Σάββατο 23 Αυγούστου 2014

Το απόσταγμα της βδομάδας #6


blood, bloody, horror, grunge, hands

Θεέ μου και τι δεν μπορεί να συνηθίσει ο άνθρωπος
Ντοστογιέφσκι
*
Homo sum, humani nihil a me alienum puto
Είμαι άνθρωπος και τίποτα το ανθρώπινο δε μου είναι ξένο
Τερέντιος


Σκέψεις που στο μυαλό μου συγκλίνουν

Συνηθίζουμε

όπως φοβόταν ο Χατζιδάκις ότι θα συνηθίσουμε το τέρας

Εξοικειωνόμαστε με τη φρίκη
κι αυτό είναι το πιο τρομακτικό...

Magnify Image

Πέφτουμε από τα σύννεφα...
Μα ήταν παιδί ευυπόληπτης οικογένειας ...
Ο πατέρας του εξασκεί το τάδε επάγγελμα,
λες και το επάγγελμα είναι κριτήριο για να βγάλει, ή να μην βγάλει 
κάποιος εγκληματίες.

Εγώ ανατρέχω σε ανύποπτες στιγμές...

-Τι είπαμε Σπύρο θα κάνεις αν ένα παιδάκι σε πειράξει στο σχολείο;
-Θα του δώσω μπουνιά!
-Έτσι το αγόρι μου! Όχι, που θα αφήσω τον Σπυρέτο μου 
να νομίσουν ότι φοράει φούστα!

Ο διάλογος είναι αληθινός κι έγινε πριν ελάχιστες μέρες.
Ο αγαπητός μπαμπάς του πιθανόν να διαβάζει αυτά τα λόγια.
Δεν υπονοώ ότι ο άγγελός του έβαλε πλώρη για μελλοντικός εγκληματίας.

Όμως, κάθε φορά που ανεχόμαστε συμπεριφορές, 
που επιβραβεύουμε λάθος συμπεριφορές 
που χαριζόμαστε στα παιδιά μας 
στο όνομα πάντα της αγάπης
που υποχωρούμε αβίαστα
σε απαιτήσεις,
αιτήματα,
παρακλήσεις,
περνάμε
λάθος 
μηνύματα

Γιατί τη στιγμή που θα ψάχνεσαι 
"πότε έγινε έτσι το παιδί μου"
θα είναι αργά για να πιάσεις
το κουβάρι από την αρχή του!

Πιστεύεις ότι είμαι υπερβολική;

*
Η φρίκη χτυπάει καθημερινά τις πόρτες μας.
Αποτρόπαια εγκλήματα,
άρχισαν να γίνονται οικεία εικόνα μας..
Κάπου, κάτι ευθύνεται...
Ας προβληματιστούμε....

Αλλά προς θεού, μην συνηθίζουμε....

Καλή σας μέρα
Καλό Σαββατοκύριακο

@ριστέα

Το θέμα των ορίων βάζει υποψηφιότητα στα Βότσαλα για όσους 
με διαβάζουν κι εκεί.

48 σχόλια:

  1. Όταν κάνουμε την βιαιότητα και την σκληρότητα του κόσμου κομμάτι της πραγματικότητας μας Αριστέα μου, δυστυχώς τέτοια φαινόμενα - όπως ο διάλογος που περιγράφεις με το παιδάκι - είναι αναμενόμενα.
    Μακάρι αυτός ο κόσμος να άλλαζε, μα δεν νομίζω πως οι σύγχρονοι άνθρωποι έχουν την δυνατότητα να τον αλλάξουν, έχουν συμβιβαστεί.
    Μένω όμως με την ελπίδα, γιατί αν την χάσω κι αυτή χάθηκα.
    Μια όμορφη ημέρα σου εύχομαι γλυκιά μου Αριστέα και ένα υπέροχο υπόλοιπο στο σ-κ σου! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Μαρινάκι μου. Όλοι προσπαθούμε να κρατήσου,ε την ελπίδα μας, γιατί αλλιώς δεν βγαίνει. Όμως αρκεί η ελπίδα και τα ευχολόγια; Να φταίει άραγε μόνο η κρίση; Αν δεν είχε προκύψει, αναρωτιέμαι αν τα θέματα που προκύπτουν στα ειδησιογραφικά δελτία όλο και περισσότερο θα υπήρχαν στο βαθμό που είναι σήμερα;
      Η μόνη ελπίδα είναι να μεγαλώνουμε σωστούς ανθρώπους και η αγάπη!
      Φιλιά πολλά !

      Διαγραφή
  2. Αριστέα καλημέρα,
    κατανοώ την γλώσσα που χρησιμοποιείς.
    Είμαι από τους πρώτους σχολιαστές και θα ήθελα να δω να γίνεται διάλογος. Τόσα σκληρά και αποτρόπαια συμβαίνουν δίπλα μας. Ευκαιρία είναι ένα τόσο μεγάλο θέμα να γίνει αντικείμενο σχολιασμού, θέσεων και προτάσεων. Ας μην περιοριστούμε σε ένα τυπικό καλημέρισμα ........
    Θα επανέλθω αργότερα όταν έχω χρόνο ....
    Καλημέρα σε όλους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Τάσο. Η γλώσσα που χρησιμοποιώ είναι μόνο για τη συγκεκριμένη περίπτωση: θυμώνω και μιλώ αυστηρά μόνο όταν πρόκειται για τα παιδιά μας. Είναι το μόνο θέμα που μου το επιτρέπω στο βαθμό αυτό. Οπουδήποτε αλλού αρνούμαι να είμαι επικριτική, αρνητική , αυστηρή.
      Όταν πρόκειται όμως για τα παιδιά τα λέω έξω από τα δόντια σε γνωστούς κι αγνώστους!
      Είχες δίκιο όταν έγραφες ότι είναι μεγάλο θέμα.
      Θα τα πούμε και στο επόμενο σχόλιο σου λοιπόν!

