Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2022

Δώδεκα

 

Το έχω γράψει ξανά:
Πάντα είχα στη ζωή μου έναν Νοέμβρη να θυμάμαι.
Έχουν συμβεί τα καλύτερα Νοέμβρη μήνα,
κι ένα από αυτά είναι και το γέννημα αυτού του μπλογκ.
Το απαρνήθηκα τα τελευταία χρόνια, ουκ ολίγες φορές,
κυρίως λόγω έλλειψης χρόνου, 
αλλά και γιατί δεν με βοηθούσε σε άλλα σημαντικά θέματά μου
η ενασχόληση με το μπλόκινγκ. 
Το να γράφω και να μην απαντώ ή να μην ασχολούμαι με τα 
γραφόμενα των αναγνωστών μου δεν είναι κάτι που μου 
ταιριάζει, οπότε επέλεξα τη σιωπή.

Δεν μου έλλειψε στην πορεία. 
Δεν είχα και την πολυτέλεια να ασχοληθώ με το αν μου λείπει,
ή δεν μου λείπει
τι συμβαίνει στην μπλογκογειτονιά ετσετερά!☺
Τελευταία όμως σα να ζεστάθηκε κάπως η κατάσταση, είναι και 
ο επόμενος μήνας που τα προηγούμενα 8 χρόνια έχει ζήσει 
μεγάλες στιγμές, ένεκα του Συμποσίου,
και όσο πλησιάζει ο Δεκέμβρης, τόσο η σκέψη μου είναι πάντα εκεί, 
τι νέο θα έρθει για να ταράξει τα νερά στη γειτονιά μας,
τι θα δώσω για πρόκληση, 
πώς θα ξεπεράσουμε όλοι τον εαυτό μας,
οπότε είπα, ας πάει και το παλιάμπελο!
Ας του κάνω γενέθλια μωρέ!
Το δημοτικό τελειώνει εξάλλου!
Είναι επισήμως εφηβάκι!

Φυσικά και δεν κλειδώνει,
δεν αυτοδιαγράφεται,
δεν σταματά, δεν κλείνει πόρτες και κανάλια επικοινωνίας.
Θα είναι πάντα σημείο αναφοράς,
ο χώρος που γνώρισα πολλούς και αγαπημένους φίλους,
με κάποιους απ' τους οποίους τακίμιασα πολύ (ελπίζω για πάντα)
ο χώρος που με έκανε να τολμήσω να με εκθέσω,
να με μαζέψω,
να με εξελίξω,
να με χάσω και να με βρω πάλι.

Εδώ μέσα εξελίχθηκα και καλλιτεχνικά και το οφείλω 
στις ντεκουπαντζούδες της γειτονιάς που έσπειραν το σπόρο.
Όλους σας ευχαριστώ για την στήριξη και την αγάπη σας.

Σε ανταπόδοση 
σε λίγες μέρες το 29ο Συμπόσιο θα είναι εδώ 
για να χριστουγεννιάσει μαζί σας!

💟

ΥΓ: Νούμερα και στατιστικές δεν με αφορούν.
Με τα μόνα Νούμερα που ασχολούμαι είναι αυτά της ΕΡΤ1,
με τον Φοίβο Δεληβοριά.

Θα είμαι πάντα ευγνώμων, το τονίζω, για όσους 
γνώρισα μέσα από το μπλογκ και έχω ακόμα στη ζωή μου,
έχω ή δεν έχω συναντήσει από κοντά.
Είναι κομμάτι της ζωής μου και της ιστορίας μου.

