Τετάρτη 6 Ιουνίου 2018

Πετάς ψηλά ~ Φιλοξενία


Η ματιά σου απλή
Δεν είναι η ματιά αυτή που απογυμνώνει,
είναι το βλέμμα που ρουφά τα χρώματα
το βλέμμα που δεν έμαθε να κρίνει.
Βυθίζει, μα δε βυθίζεται

Αφουγκράζεσαι
Συλλέγεις ήχους σ΄ ένα κόσμο εκκωφαντικά κακόφωνο
και τους τραγουδάς μ΄ αλανιάρικο σαξόφωνο.
Πώς τα κάνεις όλα τραγούδια;  
Μάθε με.....
Μαζεύεις εικόνες και τις ντύνεις φως,
Πώς συλλέγεις έτσι τον ήλιο; 
Μάθε με....
Δεν ξέρω να ερμηνεύω σαν και σένα τα πράγματα απλά, 
στροβιλίζομαι  στους κύκλους μου. 

Βάζεις κόκκινο και γαλάζιο και ροζ 
σε άχρωμο φόντο.
Κλείνεις το μαύρο ερμητικά απ' έξω,
γιατί σε τρομάζει η σκοτεινιά.
Αφού γύρω σου βάφουνε τα γκρι
πώς έμαθες ξεκάθαρα να ζωγραφίζεις τη χαρά;

Τα θέλω σου συλλαβές καθάριες 
και τα διεκδικείς τίμια.
Δε τα συμβίβασες ποτέ.
Πώς μπορείς να εκφράζεσαι τόσο δυνατά;

Ταξιδεύεις σε γέφυρες υπέργειες,
για τους δικούς σου παραδείσους.
Ταξιδεύω σ' αγωγούς υγρούς,
γεμάτους τρωκτικά.
Οι διαδρομές σου γραμμές ευθείες
και πάντα κατεβαίνεις εκεί που θες
μοναχικός, μα όχι μόνος
κι εμείς συντροφικοί, μα μόνοι.
Πώς το κάνεις;
Μάθε με να χαράσσω ευθείες διαδρομές.

Στην ασχήμια σφραγίζεις αυτιά και μάτια 
και πηδάς σ' ένα μεγάλο, κίτρινο ταξί.
Γελάς στον οδηγό -
κραυγές που κελαρύζουν ενθουσιασμό.
Τα χέρια χτυπάς
και σκανάρεις τη ζωή από το παράθυρο.
Χρεώνει το κοντέρ -
ποιος νοιάζεται για τα λεφτά;
Ζηλεύω την επιλογή σου να πετάς 
όπου θες,
για όσο θες.
Έχεις διέξοδο τη φυγή με το ταξί,
έχω αδιέξοδα σε σύνθετη ζωή.
Πόσο θα 'θελα να ξέρω κι εγώ να πηδάω σ' ένα μεγάλο, κίτρινο ταξί...
να γυρνάω άσκοπα
όπου θέλω,
για όσο θέλω.
Βαρέθηκα τους προορισμούς,
βαρέθηκα τους εγκλωβισμούς.

Βυθίζομαι στη σιωπηλή μορφή σου.
Γυρνάς, με κοιτάς διαπεραστικά, καθάρια.
Φτιάχνεις τις δικές σου λέξεις και με γδύνεις.
Τον φθόνο δεν τον ξέρεις.
Ψέματα ποτέ δε θα μου πεις.
Εγώ όμως ξέρω καλά να αφηγούμαι παραμύθια...
τα δικά μου παραμύθια,
τα δικά τους παραμύθια.

Το Λευκό της ψυχής σου με γέμισε άξαφνα ντροπή.


Με μεγάλη χαρά, τι μεγάλη, ανείπωτη πείτε καλύτερα,
φιλοξενώ σήμερα τη συμμετοχής της Αννέτας, στο 20ο Συμπόσιο Ποίησης
πρωτοεμφανιζόμενης στην μπλογκογειτονιά μας, 
αλλά και στην παρέα του συμποσίου μας.
Εύχομαι ολόψυχα να αγαπηθεί και  να ενταχθεί σε αυτή την παρέα.

Περίμενα τη συμμετοχή της πώς και πώς. 
Μου είχε μιλήσει η Lysippe μας, με μεγάλο ενθουσιασμό μάλιστα,
 για μια φίλη της που γράφει εξαιρετικά.
Δεν μου είχε πει πολλά, πέρα από τον ενθουσιασμό της. 
Ανακάλυψα (και συνεχίζω να ανακαλύπτω) όσα έπρεπε στην πορεία, 
αφού έλαβα το 
Πετάς ψηλά!
Ήξερα πως δεν είναι τυχαία τούτη η ψυχή!

