Πίσω στα σχολικά μας χρόνια!
Να ανασύρουμε αναμνήσεις καλές ή καλές, σοβαρές ή τραγελαφικές!
Αλλά κυρίως να απαντήσουμε :
Τα μαθητικά τα χρόνια δεν τα αλλάζω με τίποτα;
Ε λοιπόν θα πιάσω το κουβάρι από πολύ παλιά.
Και μετά θα αποφανθώ!
Για αυτό πιάσε τα γνωστά: ξηροκάρπια, καφέ ή ποτό
ανάλογα με τη στιγμή της ημέρας που αποφάσισες να
με παρακολουθήσεις να ξεθάβω τα περασμένα.
Γιατί είναι να μην πιάσω εγώ τις νοσταλγίες....
Γιατί είναι να μην πιάσω εγώ τις νοσταλγίες....
Ξεκίνησα να κάθομαι στο θρανίο, στης Αμερικής τα σχολεία.
Μη νομίζετε, δεν πρόλαβα και πολλά!
Νηπιαγωγείο μόνο πήγα εκεί.
Το οποίο ήταν ολοήμερο και έκανα και τις δύο γλώσσες,
ελληνικά και αγγλικά.
Κάπου εκεί μάλλον άρχισε το μαρτύριο της τελειομανίας μου,
διηγείται η μαμά, αφού αν δεν έσβηνα άπειρες φορές
τα γραμματάκια μου, δεν άφηνα το γραπτό μου ήσυχο!
Ήθελα με πείσμα να πετύχω το τέλειο κουλουράκι!
Ήρθαμε στην Ελλάδα λίγο πριν την έναρξη των σχολείων το ' 76
και η ένταξη μου στην πρώτη δημοτικού σημαδεύτηκε
με την κατάργηση της καθαρεύουσας!
(εκείνη την πρώτη χρονιά τα βιβλία και οι δάσκαλοι
ήταν λίγο προβληματικά/οι από όσο θυμάμαι)
(εκείνη την πρώτη χρονιά τα βιβλία και οι δάσκαλοι
ήταν λίγο προβληματικά/οι από όσο θυμάμαι)
έτσι έμαθα γράμματα εγώ : τρία-τρία στα ξύλινα θρανία....
Δύσκολα χρόνια τότε!
Τελείωσα το 7ο Δημοτικό που στεγαζόταν σε ένα νεοκλασικό... σπίτι,
δυσλειτουργικό για σχολείο, μα με εξαιρετικά ακροκέραμα.
Εξάλλου ο Πύργος φημίζεται για τα νεοκλασικά του κτίσματα.
δυσλειτουργικό για σχολείο, μα με εξαιρετικά ακροκέραμα.
Εξάλλου ο Πύργος φημίζεται για τα νεοκλασικά του κτίσματα.
Επειδή οι αίθουσες δεν επαρκούσαν για όλες τις τάξεις
θυμάμαι ότι την τρίτη και την τέταρτη τάξη
την έβγαλα πίσω από το σχολείο, σε μια αποθήκη δίπλα στις τουαλέτες.
Ο ένας τοίχος δεν υπήρχε κι είχε αντικατασταθεί
με μια μεγάλη τζαμαρία που το Χειμώνα έμπαζε από παντού!
Αυτό που θυμάμαι έντονα ήταν που τα ποντίκια περνούσαν
στο διάδρομο της "αίθουσας" κι εμείς συνεχίζαμε να κάνουμε μάθημα
σαν να ήταν το πλέον συνηθισμένο φαινόμενο.
Έξι τάξεις είχε το δημοτικό, έναν Δάσκαλο γνώρισα σωστό!
Καλή του ώρα αν ζει ο κυρ Αντρέας!
Μου έμαθε τι θα πει Δάσκαλος και μ' έκανε να θέλω
να του μοιάσω!
Δεν τον θυμάμαι στην έδρα. Ανάμεσά μας τον θυμάμαι
να περπατά, να μας κατεβάζει από τα θρανία
να μας τοποθετεί σε κύκλο, να μας βγάζει στη φύση
να μας κάνει πειράματα,
να μας φέρεται χωρίς διακρίσεις!
Όλο το δημοτικό άξιζε για μία Πέμπτη!
Αφήνω πίσω το ξύλο με τη βέργα αν δεν ήξερες μία λέξη,
αν δεν είχες γράψει μία άσκηση, αν μιλούσες στον διπλανό σου.
Ή που αν ο γονιός σου δεν ήταν τουλάχιστον Δ.Υ
(προτιμητέο βεβαίως ήταν να προέρχεσαι από
γιατρό δικηγόρο ή άλλον δάσκαλο)
δεν είχες ελπίδα να διακριθείς ή να ακούσεις τον έπαινο.
Τα δικά μου τα μπράβο έμαθα να τα κερδίζω
με το να προσπαθώ!
Ευτυχώς που είχα μία Πέμπτη στη ζωή μου σας λέω!
Η είσοδος μου στο γυμνάσιο σημαδεύτηκε από τρία γεγονότα:
την οριστική κατάργηση του πολυτονικού
(που είχε ήδη ξεκινήσει από το προηγούμενο έτος δοκιμαστικά)
την κατάργηση της ποδιάς
και την κατάργηση των εξετάσεων στο τέλος της σχολικής χρονιάς.