      Διαγραφή
  3. Πρέπει να καταλάβουμε τα όρια γιατί το σωστό και το λάθος χωρίζονται από μία λεπτή γραμμή. Κάποιο παιδί μου θα το δείρουν στο σχολείο ενδεχομένως να χρησιμοποιήσει σωστά τη βία κάποια στιγμή για να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Αυτή όμως είναι η έσχατη λύση. Ένα παιδί που βαράει και τραμπουκίζει χωρίς λόγο, είτε από μόνο του είτε επειδή έτσι έχει μάθει από το σπίτι του προφανώς και δεν έχει μάθει να βάζει όρια...
    Και επίσης έχω βαρεθεί να ακούω για την οικογένεια του καθενός. Λες και φταίει το επάγγελμα των γονιών. Αν ήταν έτσι θα ήμασταν όλοι άγιοι... Οι προσωπικές επιλογές του καθενός δηλαδή δε μετράνε?
    Μεγάλη η συζήτηση και φοβάμαι χωρίς τέλος... Όσο για το τέρας νομίζω πως το έχουμε συνηθίσει εδώ και καιρό...
    Καλό Σαββατοκύριακο! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα παιδιά μας έχουμε μερική αντίληψη του κόσμου των μεγάλων και όσων συμβαίνουν. Μεταφράζουν κάποια πράγματα έχοντας λοιπόν ελλιπή στοιχεία στη διάθεση τους. Δεν γίνεται να τους περνούμε λάθος μηνύματα.
      Για αυτό κι επιμένω διαρκώς στη σωστή αγωγή , στην Παιδεία.
      Φιλιά πολλά !

      Διαγραφή
  4. έχεις πολύ μεγάλο δίκιο όταν ή φρίκη και το τέρας μας είναι φυσιολογική η παρακμή είναι στο ζενίθ της τα αποτελέσματα ολέθρια και η αντίστροφη μέτρηση έχει ξεκινήσει !! καλημέρα και καλό σ/κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνούμε απόλυτα σε αυτό Νικόλα μου!
      Την καλημέρα μου :)

      Διαγραφή
  5. Καλημέρα Αριστάκι
    Όντως τα βασικά καλλιεργούνται
    από την τρυφερή ηλικία κι αν επενδύσεις
    σε απαξίες θα εισπράξεις; ανάλογα!!!

    φιλί γλυκό αφύπνισης ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ερωτηματικό μπήκε κατά λάθος

      Διαγραφή
    2. Έτσι είναι Ελένη μου: από μικρά χτίζουμε το χαρακτήρα μας . Ως ενήλικες πληρώνουμε λάθη ...
      Φιλιά πολλά! :)

