Μαζί με τον καφέ #17 Αντίδοτα

Να μπορώ να κοιτάζω πάνω από τους φράχτες

Γεμίζοντας καθαρό αέρα και άγρια φύση

Νιώθοντας στιγμές ελεύθερη...

Να απολαμβάνω τη μουσική μου 

Μόνιμη συντροφιά στις σιωπές μου

Να ξαπλώνω με ένα βιβλίο κι ένα φλιτζάνι καφέ

Αξία ανεκτίμητη!

Να σταματώ και να απολαμβάνω τη στιγμή 

Στον κήπο ή στο πάτωμα, κοιτάζοντας το ταβάνι

Βάζοντας τις μηχανές στο ρελαντί

Γιατί αλλιώς δεν βγαίνει αγάπη μου

...αφού έχω εξαντληθεί στο να αλλάξω κάτι, από άχρηστο σε χρήσιμο,

και να το δώσω κάπου, χαρίζοντας χαμόγελα

Και στα δύσκολα μια φατσούλα λατρεμένη

Μια αγκαλίτσα με τρομερή ανταπόκριση...

Σιγουράκι παντός καιρού!

Αυτά είναι τα δικά μου αντίδοτα

Στη μιζέρια 

Στην απληστία

Στην αλαζονεία

Σε αυτό που έχουμε ονομάσει "κρίση".

Δεν υπάρχει δοσολογία.

Όσο περισσότερο, τόσο μεγαλύτερη η δράση τους.

Τα συστήνω ανεπιφύλακτα.

Βρες αυτό που σε γεμίζει και πάρτο σε γερές δόσεις.

Δώσε το χέρι σου σε κάποιον

Και ζήτα του να δώσει κι αυτός με τη σειρά του

Δεν λέω γαμώτο μου τσιτάτα

Δεν αναπαράγω κούφια λόγια

Το έχω κάνει πράξη και το ξέρεις εσύ που με συντροφεύεις

Πάμε να γίνουμε περισσότεροι

Άντε μπράβο...

Τον ήπιαμε μαζί και τούτη την Κυριακή 

...τον καφέ μας!

κι ένα μπόνους!
Γιατί το βρήκα εκπληκτικό το βιντεάκι!

Φιλιά 
@ριστέα

Όσες εικόνες δεν έχουν το λογότυπο μου είναι από το 
favim.com

Και μην ξεχνάμε:

Το "Άλλαξέ το"  #2 σας περιμένει...