Έτσι πέρασε το γυμνάσιο με μικρές, γλυκές χαρές
κι εμένα να φορώ (από τα πρώτα κορίτσια που τόλμησαν)
παντελόνι στο σχολείο.
Κάπου εκεί στο τέλος του αρχίζουν και τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα!
Αλλά το διάβασμα -διάβασμα!
Το λύκειο περνάει σαν ποταμάκι, βαρετά λιγάκι,
κι εμένα να έχω ρίξει όλο το βάρος στα θεωρητικά μαθήματα
αφού ήδη είχα αποφασίσει ότι θα γίνω τριτοδεσμίτισσα!
(κι έτσι δεν έμαθα ποτέ καλά χημεία και φυσική).
Κι έρχεται η τρίτη Λυκείου!
Η αγαπημένη μου τάξη!
Η τρίτη λυκείου πέρασε για μένα σαν σε εκδρομή!
Μπορώ να πω ότι όλη η τρίτη τάξη συνοψίζεται στην πενταήμερη
εκδρομή, στην Κέρκυρα.
Ακόμα και οι πανελλήνιες πέρασαν χωρίς πολύ άγχος
(αν και θα έπρεπε αφού έτρεχα στο τέλος με αγώνα ταχύτητας
να προλάβω τα κενά που είχα αφήσει λόγω... του Έρωτα!)
Όχι, δεν μου άφησαν άσχημη γεύση οι Πανελλήνιες!
Γιατί;
Γιατί είχα την καλύτερη παρέα!
Τον Έρωτα,
ο οποίος και με έστρωσε με το ζόρι στο διάβασμα απειλώντας με
ότι αν δεν περνούσα και δη στην Αθήνα ... θα χωρίζαμε!
Κι έχω ξαναπεί: όταν έχω dead lines δουλεύω εντατικά!
Και δως του διάβασμα η @ριστέα να καλύψει τα κενά
της χρονιάς μέσα σε δύο μήνες!
Το πείσμα μου το γνωστό με έκανε να στρωθώ
και στης Αθήνας τα φοιτητικά τα στέκια να βρεθώ!
Τα μαθητικά τα χρόνια δεν τα αλλάζω με τίποτα;
Κοιτάζοντας προς τα πίσω
ναι θα πω!
Για δύο τάξεις και μόνο θα τα θυμάμαι πάντα νοσταλγικά!
Καλή σας μέρα
Καλό Σαββατοκύριακο
@ριστέα
σαν να ήταν το πλέον συνηθισμένο φαινόμενο.
Έξι τάξεις είχε το δημοτικό, έναν Δάσκαλο γνώρισα σωστό!
Καλή του ώρα αν ζει ο κυρ Αντρέας!
Μου έμαθε τι θα πει Δάσκαλος και μ' έκανε να θέλω
να του μοιάσω!
Δεν τον θυμάμαι στην έδρα. Ανάμεσά μας τον θυμάμαι
να περπατά, να μας κατεβάζει από τα θρανία
να μας τοποθετεί σε κύκλο, να μας βγάζει στη φύση
να μας κάνει πειράματα,
να μας φέρεται χωρίς διακρίσεις!
Όλο το δημοτικό άξιζε για μία Πέμπτη!
Αφήνω πίσω το ξύλο με τη βέργα αν δεν ήξερες μία λέξη,
αν δεν είχες γράψει μία άσκηση, αν μιλούσες στον διπλανό σου.
Ή που αν ο γονιός σου δεν ήταν τουλάχιστον Δ.Υ
(προτιμητέο βεβαίως ήταν να προέρχεσαι από
γιατρό δικηγόρο ή άλλον δάσκαλο)
δεν είχες ελπίδα να διακριθείς ή να ακούσεις τον έπαινο.
Τα δικά μου τα μπράβο έμαθα να τα κερδίζω
με το να προσπαθώ!
Ευτυχώς που είχα μία Πέμπτη στη ζωή μου σας λέω!
Η είσοδος μου στο γυμνάσιο σημαδεύτηκε από τρία γεγονότα:
την οριστική κατάργηση του πολυτονικού
(που είχε ήδη ξεκινήσει από το προηγούμενο έτος δοκιμαστικά)
την κατάργηση της ποδιάς
και την κατάργηση των εξετάσεων στο τέλος της σχολικής χρονιάς.
Έτσι πέρασε το γυμνάσιο με μικρές, γλυκές χαρές
κι εμένα να φορώ (από τα πρώτα κορίτσια που τόλμησαν)
παντελόνι στο σχολείο.
Κάπου εκεί στο τέλος του αρχίζουν και τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα!
Αλλά το διάβασμα -διάβασμα!
Το λύκειο περνάει σαν ποταμάκι, βαρετά λιγάκι,
κι εμένα να έχω ρίξει όλο το βάρος στα θεωρητικά μαθήματα
αφού ήδη είχα αποφασίσει ότι θα γίνω τριτοδεσμίτισσα!