      Διαγραφή
  6. Ο πολιτισμός γενικά και ο αλτρουισμός ειδικότερα είναι συμβάσεις, προκειμένου να μπορούν οι άνθρωποι να συνυπάρχουν. Από τα ζώα ξεκινήσαμε. Το να νοιαζόμαστε για τον εαυτό μας κι όχι για τους άλλους, σε περιόδους δύσκολες, κάνει κάτι σαν ένστικτο αυτοσυντήρησης. Το να αδιαφορούμε για τη φρίκη γύρω μας, όσο δε μας αγγίζει προσωπικά, είναι σα να εξοικονομούμε δυνάμεις για να τις χρησιμοποιήσουμε για τη δική μας επιβίωση. Το αναγκαίο στοίχημα είναι να περιορίσουμε το μίσος και την καταστροφικότητά μας, που κατά τον Καστοριάδη είναι εγγενώς ανθρώπινα. Και σε μεγάλο βαθμό δεν το έχουμε καταφέρει, παρά την "πρόοδο" των κοινωνιών μας. Το να πάμε κι ένα βήμα παραπέρα, ώστε να συμπεριφερόμαστε και με τρόπο προστατευτικό για τους συνανθρώπους, είναι δύσκολο, γιατί δε μας είναι φυσικό. Είναι η πολυτέλεια που μας παρέχεται, μέσω της παιδείας και της εγρήγορσης. Μπορεί η ηθική να ποντάρει στο καλό μέσα μας, αλλά στην πραγματικότητα αυτό δεν είναι ισχυρότερο από το κακό. Μάλλον πιο αδύναμο είναι.
    Όποιος εφησυχάζει, κατρακυλάει στη φρίκη κι αυτός. Και είναι εύκολο να συνηθίζουμε στη φρίκη, γιατί ξαναγυρίζουμε στην αρχική μας κατάσταση, τρόπον τινά. Για να μη συμβεί αυτό, ας ενδιαφέρεται ο καθένας για τη συμπεριφορά του, χωρίς να δίνει σημασία στο τι μαλακίες κάνει ο δίπλα του και χωρίς την ηττοπάθεια ότι μόνος του δε θα καταφέρει και πολλά. Άλλωστε, πολλοί ξεκινούν χωρίς το πλεονέκτημα των καλών γονιών και χρειάζονται τα παραδείγματα που θα τους εμπνεύσουν.
    Και ναι, να γράψεις για τα όρια. Το να βάζεις όρια στα παιδιά, είναι αγάπη.
    Καλησπέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η αδιαφορία έχει πολλά πρόσωπα και ναι μεν μπορεί να προκύπτει από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης από την άλλη ανατριχιαστικό δεν είναι να μην κάνει πια εντύπωση τίποτα;
      Μετά από τόσες και τόσες εικόνες φρίκης ίσως περιμένουμε χειρότερα για να κορέσουμε τα ζωώδη ένστικτα μας! Τι να πω;
      Τελικά ο άνθρωπος είναι το χειρότερο τέρας;;! Ικανός για τα πάντα;;! Κι αυτό (με) τρομάζει!
      "Όποιος εφησυχάζει, κατρακυλάει στη φρίκη κι αυτός." Συμφωνούμε απόλυτα Διονυσία μου! Αλλά αυτό... ότι δηλαδή ερχόμαστε πίσω και συναντάμε την αρχική μας κατάσταση ( αν και το καταλαβαίνω) δεν θέλω να το σκέφτομαι! Μου θυμίζει τη Φάρμα των ζώων...
      Ας ( αν και μισώ τα ευχολόγια σε τέτοιες περιπτώσεις που είναι λες και δεν έχει μείνει τίποτα άλλο παρά μόνο η προς-ευχή) γίνουμε λοιπόν εμείς παραδείγματα. Για αυτό και τονίζω πάντα την ανάγκη για σωστή αγωγή. Εσύ με νιώθεις καλύτερα ως ψυχολόγος που ασχολείται με την εκπαίδευση!
      Και ναι θα γράψω για τα όρια, αλλά Διονυσία μου κι εσύ μπορείς να γράψεις πολύ περισσότερα και πιο εξειδικευμένα.
      Θα χαρώ πολύ να δω τέτοιες αναρτήσεις στο χώρο σου ώστε να αναδημοσιεύουμε και να διαβάζουν περισσότεροι. Γιατί δυστυχώς παιδαγωγικά βιβλία έχω την εντύπωση ότι πολλοί λίγοι διαβάζουν....
      Την καλημέρα μου και τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  7. Πες τα βρε Αριστέα, μη πω τίποτα για τους "χαζομπαμπάδες" και τις "χαζομαμάδες" που κάνουν όλα τα χατίρια στα πιτσιρίκια.
    Και, καλά να σου βγει κακομαθημένο. Δεν τρέχει και τίποτα, απλά ο μελλοντικός/ή σύζυγος θα το πληρώσει.
    Αλλά αν κάτσει και συνδυασμός "κακομαθημένο + μίσος", τότε μπορεί το κοκτέιλ να είναι πολύ επικίνδυνο.

    Προ καιρού μου έλεγε γονιός γεμάτος ενθουσιασμό και καμάρι για το 8χρονο παιδί του πως "κοίτα τον μπαγάσα- κυνηγάει τα αλβανάκια και τα ρουμανάκια στο σχολείο ο γιος μου"
    Όταν με είδε να στρίβω τη μούρη μου και με άκουσε γεμάτο ειρωνεία να του λέω "ε δεν περιάζει, θα του περάσει, θα μεγαλώσει και θα βάλει μυαλό", τότε άρχισε να μου τα στρίβει και να λέει "εννοούσα ότι κι εγώ του λέω να το σταματήσει αυτό το πράγμα, γιατί δεν είναι σωστό".
    Ναι, καλά, κατάλαβα.
    Εκκολάπτεται ένας μελλοντικός μαχαιροβγάλτης, που ένας Θεός ξέρει ποιος θα την πληρώσει απ' τα χέρια του.

    Και οι δηλώσεις της οικογένειας του ενός θύματος της προχθεσινής δολοφονίας είναι ενδεικτικές του οικογενειακού περιβάλλοντος, στο οποίο μεγάλωσαν.
    Όταν και τα δυο παιδιά σου βγουν ναζί, τότε δεν τα παρέσυρε κανείς.
    Το σπίτι τους έκανε έτσι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αρχηγέ μου, τα λέω ..όπου βρεθώ κι όπου σταθώ! Και κακιά γίνομαι ! Και με μισό μάτι με κοιτούν οι περισσότεροι: πόσο δύσκολο είναι να αλλάξουν νοοτροπία όμως! Μια δικαιολογία είναι του τύπου: να μην στερηθούν τα παιδιά μου ότι στερήθηκα εγώ! Πόσο μα πόσο λάθος και ΤΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ζημιά κάνει αυτή η ηλίθια δικαιολογία! "Αν ο κανακάρης σου έχει από τα 6 του iphone αγάπη μου στα 16 του τι θα σου ζητήσει και ΘΑ ΤΟ ΕΧΕΙ; Και μου γελάει ο μπαμπάς του γιατί δεν σκέφτεται πόσο απαιτητικός και καοκαμαθημένος γίνεται έτσι ο κανακάρης του!
      Κι εκεί που λες μίσος Μαζ βάλε κακομαθημένος + κακές παρέες... όλα αυτά τα κοκτέιλ είναι καταστροφικά!
      Πολύ καλό το περιστατικό που μοιράστηκες μαζί μας! Γιατί τείνει να γίνει συχνό φαινόμενο αυτή η αντίληψη... " ο γιος μου κυνηγάει τους ξένους" και καμαρώνουν κι από πάνω!
      Όσον αφορά την πρόσφατη δολοφονία, εκεί που έφριξα είναι που είδα σήμερα το πρωί να έχει δημιουργηθεί σελίδα στο ΦΒ και πλέον να πέφτουν οι μάσκες ( όχι ότι ήθελαν και πολύ) και φυσικά να ξεδιπλώνεται μια σοβαρή ιστορία από πίσω ( που ανησυχώ ότι θα έχει κι άλλες προεκτάσεις με αυτά που διάβαζα) που μόνο με τα αναβολικά δεν έχει σχέση!
      Όταν κάποιοι έκρουαν καιρό τον κώδωνα οι περισσότεροι ... άλλαζαν πλευρό!

