Λήξη 30ου Συμποσίου Ποίησης - Η γιορτή μας

 

Αγαπημένοι φίλοι και φίλες.

Χρόνια σας πολλά!

Το 30ο Συμπόσιο Ποίησης 
ολοκληρώνει σήμερα τη διαδρομή του.

Σας ευχαριστώ όλους από καρδιάς που για μια ακόμα φορά

συγκεντρωθήκατε στη γωνιά μου και τιμήσατε την Ποίηση,

με ευγενή άμιλλα και ενθουσιασμό.

Με οδηγό τρεις λέξεις, 

[δρόμος, διαδρομή, πορεία]

και με ελευθερία επιλογής, όπως πάντα,

δώσατε υπέροχες δημιουργίες, τόσο που οι περισσότεροι δυσκολευτήκατε

στο να ξεχωρίσετε μόνο πέντε συμμετοχές.

Ευτυχώς δεν τα λέω μόνη μου, αλλά το γράψατε και εσείς στα 

δικά σας σχόλια!

22, λοιπόν, φίλοι μας έδωσαν 24 μικρά και μεγάλα διαμάντια και

24 συνολικά φίλοι του Συμποσίου περάσατε και βαθμολογήσατε
και με τις ψήφους σας, κάνατε κι αυτό το Συμπόσιο ξεχωριστό....

Νικητής/τρια του 30ου Συμποσίου είναι 
παραπαπάμ....
⏬
⏬
⏬
⏬
⏬
⏬

 

⏬
⏬
⏬
⏬
⏬
⏬

Η αγαπημένη μας 

BUTTERFLY 

ή αλλιώς Χριστίνα Λέλη

με το εξαιρετικό ποίημα, 

Άρριζοι,

στη θέση 12, με 24 βαθμούς, 

Συγχαρητήρια πολλά, Χριστίνα μου!
Τρίτη σου νίκη στο Συμπόσιο!

Πριν περάσουμε να θυμηθούμε τη νικητήρια συμμετοχή 
έχω κάτι από το παρασκήνιο :

Το Χριστινάκι, μέχρι και λίγο πριν τη λήξη της διορίας δεν είχε έμπνευση

-μου το είχε δηλώσει η ίδια, με παράπονο.

Με δική μου παρότρυνση ("δεν γίνεται Συμπόσιο χωρίς εσένα!"

της είχα γράψει στην ομάδα της μπλογκογειτονιάς μας στο φέις)

έστειλε λίγο πριν την εκπνοή τη συμμετοχή της!

Οπότε, όταν σας τσιγκλάω, κάτι ξέρω!

Να την ακούτε την Πυργοδέσποινα!

🤣

12.Άρριζοι

Για κάποιους ο δρόμος

δεν έχει επιστροφή Δέντρα άρριζα με κλαδιά σπασμένα άγονται και φέρονται από έναν άνεμο μαύρο, πηχτό σαν αίμα Στρώθηκε με αίμα κι η διαδρομή Τα φύλλα ξεράθηκαν κι έπειτα έγιναν σκόνη Η μήπως είναι στάχτη; Πάνω στις ράγες χαραγμένα τα αρχικά ενός θαύματος Που όμως ποτέ δεν ήρθε Τόσοι έφυγαν, πόσοι γύρισαν; Η άδεια αγκαλιά της μάνας Το κρεμασμένο σακάκι στον καλόγερο Το γέλιο το παιδικό που δε θα ακουστεί Τα ματάκια που μάταια ψάχνουν Όλα ζητούν δικαίωση Όχι λάθος, επιστροφή ζητάνε Να έρθει πίσω η ζωή που κλάπηκε Να στεγνώσει το αίμα Να γίνει γύρη η στάχτη Να ανθίσουν οι ράγες Κι ο δρόμος να μη μοιάζει πια εφιάλτης παρά τραγούδι του γυρισμού Ένα αστέρι πέφτει Πορεία χαράζει στον ουρανό Χιλιάδες μάτια στραμμένα στην ελπίδα Φευ! Κάποιες ευχές δεν βγαίνουν ποτέ αληθινές

Θερμά συγχαρητήρια να δώσω στις συμμετοχές 7 και 19

που ισοψήφησαν στη 2η θέση.

Πίπη και Σταυρούλα, κρύβονταν αντίστοιχα πίσω από τις συμμετοχές αυτές.
Μπράβο, κορίτσια!

Ιδιαίτερη μνεία και ένα θερμό καλωσόρισμα στην Πίπη μας, 

στην παρθενική της εμφάνιση.

(Το 'χουν οι πρωτοεμφανιζόμενοι νομίζω να διακρίνονται 

στο Συμπόσιό μας!)

Τέλος, στην 3η θέση δύο συμμετοχές παρέα, 

9 και 10, Ελευθερία και Ελένη, αντίστοιχα!

Αυτό το Συμπόσιο ήταν γένους θηλυκού, λοιπόν! ☺

Είτε διακριθήκατε ψηλά, είτε στη μέση, είτε χαμηλά,

όλοι ήσασταν υπέροχοι!

Πάμε για τις αποκαλύψεις;

Ας γίνουν, λοιπόν, όλες οι συστάσεις 

Μαζί με τις συστάσεις

και οι στίχοι που αγάπησα εγώ από κάθε συμμετοχή.

Συμμετοχές από 1-6 τις βρίσκουμε ► εδώ

1.Αχαρτογράφητες Διαδρομές, Άννα, Πάρος (7 β)

Λίγο πριν την παραίτηση 

Η απόγνωση στο φως του 

Γίνεται Ίριδα.

Κι είναι αυτό το ανυπόστατο φως

Της πορείας της άγονης 

Η δικαίωση. 

2.Θλίψη, Mia (5 β)

Σκουριασμένο φως,

αιμοδιψή κοράκια,

δρόμος πολέμου.

3.Κανένας δρόμος να διαλέξω Velvet  (4 β)

άραγε ποιος θα μου δείξει τη διαδρομή

πότε θα βγω από τη φυλακή μου.

4.Ο κύκνος, Σμαραγδένια Ρούλα (10 β)

Η ζωή θα γυρίσει, τραγική ειρωνεία σε δυο ρόδες επάνω.

Η ψυχή θα παλέψει διαδρομή να αλλάξει.

Δεν θ' αφήσει την σκέψη να βουλιάξει στην θλίψη.

5.Συαντήσεις ανθρώπων, Τάσος Γ. Κάβουρας (4 β)

Και απλώθηκαν στους καναπέδες

Διεθνείς Οικονομικές διεργασίες..

6.Βήματα οργής..., Τάσος Γ. Κάβουρας (6 β)

Θα επανέλθουμε, 

και πιο μαζικά θα πούμε τα όχι μας 

Ζωσμένοι με ελπίδα και όνειρα. 

Συμμετοχές από 7-16 τις βρίσκουμε ► εδώ

7.Χρονικό, Πίπη (14 β)

Τα χρόνια πέρασαν γοργά,

κι ήρθε μαζί κι η λησμονιά.

Το πάρσιμο του οχυρού

έγινε έπος του συρμού.

Το τραγουδούσαν στις γωνιές

οι τροβαδούροι τις νυχτιές.

Το τραγουδούσαν και οι νιές,

με του αργαλειού τις σαϊτιές.

Και το άπαρτο το οχυρό,

έγινε πλέον μυθικό.

Ποτέ δεν έγινε γνωστό,

πως ήταν πάντα αδειανό.

8.(α)διέξοδος, Γιώτα Αρχοντάκη (6 β)

Ο ήλιος μας λούζει.

Η άβυσσος έχει έδαφος.

Τα ξερόκλαδα βγάζουν άνθη.

Η διαδρομή δε βρίσκει αδιέξοδο.

Απλά σκύβουμε το κεφάλι.

9.Από το νου στην καρδιά, Ελευθερία-Έρη  (13 β)

Έμαθες 

με το δύσκολο τρόπο

πως όσες χιλιάδες μίλια

κι αν διανύσουμε,

η μεγαλύτερη,

η πιο δύσκολη

και η πιο σπουδαία διαδρομή μας

είναι εκείνη 

από τον νου

στην καρδιά!

10.Η μαθητεία των γλάρων, ποιώ - ελένη (13 β)

Γλώσσα μου γίνε πάλι ακριβή και κανόνας

στίξης στο πολυτονικό μου καμβά.

11.«Μη με λησμόνει», Maria Kanellaki  (11 β)

ένα κορίτσι στεφανωμένο

ίδιο η άνοιξη

δίνει το σύνθημα 

τινάζει αγέρωχη τα μαλλιά τη

κυματίζει πίσω της η λαοθάλασσα

το φαρμακερό βέλος του χωροφύλακα χτυπάει κατάκαρδα

ανθάκια λεμονιάς ξεχύνονται απ’ το στήθος της

πανάκριβη κι αυτή η άνοιξη

12.Άρριζοι, BUTTERFLY (24 β)

Να έρθει πίσω 

η ζωή που κλάπηκε

Να στεγνώσει το αίμα

Να γίνει γύρη η στάχτη

Να ανθίσουν οι ράγες

Κι ο δρόμος 

να μη μοιάζει πια εφιάλτης

παρά τραγούδι του γυρισμού

13.Φώτα πορείας, Makis Del (3 β)

Φώτα πορείας. Και συνεχίζεις.

Ήρεμος πλέον.

Γιατί το βλέπεις πια καθαρά

Σημασία δεν έχει ο προορισμός, αλλά το ταξίδι...

14.Ο κόσμος είναι δικός σου, Δημήτρης Ασλάνογλου (5 β)

Σ’ ένα όμορφο κόσμο, με χαράς χαμόγελα

Να διαβαίνεις περάσματα και ν’ ανοίγεις φτερά

Της φροντίδας ματιές, να φωτίζουν απλόχερα

Της καρδιάς σου τ’ ανοίγματα, με αγάπης φωτιά

15.Να μου το θυμάσαι, Mia Petra (3 β)

όταν τα θρυλικά "Σκαθάρια"  

θα περπατούν στην πόλη 

με τον ήλιο στο μεσουράνημα 

(...)

θα διασχίσουν το δρόμο απέναντι 

και θα περάσουν στην αιωνιότητα 

16.Αμήν, Marina Tsardakli  (12 β)

Η αγάπη να ξέρεις θα 'ναι πάντα, ο πιο επαναστατικός ξεσηκωμός!

Συμμετοχές από 17-24 τις βρίσκουμε ► εδώ

17.Δεν ξέρεις ο δρόμος που τελειώνει, Marina Tsardakli  (7 β)

Γιατί, τι μένει στο τέλος νομίζεις;

Οι στιγμές που αγάπησες,

οι αγάπες που έζησες

και μια ελπίδα που μιλά για ανάσταση! 

18.Το γράμμα, Mary Pertax (4 β)

Δεν είναι λίγοι οι καλοί. Μα πρέπει να φωνάξουν.

Στα πέρατα να ακουστούν, και να χαθεί η ομίχλη.

Κακίες, μίση, σπαραγμό, ανασφάλειες και οδύνη,

όλα να παραμεριστούν. Κάθαρση πια να γίνει!

19.Ανείπωτες ρήσεις, Σταυρούλα Δεκούλου  (14 β)

"Στην αγάπη δεν φτάνεις ντυμένος με λαμπρή φορεσιά,

αλλά φτωχός και πονεμένος, 

απόδειξη πως άντεξες στο ταξίδι, χωρίς να παραδοθείς".

20.Δρόμος ατελεύτητος, Η Γωνιά της Αννίκας (11 β)

Πνίγηκε ξαφνικά στα ουρλιαχτά η νύχτα.

Κάτω απ’ το βάρος των βαγονιών

συνθλίφτηκε η αγάπη.

Δρασκελώντας τα σπασμένα παράθυρα

μια-μια οι ψυχές ξεγλίστρησαν.

21.Καθημερινή διαδρομή, paloma (6 β)

Κάθε βράδυ

ένας μικρός θάνατος..

Κάθε αυγή

η πρώτη γέννηση,

η κρυφή ελπίδα

που ξαγρυπνά μες στα στήθια.

22.Δώδεκα λεπτά, της καρδιάς μας οι χτύποι, Giannis Pit (2 β)

Να θυμάστε, πως μνημόσυνο λύπησης, μ’ οργή απαξιώνω! Και της λήθης την άχλη μ’ απέχθεια διώχνω. Φως στους δρόμους του δίκιου θέλω να δώσετε! Και έναν κόσμο ανθρώπινο στη θύμησή μου σηκώστε!

23.Συνάντηση ζωής, ANNA Flo (3 β)

''Επιλογή ανθρώπινη τα τόσα βάσανά σας, αχάριστη είσαι που μοναχά αυτά τα προσμετράς Μάθε τον υπαίτιο να αναζητάς, ευγνωμοσύνη να αισθάνεσαι για όσα σου χαρίζω'' και χάθηκε στα ξαφνικά!

24.Ο δρόμος που χάνουμε, Μαρία Νικολάου (5 β)

Άλλες φορές το ονομάζουμε μάθημα.

Οι λάθος επιλογές που θα οδηγήσουν στις σωστές καταστάσεις.

Που χωρίς αυτές δεν χτίζουμε τον εαυτό μας.

Όπως και να το βαφτίζουμε, το δύσκολο απ΄όλα αυτά είναι η παραδοχή.

Η απόφαση ότι χαθήκαμε, είναι αυτή που θα μας δείξει το χάρτης της επιστροφής.

Όλοι είναι νικητές άσχετα από βαθμούς.

Η νίκη μας ξεκινάει και ολοκληρώνεται την ώρα που γράφουμε.

Πολλά συγχαρητήρια σε όλους σας λοιπόν!

Η νικήτρια θα πάρει, όπως πάντα, ένα δωράκι 

από τα χεράκια μου.

Παρακάτω μπορείτε να παρακολουθήσετε τη βαθμολογία.

Με την αρίθμηση όσων ψήφισαν, λίγο πιο κάτω,

και με τη σειρά που ψήφισαν

μπορείτε να δείτε ποιοι σας προτίμησαν.

Ψήφισαν oι: 

1.BUTTERFLY

2.Katerina V

3.Velvet 

4.marypertax 

5.Πίπη

6.Μαρία Κανελλάκη

7.ANNA FLO

8.Γλαύκη

9.Marina Tsardakli

10.Μαρία Νικολάου

11.Γιώτα Αρχοντάκη

12.Σμαραγδάκι- Ρούλα

13.ποιώ - ελένη 

14.Σταυρούλα Δεκούλου

15.Mia Petra

16.Ελευθερία Έρη

17.Τάσος Γ. Κάβουρας

18.paloma

19.Giannis Pit.

20.Makis Del

21.Αννίκα

22.Δημητριος Ασλάνογλου

23.Mia

24.Άννα Πάρος 

Ευχαριστώ ιδιαιτέρως τους φίλους που δεν είχαν συμμετοχή 

κι όμως πέρασαν, έδωσαν το παρών, διάβασαν τις συμμετοχές μας

και τις αξιολόγησαν!

Φθάνοντας, επιτέλους, στο τέλος θέλω να πω μερικά πράγματα ακόμα.

Το Συμπόσιο αυτό το αγάπησα ιδιαιτέρως!

Ήταν τόσο όμορφες οι συμμετοχές σας! 

Οι λέξεις (μου) σας πήγαν σε πολλούς και διαφορετικούς δρόμους

και το βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον αυτό.

Παράλληλα, το Συμπόσιο αυτό με εξάντλησε.

Φάνηκε και από τα λαθάκια μου αλλά και απ' την αγωνία μου, 

μην και μου ξέφυγε και τίποτα άλλο, 

καθώς ο μπλόγκερ κατά τη δημοσίευση με παίδεψε, όσο δεν φαντάζεστε.

Το ίδιο με παίδεψαν και οι περισσότερες συμμετοχές, 

όταν τις περνούσα μέσα στις αναρτήσεις,
(όπως γίνεται σε κάθε Συμπόσιο, απλά αυτή τη φορά εγώ 

δεν είχα τη διαθεσιμότητα και τα κουράγια, όπως άλλοτε)

αφού οι περισσότερες δεν ακολουθούν ΠΟΤΕ τους όρους,

να έρχονται, δηλαδή, χωρίς μορφοποίηση, διάστιχα και παραγράφους.

Ιδίως τα μεγάλα ποιήματα!

Δεν είναι μόνο θέμα ομοιομορφίας και δικού μου ψυχαναγκασμού.

(Για αυτό ίσως έχετε παρατηρήσει, όσοι γράφετε με κεφαλαία τους τίτλους σας

ή με άλλες γραμματοσειρές, χρώματα και bold γράμματα, 

ότι όλα στο τέλος αλλάζουν!)

Αν άφηνα τα ποιήματα, όπως τα στέλνετε οι περισσότεροι, θα χρειαζόμουν 5-6 

αναρτήσεις, χωρίς πλάκα! Τα διαστήματα είναι τεράστια,

και δεν αρκεί να επιλέγω εγώ την κανονική παράγραφο.

Πρέπει να τα "πηγαίνω" σε ένα word και να διαμορφώνω μόνη μου 

τα διάστιχα και τις παραγράφους.

Παρ' όλα αυτά, δεν μετάνιωσα διόλου που έκανα αυτό το Συμπόσιο,

παρά τους φόβους μου, τους ενδοιασμούς μου

και την ταλαιπωρία μου.

Χωρίς αυτό το Συμπόσιο, δεν θα είχαν γραφτεί ίσως ποτέ 

τα όμορφα ποιήματα που γράψατε.

Και αυτό είναι το κέρδος κάθε Συμποσίου.

Αυτός είναι ο λόγος που συνεχίζω.

Επειδή ο ορίζοντας ο δικός μου φαντάζει λίγο δυσοίωνος, 

δεν γνωρίζω, αν θα τα καταφέρω και την επόμενη φορά.

Δεν παίρνω όμως ποτέ αποφάσεις εν βρασμώ, 

δεν είμαι παρορμητική.

Λέω απλά, βλέποντας και κάνοντας.

Σας ευχαριστώ!
Σας φιλώ!

Αριστέα