Ιστορίες του Καφενέ #3: Κεράσματα στον καφενέ

Φιλοξενία ιστορίας σήμερα

του αγαπητού (άστεγου φίλου) Τάσου Κάβουρα,
πρώην λαθρεπιβάτης

(ο οποίος έχει φιλοξενηθεί και στο παρελθόν εδώ)
Καλό μήνα σε όλους!
@

               
Κεράσματα στον καφενέ

Η μακαρίτισσα η μάνα μου έλεγε:
«...σε κερνάω και να με κερνάς , ο καφές είναι παρέα ...»
Ορθόν. Αν σε κεράσω μια , δύο , τρείς , δίχως να με κεράσεις και εσύ πάει η παρέα χάνεται ....

Στο καφενείο δεν πηγαίνεις για να μελετήσεις Κάφκα ούτε και να ακούσεις Μότσαρτ. Το σπουδαιότερο η παρέα. Και φυσικά κεράσματα. Πολλών ειδών κεράσματα....

Ποδόσφαιρο έχει. Ποδόσφαιρο θα δεις. 
Τι και αν έχεις στο σπίτι nova , ή OTEsport , εσύ εκεί στο καφενείο. Πως αλλιώς θα απολαύσεις τον Βασίλη όταν βάζει γκολ ο Ολυμπιακός.... Τελευταία έχει στραβώσει η εικόνα της ομάδας αλλά αυτό και αν είναι για μας.
-    «Κώστα , κέρνα τον Βασίλη....»
-    «Με κερνάς για να μην σας την πω πάλι σήμερα.... κρυφοβάζελοι όλοι σας»....
Πληρώνεις τελικά περίπου όσο το εισιτήριο να πας στο γήπεδο αλλά απολαμβάνεις παρέα. Και περιμένεις μέχρι τον επόμενο αγώνα να κάτσει η στραβή για τον Ολυμπιακό και ο Βασίλης να τα βάζει με όλους και με όλα. Από τον διαιτητή , την τύχη που κοιτάει αλλού , μέχρι το δρεπάνι αμυντικό της αντίπαλης ομάδας. Εκείνες τις μοναδικές στιγμές όλο το καφενείο είναι στα κάγκελα....

Όταν δεν έχει ποδόσφαιρο η παρέα εξίσου δυναμική και ενδιαφέρουσα.

-    «Κώστα , κέρνα τον Γιώργο»....
-    «Στην υγειά σου .....»
Και αρχίζει τη κουβέντα ο Γιώργος με ένα πλατύ χαμόγελο και ας κάθεται σε διπλανό τραπέζι. Ξέμεινε στα μέρη μας από το 2010. Δούλευε σε εταιρείες. Τελείωσε η δουλειά δεν είχε που να πάει , δεν είχε κανένα να τον περιμένει , βρήκε απάγκιο στη μικρή μας πόλη. Περασμένα τα 50 , λέω εγώ , γιατί η κούραση στο πρόσωπό του και η ατημέλητη παρουσία του δεν σε αφήνουν να το προσδιορίσεις. Κάθεται σε μια γωνιά στο καφενείο από πολύ πρωί και περιμένει. Καφέ πίνει μόνο αν κάποιος τον κεράσει. Δεν έχει χρήματα , μένει σε ένα δωμάτιο που του έχουν
παραχωρήσει και φαγητό από τα συσσίτια της εκκλησίας. Αν κάποιος θέλει κάποια ευκαιριακή μικροδουλίτσα σηκώνεται δίχως να ρωτήσει καν τι είναι ούτε τι χρήματα θα πάρει. Καθάρισμα χόρτων , σόμπας , τζακιού , κόψιμο ξύλων... Το πεντάευρο είναι μπουναμάς...

-    «Κώστα , κέρνα τον Θανάση»....
-    .....
Ο Θανάσης δεν θα τα καταφέρει να σε χαιρετίσει. Αυτό το ξέρεις.
Ίσως είναι ο αγνότερος όλων. Σε κοιτάζει στα μάτια και περιμένει να καθίσεις και στο δικό του τραπέζι. Έχει αρκετά θέματα υγείας. Δουλεύει όμως σε δημόσια Υπηρεσία. Έχει μπει με ειδικό καθεστώς. Θα σου μιλήσει για όλους τους προϊστάμενους και συναδέλφους του. Κάποιοι του δημιουργούν «προβλήματα». 
-    «αν μπορώ να βοηθήσω θέλω να μου το πεις....»
-    ..... , δεν μιλάει , μόνο σου χτυπάει τη πλάτη με ένα τεράστιο χαμόγελο. 
Ποτέ δεν θα σου ζητήσει τίποτα αλλά στο δρόμο όπου και να σε συναντήσει θα σε σταματήσει και θα σου πει χίλια ευχαριστώ ????

Στο καφενείο απαραίτητα περνάει και ο μικροπολιτικός. Κάθεται δίχως να σε ρωτήσει ποτέ αν τον θέλεις στη παρέα ή αν έχεις κάποια κουβέντα με άλλον. Η παρουσία του επιβάλλεται από τον τίτλο. Σύμβουλος τάδε νομικού προσώπου .... Άπα πα , τρέλα ...Άπαιχτος.
-    «Κώστα , κέρνα τον κ. Μάκη»....
-    «Μάκη σκέτο , που λες έχω να σας πω....»
Κερνάει εν τω μεταξύ ο Μάκης και το διπλανό τραπέζι , ένεκα που τον ψήφισαν στις εκλογές και τελικά πληρώνεις εσύ και αυτούς τους καφέδες ένεκα καλών τρόπων φιλοξενίας στο τραπέζι σου...
Όσο για το επίπεδο κουβέντας. Έχει ο Μάκης ένα μόνο θέμα , στο οποίο και πρωταγωνίστησε και το ξεκινάει , και το φλυαρεί , και το φιλοσοφεί , και μετά από λίγο πάλι φέρτα να τα αρμέξουμε ... Πάει η μέρα.

Λόγω της κρίσης όμως πολλά άλλαξαν και στο καφενείο. Τα μικρά τραπεζάκια όλο και αραιώνουν και αποκτούν πιο πολλούς μοναχικούς πελάτες. 
Ακόμα και οι διάλογοι επιπέδου καφενείου άλλαξαν τη χροιά τους. Κυριολεκτώ....

Περνούσα πριν τη κρίση απέξω και με προσκαλούσαν... 
-    «Τάσο , έλα να σε κεράσουμε....»
Τελευταία περνάω από το απέναντι πεζοδρόμιο , με βλέπουν και μου φωνάζουν...
-    «Τάσο , κόπιασε να κεράσεις .... τι περνάς απόμακρα....»

Και πόσα θα αλλάξουν ακόμα ???.. Αυτό περισσότερο συλλογιέμαι , και αγωνίζομαι για το καλύτερο....  
Τάσος Κάβουρας

Οι ως τώρα δημοσιευμένες ιστορίες μας είναι:

1.Οδοιπορικό στα καφενεδάκια της μνήμης , από Κεράσια και Κρίνοι

2. Στήριξε με στ' όνειρο, Ινώ, Σκιάθος
3. Κάπου στο παλιό καφέ, Evonita
4.Όταν γράφει η ζωή. e - periodiko mas official (από την Μαρίνα)
5.Σ' ένα πλωτό καφενεδάκι, Πύλαρος ( Γαβριήλ Παναγιωσούλης)
6.Νοθεία στον καφέ, Δημήτρης Ασλάνογλου
7.Ήταν ένας ποδοσφαιρικός αγώνας, Λάουρα
8.Μια Παρασκευή για όνειρο, Η blogger της διπλανής πόρτας (Μαρίνα)
9. Ήτανε νιος! (Έμμετρος καφενές) Σμαραγδένια Ρούλα 
10.Απόγεμα στον καφενέ, dennis kontarinis (φιλοξενείται 
στης Έλενας Λ. λόγω τεχνικών προβλημάτων στο μπλογκ του)
11.Αμόλα Καλούμπα, mytripsonblog (me maria)
12.Η Κρυφή γοητεία της φιλανθρωπίας, Μαζεστίξ 
13.Καφενείο-ταβέρνα "Ο Κάκιας" Λάχεσις (Νίκη)
14.Χαμογέλα, μας βλέπουν, Μαρία Κανελλάκη
15.Ημιτελής Συμφωνία, Levina Vil
16.Η φωλιά του κούκου, Μαρία Νι
17.Παραγγελιά κάνεις στον καφέ, όχι στη ζωή!, Μαρίνα
από το e - periodiko mas official, (2η Συμμετοχή)
18. Στων αγγέλων τα μπουζούκια , Ακυβέρνητος (Πέτρος)
19.Ανεξάλειπτο αντάμωμα, Lysippe
20. Στον καφέ του Έρωτα, Κλαυδία
21.Ο παρατηρητής, @ριστέα
22.Κυρία, σας αγαπάω!, Γλαύκη
23.Παρίσι-Πλάκα, Κατερίνα Βερίγκα
24.Μια συμβουλή, μικρούλα, Nastenka, Αναστασία