      Διαγραφή
  8. Όρια στους γονείς, ποιος θα βάλει;
    Πότε θα σταματήσουμε να μαθαίνουμε στα αγόρια να παίζουν πόλεμο; Πότε θα μάθουμε να σεβόμαστε τη φύση και όχι να την καταστρέφουμε; Αριστέα μου, σοφά τα λες... και ο διάλογος αυτός μου είναι πολύ οικείος.
    Αλλά φοβάμαι ότι η ζωή συνηθίζεται...
    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου ρητορικό το ερώτημα σου: όλα από τους γονείς ξεκινούν ..Εκεί είναι η μαγιά για τα καλά και τα κακά! Από κει και πέρα το περιβάλλον, οι παρέες κι όλα τα άλλα έπονται!
      Φροντίζουμε για να έχουμε ισχύει κι εδώ!
      Φιλιά πολλά μάτια μου!

      Διαγραφή
  9. Αν από την τρυφερή παιδική ηλικία,βομβαρδίζεται μέσω της τηλεόρασης με σκηνές βίας, γίνεται κομμάτι της ζωής του.
    Αν μέσα στο σπίτι διαδραματίζονται ανάλογες σκηνές ανάμεσα στους γονείς, τη θεωρεί φυσιολογική.
    Αν στο σχολείο ο συμμαθητής σηκώσει το χέρι,πιθανόν να σηκωθεί και το δικό του.
    Αν στα γήπεδα και στους δρόμους η βία είναι ανεξέλεγκτη,τη θεωρεί απαραίτητη.
    Αν λοιπόν ένα παιδί βιώνοντας τα παραπάνω, καταφέρει το αδύνατο, τότε υπάρχει ελπίδα!!!!!
    Και τέτοια ελπιδοφόρα παιδιά, υπάρχουν ευτυχώς πολλά!!!
    Την απάντηση ας τη δώσει ο καθένας μόνος του!
    Μόνο ένα να προσθέσω! Αν και το σχολείο δεν είναι επιφορτισμένο για όλα (σύμφωνα με την κυρία Αρβελέρ ), ευτυχώς φροντίζει για όλα και ως ένα βαθμό,κάτι πετυχαίνει!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ σωστές όλες οι παρατηρήσεις σου Ινώ μου!
      Οι εικόνες που προσλαμβάνουν τα παιδιά μας επηρεάζουν σε σημαντικό βαθμό την αντίληψη τους για τη βία. Σε αυτή την περίπτωση πλέον ρόλο παίζει η αγωγή που θα πάρουν από το σπίτι τους!
      Σίγουρα υπάρχουν γύρω μας ελπιδοφόρα παραδείγματα ...όμως ανησυχώ μόνο που ψάχνουμε πολύ για να τα εντοπίσουμε πια! :(
      Πάντα θα υπάρχουν οι φωτισμένοι δάσκαλοι, αλλά νομίζω ότι και τα σχολεία μας προβληματικά έχουν γίνει ...
      Φιλιά πολλά κοπέλα μου!

      Διαγραφή
  10. Καθόλου υπερβολική!
    Έχω μπουχτισει τον τελευταίο καιρό να ακούω για εκτελέσεις ανθρώπων. Τη μία στη Λάρισα, την άλλη στο Ισραήλ.. και μην ξεχνάμε τα παιδιά που από μία τόσο ευαίσθητη ηλικία έχουν όπλα στα χέρια τους..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλοι μπουχτίσαμε Γιώτα μου. Απλά κάποιοι πολύ φοβάμαι ότι συνηθίζουν και δεν τους κάνει πια εντύπωση. Κι εκεί έγκειται ο δικός φόβος...
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  11. Και πόσο ακόμη πιο τρομακτικό (και θλιβερό!!) όταν γινόμαστε οι αυτουργοί αυτής της φρικαλεότητας, πυροδοτώντας την φωτιά της αντί να προσπαθούμε να την σβήσουμε με κάθε τρόπο. Τέτοιες κουβέντες είναι η αρχή του κακού - σα να πηγαίνεις ολίγον τι γυρεύοντας: όταν σπέρνεις βία, (το πιθανότερο είναι να) θερίζεις βία. Φταίει μετά ο "φονιάς";; Έχει και κάποια ελαφρυντικά... Άλλοι -οικειοθελώς- του βάλανε παρωπίδες, ώστε να βλέπει μονοδιάστατα και δογματικά. Και νομίζω πως είναι δύσκολο να ξεφύγεις απ' όλο αυτό, κι ίσως μονόδρομος το ν' ακολουθήσεις αυτό το μονοπάτι, όταν έχεις γαλουχηθεί κατ' αυτόν τον τρόπο. Γιατί ακόμα και σαν ένας απλός παρατηρητής, χωρίς να υπάρχουν υποδείξεις και κουβέντες που έχουν στόχο εσένα, μπορείς να βγεις πιθανότατα στην κοινωνία, ακούσια, σαν ένας άριστος παπαγάλος αύριο-μεθαύριο (plus, και με 1002 άλλα συμπαρομαρτούντα). Δεν προδικάζω την κατάληξη των παιδιών βέβαια, αλλά σίγουρα καταδικάζω τέτοιες απερίσκεπτες ενέργειες γονιών (ασχέτως αν φανούν καταστροφικές ή όχι στο τέλος - δεν υπάρχει άφεση).

