Γλυκός Νοέμβρης.... φορ έβα!

...αν και ακόμα δεν έχω προλάβει να τον χαρώ

και καθυστερημένα βγάζω μια ανάρτηση,

που συνηθίζω (στο περίπου) να την κάνω κάθε χρόνο,
όταν έρχεται, κλείνοντας μου το μάτι παιχνιδιάρικα!

Αγαπημένος μήνας ο Νοέμβριος, μετά τον Ιούνιο που γενεθλιάζω!

Το ξέρω. Ακούγεται εντελώς παιδιάστικο!

Ποιος είπε όμως ότι μεγάλωσα;

Ψέματα είναι.

Μόνο το νούμερο αλλάζει.

Μπορεί και η φάτσα.

Και το κορμί δεν αντέχει όπως παλιά.
(Ένα σας λέω... Από σήμερα είμαι με ζώνη στη μέση!)

Μα η ψυχή παραμένει έφηβη και δεν επαναπαύεται.

Ενίοτε επαναστατεί.

Κυρίως όμως είναι ανοιχτή!

Και κάθε Νοέμβρη θα γιορτάζει.

Πολλά και διάφορα!

Τον Έρωτα που μπορεί να τελείωσε,

την έκανε όμως αυτή που είναι σήμερα.

Τη φίλη που ήρθε έναν Νοέμβρη για να μείνει 11 χρόνια στη ζωή της τώρα,

ακούραστη (η ψυχούλα της το ξέρει) και πάντα δίπλα της,

σε χαρές και σε λύπες.

Το μπλογκ που λίγο πριν φύγει τούτος 

ο όμορφος, πορτοκαλής στη σκέψη μου, μήνας

βγήκε στον αέρα!

Μας ρωτούσε προχτές η Μαρίνα 
εκεί που ερωτεύεται τη ζωή,
 τι περιμένουμε από τον Νοέμβριο αλήθεια...
Να ξεκουραστώ είναι το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο νου.
Μετά από έναν εξαντλητικό Οκτώβρη, όπου με έβγαλε νοκ άουτ,
(εξ ου και η ζώνη στη μέση)
εκείνο που θέλω είναι να απολαύσω το στρωμένο 
και τακτοποιημένο μου σπιτάκι, με το αναβαθμισμένο
για μια ακόμα φορά εργαστήρι μου (στα προσεχώς αυτό)
πριν πιάσουν τα κρύα (γιατί πιάνει και κάτι φοβερές θερμοκρασίες 
το σπιτικό μου το χειμώνα)
πίνοντας ζεστά, χουχουλιάζοντας, διαβάζοντας, δημιουργώντας
και φυσικά προσμένοντας τα Χριστούγεννα...
Γιατί και η ανεργία θέλει την καλοπέρασή της!

Σας φιλώ
@

Στο family stories διαβάστε 
από την Αλεξάνδρα τα
Αλλόκοτα παιδιά, 
στο a button on the moon