Σάββατο 29 Μαρτίου 2014

Τα μαθητικά τα χρόνια δεν τα αλλάζω με τίποτα;




Ένα ταξίδι στο χτες μας ζήτησε η Πετρούλα μας.
Πίσω στα σχολικά μας χρόνια!
Να ανασύρουμε αναμνήσεις καλές ή καλές, σοβαρές ή τραγελαφικές!
Αλλά κυρίως να απαντήσουμε :
Τα μαθητικά τα χρόνια δεν τα αλλάζω με τίποτα;

Ε λοιπόν θα πιάσω το κουβάρι από πολύ παλιά.
Και μετά θα αποφανθώ!
Για αυτό πιάσε τα γνωστά: ξηροκάρπια, καφέ ή ποτό 
ανάλογα με τη στιγμή της ημέρας που αποφάσισες να
με παρακολουθήσεις να ξεθάβω τα περασμένα.
Γιατί είναι να μην πιάσω εγώ τις νοσταλγίες....



Ξεκίνησα να κάθομαι στο θρανίο, στης Αμερικής τα σχολεία.
Μη νομίζετε, δεν πρόλαβα και πολλά!
Νηπιαγωγείο μόνο πήγα εκεί.
Το οποίο ήταν ολοήμερο και έκανα και τις δύο γλώσσες,
ελληνικά και αγγλικά.
Κάπου εκεί μάλλον άρχισε το μαρτύριο της τελειομανίας μου,
διηγείται η μαμά, αφού αν δεν έσβηνα άπειρες φορές 
τα γραμματάκια μου, δεν άφηνα το γραπτό μου ήσυχο!
Ήθελα με πείσμα να πετύχω το τέλειο κουλουράκι!

Ήρθαμε στην Ελλάδα λίγο πριν την έναρξη των σχολείων το ' 76 
και η ένταξη μου στην πρώτη δημοτικού σημαδεύτηκε 
με την κατάργηση της καθαρεύουσας!
(εκείνη την πρώτη χρονιά τα βιβλία και οι δάσκαλοι
ήταν λίγο προβληματικά/οι από όσο θυμάμαι)



έτσι έμαθα γράμματα εγώ : τρία-τρία στα ξύλινα θρανία....

Δύσκολα χρόνια τότε!
Τελείωσα το 7ο Δημοτικό που στεγαζόταν σε ένα νεοκλασικό... σπίτι,
δυσλειτουργικό για σχολείο, μα με εξαιρετικά ακροκέραμα.
Εξάλλου ο Πύργος φημίζεται για τα νεοκλασικά του κτίσματα.
Επειδή οι αίθουσες δεν επαρκούσαν για όλες τις τάξεις
θυμάμαι ότι την τρίτη και την τέταρτη τάξη
την έβγαλα πίσω από το σχολείο, σε μια αποθήκη δίπλα στις τουαλέτες.
Ο ένας τοίχος δεν υπήρχε κι είχε αντικατασταθεί 
με μια μεγάλη τζαμαρία που το Χειμώνα έμπαζε από παντού!
Αυτό που θυμάμαι έντονα ήταν που τα ποντίκια περνούσαν 
στο διάδρομο της "αίθουσας" κι εμείς συνεχίζαμε να κάνουμε μάθημα
σαν να ήταν το πλέον συνηθισμένο φαινόμενο.
Έξι τάξεις είχε το δημοτικό, έναν Δάσκαλο γνώρισα σωστό!
Καλή του ώρα αν ζει ο κυρ Αντρέας!
Μου έμαθε τι θα πει Δάσκαλος και μ' έκανε να θέλω 
να του μοιάσω!
Δεν τον θυμάμαι στην έδρα. Ανάμεσά μας τον θυμάμαι
να περπατά, να μας κατεβάζει από τα θρανία
να μας τοποθετεί σε κύκλο, να μας βγάζει στη φύση
να μας κάνει πειράματα,
να μας φέρεται χωρίς διακρίσεις!
Όλο το δημοτικό άξιζε για μία Πέμπτη!
Αφήνω πίσω το ξύλο με τη βέργα αν δεν ήξερες μία λέξη,
αν δεν είχες γράψει μία άσκηση, αν μιλούσες στον διπλανό σου.
Ή που αν ο γονιός σου δεν ήταν τουλάχιστον Δ.Υ
(προτιμητέο βεβαίως ήταν να προέρχεσαι από 
γιατρό δικηγόρο ή άλλον δάσκαλο)
δεν είχες ελπίδα να διακριθείς ή να ακούσεις τον έπαινο.
Τα δικά μου τα μπράβο έμαθα να τα κερδίζω 
με το να προσπαθώ!
Ευτυχώς που είχα μία Πέμπτη στη ζωή μου σας λέω!





Η είσοδος μου στο γυμνάσιο σημαδεύτηκε από τρία γεγονότα:
την οριστική κατάργηση του πολυτονικού 
(που είχε ήδη ξεκινήσει από το προηγούμενο έτος δοκιμαστικά)
την κατάργηση της ποδιάς
και την κατάργηση των εξετάσεων στο τέλος της σχολικής χρονιάς.
Έτσι πέρασε το γυμνάσιο με μικρές, γλυκές χαρές
κι εμένα να φορώ (από τα πρώτα κορίτσια που τόλμησαν)
παντελόνι στο σχολείο.
Κάπου εκεί στο τέλος του αρχίζουν και τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα!
Αλλά το διάβασμα -διάβασμα!




Το λύκειο περνάει σαν ποταμάκι, βαρετά λιγάκι,
κι εμένα να έχω ρίξει όλο το βάρος στα θεωρητικά μαθήματα
αφού ήδη είχα αποφασίσει ότι θα γίνω τριτοδεσμίτισσα!
(κι έτσι δεν έμαθα ποτέ καλά χημεία και φυσική).
Κι έρχεται η τρίτη Λυκείου!
Η αγαπημένη μου τάξη!
Η τρίτη λυκείου πέρασε για μένα σαν σε εκδρομή!
Μπορώ να πω ότι όλη η τρίτη τάξη συνοψίζεται στην πενταήμερη 
εκδρομή, στην Κέρκυρα.
Ακόμα και οι πανελλήνιες πέρασαν χωρίς πολύ άγχος
(αν και θα έπρεπε αφού έτρεχα στο τέλος με αγώνα ταχύτητας
να προλάβω τα κενά που είχα αφήσει λόγω... του Έρωτα!)
Όχι, δεν μου άφησαν άσχημη γεύση οι Πανελλήνιες!
Γιατί;
Γιατί είχα την καλύτερη παρέα!
Τον Έρωτα,
 ο οποίος και με έστρωσε με το ζόρι στο διάβασμα απειλώντας με 
ότι αν δεν περνούσα και δη στην Αθήνα ... θα χωρίζαμε!
Κι έχω ξαναπεί: όταν έχω dead lines δουλεύω εντατικά!
Και δως του διάβασμα η @ριστέα να καλύψει τα κενά
της χρονιάς μέσα σε δύο μήνες!
Το πείσμα μου το γνωστό με έκανε να στρωθώ
και στης Αθήνας τα φοιτητικά τα στέκια να βρεθώ!

Τα μαθητικά τα χρόνια δεν τα αλλάζω με τίποτα;
Κοιτάζοντας προς τα πίσω 
ναι θα πω!
Για δύο τάξεις και μόνο θα τα θυμάμαι πάντα νοσταλγικά!

Καλή σας μέρα
Καλό Σαββατοκύριακο
@ριστέα

Συμμετέχουν σε αυτό το νοσταλγικό ταξίδι.....
Κική από το blog http://ekfrastite.blogspot.gr/
Πεταλούδα από το blog http://butterfly-butterflysworld.blogspot.gr/
Μαρία από το blog http://pnoestexnis.blogspot.gr/
Κατερίνα από το blog http://followkoko.blogspot.gr/
Άννα/Πάρος -Άστεγη Καταληψίας- θα φιλοξενηθεί από την Petra
Νάσια από το blog http://nasiasblog2012.blogspot.gr/
Κανελλάκη από το blog http://toapagio.blogspot.gr/
Αριστέα από το blog http://princess-airis.blogspot.gr/
Πέτρος από το blog http://akivernitos.blogspot.gr/
Μαρία από το blog http://mytripssonblog.blogspot.gr/
Αγριμιώ από το blog http://agrimio.wordpress.com/
Μαρία από το blog  http://swanocean.blogspot.gr/
Αννούλα από το blog http://atenizodas.blogspot.gr/
Μαριλένα από το blog http://marilenaspotofart.wordpress.com/
Λαμπρινή από το blog http://xwrisprogramma.blogspot.gr/
Κλαυδία -Άστεγη Καταληψίας- θα φιλοξενηθεί από Petra
Μαρία από το blog http://www.syllegw-stigmes.gr/
Δέσποινα από το blog http://mamadesekrisi.blogspot.gr/

Έλλη από το blog http://funkymonkey-handmadecreations.blogspot.gr/

Οι φίλοι που θέλουν να δηλώσουν συμμετοχή πατάνε: Petra .


72 σχόλια:

  1. Καλημέρα Αριστέα! Ωραία η αναδρομή σου! Είδες τι σου κάνει ο έρωτας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημερα Αριστεα μου!
    Βασικα μου αρεσε που μας παρουσιασες ολη τη μαθητικη σου πορεια.
    Ομολογω πως με εκανες να θαυμασω τον δασκαλο κυριο Ανδρεα και να χαμογελασω γλυκα στην πενταημερη.
    Να εχεις ενα ομορφο Σκ και να κρατας παντα τις ομορφες αναμνησεις!
    Φιλακια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. http://ekfrastite.blogspot.gr/2014/03/blog-post_29.html
      σε καλεσα σε παιχνιδακι. :)

      Διαγραφή
    2. Να'σαι καλά Κικίτσα μου!
      Ναι το είδα και θα το ανεβάσω μέσα στην ημέρα!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  3. με τον καφέ μου τόση ώρα κατά ευχαριστιέμαι την γραπτή σου αφήγηση ...σε ευχαριστώ Αριστέα μου για την ομορφιά του λογου σου και όχι μονο καλημέρα καλο σ/κ να έχουμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που το ευχαριστήθηκες κι εσύ Νικόλα μου!
      Καλή σου μέρα!

      Διαγραφή
  4. πολύ ομορφη περιγραφή με ταξίδεψες πισω...καλημέρα Αριστέα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλημέρα Αριστέα μου!
    Έχω διαβάσει για τα μαθητικά χρόνια πολλών όσων συμμετέχουν στην πρόσ(κ)ληση της Πέτρας και πραγματικά όλες μου βγάζουν διαφορετικά συναισθήματα. Σίγουρα τα χρόνια δεν ήταν εύκολα (χάρακας, ξύλο, αυστηροί δασκαλοι, κ.α) αλλά μου βγάζουν και όμορφες αναμνήσει με τρυφερότητα.
    Λέω λοιπόν, να γράψω κι εγώ; Αλλά για ποια μαθητικά χρόνια να γράψω; Τα κανονικά ή τα τελευταία έξι χρόνια που επέστρεψα πίσω στα θρανία; Οέο; χαχα!!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι κι εγώ νομίζω ότι αυτή είναι η γοητεία ...οι διαφορετικές διηγήσεις στο ίδιο θέμα! Άντε περιμένω και τα δικά σου λοιπόν!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  6. Δεν ξέρω, ίσως ευθύνεται ο τρόπος διήγησής σου, αλλά παρ' όλες τις άσκημες στιγμές που περιγράφεις, εμένα μου έμεινε μια γλύκα από όλο αυτό!
    Γλύκα και τρυφερότητα!
    Πολλά νοσταλγικά φιλάκι, κούκλα μου!
    ΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τα δικά μου γυμνασιακά χρόνα με φωτογραφιες,καλύτερα να μην περιγραψω τις στερήσες της εποχής...http://apouro.blogspot.gr/2014/03/blog-post_19.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αριστέα μου, πόσα κοινά...λογικό όμως να έχουμε σχεδόν κοινές μνήμες μια και σε περνάω μόνο δυο χρόνια (αν δεν κάνω λάθος το μέτρημα...χαχα!)...
    Σήμερα ανέβασα κι εγώ παρόμοια ανάρτηση, επικεντρώθηκα στην πρώτη δημοτικού, γιατί λέω να ξαναγυρνάω πότε πότε στα σχολικά τα χρόνια...
    Αυτός ο κυρ Αντρέας, σπάνιος!!
    Ζήτημα κάθε σχολείο τότε να είχε έναν κυρ Αντρέα να σκορπάει γνώση...οι υπόλοιποι την εκβίαζαν..
    Να είσαι καλά!!
    Λάτρεψα την ανάρτηση!
    Φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο..

    (ακόμα και ο έρωτας της τρίτης λυκείου μοιάζει με τον τότε δικό μου...όχι σε όλα, αλλά μοιάζει)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ω φυσικά και η ελάχιστη διαφορά ηλικίας μας καθώς και το γεγονός ότι μεγαλώσαμε στην ελληνική επαρχία μας κάνει να έχουμε κοινές αναμνήσεις Μαρία μου!
      Κι εγώ λάτρεψα τη δική σου!
      Φιλιά πολλά!

      ( εγώ τον έρωτα της γ λυκείου τον παντρεύτηκα κιόλας!)

      Διαγραφή
  9. Καλημέρα Αριστέα μου
    Τι γλυκές αναμνήσεις και πως κάποιοι
    δάσκαλοι μας στάθηκαν σαν φάροι!!!
    Πιστεύω πως είναι τα πιο ξεχωριστά χρόνια
    της ζωής μας!!!

    φιλάκι να σε ακολουθεί το σαββατοκύριακο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλώς σε βρίσκω Αριστέα μου στο τόσο ενδιαφέρον blog σου!
    Πολύ όμορφη η ιδέα των σχολικών αναμνήσεων!
    Για μένα είναι μια πολύ γλυκιά ανάμνηση!
    Θυμάμαι εξαιρετικούς δασκάλους, άνδρες και γυναίκες!
    Σου εύχομαι ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς όρισες Μάγδα!
      Χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτηση!
      Τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  11. Γλαφυρή ανάρτηση, Αριστέα και θα χρειαζόμουν πολύ χώρο να σχολιάσω επαρκώς!
    Αφήνω την τελειομανία, αυτό το εξαιρετικό ελάττωμα! Την καθαρεύουσα, το ωραίο κτήριο, το μονοτονικό, τον καλό δάσκαλο. Γραμμένα όλα πανέμορφα.
    Μένω στην κατάργηση της ποδιάς που την έζησα ως καθηγητής.
    Σωστή η κατάργησή της. Λάθος η συνέχεια. Το χύμα. Κάποιοι στοιχειώδεις κανόνες αισθητικής στο σχολείο είναι αναγκαίοι. Χωρίς βέβαια τιμωρίες και κυνηγητά. Μόνο με την παρότρυνση, την ενημέρωση, την καλοπιστία.
    Υπέφερα πολύ τα τελευταία χρόνια πριν τη συνταξιοδότηση, βλέποντας τα τρυπημένα βλέφαρα, τα σιδερικά στ’ αυτιά, στα ρουθούνια, στη γλώσσα, στον ομφαλό. Τα κουρελιασμένα ρούχα τής μόδας…
    Πολλά είπα, αλλά πλήθος τα εναύσματα στο γραπτό σου. Και τα γραπτά που έχουν σχολείο, με ερεθίζουν, βασανιστικά πολλές φορές…
    (Η δική μου, εκτός προγράμματος, συμμετοχή, στην ανάρτηση «Πρώτη Γυμνασίου»).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν διαφωνήσω καθόλου φίλε Άρη με τις ανησυχίες σου γι ατα έκτροπα που ακολούθησαν τη μετά ποδιάς εποχή. Πάντως στα δικά μου χρόνια δεν ήταν ανεξέλεγκτα τα πράγματα. νομίζω ότι φταίει η ασυδοσία που βαφτίστηκε φιλελεύθερη διαπαιδαγώγηση!

      Καλή Κυριακή να έχεις!

      Διαγραφή
  12. για ξαναπιάστο από την αρχή και μαρτύρα κοπάνες και ό,τι άλλο έκανες που δεν ήξεραν οι γονεις σου τότε!!!! χαχαχαχχα
    πολύ ερωτιαρες εσύ και η Μαρία! Στραβωθήκατε από το διάβασμα! Επρεπε να ημουν καθηγητρια τότε ,τρίχα για τρίχα δε θα σου είχα αφησει!
    θα κάνω ανάρτηση να δείτε πώς πρέπει να ειναι τα καλά κορίτσια στο σχολείο! Με απογοητεύσατε αμφότερες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α κι από αυτά είχα! Έπρεπε να γράψω και για τις κοπάνες; Κάπου έπρεπε να πετσοκόψω αναμνήσεις! Όλα στην τρίτη λυκείου βέβαια!
      Διαβάσαμε κι εμείς καλέ. Απλά το κάναμε πιο γλυκά! :))
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  13. Ώστε έρωτας ήταν το κίνητρο για να πιάσεις την Αθήνα, ε;;;
    Είδες τι κάνει ο άτιμος;;;
    Τα πάνω κάτω και δε σημαζεύεται!!!
    Άνεμος γίνεσαι... και χαμένος δε βγαίνεις!!!

    Μπράβο, στο δάσκαλο, καθώς ήταν πολύ μπροστά για την εποχή του, όπως μάς τον περιγράφεις!

    Εγώ δεν μπήκα στη διαδικασία να συμμετέχω στις μαθητικές αναμνήσεις, αφού αποτελούν ένα διαρκές παρόν για μένα!!!
    Δεν έχω ξεφύγει από το σχολείο ούτε μέρα...

    Προτιμώ να κρατώ ως θησαυρό τις αναμνήσεις μου ως εκπαιδευτικός!
    Κάθε πρωταπριλιά με περιμένουν εκπλήξεις με τούρτα και λουλούδια, ώρα για πάτρυ στην τάξη!!!
    Έχει γίνει θεσμός στο σχολείο και το μεταφέρουν οι προηγούμενοι μαθητές στους επόμενους και δε γλιτώνω! Είναι στημένη η δουλειά!!!
    Τα λατρεύω, γιατί μου δείχνουν με κάθε τρόπο την αγάπη τους! Τα παιδιά είναι απίστευτα!!!
    Σταματώ, γιατί παραπήρα φόρα και σε κάλυψα!!!

    Φιλιά στο τελειομανές και αγαπησιάρικο Αριστάκι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χεχε! Έπιασε για τα καλά πάντως η απειλή! :)))
      Καταλαβαίνω την αγάπη σου για τα παιδιά.... Δεν έχει σταματήσει και η δική μου κι ας έχω πια 6 χρόνια να διδάξω !
      Φιλιά πολλά κι από μένα Γλαύκη μου! ♥

      Διαγραφή
  14. Τι γλυκεια αναδρομη! Και τελικα ειναι αληθεια, με το χρονο τα στραβα τα παραβλεπουμε και κατασταλλαζει μεσα μας η αναμνηση των θετικων, των ομορφων εμπειριων!
    Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά Χριστινάκι μου!
      χαίρομαι που σου άρεσε!
      Φιλάκια πολλά! :))

      Διαγραφή
  15. Πολύ όμορφη αφήγηση Αριστάκι σαν να έβλεπα ταινία.
    Με τα πολύ δύσκολα, τα χαρούμενα, τις αγωνίες από όλα είχε ο μπαξές σου!
    Πολλά πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά κορίτσι μου γλυκό!
      Καλή σου μέρα και πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  16. Τελικά δεν είναι αυτά που περάσαμε, αλλά ο τρόπος που τα έχουμε φυλαγμένα στη μνήμη μας και τα διηγούμαστε μετά από χρόνια. Είναι πολύ νοσταλγική η αναδρομή σου Αριστέα μου. Ο δάσκαλος, τα θρανία, η κατάργηση της ποδιάς, η εκδρομή και ο νεανικός έρωτας... Όλα καταγεγραμμένα με σεβασμό και αγάπη. Κάπου ανάμεσα στα λόγια σου, ανέσυρα και προσωπικές αναμνήσεις, με κοινά χαρακτηριστικά (η κατάργηση της ποδιάς θα μου μείνει αξέχαστη!.. Σαν αποφυλάκιση το είχα βιώσει)...
    Φιλιά πολλά Αριστάκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι όμορφο αυτό που έγραψες Μαρία μου! Ο τρόπος που τα έχουμε φυλαγμένα στη μνήμη μας ! Πόσο δίκιο έχεις!
      Κι εγώ σαν αποφυλάκιση είχα βιώσει την κατάργηση της ποδιάς!
      ίσως κάποτε πρέπει να γράψω-ουμε και για αυτό!
      Την καλημέρα μου και την αγάπη μου!

      Διαγραφή
  17. Αχ βρε έρωτα! Που άλλους τους ανεβάζεις και άλλους τους ρίχνεις στα ξένα χέρια (άσχετο)!
    Εγώ πάλι είχα ερωτευτεί την δασκάλα της Α' Δημοτικού και μισήσει τον δάσκαλο της Ε' και ΣΤ' (του έχω και αφιέρωμα).
    Μου έκλεψες τα θρανία όμως! Τώρα εγώ τι φωτο θα βάλω;
    Καλό Σ/Κ και σε ευχαριστούμε που μοιράστηκες τις αναμνήσεις σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα βρεις άλλα θρανία στο google! Τα λάτρεψα αυτά τα θρανία. Είναι πολύ συγκινητική ανάμνηση για μένα! Α ώστε περιμένουμε και δικές σου αναμνήσεις λοιπόν! Άντε να δω κι εσένα πουλάκι μου!
      Καλημέρα και φιλιά!

      Διαγραφή
  18. Πολύ γλυκιές αναμνήσεις μας ξεδίπλωσες Αριστέα μου, σ' ένα κείμενο με ορθό λεκτικό ύφος με συνοπτικότητα χωρίς υπερβολές και με καταπληκτική ροή αφήγησης! Εύγε κοπέλα μου!
    Ο κ. Ανδρέας, η κατάργηση ποδιάς και εξετάσεων και βεβαίως ο έρωτας, είναι αγαπημένες μνήμες, που δίνουν ομορφιά στην ψυχή σου!
    Μας παρέσυρες σ' ένα γλυκό ταξίδι μαθητικών χρόνων με σεβασμό και χαμόγελο! Οι φωτογραφίες σου δε, απίθανες!
    Να είσαι καλά και να έχεις ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο!
    Φιλιά πολλά με αγάπη!:))♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά Κατερίνα μου!
      Χαίρομαι που σου άρεσαν όλα!
      Καλή Κυριακή και πολλά ζεστά φιλιά!

      Διαγραφή
  19. Μου αρέσει να σε διαβάζω, μου αρέσει γιατί με τα κείμενα σου, σε γνωρίζω καλύτερα και έτσι δυναμώνει και βαθαίνει και η επικοινωνία μεταξύ μας...
    Φυσικά και σε μένα ο έρωτας ήταν αυτός που με βοήθησε για πολλά χρόνια ν' "ανεχτώ" τα μαθητικά μου χρόνια!

    ΑΦιλάκια πάντα καρδιάς! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ μου αρέσει να μη βαριέστε τα κείμενα μου. Η αλήθεια είναι ότι τέτοιες διηγήσεις όντως μας φέρνουν πιο κοντά! :))
      Αχ αυτός ο Έρωτας!
      Φιλιά πολλά Στεφανία μου!

      Διαγραφή
  20. Μέχρι ηπείρους άλλαξες βρε κατακαημένο παιδί, μέχρι να τελειώσεις το σχολείο! Αλλά ευχαριστήθηκα διήγηση. Επίσης είμαι πάρα πολύ χαρούμενη που σας ξυπνάω αναμνήσεις (αν και μερικές δεν είναι ευχάριστες, άρα καιρός για ψυχοθεραπεία!) Πολλά γλυκά φιλιά!

    Υ.Γ Έχουν προστεθεί κι άλλα μπλογκ. Αν θες, μπες στο λινκ που έχω στο γκρι πλαίσιο και αντέγραψε τα. Η Μαριλένα μας πάλι σου ξέφυγε!! Μου θυμίζεις τον Βέγγο-φωτογράφο, που έβαζε κάποιον στην άκρη της φωτογραφίας, για να βγάλει εκείνους που ήταν στο κέντρο! Αχαχαχα! Μάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχα!! Τρελοκομάκια!!! Πολύ σας αγαπώ!!!

      Διαγραφή
    2. Να'σαι καλά Πέτρα μου! Άργησες να κάνεις tag ( έτσι λέγεται στη γλώσσα των μπλογκς) αλλά ήταν θεσπέσιο!
      Φιλιά πολλά!

      ΣΛ αμφότεραι!

      Διαγραφή
  21. Μην αγχώνεσαι Αριστέα μου για το λινκ!! Μόλις χθες της δήλωσα το παρόν μου γι αυτό dont worry!!!
    γιατί δεν μπορούσα το απόγευμα να σου αφήσω σχόλιο??
    Την χάρηκα πολύ την ανάρτησή σου και τον τρόπο που μας ξεδίπλωσες τις αναμνήσεις σου!! Γεια του του κυρ δασκάλου γιατί διάβασα την ανάρτηση της Μαρίας μας με την βρωμοδασκάλα της και στεναχωρήθηκα... Ευτυχώς που υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις δασκάλων!! Τρυφερή κι αγαπησιάρα από τότε λοιπόν!!! Μια χαρά σε βρίσκω!! Αν και φαντάζομαι θα χες και τις στιγμές της χαζέας που θα χαν πολύ γέλιο!! Χεχεχε!! Να μας πεις και μια τέτοια!! Μην επικεντρωθώ μόνο εγώ στις γελοιότητες που έκανα, θέλω υποστήριξη!!!
    Φιλάκια πολλά μπουκλί μου και καλό σαββατόβραδο!!! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εδώ που τα λέμε, δεν τη βλέπω να αγχώθηκε και πολύ, συμπεθερόνι μου!! Αχαχαχα! Καλό ξημέρωμα! Μάκια! ♥

      Διαγραφή
    2. Καλημέρα! Δεν είναι ότι δεν αγχώθηκα! Είναι ότι αποτοξινώθηκα χτες κατά πολύ! και σήμερα είμαι πάλι με τις καλές τέχνες στο χέρι και δεν ξέρω πότε θα προλάβω να απαντήσω στα σχόλια.
      Θα φροντίσω να προσθέσω όμως τους συνδέσμους!
      μάκια! :)))

      Διαγραφή
    3. @ Μαριλένα μου γλυκιά χαίρομαι πολύ που σου άρεσε !
      Φυσικά κι είχα άπειρες Χαζέικες στιγμές αλλά έκανα μια επιλογή κι είπα να κρατήσω το συγκινησιακό κομμάτι και να μην τα ανακατέψω ( πόσο άλλο να πέσω χαμηλά οεο; αχαχα)
      Φιλάκια πολλά! :))

      Διαγραφή
  22. Όμορφο και νοσταλγικό το φλας-μπακ στα σχολικά σου χρόνια, Αριστέα μου!
    Βίωσες πολλές αλλαγές (ποδιά, πολυτονικό), όμως θεωρώ πως είσαι τυχερή που βρέθηκε -έστω- ένας κυρ-Αντρέας στη σχολική σου πορεία. Ένας δάσκαλος που σε δίδαξε, σε νοιάστηκε και γι΄αυτό τον θυμάσαι με αγάπη.
    Φιλιά πολλά και καλό Σ/Κ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου άρεσε το φλας μπακ μου Έλλη !
      καλή σου μέρα και πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  23. Πολύ όμορφη η ανάρτησή σου Αριστέα μου!!
    Καλό σ/κ
    Φιλιά
    Νεφέλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Προσωπικά τα μαθητικά χρόνια θα τα άλλαζα με μεγάλη άνεση. Το ξύλινο θρανίο της φωτογραφίας το πρόλαβα, όπως και την ποδιά το πολυτονικό, τον χάρακα κλπ. Αυτά που δεν θα άλλαζα με τίποτα, είναι τα φοιτητικά χρόνια. Ωραία χρόνια που δεν ξανάρχονται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα περισσότερα θα τα άλλαζα! Δεν μίλησα για το άγχος, την αυστηρότητα, τις αδικίες. Έπρεπε να κάνω μία επιλογή . Και μίλησε η νοσταλγία!
      Καλή Κυριακή εύχομαι! :))

      Διαγραφή
  25. Αισθανθηκα λες κ διαβαζα βιβλιο :) ποσο ομορφη περιγραφη. Νοσταλγησα μαζι σου αν κ εγω δεν θα θελα να ξαναζησω αυτα τα χρονια. Μακια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου άρεσε Μαρία μου!
      Καλημέρα και πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  26. Ολόκληρη αναδρομή μας έκανες βλέπω!!!!!!! Να είναι καλά ο κ.Αντρέας και κάθε κ Αντρέας που γνωρίσαμε στο σχολείο.....γιατί είναι αισθητή η έλλειψή τους. Ωραίο νοσταλγικό ''ταξίδι'' μας έκανες!!!!!!
    Τώρα πες.....αυτό το έρωτας και διάβασμα πώς το συνδύαζες;;;;;;;;;;;;; Μεγάλη περιέργεια έχω!!!!!!!!!!
    Καλή σου μέρα Αριστέα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Απλούστατο : με κρατούσε σε εγρήγορση και ήθελα να πετύχω για να φύγω μακριά και να συνεχίσουμε να περνάμε όμορφα και στα φοιτητικά μας χρόνια! Όπως κι έγινε φυσικά! :))
      Φιλάκια πολλά Άννα μου!

      Διαγραφή
  27. Aριστέα μου τι όμορφη διήγηση, νοσταλγική,τρυφερή,γεμάτη εικόνες !!! Ξεδίπλωσες αριστοτεχνικά τα βιώματα μιάς εποχής που μας έχει σημαδέψει όλους....Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να'σαι καλά Κλαυδία μου!
      Καλή σου μέρα και πολλά φιλιά! :))

      Διαγραφή
  28. Καλημέρες, μωρό μου!
    Τη χάρηκα την αναδρομή!
    Είσαι γερή πένα!
    Φιλιά σου κατάμουτρα και παλαβά, σα σχολικά διαλείμματα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χεχε! Να'σαι καλά Κορινάκι μου!
      τα φιλιά μου και την αγάπη μου!