    Θεματάρα, και μπράβο σου!!! Φιλί τεράστιο, αριστάκι μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Όταν σπέρνεις βία, θερίζεις βία"
      Ακριβώς έτσι ! Το ίδιο πιστεύω κι εγώ κι αποδεικνύεται πια καθημερινά!
      Αν μλιήσω για ελαφρυντικά του φονιά και κατηγορήσω την οικογένεια θα πέσουν πολλοί να με φάνε!
      Χαίρομαι που καταδικάζεις τις "απερίσκεπτες" συμπεριφορές των γονιών! Όντως ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΦΕΣΗ!
      Φιλιά κοριτσάρα μου ( και καλό διάβασμα ναι! Να μου διαβάζεις !)

      Διαγραφή
  12. Ελπιζω να σε διαβασουν πολλοι γονεις μικρων παιδιων και να προβληματιστουν, μηπως και σταματησουν να δικαιολογουν τις συμπεριφορες των παιδιων τους που θα επρεπε κανονικα να τους ανησυχουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εύχομαι γενικότερα να διαβάζουν οι γονείς, να ανοίγει το μυαλό τους, να αλλάξουν λίγο τη νοοτροπία και τα στερεότυπα που μεγάλωσαν, τουλάχιστον να μην τα περνούν στις νέες γενιές. Τότε υπάρχει ελπίδα.
      Ανησυχούν; Αναρωτιέμαι...
      Φιλιά πολλά Εύη μου!

      Διαγραφή
  13. Πράγματι είναι θεματάρα....
    Συναντάμε καθημερινά βία παντού !!!
    Από ΟΗΕδες που αναφέρονται σε ... «παγκόσμιο όνειδος που οι Ισραηλινοί σκότωσαν παιδιά που κοιμόνταν» μέχρι τη γειτονιά μας που βλέπουμε ανθρώπους ανήμπορους να ψάχνουν στα σκουπίδια. Φαύλος κύκλος και αυτό γιατί η νέα Τάξη πραγμάτων θέλει τριτοκοσμικές καταστάσεις παντού. Το κολάσιμο το αποδέχεται ως κατακριτέο. Το κατακριτέο ως προχωρημένο κοκ. Τελικά μιλάνε για παράπλευρες απώλειες ???
    Ως χώρα περάσαμε από τον βερμπαλισμό της πισίνας και των τζιπ στον φόβο και την αγωνία της καθημερινότητας.
    Αυτό και αν δεν παράγει βία. Οι κυβερνήσεις και οι μηχανισμοί των μνημονίων σε καταρρακώνουν. Όταν σου στερούν στοιχειώδη πράγματα, εργασία, υγεία, Κοινωνικά αγαθά πως θα μπορέσει κάποιος να μιλήσει για βιώσιμη πραγματικότητα. Ποιο είναι τελικά το ειδικό βάρος που θα είναι το σημείο αναφοράς για να αξιολογήσουμε τη ζωή.
    Τελικά μήπως είμαστε τριτοκοσμική χώρα. Ή ακόμα χειρότερα μήπως γινόμαστε τριτοκοσμική χώρα μέρα με την μέρα, με γοργούς ρυθμούς τα τελευταία πέντε χρόνια των μνημονίων. Μήπως η δημοκρατία μας δεν είχε και τόσο στέρεες βάσεις να κρατήσει αντιστάσεις στη λαίλαπα της αποξήλωσης των κατακτήσεων των εργαζομένων και του λαού.
    Σήμερα γιατί ο λαός στέκεται απαθής και δημιουργείται η εικόνα ότι είμαστε μια Κοινωνία του θεάματος. Μήπως οι πράξεις μας και οι παραλείψεις μας ξεκινούν από αυτά που δεν μάθαμε στα παιδιά μας. Να έχουν πλήρη επίγνωση των δικαιωμάτων τους και των υποχρεώσεών τους???
    Όσο για το επί μέρους που επικαλείσαι Αριστέα, για να στηρίξεις το θέμα της ανάρτησης, την μη προτροπή στη βία από μέσα από την οικογένεια, αυτό όντως είναι άκρως επικίνδυνο. Η εμπειρία έχει διδάξει ότι κάτι τέτοια φαινόμενα παρατηρούνται μέσα σε οικογένειες με αρκετά προβλήματα (άσχετα αν δεν φαίνονται έξω) και έχουν να κάνουν με μια επίπλαστη εικόνα που θέλουν να δημιουργηθεί καθόσον δεν μπορούν να αντικρύσουν κατάματα την όποια πραγματικότητα. Η πορεία τους θα εξακολουθεί να είναι ακραία όσο δεν θα βρίσκουν λύσεις και λογικό ακούγεται να γεννηθούν και φαινόμενα βίας.

