Αυτό που βλέπω και γιγαντώνεται με γεωμετρική πρόοδο τελευταία
στο διαδίκτυο με ξεπερνάει.
Κι ενώ στο πρόσφατο κατά γενική ομολογία πραξικόπημα
με το #Thisisacoup
έδρασαν οι έχοντες λογαριασμούς στα κοινωνικά δίκτυα με τέτοια ομοψυχία
που όλοι μιλήσαμε με θαυμασμό για τη συντονισμένη διαμαρτυρία,
δεν μπορώ να πω το ίδιο για κάθε ξέσκισμα που γίνεται
σε κάθε έναν που δημόσια θα κάνει το ατόπημα του.
Δεν εξετάζω πόσο μεγάλο ή μικρό ήταν.
Δεν εξετάζω αν κι εγώ μέσα μου απογοητεύτηκα από πολλούς.
Εστιάζω στο φαινόμενο "διαδικτυακό ξέσκισμα".
Μετά η όποια συγγνώμη πέφτει στο βρόντο.
Ο λεκές μένει για πάντα ανεξίτηλος.
Αναρωτιέμαι για όσους παραβγάζονται για την καλύτερη ατάκα,
για την καλύτερη εξυπνάδα με ή χωρίς οπτικοακουστικό υλικό,
αν εξαντλούν την όποια εξυπνάδα τους ως εκεί!
Νομίζω ότι ο Αρκάς (που τον λατρεύω)
μας έκανε όλους να θέλουμε να γίνουμε Αρκάς στη θέση του Αρκά.
Και ναι εντάξει, η σάτιρα είναι στο αίμα μας,
με τίποτα δεν τα βάζω με τη σάτιρα.
Με εντυπωσιάζει όμως το φαινόμενο και με κάνει να ανησυχώ
λίγο για τις διαστάσεις του.
Τι μας ωθεί να αναλώνουμε χρόνο και φαιά ουσία
στην παραγωγή και αναπαραγωγή τέτοιων ευφυολογημάτων;
Όλο αυτό το ξόδεμα δεν θα ήταν πιο καλά
να γίνεται σε άλλους τομείς;
Και από την άλλη εγώ σήμερα θέλω να σας μιλήσω
για μια γυναίκα από τη μακρινή Αυστραλία.
Γιατί όλο το παραπάνω ήταν απλά η εισαγωγή μου!
Τυχαία, έπεσα πρόσφατα πάνω σε αυτό το βίντεο
Εντύπωση δεν μου έκανε ο διαγωνιζόμενος τόσο, όσο η ιστορία του
και κυρίως η ξανθιά μητέρα του που με συγκίνηση τον καμάρωνε.
Έτσι με μόνο στοιχείο το όνομα του διαγωνιζόμενου έψαξα στο διαδίκτυο
και βρήκα τα εξής:
Η ξανθιά μαμά ονομάζεται Moira Kelly.
Είναι Ιρλανδή, που όμως γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αυστραλία, το 1964,
και υπήρξε μαθήτρια της Μητέρας Τερέζας.
Έχει βραβευτεί αρκετές φορές για το ανθρωπιστικό της έργο.
Η Moira έχει αφιερώσει τη ζωή της στα παιδιά που υποφέρουν,
ανεξαρτήτως εθνικότητας.
Παιδιά-θύματα πολέμων, ανάπηρα παιδιά,
παιδιά που πάσχουν από σοβαρές ασθένειες,
παιδιά εγκαταλελειμμένα και ανήμπορα,
όλα έχουν θέση στην αγκαλιά αυτής της μάνας.
Σήμερα, η Moira ζει στη Μελβούρνη,
ταξιδεύει σ’ όλη τη γη προσφέροντας βοήθεια
και προεδρεύει της φιλανθρωπικής οργάνωσης Children First Foundation.
Στο σπίτι βέβαια, την περιμένουν πάντα να γυρίσει,
τα τέσσερα υιοθετημένα παιδιά της.
Οι σιαμαίες δίδυμες Trishna και Krishna,
δυο μικρούλες από το Μπαγκλαντές, που διαχωρίστηκαν το 2009
μετά από μία μαραθώνια χειρουργική επέμβαση 25 ωρών,
και οι έφηβοι αδερφοί Ahmed και Emmanuel από το Ιράκ,
που σε μικρή ηλικία παραμορφώθηκαν
και ακρωτηριάστηκαν στη διάρκεια του πολέμου, από χημικά.
O Emmanuel Kelly και ο αδερφός του Ahmed γεννήθηκαν στο Ιράκ
κατά τη διάρκεια του χημικού πολέμου, που τους κόστισε την αρτιμέλειά τους.
Βρέθηκαν μέσα σε ένα κουτί και μεταφέρθηκαν στο ορφανοτροφείο.
Εκεί τα βρήκε η διευθύντρια της Οργάνωσης
Children First Foundation, Moira Kelly και τα υιοθέτησε,
κατάφερε μάλιστα να τα υποβάλει και σε χειρουργική επέμβαση,
προκειμένου να βελτιωθεί η φυσική τους κατάσταση.
Όταν άκουσα τον Emmanuel Kelly να λέει ότι η μαμά του είναι ο ήρωας του
ήξερα ότι έπρεπε να μάθω για αυτήν άμεσα!
Δείτε φωτογραφίες της και θαυμάστε
το χαμόγελο αλτρουιστικής αγάπης που έχει παντού!
Κι ύστερα μου λένε ότι γονιός είναι (μόνο;) αυτός που γεννάει.
Κι ύστερα μου λέτε ότι η ανάλωση σε ατάκες, σταυρώματα,
ευφυολογήματα και μπουρδολογίες είναι σάτιρα
και υγεία!
Που μπορεί ως ένα βαθμό να είναι .
Κι εγώ γέλασα με μερικά.
Κι εγώ αναρωτήθηκα με τον κάθε επώνυμο που βγαίνει και
πετάει τη σαχλαμάρα του και γκρεμίζει εικόνες και καριέρες.
Αλλά προτιμώ να σταθούμε στους Ανθρώπους.
Όχι στα κάθε λογής ανθρωπάκια.
Πάντα στο χέρι σου είναι τι θα επιλέξεις
ως πρότυπο!
Καλή σας μέρα
@ριστέα
Καλημέρα Αριστέα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι πολύ να μαθαίνω, μέσα στον πραγματικό πανικό μούρλας που περιγράφεις και εσύ, για τέτοιους ανθρώπους, πραγματικούς ανθρώπους! Σε ευχαριστώ πολύ για την ανακάλυψη σου και που μας μίλησες για αυτή τη γυναίκα. Παρά το γεγονός ότι πέρασα λίγο δύσκολες ημέρες, και εγώ έχω γελάσει πολύ τελευταία με αυτά που συμβαίνουν αλλά στο τέλος καταλαβαίνω πως είναι τόσο πρόσκαιρο αυτό το γέλιο. Τώρα με αυτό που διάβασα χαμογέλασα πραγματικά και αληθινά και ακόμη κρατώ αυτό το χαμόγελο.
Καλό Σαββατοκύριακο να έχεις.
Κατερίνα μου κι εγώ παίρνω δύναμη με τέτοιες ιστορίες. Μόνο καλύτερη θέλω να γίνομαι έπειτα!
ΔιαγραφήΝα'σαι καλά κι όλα περαστικά εύχομαι να είναι πάντα!
Φιλιά!♥
Καλημέρα Αριστάκι και καλώς μας ήρθες!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυτυχώς που ακόμα υπάρχουν άνθρωποι - φάροι
που φωτίζουν την κοινωνία κι ανοίγουν δρόμους
στην επίγεια θέωση!!!
Όσο για τα υπόλοιπα "άρτος και θεάματα" κι η ουσία χαμένη..
Να είσαι καλά και τα συγχαρητήριά μου που αναδεικνύεις το πραγματικό!!
φιλάκια πολλά ♥♥
..
Να'σαι καλά Ελένη μου. Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά! ♥♥
Εξυπακούεται.. Και στην Ελλάδα υπάρχουν πολλά λαμπρά παραδείγματα για να τα μεταδίδουμε κι όπως είπες κι εσύ επιμένουμε να αναδημοσιεύουμε και να διαφημίζουμε μόνο τα αρνητικά. Ως ένα βαθμό με κάποια ναι γελάς και τα διακωμωδείς αλλά υπάρχουν και όρια. Δες στην σελίδα μου αν θέλεις κάτι που ανέβασα χθες για την συμμετοχή μιας ελληνικής ομάδας σε διαγωνισμό της Microsoft. Έχουν δημιουργήσει μια καινοτόμο εφαρμογή για το Πάρκινσον, όσον αφορά την έγκαιρη πρόγνωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μπορούμε να βρούμε και πιο απλά παραδείγματα καθημερινά δίπλα μας..
Να μιλάμε λοιπόν για δημιουργικά και ανθρώπινα ζητήματα μόνο!
Καλό σαββατοκύριακο!
Σε όλο τον κόσμο σίγουρα θα βρούμε φωτεινά παραδείγματα σίγουρα και στη χώρα μας! Θα επιμένουμε στα θετικά Κατερινιώ μου μπας και γίνει κάτι !
ΔιαγραφήΤο περιστατικό που αναφέρεις δεν το γνωρίζω. θ απάω μετά να ενημερωθώ. Σε ευχαριστώ πολύ πολύ!
Φιλάκια πολλά μάτια μου♥
Άντε, βρε πουλάκι μου, επιτέλους! Άνοιξες τα σχόλια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσοι υπέροχοι άνθρωποι, σαν την Moira Kelly ζουν, προσφέρουν, μεγαλουργούν... "ανώνυμοι" μέχρι να τους ανακαλύψει κάποια Αριστέα σε μια μακρινή Ελλάδα και μόνον έτσι να τους ανακαλύψουμε κι εμείς...
'Εχουμε συνηθίσει να κάνουμε focus στα ασήμαντα, να τα τραβάμε... κορδόνι, και να αφήνουμε να περνούν δίχως δεύτερη ματιά τα ουσιαστικά, τα αληθινά, τα σπουδαία.
Να είσαι καλά για την ομορφιά της ψυχής που διαθέτεις κι απλόχερα χαρίζεις σαν δώρο, σαν χαμόγελο, σαν ελπίδα!
Φιλιά πολλά, Αριστέα μου! ♥
ΥΓ. Επισκέφθηκα το site της Moira Kelly... κι από τα quotes της αντιγράφω αυτό:
“ The greatest act of kindness changes generations. Wherever there is the greatest evil, the greatest good can be achieved.”
Moira Kelly
Σήμερα ήξερα ότι θα με κυνηγούσατε αν δεν τα είχα ανοιχτά!
ΔιαγραφήΚαι ήθελα κι εγώ να μιλήσω με τους σταθερούς φίλους που πάντα περνούν από δω! :)))
Σε ευχαριστώ πολύ πολύ για τα καλά σου λόγια γατούλα μου! Δεν ξέρω αν τα αξίζω. Απλά προσπαθώ!
Σε φιλώ γλυκά!♥
( δεν χόρταινα να διαβάζω λόγια της αλλά και να την ακούω σε συνεντεύξεις της...πόσο γλυκιά! Τη ζήλεψα -με την καλή έννοια!)
Επιτέλους άνοιξες το παράθυρο και μπήκε καθαρός αέρας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣταράτα τα λόγια σου και συμφωνώ με κάθε σου λέξη. Αυτή η διαδικτυακή υπερκατανάλωση σαχλαμάρας μ' έχει κουράσει αφάνταστα.
Να σ' ευχαριστήσω που μας σύστησες αυτήν τη γυναίκα.
Που μας θύμησες πως πέρα και πάνω απ' την τροπόσφαιρα του ΕΓΩ μας, υπάρχει ένας μαγικός γαλαξίας από ανώτερα όντα που λέγονται Άνθρωποι.
Υ.Γ. Μου έλειψες...
χεχε!
ΔιαγραφήΕίπα να αερίσω εδώ μέσα λίγο, ίσα να ανανεωθεί ο αέρας μας και να συνεχίσω με έργα σιωπηρή! :)))
Δεν αντέχω να βλέπω τόσο έξυπνα μυαλά να αναλώνονται μόνο στο διαγωνισμό καλύτερης σαχλαμάρας!
Αντί να παράγουμε άλλα στη χώρα μας (να βοηθήσουμε και την οικονομία) κάνουμε εξαγωγή μ@λ@κίας!
Άντε να κάνουμε ότι μπορούμε όλοι μας να αποδείξουμε ότι όντως ζούμε σε έναν μαγικό γαλαξία..απλά το έχουμε ξεχάσει λίγο ☺
Πολλά γλυκά φιλιά (κι εμένα μου έλειψες!!! ♥)
υγ: περιμένω το πέρασμα σου ..... ξέρεις εσύ!
"Ένας μαγικός γαλαξίας από ανώτερα όντα που λέγονται Άνθρωποι". (αξεπέραστη εικόνα, Μαρία μου).
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μια ομίχλη από παράσιτα γκρίνιας, εκφοβισμού, αλαζονείας, μιζέριας, να προσπαθεί να μας τον κρύψει.
Και μια Αριστέα, σαν άλλος Άνεμος με φουσκωμένα μάγουλα, να φυσάει και να διώχνει την άρρωστη ομίχλη αποκαλύπτοντας το φως του Ανθρώπινου Γαλαξία. Που μας καλεί να γίνουμε μέρος του...
❤
Εγώ είμαι ο άνεμος; Ένα μικρό αεράκι (ταπεινό κι ασήμαντο) μπορεί μακάρι να έφθανα στο μικρό της δαχτυλάκι έστω αυτή την Ηρωίδα Μητέρα!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ για τα υπέροχα λόγια σου! Με συγκίνησες Αννούλα μου!
Φιλάκια πολλά♥
Επειδή στα ΜΜΕ και στα social media είδηση γίνονται μόνο τα αρνητικά, λέω να μείνω μονίμως συντονισμένη στο κανάλι σου "Η ζωή είναι ωραία"!!! Για να μαθαίνουμε αυτά που αξίζουν και μας κάνουν καλύτερους! Stay tuned!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια σένα εξαιρετικά αφιερωμένη και η επόμενη ανάρτηση Σοφία μου! με πρίζωσες να συνεχίσω στον ίδιο τόνο!
ΔιαγραφήΦιλιά!♥
Ποιος λέει πως γονιός γίνεται μόνο αυτός που γεννάει?
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχουμε άπειρες αποδείξεις πως μερικές φορές αυτός που γεννάει μόνο γονιός δεν είναι!
Θα βγει δηλαδή κάποιος να υποστηρίξει πως αυτή η γυναίκα δεν είναι μάνα? (Ελπίζω όχι)
Να είσαι καλά Αριστέα μου!
Φιλιά πολλά!
Χαίρομαι πολύ που συμφωνούμε απόλυτα Μαρία μου σε αυτό το θέμα!
ΔιαγραφήΝα'σαι καλά! ♥
Πολλά γλυκά φιλιά!
Όμορφη ανάρτηση Αριστέα
ΑπάντησηΔιαγραφήΝ' ανοίγεις πιο συχνά τα σχόλια.
Φιλάκια...
