Τετάρτη 8 Ιουνίου 2016

"Φτου ξελευτερία ! " update




Κάθεται σιωπηλή μέσα στο λουξ διαμέρισμά της, βυθισμένη σε μια κουνιστή, ξυλόγλυπτη πολυθρόνα και ταλαντεύεται πέρα δώθε, εδώ και ώρες. Έχει σκοτεινιάσει, μα δεν θέλει να ανάψει κάποιο φως. Θαρρείς κι έσβησε, σαν τη μέρα κι αυτή, μέσα στη σιωπή της.
Οι σκέψεις της παλαντζάρουν στο τώρα και στο χτες..... Αλέκιαστη η μνήμη, καθάρια, σαν να μην πέρασε ο χρόνος...

Καλπάζει σαν άγριο άτι,  σε δροσερά ρυάκια και καταπράσινες συστάδες δέντρων. 

Βλέπει χαμόγελα, φωτεινά πρόσωπα, πυρετικές εξάψεις, λερωμένα χέρια, γδαρμένα γόνατα, ακούει γέλια, φωνές παιδικές... 
"97, 98, 99,100 φτου και βγαίνω"!  
Πόση λαχτάρα είχε, να είναι πάντα τελευταία και να φωνάξει με χαρά "φτου ξελευτερία" για να σώσει τους φίλους της!

Έπειτα πάει στην πλατεία του χωριού... Εκεί, όλοι οι φίλοι μαζεμένοι, παίζουν αχόρταγα... Πεντόβολα, αμπάριζα, τσέρκι,  καλημέρα βασιλιά, και το αγαπημένο της κουτσό! Πάνω στις πέτρες σχηματισμένα ορθογώνια και αριθμοί με κιμωλία. Με πόση χάρη πετούσε το κεραμιδάκι της, μα και με πόση χάρη πηδούσε κουτσό όλα τα κουτιά και το έσπρωχνε μετά, χωρίς να χάσει ούτε μία φορά. "Κόμισσα αήττητη" την φώναζαν όλα τα παιδιά.

Το σούρουπο, όταν τα πρώτα αστέρια στόλιζαν τον ουρανό, ο κήπος λαμπύριζε από τις κωλοφωτιές. Και τότε παραβγάζονταν, ποιος θα εντοπίσει τις περισσότερες!

"Στη νυχτιά μας μια πυγολαμπίδα, των αρχαίων η μνήμη, ψευτοφέγγει…"  της ήρθαν στο νου τα λόγια του ποιητή και τότε η ασάλευτη φιγούρα της κινήθηκε. Το χέρι έψαξε στην τσέπη της ρόμπας το μαντηλάκι της, ένα δάκρυ νοσταλγικό να σκουπίσει...


Κλείνει τα μάτια κι είναι στο χωριό, στα χώματα ξαπλωμένη. Μετράει άστρα, τρισευτυχισμένη. Χωρίς αγωνίες και φόβο για το αύριο.

Ανοίγει τα μάτια και είναι βιδωμένη στην κουνιστή καρέκλα της, στο ακριβό παλάτι που έχει νιώσει φυλακή από την πρώτη στιγμή που την έφεραν εδώ τα παιδιά. 
"Να είσαι κοντά μας ρε μάνα, να μην έχουμε την έγνοια σου", της είπαν και την έσυραν, αιχμάλωτο ζώο σε χρυσό κλουβί, σε μια πόλη που δεν αγάπησε ποτέ...

Αχ η στραβοπατημένη ψυχούλα της ξέρει μόνο πόσο πολύ πονά κι υποφέρει.

Και τώρα, η ίδια αυτή ψυχή παίζει τρελά κρουστά. Ιχνηλατεί δρόμους στο χτες.

Παίρνει βαθιά ανάσα. Πάει πάλι πίσω. Είναι πάλι εκεί. Νιώθει στο πρόσωπο τα χνώτα του πατρικού. Φακή της μύρισε κι ας τη μισούσε, σαν να γλυκάθηκε...

Βγαίνει μετά στη χωμάτινη αυλή. Γίνεται άνεμος και παραβγαίνει τις ηλιαχτίδες. 
Τρέχει να συναντήσει την παλιοπαρέα. 
"Άντε ντε! Άργησες! Ξημερωθήκαμε, "κόμισσα αήττητη"!
Έρχεται η σειρά της στο κουτσό. Με χάρη πηδάει, στο ένα πόδι και πετάει έξω το κεραμίδι της. Κλείνει το μάτι στα παιδιά. Τον κράτησε τον τίτλο της !

"Έλα, κρυφτείτε! τα φυλάει ο Διαμαντής!"

Ω τι καλά! Είναι πάλι τελευταία στο κρυφτό!
"Φτου ξελευτερία" φωνάζει με όλη της τη δύναμη και γέρνει εξουθενωμένη στο πλάι...
Την άλλη μέρα τα παιδιά της θα κλάψουν που έχασαν τη μάνα.
Δεν θα μάθουν ποτέ πως αυτή λευτερώθηκε για πάντα!




Ήταν η δεύτερη συμμετοχή μου
στον όγδοο γύρο του "Παίζοντας με τις λέξεις".
Ευχαριστώ θερμά τη Μαρία για τις ευκαιρίες που συνεχίζει
ακούραστα να μας δίνει να παίζουμε δημιουργικά
και να περνάμε κάθε φορά μαγικά!
Ευχαριστώ θερμά κι όλους όσοι με ψήφισαν.
Το παιχνίδι μας πάει διακοπές.
Εμένα πάντως θα μου λείψει!


Συνεχίζουμε για 3 μέρες ακόμα 
►να γράφουμε για την 
Κοινωνία Ώρα Αγάπης 


►να στέλνετε συμμετοχές στο μέιλ μου για το 
12ο Συμπόσιο Ποίησης



►να σκεφτόμαστε το Παζάρι Αλληλεγγύης που έρχεται
και με ποιο τρόπο θα βοηθήσουμε!

Πήγατε μια
Βόλτα στο νηπιαγωγείο
χτες στης Αλεξάνδρας, στο a buttonon the moon;

Σήμερα έχει Ελένη Β και καρυδότσουφλο
Μονομαχία !

Καλή σας μέρα
Σας γλυκοφιλώ
@ριστέα

εδώ
η άλλη μου συμμετοχή στο 8ο Παχνίδι 
______________________________

Αυλαία σήμερα σε μια υπέροχη σχολική χρονιά!
Αναρωτιέμαι ...θέλετε να δώσουμε μια ακόμα παρατασούλα 
στην Κοινωνία Ώρα Αγάπης;

Χτες είχα μια πολύ δύσκολη μέρα και θέλω
να βρω μέσα μου και πάλι τους κώδικες επικοινωνίας με την καρδιά μου....
ακόμα περισσότερα φιλιά
@

50 σχόλια:

  1. Πολύ μου άρεσε!! Αλλά το τέλος με πίκρανε..Αχ οι γιαγιάδες και οιπαππούδες που μένουν με το νου εκεί που έζησαν και ας μετακόμισαν για καλύτερα!!!!!!!Συγκινητικό τρυφερο.
    Συγχαρητήρια Αριστέα μου
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η αλήθεια πως το τέλος με ένα θάνατο μπορεί να μας στεναχωρήσει. Εγώ πάλι το είδα ως ανακούφιση και λύτρωση :))
      Χαίρομαι που σου άρεσε Αννούλα μου!
      Πολλά φιλιά! ♥

      Διαγραφή
  2. Θα πω ο,τι και στην ψηφοφορία: έκλαψα... Έκλαψα για κάθε "στραβοπατημένη ψυχούλα" που χάνει το φυσικό της περιβάλλον (την επαρχία, το σπίτι στο χωριό, την ανέμελη ζωή κοντά στη φύση), για χάρη τών παιδιών της, μόνο που από την πλευρά τών παιδιών, έχει λειτουργήσει κυρίως ο εγωισμός και η (αδικαιολόγητη) άγνοια σε κάποιες περιπτώσεις.. :( Κάπως έτσι γέμισε η πρωτεύουσα (κυρίως) με μοναχικούς και δυστυχείς ηλικιωμένους.. Το 3 μου σε αυτήν εδώ την ιστορία, ήταν μονόδρομος! (σε πέτυχα κι εγώ μια φορά! χαχα) Καλημερούδια και φιλιά και καλή συνέχεια ❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η αλήθεια είναι ότι πρώτη φορά με πετυχαίνεις κατακούτελα Πετρούλα μου :)))
      Σε ευχαριστώ πολύ πολύ! Και η δική σου συμμετοχή ήταν αγαπημένη μου πολύ! Πραγματικά υπέροχη!
      ...και κάπως έτσι γέμισε η πρωτεύουσα ηλικιωμένους! Οι περισσότεροι σκέφτομαι ότι θα υποφέρουν. όποιος έχει μάθει με την άπλα του και την απλή ζωή νομίζω δεν έχει ανάγκη τις ανέσεις.
      Πολλά φιλια Πετρούλα μου♥

      Διαγραφή
  3. Καλημέρα Αριστάκι μου
    Αξιόλογο κείμενο...τα συγχαρητήρια μου!!!

    Σε φιλώ πολύ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολυ συγκινητικη ιστορια!!! Μου αρεσε παρα πολυ!! Φιλια Αριστακι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ πολύ Χριστίνα μου!
      Να'σαι καλά!
      Πολλά φιλιά♥

      Διαγραφή
  5. Ξέρεις Αριστέα μου, τί διαπίστωσα και με αυτή την συμμετοχή σου; Πως όσο περνάει ο καιρός γράφεις όλο και πιο όμορφα και οι ιστορίες σου έχουν αποκτήσει και προσωπικό ύφος αναγνωρίσιμο (αυτό για την ψηφοφορία!!!)
    Πάλι μπράβο θα σου πω, γιατί πάλι με συγκίνησες (πολύ)!

    ΑΦιλάκια πάντα καρδιάς! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαγισσούλα μου, τα λόγια σου με τιμούν ! Προσπαθώ και το δουλεύω γιατί μέσα από το Παιχνίδι των λέξεων αγάπησα το γράψιμο ακόμα περισσότερο!
      Σε ευχαριστώ πολύ για όλα!
      Φιλιά καρδιάς!♥

      Διαγραφή
  6. Για τους ηλικιωμένους ανθρώπους το διαμέρισμα στην πόλη είναι σαν φυλακή και ας έχουν όλα τα καλά. Η νοσταλγία για το σπίτι τους στο χωριό τους μαραζώνει. Πολύ καλή η ιστορία σου.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Ελένη μου!
      Να'σαι καλά!
      Τα φιλιά μου και την αγάπη μου :)))

      Διαγραφή
  7. Εκπληκτικός ο τρόπος που παρουσίασες τον άνθρωπο στη δύση της ζωής του!!!
    Μπράβο, Αριστέα μου!
    Μας συγκίνησες, γιατί πολλοί έχουμε κοντά μας μεγάλους σε ηλικία δικούς μας ανθρώπους...
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Γλαύκη μου!
      Χειάστηκα να μπω στο πετσί τους και να σκεφτώ σαν άνθρωπος στη δύση της ζωής του και μακριά από τον τόπο που μεγάλωσε κι αγάπησε για να γράψω την ιστορία μου!
      Χαίρομαι πολύ αν το πέτυχα έστω και στο ελάχιστο!
      Πολλά γλυκά φιλιά μάτια μου ♥

      Διαγραφή
  8. Κι εμένα με συγκίνησες...
    Εξαιρετικό κείμενο, μπράβο Αριστέα μου.
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αριστέα μου θαρρώ την άποψή μου την είδες στη βαθμολογία μου και την τοποθέτησή μου εκεί. Το διήγημά σου μας συντάραξε....! προσωπικά ένιωσα πολύ μεγάλη συγκίνηση και κάποια κρυφά δάκρυα στα μάτια μου. Περιέγραψες ένα μεγάλο θέμα με τον καλύτερο και πιο σεβάσμιο τρόπο.
    Μάλιστα οφείλουμε να αναθεωρήσουμε πολλά πράγματα από τις πρακτικές μας στους ανθρώπους μας αυτούς.
    Αριστέα μου ευχαριστούμε πολύ κορίτσι μου. Χάρισες πάρα πολύ μεγάλη συγκίνηση και συναισθήματα σε όλους μας.
    Την αγάπη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου σε ευχαριστώ από καρδιάς για τα ζεστά σου λόγια ! Είχα δει το σχόλιό σου και δεν σου κρύβω ότι είχα συγκινηθώ κι εγώ με τα λόγια σου!
      Να'σαι καλά!
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  10. Τι ωραία που γράφεις, Αριστούλα!!!
    Πολύ συγκινητικό το κείμενό σου.
    Πολλά συγχαρητήρια!!! Φιλάκια!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Μαριάννα μου!
      Να'σαι καλά!
      Τα φιλιά μου και την αγάπη μου♥

      Διαγραφή
  11. Υπέροχο Αριστέα μου και αληθινό πολύ αληθινό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αριστέα καλησπέρα , το δρώμενο δεν το παρακολουθώ.
    Το κείμενο σου είναι έντονα συναισθηματικό , τρυφερό , και αντικειμενικό. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τυραγνία για έναν ηλικιωμένο από το να αλλάξει περιβάλλον. Το κονάκι του , το κρεβάτι του , το οικόσιτο ζώο του , η ησυχία του.
    Αλλά και η παρέα του και εκείνο το «θυμάσαι...» όταν βρεθεί με κάποιον παλιό του γνώριμο....
    Όλα αυτά τα πέρασες όμορφα και είναι η πραγματική εικόνα της ζωής.
    Σου εύχομαι καλή συνέχεια και να περνάς καλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σκέφτηκα λιγάκι και σαν Αριστέα Τάσο. Νομίζω ότι ήμουν εγώ βιδωμένη σε κείνη την καρέκλα. Αυτά θα αναπολούσα.... Τις παιδικές στιγμές της γνήσιας χαράς και αθωότητας.
      Χαίρομαι που σου άρεσε!
      Την καλημέρα μου και την αγάπη μου :))

      Διαγραφή
  13. Να κι ένα θέμα που θεωρείται "εκτός ύλης". Η τρίτη ηλικία που την τίμησες επάξια με την ιστορία σου.
    Συγχαρητήρια Αριστάκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ κανελλάκι μου μυρωδάτο!
      Σε φιλώ γλυκά♥

      Διαγραφή
  14. Η μανα είναι μονο μια!! πολυ ωραιο κείμενο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Εξαιρετικό Αριστέα μου!!! Άγγιξες με σεβασμό και ειλικρίνεια ένα θέμα που δεν είναι στις προτεραιότητες πολλών...
    Μπράβο αγαπάκι μου!
    Φιλιά γλυκά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Μαρίνα μου!
      Χαίρομαι που σου άρεσε!
      Τα φιλιά μου και την αγάπη μου♥

      Διαγραφή
  16. Οταν το διαβασα.. εβλεπα τον εαυτό μου στην θεση της ηρωίδας σου ποσο αληθινα έδωσες Αριατακι μου την κατασταση που ζουν όι πιο πολύ ηλικιωμενοι.. !! Θελουν τον χωρο τους το σπίτι τους και ας ειναι μονοι τους ομως καμια φορα οι συνθηκες της ζωής δεν επιτρεπουν να γινει αυτό.. και τοτε.. μαραζωνουν και περιμενουν το φευγιο.. Ναι καμια φορα το προτημουν ..για να ελευθερωθούν..!! το θεμα πονάει.!! δεν σε πετυχα.. το ειδα..ομως για τις δυσκολες μερες εμας εδω.. τι μας έχεις ε;
    να ξεκουρσατεις τωρα που τελειωσες.. και να δεις την αριστεα για λιγο... να χαμογελας ακομα και στα δυσκολα.. φιλακιαααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν πειράζει Ρουλίτσα μου. Δεν μπορούμε να πετυχαίνουμε πάντα όλους, αλίμονο!
      Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε :)
      Ακόμα δεν έχω προλάβει να ξεκουραστώ... Αλλά δεν παραπονιέμαι...
      Πολλά΄φιλιά♥

      Διαγραφή
  17. Ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα! Πολύ τρυφερή η ιστορία σου Τσαγάκι μου..φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Ευάκι μου γλυκό!
      Να'σαι καλά!
      Τα φιλιά μου και την αγάπη μου♥

      Διαγραφή
  18. Πω! Εξαιρετική αφηγηματική γραφή Αριστάκι μου! Πολύ με συγκίνησε κι ο τρόπος που με σεβασμό στάθηκες στην αναγκαία λύση των παιδιών, όσο και στον διέξοδο χορό των αναμνήσεων της "κόμισσας"! Η ανάγκη βλέπεις δεν κάνει διακρίσεις! Να είσαι καλά και να έχεις ένα υπέροχο απόγευμα!
    Φιλάκια πολλά με μια μεγάλη, επαναφορτιζόμενη αγκαλιά, μιας κι έχω καιρό να σε απολαύσω!:)) ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου άρεσε Κατερίνα μου!
      Να'σαι καλά!
      Σε φιλώ γλυκά♥

      Διαγραφή
  19. ...δεν είχα (και πότε είχα;) καιρό... για όλα.
    Αυτό που διάβασα, μαζί με τα σχόλια... δεν έχω παρά
    να πω: θαυμάσια απόδοση, ευαισθησία και σκληρή πραγματικότητα...
    Εύγε σου, να είσαι πάντα καλά,

    Φιλι (βροχερό με ...μπουμπουνίσματα!)
    Υιώτα,
    "αστοριανή"
    ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν πειράζει Υιώτα μου.
      Χαίρομαι που σου αρέσει τώρα που το διάβασες.
      Κι εσύ να είσαι πάντα καλά!
      Υγεία κι αγάπη!
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  20. Να σου πω την καθαρή μου αλήθεια με εκείνο το "κόμισσα αήττητη" εσένα σκέφτηκα.
    Αλλά μετά λέω "μπα, αυτή είναι πριγκίπισσα, δεν θα έπεφτε από το στέμμα της".
    Είδες που με μπερδεύεις;
    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχαχαχα! Και το αφρούλι μου κατευθείαν μου είπε όταν της την έστειλα ( να την εγκρίνει , όπως πάντα) "εσύ είσαι η κόμισσα;"
      Πάντως με τους τίτλους έχω έρωτα ε;
      Την καλημέρα μου και την αγάπη μου Πέτρο :)

      Διαγραφή
  21. Αριστέα μου πολλά συγχαρητήρια για την υπέροχη ιστορία που μας χάρισες!!
    Εγώ σε ευχαριστώ πολύ για όλα!!
    Το παιχνίδι μας δεν πάει διακοπές ακόμα...ή να πάει τελικά? χαχα!
    Έλεγα να παίξουμε άλλο ένα και μετά να το στείλω να ξεκουραστεί!
    Και θα πω ναι στην παράταση!! Ακόμα δεν αξιώθηκα να ολοκληρώσω την ανάρτηση που ξαναάλλαξε ρότα μια και τα περισσότερα από όσα έγραφα τα συζητήσαμε εδώ!

    Φιλιά πολλά και καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Προσπαθώ εδώ και ώρα να κάνω G+, αλλά δε με αφήνει...ανανεώνω, ξανακάνω, πάλι πρόβλημα μου βγάζει!
      Θα κάνω άλλη μια προσπάθεια και θα τα παρατήσω...ελπίζω να πετύχει!

      Διαγραφή
    2. Αμ δε! Τζίφος!
      Σε καληνυχτίζω!

      Διαγραφή
    3. Όχι, να μην πάει ακόμα διακοπές! Έλα προλαβαίνουμε ένα γύρο ακόμα! Εξάλλου εγώ προς το τέλος του κύκλου γράφω το κατιτίς μου το καλύτερο!
      Κι εγώ είδες; Σου την έδωσα την παρατασούλα!
      Πολλά φιλιά♥

      (και σε σένα προσπαθούσα να κάνω προχτές G+ και δεν με άφηνε ! Στην ανάρτηση με τις Σκουριές.)

      Διαγραφή
  22. Η ιστορία σου μ' αγγιξε κάπως ίσως επειδή βαδίζω προς τα εκεί ή ισως είμαι ήδη μέσα σε αυτό Είναι πέρα για πέρα αληθινή αλλά τουλάχιστον είχε(αναρωτιέμαι) την αγάπη και την αποδοχή των παιδιών...... υπάρχουν και τα γνωστά χειρότερα Μου αρέσει αυτή η δραστηριότητα της γειτονιάς και προσπαθώ να την παρακολουθώ αλλά με πολύ λίγη επιτυχία....Καλή ξεκούραση και εύχομαι να έρθεις στα ίσα σου και να κάνεις ότι λαχταρά η ψυχούλα σου!!!Δροσερή αλλά και καλοκαιρινή Καλημέρα με αγάπη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ Έφη μου έτσι ένιωθα: ότι είναι αληθινή. Ότι θα υπάρχουν άπειροι ηλικιωμένοι που θα ασφυκτιούν μέσα σε χρυσά παλάτια, ενώ θα προτιμούσαν χίλιες φορές την απλότητα του χωριού τους.
      Σε ευχαριστώ πολύ για όλα!
      Καλά να περνάς!
      Την καλημέρα μου και την αγάπη μου ♥

      Διαγραφή
  23. Καλημέρα Αριστέα μου!
    Μου άρεσε πάρα πολύ η ιστορία σου, ταξίδεψα μαζί με την "αήττητη κόμισσα", έπαιξα κι εγώ κουτσό κι ένιωσα την ψυχή της να ελευθερώνεται....
    Καλή συνέχεια σε ότι κάνεις...να περνάς όμορφα :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου άρεσε Ωραιοζήλη μου!
      Να'σαι καλά!
      Πολλά γλυκά φιλιά ♥

      Διαγραφή
  24. Αχ! Δεν γινόταν να μην κλάψει κανείς με αυτή την ιστορία... Ανάσα και συνεχίζω για να πω και πόσο αληθινή ήταν. Και πόσο λυτρωτικό το τέλος για την ηρωίδα, ακόμα κι αν εμείς δεν μπορούμε να το δούμε έτσι...
    Κέντησες σε αυτό το Παιχνίδι, Αριστάκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είχα προσέξει το σχόλιο σου στο Παιχνίδι μας Αλεξάνδρα μου!
      Σε ευχαριστώ πολύ! Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε!
      Πολλά φιλιά♥

      Διαγραφή