Καταρχάς, η συμμετοχή της συνοδευόταν από μια υποσημείωση 
που σκοπίμως έβαλα από αυτή, τα λιγότερα δυνατά στο Συμπόσιο.

Ο Θανούλης πήγαινε με ταξί σε ειδικό σχολείο και ήταν στη ζοφερή του ζωή αυτό, τεράστια χαρά. Ήταν η φυγή του από κατακερματισμένους γονείς. Είχα την τύχη να περάσω λίγες μέρες μαζί του και λάτρευε να πιάνει το τιμόνι του αυτοκινήτου μου και να λαρυγγίζει "τατσί! τατσί!!". Στα 14 του τότε χρόνια ήταν ήδη ένας τεράστιος αθώος γίγαντας χωρίς γλώσσα αλλά με αποθέματα ανάλογης του όγκου του καλοσύνης. Όπλο δεν έπιασε, δεν κατατάχτηκε, αλλά καλύτερα για τους Θανούληδες αυτού του κόσμου. (Θύματα και θύτες).
Όσοι με γνωρίζουν καλά μπορούν να καταλάβουν γιατί αυτή η συμμετοχή
έκανε ιδιαίτερη κατάληψη στην καρδιά μου!
Δεν γινόταν να μην ταυτιστώ, να μην συγκινηθώ, να μην αγαπήσω...

Διαβάζοντας τους στίχους της γίνεται εύκολα αντιληπτό νομίζω, 
ότι η Αννέτα δεν είναι καθόλου τυχαία. 
Υπήρξε εκπαιδευτικός και μάλιστα σε μια ευαίσθητη ομάδα, αυτή των 
ατόμων με ιδιαίτερα χαρίσματα!
Όπως ιδιαίτερα χαρίσματα δείχνει να έχει τόσο η ψυχή 
όσο και η γραφή της!

Θα ήθελα να πω περισσότερα, 
θα αφήσω όμως να τη γνωρίσουμε και να μας γνωρίσει σιγά σιγά.
Νομίζω ότι αυτό είναι και το πιο όμορφο...
Για την ώρα την καλωσορίζω στην παρέα μας. 

Σας φιλώ
@ριστέα

53 σχόλια:

  1. Απαντήσεις
    1. το είδα Κατερίνα και σ ευχαριστώ για τον συγχρονισμό των " κυμάτων " μας. Θα ξαναβρεθούμε !

      Διαγραφή
  2. Πραγματικά υπέροχη η συμμετοχή της Αννέτας μας. Καλώς όρισε στη μπλογκογειτονιά μας. Καλό μήνα, Αριστέα μου. Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σ ευχαριστώ Μia και εύχομαι να έχω την ευκαιρία της αγκαλιάς σας !

      Διαγραφή
  3. Μπράβο στην Αννέτα.....! Αγαπήθηκε το ποίημά της και δικαιωματικά. Καλώς όρισε στην αγκαλιά εδώ της παρέας Αριστέα.
    Είναι τόσο όμορφο να μεγαλώνει αυτός ο δημιουργικός κύκλος.
    Τα φιλιά μου κορίτσι μου και τα συγχαρητήριά μου στην Αννέτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ναι, αγαπήθηκε και είναι δείγμα πως ακόμη υπάρχει αγάπη και ναι, είναι όμορφο να μεγαλώνουν τέτοιου είδους κύκλοι. Διψάμε για να εκτιμήσουμε το τόσο δεδομένο νερό. Θα ανταμώσουμε πάλι Γιάννη !

      Διαγραφή
  4. Καλωσορίζουμε την Αννέτα στο παρεάκι μας. Διαβάζοντας και την υποσημείωσή της, διαπιστώνω την ιστορία που κουβαλάνε αυτοί οι στίχοι. Τα θερμά μου συγχαρητήρια για τη συμμετοχή της, κυρίως για τη σκέψη της να μας συστήσει τον Θανούλη, τον μικρό γίγαντα με την καθαρή ψυχή. Ας είναι καλά, όπως κι όλοι οι Θανούληδες του κόσμου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. τι πιο γλυκό από ένα γλυκό καλωσόρισμα; Σ΄ευχαριστώ Μαρία και καλές εμπνεύσεις !

      Διαγραφή
  5. Καλώς όρισες Αννέτα στην παρέα μας. Υπέροχη γραφή τόσο γεμάτοι συναισθήματα και η υποσημείωση με κατατόπισε. Μπράβο για σένα και για το Θανούλη που είχε την τύχη να σε γνωρίσει.
    Τα φιλιά μου στην οικοδέσποινα και τη φιλοξενούμενή της

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άννα Πάρος, Αννετά..κι, Άννα Φλο , το΄χε το συμπόσιο αυτο; το΄χε η τύχη; Ποιήματα πολύ δυνατά πάντως, σας ξεχώρισα κι εγώ. Καλές συνευρέσεις να έχουμε !

      Διαγραφή
  6. Καλώς ήρθε στην παρέα μας η Αννέτα
    Έχει μια δυναμική η συμμετοχή της μεγάλη

    φιλάκια πολλά ♥♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. και σε εσένα Ελένη συγχαρητήρια για τη δική σου δουλειά ( απ΄όσα λίγα πήρε το μάτι μου ως τώρα). Μακάρι να .... ανέβεις όσο ψηλά έβαλες τον πήχυ σου !

      Διαγραφή
  7. "Πόσο θα 'θελα να ξέρω κι εγώ να πηδάω σ' ένα μεγάλο, κίτρινο ταξί..."
    Και να που, πατάς το "enter" και βρίσκεσαι σ'ενα μεγάλο inter-ταξί, που σε ταξιδεύει κοντά σε ξεχωριστούς ανθρώπους και πλουτίζει την ζωή σου!...
    Σ ευχαριστώ, Αννέτα! Σ ευχαριστώ Αριστέα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "..... βρίσκεσαι σ'ενα μεγάλο inter-ταξί, που σε ταξιδεύει κοντά σε ξεχωριστούς ανθρώπους και πλουτίζει την ζωή σου!... "

      υπέκλεψα και σημείωσα αυτή την υπέροχη σκέψη -φράση που είναι και τόσο αληθινή! Να΄σαι καλά

      Διαγραφή
  8. Εξαιρετικό!
    Καλή αρχή στην Αννέτα στην μπλοκογειτονιά και γιατί όχι, σύντομα και με δικό της χώρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μου προβάλλει σθεναρά αντίσταση σ'αυτό (το τελευταίο), Κικίτσα μου. Πάμε οοοολοι μαζί, μπας και τη ψήσουμε, ναι; 😀

      Διαγραφή
    2. κορίτσια υπάρχει η τακτική γραφή υπάρχει και ή άτακτη , η αλανιάρικη, η γραφή της στιγμής. Κι αφού δεν θα είμαι συνεπής , θα κατσικώνομαι ενίοτε στους δικούς σας χώρους ! Λυσιππάκι όχι δε θα μου πεις, Κική σ΄ ευχαριστώ πολύ !

      Διαγραφή
  9. Προσυπογράφω τον ενθουσιαστικό σχολιασμό σου, Αριστέα. Και βεβαίως συμφωνώ με τη διαπίστωσή σου «ιδιαίτερα χαρίσματα δείχνει να έχει τόσο η ψυχή όσο και η γραφή της!»
    Είναι παρούσα η ευαισθησία σε πολλά γραπτά που διαβάζουμε καθημερινά στο διαδικτυακό χώρο.
    Όμως στο γραπτό τής Αννέτας ανιχνεύω μιας άλλης τάξεως ευαισθησία. Σε πολύ υψηλό επίπεδο που λίγοι μπορούν να αποδώσουν. Δεν ξέρω, αν η φίλη που έγραψε αυτό το κείμενο, συνειδητοποιεί τη μεγάλη αξία του. Θεωρώ πως αποτελεί μεγάλη προσφορά στον προβληματισμό περί ανθρωπισμού και αγάπης.
    Η περιγραφή της προκαλεί μια εκλεκτή συγκίνηση και της οφείλουμε ευχαριστίες γι’ αυτό.
    Και κάποιοι στίχοι ιδιαίτεροι:
    «το βλέμμα που δεν έμαθε να κρίνει»,
    «στην ασχήμια σφραγίζεις αυτιά και μάτια»,
    «τον φθόνο δεν τον ξέρεις».
    Καλή συνέχεια στην Αννέτα, καλή συνέχεια και σε σένα, Αριστέα που όλο και ανακαλύπτεις ωραίες πένες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακόμη δεν ξέρω Άρη να πω αν σημαντικότερο είναι να συνειδητοποιούμε, να ανακαλύπτουμε, να εκτιμούμε αν θες τη δική μας αξία ή των άλλων...
      Δεν ξέρω ακόμη καν τι είναι Το Σημαντικό στη ζωή. Ξέρω όμως καλά πως υπάρχουν Αξίες και σ΄ευχαριστώ που τις μοιραστήκαμε. Να έχεις πάντα "καύσιμα" στο φουλ για τα μεγάλα σου ταξίδια

