Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2014

" Μικρή Κυρία"


Αν θέλετε βάλτε αυτή τη μουσική στην αρχή 
κλείνοντας κάτω τη μουσική μου

"Σας παρακαλώ. Μου πουδράρετε και τη δική μου μυτούλα;"
Το μικρό κοριτσάκι στέκεται ακίνητο καθώς η μακιγιέζ του συνεργείου, χαμογελώντας γλυκά, πιάνει το μεγάλο πινέλο κι αναλαμβάνει να την περιποιηθεί λες και είναι σταρ του σινεμά. Χαρούμενη η μικρή χοροπηδά έπειτα σαν πολύβουη μέλισσα ανάμεσα στις κάμερες και το τεχνικό προσωπικό.
"Όλοι στις θέσεις σας. Φώτα, κάμερες και...πάμε!"

"Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας. Σήμερα η εκπομπή Πρωταγωνιστές συναντάει, μια μικρή πρωταγωνίστρια όχι της σκηνής, αλλά της ζωής. Τη λένε Ελπίδα κι όλοι εδώ στο Αγλαΐα Κυριακού που βρισκόμαστε απόψε, έχουν να πουν ότι η ελπίδα είναι ένα μικρός άγγελος επί γης.
Κόντρα στην αναλγησία της Πολιτείας και την έλλειψη Κοινωνικής Πολιτικής, σε μια περίοδο σήψης των θεσμών και της γενικότερης κρίσης, τέτοια μικρά ή μεγάλα θαύματα μας δίνουν ελπίδα. Όπως και το όνομα της φίλης μας.
Η Ελπίδα δεν κάνει ό,τι κι ένα συνηθισμένο εντεκάχρονο. Θα τη βρούμε τακτικά να περιφέρεται στους διαδρόμους του νοσοκομείου και να επισκέπτεται τους θαλάμους όπου νοσηλεύονται παιδιά με σπάνιες μορφές καρκίνου. Θα τη βρούμε να ζωγραφίζει με τα άλλα παιδιά, να τους διαβάζει ιστορίες, να τους παίζει κουκλοθέατρο.


-Ελπίδα λοιπόν. Πολύ όμορφο όνομα.
-Σας ευχαριστώ πολύ. Κι εμένα μου αρέσει.
-Λοιπόν Ελπίδα.. Έμαθα ότι εδώ μέσα χαρίζεις πολλές ελπίδες στα  παιδιά που νοσηλεύονται.
-Η αλήθεια είναι ότι προσπαθώ να κάνω χαρούμενα πολλά παιδάκια κύριε Θεοδωράκη. Προσπαθώ να τα κάνω να ξεχάσουν... 
-Τι ακριβώς;
-Τον πόνο, όταν τα τρυπούν οι βελόνες κύριε Θεοδωράκη. Τις δύσκολες στιγμές μέσα σε αυτό το στενό κουβούκλιο-μαγνητικό τομογράφο τον ονομάζουν- σπηλιά τον νιώθουν τα παιδιά, μια σκοτεινή, παγωμένη σπηλιά. Να ξεχάσουν ότι είναι κλεισμένα μέσα, πάνω σε κρεβάτια σιδερένια, ενώ οι φίλοι τους είναι έξω, στο σχολείο. στο γήπεδο,  στο δωμάτιο τους και διαβάζουν ή παίζουν.
-Πώς το καταφέρνεις αυτό Ελπίδα;
-Ζήτησα και μου έδωσαν πολλά και διάφορα υλικά: χαρτόνια κάνσον, μαρκαδόρους, κηρομπογιές, κόλλες, και κάνουμε με τα παιδιά διάφορες χειροτεχνίες και κατασκευές. Μετά στολίζουμε τους τοίχους. Κοιτάξτε πόσο όμορφοι έχουν γίνει οι περισσότεροι....
Η κάμερα εστιάζει σε διάφορα σημεία. Πολύχρωμες ζωγραφιές κοσμούν τους λευκούς τοίχους. Κάποιες από αυτές είναι χαρούμενες, άλλες πάλι είναι μαύρες ή γκρίζες. Κάπου υπάρχει μόνο μια τεράστια σύριγγα. Σαν αερόστατο.
-Αυτή την έκανε ο Σπύρος. Μισούσε τις βελόνες. Έφυγε όμως κι έτσι δεν πονάει πια.



-Μίλησε μου για τα παιδιά...
-Φοβούνται. Στενοχωριούνται. Βλέπουν να χάνουν τα μαλλιά τους, να γίνονται άσχημα....
-Κι εσύ;
-Εγώ τι; Τους λέω να αντέξουν. Πρέπει να γίνουν άσχημα. Πολύ άσχημα. Έτσι θα διώξουν το δράκο.
-Ποιο δράκο;
-Τον καρκίνο! Αν γίνουν πολύ άσχημα κι αν κάνουν όλες αυτές τις ενέσεις ο δράκος δεν θα αντέξει. Θα τα μαζέψει και θα φύγει κύριε Θεοδωράκη. Τρέχοντας!
-Έχω την αίσθηση ότι εισπράττεις μεγάλη ικανοποίηση...
-Ου!!! Πολύ, λέει χαμογελώντας το μικρό κορίτσι.
-Κι ο δικός σου ο δράκος;

Η κάμερα, που τόση ώρα έδειχνε τα γαλάζια της μάτια, απομακρύνεται αργά.
Η Ελπίδα χαϊδεύει το κεφαλάκι της που είναι άδειο από μαλλάκια. 
"Θα τον τρομάξω κύριε Θεοδωράκη.
Θα βάλω τα δυνατά μου και θα τον τρομάξω κι εγώ"!

συνεχίζεται.......


Η Ιστορία αυτή ήταν η συμμετοχή μου 
στο 5ο Παιχνίδι με τις λέξεις του TEXNIS  STORIES.
Οι υποχρεωτικές λέξεις επιλεγμένες από μένα αυτή τη φορά
ως νικήτρια του προηγούμενου παιχνιδιού,
είναι σημειωμένες, όπως πάντα,με κόκκινο  μέσα στο κείμενο μου.
Ευχαριστώ πολύ όλους όσοι ψήφισαν την ιστορία μου, 
αλλά κι όσους τη διάβασαν.
Οι λέξεις επιλέχτηκαν για τη δυσκολία τους κι η δυσκολία τους αφορούσε κι εμένα.
Οι προκλήσεις μου αρέσουν. 
Αφού τις επέλεξα προσπάθησα να τις εντάξω μέσα 
σε ένα κείμενο που είχα στο "συρτάρι" μου από πέρυσι.
Ήμουν αστεία αφού εγώ η ίδια μονολογούσα "μα που θα τη βάλω τώρα αυτή;"
Φυσικά εννοούσα τη σήψη!
Στο τέλος, ούτε καν το αρχικό όνομα του κοριτσιού, δεν είχε μείνει στη θέση του.
Το Παιχνίδι με τις λέξεις μας οδηγεί πραγματικά σε 
ανεξερεύνητα ή διαφορετικά μονοπάτια.
Μας δίνει τη δυνατότητα να ανακαλύπτουμε δυνατότητες
που ούτε γνωρίζαμε ότι μπορεί να τις είχαμε.
Αυτή τη φορά μου χάρισε και τη δεύτερη θέση.


Σε λίγες μέρες μια ακόμα Παγκόσμια μέρα.
Από τις ελάχιστες όμως που δίνω σημασία, αφού επιλέχθηκε με απόφαση της
Διεθνούς Ένωσης Γονέων με Καρκινοπαθή Παιδιά 
Στις 15 Φεβρουαρίου γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου με στόχο την ενημέρωση της διεθνούς κοινής γνώμης για τις παιδικές νεοπλασίες (καρκίνους) και για την ευαισθητοποίηση του ευρύτερου κοινωνικού περιβάλλοντος σχετικά με τις ανάγκες των παιδιών που νοσούν από καρκίνο σε όλο τον πλανήτη. 
Κάθε χρόνο, περίπου 250.000 παιδιά νοσούν από καρκίνο, από τα οποία μόνο ποσοστό 20% έχει δυνατότητα πρόσβασης σε σωστή ιατρική φροντίδα. Το 80% από αυτά, προέρχεται από χώρες μέσου και χαμηλού εισοδήματος. Πάνω από 150.000 θάνατοι κάθε χρόνο, θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, εάν υπήρχε δυνατότητα έγκαιρης διάγνωσης και εξειδικευμένης θεραπείας σε όλα τα παιδιά. 
Σύμφωνα με τους ειδικούς, τα παιδιά προσβάλλονται πολύ σπανιότερα από καρκίνο σε σχέση με τους ενήλικες, ωστόσο, ο καρκίνος παραμένει η συχνότερη αιτία θανάτου σε παιδιά μετά τα ατυχήματα 
Ο καρκίνος στο παιδί δεν είναι κληρονομικός, δεν είναι μεταδοτικός. Δεν σημαίνει θάνατο. Είναι μια σοβαρή, απειλητική για τη ζωή του παιδιού, νόσος που χρειάζεται χρόνο και κατάλληλη, εξειδικευμένη θεραπεία.
Αν η διάγνωση γίνει χωρίς καθυστέρηση τα ποσοστά ίασης είναι υψηλά: οι σύγχρονες θεραπείες κάνουν την παρατεταμένη επιβίωση και την ανάρρωση όχι μόνο πιθανές αλλά και δυνατές για πολλούς παιδικούς καρκίνους. 
Στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται αρκετοί σύλλογοι όπως η «Ελπίδα» η «Φλόγα» και η «Λάμψη». 
Αυτά τα παιδιά χρειάζονται τη βοήθεια και τη στήριξη μας. Αν εμείς περνάμε δύσκολα τα τελευταία χρόνια, αυτά περνούν πολύ δύσκολα εδώ και πολλά χρόνια. Παρόλα αυτά δε χάνουν το χαμόγελό τους γιατί είναι παιδιά. www.real.gr



Καλή σας μέρα.
Καλό Σαββατοκύριακο να έχετε.
Για μας εδώ στον Πύργο είναι τριήμερο, καθώς τη Δευτέρα 
γιορτάζει ο Πολιούχος της Πόλης μας.

@ριστέα


76 σχόλια:

  1. παρολο που ειχαμε συζητησει για αυτην την ιστορια τωρα που την διαβαζα δακρυσα-ανατριχιασα.ποση αληθινη ηταν θεε μου?ποση δυναμη να εχει ενας γονιος για να αντεξει αυτην του την κακοτυχια?σε ευχαριστω που εβαλες το ονομα που σου ειπα εγω!!!
    καλημερα και καλο τριημερο να εχουμε
    σλ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπούλα μου!!! Τι έχεις τραβήξει μαζί μου! Κάθε φορά με ακούς να σου περιγράφω τις σκέψεις μου πριν γράψω. Δεν ξέρεις πόσο με βοηθάς έτσι...με αυτή την απορία στα μάτια!
      Σε ευχαριστώ που είσαι πάντα δίπλα μου!
      ΣΛ κι εγώ!

      Διαγραφή
  2. Συγχαρητήρια για την ιστορία, αλλά και για τη δεύτερη θέση!!
    Έπιασες μεγάλο θέμα Αριστέα μου, γεμάτο πόνο...κι όταν ο πόνος είναι των παιδιών γίνεται ακόμα πιο τρομακτικός..
    Μια ευχή θέλω να κάνω μόνο...να πάψει αυτός ο άδικος πόνος...

    Να είσαι καλά...φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Μαρία μου! Κι εμένα με συγκλονίζει το θέμα. Γνωρίζω προσωπικά οικογένεια που το έχει περάσει κι έχω ακούσει τις διηγήσεις του μπαμπά του παιδιού... Δεν υπάρχει όλο αυτό που ζουν.
      Να'σαι καλά! Αμήν θα πω στην ευχή σου!
      Τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  3. Καλημέρα Αριστέα μου
    Συγχαρητήρια...Απίθανη η ιστορία σου!!!
    Άλλωστε της είχα δώσει το 3αρι μου!!!!
    Δεν περίμενα τίποτα λιγότερο ευαίσθητο
    από εσένα!!!!


    φιλάκι και καλό τριήμερο!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελένη μου αγαπημένη, είχα δει το 3αρι σου κι είχα χαρεί! Γιατί ήταν η δεύτερη συνεχόμενη φορά που επέλεγες δική μου ιστορία χωρίς να το γνωρίζεις :)))
      Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε!
      τα φιλιά μου!
      Καλό Σαββατόβραδο!

      Διαγραφή
  4. Υπέροχο το αφιέρωμά σου σου , Αριστέα μου !!!!!!!!!!
    Η ευαίσθητη ιστορία σου από τις καλύτερες !!!! Συγχαρητήρια !!!!!
    Καλή σου μέρα !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νίκη μου, σε ευχαριστώ πολύ πολύ!
      Να'σαι καλά κοπέλα μου γλυκιά!
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  5. Αριστέα με άγγιξε τόσο η ιστορία σου. Όχι μόνο σαν μάνα, αλλά σαν φίλη αγαπημένων μου ανθρώπων που είχαν παιδί με καρκίνο.
    22 Φεβρουαρίου 2008 της διαγνώστηκε. Ήταν έφηβη τότε. Τώρα 6 χρόνια μετά, είναι μια πανέμορφη νέα κοπέλα που έχει περάσει στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο και χαίρεται τη ζωή. Ελπίδα. Αυτό είναι. Τα παιδιά δίνουν ελπίδα. Όπως η Μικρή Κυρία της ιστορίας σου.
    Εύχομαι μέσα απο την καρδιά μου να μην αρρωσταίνουν τα παιδιά!!! Και αν αρρωστήσουν να γίνονται ΟΛΑ καλά και να έχουν μια Μικρή κυρία να τους ομορφαίνει τις στιγμές και να τα βοηθάει να νικήσουν το δράκο!!!!
    Δεν γνώριζα για την Παγκόσμια ημέρα αυτή.
    Σ'ευχαριστώ πολύ για τις υπέροχες ιστορίες που μας χαρίζεις πάντα με μοναδική ευαισθησία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αμήν θα πω στις ευχές σου Δημητρούλα μου! Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε αλλά η ουσία είναι αλλού: ότι μπορεί να μας τύχει και τότε θα χρειαστεί δύναμη από όλους!
      Υπάρχει κι αυτή η πλευρά κι ειλικρινά δεν ξέρω εγώ πώς θα το αντιμετώπιζα! θαυμάζω την αξιοπρεπή και γενναία στάση πάντα για αυτό και γράφω για αυτή!
      Να'σαι καλά!
      Σε φιλώ γλυκά!
      Και χαίρομαι αφάνταστα όταν με πετυχαίνεις στο Παιχνίδι! Γιατί ξέρω ότι μετά θα χαρείς και εσύ πολύ πολύ!

      Διαγραφή
  6. Καλημέρα Αριστέα μου!
    Συγχαρητήρια για την συμμετοχή, για την ιστορία που δημιούργησες και φυσικά για τη θέση που κατέκτησες!
    Η ιστορία διαπραγματεύεται ένα τεράστιο θέμα ευαισθητοποίησης και όχι μόνο και θαρρώ πως οι διάλογοι που έδωσες ήταν εξαιρετικοί. Κυρίως της μικρής. Όταν το διάβαζα είχαν την εντύπωση πως όντως αυτά τα λέει ένα μικρό παιδί και αυτό είναι το πιο δύσκολο θαρρώ. Να γράφεις για "ρολους" και να εισπραττεις τους "ρολους". Ως αναγνωστης φυσικα.

    Θελω όμως να σου πω για ποιο λογο δε ψηφισα τη συγκεκριμενη ιστορια ενω μου αρεσε παρα πολυ και υπο αλλες συνθηκες θα εδινα ανετα το 3αρι μου.

    Θα ειμαι ειλικρινης μαζι σου. Με ξενισε η εκπομπη και το ονομα του παρουσιαστη. Δε θα ηθελα να υπηρχαν. Θα ηθελα να υπηρχε κατι αλλο, πλασμενο απο σενα. Μπορει να σου φαινετε χαζο αυτο αλλα εγω ετσι αισθανθηκα και οφειλω να στο πω γιατι ξερεις καλα πως εισαι πολυ αγαπημενη μου φιλη και εγω στους φιλους μου λεω παντα τι νοιωθω.

    Αυτα απο μενα λοιπον.

    Καλο ΣΚ ευχομαι!

    φιλακια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κικίτσα μου σε ευχαριστώ πολύ για τα υπέροχα λόγια σου αλλά και για την ειλικρινή τοποθέτηση σου! Πάντως δεν υπάρχει θέμα όταν δεν ψηφιζόμαστε, αλίμονο!
      Δεν είσαι η μόνη που έχεις αυτή την τοποθέτηση. Είδα πιο κάτω και την αγαπημένη μου Μαρία την Κανελλάκη. εγώ θέλησα να πετύχω το ύφος του δημοσιογράφου. Έβλεπα παλιά την εκπομπή και ήξερα ότι θα μπορούσε να έχει ένα τέτοιο θέμα !
      Μου ήταν πιο εύκολο να χρησιμοποιήσω κάτι γνωστό :)))
      Φιλάκια πολλά!
      Καλό σου βράδυ!

      Διαγραφή
  7. Το θεμα ειναι τοσο μα τοσο ευαισθητο! Και με την ιστορια σου το αγγιξες με απολυτο σεβασμο! αξια αδιακριθηκε! Χαιρομαι πολυ να διαβαζω τετοια κειμενα! Καλημερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χριστινάκι μου σε ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου! Γνωρίζω την ευαισθησία σου και μάλιστα για αυτήν ακριβώς τη ευαισθησία σου είναι που σε λατρεύω! Έχοντας πια ακούσει τόσες φορές και τη φωνή σου ξέρω τι γλυκός πραγματικά άνθρωπος είσαι!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  8. Καλημέρα Αριστέα! Την ιστορία σου την ξεχώρισα και της έδωσα το 3άρι, ακριβώς για το θέμα που πραγματεύεται δοσμένο μέσα από τα μάτια ενός παιδιού που δείχνει τόσο κουράγιο και δύναμη! Ένα ωραίο μήνυμα ελπίδας και ευαισθητοποίησης!
    Αν και νόμιζα ότι το 7 ήταν δικό σου! Κι άντε να δω τώρα τόσες καρφίτσες τι θα τις κάνεις! Συγχαρητήρια όχι μόνο για τη διάκριση στο παιχνίδι, αλλά για την ευαισθησία που σε διακρίνει!
    Καλό τριήμερο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σοφίια μου, σε ευχαριστώ πολύ πολύ μάτια μου! Κι εγώ εντυπωσιάζομαι από τη δύναμη των παιδιών κι έχοντας κατά νου κάποιο υπαρκτό παιδί έγραψα και για αυτό! :)))
      αχαχαχα! Δεν έχω πολλές καρφίτσες εγώ καλέ! Της κανελλάκη πες το! Τέσσερις φορές έχω διακριθεί εγώ! :)))
      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  9. Αριστάκι, με "πάγωσες"... Δεν έχω λόγια...
    Ειλικρινά, υπέροχη η συμμετοχή σου αλλά και όλη η σημερινή ανάρτηση!
    Μπράβο, κορίτσι μου!
    Σε φιλώ πολύ-πολύ!
    ΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννα μου καλή την ξέρω την ευαισθησία σου! Να 'σαι καλά κορίτσι μου εσύ, ή να πω μελανούρι μου εσύ! :)))
      Φιλάκια πολλά πολλά!

      Διαγραφή
  10. Μόλις άκουσα το τραγούδι που πρότεινες κατάλαβα πως θα ακολουθούσε κάτι πολύ ωραιο.. και όντως ήταν συγκλονιστικό το κείμενό σου! Συγχαρητήρια και για τη θέση που κατέλαβες!
    Πολλά παιδιά οπως η μικρή σου ηρωίδα έχουν τέτοια δύναμη μέσα τους. Αλλά και πάλι είναι μεγάλη αδικία.
    Μου θύμησες ένα εφτάχρονο γνωστό μου κοριτσάκι που πριν δύο περίπου χρόνια πέθανε από καρκίνο στον εγκέφαλο..
    Κάποιες φορές πραγματικά Αυτός είναι άδικος..
    Φιλιά πολλά!
    Να διασκεδάσεις αυτο το τριήμερο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιωτάκι μου γλυκό, σε ευχαριστώ πολύ καρδούλα μου!
      Ναι είναι πολύ μεγάλη αδικία και δεν υπάρχουν λόγια....
      Να'σαι καλά κορίτσι μου!
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  11. Πολύ κλάμα... Πολύ συγκίνηση... Πολύ αλήθεια!!!
    Λυπάμαι που δεν μπορώ να γράψω κάτι άλλο... μόνο πως άγγιξες πολύ την ψυχή μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σοφία μου , σε καταλαβαίνω!
      Σε ευχαριστώ πολύ :)))
      Φιλάκια πολλά πολλά!

      Διαγραφή
  12. Αριστέα μου..πολύ όμορφη και ξεχωριστή η παρουσιαση σου...τρυφερή και με αγάπη όπως και η ιστορία σου..μπραβο για την επιλογή της ιστορίας , τη συμμετοχή/στήριξη στη Φλωρα μας και τη δέυτερη θέση..τη θυμούμαι από το παιγνίδι της Φλώρας.. οΘεός να δίνει δύναμη σε όλους μεγάλους και παιδιά με αυτή την καταραμένη αρρώστια...τυχερή , να περάσεις όμορφα και ξεκουραστα το τριημερο και βοήθεια σας ο Αγ.Χαράλαμπος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά γλυκό μου Δελφινούι !!
      Πραγματικά ο θεός να δίνει δύναμη!
      Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου!
      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  13. δεν μπόρεσα να τη διαβάσω σαν ιστορία που γράφτηκε για έναν διαγωνισμό και επαξιώτατα βραβεύθηκε...΄
    η δύναμή της, η αλήθεια της, η ανθρωπιά της, ο πόνος της με συγκλόνισαν...
    να είσαι καλά βρε κορίτσι, να μας θυμίζεις το πόσο "άνθρωποι" είναι τα παιδιά μπροστά σε μια τόσο "απάνθρωπη" αρρώστια....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό ακριβώς ήθελα να δείξω Βίκυ μου: τη δύναμη και την αξιοπρεπή στάση πολλών παιδιών σε μια τόσο άδικη ασθένεια!
      Να'σαι καλά για όλα!
      Την αγάπη μου σου στέλνω!

      Διαγραφή
  14. Στγχαρητηρια κοριτσι μου αγγιξες ενα πολυ ευαισθητο θεμα τρομερη η παρουσιαση του!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Καλησπέρα Αριστέα μου γλυκιά κι ευαίσθητη!!
    Να σε συγχαρώ για την όμορφη και συγκινητική ιστορία που μας χάρισες και φυσικά για την διάκριση που κέρδισε!!! Μπράβο σου!!
    Δεν την ψήφισα την ιστορία και θα σου εξηγήσω τους λόγους κι ελπίζω να με καταλάβεις.
    Οι λόγοι είναι καθαρά υποκειμενικοί και καταδικοί μου, μαριλενίστικους τους λέω εγώ γιατί δεν έχουν την λογική των άλλων!! Δεν μπορώ να ψηφίσω ιστορίες με παιδιά κι αρρώστιες ή ατυχήματα.. Ειδικά όταν υπάρχει αλήθεια από πίσω.. Εχουν πάντα υψηλή θέση στη ψυχή μου αλλά πάντα θα τις προσπερνώ βαθμολογικά στο παιχνίδι.. Το ίδιο ακριβώς μου χε συμβεί όταν διάβασα στο Παίζοντας με τις λέξεις πιο παλιά, την ιστορία ενός αγοριού με προβλήματα κινητικά αν δεν κάνω λάθος αλλά δεν θυμάμαι ποιος την έγραψε.....
    Η ιστορία σου ήταν υπέροχη κι αισιόδοξη, εγώ δεν μπορούσα να την ψηφίσω όμως και λυπάμαι....
    Είναι άδικος αυτός ο θάνατος για παιδιά και γονείς..
    Εκανες μια πολύ ξεχωριστή ανάρτηση σήμερα Αριστέα μου!!!
    Σε φιλώ γλυκά κοπέλα μου και σλ φουλ!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γλυκιά μου Μαριλένα πολύ σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
      Δεν υπάρχει κανένας λόγος απολογίας σε αυτό το παιχνίδι. Πάντως τους λόγους σου τους κατανοώ, έχω διαβάσει κάτι σχετικό και στο παρελθόν- είχα γράψει ξανά την(πραγματική) ιστορία ενός αγοριού που είχε χάσει και τα δύο πόδια.
      Πράγματι είναι σκληρό κι άδικο για τα παιδιά και τους γονείς. Η αλήθεια είναι όμως ότι υπάρχουν . Δεν θα αλλάξει τίποτα αγνοώντας! Δύναμη προσπαθώ να παίρνω-παίρνουμε όταν ασχολούμαι με τέτοια θέματα. Που από ότι κατάλαβες ( ίσως και λόγω σποδών) δεν έχω θέμα να καταπιαστώ και να τα προβάλω. Όχι για να προκαλέχω συγκίνηση . Αλλά γιατί κι εγώ πονώ, συγκινούμαι, θαυμάζω ! Κυρίως ΘΑΥΜΑΖΩ!
      Για αυτό το λόγο κι όλα τα βίντεο και τα υπόλοιπα!
      Το Παιχνίδι των λέξεων μου έδωσε απλά ένα βήμα περισσότερο.
      Να'σαι καλά τσουπάρα μου ...
      Φιλάκια πολλά!
      ΣΛ κι εγώ μάτια μου!

      Διαγραφή
  16. Αριστέα μου, συγχαρητήρια για την συγκινητική ιστορία σου και για τη διάκρισή της! Το θέμα που διάλεξες συγκλονίζει...
    Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έλλη μου, σε ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου!
      Να'σαι καλά!
      Τα φιλιά μου! ♥

      Διαγραφή
  17. Αριστέα μας... δεν σου λέω συγχαρητήρια, δεν τα χρειάζεσαι άλλωστε. Υπηρετείς με προσήλωση κάποιες αξίες και το θέμα που επέλεξες είναι τραγικά επίκαιρο και συγκλονιστικό. Μπράβο σου που το ανέδειξες!
    Για να είμαι ειλικρινής, αλλού περίμενα να σε βρω... Αλλά ο μόνος λόγος που την άφησα πιο πίσω στην αξιολόγησή μου, ήταν οι "Πρωταγωνιστές". Για κάποιους λόγους, δεν με εκφράζει (πια) η εκπομπή, το κανάλι και το ωραία στημένο σκηνικό της...
    Συγνώμη για την "παρατήρηση" αυτή, είναι απόλυτα ειλικρινής και καλοπροαίρετη.
    Φιλιά πολλά και μπράβο σου για την ευαισθησία και την ψυχή που καταθέτεις στα κείμενά σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και συγχαρητήρια για το δικό σου εξαιρετικό κείμενο!
      Καταλαβαίνω. το ίδιο μου έγραψε και η Κική πιο πάνω. Την εκπομπή την έβλεπα παλιά. Δεν παρακολουθώ τηλεόραση και δεν ξέρω τι και πώς έχει γίνει κι η εκπομπή και πολλά άλλα. Τη χρησιμοποίησα έχοντας κατά νου ότι πρώτον θα μπορούσε να φιλοξενήσει τη συνέντευξη της Ελπίδας μου και έπειτα ήθελα να πετύχω το ύφος του δημοσιογράφου στις ερωτήσεις. Για μένα ήταν θέμα προσέγγισης, Με βοήθησε στη συνέντευξη μου να έχω ένα πρόσωπο που σχεδόν το άκουγα μέσα στο κεφάλι μου!
      Φιλάκια πολλά!
      Τα λόγια σου με τιμούν αφάνταστα!

      Διαγραφή
    2. λοιπον εγω νομιζα οτι ηταν υπαρκτο προσωπο της εκπομπης κι οτι απο εκει ειχες εμπνευστει κι εγραψες.διπλα συγχαρητηρια και λιγα λεω δηλαδη που επλααες απο το μησεν εναν τετοιο χαρακτηρα και τον επλασες τοσο καλα που φανηκε αληθινος!τωρα που το εμαθα εχω κατενθουσιαστει!

      Διαγραφή
    3. Να'σαι καλά Χριστινάκι μου. Η ηρωίδα ήταν μέσα μου από πέρυσι. Είναι ό,τι θαυμάζω...Παιδιά να μας διδάσκουν τόσα πολλά με τη συμπεριφορά τους!
      Φιλάκια πολλά!
      Καλή Κυριακή εύχομαι!

      Διαγραφή
  18. όλοι μας εχουμε δει ή εχουμε ζησει τέτοιες καταστάσεις.......παρακολουθουσα προσφατα μια ιστορια ενος κοριτσιου στην Αμερικη ,με πόση δυναμη το αντιμετωπιζε και η ίδια,αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερε....και πόσο λυπαμαι καθε φορα που χρειαζεται κάποιο παιδι να μεταφερθει στο εξωτερικό και το κράτος ειναι αδιάφορο!Δεν ειναι όμως οι άνθρωποί του και αυτό είναι Ελπίδα!
    πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θαυμάζω πάντα τα παιδιά που αντιμετωπίζουν στη τρυφερή ηλικία τους τέτοια βουνά. Αποδεικνύουν συχνά πυκνά αξιοζήλευτο θάρρος!
      Ναι ευτυχώς που υπάρχει ακόμα ευαισθησία.
      Αλλά να πούμε εδώ ...και πόσο ήρωες είναι κι οι γονείς ..κι όλη η οικογένεια που το βιώνει σαν συνολικό πρόβλημα.
      Φιλάκια πολλά Νάσια μου!

      Διαγραφή
  19. Γλυκια μου Αριστεα....δεν ξερω αν ολο αυτο ηταν απλα μια "ιστορια" τοσο ζωντανη,οσο μια αληθινη,μα ανατριχιασα κ βουρκωσα γιατι μου θυμισες πολλα!!!
    Με μετεφερες λιγα χρονια πριν οταν ειχαμε την μικρη μας στην εντατικη κ το Παιδων Αγ.Σοφια εγινε το δευτερο σπιτι μας. Ετσι που μπαινοβγαινα ειχα περασει καποιες φορες απτον οροφο αυτων των μικρων ηρωων κ ειναι πραγματι ενας "ζωγραφιστος" χωρος κ οπως ακριβως τα περιεγραψες μεσα απτα ματακια της Ελπιδας σου!!!
    Επισης συχνα συναντουσα τους ιδιους τους μικρους ηρωες που αγωνιζονταν εκει κ ειχα την τιμη να γνωρισω απο κοντα εναν τετοιο μικρο αγγελο! Οταν παμε στο νεκροταφειο,παντα περναμε να του αναψουμε το καντηλακι κ να του πουμε δυο λογακια!!!
    Να εισαι καλα ευαισθητη κ τρυφερη ψυχουλα μου!!!!!
    Φιλακι κ αγκαλιτσα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βαιλάκι μου, νομίζω ότι η πραγματικότητα πολλές φορές ξεπερνάει τη φαντασία! Γνωρίζω για ένα κοριτσάκι που το έζησε όλο αυτό και σήμερα σπουδάζει και ξέρω για το θάρρος και τους αγώνες του!
      Πάντα έχω κάτι κατά νου όταν γράφω...
      Σε ευχαριστώ πολύ καρδιά μου για τα καλά σου λόγια! Να'σαι καλά κι ο θεός να έχει την οικογένεια σου καλά!
      Φιλάκια πολλά αγάπη μου! ♥

      Διαγραφή
  20. Αριστέα τι συγκινητική ιστορία είναι αυτή... Και πόσο αληθινη... Εύγε! Για τον τρόπο σου και για αυτό που κρύβεις μέσα σου... Καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάκη μου, σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
      Να'σαι καλά!
      Καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  21. Το πιο ευαίσθητο θέμα έθιξες Αριστέα μου και καλά έκανες και πήρες μέρος στο διαγωνισμό με αυτό το κείμενο, γιατί ξέρω πως κατά βάθος δεν σ' ενδιέφερε το έπαθλο αλλά να γράψεις γι αυτά τα παιδιά... και μπράβο σου!
    ΑΦιλάκια πάντα καρδιάς και να σε προσέχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στεφανία μου σε ευχαριστώ πολύ χαρά μου. Με ενδιαφέρει το θέμα μου να έχει να περάσει κάτι. Όταν έγραφα μπήκα μέσα στη μικρή Ελπίδα και την αγάπησα! Τη θαύμασα! Γιατί ξέρω ότι εκεί έξω υπάρχουν αμέτρητες μικρές Ελπίδες!
      Τα φιλιά μου και την αγάπη μου! ♥

      Διαγραφή
  22. Αριστέα μου η ιστορία με παραλλαγές είναι αληθινή πέρα για πέρα , όλοι γνωρίζουμε για τον καρκίνο των παιδιών και πόσο θαρραλέα τον αντιμετωπίζουν. Μπράβο σου , αν και δεν ψήφισα γιατί ξεχάστηκα , δεν θα ήταν η προτεραιότητά μου γιατί ποτέ δεν θα ήθελα αυτή η ιστορία να έχει θέμα με πρωταγωνιστή τους Πρωταγωνιστές
    Είναι η αλήθεια μου , φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νικολίτσα μου, σε ευχαριστώ πολύ χαρά μου! Πραγματικά εκεί έξω υπάρχουν πολλές τέτοιες ιστορίες! Για τους πρωταγωνιστές το εξήγησα και στη Μαρία πιο πάνω δεν βλέπω τηλεόραση κι έχω μείνει στο αρχικό κόνσεπτ της εκπομπής. Ήθελα το ύφος των ερωτήσεων του δημοσιογράφου. Αυτό.
      Φιλάκια πολλά!
      Καλό βράδυ :)))

      Διαγραφή
  23. Αμάρτησα! Θα με συγχωρέσεις;
    Ενω η ιστορία σου ήταν πολύ τρυφερή και άξια συγχαρητηρίων, με χάλασε αυτός ο Θεοδωράκης. Δεν μου αρέσει καθόλου αυτό το φτιασιδωμένο είδος της δημοσιογραφίας του.
    Τώρα θα μου πεις: και ποιος δημοσιογράφος σου αρέσει; Σωστό κι αυτό. Κανένας δεν μου αρέσει! Ίσως κάποιος "ανώνυμος", "άγνωστος", της επαρχίας ας πούμε.
    Το θέμα που έθιξες είναι από τα κορυφαία: παιδικός καρκίνος. Έχω ακούσει ανατριιαστικές ιστορίες στο νοσοκομείο που δουλεύω. Το Ογκολογικό απέχει μόλις λίγα μέτρα από το γραφείο μου. Κάθε πρωί 7 παρά δέκα που πάω στη δουλειά συναντώ τους πρώτους 4-5 ασθενείς να περιμένουν ήδη.
    Μόλις χθες πήγα στο συγκεκριμένο χώρο για κάποια δουλειά. Προσπερνούσα τους (ανοιχτούς) θαλάμους με το κεφάλι σκυμμένο. Αν έβλεπα κανα παιδί να παίρνει τη χημειοθεραπεία του θα τα έμπηγα.
    Πολλά είπα. Συγχαρητήρια και πάντα τέτοια. Πιο εύθυμα όμως! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στο ίδιο μήκος κύματος και τα δικά μου συναισθήματα για τους μικρούς, άγουρους αυτούς μαχητές της ζωής, φίλε Πέτρο. Κι ας έχω πλήρη επίγνωση, πως μόνον ο σεβασμός (και καμιά φορά ο θαυμασμός) μας, τους αξίζει.
      Αριστέα μου, σε σένα τα είπα πιο... άμεσα

      Διαγραφή
    2. Πέτρο μου! Ασυγχώρητος! Πάνω που με συνήθισες να με βρίσκεις! Πώς το'κανες αυτό! Πες μου!
      αχαχα! Και τι είμαι καλέ Παπάς να δώσω συγχωροχάρτι;
      Μου αρκεί που σου άρεσε το στόρι.
      Για μια ακόμη φορά εξηγώ ότι δεν βλέπω πια τηλεόραση. Είχα στο νου το ξεκίνημα της εκπομπής κάποτε, που μου άρεσε!
      Όσο για το θέμα ότι είναι βαρύ , καταλαβαίνω αλλά και αυτά τα θέματα υπάρχουν και καλό είναι να μην το ξεχνάμε.
      θα σε ακούσω όμως και θα το πάω σε εύθυμα μονοπάτια στο επόμενο ναι;

      Καλή σου μέρα ! Καλή Κυριακή να έχεις!

      Διαγραφή
    3. Αννούλα μου, καταλαβαίνω, τα είπαμε κι άμεσα! Και μ έκανες ΄να συγκινηθώ ακόμα περισσότερο!
      Ο θαυμασμός τους αξίζει πράγματι!
      Να'σαι καλά μάτια μου!
      Καλή σου μέρα! ♥

      Διαγραφή
  24. Αριστέα μου, συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου! Είναι πολύ ευαίσθητο, πολύ αληθινό, έχει πολύ πόνο, αλλά και πολύ ανθρώπινη δύναμη, το θέμα σου. Πέρασες με τρυφερότητα μια οδυνηρή πραγματικότητα που βιώνουν άδικα παιδικές ψυχούλες. Το "θέμα" για μένα, υπερπήδησε την εν λόγω εκπομπή (που δεν βλέπω τ.v.) και στάθηκα στο μήνυμα που μου πέρασε:
    Να μην κλείνω τα μάτια στο πρόβλημα, αλλά σαν "πολύβουη μέλισσα", όπως η Ελπίδα, να διαδώσω και να συμβάλλω ενεργά με όποιο τρόπο σε αυτούς που προσπαθούν για την ίαση της ασθένειας του"δράκου". Εγώ τρέχω με διάφορα και δεν πρόλαβα να ψηφίσω στο παιχνίδι, αλλά με συγκίνησε πολύ η ιστορία σου! Να έχεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο, γλυκιά μου! Πολλά φιλιά με αγκαλιά!:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Κατερίνα μου και σε ευχαριστώ πολύ για όλα!
      Να'σαι καλά χαρά μου!
      Καλή Κυριακή εύχομαι.
      Φιλιά πολλά! ♥

      Διαγραφή
  25. Ξεχωριστή κι αληθινή η ιστορία σου Αριστέα. Έχουν πολλή περισσότερη δύναμη απ'όση φανταζόμαστε τα παιδιά. Και οι γονείς γίνονται γίγαντες για ν'αντέξουν... και τα καταφέρνουν και είναι εκεί όρθιοι μέχρι το τέλος... όποιο κι αν είναι αυτό. Έτυχε να γνωρίσω μερικούς απ'αυτούς... τους μικρούς ή τους μεγάλους ήρωες. Ειλικρινά μόνο θαυμασμό μπόρεσα να νιώσω... θαυμασμό περισσότερο παρά λύπη. Να'χεις μια όμορφη Κυριακή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μοιραζόμαστε τα ίδια συναισθήματα Μαρία μου! Θαυμασμός κι όχι λύπη! Αυτό ήταν που με παρακίνησε εξάλλου να γράψω!
      Να'σαι καλά!
      Καλή σου μέρα !

      Διαγραφή
  26. Aριστέα μου και σ΄αυτό το παιχνίδι οι 5 λέξεις ξεδιπλώσανε τις σκέψεις , τις εικόνες, τα συναισθήματα των συγγραφέων και των αναγνωστών, τόσο μοναδικά, τόσο υπέροχα, εσύ περιέγραψες το θέμα του καρκίνου των παιδιών τόσο ρεαλιστικά και τρυφερά ταυτόχρονα, τόσο λυτρωτικά αισιόδοξα και τόσο αληθινά.....εγώ πάλι κινήθηκα σε πιο μεταφυσικά επίπεδα, παρ΄όλο που και η δική μου ιστορία ήτανε περίπου στο ίδιο θέμα (ασθένεια, πόνος, συντριβή γονέων, παιδί,νοσοκομείο , )δεν είχα το σθένος να είμαι συγκεκριμένη... όπως εσύ,.πάντως θαυμάζω απεριόριστα αυτούς τους μικρούς μαχητές και προσπαθώ να είμαι παρούσα στις δράσεις των σωματείων ΦΛΟΓΑ, ΛΑΜΨΗ κλπ ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κλαυδία μου, όταν διάβασα τη δική σου ιστορία τα έχασα. Στην ουσία καταπιαστήκαμε με ίδιο θέμα!
      Έγραψα κι έζησα την ιστορία μου και την ηρωίδα μου!. Όταν τη διάβασε η κολλητή μου , μου είπε : αυτό που θα έκανες εσύ στη θέση της μικρής. Είμαι σίγουρη ότι έτσι θα ήσουν κι εσύ! Δεν ξέρεις πόσο με τίμησαν τα λόγια της! Δεν ξέρω αν εγώ είχα αυτό το σθένος και το μεγαλείο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι έχω έναν τεράστιο σεβασμό και θαυμασμό για όλα τα παιδιά που υποφέρουν σιωπηλά.
      Χαίρομαι που δηλώνεις παρούσα πάντα σε τόσους φιλανθρωπικούς σκοπούς!
      Να'σαι καλά πάντα!
      Καλή σου μέρα Κλαυδία μου! ♥

      Διαγραφή
  27. Απόλαυσα το πρώτο μέρος με την ιστορία σου
    και το δεύτερο με την ανάλυση και τις λοιπές πληροφορίες.
    Το γράψιμο είναι η ταυτότητά μας κι εγώ έχω μάθει να σας αναγνωρίζω και να σας αγαπώ κάθε φορά και περισσότερο.
    Φιλιά πολλά τόσα όσα και τα συγχαρητήρια που θέλω να σου δώσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φλώρα μου σε ευχαριστώ για όλα μα κυρίως για την υπέροχη σκέψη σου για αυτό το Παιχνίδι που μας έχει δώσει ΤΟΣΑ πολλά ! Η φιλοξενία σου είναι σαν ζεστές φτερούγες!
      Κι εγώ βρίσκω σε αυτές μια μικρή γωνίτσα κάθε φορά!
      Να'σαι καλά να μας μαζεύεις! :)))
      Τα φιλιά μου και την αγάπη μου!

      Διαγραφή
  28. Από το δικό μας σπίτι δεν έφυγε ο δράκος, αλλά το παιδάκι. Τρέμω στην ιδέα μην μας ξανάρθει... κανένα παιδάκι να μην επισκεφτεί, θα ήθελα.Συγχαρητήρια Αριστέα μου για την διάκριση! Σε φιλώ γλυκά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να μην σας ξανάρθει Ειρήνη μου! Σε κανένα σπίτι να μην μπει ξανά ποτέ! Δεν υπάρχει χειρότερο!
      Σε ευχαριστώ πολύ Ειρήνη μου για όλα και συγγνώμη αν με την ιστορία μου σκάλισα τον πόνο σου !
      Τα φιλιά μου !
      Να έχεις μια υπέροχη Κυριακή!

      Διαγραφή
  29. Διαβάζοντας την ιστορία.. σου Αριστέα μου... σε δύο πράγματα στάθηκα.
    Στην δύναμη αυτών των παιδιών και των δικών τους ανθρώπων στην θέληση που έχουν μέσα τους.. να νικήσουν..τον δράκο και την ελπίδα τους τους να ζήσουν... και που το δίνει το τέλος της ιστορίας σου Τα ονόματα .. εκπομπής και δημοσιογράφου πέρασαν απαρητήρητα για μένα.. εκτός της μικρής κυρίας της Ελπίδας... τα λόγια είναι φτωχά...να περιγράψουν....

    Κλείσε τα μάτια και δώσε χρόνο στον εαυτό σου
    Και ψιθύρισέ του ότι όλα θα πάνε καλά.............δικά σου λόγια...φιλώ σε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρούλα μου, μεγάλη ευαίσθητη ψυχή μου εσύ! Σε ευχαριστώ πολύ για αυτό που είσαι! Κλείνω τα μάτια και πάντα το ίδιο ψιθυρίζω κι εγώ: όλα θα πάνε καλά!
      Φιλάκια πολλά έφηβη ψυχή μου!

      Διαγραφή
  30. Δεν μου ειναι ευκολες τετοιες αναρτησεις.
    Ακομα η ελπιδα δεν( με )εχει νικησει
    παρα η φοβια.

    ΚαληΚυριακηβρεγμενουχωματοςκαιματιων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καταλαβαίνω ομορφιά μου! Δεν είναι εύκολο θέμα.
      Να'σαι καλά!
      Τα φιλιά μου και την αγάπη μου♥

      Διαγραφή
  31. Καλημέρα Αριστέα μου! Η ιστορία σου με γυρίζει δεκαεπτά χρόνια πίσω όταν ο γιος μου μέσα από το πρόβλημα υγείας του (που έχουμε συζητήσει ιδιαιτέρως ), νοσηλεύτηκε σε αντίστοιχο τμήμα στο νοσοκομείο της Αγίας Σοφίας για πολλές μέρες. Είδα πολλά και άκουσα περισσότερα, είδα χαμόγελα, άκουσα κλάματα και ουρλιαχτά. Η Ελπίδα όμως της δικής σου ιστορίας μου θύμισε ένα μικρό κορίτσι. Ένα πανέμορφο κορίτσι ( για μένα όλα τα παιδιά είναι πανέμορφα) περπατούσε στο διάδρομο της κλινικής μαζί με την μητέρα της. Μιλούσα με μια νοσηλεύτρια όταν βλέπω να της πέφτει το κασκόλ που φορούσε. Τρέχω να της το δώσω! Με χαμόγελα με ευχαρίστησαν μητέρα και κόρη. Επιστρέφω στην νοσηλεύτρια και της λέω. Τι υπέροχα μαλλιά έχει αυτό το πλάσμα! Η νοσηλεύτρια ( από σύμπτωση ήταν πρώτη ξαδέρφη μου που εργάζονταν εκεί) με κοίταξε και μου είπε: Περούκα είναι! Χωρίς να πει άλλη κουβέντα με πήρε από το χέρι και με οδήγησε σε πολλά δωμάτια. Από τότε όσες φορές και να είδα το παιδί μου να "χάνεται" γνώριζα πως με την σωστή αντιμετώπιση και ψυχραιμία θα το φέρω πίσω. Χρόνια αργότερα μου εξομολογήθηκε πως το έκανε μόνο και μόνο για να με προετοιμάσει για τις εξετάσεις που περίμενα να βγουν για το δικό μου παιδί. Όσα και να πέρασε ο γιος μου, κι όσα περάσαμε γενικότερα όλη η οικογένεια με αυτό το θέμα, αισθάνομαι ευγνώμων που δεν διαγνώστηκε ποτέ κάτι χειρότερο από την αρχική διάγνωση του πρώτου επεισοδίου! Εύχομαι κανένα παιδί να μην γνωρίζει την πιο σκληρή πλευρά της ζωής και κανένας γονιός να μην ζει τέτοιες καταστάσεις!! Φιλάκια πολλά κοριτσάκι μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συγκλονιστικά το λιγότερο όσα κατέθεσες Παρασκευούλα μου!
      Κανένα παιδί δεν πρέπει να περνάει τέτοια δοκιμασία και να μην τύχει σε καμία οικογένεια. Είναι κρίμα το λιγότερο.
      Κι είναι για όλη την οικογένεια ταλαιπωρία και πόνος!
      Σε ευχαριστώ πολύ για όσα έγραψες!
      Τα φιλιά μου και την αγάπη μου! ♥

      Διαγραφή
  32. Με αυτό το κείμενο άγγιξες ένα θέμα πολύ δύσκολο (όχι μόνο για μένα). Συγγνώμη που δεν μπορούσα να το ψηφίσω αν και μου άρεσε, βλέπεις έχω πολύ κοντινό πρόσωπο που δεν νίκησε το δράκο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καταλαβαίνω Γιώργο μου και ζητώ συγγνώμη αν σκάλισα άσχημες μνήμες!
      Καλή σου μέρα!

      Διαγραφή
  33. Συγκλονιστικο κειμενο ! Μια κατασταση που την παρουσιασες με τοσο σεβασμο. Μακαρι ολα τα παιδακια του κοσμου να ειναι υγιη και μακρια απο αυτο το δρακο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Μαρία μου!
      Να'σαι καλά!
      Αμήν θα πω στην ευχή σου!
      Καλή σου μέρα και καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  34. Τώρα να πω ότι είμαι ηλίθια και να χαλάσω το κείμενο, το οποίο διάβασα με πολύ μεγάλη προσοχή και συγκίνηση και μετά έφυγα...τρέχοντας;; (επειδή είχα δουλειά μάνα μου!) Αριστέα, θερμά συγχαρητήρια κι από δω, με μια ιστορία που, δυστυχώς, δεν είναι μια απλή ιστορία, αλλά μια σκληρή όσο και κατάφωρα άδικη κατάσταση, από αυτές που σκαρώνει η ζωή και με κάνουν να αναρωτιέμαι αν υπάρχει Θεός... Πολλά γλυκά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πραγματικά αναρωτιέσαι πολλά... Γιατί υπάρχουν πολλά και ποτέ δεν θα απαντηθούν. Ας έχουν τουλάχιστον δύναμη όσοι περνούν τέτοιο γολγοθά, μικροί ή μεγάλοι!
      Να'σαι καλά Πέτρα μου!
      Τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  35. Εξαιρετικό....Δεν θα αντέξω να παρακολουθήσω τα βίντεο...με συγχωρείς..
    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι! Δεν είναι για όλους τα βιντεάκια! Κι εγώ τρελάθηκα!
      Φιλάκια πολλά Κατερίνα μου ♥

      Διαγραφή
  36. Στο ογκολογικό τμήμα του Αγλαϊα Κυριακού που τώρα στεγάζεται, ΕΥΤΥΧΩΣ, σε μια νέα σύγχρονη πτέρυγα, νοσηλευτές, γιατροί, παιδιά και γονείς είναι/είμαστε όλοι μια ομάδα. Αποκτούμε σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ μας γιατί μαζί πάμε τη ζωή μιαν εποχή παρακάτω. Τα παιδιά πρέπει να νιώθουν σίγουρα όταν τους παρέχεις τη νοσηλεία τους από τον κεντρικό φλεβικό καθετήρα γιατί οι κινήσεις πρέπει να είναι σταθερές και άσηπτες. Νιώθουν την αγάπη, αλλά αντιλαμβάνονται και τον οίκτο. Και ο οίκτος δεν έχει χώρο εκεί μέσα γιατί μιλάμε για γενναίους πολεμιστές της πρώτης γραμμής ! Δεν θα ξεχάσω ότι ένα από τα παιδιά ήθελε να φάει ένα σουβλάκι. Αλλά επειδή λόγω των φαρμάκων τα ούλα τραυματίζονται και αιμορραγούν εύκολα από τα σκληρά φαγητά φοβούνται μην αιμορραγήσουν. Ηρθε λοιπόν και μου είπε...
    - Θέλω να φάω ένα σουβλάκι. Άμα ματώσω θα μου πιέσεις εκεί με το δάχτυλο να σταματήσει ;
    Του χαμογέλασα γνέφοντας ναι και αυτό έτρεξε όλο χαρά να πει στη μαμά του να παραγγείλει. Η ζωή αποδεικνύεται και επιβεβαιώνεται μέσα από πράγματα μικρά ... που μόνο σαν τα κοιτάξεις κατάματα αντιλαμβάνεσαι το μεγαλείο τους !

    Συγχαρητήρια Αριστέα μου ! Εξαιρετική για μια ακόμα φορά !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχ Σταυρούλα μου!
      Πόσα θα έχουν δει τα μάτια σου και πόσα θα έχεις νιώσει από κοντά!
      Σε θαυμάζω και υποκλίνομαι!
      Το λιγότερο που μπορώ να κάνω!
      Φιλί γλυκό♥

      Διαγραφή