεων που αναδεικνύει, στις γεμάτες ζωή, ηδονές που ανεβάζει στα σώματα και στις σκέψεις μας δίνοντάς μας τη δυνατότητα να πάμε στο σκαλί εκείνο του επόμενου βήματος, να ζήσουμε την τελετουργία της επαφής των σωμάτων..

Giannis Pit
CINEFIL http://cinefil.pblogs.gr/
και http://cinefil-net.blogspot.gr/

Σύντομα και η δική μου συμμετοχή.
Η πρόκληση είναι ακόμα ανοιχτή ...
Δηλώστε συμμετοχή στης Μαριλένας.
Καλή σας μέρα
@