    Ολοκληρώνω και εγώ αναφέροντας ένα περιστατικό.
    Ο παππούς και η γιαγιά με περασμένα τα 85 χρόνια στη πλάτη τους είχαν μόνιμα προβλήματα με μια οικογένεια, γείτονές τους με παιδιά στην εφηβεία. Τους άκουσα να διαμαρτύρονται συνεχώς και τους είπα και εγώ να δείξουν και αυτοί κατανόηση γιατί τα παιδιά «...παιδιά είναι». Με εντυπωσίασε η απάντηση:
    «... γι αυτό λέγονται παιδιά...γιατί έχουν παιδαγωγούς, την μάννα τους και τον πατέρα τους...» ???
    Κοσμοθεωρία ?????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τάσο σε διάβασα προσεκτικά και χτες βράδυ και σήμερα πάλι!
      Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο που διέθεσες και τη διάθεση να κάνεις τόσο σημαντικές παρατηρήσεις.
      Βία παράγεται από παντού και δεν είναι μόνο οι σκηνές ή το αίμα που έχει μέσα του βία! Μου άρεσε πολύ που το σημείωσες!
      Η φτώχεια μπορεί να παράγει βία για τον άνθρωπο! δεν εννοώ ότι οι φτωχοί πρέπει να σκοτώσουν. Κάθε άλλο. Εννοώ για έναν άνθρωπο που πεινάει , η πείνα του είναι μια μορφή βίας πάνω του!
      Να επιβεβαιώσω το φόβο σου; γινόμαστε τρικοσμικοί...;!
      Έδωσες μόνο σου απαντήσεις Τάσο μέσω των ερωτημάτων σου: "Μήπως οι πράξεις μας και οι παραλείψεις μας ξεκινούν από αυτά που δεν μάθαμε στα παιδιά μας. Να έχουν πλήρη επίγνωση των δικαιωμάτων τους και των υποχρεώσεών τους???"

      Νομίζω όμως ότι καλύτερη απάντηση από το παράδειγμα που ανέφερες δεν υπάρχει! Τα λέει όλα νομίζω!
      Σε ευχαριστώ πολύ για όλα Τάσο!
      Την καλημέρα μου!

      Διαγραφή
  14. Τα'παμε αυτα.
    Ασθενικα λουνα παρκ.
    Μπαααα...ασε καλυτερα...
    Κανενα κατεβατό.
    The sound of silence.....i prefer

    Φιλακι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εσύ πάντα μιλάς μέσω των ελαχίστων αγριομέλι μου και το κάνεις τόσο εκκωφαντικά (πάντα!)

      "Ασθενικα λουνα παρκ."

      ΕΓΡΑΨΕΣ!!!!

      Την καλημέρα μου και την αγάπη μου! ♥

      Διαγραφή
  15. Πολύπτυχο το θέμα που θίγεις και φλέγον. Πραγματικά τροφή για σκέψη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που ήταν έτσι τούτη η ανάρτηση . Ο προβληματισμός ήταν ο στόχος μου. Οι απαντήσεις μας δεν οδηγούν έτσι κι αλλιώς κάπου και κυρίως όχι σε σωτηρία. Δεν έχω αυταπάτες!
      καλημέρα Σοφία μου!

      ( ο εκατοντάχρονος ..όλα τα λεφτά!)

      Διαγραφή
  16. Σας ευχαριστώ πολύ όλους όσοι καταθέσατε την άποψή σας. Συγκεντρώθηκαν πολύ σημαντικές παρατηρήσεις κι αξίζει να ακολυθήσει συζήτηση σε ένα τόσο σημαντικό θέμα..
    Επειδή μόλις μαζεύτηκα να ξεκουραστώ, (όλη μέρα τα είχα βάλει με το ....σπίτι) υπόσχομαι αύριο το πρωί, με τον καφέ μου, να απαντήσω σε κάθε ένα σας ξεχωριστά..

    Ενημερώνω ότι αύριο θα έχω μια φιλοξενία έκπληξη με τις ιστορίες του καφενέ!

    Καλό βράδυ σε όλους σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Η βία δεν είναι στο χαρακτήρα κανενος παιδιού Αριστέα μου.. μαθαίνετα και γαλουχείται με την συμπεριφορα των γονιών του...μέσα στο σπιτι... αν παρατηρήσεις πολλες φορες τα παιδια είναι κατ είκόνα και ομοιωση των γονιών τους.. !!!! αν το παιδί παρει τον δρόμο της βίας θα πει οτι δεν έγινε σωστή δουλεια.. ..απλα πραγματα... φιλώ σε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρούλα μου ξεκίνησες με ένα αξίωμα σημαντικό: η βία δεν υάρχει στο μικρό παιδί..βγαίνει στην πορεία ...αναπτύσσονται ή απονεκρώνονται τα βίαια ένστικτα ανάλογα την αγωγή και τις προσλαμβάνουσες!
      Η απλότητα ( κι ουχί απλοϊκότητα) των σκέψεων σου με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη μάτια μου!
      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  18. Συνηθίζουμε; Χμ, όχι, εγώ δεν θέλω να το πιστέψω αυτό, με εξαίρεση ίσως κάποιους λίγους που έχουν θέματα, θέλω να πιστεύω ότι οι περισσότεροι υγιώς σκεπτόμενοι άνθρωποι θλίβονται με τέτοιες φρικαλεότητες. Άνθρωποι είμαστε όμως με όρια, αν ο άλλος έχει πρόβλημα και δεν θέλει να βοηθηθεί, τι μπορεί να κάνει κανείς; Συμφωνώ ότι όλα ξεκινούν από το περιβάλλον που μεγαλώνει κάποιος. Ας είμαστε λοιπόν προσεκτικοί όσοι είμαστε ή σκοπεύουμε να γίνουμε γονείς.

    Καληνύχτα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι υγιείς λες Γιώργο αλλά καταλήγουμε να είμεθα λίγοι οι υγιείς . ( και δεν υπολογίζω στους υγιείς τον εαυτό μου!) Πώς να κριθείς υγιής αν μεγαλώνεις νοσηρά; Αν γίνονται κατά την αν;τροφή σου σημαντικά λάθη ( και πολλές φορές στο όνομα της αγάπης;)
      Χαίρομαι λοιπόν που συμφωνούμε για τη σημασία της αγωγής και του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο μεγαλώνει το παιδί μας!
      Καλή σου μέρα!