      Διαγραφή
  10. Θα μπορούσα να γράψω πάρα πολλά... για τη κατάθεση ψυχής (γιατί δεν μου αρκεί να το πω απλά ποίημα), για την ίδια την Άννα. Μα δεν θα το κάνω, θ' αρκεστώ μόνο σ' αυτό: ότι είναι απ' τους ανθρώπους που δεν αρκούνται μόνο στο να τα γράφουν, είναι από κείνους που δεν παύουν να κόβουν κομμάτια απ' τον εαυτό τους και να τα μοιράζουν απλόχερα. Αξιώθηκα να τη γνωρίσω στα 18 (κι είμαι 25) - σε μια ηλικία που ακόμα μπορείς να διαμορφώσεις τον χαρακτήρα, τη προσωπικότητά σου, κι η συμβολή της σ' αυτό (στο τι μου έδωσε (και μάλιστα με τον καλύτερο τρόπο: όχι με συμβουλές, αλλά με την ίδια της τη στάση!), ποια κομμάτια μου ξεκλείδωσε κλπ) έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Θα περάσουν άλλα 8, 15, 25 χρόνια και πάλι θα 'ναι μέσα μου το στίγμα της και θα συνεχίσει ν' αποτελεί μέτρο σύγκρισης για το τι σημαίνουν πολλά πράγματα.

    Μ' αρέσει που είπα πως δεν θα έγραφα και πολλά, πανάθεμά με. Συγχωρήστε με που έγινα γλυκανάλατη και μελό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αννέτα μου μέσα από το υπέροχο ποίημά σου, έδωσες το στίγμα σου και είναι τόσο φωτεινό, τόσο ξεχωριστό που νιώθουμε όλοι τυχεροί που θα σε έχουμε κοντά μας!
    Φιλιά πολλά και στις τρεις σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. και ξαφνιάστηκα και συγκινήθηκα !.......
    τέτοιες στιγμές τα πολλά λόγια περιττεύουν γι΄αυτό , ένα Ευχαριστώ έχω μόνο και μια πλανητένια ( πλανητένια ε; όχι πλατινένια ) Αγκαλιά !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις

    1. (πλανητένια; Υπέροχο!!!)

      Διαγραφή
    2. Οι απόψεις διίστανται Αριστέα γιατί έχει οικονομικό αντίκρυσμα η πλατίνα, αλλά πάλι μην την πατήσουμε σαν τον Μίδα; Ξερω γω; ας βολευτούμε με την αγκαλιά που κυκλώνει τον πλανήτη και είναι και διαχρονικά αληθινή!
      ( σ ΄ευχαριστώ για την τιμή της φιλοξενίας... )

      Διαγραφή
  13. Μπήκες πολύ δυναμικα στην παρέα Αννετά..κι
    Με το ποιημα σου "Πετάς ψηλά"πραγματι πεταξες ψηλα με πολλά νοήματα και λέξεις ομορφες..οπως ...
    Ζηλεύω την επιλογή σου να πετάς
    όπου θες,
    για όσο θες.
    Απλα υπεροχο...
    Με χαρα θα θελουμε να σε ξαναδούμε στα όμορφα δρώμενα που γινονται εδώ..
    Να περνας ομορφα οτι και να κανεις !!!φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ θέλω με μεγάλη μου χαρά να σας γνωρίσω μέσα και από άλλα δρώμενα και τις δημιουργίες σας ωστε να μάθω απο σας και να δώσω με τη σειρά μου ό,τι έχω ...

      Διαγραφή
  14. Εντυπωσιακό new entry! Μπράβο, Αννέτα, με άγγιξε πολύ το ποίημά σου από πολλές πλευρές. Μεταξύ άλλων, μου θύμισε ένα συγγενικό μου πρόσωπο, δάσκαλο ειδικής αγωγής, που πέταξε ψηλά έτσι ξαφνικά στα 27 του χρόνια πριν λίγο καιρό...
    Περιμένουμε με ανυπομονησία τις επόμενες δημιουργίες σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σ΄ευχαριστώ Σοφία για την προσοχή και τα σχόλια σου. Ελπίζω μελλοντικά να σου φέρω και ευχάριστες μνήμες , να περνάς καλά !

