Κυριακή 30 Ιουνίου 2013

And the winner is ....


Κι η στιγμή που κληρώνει έφτασε!
Έχουμε και λίστα! Γιατί μας περάσατε!
Ευτυχώς, όχι μαύρη!
Με τη σειρά που καταγράφηκαν τα σχόλια 
και στις δύο σχετικές αναρτήσεις μου έχουμε:
1.Freedom
2.Δελφινάκι
3.Άννα, Πάρος
4.Evonita
5.Maria k.
6.Τζίνα Βαρότσι
7.Funkey Monkey
8.Onirokosmos
9.Xris Kat
10.Μαρία Π.
11.Ένα κάθε μέρα
12.Κατερίνα Βερίγκα
13.Craftland gr
14.pink angel
15.Despina
16.Agriomeli
17.Δέσποινα
18.Nikol
19.Butterfly
20.Έλενα Λ.
21.Maria Grasia
22.basiliki
23.Maria Fe
24.Μαρία Κανελλάκη
25.Serenata
26.kwnnie
27.Joan Petra
28.me(maria)
29.FLORA GIA
30.Dimitra
31.Stella Papadaki
32.Σμαραγδένια Ρούλα
33.Fotini Little Treasures
34.Katerina Balsamidi
35.Apokalopsis 999
36.Marillise
37.Vailie
38.Mystickland
39.Mayumi
40.Ελένη Φλογερά
41.Levina
42.Tis Annios
43.O κόσμος της Ράνιας
44.Makis Del
45.marie
46.Crysalis
47.Agrimio
48.Κορδονέτο
49.Ben Provis
50.Lyriel B
51.Nasia
52.Confusedmind
53.ΠέτροςΚ.
54.Ανταίος
55.Γεωργία Κοτσόβολου
56.Αθηνά Κοτσόβολου
57.Alex Dim
58.Dream Life Success
59.Αρμονία
60.Taelia88(Τίνα)
61.maria 

62.marron
63.meli kanella
Με μπλε γράμματα είναι φίλοι αναγνώστες που απουσίαζαν αυτές τις μέρες και ξέρω πως δεν θα ήθελαν να χάσουν με τίποτα τη συμμετοχή τους, αλλά και να μου ευχηθούν.
Εκτός συναγωνισμού θέλησαν να είναι η Γιάννα μας από το Syros2Js γιατί λέει (άκουσον άκουσον) έχει σαρώσει όλους τους διαγωνισμούς και φοβάται μην κόψει την τύχη κάποιου άλλου φίλου-ης κι ο αγαπητός μου Ναυαγός (ο οποίος προσβλέπει να του φτιάξω δικό του πίνακα, είμαι σίγουρη αχαχαχα!)

Έχω τόσους πολλούς αγαπημένους φίλους ειλικρινά, δεν θα μπορούσα εγώ να διαλέξω γιατί θα ένιωθα ότι αδικώ όλους τους άλλους! Ο φίλος Ναυαγός που θα με βοηθούσε έλειπε στη θάλασσα, μου έχει εμπιστοσύνη λέει! Ελπίζω κι εσείς!
Προσπάθησα να βρω τρόπο να είναι και για μένα έκπληξη το αποτέλεσμα!
Κι εκτός από έκπληξη, το αποτέλεσμα που μου έδωσε το Random Number Generator & Checker  μου έδωσε επίσης πολλή χαρά ! 

Θα δείτε ότι ζήτησα δύο νούμερα από το σύστημα, (έκπληξη!) καθώς φτιάχνω έναν δεύτερο μικρό πίνακα, για να συμμετέχει στην καλοκαιρινή πρόκληση που κάνει το Δελφινάκι. Πρόκειται για ένα μικρό τελάρο, με καλοκαιρινό θέμα. Το μικρό αυτό πίνακα αμέσως μόλις το τελειώσω και στεγνώσουν τα λάδια, θα το λάβει ο δεύτερος νικητής.
Θυμίζω τον πίνακα μία ακόμα φορά (αφού χτες του έκανα δυο τρεις επεμβασούλες ακόμα)
 και η έκπληξη!

Κι ιδού τα αποτελέσματα:

12  20

Random numbers generated Jun 29 2013 at 14:00:03 by www.psychicscience.org  
Free educational resources for parapsychology and psychical research.

Κατερίνα (Βερίγκα) και Έλενα Λ. θα λάβουν τους δύο μου πίνακες. Εύχομαι στα κορίτσια να είναι πάντα καλότυχες. Η χαρά μου είναι πολύ μεγάλη!
Κι επειδή μου άρεσε όλη η διαδικασία, θα ψάξω στο μέλλον αφορμή να την επαναλάβω! 
Στοιχεία και λοιπά, κορίτσια στο mail μου! Έλενά μου , θα χρειαστεί να περιμένεις λίγο.

Να πω δύο λόγια ακόμα θα ήθελα. Η κλήρωση έγινε χτες το μεσημέρι όπως είχα υποσχεθεί. Δεν είχα προλάβει να περάσω από όσα ιστολόγια διαβάζω, λόγω των αυξημένων μου υποχρεώσεων τις τελευταίες μέρες (κι ακόμα δεν έχω ολοκληρώσει).
Κάποια στιγμή, πολύ αργότερα, περνώντας από την Κατερίνα,διαπίστωσα ότι είχε μια δημοσίευση πικρή και πονεμένη,καθώς τα τελευταία χρόνια της έρχονται διαρκώς άσχημα γεγονότα στο δρόμο της, μην αφήνοντας τη να πάρει ανάσα. Η κοπέλα είναι αξιοθαύμαστη, καθώς ποτέ δεν το βάζει κάτω- εξάλλου το μπλογκ της ονομάζεται positive thinking. Έτσι η χαρά μου ήταν ακόμα μεγαλύτερη που είχε κληρωθεί !
Κατερίνα μου, εύχομαι ολόψυχα από δω και πέρα να είσαι πάντα τυχερή κι όλα να πάνε καλά! Εύχομαι να είναι ένα θετικό μήνυμα για σένα! Κι αυτός ο Μέρφυ να μην ξαναπεράσει ούτε από μακριά από τη ζωούλα σου!

Ευχαριστώ όλους όσοι πέρασαν και μου άφησαν τις όμορφες και ζεστές ευχές τους!
Καλή Κυριακή!
@ριστέα

Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

Ένας μύθος ακόμα!


Τη λένε Δανάη. Ή έτσι συστήνεται τουλάχιστον μέσα από το μισάνοιχτο παράθυρο, καθώς σκύβει για τα διαδικαστικά. Στριμώχνεται λες κι είναι γκισέ ταμείου, μα εδώ δεν θα πληρώσει. Θα πληρωθεί, έτσι και κλείσει τη συμφωνία. Ερωτήσεις κοφτές. Απαντήσεις στον ίδιο τόνο. 
Το αλισβερίσι στέφεται με επιτυχία. Το αυτοκίνητο μαζί με τη Δανάη εξαφανίζεται στο επόμενο στενό.
"Αν κάνουμε γρήγορα ίσως προλάβω άλλον ένα" σκέφτεται η Δανάη που μετράει τα νυχτοκάματα στο κεφάλι της, για να ξεχάσει το ιδρωμένο σώμα που αγκομαχάει σαν πληγωμένο ζώο πάνω της!"
Τα ξημερώματα, στο υγρό της κενοτάφιο, θα μετρήσει τα λεφτά, θα τα φυλάξει με προσοχή και θα πέσει ξερή, σε ύπνο βαθύ. 
Έτσι είναι η ζωή της τα τελευταία τρία χρόνια. 
Δεν έχει περάσει τα είκοσι, μα το έντονο μακιγιάζ τη δείχνει πολύ μεγαλύτερη. Θα την πεις πουτάνα. Εύκολα. Μα δεν θα μάθεις ποτέ την ιστορία της. Ούτε θα στη πει. Δεν αναμασάει ιστορίες για την άτιμη την κοινωνία και τη σημαδεμένη της τράπουλα. Σιωπηλά υπομένει.Και περιμένει....
Θα ξυπνήσει το απόγευμα και θα φύγει βιαστικά. Με το ίδιο μακιγιάζ ξεχασμένο στο πρόσωπό της. Με ένα αρκούδο στο χέρι ψάχνει απεγνωσμένα για ταξί.
Κι εκεί, πέφτει πάνω της η Ντόρα. Μαλλί κομμωτηρίου, άψογο βάψιμο, όλα προσεγμένα. 
Θα προσέξει τη Δανάη, με τα μαυρισμένα από το μακιγιάζ μάτια, γιατί της "κλέβει" το ταξί! 
"Πουτάνα"! μουρμουράει από τα σφιγμένα της δόντια, η Ντόρα και βλαστημάει τη τύχη της καθώς θα παιδευτεί να βρει έπειτα ταξί.
Όταν καταφέρει και γυρίσει σπίτι, θα τηλεφωνηθεί με τη φίλη της. Θα μιλήσουν για το τι θα βάλουν απόψε, "Πάει η φούξια γόβα ρε με το καινούργιο μου φουστάνι;! Ναι; Ωραία!.... Β.Π. ; Τέλεια..... Θα είναι κι ο Τζίμυ; Γουστάρω!" 
Το βράδυ θα κάνει θραύση μέσα στο κίτρινο μικροσκοπικό φουστανάκι της. Θα λικνιστεί άψογα για χάρη του Τζίμυ πάνω στη μπάρα. Και θα φύγει μαζί του μέσα στο υπέροχο κάμπριο ασημί εργαλείο του!
Θα νιώθει υπέροχα που γράπωσε την ευκαιρία από τα μαλλιά με τον φραγκάτο Τζίμυ, από τα βόρεια προάστεια. "Επιτέλους! Ανατροπή στη γκαντεμιά μου". σκέφτεται! Και θα ξεχάσει αμέσως και τα νεύρα και την κοπέλα με το άθλιο ντύσιμο και το ξεφτισμένο μακιγιάζ.
Τη κοπέλα  που της έκλεψε το ταξί, με έναν αρκούδο στο χέρι.Τη Δανάη που δεν μιλάει. Μόνο υπομένει.
Δεν θα μάθει ποτέ τον προορισμό της. 
Δεν θα τη δει ποτέ να φτάνει στο Χατζηκυριάκειο. Δεν θα τη δει να παίρνει αγκαλιά το μικρό της αγγελούδι,να προσπαθεί να το χορτάσει, να  αναπληρώσει τις απουσίες. Δεν θα δει το δάκρυ που κυλάει καθώς μπαίνει ξανά στο ταξί για να γυρίσει πίσω στο σιωπηλό της μαρτύριο.
Και δεν θα μάθει ποτέ, ότι πουτάνα δεν είναι αυτή που πουλάει το κορμί της, για να πάρει πίσω το παιδί της!
Μύθος, από τους πολλούς που κυκλοφορούν για να κοιμάται ήσυχη η κάθε Ντόρα που ξεπουλάει τη ζωή της πάνω σε μπάρες κι άσκοπα ξενύχτια!

Αυτό είναι το αναμνηστικό της τρίτης θέσης (που με μεγάλη μου τιμή μοιράζομαι με τη Μαρία μας από το mytripsonblog ) που κέρδισα στο 11ο Παιχνίδι με τις Λέξεις, στο μπλογκ TEXNIS STORIES.

Και ναι είναι αλήθεια! 
Αυτά τη φορά δεν γλεντάω με τη ψυχή μου γιατί "επατώσαμεν", όπως άλλες φορές. Αυτή τη φορά χαμογελώ γλυκά, γιατί η ιστορία μου τιμήθηκε με τη ψήφο αρκετών αναγνωστών και τους ευχαριστώ όλους από την καρδιά μου.

Ευχαριστώ θερμά όμως τη Μαρία Κανελλάκη γιατί χωρίς να το ξέρει είναι αυτή που μου είχε πρωτοβάλει την ιδέα όταν έγραφα για το 24 Day Challenge στο Π μου για τις Πουτάνες και την Αγριμιώ μας που το θέμα με τις ανάδοχες οικογένειες που έχει σκαλίσει (και πολύ καλά κάνει) με έκανε να θέλω να θίξω το θέμα για τα παιδιά που βρίσκονται κλεισμένα μέσα σε Ιδρύματα καθώς οι γονείς αδυνατούν να τα ζήσουν.

Τα παιδιά αυτά μένουν στα Ιδρύματα (όπως το Χατζηκυριάκειο, το Ζάννειο, το Μητέρα, κ.α.) μέχρι οι γονείς να μπορούν να τα πάρουν πίσω. Δεν είναι ορφανά πια όπως τα έχουμε στο μυαλό μας, καθώς οι εποχές έχουν αλλάξει, αλλά αρκετά ίσως είναι εγκαταλειμμένα .Κι όσο καλό κι αν είναι ένα Ίδρυμα δεν παύει να είναι Ίδρυμα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα λόγια που μας είπαν στη σχολή μου (Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας) με το καλημέρα σας, "ακόμα κι η χειρότερη οικογένεια είναι καλύτερη από το καλύτερο Ίδρυμα".

Είναι θλιβερή η διαπίστωση ότι όλο και περισσότερες οικογένειες αφήνουν τα παιδιά τους σε Ιδρύματα, γιατί δεν μπορούν να τα συντηρήσουν. "Ξεχασμένα θύματα της κρίσης της ευρωζώνης" τα αποκαλεί ο Ian Birrell της εφημερίδας Daily Mail η οποία έκανε εκτενές ρεπορτάζ στο Ζάννειο Ίδρυμα Παιδικής Προστασίας και Αγωγής 
Επικαλούμενος στελέχη φιλανθρωπικών οργανώσεων και ιδρυμάτων σημειώνει ότι έχει πολλαπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των παιδιών που μεγαλώνουν μακριά από την οικογένειά τους λόγω οικονομικής στενότητας. Όλο το άρθρο το βρίσκεις εδώ

Σε αυτές τις περιπτώσεις έρχεται ο θεσμός των Ανάδοχων οικογενειών να βοηθήσει σημαντικά. Οι Ανάδοχες οικογένειες μπορούν να φιλοξενούν για όσο διάστημα χρειαστεί κάποιο παιδί, προσφέροντας του πολύ περισσότερα από ένα ψυχρό Ίδρυμα. Πρόσφατα ανακάλυψα πώς μια αξιαγάπητη μπλόγκερ εδώ και εννέα χρόνια το έχει κάνει αυτό πράξη, έχοντας παράλληλα και τη δική της οικογένεια. Εκτός από θαυμασμό και εκτίμηση για την ίδια και την οικογένειά της πλέον έχω γεμίσει ελπίδες...

Ναι υπάρχουν ακόμα Άνθρωποι...

Καλή σας μέρα!
Καλό Σαββατοκύριακο!
@ριστέα
____________________________________________________________

Παραλειπόμενα: Αυτή δεν είναι η πρώτη ιστορία που έγραψα για το παιχνίδι, αλλά η δεύτερη. Η πρώτη είχε γραφτεί μέσα σε μισή ώρα από τη στιγμή που δόθηκαν οι λέξεις στον αέρα. Ήμουν ικανοποιημένη αρκετά και την άφησα στην άκρη περιμένοντας να βρω χρόνο για να τη γράψω και στον υπολογιστή.( Κι είναι η αλήθεια ότι δεν βιαζόμουν καθόλου). Κι ένα βράδυ μου έρχεται στον ύπνο η ιστορία της Δανάης.Που στην αρχή τη σκέφτηκα ως Δάφνη. Αλλά μου άρεσε σημειολογικά ,το όνομα Δανάη. Σηκώνομαι μέσα στα σκοτάδια, και με ελάχιστο φως έγραφα τις σκέψεις μου όπως έρχονταν, σχεδόν με κλειστά μάτια για να μην τις χάσω. Ε μετά μου πήρε πόσες μέρες μέχρι να αποκρυπτογραφήσω τις μουντζούρες μου!
Και το καλύτερο; όταν επιτέλους τα κατάφερα διαπίστωσα ότι δεν υπήρχαν μέσα οι 5 λέξεις! Τρελάθηκα! Και τώρα τι κάνουμε; αναρωτήθηκα.... Ε κάθισα και τις πρόσθεσα με πολύ προσοχή και πολύ ράβε ξήλωνε! Κι ήταν η πρώτη φορά που λειτούργησα έτσι! 

Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013

Ένας χρόνος ακόμα! Και;

πηγή

Κάποτε ήμασταν παιδιά και βιαζόμασταν να μεγαλώσουμε. 
Κάναμε όνειρα τρελά, ενσαρκώναμε ρόλους μέσα από το παιχνίδι 
κι αδημονούσαμε να έρθει η ώρα και η στιγμή
το θεατρικό μας να γίνει πραγματικότητα! 
Βιαζόμασταν!

Πόση χαρά με κάθε παραπανίσιο κεράκι στην τούρτα...
Με πόση αγωνία μετρούσαμε τις μέρες για να γιορτάσουμε τα γενέθλιά μας!
Ο χρόνος κυλούσε βασανιστικά αργά τότε για μας!

Πώς αλλάζουν οι καιροί!
Πώς αντιστρέφονται κάποιες καταστάσεις στη ζωή...
Μεγαλώνοντας διαπιστώσαμε ότι ο χρόνος τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα
και τα κεράκια, μας στραβώνουν από το πολύ φως πάνω στην τούρτα...
Γρήγορα τα κεριά αντικαθίστανται με νούμερα !
Και μετά με ερωτηματικά!
Οι κυρίες δε λένε εύκολα την ηλικία τους.
Τώρα πια ούτε κι οι άντρες θαρρώ

Νούμερα. 
Κι όμως όλα είναι νούμερα.
Τι 30, τι 40 τι 50;
Χιλιοφορεμένο αλλά δεν έχω άλλο πρόχειρο.
Σημασία για μένα δεν έχει πόσο είσαι,
αλλά πόσο αισθάνεσαι!
Πώς!

Πρόσφατα έλεγα σε μια συζήτηση ότι όχι , 
δεν αισθάνομαι με τίποτα 43.
-Και πόσο αισθάνεσαι δηλαδή;
Κι η δική μου απάντηση τους έκανε να διπλωθούν στα γέλια
(κυρίως για τη σοβαρότητα στο ύφος μου):
40! 
Ναι 40 αισθάνομαι!
Και δεν είναι καθόλου κακό!
Εμένα μου αρέσουν τα 40!

Από δω και πέρα θα δηλώνω:
Βιολογική ηλικία...43
Πραγματική ηλικία...40
Εσωτερική ηλικία: μικρή, πολύ μικρή!

Είναι όμορφο λοιπόν να μεγαλώνεις και να μην τρομάζεις.
Να μεγαλώνεις και να χαίρεσαι για όλα αυτά που σου δίνουν τα χρόνια
στην πλάτη σου.


Τι έχει αλλάξει από τότε;
Όλα, αλλά και τίποτα.
Ένας χρόνος ακόμα στην πλάτη...
Και;
________________________________________

Απόψε που θα σβήνω τα κεράκια μου 
(με μια μέρα καθυστέρησης -ξέρω θα πείτε πώς
πάω να κερδίσω μια μέρα)
θα σας σκέφτομαι!
Όλες οι ευχές που μου δώσατε χτες, ο καθένας ξεχωριστά 
είναι πολύτιμες.

Σας ευχαριστώ από καρδιάς!
Μακάρι να μπορούμε να χαμογελάμε παρά
τις δυσκολίες και τους πόνους που συναντούμε
στο διάβα μας!

Για σένα που είσαι φίλος-η κι έχασες τη χθεσινή δημοσίευση
και την ευκαιρία να συμμετέχεις στην κλήρωση 
ενός δικού μου πίνακα, προλαβαίνεις.
Αύριο θα κληρώσει, Κυριακή θα έχει σχετική δημοσίευση!

Καλή σας μέρα!
@ριστέα

Σημείωση: Έχω ψιλοχαθεί  από αγαπημένα μπλογκ.
Με τους εορτασμούς μου εις διπλούν λογικό είναι!
Μέσα στο Σαββατοκύριακο θα περάσω με την ησυχία μου, να δω τι έχασα!

Πέμπτη 27 Ιουνίου 2013

Γιορτές και πανηγύρια!

Ήταν κατακαλόκαιρο, μακριά από την πατρίδα ..... Ξημέρωνε 27 του Ιούνη. 1970. Σπουδαία χρονιά. (Σπουδαία δεκαετία). Την έπιασαν οι πρώτοι πόνοι. "Έχω καιρό" υπολόγισε. Ήξερε από το πρώτο παιδί πόσες μέρες βασανίστηκε, δεν βιαζόταν. Φέρθηκε φυσιολογικά κι αγνόησε τα σημάδια που φώναζαν "γέννα". Μέχρι που έσπασαν τα νερά. Πότε βούτηξαν την έτοιμη από καιρό βαλιτσούλα, πότε άφησαν τη μικρή σε μια φίλη, πότε έφθασαν στο νοσοκομείο εγκαίρως, ούτε η ίδια το κατάλαβε! Θυμάται μόνο το αααα ! όταν κάθισε στο κάθισμα του αυτοκινήτου που έκαιγε από τον ήλιο και το ακόμα δυνατότερο ααααααααα! όταν το παιδί κύλησε επιτέλους από μέσα της! Στον ελάχιστο δυνατό χρόνο! 
Χρόνια μετά διηγόταν πως ο πόνος ήταν τόσο οξύς που ήξερε πως αυτό το παιδί θα την παίδευε πολύ, μεγαλώνοντας. (Ναι καλά! Για τις χαρές που θα της έδινε αυτό το παιδί όλα με το σταγονόμετρο τα λέει. Αφήστε δε που όλα έγιναν ταχύτατα και χωρίς άλλες ταλαιπωρίες).

Αυτό το μωράκι που είδε το πρώτο φως σ' ένα νοσοκομείο του Σικάγου εκείνο το απόγευμα του Σαββάτου (και Σαββατογεννημένη, Ω Μοντιέ)  στις 27 του Ιούνη, (ανήμερα της Έλεν Κέλλερ, βοήθειά μας) δεν είναι άλλη από την αφεντιά μου και σήμερα επιτρέψτε μου να γιορτάσω πολύ, να γιορτάσω τρελά και με θόρυβο τα γενέθλιά μου καθώς έχω από τα 40 μου να κάνω σαματά!


φωτό: δύο ημερών
βάρος 4.200 , ύψος
 56 εκ 
Το μαλλί δεν είναι ψεύτικο!

Καρκίνος στο νορμάλ ωροσκόπιο, Σκύλος στο Κινεζικό , Σπίτι στην αστρολογία των Αζτέκων. Οξιά στο Κέλτικο και Νείλος στην Αιγυπτιακή αστρολογία. Δεν 'ναι κακή η σοδειά μου!

Που σημαίνει ότι είμαι ένα σκληρό οστρακοειδές πλάσμα, με μαλακό εσωτερικό σαν καρδιά μαρουλιού ένα πράμα, πιστή και χαδιάρα σαν σκύλος, λατρεύω το σπίτι μου που για μένα σημαίνει τα πάντα, ριζώνω σαν οξιά κι απλώνομαι, δίνοντας ίσκιο στον περαστικό, ενώ σαν ποτάμι ποτίζω ερήμους και δημιουργώ οάσεις! 

χεχε! Ψωνίστηκε η δικιά σου! Και για τα αρνητικά ούτε κουβέντα! Ε ξέρετε, λίγο στριμμένο, λίγο ιδιότροπο, λίγο παραπονιάρικο, πολύ της συνήθειας ( Παναγία μου αν μου πειράξετε τα πράγματα, ή αν μου αλλάξετε το πρόγραμμα μου) ε και λίγη γκρίνια (έχω τα δίκια μου όμως) οι δικοί μου θα σας πουν με τη μία  ...τρέξτε μακριά! 

Δεν φταίω εγώ καλοί μου άνθρωποι! Πήγε η σελήνη κι έκατσε κυρίαρχη πάνω στο ζώδιό μου. Πού πας καλή μου χωρίς να μας ρωτήσεις; Ε; Κι όπως επηρεάζει που λέτε τα νερά στη γη κι έχουμε άμπωτες και πλημμυρίδες έτσι κι εγώ η έρμη. Πού να ηρεμήσω; Πού να βρεις μία ήσυχη ευθεία σε μένα; Αμ δε! Τη μια μέρα σας κάνω και γελάτε, την άλλη μελαγχολώ την παρ'άλλη νευριάζω, κάπου κάπου γλυκαίνω και πάνω που λέτε "αχ τι καλό κι ευγενικό παιδί είναι αυτό, (αυτό το παιδί μη το δέσεις κόμπο, ναι;)  έρχομαι εγώ φορτωμένη και τα χώνω όπου βρω!
Ένα είναι σίγουρο: δεν πλήττετε! 

Κι έτσι στριμμένο που είμαι ακόμα και τούτα τα δόλια τα γενέθλια ανατρεπτικά θέλω να τα γιορτάσω!
Συνηθίζουν πολλά μπλογκς σε γενέθλια (κι όχι μόνο) να διοργανώνουν giveaway(s). Κατά λέξη μετάφραση: δώσε μακριά. Διοργανώνουν κληρώσεις, ζητάνε κάντε like εδώ, κάντε like στη σελίδα μας στο φέις, αφήστε mail, αφήστε μήνυμα κλπ κλπ και βάζουν και κάποιο δώρο ή δώρα προς κλήρωση. Δεν είναι κακό. Δεν τα κοροϊδεύω. Απλά σε μένα είναι απλά τα πράγματα. Δεν θέλω να αυξήσω καμία αναγνωσιμότητα. Με ενδιαφέρουν οι σχέσεις που αναπτύσσω, με ενδιαφέρει η αλληλεπίδραση, για αυτό κι αυτούς που αγαπώ να διαβάζω προσπαθώ να τους διαβάζω τακτικά, σχεδόν φανατικά! Και νομίζω πώς τέτοιους αναγνώστες έχω κι εγώ και χαίρομαι ιδιαίτερα. 

Είχα υποσχεθεί προ πολλού ένα έργο μου. Να κάνω ένα δώρο. Θα ήθελα να δώσω κι εγώ κάτι σε όλους όσοι είστε πιστοί αναγνώστες μου κι έχουμε αναπτύξει τόσο όμορφη φιλία μέσα από ένα απρόσωπο χώρο, όπως είναι το διαδίκτυο.. Μακάρι να μπορούσα να δώσω σε όλους από έναν! Έχω βρει λύση σε αυτό βέβαια και κατά διαστήματα όλο και κάτι θα λαβαίνετε από μένα σιγά σιγά, κάποιοι που έχω στην καρδιά μου. Ήδη έχουν δρομολογηθεί κάποια πράγματα.

Για σήμερα λοιπόν, ένας αγαπημένος πίνακας μου, θα μπει σε κλήρωση. Με απίστευτη χαρά κι αγάπη. Για όλα όσα έχουμε μοιραστεί και μας δένουν. 