Να'σαι καλά Μαρία-Έλενα!
ΔιαγραφήΠολλά φιλιά!♥
Το πρώτο μισό της ανάρτησης δεν το σχολιάζω , από επιλογή για το υπέροχο μισό !!! Αυτή η μάνα της καρδιάς , της ψυχής είναι το καλύτερο γιατρικό για τις ευαίσθητες ψυχές !!! Πόσο σπουδαία μάνα , πόσο σπουδαία γυναίκα !!! Ευχαριστούμε πολύ πολύ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι πολύ καλά έκανες Νικολίτσα μου και πήγες στο δεύτερο μισό. Γιατί εκεί ήθελα κι εγώ να εστιάσουμε: στα θετικά πρότυπα!
ΔιαγραφήΝα'σαι καλά!
Πολλά φιλιά♥
Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα τέτοιοι άνθρωποι, Αριστέα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓνώριζα ήδη την ιστορία της Moira Kelly και των παιδιών της, και πολύ χάρηκα που την παρουσίασες εδώ.
Όσο για τα ανθρωπάκια...άστα να πάνε να κουρεύονται!!!!
Φιλάκια πολλά!
Κι εγώ ένιωσα ευτυχής που έπεσα μπροστά σε αυτό το χαμόγελο κι έμαθα την ιστορία της! Γιατί μου έδωσε πάρα πολλά!
ΔιαγραφήΝα'σαι καλά Μαριάννα μου ( και σιδερένια κι από δω !)
♥Φιλιά♥
Άνθρωποι και ανθρωπάκια καθώς σωστά λες Αριστέα. Για να παραδίδουν μαθήματα ζωής σε όλους μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφη Κυριακή καλή μου.
Να'σαι καλά Γιάννη μου!
ΔιαγραφήΚαλά να περνάς!
♥
Υπέροχη ανάρτηση και η επόμενη επίσης! Κύματα αισιοδοξίας και προβληματισμού γιατί έχουμε χάσει τα βήματά μας. Ολημερίς γκρινιάζουμε........Αλήθεια σκέφτεται κανείς από μας τι κάνει κάθε μέρα ώστε ο κόσμος μας, ο μικρόκοσμός μας να γίνεται πιο ανθρώπινος;; Υπέροχο και το ποίημά σου της νέας σου ανάρτησης
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά
Άννα μου, σε ευχαριστώ πολύ πολύ για όλα!
ΔιαγραφήΠόσο όμορφα πράγματα συμβαίνουν σε όλο τον κόσμο και τα βοθροκάναλα εστιάζουν σε ό,τι άσχημο κυκλοφορεί μόνο!
Εγώ θα επιμένω ...Η θετικότητα γεννάει θετικότητα!
Πολλά φιλιά !♥
Καταπληκτική ανάρτηση!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι από αυτές που δεν καταφέρνω να συγκρατηθώ και μουσκεύουν τα μάτια.
Χωρισμένη στα δύο, όπως ακριβώς προαναγγέλει ο τίτλος της.
Μπράβο ρε Αριστέα που προβάλλεις την όμορφη πλευρά της ζωής.
Γιατί η ζωή δεν είναι ωραία, υπάρχουν όμως ωραίοι άνθρωποι που μπορούν να την κάνουν.
Πέτρο κι εμένα με συγκίνησε το σχόλιο σου! (όπως κι όλων των καλών φίλων που βρέθηκαν σε αυτή την ανάρτηση).
ΔιαγραφήΥπάρχει πάντα ελπίδα όταν οι θετικές δονήσεις μεταδίδονται μεταξύ μας και δακρύζουμε από αγάπη και πίστη στον Άνθρωπο!
Σε ευχαριστώ πολύ Πέτρο μου!♥
Αυτη η ΜΑΝΑ με εκανε να δακρυσω...και να ντραπω λιγακι για τη δικη μου ελλειψη αλτρουισμου και δυναμης...ευτυχως υπαρχουν ακομα ΑΝΘΡΩΠΟΙ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι όλοι δακρύσαμε Χριστίνα μου! Εγώ τη ζήλεψα! μακάρι να της έμοιαζα λετσψ στο μικρό της δαχτυλάκι!
Διαγραφή:)))
Φιλιά♥
να το ανεβασω αυριο στην επανασταση ναι;φιλια
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το ρωτάς;
ΔιαγραφήΚαι την επόμενη ιστορία , στη σημερινή ανάρτηση με τη γυναίκα που υιοθέτησε τις 4 κόρες της νεκρής κολλητής της!
♥
Αν και το διάβασα χθες, θέλω να πω πως είχες αφήσει κάτι ανολοκλήρωτο και το συμπλήρωσες σήμερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι σχολιάζω συνολικά εδώ.
Σ' αυτή τη Γη τη στρογγυλή (που λες κι εσύ), γίναμε χιονοστιβάδες και μια στροβιλιζόμαστε ανεξέλεγκτα στον κατήφορο (τρεντίζοντας κανιβαλίζοντες), μια λιώνουμε απ' την ανυπόφορη ζέστη μερικών ανθρώπων εξ Αυστραλίας (ή... Αστραλίας, που λεγε και μια ψυχή).
Καλημέρα αρχηγέ!
ΔιαγραφήΧαίρομαι που σε έλιωσε η ζέστη της.... Αστραλίας. (έτσι τη λέω!☺)
Αυτός ο κόσμος δεν θα σταματήσει να μας εκπλήσσει!
♥
Χαίρομαι Αριστέα μου, που εδώ, θα συνομιλήσουμε...! Αυτά τα ανθρώπινα παραδείγματα, τα γεμάτα μεγαλείο ψυχής, είναι για να μας προβληματίζουν, να μας βοηθούν στο ν’ αναθεωρήσουμε σκέψεις και με αυτογνωσία να στρέψουμε μια ακτίνα φωτός στο σκοτάδι του “ΕΓΏ” μας. Όμως, ακόμα και σήμερα, μέσ’ από τις τελευταίες εμπειρίες μου, σε ιατρεία, νοσοκομεία κι εντατικές, είμαστε αφέντες κι υπηρέτες στον “σκληροτράχηλο” εαυτό μας! Αν, λέω Αν διορθώναμε έστω και με μικρά βήματα, αυτό το “λάγνο” εγώ μας, ο κόσμος μας θα ήταν περισσότερο υποφερτός... Μπράβο σ’ αυτή τη Μάνα, είναι αξιέπαινη όπως κι η μητέρα που υιοθέτησε τις κόρες της φίλης της και ντρέπομαι που δεν έχω τόσο αλτρουισμό! Όπως μας είπε κι ο Θουκυδίδης: "Δε θα σταματήσουν ποτέ τα ανθρώπινα δεινά, όσο θα δοκιμάζουμε να αλλάξουμε τον κόσμο, αφήνοντας απείραχτο τον άνθρωπο" Πολύ όμορφα μηνύματα μας πέρασες Αριστάκι μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά και να έχεις ένα γλυκό απόγευμα!
Φιλιά πολλά με μια ολόδροση αγκαλιά!:))♥
Έτσι ακριβώς Κατερίνα μου: στρέφουμε το φως στο εγώ μας με σκοπό να αλλάξουμε πρώτα εμείς. Μόνο έτσι θα αλλάξει τούτος ο κόσμος! Αρκεί να πολλαπλασιαστούν αυτά τα αξιοθαύμαστα παραδείγματα!
ΔιαγραφήΠολλά γλυκά φιλιά♥
Καλή εβδομάδα να έχουμε :))
Καλησπέρα Αριστέα μου!! Για το πρώτο σκέλος της ανάρτησης, ευτυχώς δεν έχω fb και τέτοια και δεν ασχολούμαι.. Σε blogs διαβάζω τα διάφορα χαζά του καθένα που λέει στις συνεντεύξεις του και είναι αδυνατον να δώσω σημασία.. Τα λύσαμε όλα μας τα προβλήματα κι ασχολούμαστε με το νινί που χτενίζεται μάλλον!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια είναι κι η αφορμή που δίνει κι ο άλλος όταν ανοίγει το στόμα του κι απλά το αερίζει με κοπανιστό αέρα.. Περιττά όλα αυτά, τύπου άλλα λόγια να αγαπιόμαστε...
Για το δεύτερο σκέλος το χα διαβάσει σε ενημερωτικά blogs και συγκινήθηκα με την ανθρωπιά που ακόμα εξακολουθεί να μας διακατέχει!! Τέτοια παραδείγματα πρέπει να αναπαράγονται, όχι για να λέμε μπράβο αλλά να παίρνουμε κουράγιο ότι ακόμα παραμένουμε άνθρωποι και μας νοιάζει η ουσία!!
Θα θελα να σου γράψω πολλά και για την σημερινή σου ανάρτηση αλλά...
Φιλάκια πολλά κοπέλα μου και καλή βδομάδα να χεις!!! ♥
Νομίζω τα πιο τρελά συμβαίνουν στα τιτβίσματα Μαρλέν μου. Εγώ που δεν έχω twitter τα διαβάζω στα διάφορα ειδησιογραφικά sites πάντως και τρελαίνομαι. Από τη μια οκ γελάω. Από την άλλη αναρωτιέμαι για πολλά!
ΔιαγραφήΜένει μετά χρόνος να ασχοληθούμε με τα σπουδαία;
Φιλάκια πολλά μάτια μου! ♥
Διαβαζα.. διάβαζα....Δεν ηθελα να τελειωσει αυτό το συναισθημα που ένιωθα και που μου προκαλουσε ο αλτρουισμός αυτής την ΜΑΝΑΣ.. και δεν εννοώ μονο εκεινη που γενναει.. Τι καλα και όμορφα έκανες Αριστακι μου που μας έκανες κοινωνούς αυτης της ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ...!!!! ενα μεγαλο ευχαριστω .. για οτι ομορφο ένιωσα και για τα δακρυα που ανεβηκαν στα ματια .και .δρόσισαν την ψυχή....ΝΑΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΚΟΜΑ.. που μας κανουν να χαμογελαμε.. μικρή μου να εισαι καλα που μας τους συστήνεις...!!!!! να είσαι καλα και να γεμίζεις την ψυχή σου με τα όμορφα μόνο... φιλακιαααααααα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα'σαι καλά Ρουλίτσα μου γλυκιά! Τα είπαμε και πιο προσωπικά εμείς...ξέρω πόσο αληθινή είναι η συγκίνησή σου!
ΔιαγραφήΆνθρωπος με κεφαλαίο είσαι κι εσύ!
Να χαμογελάς! Το αξίζεις μάτια μου!
Φιλιά♥
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήβρήκα χρόνο και μπήκα σήμερα σε όλες τις αναρτήσεις που έβαλες στο δρώμενο. Κι αισθάνομαι τώρα τόσο... λίγη... Αριστάκι μου, πού βρίσκουν τη δύναμη;
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν ήμουν μικρή πηγαίναμε συχνά με τους γονείς μου στο ορφανοτροφείο, αλλά και καλούσαμε τα παιδιά στο μαγαζί να διαλέξουν ό,τι θέλουν μόνα τους.
Ποτέ δεν ονειρεύτηκα να κάνω δική μου οικογένεια... ξέρεις ποιο ήταν το όνειρό μου από τότε; Να πάρω όλα τα παιδιά στο σπίτι! Και μεγαλώνοντας αυτό είχα στο μυαλό μου: να υιοθετήσω.
♥♥♥