      Διαγραφή
  19. Αριστάκι, το σημερινό θέμα είναι απίθανα σημαντικό κι εγώ βιώνω λόγω εργασίας άπειρες καταστάσεις που έχουν σχέση με τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών από το οικογενειακό περιβάλλον. Γράφω ολόκληρο βιβλίο αν πιάσω μόνο τις πιο σημαντικές περιπτώσεις!
    Δεν θα πω τίποτα όμως αυτή τη στιγμή, μια και είμαι θανατηφόρα κουρασμένη... αλλά και όλοι οι προλαλήσαντες ανέφεραν ήδη πολλές περιπτώσεις. Το μόνο που θα πω είναι ότι όσοι έχουμε παιδιά κάθε λάθος μας απέναντί τους το τρώμε πολύ σύντομα στη μούρη!!! Θέλει μεγάλη προσοχή, αυτοσυγκράτηση, αγάπη αλλά με σωφροσύνη!
    Φιλιά πολλά!!!

    υ.γ.
    Αν θα ήθελες να αναφέρω καταστάσεις μαθητών, μπορούμε να το οργανώσουμε με κάποιον τρόπο. Πιστεύω ότι θα ενδιαφέρει πολλούς να δουν παραδείγματα κακής διαπαιδαγώγησης και πώς επηρέασε την εξέλιξη των παιδιών. Θέλει αρκετή δουλειά μια τέτοια ανάρτηση πάντως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είμαι σίγουρη ότι θα έγραφες ολόκληρο βιβλίο από τις εμπειρίες στο σχολείο Γλαύκη. Κάποια στιγμή πρέπει να βρεις ένα βήμα δικό σου να γράφεις.
      Μπορείς πάντα να γράψεις στα Βότσαλα που είναι καθαρά ιστολόγιο με θέματα γύρω από τη διαπαιδαγώγηση και το Παιδί.
      Να το συζητήσω με την Αγριμιώ που είναι η βασική συντάκτρια να σε προσθέσει ως συν-συγγραφέα και να μοιράζεσαι εκεί τις εμπειρίες σου! Υπάρχει κόσμος που ενδιαφέρεται για τα θέματα αυτά ( κι αυτό κι αν είναι ελπιδοφόρο)!
      Φιλιά πολλά Γλαύκη μου ♥

      Διαγραφή
  20. Ο διάλογος πολύ συνηθισμένος -τον ακούμε συχνά-πυκνά. Μα αυτοί οι γονείς τέλος πάντων δεν ενημερώνονται από πουθενά; Δε διαβάζουν; Δεν προβληματίζονται; Αναρωτιέμαι.
    Φέρνουν ένα παιδί στον κόσμο και νομίζουν ότι αυτό ήταν, τέλειωσε. Του μεταφέρουν και όλα τους τα απωθημένα κοινωνικά/πολιτικά/ρατσιστικά και άντε μετά να τα αφαιρέσεις αυτά από την παιδική ψυχή.
    Τα παιδιά λειτουργούν σαν σφουγγάρι, όποια ατμόσφαιρα επικρατεί στο σπίτι και όσα ειπώνονται, απορροφούνται σε δραματικό χρόνο!
    Έχω, λόγω της δουλειάς μου, αλλά και αναγκαστικά από τη σχολή, διαβάσει πολλά μαθήματα παιδοψυχολογίας.
    Όμως νομίζω ότι το να δείχνεις σε ένα παιδί τι σημαίνει σεβασμός και μέχρι πού φτάνουν τα όρια της ελευθερίας καθενός, είναι λιγάκι αυτονόητο και δε χρειάζεται μόρφωση. Τελικά κάνω λάθος, γιατί όσο πάει γινόμαστε όλο και χειρότεροι. Η βία φέρνει βία, και όπως λες, δυστυχώς συνηθίζεται.... :(
    Καλή Κυριακή Αριστούλα μου!
    Τεράστιο το θέμα που άγγιξες και μπράβο, να τα λες αυτά!
    Φιλάκια πολλάααααααα ❤❤❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αναστασάκι μου γλυκό...Κι εγώ αναρωτιέμαι πολλές φορές Πόση σκέψη χρειάζεται ; Και πόση αγάπη αληθινή για να καταλάβεις που ξεκινάει η ζημιά!
      Χαίρομαι για το σφουγγάρι που σημείωσες!
      Και χαίρομαι να σε διαβάζω... Όσο υπάρχουν κι αυτά τα νιάτα ( κι εννοώ εσένα) υπάρχει ελπίδα!
      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  21. Τι να πω... με κάλυψες και εσύ, και οι προλαλήσαντες. Συμφωνώ μαζί σας και αρνούμαι να συνηθίσω. Πρέπει να σκεφτόμαστε λίγο τις κατευθύνσεις που δίνουμε στα παιδιά μας, γιατί όντως γυρίζουν μπούμερανγκ... Πόσο δύσκολο είναι πια να διδάξεις το καλό;
    Κι αυτή την ατάκα: "Σου φέρθηκαν άσχημα; Πλάκωσέ τους στο ξύλο για να δείξεις ποιος έχει το πάνω χέρι" έχω βαρεθεί να την ακούω από γονείς να τη λένε στα παιδιά τους και να προσπαθώ μετά να διορθώσω τα (εμφανή και μη) αποτελέσματα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είμαι σίγουρη Έλλη μου ότι κι εσύ έχεις ακούσει κι έχεις δει πολλά ακόμα κι αν έχεις να κάνεις με πολύ μικρότερες ηλικίες!
      Κάνε ό,τι μπορείς χαρά μου από το δικό σου πόστο!
      Φιλιά πολλά! ♥