      Διαγραφή
  15. Σας ευχαριστώ όλους, για τη φιλοξενία την Αριστέα και την παρέα για την υποδοχή. Ελπίζω , αυτή μπλογκογειτονιά να αυξάνεται γιατί και το έχει και το αξίζει !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αυτή η ... *
      ( μια πληκτρολογικη δυσλεξία την έχω, μην ψάξετε τον όρο, δεν υπάρχει αφού μόνο εγώ την έχω)
      Να περνάμε όλοι κ α λ ά !

      Διαγραφή
    2. χεχε! Τι σόι καρκινάκι θα ήσουν καλή μου Αννέτα μου αν δεν είχες "πληκτρολογικη δυσλεξία"!
      Σε νιώθω βαθύτατα! ☺♥

      Διαγραφή
    3. ας πούμε επιτέλους την αλήθεια για τους καρκίνους Αριστέα , ποσώς νοιάζονται να εντυπωσιάσουν αλλά αν δεν εκφραστούν θα σκάσουν !!!
      Σε νιώθω κι εγώ

      Διαγραφή
  16. Ευχαριστώ θερμότατα όλους τους φίλους για τη ζεστή αγκαλιά που ανοίξατε στην Αννέτα μας!
    Σας φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Μεταφέρω αυτούσιο το σχόλιο της Ελευθερίας (συμμετέχουσας στο Συμπόσιο) η οποία δεν έχει google λογαριασμό.

    Για το ποίημα της Αννέτας:

    Πραγματικό άγγιγμα ψυχής το ποίημα αυτό! Μ'αρέσει τόσο πολύ ο κόσμος στον οποίο με πηγαίνει διαβάζοντάς το!!
    Θερμά συγχαρητήρια Αννέτα μου!

    Ελευθερία-Έρη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελευθερία έχεις υπέροχο όνομα. Αφενός. Αφετέρου κι εμένα αυτός ο κόσμος με άγγιξε όσο ποτέ ο πραγματικός.
      Σ΄ευχαριστώ !

      Διαγραφή
  18. Καλωσόρισες Αννετάκι.
    Τώρα διαβάζω τα ποιήματα του συμποσίου και στάθηκα στο δικό σου.
    Απόδραση πραγματική.
    Να είσαι καλά και να σε ξαναδούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. σε ευχαριστώ Ρένα. Θα χαρώ κι εγώ πολύ να σε μάθω μέσα από τις σκέψεις και τις δημιουργίες σου !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Χάρηκα πολύ που είδα τη συμμετοχή της.
    Δεν την ψήφισα γιατί για εμένα δεν αποτελεί ένα θέμα για ψηφοφορία παρά ένα μάθημα ζωής. Στάθηκα όμως με σεβασμό διαβάζοντας την, σεβασμό και αγάπη.

    Μου φάνηκε τρομερά οικεία μιας και ο πιο φωτεινός άνθρωπος που γνώρισα ποτέ στον τόπο που ζω είναι ένα από αυτά τα παιδιά. Ένα παιδί βράχος για τη δική μου τη ζωή αφού για ΄μενα είχα την πιο ζεστή αγκαλιά, την πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου.

    Μακάρι να διαβάσω κι άλλες ιστορίες από εκείνη που θα με οδηγήσουν σε έναν κόσμο λίγο πιο ανθρώπινο.

    Μπράβο σου Αννέτα, συγχαρητήρια μέσα από την καρδιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. φίλη Νικολέτα , η φράση σου -" Μου φάνηκε τρομερά οικεία "- δικαιώνει όσα βλέπω, άκουσα, είδα, νιώθω και θα συνεχίσω να κάνω και προσπαθώ να τα αποτυπώνω.
      Ό,τι , μα ότι χρειαστείς, μη διστάσεις !

      Διαγραφή
    2. πόσο σε ευχαριστώ ακόμη και για τη σκέψη <3

      Διαγραφή
  21. Συγκινητικά υπέροχο...
    Κι ας άργησα πολύ να το ανακαλύψω..
    Μπράβο Αννέτα, θερμά συγχαρητήρια! ✿

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Να είσαι καλά κι ευχαριστώ συναναγνώστρια με το τυπάδικο όνομα !
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή