Μια ακόμα ιδιαίτερη φιλοξενία!
Μια ποιητική φιλοξενία!
Σας αφήνω να την απολαύσετε
και εξηγώ παρακάτω:
Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι
Ερχόταν πάντα την ίδια ώρα
και κατευθυνόταν στο μικρό τραπέζι
δίπλα στην μεγάλη τζαμαρία
Παράγγελνε τον συνηθισμένο καφέ
και άνοιγε προσεχτικά την διπλωμένη εφημερίδα
από την τσέπη του
Έριχνε μια σύντομη ματιά στην πρώτη σελίδα
και άρχιζε το ξεφύλλισμα
από το τελευταίο φύλλο
Κι ύστερα ανασήκωνε το βλέμμα,
για ώρες απίστευτα ψηλά
κοιτάζοντας μακριά, πολύ μακριά
πίσω από το θαμπωμένο τζάμι
σαν να σκαρφάλωνε πάνω
από τα μακρινά σύννεφα και να φευγε, διαρκώς
Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι
ανάμεσα στους ανθρώπους
που δεν φοβούνται να κάνουν παρέα
με τον εαυτό τους.
(V) 07/2012
Το (V) σημαίνει Velvet.
Ο αγαπητός μου V
(με τον οποίο γνωριστήκαμε χάρη στα Συμπόσια Ποίησης)
έχει το δικό του μπλογκ (Stavento)
και το ποίημα του αυτό, έχει δημοσιευτεί εκεί, στο παρελθόν.
Μου το εμπιστεύτηκε προ ημερών προτείνοντας μου,
αν πίστευα ότι ταιριάζει δίπλα στις άλλες μας ιστορίες,
να το αναδημοσιεύσω εδώ.
Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον να έχουμε ανάμεσα σε τόσες
ιστορίες πεζού λόγου, όπως δηλαδή περιμένει κανείς να είναι οι ιστορίες,
μια ιστορία
τόσο συγκλονιστικά δοσμένη
μέσα από 19 μόλις στίχους!
Velvet θερμά σε ευχαριστώ κι από δω!
Ο ξεχωριστός τρόπος γραφής σου με έχει κερδίσει καιρό τώρα!
Καλή σας μέρα
και καλό Σαββατοκύριακο
@ριστέα
Υπέροχο όντως!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σ/Κ, Αριστέα μου :)
Χαίρομαι που άρεσε όσο σε μένα η φιλοξενία μου Σεβάχ!
ΔιαγραφήΚαλά να περνάς!
Υπέροχο και απόλυτα ταιριαστό με τις ιστορίες του καφενέ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι θα συμφωνήσω απόλυτα με αυτό που λες, πόσο συγκλονιστικό είναι που μέσα σε 19 στίχους να διαβάζεις μια ολόκληρη ιστορία..
Καλό Σαββατοκύριακο!
Ακριβώς έτσι κοριτσάκι μου! Για αυτό και το λάτρεψα!
ΔιαγραφήΦιλάκια!
Θαυμαζω τρομερα τους ανθρωπους που μεσα σε λιγες αραδες περικλειουν ολοκληρες ιστορίες και σημαντικες εικονες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυ ομορφο!
Καλο ΣΚ και φιλια Αριστουλι μου!
Κι εγώ επίσης Κατερίνα μου !
ΔιαγραφήΓια αυτό κι αγαπώ τόσο πολύ την ποίηση!
Φιλάκια πολλά!
Καλησπέρα Αριστέα μου! Κάθε φορά που επισκέπτομαι το χώρο σου πέφτω πάνω σε ποίημα ή κάποια δημιουργία σου! Πολύ όμορφο το ποίημα που φιλοξενείς στη σημερινή σου ανάρτηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήυγ όλες οι αναρτήσεις μου είναι προγραμματισμένες διότι δεν έχω ίντερνετ στο καινούριο μου σπίτι. έχω δοκιμάσει από κινητό και ενώ μπορώ να διαβάσω αναρτήσεις δε μπορώ να καταχωρίσω κάποιο σχόλιο.. γι αυτό το λόγο σας έχασα λιγάκι..
Αυτάααα.. Να περνάς όμορφα κούκλα μου και να χαμογελάς!!
Φιλάκι :)
Να'σαι καλά Μαρία μου!
ΔιαγραφήΑντεύχομαι γλυκά!
Φιλιά!
Πολύ ωραίο "κλείσιμο" είχε το ποίημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι αυτός ο καφές που συνοδεύεται από εφημερίδα και από κλεφτές ματιές πίσω απ' τα φύλλα της για να δει αν τον κοιτάζουν.
Επίσης, ο μόνος μπορεί να μην μιλάει, αλλά ακούει. Ακούει τα πάντα.
Στον αντίποδα, ο Παπάζογλου έλεγε για το "μοναχό τον άνθρωπο" που όταν γλεντούν οι άλλοι, γίνεται μόνος δυο φορές και σκύβει το κεφάλι...
Κι εγώ λάτρεψα το κλείσιμο όπου κι όλη η ουσία κατ'εμέ!
ΔιαγραφήΓια μένα υπάρχουν λογιών μοναξιές... όταν εσύ την επιλέγεις είναι ευλογία!
Καλημέρα Μαζ!
Καλήμερα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σαββατοκύριακο
Φιλια
Με μια ημέρα καθυστέρηση ...καλημέρα μάτια μου !
ΔιαγραφήΦιλάκια! :))
Με πήγε στο "Άνθρωποι μονάχοι" του αξέχαστου Καλαμίτση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι απλοί αλλά καθόλου απλοϊκοί στίχοι του Velvet, δημιουργούν εικόνες και συναισθήματα, κρύβουν αυθεντικότητα και απέραντο λυρισμό.
Απόλαυσα πολύ το σημερινό μας καφέ κι ευχαριστώ για το ιδιαίτερο "χαρμάνι" που μας κέρασες με τους στίχους αυτούς.
Καλό Σαββατοκύριακο να έχετε!
Χαίρομαι που συμφωνούμε απόλυτα Μαρία μου: απλοί μα όχι απλοϊκοί οι στίχοι του αγαπητού V!
ΔιαγραφήΑν διαβάσεις κι άλλα του ποιήματα το διαπιστώνεις εύκολα!
Φιλάκια πολλά κανελλάκι μου
Αριστέα, αναρτήσεις δεν αποκάλεσες τα σχόλιά μου; Εμ, τώρα θα σχολιάσω πολλά πράγματα μαζί... ακόμα και σχόλια φίλων… χεχε!!! Δώσε θάρρος στο χωριάτη να σου ανέβει στο κρεβάτι...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆψογη η ιδέα να περάσει η γραφή του Velvet σε ευρύτερο κοινό, καθώς είναι ιδιαίτερη και πάντα επί της ουσίας! Αξίζει να διαβαστεί και από άλλους κι όχι μόνο από όσους επισκέπτονται τη σελίδα του.
Αριστάκι, το έχεις είπαμε!!!! Μανατζάρεις καλά...!!!!
Velvet, έχεις κάνει και τη μουσική επιλογή φαντάζομαι! Κείμενο και μουσική με έβαλαν στη θέση του θαμώνα... Είναι κάτι που έχω κάνει εξάλλου άπειρες φορές στη ζωή μου, όχι με εφημερίδα αλλά με ένα αγαπημένο βιβλίο. Κι αυτό το βλέμμα που ξεφεύγει πέρα μακριά είναι γνώριμο πολύ... Τόσο οικεία η παρέα με τον εαυτό! Τελικά, γιατί να τη φοβάται τόσο ο άνθρωπος;
Η συντροφιά αποκλειστικά με τον εαυτό μας θέλει θάρρος σίγουρα, αφού έρχεσαι σε επαφή πολλές φορές με όσα δεν θα ήθελες να συναντήσεις μπρος στα μάτια σου, όμως τα οφέλη είναι πολλαπλάσια. Δεν σημαίνει ότι θα τα δεις άμεσα, αλλά αυτά θα βγουν στο φως την κατάλληλη στιγμή. Καμιά φορά μας πιάνει ανυπομονησία και θέλουμε να έχουμε στα χέρια μας όσο το δυνατό πιο σύντομα τα αποτελέσματα του στοχασμού και της ενδοσκόπησης, που έχουμε κάνει.
Με άλλη παρέα αυτό δε γίνεται σε βάθος παρά μόνο με μας τους ίδιους.
Η γραφή σου, όπως πάντα, άμεση, λιτή με ουσία κι όχι επιφάνεια, χωρίς περιττά στολίσματα. Ο λόγος να ρέει και η σκέψη να φεύγει!!! Μια γραφή βαθιά ανθρώπινη!!!
Μαζεστίξ, αυτό που έλεγε ο Παπάζογλου για τον «μοναχό τον άνθρωπο» μου θύμισες που κάποιες στιγμές όλοι το έχουμε αισθανθεί και νομίζω είναι φυσικό. Όταν όμως κάποιος δεν γλεντά ποτέ όταν οι άλλοι το κάνουν, τότε δεν μπόρεσε να ανακαλύψει τη χαρά της ζωής ή την έχασε κάποτε για πάντα.
Δεν ξέρω αν ήθελες να πεις κάτι άλλο με την αναφορά σου σ’ αυτό.
Μαρία μου (Κανελλάκη), το «Άνθρωποι υπέροχοι» ήταν πράγματι υπέροχο όπως και ο Καλαμίτσης!!! Κρίμα που χάσαμε τη φωνή του και την ουσία του…!!! Τέτοιους ανθρώπους δεν πρέπει να τους ξεχνάμε. Να ’σαι καλά!
Μου αρέσει ο χωριάτης που ανεβαίνει στο κρεβάτι αλλά ξέρει γιατί το κάνει ;-)
ΔιαγραφήΗ μουσική επιλογή ήταν όντως του Velvet.
Συμφωνώ απόλυτα με όσα γράφεις και για τη λιτή γραφή του V αλλά και για την παρέα με τον εαυτό μας που θέλει θάρρος και μαγκιά προκειμένου όμως να βγουν πολλά από αυτή τη μοναχική συνύπαρξη!
Φιλάκια πολλά!
Καλά να περνάς!
ΥΓ: και να σχολιάζεις με χορταστικά σχόλια! Τρελαίνομαι να σε διαβάζω!
Πόσο σημαντικό να αποδέχεσαι όλες τις πτυχές του εαυτού σου; Πόσο σημαντικό να μπορεί κανείς να μιλήσει στον εαυτό του ειλικρινά; Να χαθεί στο είναι του; Στην μοναξιά του; Γιατί αν δεν εκτιμήσεις ποτέ την παρέα σου, δεν θα εκτιμήσεις ούτε των άλλων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ δυνατό νόημα μέσα σε τόσο μικρή έκταση, μπράβο και στον δημιουργό και σε εσένα που μας έδωσες την ευκαιρία να το διαβάσουμε.
Να ομορφοπερνάς Αριστέα μου. Σε φιλώ! :)
Λέω πάντα κάτι Μαρίνα μου : "αν εσύ βαριέσαι τον εαυτό σου, γιατί να μην σε βαρεθώ εγώ;"
ΔιαγραφήΧαίρομαι που συμφωνούμε και που σου άρεσε η φιλοξενία μου γιατί κι εγώ ενθουσιάστηκα πολύ !
Φιλάκια πολλά!
Ειδικά σε σένα Αριστέα το έχω ξαναπεί ότι θαυμάζω τους ανθρώπους που μιλάνε με στίχους γιατί ίσως πολλές φορές δεν μπορώ καν να πλησιάσω το σκεπτικό τους. Αυτή τη φορά εντυπωσιάστηκα με αυτό που είπες και γω το σκεφτόμουν όση ώρα το διάβαζα "Πόσο πλήρες είναι το νόημά του μέσα σε τόσες λίγες αράδες".
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταπληκτική φιλοξενία.
Συγχαρητήρια στο δημιουργό!!!
Κι εγώ το ίδιο Νίκη μου! Θαυμάζω τη λακωνική γραφή που έχει όμως πολλά να πει!
ΔιαγραφήΧαίρομαι που σου άρεσε η φιλοξενία μου!
Φιλάκια πολλά :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα μεγαλο ευχαριστω
σε σενα Αιρις για την ευγενικη φιλοξενια
και την ιδιαιτερη παρουσιαση που εκανες
Καθως και ένα ξεχωριστο ευχαριστω
στο κάθε επισκεπτη που αφησε ένα σχολιο
Καλη συνεχεια καλοκαιριου παιδια
Ειμαι σιγουρος ότι η ομορφια θα σωσει τον κοσμο
Και υπαρχει αρκετή γυρω μας
Αρκει να την αναγνωρισουμε
V εγώ σε ευχαριστώ !
ΔιαγραφήΕυτυχώς που το σκέφτηκες και έτσι είχαμε τη χαρά να σε απολαύσουμε αλλά να γνωρίσουν την εξαιρετική σου πένα κι άλλοι φίλοι!
Να'σαι καλά και καλά να περνάς!
Μιαν εικόνα αν μπορείς ,
ΑπάντησηΔιαγραφήστίχους να τηνε πλέξεις
Κι αν τα αισθήματα ξέρεις
να τα ντύνεις με λέξεις,
Έχεις βρει το κλειδί
(και ποτέ μην το χάσεις )
Στου αφθάρτου την πύλη,
τη φθορά να περάσεις...
Αγαπητέ V, μου έδωσες έναν καλό λόγο, να ξαναρχίσω τα ταξίδια στην μπλογκοχώρα!
Αριστέα, σ'ευχαριστώ που είσαι εδώ, πάντα τόσο παρούσα!
Αννούλα μου ...εγώ σε ευχαριστώ που είσαι εδώ κοντά μας και μας διαβάζεις !
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά και καλά να περνάς! ♥
Ε λοιπόν που λες είχα πάντα αυτό το κόμπλεξ. Να κάτσω κάπου και να πιω έναν καφέ μονάχη μου. Όταν έβλεπα άλλους να το κάνουν μου φαινόταν πολύ φυσιολογικό, αλλά όταν ήταν για τον εαυτό μου το θεωρούσα λίγο ντροπιαστικό, χωρίς να ξέρω το γιατί. Και μια μέρα που λες, το έκανα... κι ένιωσα τόσο όμορφα. Σίγουρα μου έλειπε λίγη παρέα, αλλά και πάλι ήταν ωραία. Αλλά είχε βοηθήσει και το μαγαζί που είχε κι άλλους μοναχικούς θαμώνες κι έτσι μπήκα γρήγορα στο κλίμα. Θα ξαναπάω μια μέρα και θα καταγράψω την εμπειρία στο " Πες το με έναν καφέ'' αλλά στον "Καφενέ'' σου. Μουτς
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία κι αυτή η ιδέα σου Χριστίνα μου!
ΔιαγραφήΘα περιμένω εντυπώσεις :))
Φιλιά!
Ε ξ α ι ρ ε τ ι κ ό !!!! Μία υπέροχη φιλοξενία για την οποία σ΄ευχαριστώ απο καρδιάς Αριστέα μου !!! Τα συγχαρητήριαά μου στον Velvet για τους θαυμάσιους στίχους του, απόλαυσα κάθε λέξη.......τα νοήματα μεστά και ξεκάθαρα, υποκλίνομαι στους ανθρώπους " που δεν φοβούνται να κάνουν παρέα με τον εαυτό τους " και ομολογώ ότι είμαι σε καλό δρόμο στην προσπάθεια να τα πηγαίνω καλά με τον εαυτό μου....
ΑπάντησηΔιαγραφήμε τον εαυτό τους.
Χαίρομαι που σου άρεσε τόσο πολύ Κλαυδία μου! :))
ΔιαγραφήΝα'σαι καλά!
Φιλιά!
Πραγματικά καταπληκτικό!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤρέχω στου Velvet!
Χαίρομαι που σου άρεσε Μαρία μου!
ΔιαγραφήΦιλιά!
Πρωτότυπη ιστορία....αν και διαφορετική, όντως πολύ όμορφη :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα!
Συμφωνούμε απόλυτα Ωραιοζήλη μου!
ΔιαγραφήΦιλάκια!