      Διαγραφή
  22. Αυτό το κουβάρι δεν λύνετε έτσι και δημιουργηθεί..Δεν είσαι καθόλου υπερβολική Αριστέα μου αλλά δυστυχώς καθημερινά γύρω μου βλέπω γονιούς να μεγαλώνουν λάθος ανθρώπους! Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αυτά τα παιδιά θα γίνουν λάθος άνθρωποι, λάθος πολίτες..και ούτω καθεξής...Καλά κάνεις και το βροντοφωνάζεις και το ίδιο πρέπει να κάνουμε όλοι!
    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στεναχωριέμαι με τη διαπίστωση ότι δεν είμαι υπερβολική! Θα προτιμούσα να είμαι εγώ η υπερβολική!
      Ας ξεκινήσουμε από εμάς λοιπόν!
      Φιλάκια πολλά Κατερινιώ μου!

      Διαγραφή
  23. Τελικά η φύση μας γεννά καλούς κι η κοινωνία μας διαφθείρει;; Απογοητεύομαι με μας Αριστέα ξέρεις γιατί; Νιώθω ότι το αυτονόητο πρέπει να το επαναπροσδιορίζουμε κάθε φορά λες κι ανακαλύπτουμε την Αμερική... Πως γίνεται να μην είναι αυτονόητο ότι η βία γεννά βία;;; Δηλαδή πόσες φορές πρέπει πια να ειπωθεί για να γίνει φύση μας και πράξη μας;; Τελικά το χουμε μέσα μας σαν άνθρωποι κι απλά κάποιοι το χαλιναγωγούν κι άλλοι γίνονται έρμαια του εαυτού τους; Και τι στα κομμάτια κοινωνιολογία σπούδαζα αν δεν βάλλω μέσα και τους κοινωνικούς παράγοντες;; Δεν μπορώ αυτούς που λένε έτσι είναι το χε μέσα του.. Μπα;; Κι η προσωπική ευθύνη; Κι η οικογένεια δεν μετράνε;;
    Τελικά εκεί που πια έχω καταλήξει είναι στο κράμα παραγόντων και στην προσωπική ευθύνη. Λυπάμαι πολύ για τις ζωές που χαραμίστηκαν άδικα αλλά πάντα φταίνε οι πράξεις κι οι απραγίες μας. Δεν μπαίνει τελεία σε αυτήν την κουβέντα. Αν έμπαινε θα επαναπροσδιορίζαμε τον κόσμο. Βία παντού, στις λέξεις, στις πράξεις.
    Καλό βράδυ να χεις κοπέλα μου και λυπάμαι για το σεντόνι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρλέν μου σε νιώθω ( και με νιώθεις)! Η κοινωνιολογία είναι η βάση μας αλλά μετά από τόσα βιβλία και διάβασμα λες και τι αποτέλεσμα έχει η γνώση της θεωρίας;
      Μάλλον ναι το έχουμε μέσα μας κι απλά στο όνομ ατου πολιτισμού προσπαθούμε να κοντρολάρουμε ενστικτώδη ...ενορμήσεις να πω; Κι όχι τίποτα άλλο...επιβεβαιώνουμε διαρκώς τον Φρόυντ που στο στομάχι μου κάθεται!

      Τελεία φυσικά και δεν μπορεί να μπει!
      Το θέμα λέω να πάει στα βότσαλα και να έχει συνέχειες! Χρόνο ν α βρω να αρχίσω να καταγράφω προβληματισμούς κι όχι μόνο!
      Φιλάκια πολλά! ♥

      Διαγραφή
  24. Ένα θα σου πω Αριστέα μου. Για άλλα και για άλλα είμαστε κουτσομπόλιδες και παρεμβατικοί και για άλλα διακριτικοί και πολιτισμένοι... Όταν είναι για γκομενικά όλοι έχουν στόμα και μιλάνε κι όταν είναι για σοβαρά θέματα ααα εμείς δεν ανακατευόμαστε όλα κι όλα

    Στο φροντιστήριο ενός φίλου ένα παιδάκι κάρφωσε τον συμμαθητή του. "Κύριε, κύριε τον Γιώργο δεν θα τον βάλλετε τιμωρία; Το ξεχάσατε;'' Ακούς το παλιόπαιδο; Είχε σκάσει από το κακό του που ο συμμαθητής του δεν πήρε τιμωρία για την αταξία του,. Ο καθηγητής θύμωσε και έβαλε τελικά τιμωρία στον μικρό καταδότη και μετά ήρθε ο πατέρας του και τα έκανε γης μαδιάμ στο φροντιστήριο. ''Το δικό μου το παιδί έβαλες τιμωρία ρε;'' Φαντάσου..

    Και φυσικά όλοι πέφτουν από τα σύννεφα γιατί αξιόποινες πράξεις κάνουν μονάχα οι σκουλαρικάδες και οι μαλλιάδες...

    Μεγάλο θέμα!!!

    Το καφέ της Γλαύκης θα τον διαβάσω από αύριο. Τσίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και πολύ καλά έκανε ο καθηγητής! Το ίδιο θα είχα πράξει κι εγώ Χριστίνα μου!!!
      Και φυσικά το θέμα δεν τελειώνει εδώ!
      Πολλά φιλιά! ♥

      Διαγραφή