φωτό από το διαδίκτυο
Παιχνίδι
Το χέρι αφήνω ανέμελα να στροβιλιστεί
Το χέρι αφήνω ανέμελα να στροβιλιστεί
Σαν κιμωλία που φεγγίζει στο σκοτάδι
Του βράχου η ανεμώνη, σαν μοσχοβολεί
Φεγγάρια να γλυστρούν, σε κάθε χάδι
Οι λάμψεις των ματιών, το φόβο να πνίγουν
Τα χνάρια της ανάσας ουρανούς να ανοίγουν
Καυτό το δέρμα να μυρώνει, της αυγής τ΄αγιάζι
Με κύματα μεσοφοριού, π' ιδρώτα στάζει
Βυθισμένα τα χείλη, σ' ένα κόρφο στιλπνό
Πύλες παλατιών ανοίγουν, με βουβό στεναγμό
Αστεριών μονοπάτια, μυστηρίων χρησμών
Με κορμιά μαγεμένα, στο χορό των λυγμών
Στης κέρινης της ρεματιάς, των λείων γοφών
Πόλης πορτοκαλένιας, χυμών κατακλυσμός
Του ιχνιλάτη άναρχα, παιχνίδια μαστών
Πόθοι ανεμίζουν, βυθίζεται ο πειρασμός
Προορισμοί μελωδικοί, μακάριας αρμονίας
Των άγριων των μελισσών, που νέκταρ ψάχνουνε
Σε θάλασσα ηδονική, πνιγμοί αγωνίας
Θριάμβους σκέψης κι αγγιγμάτων φτιάχνουνε
Όταν ο έρωτας βυθίζεται στο όνειρο, δυναμώνει
Όταν βυθίζεται στην ολοκλήρωση, παγώνει
Ήταν η συμμετοχή του αγαπητού μας καπετάνιου και ποιητή
Δημήτρη Ασλάνογλου
και τον φιλοξενώ με χαρά στο κονάκι μου!
και βοηθάμε με όποιο τρόπο μπορούμε....
μετράει μέρες ....
Εσύ θα συμμετέχεις με ιστορία,
παραμύθι, κείμενο, ποίημα, δράσεις...
οτιδήποτε έχει μέσα του την αγάπη!
αρωγός ( Δ.Λ.Α),
από την Αλεξάνδρα ,
στο Woman's magazine
&
Η χορεύτρια της αγάπης,
από τη Μαρία Νικολάου, στο Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά
6 μέρες ακόμα για να λήξει,
το δρώμενο της Αγάπης
Καλό Σαββατοκύριακο
Σας γλυκοφιλώ...
@ριστέα
Και θυμόμαστε ότι ήδη τρέχει το