Ο μικρός γείτονας
Το ξύλινο,καφέ φύλλο τρίζει
ήχος που πια την εκνευρίζει.
Καθώς το γέρικο χέρι το μαζεύει κοντά της
στέκεται η ματιά της
σε δυο μάτια ανήσυχα
του μικρού της γείτονα!
Πίσω απ'το παράθυρό του
πιστός στο παρατηρητήριό του
κοιτάζει τα σύννεφα.
Σαν πορτοκαλί λιοντάρια-του φαίνονται.
Τόσο παράξενα,
περίεργα!
Και οι δύο χαμογελούν αχνά.
Ο καθένας από διαφορετική σκοπιά
και για το δικό του λόγο
χρωματίζει το φθινόπωρό του.
Το ξύλινο,καφέ φύλλο τρίζει
ήχος που πια την εκνευρίζει.
Καθώς το γέρικο χέρι το μαζεύει κοντά της
στέκεται η ματιά της
σε δυο μάτια ανήσυχα
του μικρού της γείτονα!
Πίσω απ'το παράθυρό του
πιστός στο παρατηρητήριό του
κοιτάζει τα σύννεφα.
Σαν πορτοκαλί λιοντάρια-του φαίνονται.
Τόσο παράξενα,
περίεργα!
Και οι δύο χαμογελούν αχνά.
Ο καθένας από διαφορετική σκοπιά
και για το δικό του λόγο
χρωματίζει το φθινόπωρό του.
Το γκρι παλτό
Βάδιζα σε έναν ατελείωτο δρόμο.
Σκυφτή και βυθισμένη σε σκέψεις, κούραζα το μυαλό μου.
Λύσεις, απαντήσεις δεν έβρισκα, ένιωθα πως πνιγόμουν!
Όμως μια αέρινη φιγούρα απ'το πουθενά, σαν να με μαλώνει,
με τραντάζει δυνατά και μ'ένα γκρι παλτό με σκεπάζει!
Μα εγώ, προτού προλάβει να διαλυθεί,
του νεκρού παππού διέκρινα τη μορφή-ξύπνησα!
Έρημη, σε ξένο τόπο.
Είχα χαρά,αλλά μια χαρά λαβωμένη σαν πουλί από το φόβο.
"Πώς θα τα καταφέρω;", συνεχώς αναρωτιόμουν.
Πέταξα τα σκεπάσματα και με κεφάλι βαρύ έφτιαξα τον ελληνικό μου.
"Αλλόκοτο όνειρο!",αναστέναξα.
"Πού ήσουν,όταν σε χρειαζόμουν;"
σε μια γουλιά καφέ το πικρό έπνιξα παράπονό μου.
Φόρεσα το λεπτό-για την εποχή-μπουφάν και βγήκα στο δρόμο.
Χαρά θεού έξω, αν και χειμώνας.
Το λεπτό-για την εποχή-μπουφάν μάλλον έφταιγε,
γιατί κρύωνα πολύ και τυλιγόμουν, ώσπου...το είδα!
Στεκόταν μεγαλόπρεπο σε μια βιτρίνα ψηλά,
σαν να μου γελούσε από εκεί ο παππούς καθησυχαστικά.
Δέκα έξι χειμώνες με σκεπάζει από τότε.
Μπαλαρίνα δεν έγινα, όπως κάποτε του παππού περήφανα του έταζα.
Όμως, καθώς το γκρι παλτό με τυλίγει,
μου υπενθυμίζει ένα πράγμα:
αργά ή γρήγορα θα' ρθεί στο δρόμο μου το θαύμα!...
Με χαρά φιλοξενώ σήμερα τη συμμετοχή της φίλης, συντοπίτισσας
κι άστεγης από μπλογκ, Γιούλης, (georgia vasilliou) στο
αλλά και στις
◙
Διαβάστε επίσης σήμερα
στις Οικογενειακές Ιστορίες την
μπλακ φόρεστ [family black stories],
από τη maria kanellaki, στο Απάγκιο της
Καλή εβδομάδα θα ευχηθώ εγώ
και μην χάσετε αύριο μια μοναδική, μακάβρια ανάρτηση! ☺
Σας φιλώ
@ριστέα
στις Οικογενειακές Ιστορίες την
μπλακ φόρεστ [family black stories],
από τη maria kanellaki, στο Απάγκιο της
Καλή εβδομάδα θα ευχηθώ εγώ
και μην χάσετε αύριο μια μοναδική, μακάβρια ανάρτηση! ☺
Σας φιλώ
@ριστέα
Την ένιωσα την έγνοια του
ΑπάντησηΔιαγραφήκι ανασκίρτησα.....
Και τα δυο ξεχωριστά όμορφα!!!
Καλή εβδομάδα και στα δυο μου κορίτσια
Σας φιλώ πολύ πολύ ♥♥♥
Γεια σου Ελένη μου!