      Διαγραφή
  29. Δε ξέρω τι γίνεται μερικές φορές με τα σχόλια... Είχα διαβάσει την ανάρτησή σου από χθες και επειδή είχα συγκινηθεί πολύ με όσα έγραφες, είχα αφήσει ένα αρκετά δακρύβρεχτο σχόλιο...
    Πολύ συγκινητική και νοσταλγική η ανάρτησή σου... Μου αρέσει που τα συμπεριέλαβες όλα! Και τις δύσκολες στιγμές, τις όμορφες, τις επιτυχίες, τους έρωτες! Όλα!
    Σε φιλώ! Καλή Κυριακή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έψαξα και στα ανεπιθύμητα. Δεν ήταν! Κρίμα για τον διπλό κόπο σου!
      Χαίρομαι που σου άρεσε κορίτσι μου!
      Φιλάκια πολλά και καλή Κυριακή να έχεις!

      Διαγραφή
    2. Νομίζω φταίει η κακή μου σύνδεση στο ίντερνετ γιατί συμβαίνει σε πολλά μπλογκ και όχι μόνο στο δικό σου :(

      Διαγραφή
  30. Ομορφες η ασκημε στιγμές είναι οι στιγμές που έζησες και δεν ξαναέρχονται Αριστέα μου... μενουν στην ακρη του νου και με την παραμικρή αφορμή όπως αυτην της Πετρίνας.. βγαΊνουν στην επιφανια !!!!. Πάντως εσύ τα καταφερες να τα συνδιασεις και τα δύο.. και σχολείο και έρωτα..χι.χι... φιλακιααααααααααα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντα θα γυρνώ τη σκέψη νοσταλγικά παρά τις δυσκολίες Ρουλίτσα. Επιλέγω να κρατώ μέσα μου ζωντανά τα καλά :))
      Ναι η αλήθεια είναι ότι τα συνδύασα χωρίς να χάσει κανένα από τα δύο μέρη :))
      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  31. παρέα με ποντίκια?απαπαπα... παρατήρησα δε ότι σε κάθε χρονιά κάποια κατάργηση υπέστη η γλώσσα!!!! χαχαχαχα.. σημαδιακές εποχές.. ωραίες εποχές, εγώ τις λησμονώ πολύ συχνά!! μου άρεσε αυτό το σφιχτό deadline του έρωτος!!! χεχε... είχε αποτέλεσμα όμως!!!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχαχα! Πέρασα από χρονιές σταθμούς :)))
      Δεν μου λείπουν πολλά από εκείνα τα χρόνια και φυσικά δεν θα γυρνούσα με τίποτα! Μια χαρά είμαι τώρα :)))
      Φιλάκια πολλά κορίτσι μου γλυκό!

      Διαγραφή
  32. Αριστέα μου,
    οι εικόνες σου είναι καταπληκτικές, αλλά και η αναδρομή όμορφη.. νοσταλγική, αν και πέρασες δύσκολα χρόνια..
    Να είσαι πάντα ευτυχισμένη! :)
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Μας ταξίδεψες σε μια σχολική και παιδική ηλικία που μυρίζει αγνότητα, αλήθεια και ζωή! Τι όμορφα σχολικά χρόνια και όμορφες αναμνήσεις που έχεις Αριστούλι μου! Είναι εξαιρετικά σημαντικό πιστεύω για τη ζωή του κάθε παιδιού να περνά καλά στο σχολείο και να θυμάται όμορφες εμπειρίες!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Καλά, μόνο 12 μέρες άργησα να διαβάσω τις σχολικές σου αναμνήσεις! Δύσκολα ήταν τότε με το σχολείο που δεν σας χωρούσε όλους!! Κρύο και ποντίκια???Πώς να αγαπήσουν τα παιδιά το σχολείο κάτω από αυτές τις συνθήκες? Ευτυχώς που είχες κι έναν καλό δάσκαλο όλα αυτά τα χρόνια! 'Οσο για τον έρωτα...κι εγώ στην τελευταία τον γνώρισα...και τον περίμενα 7 χρόνια μέχρι να τον παντρευτώ...χαχα..αλλά τον έχω ακόμα!!!!
    Φιλάκια κα καλό ξημέρωμα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή