Η μέρα που χαμογέλασε ο κόσμος

Η μέρα που χαμογέλασε ο κόσμος

Είναι η μέρα που βγήκες από τον κόσμο σου

και προσπάθησες να πλησιάσεις τον δικό του 

Η μέρα που αποδέχτηκες

Χωρίς επίκριση

Με μια τεράστια αγκαλιά

Η μέρα που χαμογέλασε ο κόσμος

Είναι η μέρα που ήσουν δίπλα στον πόνο του

Που ιχνηλάτησες τα σημάδια της ψυχής του

Που αφουγκράστηκες τις σιωπές του

Και γήτευσες με ένα χάδι την ταραχή της ψυχής του

Είναι η μέρα που θέλησες να μάθεις

τι αγαπά, τι ονειρεύεται, τι φοβάται

Είναι η μέρα που ρώτησες για το τι ένιωσε και όχι τι έκανε

Και άκουσες με αμέριστη προσοχή

Η μέρα που χαμογέλασε ο κόσμος 

Είναι η μέρα που ένα ακόμα παιδί 

Βρήκε παρηγοριά, ανακούφιση, γαλήνη

Είναι η μέρα που  έδωσες το χαμόγελο σου

Και πήρες πίσω ένα δικό του,
ανεκτίμητο δώρο!

Η μέρα που χαμογέλασε ο κόσμος

Είναι η μέρα που σώθηκε ένα παιδί

Γιατί εσύ, ήσουν Εκεί!

@ριστέα

Πριν λίγες μέρες είχα γράψει το ποίημα
Η μέρα που χάθηκε ο κόσμος.
Νομίζω πως εκείνο το ποίημα μου ήταν λειψό.
Γιατί μιλούσε για τη μία πλευρά του φεγγαριού.
Σήμερα έδωσα και την άλλη πλευρά,θέλοντας να πιστεύω
πως θα κάνουμε τα αδύνατα για να χαμογελάει τούτος ο κόσμος!
Σας ευχαριστώ που είστε εδώ παρ' όλη τη σιωπή μου...
Σας στέλνω όλη τη θετική μου ενέργεια..