ΔιαγραφήΕίναι τιμή μου το σχόλιό σου για μένα!..
Καλή εβδομάδα,
Φιλάκια!
Πολύ όμορφα κείμενα!! Μπράβο στην Γιούλη για την τρυφερή της ματιά!! Φιλάκια και στις δυο και καλή βδομάδα εύχομαι!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ,χαίρομαι που σ'άρεσαν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα και σε εσένα εύχομαι,
φιλάκια!
(Γιούλη)
Χαίρομαι που σε ξαναδιαβάζω, Γιούλη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ γλυκά και τρυφερά και τα δύο, με πολύ δυνατό μήνυμα συνάμα. Οι λέξεις σου έφτιαξαν όμορφες εικόνες, σαν παρεούλα σε ώρα μοναξιάς.
Φιλιά σε φιλοξενούμενη και οικοδέσποινα, καλή εβδομάδα!
Ωωωω! Τί όμρφα λόγια!...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιλικρινά σε ευχαριστώ πάρα πολύ,
δεν ξέρεις πόση χαρά μου δίνεις☺
Καλή εβδομάδα και σε εσένα εύχομαι,
φιλιά!
(Γιούλη)
Πολύ μου άρεσαν και τα δύο! Το πρώτο ειδικά ήταν μέσα στις προτιμήσεις μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς πέρασα να ψηφίσω λίγα λεπτά αφότου η Αριστέα έκλεισε τα σχόλια, σημαίνοντας τη λήξη της ψηφοφορίας... μπερδεύτηκα με το χρόνο, νόμιζα ότι είχα περιθώριο ως τα μεσάνυχτα.
Μπράβο, Γιούλη. Φιλιά και στις δυο σας!
Σημασία έχει ότι σου άρεσε και χαίρομαι πολύ για αυτό☺
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι σε ευχαριστώ...
Φιλιά!
(Γιούλη)
Να με κι εγω το καθυστερημενο παντα...αλλα καλιο αργά παρα ποτε δεν λεμε; ε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπον Γιουλη μου τα ματια του μικρού γειτονα που βλεπουν απο το παρθυρο τα πορτοκαλια συννεφα.. μου χαρισαν και μενα χαμογελα φιλη μου οπως στους ήρωες των στίχων σου..
Αυτό το γκρί παλτο σου..ομως πόσο συγκινητικό και τρυφερό..!!!! μπράβο φίλη μου χαιρομαι οταν διαβαζω τις σκεψεις όλων σας..να περνας ομορφα φιλακιαααα.!!
Γεια σου Ρούλα μου!
ΔιαγραφήΚαι τα δυο είναι βασισμένα σε αληθινές ιστορίες!
Ο"μικρός γείτονας"υπάρχει και με τα μάτια του εξερευνά τα πάντα σκορπίζοντας χαμόγελα σε όλη τη γειτονιά...
Και το"γκρι παλτό"το είδα στον ύπνο μου όντως!..
Κι εσύ να περνάς όμορφα☺
Φιλάκιααααα.!!
(Γιούλη)
Γιούλη μου το ποίημά σου το είχα ήδη ξεχωρίσει και σου δίνω τα συγχαρητήριά μου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα με συγκίνησε και το γκρι σου παλτό...πολλά μπράβο!!
Φιλιά πολλά!
Γεια σου Μαρία μου!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ και για τα δύο!
Κι εμένα μ'άγγιξε πολύ η"Σπονδή"σου...
Έφερες την Άνοιξη μέσα στο Φθινόπωρο...
Φιλιά πολλά!
(Γιούλη)
Πόσο όμορφα και τα δύο!!! Ο μικρός γείτονας του Συμποσίου, μίλησε κατευθείαν στην καρδιά μου, το ίδιο και το γκρι παλτό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Γιούλη, συγχαρητήρια!!!
Φιλιά πολλά
Μαρίνα
Γεια σου Μαρίνα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ!
Χαίρομαι,που άγγιξαν την καρδιά σου,
γιατί είναι αληθινά!..
Φιλιά πολλά!
(Γιούλη)
Να της φτιάξεις αμέσως ένα μπλογκ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι σε έχουμε εκεί κάτω και καμαρώνεις Αριστάκι μου; Το κορίτσι έχει πράγματα να δώσει και πρέπει να κάνεις κάτι άμεσα.
Χαχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜη τη μαλώνεις,σε παρακαλώ!
Η Αριστέα μας είναι άψογη οικοδέσποινα,
με φιλοξενεί με τόση αγάπη!..
Σε ευχαριστώ ξανά,Αριστέα😆
Και εσένα,Πέτρο!
Εγώ θα φτιάξω μπλογκ,
όταν βρω των επιταγών το μπλοκ! χιχι
(Γιούλη)