24 facts από το '24

2024 

Πάει άλλη μία χρονιά...

Μια χρονιά επαναπροσδιορισμού για μένα 

και επιστροφής στην κανονικότητα.

Κατέβαλα μεγάλη προσπάθεια να βρω τα πατήματά μου,

να φτιάξω μια νέα ρουτίνα -που για μένα αυτό αποτελεί την ασφάλειά μου.

Οι μεγάλοι Δάσκαλοι λένε να σπάμε τη ρουτίνα 

και γιατί όχι και την ασφάλεια, γιατί μόνο τότε αισθάνεσαι πραγματικά λεύτερος,

μόνο τότε δεν εφησυχάζεσαι και δεν αποκοιμίζεις τη σκέψη σου.

Ωραία τα λένε οι Δάσκαλοι! 

Και δεν το λέω ειρωνικά. Έχουν τα δίκια τους, το πιστεύω κι εγώ!
Μα, αν έχεις περάσει δια πυρός και σιδήρου,

αν έχεις αναμετρηθεί λιγάκι με τον θάνατο

κι έχεις ταλαιπωρηθεί κάπως,

θες για λίγο να ξαποστάσεις, ρε αδερφέ. Να πάρεις ανάσες.

Να αισθανθείς ξανά ασφαλής!

Κι αν για εμένα ασφάλεια είναι η ρουτίνα μου ε, δεν θα απολογηθώ κιόλας! 

Το 24 είχε για μένα:

1.Την τελευταία χημειοθεραπεία μου, στις αρχές του χρόνου

2.Τις ακτινοβολίες μου, τον Φλεβάρη, καθημερινά, για 3 βδομάδες, 

πήγαινε-έλα, Πύργο-Πάτρα, με τα ΚΤΕΛ κάποιες φορές,

μεγάλη ταλαιπωρία και εξάντληση για μένα, αφού εκείνη την περίοδο 

βασανιζόμουν έντονα από γαστρεντερολογικά θέματα.

Απορώ ακόμα πώς τα κατάφερα!

(Όχι, ξέρω! Είχα καλούς φίλους που βοήθησαν!)

3. Μία σοβαρότατη κρίση εντέρου, που με έφθασε και στα επείγοντα μάλιστα,

και με έβγαλε οφ για δύο μήνες σχεδόν, 

μέχρι να καταφέρω να το βάλω ξανά σε κανονική λειτουργία ΜΟΝΗ μου

(και κάπως έτσι χάθηκε το εαρινό μας Συμπόσιο), απόρροια των φαρμάκων 

και των αξονικών- αλλεργική στα σκιαγραφικά γαρ!

4. Ξεκίνησα την ορμονοθεραπεία μου, που θα την παίρνω για 10 χρόνια.

Ο καρκίνος μου ήταν ορμονοεξαρτώμενος (περίσσια οιστρογόνων) 

οπότε το φάρμακο που παίρνω αναστέλλει τη δυνατότητα παραγωγής οιστρογόνων.

Αυτό έχει πολλές και άσχημες συνέπειες στον οργανισμό μου, 

κυρίως στα οστά, για μένα όμως οι εξάψεις ήταν το χειρότερο όλων.

Πέρασα ένα μαρτυρικό καλοκαίρι και φθινόπωρο,

όπου γυρνούσα ακόμα και έξω, σε δρόμους και καταστήματα 

με ένα ψεκαστήρι, για να .... βρέχω τα αυτιά μου!

Ήμουν αστεία, το ξέρω. Μία φορά έφυγα χωρίς το ψεκαστήρι μου και έκλαιγα 

στο δρόμο... 

Τον Οκτώβρη κατέληξα με μια βαριά ωτίτιδα!

5. Δύο 6μηνιαίες εξετάσεις επανελέγχου, που είναι μεγάλη ταλαιπωρία,

αλλά ακολουθούμε τα πρωτόκολλα. 

★

(@%$#^$%@%$@ ! Να δω για πόσο ακόμα θα αντέχω, εγώ, ένα ξεροκέφαλο 

και ψεκασμένο -με τη βούλα- καρκινάκι, που συνήθως κάνει τα δικά του!

Χρησιμοποιούμε ραδιενέργεια για να προλάβουμε τυχόν μεταστάσεις, 

που μπορεί και να μην γίνουν ποτέ, αν δεν παίρνει κανείς τόσες δόσεις 

ραδιενέργειας τακτικά! Μιλάμε για την απόλυτη παράνοια!

Λαμβάνω το διάστημα που δέχομαι ακτινοβολίες αυξημένες δόσεις χλωρέλλας, 

αρωνίας και άλατα θεϊκού μαγνησίου. Μα αρκούν τα μαντζούνια μου,

για να με προστατέψουν; Νομίζω ότι δεν είναι αβάσιμη η ανησυχία μου!)

6. Τη χειροτέρευση της κατάστασης και των δύο γονιών μου.

Αυτό έχει μία λογική. Όσο περνάει ο καιρός η άνοια μόνο κάθοδο έχει.

7. Την αβαρία που έπαθα στο σπίτι, χριστουγεννιάτικα μάλιστα κι εν μέσω 

περιόδου Συμποσίου, όπου έσπασαν τα πλακάκια στο σαλόνι μου.

Έκανα γιορτές με ένα βουνό κάτω από τα χαλιά μου

και θα μείνουν έτσι μέχρι να βρω δύναμη να ξεσηκώσω το σπίτι και να τα φτιάξω...

Προσωρινά, δεν κοιτάζω κάτω! 

8. Το φευγιό της κυρίας που φρόντιζε τους δικούς μου, λίγο πριν τις γιορτές. 

Τεράστια απώλεια, απ' όλες τις πλευρές. 

Οι δικοί μου την είχαν αγαπήσει, είχε γίνει το δεξί μου χέρι,

βασιζόμουν πάνω της στο να ξεκουράζομαι λίγο και να έχω δύναμη 

να συνεχίζω την υπόλοιπη μέρα με τους δικούς μου.

9. Την ταλαιπωρία του νέου μαλλιού. Το οποίο βγαίνει ανεξέλεγκτα και 

με δική του ατζέντα, ατίθασο, σκληρό, αυτόνομο, αυθύπαρκτο, 

ακατανόμαστο, αδιανόητα αφανέ, και βάλτε όσα επίθετα από α- το στερητικό

σας έρχονται! Μέσα θα πέσετε!

10. Είχα πολλά νέα παρατσούκλια λόγω της νέας κόμμωσης, 

που αυτό με τη σειρά του μόνο γέλια και λόγους ανακούφισης μου χάρισε!

Ανάμεσα στα πιο ευφάνταστα : "Αστραλέζα"

(από μια συμμετοχή της Αυστραλίας σε κάποια γιουροβίζιον, 

όπου το non binary που την εκπροσωπούσε είχε ένα απροσδιόριστο μαλλί,

σαν και το δικό μου!)
"Ο υγρός, ψηλός ληστής, από το Μόνος στο σπίτι"

"Μπομπ Ρος", "Νταϊάννα Ρος" ,"ίδια η θεια μου η Γιώτα", 

"ίδια η μάνα σου" -σε αυτό δεν γέλασα και πολύ!

★

Έτσι έμαθα πως, αν κάτι δεν μπορείς να το αλλάξεις, 

ακόμα και αν δεν μπορείς να το αποδεχτείς, μπορείς πάντα να γελάς πρώτη 

με ότι σου συμβαίνει και να ορίζεις εσύ το πώς θα νιώσεις!

Ο αυτοσαρκασμός μου βρίσκεται σε μεγάλες δόξες αυτή την περίοδο!

11. Κουράστηκα πολύ, ψυχικά και σωματικά!

Διαρκώς προσφέρω (και το κάνω με χαρά, έτσι είναι η "φτιαξιά" μου)

αλλά κάποιες στιγμές νιώθω ότι χάνω τον έλεγχο, ότι δίνω περισσότερα 

απ' όσα μπορώ. Δεν εξετάζω τη μη ανταπόδοση. 
Εξάλλου, δεν δίνω ποτέ ανταποδοτικά.

Θα ήθελα όμως να κάνω λιγότερα, να έχω περισσότερο χρόνο για μένα!

12. Έτσι, δεν κατάφερα να πάω διακοπές, έστω για τρεις μέρες.

Δυστυχώς, δεν μπορώ να λείψω από το σπίτι καθόλου.

Αυτό με πνίγει λίγο, αλλά το έχω αποδεχτεί.

Ελπίζω μόνο να μην αποβεί μοιραίο για την ψυχολογία μου στην πορεία...

13. Έβγαλα όσες περισσότερες τοξίνες μπορούσα από τη ζωή μου:

κεριά και ρεσό αμφιβόλου, συνήθως, ποιότητας, 

τοξικά βερνίκια -που χρησιμοποιούσα στον κλειστό χώρο του εργαστηρίου μου,

 αν χρειαστεί βγαίνω έξω και στο κρύο, ακόμα, να βάψω!- 

αφρόλουτρα, αποσμητικά, σαμπουάν και σαπούνια του εμπορίου,

καλλυντικά με πάραμπενς, με τεχνητές χρωστικές ουσίες και άλλα συναφή υπερτοξικά,

αρώματα και είδη φροντίδας των μαλλιών,

φρούτα, λαχανικά και αυγά μη οργανικά, κρέας! 

(Είχα ήδη κόψει το κόκκινο, απλά αφαίρεσα και το λευκό!)

Κάνω περιστασιακές αποτοξινώσεις. (Ρωτήστε με για περισσότερες πληροφορίες!)

14. Έβαλα τη ζωή μου σε πρόγραμμα. Στο δικό μου πρόγραμμα!

Στους 90 βαθμούς!
Αφού έστρωσα με μεγάλη προσπάθεια και σχολαστικότητα το έντερό μου

(διάβασα στο μεταξύ και την Κρυφή γοητεία του εντέρου, ένα εξαιρετικό βιβλίο)

έφτιαξα τη διατροφή μου σε σημείο να είμαι 90% ικανοποιημένη. 

Το 10% που αφήνω είναι η μόνιμη ανησυχία μου

μήπως το παρακάνω λιγάκι με τις εμμονές μου στην μακροβιοτική διατροφή

(ωμοφαγία, καθόλου κρέας, πολλά υγιεινά και βιολογικά τρόφιμα,

αρκετά συμπληρώματα και βιταμίνες.)

15. Για τον παραπάνω λόγο τελικά απευθύνθηκα σε διατροφολόγο.

Που, ναι, μου είπε, κάνω πάρα πάρα πολλά,

τα περισσότερα από αυτά είναι σωστά, 

με διόρθωσε σε 2-3 υπερβολές μου, (πάλι καλά να λέμε!)

αλλά πήρα και τα μπράβο μου!

Γιατί 16. έχω διαβάσει ΠΟΛΥ και ενημερώνομαι διαρκώς για νέες έρευνες,

για τα πάντα γύρω από τη διατροφή και τα αντικαρκινικά όπλα 

με τα οποία έπρεπε να γεμίσω τη φαρέτρα μου και το έκανα μεθοδικά 

και με πρόγραμμα...

(Ρόδι, σελήνιο, κουρκουμάς, κερσετίνη, βιταμίνη D3 -με Κ2 πάντα-

επιγαλλοκατεχίνη (ή αλλιώς πράσινο τσάι)

σουλφοραφάνη ( ή αλλιώς μπρόκολο και σταυρανθή λαχανικά)

λυκοπένιο (ή αλλιώς τομάτα), Ωμέγα 3 (λιναρόσπορος, chia κ.α)

φύκια, μούρα, κρεμμύδι, σκόρδο, μαϊντανός,

σιταρόχορτο, κριθαρόχορτο, λινέλαιο,

προβιοτικά και πεπτικά ένζυμα...

Και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό!)

★

Η μελέτη που έριξα (και συνεχίζω) είναι καθημερινή, συστηματική, οργανωμένη. 

Αντί να βλέπω τηλεόραση, εγώ μελετώ, σαν μικρή φοιτητριούλα της ιατρικής.

Ή της χημείας! Γιατί μέχρι και τις γνώσεις μου στη χημεία χρειάστηκε να ξεσκονίσω,

(ένα μάθημα που μισούσα στο σχολείο) αφού εμβαθύνοντας 

στο θέμα του καρκίνου έφθασα στο σημείο να μελετώ 

για ελεύθερες ρίζες, τους μηχανισμούς καρκινογένεσης και πώς 

συγκεκριμένα μικροθρεπτικά συστατικά και βιταμίνες κόβουν τον δρόμο 

στα καρκινικά κύτταρα και εμποδίζουν την αγγειογένεση που επιδιώκουν 

αυτά, προκειμένου να επιζήσουν και να μεταναστεύσουν. 

16 σχετικά βιβλία ολοκλήρωσα (όταν τα λογοτεχνικά που διάβασα φέτος 

ήταν μόλις 4! -ένα από τα οποία ήταν και το εξαιρετικό βιβλίο της 

κανελλένιας μας, κατά κόσμο Μαρία Κανελλάκη,  Εμπριμέ χρόνια)

ενώ 13 ακόμα βιβλία για τον καρκίνο, την αντικαρκινική διατροφή,

αλλά και για το πως η ψυχολογία μας επενεργεί στην υγεία μας,

με περιμένουν υπομονετικά στα ράφια μου!

17. Η αλλαγή στη διατροφή είχε ως φυσική και θετική συνέπεια 

το εντερικό σύστημα να λειτουργεί πλέον ρολόι!

Μετά από αμέτρητα χρόνια βασανισμού από την σπαστική κολίτιδα, 

εγώ κατάφερα και λυτρώθηκα! 

Δεν έχω πάθει ξανά κρίση, όλα λειτουργούν άψογα!

18. Σε αυτό βοήθησε σημαντικά και η άσκηση, 

με μυϊκή ενδυνάμωση και αεροβική,

την οποία με συνέπεια και στρατιωτική υποταγή ξαναέβαλα στη ζωή μου! 

💪

19. Οπότε, άξια καταγράφω στα θετικά της χρονιάς και τη βελτίωση 

της σωματικής κατάστασης! Η γράμμωση ήταν κοπιαστικό,

αλλά ευτυχές απόκτημα!

📕📚📕

20. Ξόδεψα τα περισσότερα χρήματα από κάθε άλλη χρονιά σε βιβλία,

καινούργια και μεταχειρισμένα, λογοτεχνικά και μη.

Ακολουθώντας τη φιλοσοφία του Έκο, η βιβλιοθήκη μου σε λίγο καιρό

θα έχει περισσότερα αδιάβαστα βιβλία, παρά διαβασμένα.

Χρόνο να δω πού θα βρω για να τα διαβάσω κι αυτά, 

προτού αρχίσουν να με κοιτάζουν οργισμένα που αχρηστεύονται στην αδράνεια...

💏👫👬👭💏

21. Οι φίλοι μου και αυτή τη χρονιά ήταν ΟΛΟΙ εκεί, 

συμπαραστάτες μου -όσοι μπορούσαν- στις ακτινοβολίες, στο κουβάλημα,

στην ψυχική υποστήριξη.

Δεν έχασα κανέναν, δεν υπήρξε καθόλου τοξικότητα στη ζωή μου, 

είμαι ευτυχισμένη, γιατί έχω το καλύτερο υποστηρικτικό σύστημα 

που θα μπορούσα να ζητήσω!

22. Έμαθα να παραβλέπω. Να αφήνω πίσω μου. Να μην δίνω σημασία

στα ασήμαντα. Και πιστεύω ακράδαντα ότι όλες οι ταλαιπωρίες

και αβαρίες που μου έρχονται απρόσμενα στη ζωή έχουν όλες έναν 

και μόνο σκοπό: να με διδάξουν και να με βοηθήσουν να εξελιχτώ...

23. Συνέχισα να έχω την ευγνωμοσύνη πρώτο πιάτο πάντα!

Νιώθω βαθύτατα ευγνώμων για όλους όσοι βρίσκονται 

με οποιοδήποτε τρόπο στη ζωή μου,

ακόμα και αν δεν τους έχω συναντήσει -ακόμα...πού ξερ'ς κάποτε!-

για τον αέρα, για τον ήλιο, τον κήπο μου, τα ζώα μου, 

το νερό που πίνω!

Έμαθα να τα ευλογώ όλα, γιατί αυτοί/ά έχουν τη μεγαλύτερη αξία 

στη ζωή μου!

24. Μεγάλωσα, βάζοντας έναν χρόνο ακόμα στην πλάτη μου.

Αλλά το απολαμβάνω πολύ αυτό το μεγάλωμα. 

Δεν λυπάμαι διόλου που βρίσκομαι στο δεύτερο μισό του αιώνα 

(ένας αιώνας ζωής είναι το όνειρο που έχω παιδιόθεν)

και έτσι το προσδόκιμο μειώνεται. 

Κοιτάζοντας πίσω, βλέποντας πόσο γεμάτα έχω ζήσει, 

πόσο τυχερή υπήρξα στη ζωή μου, δεν κλαίω για τίποτα. 
Μόνο βαθιά ικανοποίηση νιώθω.

Ευνοημένη αισθάνομαι και κάποιες φορές τολμώ να πω ευλογημένη.

Έχω πάρει τόση αγάπη,

που χάρη σε αυτή αντέχω και τις κακοτοπιές που συναντώ.

Μπορεί να παραπονιέμαι για τις ταλαιπωρίες που υφίσταμαι 

με τους ανήμπορους γονείς μου, 

αλλά από την άλλη είμαι 54 και τους έχω και τους δύο στη ζωή μου.

Ε, μην τα θέλω κι όλα δικά μου!

Ουπς! Έφθασα τα 24 facts. Δηλαδή, τι; Τελείωσα; 

Είχα άλλα τόσα να γράψω!

Αν σας κούρασα, δεν πειράζει. Δεν γράφω πια συχνά, ας 

σας κουράσω και λίγο. Τι μόνο εγώ θα κουράζομαι;

Για να δούμε τι θα φέρει το '25, ποιες νέες δοκιμασίες θα μου δώσει.
(Γιατί το ότι θα μου δώσει δοκιμασίες είναι σιγουράκι!

Το παίζω και στοίχημα!)

Σε μένα δεν εύχομαι τίποτα! 

Δεν βασίζομαι στις ευχές.

Με το ίδιο μοτίβο που έχω στη ζωή μου θέλω να συνεχίσω:

συνέπεια, πρόγραμμα, υπακοή!

Σε όλους εσάς εύχομαι ολόψυχα ΥΓΕΙΑ!
Καλή χρονιά, δύναμη, αγάπη 

και γαλήνη! 

@ριστέα