12ο Συμπόσιο Ποίησης - Οι συμμετοχές, Μέρος 3ο

22.Το ταξίδι της Αυτογνωσίας

Αγόρασε εισιτήρια πολλά 
για ταξίδια μακρινά.
Να φεύγει.. να φεύγει..
Διαρκώς αυτό λαχταρούσε.
Κι ύστερα έπαψε να χαίρεται.
Έπαψε να λαχταρά.
Δεν την γέμιζαν τα τοπία,
δεν την χώραγαν οι ξένοι ουρανοί,
δεν την συγκινούσαν τα αξιοθέατα.
Χανόταν ανάμεσα στην πολυκοσμία.
Άργησε να καταλάβει,
Πως τα καλύτερα ταξίδια 
τα κάνουμε μέσα μας.
Οι πιο σημαντικές διαδρομές είναι εκείνες
που ανακαλύπτεις τον εαυτό σου.
Στον δρόμο της Αυτογνωσίας.
Άπαξ και καταφέρεις να επιστρέψεις
από τούτο το ταξίδι,
είσαι έτοιμος για όλα.

23. Ουρά

Φόρεσες ρούχα γιορτινά
μαύρα κοκκάλινα γυαλιά.
Μπάρκο απ' τα νύχια τ' απαλά
στην αλητεία

Τα ρούχα μαύρισαν μεμιάς
και το αυτί κοσμεί χαλκάς.
Μπάρκο από τη ζεστασιά
στην αγωνία

Τα μάτια μαύρα, σκοτεινά
και η καρδιά να σπαρταρά.
Μπάρκο από τα μυθικά
στην τραγωδία

Τα κάστρα πέφτουν σωρηδόν
δένουν γραβάτες και παπιόν.
Μπάρκο απ' τα ιδεολογικά
στην προδοσία

Ως των προγόνων σου καρμπόν
θα γίνεις αλλουνού πατρόν.
Μπάρκο απ' τα σημαντικά
στη σημασία

Ταξίδι κίνησες να πας
Μα την ουρά σου κυνηγάς...

24. "Ταξιδευτές του γλυκού νερού" 

"Είπαμε θ' αλλάζαμε τον κόσμο.
Την ασχήμια του και τ' άδικο.
Κάτι για δικαιότερο λέγαμε...
Κάτι για ισότητες ...
Κάτι κι από ελευθερίες...
Σ' ωκεανούς θα πνιγόμασταν για το δίκιο!

Δε πέρασε πολύς καιρός
Όταν είδα κάμποσους από μας,
Μέρος του τρανού άδικου.

Χαμήλωσα το κεφάλι.
Αχνογέλασα.
"Ταξιδευτές του γλυκού νερού" μας είπα 
και γύρισα αλλού. "

25.Στην Ελλάδα

Στο φευγάτο,
τ΄ αυγουστιάτικο καράβι  το γεμάτο
στο κατάστρωμα να βλέπουμε τους γλάρους
να μετράμε ακρωτήρια και φάρους
και στην πλώρη μας αδέσποτες γοργόνες
ν' αρμενίζουν στους θαλάσσιους μυώνες
τραπεζάκια και καρέκλες στη λιακάδα
στον ορίζοντα ένα κάδρο από Ελλάδα.

Λιμανάκι,
στο μισό βιβλίο πιάνουμε νησάκι
αποβίβαση σε πέτρινο σοκάκι
μυρωδιές από ασβέστη κι από πάστρα
μπουκαμβίλιες  ξεχειλίζουν απ' τη  γλάστρα
στο λευκό μιας Παναγιάς θα δροσιστούμε
με γλυκό του κουταλιού θα κεραστούμε
μια αυλόπορτα θα μας καλωσορίσει
η κυρά τα γιασεμιά της θα ποτίζει
«Καλώς τους!...»  και τα χέρια στην ποδιά της θα σκουπίζει
ένα τσαμπί σταφύλι, μια αγκαλιά κι ένα περβάζι
το μπαλκόνι του Αιγαίου μια δαντέλα τ' αγκαλιάζει
κουρτίνα πάλλευκη, μπλε ουρανός, βασιλικός που ευωδιάζει.

Το φεγγάρι,
στο μπαλκόνι μας λευκό μαργαριτάρι
ο Θεός μας και μεγάλη του η χάρη
που μας κλήρωσε ταξίδια στις λιακάδες
απ' το Ιόνιο ως πέρα στις Κυκλάδες
κι ένα σπίτι στην κορφή του Ψηλορείτη
ως του Έβρου να απλώνεται την κοίτη.

Ένας σταυρός  
πυξίδα, προσευχή, σημαία
κι αν αγριεύει ο καιρός
για μιαν Ιθάκη θα ορτσάρουμε
στους χάρτες του Οδυσσέα.

Σε ευχαριστώ πολύ που έφθασες ως εδώ.
Διάβασε ξανά και ξανά αν χρειαστεί, πριν ψηφίσεις.

Πάτησε εδώ
και μπες στην αρχική
ανάρτηση για να βαθμολογήσεις.

◙

Η δική μου εκτός συναγωνισμού συμμετοχή, 
 βρίσκεται εδώ

◙

ενώ 
η αγαπημένη μου
Σταυρούλα Δεκούλου~Παπαδημητρίου
μας δίνει τη δική της συμμετοχή
~εκτός συναγωνισμού και η δική της 
αφού την έστειλε εκπρόθεσμα 
λόγω θέματος ... για να μην μας μελαγχολήσει....



Τέλος 
να σας ζητήσω συγγνώμη για τα αναπάντητα σχόλια 
των δύο τελευταίων αναρτήσεων μου 
καθώς και την απουσία μου τις 2 τελευταίες μέρες
αλλά προέκυψε σοβαρό οικογενειακό πρόβλημα.
Παρ όλα αυτά είμαι εδώ 
και όλα πηγαίνουν καλύτερα ήδη.
@ριστέα