Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2015

Μικρή Χριστουγεννιάτικη Ιστορία: Η Ζωή είναι το ταξίδι!


Κάποια περασμένα Χριστούγεννα. Μέρες γιορτής και οικογενειακής θαλπωρής. Όταν όλοι χαμογελούν και χαίρονται δίπλα στο στολισμένο τους δέντρο , ανοίγοντας δώρα και μοιράζοντας αγκαλιές, αυτή ξεστολίζει. Με δάκρυα στα μάτια δεν βλέπει τις αυτοκόλλητες ταινίες για να βγάλει προσεκτικά τα φωτάκια. Ποιος νοιάζεται; Τα ξεριζώνει βίαια και άτακτα, αδιαφορώντας αν χαλάσουν, όπως πριν λίγη ώρα ξερίζωσαν βάναυσα τη ψυχή της, τα λόγια του: "Δεν είμαι ευτυχισμένος, Και δεν είσαι ούτε και εσύ. Γιατί δεν το παραδέχεσαι; Νομίζω ότι το ταξίδι μας έχει ήδη τελειώσει!"

Τα μαζεύει όλα όπως-όπως. Καμία σειρά και τάξη. Τα πετάει όλα μέσα σ΄ένα κουτί. Σκέφτεται να το κάψει. Να μην της θυμίζει τίποτα ότι είναι γιορτή. Γιορτή αγάπης! Τι ειρωνεία! Η αγάπη της τελείωσε τις άγιες αυτές μέρες που όλοι είθισται να δίνουν και να παίρνουν αγάπη!. 
Δεν νομίζει ότι θα γιορτάσει πάλι Χριστούγεννα. Είναι βέβαιη. Δεν θα γιορτάσει ποτέ ξανά!
Αυτό που έτρεμε περισσότερο στη ζωή της συνέβη τόσο αναπάντεχα και τόσο άκαιρα!
Καταβάθος γνωρίζει ότι δεν ήταν καθόλου αναπάντεχα. Όσο για το άκαιρα... πότε αλήθεια είναι η σωστή στιγμή για να χωρίσει κανείς;
Ποτέ δεν θα ήταν έτοιμη για αυτόν τον αποχωρισμό. Αλλά να, μια καινούργια χρονιά ξεκινάει και η αρχή της είναι ήδη προδιαγεγραμμένη. Μέσα στον πόνο και στο βαθύ σκοτάδι. 
Μέσα στην ανασφάλεια και στον τρόμο μιας άδειας ζωής! 
Ο φόβος της μοναξιάς την τραντάζει συθέμελα. 
Πώς θα το αντέξει άραγε αυτό; Δεν έμαθε ποτέ της ως τώρα μόνη!

Όλα της φαντάζουν αστεία, γελοία σχεδόν. Γιατί στολίζουν οι άνθρωποι; Το ξεστόλισμα μετά δεν είναι πάλι ένας μικρός αποχωρισμός; αναρωτιέται!
Τα αγγελάκια στο δέντρο της χαμογελούν και εκείνη θυμώνει όλο και περισσότερο.
Μία γρήγορη σκέψη περνάει από το σαλεμένο της μυαλό: να τα πετάξει όλα στη φωτιά. 
Παρέα και τα πράγματά του. Να τον πονέσει όσο την πόνεσε η απόφασή του. Το μυαλό σκαρφίζεται σκηνές έκρηξης και οργής ...
Μέχρι να επιστρέψει αυτός, αργά το βράδυ, όπως της είχε πει, να πάρει τα πράγματα του, έχει ήδη μετανιώσει. Η οργή έχει καταλαγιάσει μέσα της και το μόνο που θέλει είναι να κουρνιάσει σαν πληγωμένο ζώο στην αγκαλιά του. 
Δεν μπορεί όμως πια. Δεν έχει το δικαίωμα. 
Δεν είναι πια μαζί ! Με μια απόφαση, δεν είναι πια ζευγάρι. 
Χτες είχε τα πάντα : ασφάλεια, αγάπη, παρέα, ένα στολισμένο σπίτι, γιορτή.
Σήμερα δεν έχει τίποτα: είναι μόνη, φοβάται, σε ένα άδειο, τσακισμένο σπίτι, γεμάτο πένθος!
Σε λίγο και γεμάτο φαντάσματα. 
Θέλει να μην υπάρχει. Να μην βλέπει. Η γωνιά του θα είναι άδεια, η ντουλάπα του επίσης. 
Το κρεβάτι θα είναι τεράστιο για μία μόνη ψυχή. Πώς θα αντέξει όλα αυτά;
Δάκρυα, πόνος, μοναξιά, πόνος, δάκρυα,πολλά δάκρυα, θλίψη, βουβαμάρα, πόνος, δυσκολίες...
Μαθήματα. Ζωή. 

Θα περάσει πολλά. Αλλά θα μάθει επίσης πολλά στην πορεία.Και θα σταθεί και πάλι όρθια!
Αυτός είναι ο δρόμος: Πτώση. Ανηφόρα. Γολγοθάς. Σταύρωση. Ανάσταση. Ζωή!
......................................................................................................


Χριστούγεννα πάλι. Σήμερα.
Κάποια χρόνια μεσολάβησαν.
Η ηρωίδα μας ξανά στο σήμερα. Κάθεται δίπλα στο στολισμένο της δέντρο και χαμογελά με αγαλλίαση.
Τριγυρίζει στα ίδια δωμάτια, όπως τότε, μόνο που τώρα είναι όλα στολισμένα με τάξη και προσοχή. Δεν κράτησε το λόγο της! Συνέχισε να στολίζει. Να γιορτάζει! 

Πολύχρωμα φωτάκια παντού... Όλα στο κόκκινο των Χριστουγέννων.Το χρυσό τυλίγει τα πάντα μ' ένα μαγικό πέπλο. Τα μάτια της δεν είναι θολά από δάκρυα και έτσι ξεκάθαρα κι απόλυτα ήρεμη, απολαμβάνει.
Μόνη. Αλλά γεμάτη. Χαρούμενη. Έχει κερδίσει το στοίχημα. Έχει κερδίσει την πίστη στον εαυτό της. Δεν έχει ανάγκη εκείνον και κανέναν άλλον για να νιώθει πλήρης. Μπορεί να δίνει και να μην αδειάζει ποτέ. 
Είναι που η αγάπη μαλακώνει τη ψυχή. Συγχωράει. Και βρίσκει πάντα δρόμους. Κι όσο δίνεις, τόσο γεμίζεις.

Το ποτήρι άδειασε.... 
Η φωτιά έσβησε.
Σβήνει και τα τελευταία φώτα και αποχωρεί σιγοτραγουδώντας.... 
"γέρε χρόνε φύγε τώρα πάει η δική σου η σειρά ...♫ ♪ ♫

Κρυφογελάει!
Το ταξίδι δεν τελείωσε...
Γιατί η Ζωή είναι το ταξίδι!


Η Ζωή θα είναι πάντα το καλύτερο δώρο!

Αυτή ήταν η δική μου (δεύτερη) συμμετοχή 
στη Μικρή Χριστουγεννιάτικη Ιστορία μας.

Το ταξίδι, ω ναι, συνεχίζεται....☺

Φιλιά κατάμουτρα!
@ριστέα

Μικρή Χριστουγεννιάτικη Ιστορία


Διαβάστε σήμερα επίσης ,
Γράμμα στον Αη Βασίλη
από τη mariakat, στο My Dreamland

κι από χτες όσοι τις χάσατε

 από τη des tzav, στο Μαμά σε κρίση
Το αστέρι που ήθελε να γίνει αληθινό
και 
από τον Γαβριήλ Παναγιωσούλη, στον Pylaro


παρακολουθείστε όλες 
τις Χριστουγεννιάτικες ιστορίες μας

Στης Μαρίας μας (me maria) πέρασες που μας έχει το Παιχνίδι των λέξεων
με 19 υπέροχες συμμετοχές

Στης άλλης Μαρίας μας (Νικολάου) που έχει στο Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά
το 19ο Φωτογραφίζειν
και 
στο Κείμενο τις 25 Λέξεις;

Η μπλογκογειτονιά μας γράφει, δημιουργεί, στιγμή δεν ησυχάζει!


76 σχόλια:

  1. Να σου πω κυρία μου,τι φταίμε Χριστουγεννιάτικα να κλαίμε εμείς ε;;;;;;;;;
    Ψυχοπλακώθηκα πρωί πρωί! Κανόνισε να με ανταμείψεις με χιουμοριστικη ανάρτηση λίαν συντόμως ή έστω απο κοντα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλέ αφού έχει το πιο αισιόδοξο κλείσιμο!
      Να έρθεις εδώ. Έχω φουντώσει 4 μέρες το τζάκι και σε περιμένω! (χωρίς γλυκό !!)

      Διαγραφή
  2. Όλα στο κόκκινο των Χριστουγέννων...αυτό κράτησα γιατί είναι μια ελπίδα να μπορείς να συνεχίζεις το ταξίδι της ζωής έστω και μόνος σου...υπέροχη και αληθινη θα έλεγα ιστορία Αριστέα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα! Στενοχωρήθηκα λιγάκι, αλλά μου άρεσε το αισιόδοξο μήνυμα στο τέλος. Χάρηκα που η ηρωίδα σου πάλεψε και κέρδισε ξανά τον εαυτό της. Όντως η ζωή είναι το ταξίδι...
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η ζωή είναι βέβαια το ταξίδι και πάντα οι δυσκολίες μας κάνουν πιο δυνατούς για να συνεχίσουμε !! Τα φιλιά μου !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εξαιρετικό Αριστέα μου. Αλήθεια έχει γλύκα η ζωή, ακόμη και στα δύσκολά της... σε φιλώ με αγάπη !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Σταυρούλα μου!
      Αλίμονο αν τα παρατούσαμε στα δύσκολα... Πώς αλλιώς θα απολαμβάναμε τη γλύκα της ζωής!
      Πολλά φιλιά♥

      Διαγραφή
  6. Έτσι είναι, όσο δίνεις ποτέ δεν αδειάζεις! Μου άρεσε πολύ που ήρθαμε στο σήμερα και είδαμε την ηρωίδα να έχει ξεπεράσει το Γολγοθά της και να είναι ευτυχισμένη. Πραγματικά, αληθινά ευτυχισμένη :-)
    Όλα είναι μέσα στη ζωή και όσο και αν τα βλέπουμε μαύρα την ώρα της κρίσης, τελικά επιβιώνουμε και γινόμαστε καλύτεροι!
    Σε φιλώ γλυκά Αριστούλι μου!
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνούμε απόλυτα Κατερινιώ μου!
      Όλα είναι μέσα στη ζωή :))
      Πολλά φιλάκια καρδούλα μου ♥

      Διαγραφή
  7. Πως γυρνά έτσι η ζωή...
    Να ΄σαι καλά Αριστέα μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Το ωραιότερο δώρο είναι η ίδια η ζωή, ακόμα κι αν μας φέρεται σκληρά, είναι δώρο που μας δόθηκε και πρέπει να το χαρούμε και να το εκτιμήσουμε! Υπέροχη ιστορία Αριστέα μου!
    Σε φιλώ γλυκά!

    Υ.Γ. Έχω χάσει πάρα πολλά από την blogογειτονιά. Εδώ Εγώ αργώ να ανεβάσω ανάρτηση στο δικό μου blog και έχω ένα σωρό... ευτυχώς έχουεμ κι εσένα με τις ενημερώσεις σου. Πάω να διαβάσω τους blogοφίλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου το έχω προσέξει ότι έχεις χαθεί.
      Εύχομαι να είναι για καλό!
      Πολλά φιλάκια ♥

      Διαγραφή
  9. Ναι, αυτή είναι η ζωή και μόνο ένα "ολοκληρωμένο" άτομο μπορεί να πιστέψει σ' αυτήν ακόμα κι όταν έρθουν αναποδιές.. ακόμα κι όταν καεί στην φωτιά της!
    Πολύ όμορφη ανάρτηση :))

    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είπες μεγάλη κουβέντα Τζίνα μου:"ολοκληρωμένο" άτομο! Ένα άτομο που τα έχει βρει με τον εαυτό του, έχει φθάσει στην επίγνωση και προσπαθεί να το δουλέψει μέσα του!
      Η ακριβώς αντίθετη αντιμετώπιση δείχνει ανωριμότητα !
      Να'σαι καλά!
      Φιλάκια πολλά!♥

      Διαγραφή
  10. Σφιχτή αφήγηση, χωρίς περιττά εκφραστικά στολίδια.
    Δυνατή περιγραφή των έντονων συναισθημάτων τής ηρωίδας.
    Το μεγαλείο τού διηγήματος, η κατακλείδα του: «Το ταξίδι δεν τελείωσε… Γιατί η ζωή συνεχίζεται!».
    Χαιρετίζω το ωραίο μήνυμα που εκπέμπεις, Αριστέα.
    Θα μου επιτρέψεις λίγη κατάχρηση του χώρου σου, να επισυνάψω στίχους μου, δημοσιευμένους πριν 4 χρόνια στο μπλογκ μου. Νομίζω «συνομιλούν» με το διήγημά σου:

    Ανυποχώρητα
    Όσο κι αν είναι βαθιά η πληγή,
    όσο κι αν είναι ο πόνος οξύς,
    μη φοβηθείς, μη σκεφτείς τη φυγή,
    όρθιος πάλι μπορείς να σταθείς.

    Όσα συντρίμμια κι αν βλέπεις μπροστά,
    και τελειωμένη να μοιάζει η ζωή,
    όσο κι αν φαίνονται όλα σαθρά,
    πάντα υπάρχει μια νέα αρχή.

    Άπειρη η δύναμη μέσα στο νου,
    όλα μπορεί να τα χτίσει ξανά,
    σπρώξε γερά στη μεριά τού καλού,
    μη καταλήξεις της τύχης βορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όσα συντρίμμια κι αν βλέπεις μπροστά,
      και τελειωμένη να μοιάζει η ζωή,
      όσο κι αν φαίνονται όλα σαθρά,
      πάντα υπάρχει μια νέα αρχή.

      Πόσο πολύ συμφωνούμε!
      Τα λόγια σου είναι πολύ τιμητικά φίλε Άρη!
      Σε ευχαριστώ πολύ για όλα και κυρίως για τους στίχους που μοιράστηκες μαζί μας!
      :))

      Διαγραφή
  11. Καλημέρα Αριστάκι μου
    Τι καλά που στο τέλος στάθηκε στα πόδια της!!
    Όλα τα έχει η ζωή όντως το βασικό είναι
    να μην χάνεις την αισιοδοξία σου να μην παρατάς
    το τιμόνι ή να το ρίχνεις πάνω στα βράχια!
    Κρατάμε γερά παρά όλες τις αντιξοότητες κι η σημερινή σου ιστορία ανάβει σπίθες στην ψυχή μας
    Μπράβο κορίτσι μου και εύγε σε όσους έχουν γράψει
    ως σήμερα με άστρο τις γιορτές!!!

    Σε φιλώ πολύ πολύ ♥ ♥ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν χάσουμε την αισιοδοξία και το κέφι μας πώς αλλιώς θα παλέψουμε. Όλα τα δύσκολα μπορεί να είναι μπροστά και η ηρωίδα να έχει κι άλλα να περάσει. Σημασία έχει ότι έμαθε ότι μπορεί!
      Φιλάκια πολλά Ελλέν μου♥

      Διαγραφή
  12. Μια ιστορια που σε περνει μαζι της και σε βυθιζει σε ενα συναισθημα περιεργο. Και στεναχωρο μα και παρηγορα συναμα.
    Δε θελω να πω πολλα, θα πω μονο σε ευχαριστω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Η ζωή κάνει κύκλους, κάθε φορά όμως που κλείνει ένας κύκλος, έχουμε πάρει και το ανάλογο μάθημα.. Και την επόμενη φορά όλα θα είναι αλλιώς, με περισσότερη σοφία, αν μη τι άλλο... Καλημερούδια και φιλιά! (πως θέλω ένα Ταξίδι!) ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Περισσότερη σοφία! Ακριβώς (μόλο που δεν είναι όλοι καλοί μαθητές δυστυχώς!)
      Εσύ εκεί ! Το νου σου φευγάτο! (στα ταξίδια!) αχαχαχα
      Φιλάκια πολλά ♥

      Διαγραφή
  14. Το αισιόδοξο κλείσιμο της ιστορίας μου άρεσε και σε αυτό θα μείνω. Δεν σε ξέχασα αλλά μου έτυχαν πολλά το Σαββατοκύριακο, θα τηλεφωνηθούμε.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελένη μου σε ευχαριστώ. Περιμένω πώς και πώς να τα πούμε!
      Φιλάκια πολλά ♥

      Διαγραφή
  15. Aυτή την ιστορία πρέπει να διαβάζουν όλοι όσοι περνούν από χωρισμό που γίνεται ακόμα πιο οδυνηρός όταν "πέφτει" μέρες γιορτών... έχω ζήσει χωρισμό στα 23 μου και με μωρό 8 μηνών και εκτός Ελλάδας και καταλαβαίνω-νιώθω πολύ καλά την ηρωίδα... δεν ξεχνώ την αίσθηση που με ακολούθησε γι αρκετούς μήνες και είναι η αίσθηση πως ποτέ δεν πρόκειται να το ξεπεράσω... και όμως, πολλά πολλά χρόνια μετά στέκω στα πόδια μου και απέκτησα και δεύτερο γιο!
    Το ωραιότερο δώρο που μπορεί να κάνει κανείς στους συνανθρώπους του, είναι το δώρο της αισιοδοξίας!
    Εύγε Αριστέα!
    ΑΦιλάκια καρδιάς και με πολύ Αγάπη! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαγισσούλα μου γλυκιά , σε ευχαριστώ για το δικό σου μοίρασμα εδώ αλλά και για την ενσυναίσθηση ...στην ηρωίδα μου! ☺
      Πράγματι, το να σκορπάς γύρω σου αισιοδοξία είναι μεγάλο βοήθημα. Δώρο!
      Φιλάκια καρδιάς!♥

      Διαγραφή
  16. Τί υπέροχη ιστορία .. με άγγιξε πραγματικα! Πανω κατω όλοι ετσι βιωνουμε μια απωλια.. αλλα χαιρομαι και για την αισιοδοξία στο τέλος! Ξανασταθηκε στα πόδια της και είναι ευτυχισμένη.. υπέροχο .. μπραβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ πολύ κορίτσι μου γλυκό!
      Πολλά γλυκά φιλιά♥

      Διαγραφή
  17. Το αισιόδοξο μήνυμα στο τέλος κρατώ Αριστάκι μου. Και την γλύκα σου. Χρωστάω να διαβάσω και τις άλλες ιστορίες, πρέπει να βρω χρόνο μόλις γίνω λίγο καλύτερα.
    ΥΓ: Πόσο με ηρεμεί η μουσική σου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά Μαρινάκι μου !
      Χαίρομαι που ικανοποιήθηκαν όλες οι αισθήσεις σου!
      Φιλάκια πολλά ♥

      Διαγραφή
  18. Οπως ειπαμε ..εισαι ΘΕΑ κοπελια!
    και για να δεις οτι δε σε ξεχναω εγραψα κι εγω γραμμα στον αγιο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. ναι αλλα η ζωη ειναι ωραια τελικα! καλα χριστουγεννα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Από σεβασμό στην ηρωΐδα δεν θα ήθελα να σχολιάσω τίποτα. Θα πω μόνο ότι θέλει δύναμη για να γυρίσεις ξανά τη ρόδα. Μερικές φορές δεν υπάρχει άλλη επιλογή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι Πέτρο μου. Θέλει πολύ δύναμη!
      Ο μονόδρομος μπορεί να είναι και για καλό πάντως!
      Σε φιλώ! ♥

      Διαγραφή
  21. Μεγαλώνοντας το ξέρεις πια καλά, πως κι όλα αν τελείωσαν, πάλι θ' αρχίσουν άλλα! Αλλά με τι κόπο απέκτησες αυτή τη γνώση!
    Δεν θα μπορούσες να μην γράψεις αυτή την ιστορία, Αριστάκι μου!!!! Πολλά-πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι Αλεξάνδρα μου! Δεν θα μπορούσα ΝΑ ΜΗΝ τη γράψω κάποια στιγμή ☺ Τώρα ήταν η πιο σωστή πάντως!
      Φιλάκια πολλά ♥

      Διαγραφή
  22. Αχ Αριστέα μου με τις ιστορίες σου και τη θεματολογία σου....! Σκληρή η ιστορία σου καλή μου αλλά από αυτές που στήνει η ρημάδα η ζωή. Που η συνέχειά της είναι ζωή.....! και οφείλουμε να το αποδεχόμαστε, να μαζεύουμε τα κομμάτια μας και να συνεχίζουμε απτόητοι.
    Για μια ακόμα φορά υποκλίθηκα στον κόσμο της γραφής σου και των συναισθημάτων σου καλή μου.
    Για μια ακόμα φορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Κρυφογελάει!
      Το ταξίδι δεν τελείωσε...
      Γιατί η Ζωή είναι το ταξίδι!...."

      Αυτή είναι η μεγάλη σου κουβέντα καλή μου....! μεγάλη κουβέντα και άξια που την διεκπεραιώνεις.

      Διαγραφή
    2. Ν ασυμπληρώσω ότι φυσικά και είναι γεμάτη η ζωή από τέτοιες ιστορίες! Σημασία έχει τούτο : Οφείλουμε να συνεχίζουμε!
      Να'σαι καλά!
      Φιλάκια πολλά ♥

      Διαγραφή
  23. Χαίρομαι πολύ με το τέλος της ιστορίας!!!
    Όπως έγραψα πρόσφατα και σε άλλο φιλικό blog, μόνο σε καλό νομίζω μπορεί να βγει το να μην έχεις πλάι σου κάτι που απλά... δεν ήταν για εκεί η θέση του! Πονάς, μα βρίσκεις τα πατήματά σου και συνεχίζεις! Και αυτή η είναι η δική σου νίκη!
    Πολύ όμορφη η ιστορία σου, Αριστάκι μου! Νιώθω πλήρης με τον επίλογό σου! Αλήθεια!
    ΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ το ίδιο πιστεύω Γιάννα μου! ☺
      Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε!
      Φιλάκια πολλά ♥

      Διαγραφή
  24. Μια ιστορία που αποδεικνύει για μια ακόμα φορά ότι ο χρόνος γιατρεύει τα πάντα, ακόμα και το γιατί...

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς Γαβρίλη μου : ακόμα και εκείνο το έρμο το γιατί!
      Σε φιλώ ♥

      Διαγραφή
  25. Όσοι έχουν περάσει χωρισμό, αναγνωρίζουν στην καταπληκτική σου ιστορία κάτι από τον εαυτό τους...το μυστικό είναι στη φράση: "...συνέχισε να στολίζει,να γιορτάζει..."
    Γιατί η ίδια η ζωή συνεχίζεται...ή όπως λες κι εσύ, το ταξίδι συνεχίζεται!

    Φιλιά πολλά και καλό ξημέρωμα!
    (Έχω κι εγώ μια σκοτεινή μεν, χριστουγεννιάτικη δε (ή έτσι νομίζω) ιστορία!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που εντόπισες το μυστικό Μαρία μου!
      Αλίμονο αν δεν συνεχίζουμε όπως κάνει και η ζωή....
      Φιλάκια πολλά ♥

      Διαγραφή
  26. ζωή... ξεκίνημα ... δρόμος , πορεία ...
    Αναγέννηση και μετά μια νέα πορεία που ποτέ δεν παύει να είναι η μία και μοναδική πορεία του καθένα μας...
    Καλές γιορτές Αριστέα , καλές γιορτές εύχομαι σε όλους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Ωραία ιστορία Αριστέα μου...ευτυχώς που είχε καλό τέλος γιατί θα γκρίνιαζα χαχα. Ας έχουμε καλές γιορτές με αγάπη<3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχαα! να'σαι καλά κορίτσι μου γλυκό!
      Φιλάκια πολλά ♥

      Διαγραφή
  28. Δεν είναι σαν να άνοιξες το καπάκι του τάπερ και βγήκε έξω όλος ο αέρας; Δεν ξέρω για σένα, πάντως εγώ ξαλάφρωσα διαβάζοντάς το. Είναι άλλο να το νιώθεις κι άλλο να το αποδέχεσαι και να το βλέπεις γραμμένο.
    Το ξεπερνάς, το απομυθοποιείς, το στολίζεις και το καμαρώνεις. Και με συγκίνησες πολύ έχω να σου πω.
    Κι ίσως τα πράγματα να ήταν χειρότερα, αν δεν συνέβαινε εκείνη η ματαίωση τότε. Αυτό το έχω σαν κανόνα στη ζωή μου.
    Σε φιλώ γλυκά Αριστάκι μου♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλύτερη παρομοίωση δεν θα μπορούσες να έχεις βρει!!! Διάβασα πόσες φορές το σχόλιο σου γιατί μου άρεσε τρελά κανελλάκι μου μυρωδάτο!
      Κι εσύ με συγκίνησες!
      Μερικές φορές όλα γίνονται για έναν σκοπό! ε;
      Φιλάκια πολλά και γλυκά ♥

      Διαγραφή
  29. Η ζωή είναι πιο δυνατή κι από τον πόνο πολλές φορές! Είναι ταξίδι όπως το λες κοριτσάκι μου, που δε ματαιώνεται από τις μπόρες...
    Διάβασα την ιστορία σου και ένιωσα κάθε συναίσθημα έντονα! Η ηρωίδα σου, τόσο αληθινή που νιώθω να την ξέρω, με κάνει να χαίρομαι με την αισιοδοξία της και να χαμογελώ, ειλικρινά!
    Σ΄ευχαριστώ γι' αυτό που διάβασα και σε φιλώ γλυκά,
    με την αγάπη μου
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ σε ευχαριστώ πολύ Μαρινάκι μου για το πολύτιμο σχόλιό σου!
      Να'σαι καλά μάτια μου!
      Φιλάκια πολλά ♥

      Διαγραφή
  30. Μιά ανάμνηση της θλίψης, δεν μπορεί ποτέ να ξαναγίνει θλίψη. Το μόνο που μπορεί να γίνει, είναι εμπόδιο γιά μιά άλλη θλίψη και το φως γιά να λάμψει μιά ευτυχία. Τι είναι πραγματικά θλίψη όμως; Μήπως οι συνεχόμενες επιθυμίες που κάτι τις φρενάρει και τότε γεννιέται η θλίψη; Η ηρωϊδα μας, βρήκε τη δύναμη να διαλέξει τη θλίψη να την ζήσει μέχρι το αποκορύφωμα με τις αντιδράσεις της και από τη θλίψη της να γεννήσει με ένα στιγμιαίο χαμόγελο την ευτυχία. Αν μεταξύ θλίψης και κενού, διαλέξεις το κενό, τότε η ευτυχία δεν έρχεται ποτέ. Αν διαλέξεις τη θλίψη, τότε αλλάζοντας τις επιθυμίες και τα όνειρα, ξεκινάς το χτίσιμο μιάς ευτυχίας. Υπέροχη περιγραφή συναισθημάτων μέσα από τις σελίδες ενός ανθρώπινου βιβλίου, που η μία σελίδα, πλάκωσε την άλλη με φυσική αλληλουχία και αρεστό απότέλεσμα. Πολύ παραστατικά δοσμένο το φυσικό του πράγματος, με νότες απέραντης αισιοδοξίας γιά την τύχη της θλίψης που χαρακτηριστικά δαμάστηκε με τεχνικές ανθρώπινης δύναμης και ανθρώπινης ομορφιάς. Η ομορφιά έχει δύναμη, η ομορφιά της ψυχής όμως είναι παντοδύναμη.
    Φιλιά πολλά Αριστέα
    Στόλιζε τις σκέψεις μας με κόκκινα φωτάκια και χρυσαφένια στολίδια.
    Χριστούγεννα, γεννιέται η σκέψη και αναγεννιέται η ψυχή με κάθε σκέψη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. θλίψη, εμπόδιο, φως,δύναμη, χαμόγελο,χτίσιμο, δαμάστηκε, ανθρώπινη ομορφιά,παντοδύναμη ψηυχή!

      απομόνωσα τις λέξεις σου καθώς διάβαζα το σχόλιο σου αγαπημένε μου ποιητή! Και δες τε τι ομορφιά βγάζουν!!!

      Σε φιλώ γλυκά! ♥

      Διαγραφή
  31. Επιτέλους και μια αισιόδοξη ιστορία!!!!!!!!!!
    Την αντιμετωπίζουμε εμείς τη μοναξιά και ξαναβρίσκουμε τις ισορροπίες μας και τη ζωή μας. Τι είμαστε, άντρες;
    Οι γυναίκες, φίλε μου, είναι αυτάρκεις. Οι άντρες είναι που στηρίζονται στις συντρόφους τους για να προχωρήσουν. Κι' αν κάνουν τους κοκόρους και σου πετάνε στα μούτρα "τελειώσαμε" είναι γιατί ήδη έχουν βρει το επόμενο στήριγμα. Για πες εσύ το "τελειώσαμε"....
    Θα καταρρεύσει ο τύπος! ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΝ ΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΟΙ ΑΡΣΕΝΙΚΟΙ. Σύγκρινε τους χήρους με τις χήρες.....
    Τάπα και ξεθύμανα...
    Φιλάκια
    ΥΓ. Πολύ μου άρεσε η ιστορία σου. Μα, πάρα πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσο χαίρομαι που την είδες μόνο ως αισιόδοξη ( άλλοι ψυχοπλακώθηκαν λίγο στην αρχή! ☺)
      Κι εγώ πιστεύω στη δύναμη μας Φιλία μου!
      Να'σαι καλά μάτια μου!
      Φιλάκια πολλά ♥

      Διαγραφή
  32. Ο χρόνος τελικά όλα τα ξεθυμαίνει!! Κι η ζωή κυλά και προχωρά με τα πάνω και τα κάτω της!! Ας είναι λοιπόν, σημασία έχει να ξανασηκωνόμαστε, έτσι δεν είναι;; :)))
    Φιλάκια γλυκά Αριστάκι μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ο Χρόνος! Αυτός ο μεγάλος γιατρός! ☺
      ξανασηκωνόμαστε και προχωράμε πάντα!
      Φιλάκια πολλά Μαρλέν μου ♥

      Διαγραφή
  33. Έχουμε διαβάσει υπέροχες ιστορίες και κάθε μια έχει κάτι να δώσει, κάτι να χαρεις, κάτι να θυμηθείς, ή να σε προβληματίσει, όλες όμως σου αφήνουν ποικίλα συναισθήματα κι αυτό χάρη σ' εσένα Αριστέα μου! Κι οι δικές είναι εκπληκτικές! Η σημερινή μου άφησε μια γλυκιά αισιοδοξία ζωής! Έτσι είναι ανηφόρα, κατηφόρα και ξανά μανά...! Να είσαι καλά κοπέλα μου και πάντα να έχεις εύφορες ισορροπίες στη ζωή σου! Φιλιά πολλά με μια ζεστή αγκαλιά! :)) ❤️

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά Κατερίνα μου!
      Πόσο χαίρομαι που έχεις περάσει καλά με τούτο το δρώμενο! :)))
      Σε ευχαριστώ πολύ για το όμορφο σχόλιό σου!
      Φιλάκια πολλά ♥

      Διαγραφή
  34. Μακάρι να είχαμε τη ψυχραιμία κάτι τέτοιες στιγμές και να βλέπαμε τα πράγματα διαφορετικά.. σα τη λύτρωση, όμως η λογική πάει περίπατο. Όμως όσο οδυνηρό και αν είναι, είναι μία νέα αρχή και ίσως για το καλύτερο!! Χαίρομαι που τα κατάφερε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ω , σίγουρα! Όταν είσαι στο χορό , χορεύεις και είναι πολύ δύσκολο να δεις τα πράγματα αποστασιοποιημένα Ελεάνα μου!
      Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο!
      Πολλά φιλιά χαρά μου ♥

      Διαγραφή
  35. Χαμενο ήμουν και την έχασα την Χριστουγεννιατικη αυτή ιστορία σου Αριστακι μου... γι αυτό και ήρθα εστω κι αργαααααα που λέει και το τραγουδακι..να σου πω οτι είχες δικιο που μου το έλεγες να ερθω... εκτως των αλλων βλεπω οτι και τα πνευματα μας συναντήθηκαν αυτην την φορα μονο που η δικη μου ιστορία ήταν συντομη και με κακές σκεψεις στο τέλος είμαι των συνοπτικων διαδικαστικων χι.χιχ.η δικη σου γραμενη με τον μοναδικο σου τροπο μου άρεσε που παιρνώντας η ηρωίδα σου μεσα απο τον κυκεώνα της καταστροφικης σκεψης υπερισχύει η λογικη... ευτυχως που στην δικη σου το τέλος ήταν ομορφο.. και ναι βρε αγαπη μου στην ζωή εμεις ειμαστε οι δυνατες... πως να το κανουμε...καλα να περνας ναι φιλακιααααα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Η ηρωίδα που τώρα πια κρυφογελάει επειδή το ταξίδι δεν τελείωσε κι επειδή η ζωή είναι το ταξίδι, είναι παράδειγμα προς μίμηση!
    Φιλί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ Αννούλα μου ...μου άρεσε πολύ το σχόλιο σου!
      Να΄σαι καλά!
      Φιλάκια πολλά♥

      Διαγραφή
  37. Εμείς τα είπαμε ... προσωπικα!!! Λατρεψα αυτο το κειμενάκι γιατί ειμαι σίγουρη ότι αντιπροσωπευεί πολλές πολλές ψυχες!! ΦΙλια γλυκο μου Αριστάκι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, άπειρα φιλιά !
      Σε ευχαριστώ για το πέρασμα και το σχόλιο ;-)

      Διαγραφή