....κι εμείς ψάχνουμε για το
μη χείρον βέλτιστον!
Α όχι, ευχαριστώ δεν θα πάρω.
Δεν είναι παραίτηση.
Εξάλλου δεν έμαθα στη ζωή μου ποτέ να παραιτούμαι.
Αν κάτι με χαρακτηρίζει είναι ότι πάντα προσπαθώ, επιμένω,
σηκώνομαι και προχωρώ.
Ακούραστα.
Περισσότερο κουράστηκα να μου λένε τι να κάνω ή να μην κάνω.
Να κατηγορούμαι για αδιαφορία
όταν επιλέγω συνειδητά την αποχή.
Δεν συναινώ σε κάτι που δεν πιστεύω.
Αρνούμαι πια να γίνομαι πιόνι στα σχέδια τους.
Να ψηφίζω ΟΧΙ και να γίνεται μέσα σε μία νύχτα ΝΑΙ.
Να πιστεύω ότι κάτι θα αλλάξει αλλάζοντας το πρόσωπο,
όταν η πολιτική είναι η ίδια!
Και κάπου εδώ μου ήρθε στο νου η ιστορία του ψευτοδιλήμματος
που έχω αναφέρει ξανά σε τούτο το χώρο...
Έλα, την πάμε άλλη μία;
Υπάρχει ένα βουδιστικό μοναστήρι στο Θιβέτ .... Εκεί όταν πας σε υποδέχεται ένας θιβετιανός μοναχός... και κρατά ένα ραβδί ! Με το που σε βλέπει δε σε χαιρετά ...χέστηκε εν ολίγοις για τους τύπους και σου υποβάλει αμέσως μια ερώτηση:-Τι είναι αυτό που κρατώ;-Αν μου πεις ραβδί θα σε χτυπήσω με αυτό!-Αν μου πεις ότι δεν είναι ραβδί πάλι θα σε χτυπήσω με αυτό!
(ωραία σκέφτεσαι εσύ ...δεν θα πω τίποτα κι έτσι θα γλιτώσω)!
Αλλά εκεί που εσύ χαίρεσαι με αυτό που σκέφτηκες και καμαρώνεις σαν χαζός που το σκέφτηκες, πετάγεται αυτός ο μοχθηρός μοναχός και σου λέει:
-Αν δεν μου δώσεις απάντηση πάλι θα σε χτυπήσω με αυτό !Εσύ φυσικά δεν ξέρεις τι να κάνεις...
Και τότε σου έρχεται η πρώτη κατραπακιά στο κεφάλι ! Και πονάει !!!!!!!!!!-Μπρος πήγαινε στο δωμάτιό σου και μη βγεις αν δεν έχεις απάντηση για μένα!
Πας κι εσύ μισοζαλισμένος ... κι αναρωτιέσαι τι στο διάολο ήθελες εκεί πάνω ...
Και τώρα τι είναι πάλι τούτο ; Δεν είναι καν μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα ...γιατί σε αυτήν την περίπτωση ούτε πηδάς ούτε πας πίσω ...τουλάχιστον κερδίζεις χρόνο!Αλλά εδώ;;;
Η απάντηση είναι πολύ απλή: παίρνεις το ραβδί και το τσακίζεις στη μέση! Αυτό περιμένει από εσένα να κάνεις! ( Μη στενοχωριέσαι έχει πολλά τέτοια ραβδιά! )
Θα χαρεί απίστευτα να του το σπάσεις η να του το αρπάξεις και να το πετάξεις μακριά!
Με αυτό τον τρόπο δείχνεις δυο πράγματα: πρώτον ότι εσύ αποφασίζεις για το κεφάλι σου-ποιος είναι αυτός που θα σου δίνει βουρδουλιές στα καλά καθούμενα- και δεύτερον και κυριότερο: αναλαμβάνεις δράση... Όταν δεν κάνεις κάτι είσαι άμοιρος ..... Όταν όμως κάνεις κάτι αισθάνεσαι ότι το παιχνίδι το έχεις εσύ στο χέρι σου- όχι ο άλλος!
Δεν είμαι καθόλου βέβαιη, ούτε έχω πειστεί ,
ότι αν ψηφίσω αναλαμβάνω εγώ δράση.
Έχω πάψει να έχω αυταπάτες.
Δεν έχουμε δημοκρατία.
Τέλος.
Μόνο κάτι επαναστατικό μπορεί να αλλάξει τα πράγματα.
Αμφιβάλλεις;
Καλημέρα.
Συνεχίζω να χαμογελώ παρ όλα αυτά!
@ριστέα.
ΥΓ: Θες να αλλάξεις κάτι.
Πάρε μέρος στο διαγωνισμό!
(το χαβά μου εγώ!)