4ο Δρώμενο Χαϊκού

Θλιμμένο ρόδο,
σκύβει σαν μπαλαρίνα
λιτά χορεύει

Ζωή κυλάει
Στα χώματα γυρνάει
Σπόρος ελπίδας

Πήρε μέρος στο 4ο Δρώμενο Χαϊκού 

με οδηγό την υπέροχη φωτογραφία της αγαπημένης Μαρίας Νικολάου, 

στο Κείμενο.

Ευχαριστώ που το αγαπήσατε και το τιμήσατε, 

ανάμεσα σε πολλά, ισάξια, πανέμορφα χαϊκού!

Ξαναφέρνω μερικά στοιχεία για τα χαϊκού, από παλιά μου ανάρτηση,

προς ενημέρωσή μας, γιατί πραγματικά είναι ένα όμορφο είδος ποίησης, 

αν και πολύ δύσκολο, ιδίως, αν θες να το πας σύμφωνα με τους κανόνες!

俳句

“το λίγο που το καθιστά περισσότερο” 

(Robert Browning)

Το χαϊκού είναι ένα δυσκολότατο ποιητικό είδος, ιαπωνικής προέλευσης, 

απόγονος του 5στιχου τάνκα (14ος αι. μ.Χ.) από το κόψιμο του οποίου

και προήλθε (16ος αι. μ.Χ.)

Υιοθετήθηκε στην Ευρώπη στις αρχές του 20ου.

Από εκεί πέρασε τον Ατλαντικό και έφτασε να γίνει πολύ δημοφιλές,

σε όλο το Δυτικό κόσμο.

Στην αυθεντική στιχουργική μορφή τους, τα χαϊκού είναι μικρά ποιήματα 

από 17 συλλαβές, σε ένα ενιαίο στίχο.

Στην Ευρωπαϊκή εκδοχή τους, συνήθως, υποδιαιρούνται σε 3 στίχους 

από 5-7-5 συλλαβές, 

στους οποίους η ομοιοκαταληξία αποφεύγεται.

Τα χαϊκού συµπυκνώνουν ευφυΐα και σοφία, που εκφράζονται µε 

λυρική, ή άλλοτε, χιουµοριστική διάθεση, 

ενώ συχνά υπάρχει το στοιχείο της έκπληξης. 

Στα χαϊκού σημαντική θέση έχουν η φύση, οι εποχές, τα χρώματα,

η ομορφιά των λέξεων και των αντιθέσεων, 

ενώ το νόημα κάποιες φορές αποκτά δευτερεύουσα σημασία.

Στόχος της ποίησης χαϊκού είναι η δηµιουργία του αποστάγµατος 

ενός "εδώ και τώρα", 

µέσα στα πλαίσια και στους περιορισµούς του µέτρου 

- οι 17 συλλαβές είναι τα όρια του κόσµου του χαϊκού-

ενός κόσµου χωρίς αύριο και χτες, 

παρά µόνο µε τώρα

- δεν είναι τυχαίο ότι τα χαϊκού κατά κανόνα γράφονται στον ενεστώτα. 

Στον κόσµο αυτό, ο άνθρωπος δεν είναι το κέντρο, ούτε το επίκεντρο. 

Πρώτο ρόλο παίρνει η φύση, µε τους ατελείωτους κύκλους της, 

τις εκφράσεις της σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής. 

Ο άνθρωπος µένει να θαυµάζει τον κόσµο του οποίου είναι µέρος, 

υποκλινόµενος στο µεγαλείο του όλου, και, σπουδαιότερα για το χαϊκού, 

στο πόση ολότητα µπορεί να χωρέσει σε 17 συλλαβές, σε τρεις στίχους, 

σε µια αισθητηριακή εµπειρία, σε µια στιγµή.

[Ένα χαϊκού διαβάζεται σε μια αναπνοή.] 

Εμείς συνεχίζουμε να γράφουμε ποιητικά για το φθινόπωρο!

Όλες οι αναρτήσεις σας, ως τώρα, βρίσκονται στο κάτω μέρος της 

αρχικής ανάρτησης του δρώμενου.

Σας φιλώ

Αριστέα

Το παρόν Blog, δεν χρησιμοποιεί ΑΙ (τεχνητή νοημοσύνη) για την συγγραφή και δημιουργία των αναρτήσεων! Οι αναρτήσεις απαρτίζονται από σκέψεις, συναισθήματα και απόψεις μου! Συνδεόμαστε διαδικτυακά, αλλά επιμένουμε να γράφουμε ανθρώπινα!