(κι έτσι δεν έμαθα ποτέ καλά χημεία και φυσική).
Κι έρχεται η τρίτη Λυκείου!
Η αγαπημένη μου τάξη!
Η τρίτη λυκείου πέρασε για μένα σαν σε εκδρομή!
Μπορώ να πω ότι όλη η τρίτη τάξη συνοψίζεται στην πενταήμερη
εκδρομή, στην Κέρκυρα.
Ακόμα και οι πανελλήνιες πέρασαν χωρίς πολύ άγχος
(αν και θα έπρεπε αφού έτρεχα στο τέλος με αγώνα ταχύτητας
να προλάβω τα κενά που είχα αφήσει λόγω... του Έρωτα!)
Όχι, δεν μου άφησαν άσχημη γεύση οι Πανελλήνιες!
Γιατί;
Γιατί είχα την καλύτερη παρέα!
Τον Έρωτα,
ο οποίος και με έστρωσε με το ζόρι στο διάβασμα απειλώντας με
ότι αν δεν περνούσα και δη στην Αθήνα ... θα χωρίζαμε!
Κι έχω ξαναπεί: όταν έχω dead lines δουλεύω εντατικά!
Και δως του διάβασμα η @ριστέα να καλύψει τα κενά
της χρονιάς μέσα σε δύο μήνες!
Το πείσμα μου το γνωστό με έκανε να στρωθώ
και στης Αθήνας τα φοιτητικά τα στέκια να βρεθώ!
Τα μαθητικά τα χρόνια δεν τα αλλάζω με τίποτα;
Κοιτάζοντας προς τα πίσω
ναι θα πω!
Για δύο τάξεις και μόνο θα τα θυμάμαι πάντα νοσταλγικά!
Καλή σας μέρα
Καλό Σαββατοκύριακο
@ριστέα
Συμμετέχουν σε αυτό το νοσταλγικό ταξίδι.....
Κική από το blog http://ekfrastite.blogspot.gr/
Πεταλούδα από το blog http://butterfly-butterflysworld.blogspot.gr/
Μαρία από το blog http://pnoestexnis.blogspot.gr/
Κατερίνα από το blog http://followkoko.blogspot.gr/
Άννα/Πάρος -Άστεγη Καταληψίας- θα φιλοξενηθεί από την Petra
Νάσια από το blog http://nasiasblog2012.blogspot.gr/
Κανελλάκη από το blog http://toapagio.blogspot.gr/
Αριστέα από το blog http://princess-airis.blogspot.gr/
Πέτρος από το blog http://akivernitos.blogspot.gr/
Μαρία από το blog http://mytripssonblog.blogspot.gr/
Αγριμιώ από το blog http://agrimio.wordpress.com/
Μαρία από το blog http://swanocean.blogspot.gr/
Αννούλα από το blog http://atenizodas.blogspot.gr/
Μαριλένα από το blog http://marilenaspotofart.wordpress.com/
Λαμπρινή από το blog http://xwrisprogramma.blogspot.gr/
Κλαυδία -Άστεγη Καταληψίας- θα φιλοξενηθεί από Petra
Μαρία από το blog http://www.syllegw-stigmes.gr/
Δέσποινα από το blog http://mamadesekrisi.blogspot.gr/
Έλλη από το blog http://funkymonkey-handmadecreations.blogspot.gr/
Οι φίλοι που θέλουν να δηλώσουν συμμετοχή πατάνε: Petra .
Μαριλένα από το blog http://marilenaspotofart.wordpress.com/
Λαμπρινή από το blog http://xwrisprogramma.blogspot.gr/
Κλαυδία -Άστεγη Καταληψίας- θα φιλοξενηθεί από Petra
Μαρία από το blog http://www.syllegw-stigmes.gr/
Δέσποινα από το blog http://mamadesekrisi.blogspot.gr/
Έλλη από το blog http://funkymonkey-handmadecreations.blogspot.gr/
Οι φίλοι που θέλουν να δηλώσουν συμμετοχή πατάνε: Petra .
Καλημέρα Αριστέα! Ωραία η αναδρομή σου! Είδες τι σου κάνει ο έρωτας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Σοφία μου !
ΔιαγραφήΧαίρομαι που σου άρεσε !
Φιλιά!
Καλημερα Αριστεα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒασικα μου αρεσε που μας παρουσιασες ολη τη μαθητικη σου πορεια.
Ομολογω πως με εκανες να θαυμασω τον δασκαλο κυριο Ανδρεα και να χαμογελασω γλυκα στην πενταημερη.
Να εχεις ενα ομορφο Σκ και να κρατας παντα τις ομορφες αναμνησεις!
Φιλακια πολλα!
http://ekfrastite.blogspot.gr/2014/03/blog-post_29.html
Διαγραφήσε καλεσα σε παιχνιδακι. :)
Να'σαι καλά Κικίτσα μου!
ΔιαγραφήΝαι το είδα και θα το ανεβάσω μέσα στην ημέρα!
Φιλιά!
με τον καφέ μου τόση ώρα κατά ευχαριστιέμαι την γραπτή σου αφήγηση ...σε ευχαριστώ Αριστέα μου για την ομορφιά του λογου σου και όχι μονο καλημέρα καλο σ/κ να έχουμε
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που το ευχαριστήθηκες κι εσύ Νικόλα μου!
ΔιαγραφήΚαλή σου μέρα!
πολύ ομορφη περιγραφή με ταξίδεψες πισω...καλημέρα Αριστέα
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα'στε καλά άσημες μου!
ΔιαγραφήΦιλιά!
Καλημέρα Αριστέα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω διαβάσει για τα μαθητικά χρόνια πολλών όσων συμμετέχουν στην πρόσ(κ)ληση της Πέτρας και πραγματικά όλες μου βγάζουν διαφορετικά συναισθήματα. Σίγουρα τα χρόνια δεν ήταν εύκολα (χάρακας, ξύλο, αυστηροί δασκαλοι, κ.α) αλλά μου βγάζουν και όμορφες αναμνήσει με τρυφερότητα.
Λέω λοιπόν, να γράψω κι εγώ; Αλλά για ποια μαθητικά χρόνια να γράψω; Τα κανονικά ή τα τελευταία έξι χρόνια που επέστρεψα πίσω στα θρανία; Οέο; χαχα!!! :)
Ναι κι εγώ νομίζω ότι αυτή είναι η γοητεία ...οι διαφορετικές διηγήσεις στο ίδιο θέμα! Άντε περιμένω και τα δικά σου λοιπόν!
ΔιαγραφήΦιλιά!
Δεν ξέρω, ίσως ευθύνεται ο τρόπος διήγησής σου, αλλά παρ' όλες τις άσκημες στιγμές που περιγράφεις, εμένα μου έμεινε μια γλύκα από όλο αυτό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓλύκα και τρυφερότητα!
Πολλά νοσταλγικά φιλάκι, κούκλα μου!
ΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!
Να'σαι καλά τρελοσυριανάκι μου!
ΔιαγραφήΦιλάκια!
Τα δικά μου γυμνασιακά χρόνα με φωτογραφιες,καλύτερα να μην περιγραψω τις στερήσες της εποχής...http://apouro.blogspot.gr/2014/03/blog-post_19.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα έρθω να τα δω Βασίλη!
ΔιαγραφήΚαλή σου μέρα!
Αριστέα μου, πόσα κοινά...λογικό όμως να έχουμε σχεδόν κοινές μνήμες μια και σε περνάω μόνο δυο χρόνια (αν δεν κάνω λάθος το μέτρημα...χαχα!)...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα ανέβασα κι εγώ παρόμοια ανάρτηση, επικεντρώθηκα στην πρώτη δημοτικού, γιατί λέω να ξαναγυρνάω πότε πότε στα σχολικά τα χρόνια...
Αυτός ο κυρ Αντρέας, σπάνιος!!
Ζήτημα κάθε σχολείο τότε να είχε έναν κυρ Αντρέα να σκορπάει γνώση...οι υπόλοιποι την εκβίαζαν..
Να είσαι καλά!!
Λάτρεψα την ανάρτηση!
Φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο..
(ακόμα και ο έρωτας της τρίτης λυκείου μοιάζει με τον τότε δικό μου...όχι σε όλα, αλλά μοιάζει)
Ω φυσικά και η ελάχιστη διαφορά ηλικίας μας καθώς και το γεγονός ότι μεγαλώσαμε στην ελληνική επαρχία μας κάνει να έχουμε κοινές αναμνήσεις Μαρία μου!
ΔιαγραφήΚι εγώ λάτρεψα τη δική σου!
Φιλιά πολλά!
( εγώ τον έρωτα της γ λυκείου τον παντρεύτηκα κιόλας!)
Καλημέρα Αριστέα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι γλυκές αναμνήσεις και πως κάποιοι
δάσκαλοι μας στάθηκαν σαν φάροι!!!
Πιστεύω πως είναι τα πιο ξεχωριστά χρόνια
της ζωής μας!!!
φιλάκι να σε ακολουθεί το σαββατοκύριακο
Να'σαι καλά Ελένη μου!
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά!
Καλώς σε βρίσκω Αριστέα μου στο τόσο ενδιαφέρον blog σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφη η ιδέα των σχολικών αναμνήσεων!
Για μένα είναι μια πολύ γλυκιά ανάμνηση!
Θυμάμαι εξαιρετικούς δασκάλους, άνδρες και γυναίκες!
Σου εύχομαι ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!
Καλώς όρισες Μάγδα!
ΔιαγραφήΧαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτηση!
Τα φιλιά μου!
Γλαφυρή ανάρτηση, Αριστέα και θα χρειαζόμουν πολύ χώρο να σχολιάσω επαρκώς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφήνω την τελειομανία, αυτό το εξαιρετικό ελάττωμα! Την καθαρεύουσα, το ωραίο κτήριο, το μονοτονικό, τον καλό δάσκαλο. Γραμμένα όλα πανέμορφα.
Μένω στην κατάργηση της ποδιάς που την έζησα ως καθηγητής.
Σωστή η κατάργησή της. Λάθος η συνέχεια. Το χύμα. Κάποιοι στοιχειώδεις κανόνες αισθητικής στο σχολείο είναι αναγκαίοι. Χωρίς βέβαια τιμωρίες και κυνηγητά. Μόνο με την παρότρυνση, την ενημέρωση, την καλοπιστία.
Υπέφερα πολύ τα τελευταία χρόνια πριν τη συνταξιοδότηση, βλέποντας τα τρυπημένα βλέφαρα, τα σιδερικά στ’ αυτιά, στα ρουθούνια, στη γλώσσα, στον ομφαλό. Τα κουρελιασμένα ρούχα τής μόδας…
Πολλά είπα, αλλά πλήθος τα εναύσματα στο γραπτό σου. Και τα γραπτά που έχουν σχολείο, με ερεθίζουν, βασανιστικά πολλές φορές…
(Η δική μου, εκτός προγράμματος, συμμετοχή, στην ανάρτηση «Πρώτη Γυμνασίου»).
Δεν διαφωνήσω καθόλου φίλε Άρη με τις ανησυχίες σου γι ατα έκτροπα που ακολούθησαν τη μετά ποδιάς εποχή. Πάντως στα δικά μου χρόνια δεν ήταν ανεξέλεγκτα τα πράγματα. νομίζω ότι φταίει η ασυδοσία που βαφτίστηκε φιλελεύθερη διαπαιδαγώγηση!
ΔιαγραφήΚαλή Κυριακή να έχεις!
για ξαναπιάστο από την αρχή και μαρτύρα κοπάνες και ό,τι άλλο έκανες που δεν ήξεραν οι γονεις σου τότε!!!! χαχαχαχχα
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ ερωτιαρες εσύ και η Μαρία! Στραβωθήκατε από το διάβασμα! Επρεπε να ημουν καθηγητρια τότε ,τρίχα για τρίχα δε θα σου είχα αφησει!
θα κάνω ανάρτηση να δείτε πώς πρέπει να ειναι τα καλά κορίτσια στο σχολείο! Με απογοητεύσατε αμφότερες!
Α κι από αυτά είχα! Έπρεπε να γράψω και για τις κοπάνες; Κάπου έπρεπε να πετσοκόψω αναμνήσεις! Όλα στην τρίτη λυκείου βέβαια!
ΔιαγραφήΔιαβάσαμε κι εμείς καλέ. Απλά το κάναμε πιο γλυκά! :))
Φιλιά!
Ώστε έρωτας ήταν το κίνητρο για να πιάσεις την Αθήνα, ε;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδες τι κάνει ο άτιμος;;;
Τα πάνω κάτω και δε σημαζεύεται!!!
Άνεμος γίνεσαι... και χαμένος δε βγαίνεις!!!
Μπράβο, στο δάσκαλο, καθώς ήταν πολύ μπροστά για την εποχή του, όπως μάς τον περιγράφεις!
Εγώ δεν μπήκα στη διαδικασία να συμμετέχω στις μαθητικές αναμνήσεις, αφού αποτελούν ένα διαρκές παρόν για μένα!!!
Δεν έχω ξεφύγει από το σχολείο ούτε μέρα...
Προτιμώ να κρατώ ως θησαυρό τις αναμνήσεις μου ως εκπαιδευτικός!
Κάθε πρωταπριλιά με περιμένουν εκπλήξεις με τούρτα και λουλούδια, ώρα για πάτρυ στην τάξη!!!
Έχει γίνει θεσμός στο σχολείο και το μεταφέρουν οι προηγούμενοι μαθητές στους επόμενους και δε γλιτώνω! Είναι στημένη η δουλειά!!!
Τα λατρεύω, γιατί μου δείχνουν με κάθε τρόπο την αγάπη τους! Τα παιδιά είναι απίστευτα!!!
Σταματώ, γιατί παραπήρα φόρα και σε κάλυψα!!!
Φιλιά στο τελειομανές και αγαπησιάρικο Αριστάκι!!!
χεχε! Έπιασε για τα καλά πάντως η απειλή! :)))
ΔιαγραφήΚαταλαβαίνω την αγάπη σου για τα παιδιά.... Δεν έχει σταματήσει και η δική μου κι ας έχω πια 6 χρόνια να διδάξω !
Φιλιά πολλά κι από μένα Γλαύκη μου! ♥
Τι γλυκεια αναδρομη! Και τελικα ειναι αληθεια, με το χρονο τα στραβα τα παραβλεπουμε και κατασταλλαζει μεσα μας η αναμνηση των θετικων, των ομορφων εμπειριων!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλια!
Να'σαι καλά Χριστινάκι μου!
Διαγραφήχαίρομαι που σου άρεσε!
Φιλάκια πολλά! :))
Πολύ όμορφη αφήγηση Αριστάκι σαν να έβλεπα ταινία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τα πολύ δύσκολα, τα χαρούμενα, τις αγωνίες από όλα είχε ο μπαξές σου!
Πολλά πολλά φιλιά!
Να'σαι καλά κορίτσι μου γλυκό!
ΔιαγραφήΚαλή σου μέρα και πολλά φιλιά!
Τελικά δεν είναι αυτά που περάσαμε, αλλά ο τρόπος που τα έχουμε φυλαγμένα στη μνήμη μας και τα διηγούμαστε μετά από χρόνια. Είναι πολύ νοσταλγική η αναδρομή σου Αριστέα μου. Ο δάσκαλος, τα θρανία, η κατάργηση της ποδιάς, η εκδρομή και ο νεανικός έρωτας... Όλα καταγεγραμμένα με σεβασμό και αγάπη. Κάπου ανάμεσα στα λόγια σου, ανέσυρα και προσωπικές αναμνήσεις, με κοινά χαρακτηριστικά (η κατάργηση της ποδιάς θα μου μείνει αξέχαστη!.. Σαν αποφυλάκιση το είχα βιώσει)...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά Αριστάκι μου!
Τι όμορφο αυτό που έγραψες Μαρία μου! Ο τρόπος που τα έχουμε φυλαγμένα στη μνήμη μας ! Πόσο δίκιο έχεις!
ΔιαγραφήΚι εγώ σαν αποφυλάκιση είχα βιώσει την κατάργηση της ποδιάς!
ίσως κάποτε πρέπει να γράψω-ουμε και για αυτό!
Την καλημέρα μου και την αγάπη μου!
Αχ βρε έρωτα! Που άλλους τους ανεβάζεις και άλλους τους ρίχνεις στα ξένα χέρια (άσχετο)!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ πάλι είχα ερωτευτεί την δασκάλα της Α' Δημοτικού και μισήσει τον δάσκαλο της Ε' και ΣΤ' (του έχω και αφιέρωμα).
Μου έκλεψες τα θρανία όμως! Τώρα εγώ τι φωτο θα βάλω;
Καλό Σ/Κ και σε ευχαριστούμε που μοιράστηκες τις αναμνήσεις σου.
Θα βρεις άλλα θρανία στο google! Τα λάτρεψα αυτά τα θρανία. Είναι πολύ συγκινητική ανάμνηση για μένα! Α ώστε περιμένουμε και δικές σου αναμνήσεις λοιπόν! Άντε να δω κι εσένα πουλάκι μου!
ΔιαγραφήΚαλημέρα και φιλιά!
Πολύ γλυκιές αναμνήσεις μας ξεδίπλωσες Αριστέα μου, σ' ένα κείμενο με ορθό λεκτικό ύφος με συνοπτικότητα χωρίς υπερβολές και με καταπληκτική ροή αφήγησης! Εύγε κοπέλα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ κ. Ανδρέας, η κατάργηση ποδιάς και εξετάσεων και βεβαίως ο έρωτας, είναι αγαπημένες μνήμες, που δίνουν ομορφιά στην ψυχή σου!
Μας παρέσυρες σ' ένα γλυκό ταξίδι μαθητικών χρόνων με σεβασμό και χαμόγελο! Οι φωτογραφίες σου δε, απίθανες!
Να είσαι καλά και να έχεις ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο!
Φιλιά πολλά με αγάπη!:))♥
Να'σαι καλά Κατερίνα μου!
ΔιαγραφήΧαίρομαι που σου άρεσαν όλα!
Καλή Κυριακή και πολλά ζεστά φιλιά!
Μου αρέσει να σε διαβάζω, μου αρέσει γιατί με τα κείμενα σου, σε γνωρίζω καλύτερα και έτσι δυναμώνει και βαθαίνει και η επικοινωνία μεταξύ μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά και σε μένα ο έρωτας ήταν αυτός που με βοήθησε για πολλά χρόνια ν' "ανεχτώ" τα μαθητικά μου χρόνια!
ΑΦιλάκια πάντα καρδιάς! :)
Αχ μου αρέσει να μη βαριέστε τα κείμενα μου. Η αλήθεια είναι ότι τέτοιες διηγήσεις όντως μας φέρνουν πιο κοντά! :))
ΔιαγραφήΑχ αυτός ο Έρωτας!
Φιλιά πολλά Στεφανία μου!
Μέχρι ηπείρους άλλαξες βρε κατακαημένο παιδί, μέχρι να τελειώσεις το σχολείο! Αλλά ευχαριστήθηκα διήγηση. Επίσης είμαι πάρα πολύ χαρούμενη που σας ξυπνάω αναμνήσεις (αν και μερικές δεν είναι ευχάριστες, άρα καιρός για ψυχοθεραπεία!) Πολλά γλυκά φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ Έχουν προστεθεί κι άλλα μπλογκ. Αν θες, μπες στο λινκ που έχω στο γκρι πλαίσιο και αντέγραψε τα. Η Μαριλένα μας πάλι σου ξέφυγε!! Μου θυμίζεις τον Βέγγο-φωτογράφο, που έβαζε κάποιον στην άκρη της φωτογραφίας, για να βγάλει εκείνους που ήταν στο κέντρο! Αχαχαχα! Μάκια!
Χαχαχα!! Τρελοκομάκια!!! Πολύ σας αγαπώ!!!
ΔιαγραφήΝα'σαι καλά Πέτρα μου! Άργησες να κάνεις tag ( έτσι λέγεται στη γλώσσα των μπλογκς) αλλά ήταν θεσπέσιο!
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά!
ΣΛ αμφότεραι!
Μην αγχώνεσαι Αριστέα μου για το λινκ!! Μόλις χθες της δήλωσα το παρόν μου γι αυτό dont worry!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήγιατί δεν μπορούσα το απόγευμα να σου αφήσω σχόλιο??
Την χάρηκα πολύ την ανάρτησή σου και τον τρόπο που μας ξεδίπλωσες τις αναμνήσεις σου!! Γεια του του κυρ δασκάλου γιατί διάβασα την ανάρτηση της Μαρίας μας με την βρωμοδασκάλα της και στεναχωρήθηκα... Ευτυχώς που υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις δασκάλων!! Τρυφερή κι αγαπησιάρα από τότε λοιπόν!!! Μια χαρά σε βρίσκω!! Αν και φαντάζομαι θα χες και τις στιγμές της χαζέας που θα χαν πολύ γέλιο!! Χεχεχε!! Να μας πεις και μια τέτοια!! Μην επικεντρωθώ μόνο εγώ στις γελοιότητες που έκανα, θέλω υποστήριξη!!!
Φιλάκια πολλά μπουκλί μου και καλό σαββατόβραδο!!! ♥
Εδώ που τα λέμε, δεν τη βλέπω να αγχώθηκε και πολύ, συμπεθερόνι μου!! Αχαχαχα! Καλό ξημέρωμα! Μάκια! ♥
ΔιαγραφήΚαλημέρα! Δεν είναι ότι δεν αγχώθηκα! Είναι ότι αποτοξινώθηκα χτες κατά πολύ! και σήμερα είμαι πάλι με τις καλές τέχνες στο χέρι και δεν ξέρω πότε θα προλάβω να απαντήσω στα σχόλια.
ΔιαγραφήΘα φροντίσω να προσθέσω όμως τους συνδέσμους!
μάκια! :)))
@ Μαριλένα μου γλυκιά χαίρομαι πολύ που σου άρεσε !
ΔιαγραφήΦυσικά κι είχα άπειρες Χαζέικες στιγμές αλλά έκανα μια επιλογή κι είπα να κρατήσω το συγκινησιακό κομμάτι και να μην τα ανακατέψω ( πόσο άλλο να πέσω χαμηλά οεο; αχαχα)
Φιλάκια πολλά! :))
Όμορφο και νοσταλγικό το φλας-μπακ στα σχολικά σου χρόνια, Αριστέα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒίωσες πολλές αλλαγές (ποδιά, πολυτονικό), όμως θεωρώ πως είσαι τυχερή που βρέθηκε -έστω- ένας κυρ-Αντρέας στη σχολική σου πορεία. Ένας δάσκαλος που σε δίδαξε, σε νοιάστηκε και γι΄αυτό τον θυμάσαι με αγάπη.
Φιλιά πολλά και καλό Σ/Κ!
Χαίρομαι που σου άρεσε το φλας μπακ μου Έλλη !
Διαγραφήκαλή σου μέρα και πολλά φιλιά!
Πολύ όμορφη η ανάρτησή σου Αριστέα μου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σ/κ
Φιλιά
Νεφέλη
Σε ευχαριστώ πολύ κοπέλα μου γλυκιά!
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά!
Προσωπικά τα μαθητικά χρόνια θα τα άλλαζα με μεγάλη άνεση. Το ξύλινο θρανίο της φωτογραφίας το πρόλαβα, όπως και την ποδιά το πολυτονικό, τον χάρακα κλπ. Αυτά που δεν θα άλλαζα με τίποτα, είναι τα φοιτητικά χρόνια. Ωραία χρόνια που δεν ξανάρχονται...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα περισσότερα θα τα άλλαζα! Δεν μίλησα για το άγχος, την αυστηρότητα, τις αδικίες. Έπρεπε να κάνω μία επιλογή . Και μίλησε η νοσταλγία!
ΔιαγραφήΚαλή Κυριακή εύχομαι! :))
Αισθανθηκα λες κ διαβαζα βιβλιο :) ποσο ομορφη περιγραφη. Νοσταλγησα μαζι σου αν κ εγω δεν θα θελα να ξαναζησω αυτα τα χρονια. Μακια
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που σου άρεσε Μαρία μου!
ΔιαγραφήΚαλημέρα και πολλά φιλιά!
Ολόκληρη αναδρομή μας έκανες βλέπω!!!!!!! Να είναι καλά ο κ.Αντρέας και κάθε κ Αντρέας που γνωρίσαμε στο σχολείο.....γιατί είναι αισθητή η έλλειψή τους. Ωραίο νοσταλγικό ''ταξίδι'' μας έκανες!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα πες.....αυτό το έρωτας και διάβασμα πώς το συνδύαζες;;;;;;;;;;;;; Μεγάλη περιέργεια έχω!!!!!!!!!!
Καλή σου μέρα Αριστέα μου
Απλούστατο : με κρατούσε σε εγρήγορση και ήθελα να πετύχω για να φύγω μακριά και να συνεχίσουμε να περνάμε όμορφα και στα φοιτητικά μας χρόνια! Όπως κι έγινε φυσικά! :))
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά Άννα μου!
