Ο ταξιδευτής ( η εκτός συναγωνισμού συμμετοχή μου στο 12ο Συμπόσιο Ποίησης)

Ταξιδευτής της ζωής είπε πως ήταν 

και δεν μπορούσε άλλο να μείνει

Με ένα δισάκι στην πλάτη,

μ' ένα ζευγάρι λιωμένα παπούτσια

και το τσιγάρο στο στόμα

Άνοιξε την πόρτα 

Και χάθηκε

Έμαθα

πώς δεν πήγε μακριά

Δεν γύρισε σε χώρες του χάρτη

Με τα ίδια τα πολυφορεμένα ρούχα τριγυρνά

Και τα ίδια παπούτσια

Μα στις τσέπες του έχει χωρέσει ερωτήσεις

..............................................................

Μην κοιτάζεις τα ρούχα

Μην ρωτάς για τους τόπους που 'χει δει

Να κοιτάζεις στις τσέπες της καρδιάς ή του μυαλού

Εκεί ο ταξιδευτής πιθώνει τα θυμητάρια  

μιας ζωής "ταξιδιάρας"

(αφιερωμένο στον ταξιδευτή που μου έμαθε ότι οι ερωτήσεις 
είναι πιο σημαντικές από τις απαντήσεις)

Αυτή ήταν η δική μου συμμετοχή, εκτός συναγωνισμού ως είθισται,

στο 12ο Συμπόσιο Ποίησης 

που μας ζητάει να ταξιδέψουμε με κάποια από τις λέξεις

ταξίδι ή ταξιδευτής ή ταξιδιάρης.

Το 12ο Συμπόσιο Ποίησης.

περιμένει και τους τελευταίους ξεχασιάρηδες

ως αύριο στις 8 μμ 

να κάνουν ένα ταξίδι στην Ποίηση.

2 μέρες ΜΟΝΟΝ!

Στο Κείμενο 
της Μαρίας Νικολάου γράφουμε 

Καλοκαιρινές Ιστορίες

◙

 η Ελένη Β, 
μας ζητάει να κάνουμε ως το τέλος Ιουνίου 
ένα ταξίδι μουσικό

ενώ 
στο Ματιά στον ήλιο με γιορτινά 
"τρέχει" κάτι νέο... το είδες;
Ταξιδεύοντας με μια καρτ ποστάλ!

Σας φιλώ

@ριστέα

(το αφεντικό τρελάθηκε κι άφησε πάλι ανοιχτή 

την αλάνα των σχολίων!)