Λέγεται "γυμνή αλήθεια" είναι λάδι σε μουσαμά, 50 Χ 70 . Νομίζω ότι αξίζει για τις ανάγλυφες πτυχώσεις του σεντονιού. Έχει και μια μικρή ιστορία που τον συνοδεύει και θα τη λάβει ο/η  φίλος/η που θα τον κερδίσει.

Παρασύρθηκα πάλι σαν την παλίρροια!
Αφήστε λοιπόν ό,τι έχετε ευχαρίστηση! 

Η λίστα με τους φίλους όπως θα συγκεντρωθεί θα δοθεί σε πρόσωπο απολύτου εμπιστοσύνης να κάνει την κλήρωση! Όχι εγώ.
Αυτό, γατί ένας καρκίνος υπηρετεί μέχρι βλακείας τη διαφάνεια και την αλήθεια! (Αν μάθω ότι υπάρχει πολιτικός στον αστερισμό του καρκίνου...θα πεθάνω!!!!!)

Χρόνια μου πολλά, να με χαίρεστε! Μπράβο σας! Σας αξίζω!
Βεγγαλικά δεν έχει. Στο σπίτι θα τα γιορτάσω αύριο, με λίγους καλούς φίλους. Έτσι κάνω πάντα...είμαι της μεταφοράς για να παίρνω δύο μέρες ευχές! 

Κι αντί για γλυκό (που δεν τρώω)  σας κερνάω το τραγούδι που ήταν επιτυχία όλον τον Ιούνη του '70 στην Ελλάδα !


Καλημέρααααααα!
Σας φιλώ στα μούτρα 
@ριστέα


Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

Κλεμμένες στιγμές ...



Είναι στιγμές που θέλω να σε αγγίξω.
Να φτάσω κοντά σου,
να πλημμυρίσω 
μονάχα από το φως σου!
Είναι στιγμές που κλείνω τα μάτια
και νιώθω πως κυλιέμαι πάνω σου.
Στη άμμο σου χαράζω λέξεις
που δεν μπορώ να φωνάξω.
"Κλεμμένο φως,
κλεμμένες στιγμές"!

Ας είναι!
Έλα ....

Μπες ομορφιά μου από τις γρίλιες μου κι απόψε..
Αγκάλιασέ με τρυφερά,
μέχρι γλυκά να αποκοιμηθώ!

Και στου ονείρου τις ακρογιαλιές άσε με να δροσιστώ.
Το πρωί, το ξέρω, πάλι θα λείπεις!

Το πρωί, 
αυτόφωτη λες ξανά,
θα συνεχίσω τα έργα της ημέρας.

(Είναι μονάχα οι πανσέληνες νύχτες που με κάνουν
να λυγίζω)


@ριστέα
________________________________________________

Καθυστερημένα βλέπουν το φως 
τούτα τα λόγια
μα το φεγγάρι ακόμα κι όταν χάνεται
είναι πάντα εκεί!

Καλημέρα σας!

Τρίτη 25 Ιουνίου 2013

Σε κόκκινο χαλί με έσυραν μανούλα μου!

Η χάρη μου δέχτηκε ένα βραβείο 
(πάνω που νόμιζα ότι με είχαν ξεχάσει)
Να, να! Αυτό είναι:



Από αυτά με όρους κι ερωτήσεις!
Ευχαριστώ πολύ το Αναστασάκι από το Pink Angel
και τη γλυκιά μου φίλη από το Ένα κάθε μέρα που με σκέφτηκαν.
Μόνο που εγώ ως ταραχοποιό και σεσημασμένο στοιχείο 
συνηθίζω να σπάω όλους τους κανόνες!
Κοινώς τα κάνω μπάχαλο!
(Κορίτσια ελπίζω να με συγχωρέσετε και να γελάσετε μαζί μου, ε;)

Είναι του τύπου "ας μάθουμε κάτι περισσότερο
από αυτά που δεν έχει βγάλει η @ριστέα ακόμα στη φόρα"!
(αναρωτιέσαι κι εσύ τώρα τι έχω ξεχάσει ε;)
Πάμε να δούμε τι μπορεί να μάθετε για μένα σήμερα Τρίτη 25 του Ιούνη!

Αγαπημένο περιοδικό
Δεν αγοράζω περιοδικά. Σπάνια μόνο κι αν έχουν να κάνουν 
με υγεία και διατροφή. Τελευταία μου αγορά το Shape.

Αγαπημένος τραγουδιστής/μουσική
Eric Clapton, Patricia Kaas
Μουσική: Ακούω πολλά και διαφορετικά είδη,ανάλογα με τη στιγμή.
Τρελαίνομαι όμως για ορχηστρική μέταλ- 
είναι απίστευτος ο συνδυασμός.
Το μόνο σίγουρο: όχι λαϊκά και του συρμού τραγουδάκια.
Βγάζω φλύκταινες με Οικονομόπουλο, Παντελίδη 
κι άλλα παρόμοια αστέρια!

Αγαπημένο yουtube guru
Να πηδήξουμε και κάτι ε; 

Αγαπημένο είδος μακιγιάζ
Άκου ερώτηση! Αγάπη μου, δως μου χρώματα και πινέλα εμένα 
στα χέρια κι άσε με να ζωγραφίσω! 

Αγαπημένο μέρος διαμονής
Σπιτόδεντρο!
Ναι, δεν έχω, αλλά μικρή έκανα άπειρες προσπάθειες να αποκτήσω. 
Λατρεία το σκαρφάλωμα στα δέντρα.
Κατέληγα να έχω μια τάβλα ξύλινη, ένα κομμάτι ύφασμα 
και τα όνειρά μου!
Φυσικά κι ήταν ξεσκέπαστο!
Σαν κάμπριο. 
Είχα άμεση επαφή έτσι με τον πλανήτη καταγωγής μου
το ελ- χαζέικο-Β69!

Αγαπημένη ταινία
Μία;
Γίνεται να διαλέξεις μία; 
Αν είναι δυνατόν!
Καλά με πόνο ψυχής επιλέγω το Χάτσικο!
Ο λόγος για όσους γνωρίζουν την ταινία κι εμένα προφανής!

Πόσα ζευγάρια παπούτσια έχεις
Για γυναίκα; Λίγα! Πολύ λίγα!
Δεν με ενδιαφέρει να έχω πολλά. 
Η υπόσταση μου δεν εξαρτάται από τα παπούτσια μου
(ή τις τσάντες μου, που δεν αγοράζω ποτέ! Έχω μία αδερφή
για αυτό το λόγο- μου κάνει πάντα δώρο τσάντα)

Αγαπημένο χρώμα
Κι η κουτσή Μαρία το ξέρει (Μαρίες μου δεν έχω κάτι μαζί σας)
Περτικαλί, σαν το φεγγάρι που σκάει μύτη στο σούρουπο
σαν της ανατολής που με τυφλώνει τα καλοκαιρινά πρωινά!


Και φυσικά κόκκινο χαλί επέρασα, βραβείο πήρα....
Έχω λόγο, έχω λόγο!

"Μαμά μπαμπά, θέλω να σας ευχαριστήσω δημόσια,
για τη συνεισφορά σας στην απίστευτη βλακεία μου!
Δεν θα ήμουν ό,τι είμαι αν δεν είχα εσάς 
και την έμπνευση σας να δημιουργήσετε εμένα,
πριν από σαράντα τρία χρόνια, παρά δύο ημέρες 
(να μην ξεχνιόμαστε).
Ευχαριστώ τους δασκάλους μου που με βοήθησαν 
κι όσους δεν με βοήθησαν αλλά στην ουσία με βοήθησαν
κάνοντας με να μη θέλω να τους μοιάσω σε τίποτα!
Ευχαριστώ τα δυο σκυλιά μου που κουνούν τόσο 
ρυθμικά την ουρά όταν με βλέπουν
κι έχω κι εγώ κάποιον να λαχταρά όταν με βλέπει!
Μα κυρίως ευχαριστώ τον εαυτό μου που αντέχει ακόμα
και δεν έχει σαλτάρει 

(Αλλά ποτέ δεν ξέρεις!)

Καλή σας μέρα!
Καλή εβδομάδα δεν ευχηθήκαμε και δεν θα μου πάει
καλά αν δεν με ευχηθείτε!
Μωρ' θα βαρεθείτε να μου εύχεστε ως το τέλος της βδομάδας!
Να μου το θυμηθείτε!
Σας φιλώ
@ριστέα

_____________________________________________


Να θυμίσω επίσης ότι στο μπλογκ της αγαπημένης μας Φλώρας  
είναι δημοσιευμένες σε δύο αναρτήσεις, οι ιστορίες του 11ου Παιχνιδιού.
Όποιος θέλει να διαβάσει 18 αξιόλογες δουλειές, ιστορίες και ποιήματα,
που κοινό τους σημείο είναι 5 δοσμένες λέξεις κι η αγάπη τους
για το γράψιμο & την ευγενή άμιλλα,
μπορεί να περάσει έως και την Παρασκευή 28/6/13 πατώντας 
εδώ    TEXNIS STORIES
και να ψηφίσει τις τρεις καλύτερες.

Δευτέρα 24 Ιουνίου 2013

Κακές παρέες μου!


Νομίζω ότι τη λατρεία μου για τον Αρκά οι περισσότεροι τη γνωρίζετε.
Το έργο του αποτελείται κυρίως από σειρές με συγκεκριμένο θέμα - πρωταγωνιστές, που δημοσιεύονται σε περιοδικά και εφημερίδες και συγκεντρώνονται στη συνέχεια σε άλμπουμ.
Όλες αυτές λοιπόν οι σειρές, από τον Κόκορα αρχή γενομένης, 
στολίζουν τη βιβλιοθήκη μου, είτε σε τεύχη-ασπρόμαυρα τα πρώτα του Κόκορα- 
είτε σε υπέροχες συλλεκτικές εκδόσεις!
Ενίοτε τα επιλέγω κι ως δώρο.

Πάμε να δούμε συγκεντρωτικά τις "κακές παρέες μου";
Ο Κόκορας: (Πρώτη δημοσίευση στο περιοδικό "ΒΑΒΕΛ" - 1981)
Σιγά τα αυγά
Χοντρά κόλπα
Νυχτερινά Επεισόδια
Πετάει πετάει
Συναναστροφές
Αδιέξοδα
Κορίτσια Μας Βιάζουνε
(Επίτομο) Ο Κόκορας


Show Business: (Πρώτη δημοσίευση στο περιοδικό "ΣΧΟΛΙΑΣΤΗΣ" - 1983)
Έλα στο καμαρίνι μου
Πάμε πρόβα
Το μεγάλο φινάλε
(Επίτομο) Σόου μπίζνες

Ξυπνάς Μέσα Μου Το Ζώο: (Πρώτη δημοσίευση στο περιοδικό "ΜΙΚΡΟ ΠΑΡΑΠΕΝΤΕ" - 1985)
Παιχνίδια για δύο
Τρελοί συνδυασμοί
(Επίτομο) Ξυπνάς μέσα μου το ζώο

Μετά Την Καταστροφή: (Πρώτη δημοσίευση στο περιοδικό "ΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ" - 1986)

Φάε το κερασάκι: (Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "MICRO MAD" - 1987)

Ο Παντελής Και Το Λιοντάρι: (Πρώτη δημοσίευση στο περιοδικό "ΣΧΟΛΙΑΣΤΗΣ" - 1987)

Αταίριαστοι Έρωτες(Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "MICRO MAD" - 1988. Το 1997 κυκλοφόρησε σε άλμπουμ.)

Ο Ισοβίτης: (Πρώτη δημοσίευση στην εφημερίδα "Η ΠΡΩΤΗ" - 1988)
Κακές παρέες
Ένα ποντίκι στη σούπα μου
Γιατρέ έχω ένα βάρος
Ο θεός αγαπάει τον κλέφτη
(Επίτομο) Ο Ισοβίτης

Χαμηλές Πτήσεις: (Πρώτη δημοσίευση στο "ΕΨΙΛΟΝ" της "ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ" - 1991)
Μπαμπά πετάω
Σπουργίτι είσαι και φαίνεσαι
Τίμα τον πατέρα σου
Κάνε πουλί να δεις καλό
Αν πετάξει το πουλί
Με τον κηδεμόνα σου
Το έξυπνο πουλί
(Επίτομο) Χαμηλές Πτήσεις


Καστράτο: (Πρώτη δημοσίευση στο περιοδικό "ΜΕΤΡΟ" - 1995)
Απρέπειες
Όσο πατάει η γάτα
Εκτός ελέγχου
Περί ορέξεως
Γάτα είναι και γυρίζει
Παρενοχλήσεις
Η πιο σκύλα γάτα
(Επίτομο) Καστράτο

Πειραματόζωα: (Πρώτη δημοσίευση στο "ΕΨΙΛΟΝ" της "ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ" - 1998)
Δε βλέπω βελτίωση
Έχω πολλά στο μυαλό μου
Νιώθω λίγο κομμένος
(Επίτομο) Πειραματόζωα

Ο Καλός Λύκος: (Πρώτη δημοσίευση στο "ΕΨΙΛΟΝ" της "ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ" - 1998)


Η Ζωή Μετά: (Πρώτη δημοσίευση στο "ΕΨΙΛΟΝ" της "ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ" - 1999)
Αιωνιότητα είναι θα περάσει
Δουλειά δεν είχε ο διάβολος
Ένα θάνατο τον έχουμε
Για καλό και για κακό
Σκέφτομαι κι ας μην υπάρχω
Το φύλο των αγγέλων
Ο Θεός είναι καλός άνθρωπος
Θανάσιμα αμαρτήματα
(Επίτομο) Η Ζωή Μετά


Οι Συνομήλικοι
Ο χειρότερος φίλος του ανθρώπου
Γερνάει καλύτερα όποιος γερνάει τελευταίος
Άσπονδος σκύλος
Μπάτε σκύλοι
Θηρία Ενήμερα
Το Μικρό και το Μεγάλο
Επικίνδυνα Νερά
Μην Ψαρώνεις
Στο Βάθος κήτος


Θεατρικά
Εχθροί εξ αίματος - 2007

Βιολογικός Μετανάστης - 2011

(Σημ: όσα είναι γραμμένα με πράσινο χρώμα είναι αυτά που λείπουν
από τη συλλογή μου- Τώρα ξέρετε φίλοι και συγγενείς τι 
δώρο θέλω στα γενέθλιά μου!)

Σε επόμενη δημοσίευση μου, θα κάνω εκτεταμένη αναφορά 
στο αγαπημένο μου κόμικ, Καστράτο
και στο καταπληκτικό θεατρικό : Εχθροί εξ αίματος.
Εσείς ποια σειρά του Αρκά αγαπάτε;
___________________________________________________________
Και λίγα ενδιαφέροντα στοιχεία που έχω συγκεντρώσει για το γέλιο: 

 ♦Σύμφωνα με έρευνα του Γερμανού ψυχολόγου, Dr. Michael Titze, 
τη δεκαετία του ʽ50, οι άνθρωποι γελούσαν κατά μέσο όρο 
18 λεπτά την ημέρα.  Σήμερα, είναι 4-6 λεπτά την ημέρα.

♦Οι χαρούμενοι άνθρωποι έχουν 40% μειωμένο κίνδυνο 
για καρδιοπάθεια συγκριτικά με τους απαισιόδοξους.

♦17 λεπτά γέλιου την ημέρα, αυξάνουν το προσδόκιμο ζωής σας 
κατά μία ημέρα.

 ♦15 λεπτά γέλιου έχουν τα ίδια οφέλη με 2 ώρες ύπνου.

 ♦Έρευνα του Πανεπιστημίου Vanderbilt διαπίστωσε ότι με το γέλιο 
καίμε λίγο παραπάνω από μία θερμίδα ανά λεπτό.

 ♦Με το γέλιο ο εγκέφαλος απελευθερώνει τις βήτα-ενδορφίνες, 
τις φυσικές οπιούχες ουσίες με αναλγητική δράση.


♦Το γέλιο ρίχνει τα επίπεδα της κορτιζόλης, ενισχύοντας με αυτόν τον τρόπο το ανοσοποιητικό σύστημα και αποτρέποντας την εμφάνιση ασθενειών.


 Καλή σας μέρα
Χρόνια πολλά!
Και καλά να περάσετε!
@ριστέα