36 σχόλια:

  1. Γράφοντας για τον Νοέμβρη κλείνεις το μάτι στον Δεκέμβρη Αριστέα μου, όπως ακριβώς κάνει και ο γλυκούλης Αη Βασίλης πάνω δεξιά. Η χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα που έχεις φτιάξει μου μεταδίδει έναν παιδικό ενθουσιασμό και σ’ ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό.
    Εύχομαι με όλη μου την καρδιά να διατηρήσεις ανοιχτό τούτο το παράθυρο της ψυχής σου που μόνο ομορφιά και φως προσφέρει.
    Να έχεις υγεία και να συνεχίσεις να γράφεις ό,τι επιθυμείς.
    Εμείς είμαστε εδώ, και σε διαβάζουμε, σε νιώθουμε και ονειρευόμαστε μαζί σου.
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, στολίζω νωρίς και το σπίτι και το μπλογκ. Φέτος, νωρίτερα από κάθε άλλη φορά, γιατί το είχα ανάγκη. Μου δίνει χαρά, αγνή, παιδική χαρά όλη αυτή λάμψη και το κόκκινο.
      Ολόψυχα σε ευχαριστώ για τις θερμές σου ευχές, Μαρία μου!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  2. Χρόνια πολλά στον διαδικτυακό σου χώρο Αριστάκι μου. Εσύ μου μετέδωσες και εμένα το σπόρο του ντεκουπάζ. Βέβαια εσύ είσαι master και φτιάχνεις θαύματα, αλλά και μόνο να καταφέρνουμε να δημιουργούμε στον κόσμο που ζούμε είναι σημαντικό.
    Χαίρομαι τόσο πολύ που θα έχουμε συμπόσιο. Για εμένα το Συμπόσιο, δίνει μια αίσθηση κανονικότητας (κολλάει και εδώ η λέξη χαχα) και χαίρομαι που θα μας το χαρίσεις και φέτος.
    Εκτιμώ τον χρόνο και τον κόπο που θα αφιερώσεις, γιατί ξέρω πως δεν περισσεύει. Οπότε, σ' ευχαριστώ διπλά.
    Πολλά πολλά εορταστικά φιλιά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξεκίνησα την πρώτη φορά από το μηδέν και χωρίς να ξέρω που πάνε τα τέσσερα. Βέβαια, στην πορεία πήρα μαθήματα, τα οποία κυρίως μου έδωσαν την ευκαιρία να καταλάβω πως όλα βγαίνουν από μέσα μας. Χρειάζεται όρεξη, υπομονή και επιμονή για να ασχοληθείς με τα εικαστικά, όπως κάθε τι άλλο στη ζωή.
      Μου το είπες και στη διαπροσωπική μας επικοινωνία, αυτό για την κανονικότητα που σου δίνει ως αίσθηση το Συμπόσιο. Δεν το είχα δει έτσι. Μου άρεσε πολύ!
      Πάμε λοιπόν, να συνεχίσουμε με μια επίφαση κανονικότητας, έστω! ☺ Γιατί νομίζω ότι απέχουμε πολύ από την κανονικότητα, όπως θα έπρεπε να είναι !
      Φιλί τεράστιο! ♥

      Διαγραφή
  3. Ρε συ, πάλι καλά που το "δώδεκα" δεν είναι η λέξη τού επόμενου συμποσίου, κάτι που λανθασμένα σκέφτηκα μόλις είδα τον τίτλο, γιατί κάηκα με την μια και δεν μπορώ να ξεφύγω ακόμα, αφού άρχισα να τραγουδάω το γνωστό "δώδεκα κι ούτε τηλεφώνημα", ε, και μου κόλλησε! 😁

    Πάνω από όλα, είναι αυτό το "τακίμιασμα", αυτό από μόνο του το βρίσκω το μεγαλύτερο κέρδος, και ξέρω πόσο πολύ συμφωνούμε.. 😉 Συνεπώς, να είσαι εδώ τα επόμενα 112 χρόνια, και να 'μαστε τακίμι σ' αυτόν τον μακρύ δρόμο.. 💖🧡💖

    Υ.Γ Δε θα μάθω ποτέ να ντεκουπάρω, γιατί δεν έχω ποτέ τη διάθεση να ασχοληθώ, ωστόσο το σπίτι κοντεύει να γεμίσει από τα δικά σου δωράκια, τα τέλεια ντεκουπαρισμένα! 😉😘

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εμένα είχε κολλήσει το τραγουδάκι! 😁
      112 χρόνια ακόμα αποκλείεται να γίνουν, Μαθουσάλας δεν είμαι, αλλά φαντάσου να είμαστε ακόμα εδώ, γριούλες 80 χρόνων και να ανταλλάσσουμε συνταγές και να γράφουμε ακόμα ποίηση και ιστοριούλες!
      Τα εικαστικά δεν χρειάζεται να τα δημιουργείς μόνο. Για μένα ξεκινάει με το αν σου αρέσει και τα εκτιμάς. Το πιο σημαντικό που με τιμάει αφάνταστα είναι αυτό: να αγαπάτε και να δέχεστε με χαρά κάθε τι που φτιάχνω με αγάπη. Με συγκινείτε!
      Για αυτό τα κάνω όλα αφού! Για την συγκίνηση ☺
      Φιλί ζεστό!

      Διαγραφή
  4. "ο χώρος που γνώρισα πολλούς και αγαπημένους φίλους, με κάποιους απ' τους οποίους τακίμιασα πολύ (ελπίζω για πάντα)"

    "Θα είμαι πάντα ευγνώμων, το τονίζω, για όσους 
    γνώρισα μέσα από το μπλογκ και έχω ακόμα στη ζωή μου, έχω ή δεν έχω συναντήσει από κοντά. Είναι κομμάτι της ζωής μου και της ιστορίας μου."

    Ξέρω, ξέρω, παθαίνεις ένα σοκ που βλέπεις σχόλιο δικό μου εδώ μέσα, αγκάπη μου. χαχαχα Μα ακριβώς αυτό ερχόμουν να σου γράψω, μόλις είδα το γενέθλιο στο φβ. Ήρθα να σου γράψω πόσο σοφή ήσουν πριν 12 χρόνια, που έκατσες να ανοίξεις αυτόν τον χώρο, ώστε μετέπειτα να σε γνωρίσω και να μπεις σαν σίφουνας στη ζωή μου. Κι ευτυχώς έκατσες για τα καλά. ❤️️

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ένα σοκ; Δύο, όχι κυρ Στέφανε, τρία σοκ και βάλε! Γιατί ήτο έκπληξη και γιατί είσαι χαμένο στη μετάφραση! Είσαι κομμάτι της ζωής μου και θέλω να παραμείνεις!
      ΣΛ, αλεπουδίτσα μου! (Δεν είναι τυχαίο που σου ντεκουπάρω διαρκώς θέματα με αλεπούδες και επίσης να σου πω, πώς έχω ακόμα νέα θέματα που δεν έχω ακόμα δημιουργήσει μαζί τους! Βλέπω αλεπού -σε χαρτοπετσέτες πάντα ☺- και διαρκώς σκέφτομαι τι μπορώ να κάνω μαζί τους ☺)

      Διαγραφή
  5. Παραφράζοντας λίγο μια επιγραφή που υπάρχει σ' ένα ηλιακό ρολόι: "Δεν μετρώ τα χρόνια, εκτός αν έχουν ήλιο". Κι εδώ μέσα, δόξα τω Θεώ, μοιραστήκαμε λιακάδες και δυνατές φιλίες. Εύχομαι ολόψυχα να είσαι καλά και να μετράς μόνο χαμόγελα και δυνατά αισθήματα. Με το καλό να μας έρθει και το "Συμπόσιο" που έχει γίνει θεσμός πλέον. Χρόνια του πολλά, Αριστάκι ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παρ' όλους τους χειμώνες της κρίσης και της πανδημίας, ναι, κι εγώ ένιωσα ουκ ολίγες φορές ζεστασιά εδώ μέσα, που μου τη χαρίσατε όλοι εσείς απλόχερα. Αγκαλιάσατε κι εμένα και το Συμπόσιο και μου δώσατε πολλά χαμόγελα και χαρά, Κανελλένια μου!
      Να' μαστε γεροί, δυνατοί και δυναμικοί να συνεχίζουμε με την ίδια αγάπη!
      Ζεστή αγκαλιά!

      Διαγραφή
  6. Ναι έχεις δίκιο Αριστέα μου, αυτή η επικοινωνία όσο απλή κι αν φαίνεται, έχει κάτι ουσιαστικό που στοχεύει στο συναίσθημα. Μπορεί η ανθρώπινη επαφή να είναι μέσα από μια οθόνη, όμως δεν παύει να αγγίζει ότι αφορά τον καθένα. Αυτό το απρόσωπο διαδικτυακό προφίλ αποκτά υπόσταση, συναισθήματα αλληλεγγύης, συντροφιά στη ρουτίνα της καθημερινότητας, αξίες κερδισμένες που δοκιμάζονται καθημερινά. Εύχομαι να κρατήσει πολλά-πολλά χρόνια και οι επιλογές του να σου χαρίζουν δύναμη και χαμόγελα. Χρόνια του πολλά Αριστέα μου και κυρίως καλά!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το έχω νιώσει πάμπολλες φορές αυτό, Άννα μου, με διαδικτυακούς φίλους, είτε τους συνάντησα και από κοντά (και δέσαμε, ελπίζω για πάντα, γιατί μου αρέσει κομματάκι αυτή η ιδέα ☺) είτε μας χωρίζει η απόσταση και έχουμε επαφή με άλλα μέσα: "το απρόσωπο διαδικτυακό προφίλ αποκτά υπόσταση". Δίκτυο αγάπης και αλληλεγγύης, όχι γιατί δεν έχουμε δικούς μας ανθρώπους κοντά μας, αλλά γιατί χωράνε κι άλλοι, αν έχεις μεγάλη αγκαλιά! ♥
      Σε ευχαριστώ πολύ για τις ζεστές σου ευχές, Άννα μου.
      Να 'σαι πάντα καλά!

      Διαγραφή
  7. Χρόνια πολλα και παντα δημιουργικά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δεν ξέρεις πόσο χάρηκα, που είδα αυτήν εδώ την ανάρτηση. Δεν ξέρεις, Αριστέα πόσο ζεστός και με γλυκιά νοσταλγία ένιωσα για το γιορτασμό της άγριας εφηβείας του δικτυακού σου σπιτικού.
    Ναι, αναφωνώ! Είναι εδώ η φιλενάδα μας! Παρούσα, δυναμική, τρυφερή και δημιουργική.
    Και ετοιμάζει και "συμπόσιο". Αυτό πού το βάζεις ντε;
    Τελικά, ξέρεις κάτι κορίτσι μου; Αυτός ο Νοέμβρης, πρέπει να είναι πολύ ...ερωτικός μήνας για τα μπλογκς. Αν μετρήσουμε πόσα μπλογκ της γειτονιάς έχουν γενέθλια αυτό το μήνα, θα εκπλαγούμε!
    Πολύχρονο το σπιτικό σου, Αριστέα μου! Να είναι πάντα εδώ να μάς συντροφεύει στις καθημερινές μας ανάσες.
    Την αγάπη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, είμαι εδώ. κουτσά-στραβά, δεν εγκαταλείπω. Με ξεκλείδωσε περισσότερο το ποιηματάκι που έγραψα για τη μαμά. Ήταν η πρώτη φορά που έγραφα και μοιραζόμουν δημόσια όλα όσα νιώθω και μάλλον αυτό μου έκανε καλό! Με "άνοιξε" κατά κάποιο τρόπο. Ένιωσα ζεστά!
      Οπότε, το επόμενο πράγμα ήταν να βάλω κάτω και να φτιάχνω σιγά-σιγά την επετειακή ανάρτηση του Συμποσίου, όποτε έβρισκα κενό και ανάκαρο!
      Χαίρομαι με τη χαρά σας κι εγώ!
      Πολλά φιλιά, Γιάννη μου και σε ευχαριστώ για όλα!

      υγ: Λατρεύω τον Νοέμβριο πάνω 35 χρόνια! Ναι, τα μετράω! ☺ Σαν μικρό παιδάκι!

      Διαγραφή
  9. Έγραψες εξαιρετικά κείμενα, δημοσίευσες φωτογραφίες ωραίων καλλιτεχνημάτων, κέντρισες συνταξιδιώτες να γράψουν, έγινες αιτία σημαντικών διαλόγων για ποικίλα θέματα.
    Προκάλεσες ευγενικά αισθήματα. Αυτό το μπλοκ αποτελεί μια συμβολή στον πνευματικό μας πολιτισμό.
    Καλή συνέχεια, Αριστέα! Για πολλά πολλά χρόνια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με συγκινούν απίστευτα τα καλά σου λόγια, φίλε Άρη! Σε ευχαριστώ από καρδιάς!

      Διαγραφή
  10. Ομορφαίνεις πολύ τη γειτονιά με τις δημιουργίες σου και εύχομαι να συνεχίσεις για πολλά ακόμη χρόνια !!!
    Την αγάπη μου !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Να ευχηθώ Αριστέα, πολλά πολλά χρόνια ακόμα, δημιουργικών εγγραφών και όμορφης παρέας μαζί σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Δώδεκα εσύ, δεκάξι εγώ και Νοέμβρη… Πώς περνάνε τα χρόνια…
    Σου εύχομαι, Αριστέα, όλα όσα μας έδωσες από τούτο το ιστολόγιο να συνεχίσουν κι άλλα, κι άλλα πολλά χρόνια!
    Με μπόλικη αγάπη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Περνάνε τα άτιμα, περνάνε, αλλά δεν με θλίβουν!
      Μόνο χαρά !
      Σε ευχαριστώ θερμά για την αγάπη, Στράτο!
      Ανταποδίδω!

      Διαγραφή
  13. Σα νεράκι κύλησαν...:) Να είσαι καλά Αριστέα μου, να χαμογελάς και να ευχηθώ πολλά πολλά χρόνια να συνεχίζεις να κάνεις ό,τι κάνεις εδώ :) Τα φιλιά μου, όμορφο βράδυ και καλή εβδομάδα να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελευθερία μου, σε ευχαριστώ πολύ πολύ για τις θερμές σου ευχές!
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  14. Κοίτα να δεις τώρα που ΄και εγώ παιδί του Νοεμβρίου είμαι... τίποτε δεν είναι τυχαίο Αριστάκι μου...
    Είμαι τόσο τυχερή και χαρούμενη που όλα αυτά τα χρόνια "γνωριστήκαμε " ( με άλλους από κοντά και άλλους φίλους από μακριά) και που κάνουμε παρέα ο καθένας μας από το δικό του μετερίζι...
    Να γίνουν εκατό τα χρόνια του μπλοκ σου και εσύ να είσαι καλά, να ξορκίζεις τα άσκημα με ένα χαμόγελο πάντα και να μας μαζεύεις στα συμπόσια σου και όχι μόνο...
    Πολύ ωραίος ο Χριστουγεννιάτικος στολισμός σου!!
    Την αγάπη μου πάντα φιλιααα Σ.Λ.😍

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ έτσι αισθάνομαι, Ρουλίτσα μου γλυκιά και ας μην έχουμε συναντηθεί από κοντά. Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια!
      Σε ευχαριστώ για όλα και κυρίως γιατί είσαι το πλάσμα που είσαι!
      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  15. Μα πότε πέρασαν δώδεκα χρόνια1
    Εύχομαι να είναι τόπος δημιουργίας, χαράς, και προβληματισμού μα και θερμής φιλοξενίας για άλλα τόσα ή για όσα εσύ κάνεις κέφι!
    Παρέσυρες πολύ κόσμο τόσα χρόνια σε διαφορετικά μονοπάτια , που μόνο σε καλό τους βγήκε :)
    Να είσαι καλά, δυνατή και δημιουργική!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου, Γλαύκη μου!
      Χαίρομαι πολύ, αν όντως υπήρξα υποκινήτρια και παρέσυρα κόσμο σε αυτά τα μονοπάτια που λες. Το είδα κι εγώ πάντως να γίνεται, να βγάζω με το έτσι θέλω τον ποιητή από μέσα σας και σας καμαρώνω!
      Να είσαι πάντα καλά μάτια μου!

      Διαγραφή
  16. Αριστέα, πολύχρονη να είναι η παρουσία σου στη μπλοκογειτονιά.
    Φυσικά και θα ήθελα να σε βλέπω με περισσότερες αναρτήσεις, και εκτός των καθιερωμένων Συμποσίων.
    Σε εκτιμώ, και εκτιμώ αφάνταστα το ότι έχεις δώσει δίχως κανένα προαπαιτούμενο βήμα και σε εμάς που είμαστε άστεγοι.
    Όσο για το επισήμως εφηβάκι που αναφέρεις, έχω να σημειώσω ότι πάντα ήσουν και παραμένεις εφηβάκι για τον απλούστατο λόγο γιατί είσαι ψυχούλα, ευγενική και τόσο ευαίσθητη. Είναι χαρά μου που σε έχω γνωρίσει..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα, Τάσο!
      Μακάρι να μπορούσα πιο συχνά να βρίσκομαι στο χώρο. Δεν είναι όλες οι μέρες το ίδιο και δεν έχω πάντα διαθεσιμότητα, δυστυχώς. Από την άλλη, δεν βοηθάει και η υπερέκθεση. (Για δικούς μου, προσωπικούς λόγους. 😉)
      Κι εγώ σε έχω εκτιμήσει, γιατί σε γνώρισα από κοντά και είσαι ένας ευχάριστος και συζητήσιμος άνθρωπος! Οι συζητήσεις μας δε, πάντα υπήρξαν εποικοδομητικές, ακόμα και αυτές στις οποίες διαφωνούσαμε!
      Να 'μαστε καλά να συνεχίζουμε...

      Διαγραφή
  17. Ε, βέβαια... πού να θυμάσαι πόσα παραμύθια βάλαμε στο δρώμενο... όμως εγω θυμαμαι πόσο πολύ ομόρφυνες όλον αυτόν τον μαγικό κόσμο του blogging και πόσο όμορφα με καλωσόρισες σε αυτόν.
    Χρόνια πολλά Αριστέα μου, αγαπημένη Κυρά του Πύργου ❤️

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λατρεμένο μου πλάσμα... Είσαι πολύ ζεστός και δοτικός άνθρωπος και χαίρομαι που ήρθες κι εσύ σε αυτή τη γειτονιά και γνωριστήκαμε. Έχω πάρει πολλά από σένα, Σταυρουλίνι μου και ελπίζω να συνεχίζουμε για πολλά πολλά χρόνια....
      Φιλάκια πολλά! ♥

      Διαγραφή
  18. Ενα από τα αγαπημένα μου μπλογκ. Αν όχι το αγαπημένο μου. Εύχομαι να γράφεις όσο θέλεις και όπως θέλεις. Άλλωστε το πιο σημαντικό είναι ότι εδώ μέσα έχουμε ζήσει πολύ όμορφες στιγμές. Συγκίνηση, γέλιο, λύπη. Όλα τα συναισθήματα όπως τα χρώματα του καμβά, έχουν υπάρξει κατά περιόδους στο διαδικτυακό σπιτικό σου. Είναι από τις λίγες σελίδες με τόσο δημιουργική αλληλεπίδραση. Ειναι πολύ μεγάλη χαρά και τιμή για μένα ότι είμαι ένα μικρό κομμάτι του κορυφαίου δρώμενου που έχει υπάρξει διαδικτυακά, και λέγεται Συμπόσιο ποίησης.
    ΥΓ. Να μεγαλώνει λοιπόν αυτό το μπλογκ, τόσο όμορφα όσο η οικοδέσποινα του💚

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάκη μου, με συγκίνησε το σχόλιό σου!
      Σε ευχαριστώ πολύ για όλα! Δεν έχω λόγια!
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή