Οι λέξεις μας
Μαθαίνω-μαθητής
Διδάσκω-δάσκαλος
έδωσαν 21 εξαιρετικές συμμετοχές
ενώ 27 φίλοι του Συμποσίου περάσατε και βαθμολογήσατε
και με τις ψήφους σας, αναδείξατε μεγάλη νικήτρια,
την αγαπημένη μας Μαίρη
(Mary Pertax)
με το ποίημα της, στη θέση 13,
Οι επιθυμίες μιας κουκκίδας, με 29 βαθμούς.
Μαίρη μου, θερμά συγχαρητήρια!
Πάμε να το θυμηθούμε...
Οι επιθυμίες μιας κουκκίδας
Κι αν ήμουν μαύρο τόσο δα, ένα μικρούλι στίγμα,
στου Χάους τη μαύρη σκοτεινιά, στο απέραντο το Σύμπαν,
και είχα πόθο διακαή να πάρω ένα σχήμα, διάσταση,
μία μορφή, οντότητα, φως και ζωή,
αμέσως μόλις άκουγα Ψιθύρου λάγνα λόγια,
σε όλα Ναι, θα έλεγα, όλα θα τα τολμούσα!
Νάχω κι εγώ επιλογές, ν' αρχίσω να υπάρχω.
Την ευκαιρία άρπαξα, και είπα του Ψιθύρου,
με φάρο μου την άγνοια, που είναι τροφός του ονείρου,
πως σπόρος θέλω να γενώ, μέσα στης γης τα σπλάχνα,
να με ποτίσει ο ουρανός και τότε να ριζώσω,
να γίνω δέντρο εύοσμο τη πλάση να μυρώνω.
Και μούπε τότε ο Ψίθυρος. Κάνε τη δοκιμή σου!
Σαν φύτρωσα και κάρπισα κι άρχισα να θεριεύω,
άπλωσα όλους τους κλώνους μου σ' Ανατολή και Δύση.
Τον ήλιο αναζήτησα γεμίζοντας με άνθη,
και με χαρά αποδέχτηκα να χτίσουν τις φωλιές τους,
χιλιάδες εύμορφα πουλιά που αρχίσανε τραγούδι.
Πανέμορφη η αλλαγή, τι αισθήματα βιώνω!
Μα μια ημέρα ζοφερή μου άφησε σημάδι.
Χέρι ανθρώπου μ' έγδαρε, έκοψε τα κλαδιά μου,
και στη φωτιά τα έριξε. Ούρλιαξα από πόνο!
Άξαφνα ένοιωσα υγρό κι είδα πως ήταν δάκρυ!
Κι όταν αυτά πληθύνανε, φώναξα του Ψιθύρου.
Δεν θέλω σπόρος να γενώ, δεν θέλω να υποφέρω!
Θέλω ν' αλλάξω τη μορφή, κουκκίδα ας γίνω πάλι.
Ο Ψίθυρος λυπήθηκε και μούπε να διαλέξω.
Και χωρίς βιάση να σκεφτώ το τι μορφή θα πάρω.
Μη νοιάζεσαι αποκρίθηκα, πήρα το μάθημα μου!
Θέλω να γίνω ένα πουλί, να σκίζω τους αιθέρες.
Ελεύθερο θε να πετώ, με πρίμα τον αγέρα, και στα ουράνια
εκεί ψηλά κανείς δεν θα με φτάσει.
Φτερά αμέσως φύτρωσαν, και υψώθηκα στα αιθέρια,
και τους ανέμους ρούφαγα, άπληστα να χορτάσω,
και με την κάθε εκπνοή, βγαίναν τούφες μπαμπάκι,
που πήγαιναν και υφαίνανε στα σύγνεφα μπορντούρα.
Πριν να σταλάξει η χαρά, και γίνει ένα με μένα,
ύπουλο σκάι με χτυπά και κόβει την ορμή μου.
Τον πόνο που είχα αισθανθεί, τον ένοιωσα και πάλι.
Προτού αγγίξω το έδαφος, τα δάκρυα πέσαν πρώτα.
Ο Ψίθυρος που έτρεξε με περισσή συμπόνια,
μου είπε στίγμα να γενώ, ξανά πίσω στο σκότος.
Περίμενε! Του φώναξα. Γνωρίζω πια τι θέλω.
Θέλω να γίνω άνθρωπος.
Εμπόδιο στον πόνο, να πολεμήσω τους καημούς
και όλους τους δυνάστες.
Τη γνώση που απέκτησα, θέλω να την διδάξω,
και να ανδρώσω τις γενιές. Όλα θα ομορφύνουν.
Χέρια και πόδια απόκτησα, κορμί λιονταρίσιο,
μια μεγαλόθυμη καρδιά. Όλους τους αγαπούσα!
Κι έριξα αγώνα θαρρετό ενάντια σε προλήψεις,
και σε αισθήματα φθηνά, κακίες και γινάτια.
Γρήγορα πέρασε ο καιρός, μα έχω αποκάμει.
Τ' αποτελέσματα φτωχά. Έρημος από φίλους.
Ταμάχη, πίκρα κι ερημιά μόνο, με συντροφεύουν.
Κι όταν με πιάνουν οι λυγμοί, κι η μαύρη απελπισία,
στέλνω ένα μάταιο μήνυμα, κάλεσμα του Ψιθύρου.
Όποιο καλό σαν διδαχή, σπέρνω ολόγυρα μου,
μου το νοθεύουν, το χαλούν με το άπλετο το μίσος.
Πάρε με πίσω Ψίθυρε, κι ας γίνω πάλι στίγμα.
Στου Χάους τη μαύρη σκοτεινιά, θε νάβρω τη γαλήνη.
Πού πήγε η πρώτη σου ορμή; Με ρώτησε εκείνος.
Νόμοι του κόσμου να γενούν η αγάπη και η ομόνοια,
είναι ένας ύστατος σκοπός. Δεν είναι η ουσία.
Ο τρόπος που θα πορευτείς και οι επιλογές σου
είναι το μέγα δίδαγμα για όσους μαθητεύουν!
Για την ιστορία,
στη δεύτερη θέση με δύο βαθμούς μόλις λιγότερους φέρατε με τις ψήφους σας,
το ποίημα στη θέση 7 "Μαθητεία"
πίσω από το οποίο κρυβόταν η
Αλεξάνδρα μας
ενώ ακολούθησαν το γλυκό μας Αννετάκι και η Ποιώ-Ελένη μας
Ας γίνουν λοιπόν όλες οι συστάσεις
Μαζί με τις συστάσεις
και οι στίχοι που αγάπησα εγώ από κάθε συμμετοχή.
Συμμετοχές από 1-8 τις βρίσκουμε ► εδώ
Όπου κι αν πάω, κουβαλώ το άδειο σπίτι μου.
Δασκάλα και μαθήτρια συγχρόνως,
μες τον αέναο τον κύκλο της ζωής,
2. Κόκκινο πουλόβερ, Ελένη Β. (12 β)
κι άρχισα να κάνω ότι κάνεις.
Και μέχρι να πέσει ο ήλιος,
είχα μάθει κι εγώ να κυνηγάω περιστέρια.
Είχα μάθει κι εγώ να κυνηγάω ελευθερία.
Στο κουτάκι με τα σπίρτα κλεισμένος
ένας άγουρος έρωτας συντρόφευε τις αγρύπνιες μου
Ψηλαφώντας χαρτογραφώ το κορμί σου, Πόνε
αυλακωμένο απ' άκρη σ' άκρη,
μονοπάτια-χαρακιές με πηχτό και κολλώδες αίμα
Σκέπαζε το καλά, όσο μπορείς πιο σφιχτά,
με αγάπη,
να μη κρυώνει.
Φυσάει ψευτιά και μίσος ο αέρας.
όπου συνηθίσαμε να βλέπουμε την άνοιξη χωρίς επιφωνήματα
και να βάζουμε τελεία και παύλα στις ερωτήσεις μας,
διδαχτήκαμε να μπαίνουμε στη σειρά.
8. Ο Δάσκαλος, Ελευθερία-Έρη (4 β)
Τον πόνο το βαθύ
που σε σμίλεψε
μην τον αποδιώχνεις!
Δέξου τον
σα δάσκαλό σου,
σα φάρμακο
Συμμετοχές από 9-21 τις βρίσκουμε ► εδώ
Μάθε!
Οι αισθήσεις μας διδάσκουν όσα φοβάται η λογική.
« Δεν ξέρω αν σε δοκιμασία σκληρή θα έκανα το σωστό για σας.
Δύσκολο δεν είναι να κάνεις το σωστό. Δύσκολο είναι να το ξέρεις.
Αν νέα μάτια αντικρύσουν τα παλιά πεπραγμένα
ίσως Δάσκαλοι αναστηθούν, ίσως Δάσκαλοι ξαναγεννηθούν.»
Αόρατες μορφές σε περιτριγυρίζουν
Είναι οι μορφές εκείνες που περπάτησαν μαζί σου όλα αυτά τα χρόνια
οι καρδιές που χτύπησαν για σένα
οι αγκαλιές που ανοίχτηκαν
τα χαμόγελα που πλάστηκαν στα πρόσωπά τους
τα δάκρυα που στόλισαν διαμάντια τις στιγμές τους.
Μη μιλάς και αφουγκράσου στιγμές,
να θυμάσαι θα ζήσεις πολλές!
Νόμοι του κόσμου να γενούν η αγάπη και η ομόνοια,
είναι ένας ύστατος σκοπός. Δεν είναι η ουσία.
Ο τρόπος που θα πορευτείς και οι επιλογές σου
είναι το μέγα δίδαγμα για όσους μαθητεύουν!
Γνώση χωρίς τη μόρφωση,
για γέλια και για κλάματα!
Δάσκαλε, πάψε να μου λες:
"Μάθε παιδί μου γράμματα!"
15.Εκλήθη προς μετάταξη, Maria Kanellaki (11 β)
κι όταν τον πήραν είδηση πως φύτευε τους σπόρους του
για ισότητες και δικαιοσύνες και πολεμόχαρους αιμοπότες
αίφνης εκλήθη προς μετάταξη λόγω ψυχικής διαταραχής
κι έτσι επιστρέψαμε κι εμείς τ’ αθώα πρόβατα
στην κανονικότητα του χερσοχώραφού μας
γίναμε μεγάλοι κι ευπρεπείς και άπραχτοι
και ευλαβείς κολλυβογραμματιζούμενοι
μεροδούληδες και μονοφαγάδες
ως ορίζει του ισχυρού ο νόμος.
ψάχνω κριτήριο να αξιολογηθώ στην αγάπη.
17.Φως, Mia
Δάσκαλος ένας
μαθήτριά του εγώ,
δίδασκε ζωή.
18.Αφιερωμένο,Άννα, Πάρος (7 β)
Δάσκαλος δεν είναι εκείνος,
που σου μαθαίνει την Αλήθεια.
Δάσκαλος είναι αυτός,
που γίνεται σηματοδότης
για τον δρόμο της αμφισβήτησης
και της αναζήτησης•
Μάθημα δυο
Είσαι ο δάσκαλος σου
Εμπιστοσύνη
Ό,τι βαθειά σε πλήγωσε
Να νοιώσει την αγάπη
Είναι το μόνο μάθημα
Που του ζητάω να μάθει
Τις κοινωνίες έφτιαξε κατά πώς τον συμφέρει
απάνθρωπες και άδικες,'' το κέρδος μου ο χαμός σου''
Όλοι είναι νικητές άσχετα από βαθμούς.
Πολλά συγχαρητήρια σε όλους σας!
Κάθε ένας από εσάς έδωσε κάτι διαφορετικό,
κάτι όμορφο, κάποιους στίχους διαμάντια!
Και τα 21 ποιήματα ήταν υπέροχα!
Η καταμέτρηση έγινε και πάλι σε excel
για όσους δεν έχουν παρακολουθήσει τη βαθμολογία.
Με την αρίθμηση όσων ψήφισαν -βλέπε παρακάτω-
μπορείτε να δείτε ποιοι σας προτίμησαν.
1.georgia vasiliou
2.Drastiria
3.ANNA FLO
4.marypertax
5.Maria Elena
6.Woman in Blogs
7.Μαρία Πλατάκη
8. αννετά...κι
9.ποιώ - ελένη
10.Makis Del
11.Ανέσπερη
12.Maria Kanellaki
13.Ελένη B
14. Σμαραγδάκι- Ρούλα
15.Giannis Pit
16.Marina Tsardakli
17.Κική Κωνσταντίνου
18. Άιναφετς
19.Mia
20.Ελένη Φλογερά
21.DIMITRIOS ASLANOGLOU
22.Lysippe
23.Memaria
24.syros2js
25.Ελευθερία-Έρη
26.Onirokosmos
27.Σοφία ΜΒ
Το Συμπόσιο κρατήθηκε ζωντανό για σας, μα και χάρη σε σας,
τους καλούς και σταθερούς φίλους του Συμποσίου.
Θα συνεχίζει να βγαίνει για όσο δύναμαι, παρ' όλο
που ουσιαστικά έχω εγκαταλείψει το μπλόκινγκ.
Καλώς εχόντων των πραγμάτων το επόμενο
θα είναι και πάλι εδώ την πρώτη του Δεκέμβρη.
Σας φιλώ!
Αριστέα