Aριστέα μου τι όμορφη διήγηση, νοσταλγική,τρυφερή,γεμάτη εικόνες !!! Ξεδίπλωσες αριστοτεχνικά τα βιώματα μιάς εποχής που μας έχει σημαδέψει όλους....Σε φιλώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα'σαι καλά Κλαυδία μου!
ΔιαγραφήΚαλή σου μέρα και πολλά φιλιά! :))
Καλημέρες, μωρό μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤη χάρηκα την αναδρομή!
Είσαι γερή πένα!
Φιλιά σου κατάμουτρα και παλαβά, σα σχολικά διαλείμματα!
χεχε! Να'σαι καλά Κορινάκι μου!
Διαγραφήτα φιλιά μου και την αγάπη μου!
Δε ξέρω τι γίνεται μερικές φορές με τα σχόλια... Είχα διαβάσει την ανάρτησή σου από χθες και επειδή είχα συγκινηθεί πολύ με όσα έγραφες, είχα αφήσει ένα αρκετά δακρύβρεχτο σχόλιο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ συγκινητική και νοσταλγική η ανάρτησή σου... Μου αρέσει που τα συμπεριέλαβες όλα! Και τις δύσκολες στιγμές, τις όμορφες, τις επιτυχίες, τους έρωτες! Όλα!
Σε φιλώ! Καλή Κυριακή!
Έψαξα και στα ανεπιθύμητα. Δεν ήταν! Κρίμα για τον διπλό κόπο σου!
ΔιαγραφήΧαίρομαι που σου άρεσε κορίτσι μου!
Φιλάκια πολλά και καλή Κυριακή να έχεις!
Νομίζω φταίει η κακή μου σύνδεση στο ίντερνετ γιατί συμβαίνει σε πολλά μπλογκ και όχι μόνο στο δικό σου :(
Διαγραφή:))
ΔιαγραφήΟμορφες η ασκημε στιγμές είναι οι στιγμές που έζησες και δεν ξαναέρχονται Αριστέα μου... μενουν στην ακρη του νου και με την παραμικρή αφορμή όπως αυτην της Πετρίνας.. βγαΊνουν στην επιφανια !!!!. Πάντως εσύ τα καταφερες να τα συνδιασεις και τα δύο.. και σχολείο και έρωτα..χι.χι... φιλακιααααααααααα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα θα γυρνώ τη σκέψη νοσταλγικά παρά τις δυσκολίες Ρουλίτσα. Επιλέγω να κρατώ μέσα μου ζωντανά τα καλά :))
ΔιαγραφήΝαι η αλήθεια είναι ότι τα συνδύασα χωρίς να χάσει κανένα από τα δύο μέρη :))
Φιλάκια πολλά!
παρέα με ποντίκια?απαπαπα... παρατήρησα δε ότι σε κάθε χρονιά κάποια κατάργηση υπέστη η γλώσσα!!!! χαχαχαχα.. σημαδιακές εποχές.. ωραίες εποχές, εγώ τις λησμονώ πολύ συχνά!! μου άρεσε αυτό το σφιχτό deadline του έρωτος!!! χεχε... είχε αποτέλεσμα όμως!!!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχαχα! Πέρασα από χρονιές σταθμούς :)))
ΔιαγραφήΔεν μου λείπουν πολλά από εκείνα τα χρόνια και φυσικά δεν θα γυρνούσα με τίποτα! Μια χαρά είμαι τώρα :)))
Φιλάκια πολλά κορίτσι μου γλυκό!
Αριστέα μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήοι εικόνες σου είναι καταπληκτικές, αλλά και η αναδρομή όμορφη.. νοσταλγική, αν και πέρασες δύσκολα χρόνια..
Να είσαι πάντα ευτυχισμένη! :)
Φιλάκια!
Να'σαι καλά κορίτσι μου!
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά! :))
Μας ταξίδεψες σε μια σχολική και παιδική ηλικία που μυρίζει αγνότητα, αλήθεια και ζωή! Τι όμορφα σχολικά χρόνια και όμορφες αναμνήσεις που έχεις Αριστούλι μου! Είναι εξαιρετικά σημαντικό πιστεύω για τη ζωή του κάθε παιδιού να περνά καλά στο σχολείο και να θυμάται όμορφες εμπειρίες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά φιλιά!
Καλά, μόνο 12 μέρες άργησα να διαβάσω τις σχολικές σου αναμνήσεις! Δύσκολα ήταν τότε με το σχολείο που δεν σας χωρούσε όλους!! Κρύο και ποντίκια???Πώς να αγαπήσουν τα παιδιά το σχολείο κάτω από αυτές τις συνθήκες? Ευτυχώς που είχες κι έναν καλό δάσκαλο όλα αυτά τα χρόνια! 'Οσο για τον έρωτα...κι εγώ στην τελευταία τον γνώρισα...και τον περίμενα 7 χρόνια μέχρι να τον παντρευτώ...χαχα..αλλά τον έχω ακόμα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια κα καλό ξημέρωμα!!!