Η μητέρα του Παναγιώτη με αγαπούσε ιδιαίτερα και αυτό είχε να το λέει ο Παναγιώτης. Τον διέκοπτα ευγενικά αλλάζοντας κουβέντα κάθε φορά που το ανέφερε μη θέλοντας να ειπωθούν υπερβολές.
Η κυρά Θανάσω έζησε περισσότερα από 20 χρόνια με μια βαριά αναπηρία που είχε κληρονομήσει από κάποια εγκεφαλικά που δεν τις επέτρεπαν σε μεγάλη πλέον ηλικία να έχει ένα φυσιολογικό τρόπο ζωής. Με μεγάλη προσπάθεια έμενε λίγες ώρες μόνη στο σπίτι της και ήθελε υποχρεωτικά βοήθεια για το βράδυ και το πρωί πριν και μετά τον ύπνο. Είχε δυσκολία και στην ομιλία , με αποτέλεσμα μόνο οι δικοί της άνθρωποι μπορούσαν να συνεννοηθούν καλά μαζί της.
Το μόνο που είχε μείνει αναλλοίωτο από την παλιά κυρά Θανάσω ήταν το πλατύ χαμόγελό της. Την επισκεπτόμουν αραιά, όποτε ο δρόμος μου με έβγαζε από τη πόρτα της. Είχα όμως και ένα φόβο για τα σκυλιά στην αυλή της, το ήξερε και έβγαινε στην άκρη του εξώστη και με ενημέρωνε περισσότερο με νοήματα ότι τα σκυλιά έλειπαν. Αυτή τη συνεννόηση την είχα εμπεδώσει και ποτέ δεν το κατάλαβα λάθος.
Πρέπει να είχα πάει στο μνημόσυνο της κυρά Θανάσως, στο χρόνο θαρρώ, και καθίσαμε στο καφενείο που έδιναν τον καθιερωμένο καφέ.
- η μάνα μου σε αγαπούσε ιδιαίτερα.. στράφηκε για μια φορά ακόμα σε μένα και το επανέλαβε ο Παναγιώτης.
Σε αυτές τις περιπτώσεις η συναισθηματική φόρτιση σου απαγορεύει να διακόψεις τον άλλο που έχει χάσει τον άνθρωπο του...
- ..η μάνα μου.. Πήγαινες στο σπίτι καθόσουν και τα λέγατε ... Άνοιγες το ψυγείο και έπαιρνες από μέσα ότι είχαμε , έπαιρνες το ποτήρι το γέμιζες και έπινες σιγά – σιγά με τη κουβέντα δίχως να βιάζεσαι. Στο τέλος το ποτήρι το άφηνες πάνω στο τραπέζι για να το πάρει η ίδια και να το πλύνει. Έκανε ένα τέταρτο να το πλύνει αλλά χαιρόταν... Δεν μπορείς να φανταστείς πόση χαρά είχε... Ένοιωθε ότι και αυτή είναι νοικοκυρά. Πέρασε ένας άνθρωπος από το σπίτι της και τον κέρασε. Αν και ανήμπορη , τα κατάφερε και τον κέρασε...!!
Έτσι έμαθα και εγώ γιατί μου είχε αδυναμία η κυρά Θανάσω...
Με τίποτα δεν θα μπορούσα να το φανταστώ ότι εκείνη η πορτοκαλάδα που έπινα είχε τόση γλυκιά γεύση για αυτήν !!
Το χρονογράφημα αυτό, ένα τρυφερό και γλυκό κείμενο κατ΄εμέ, ήταν μια ακόμα συμμετοχή στο δρώμενο της Αγάπης, από τον καλό μας φίλο Τάσο, που έχει υπηρετήσει τα κοινά από θέσεις ευθύνης πάντοτε με ευαισθησία και ευσυνειδησία.Φωτογραφία : Χρήστος ΚουτούλιαςΑγωνίστηκε μαζί με όλους τους πρωταθλητές του αθλήματος στο μήκος στα Παπαφλέσσεια στη Καλαμάτα το Σάββατο και όχι σε ειδική κατηγορία. Είχαμε ρεκόρ από τον Τεντόγλου, ρεκόρ και ο Καψής , και ο Τσάκωνας, και ο Μερτζανίδης... Συμβουλεύτηκε ο Χρήστος τον προπονητή του και στο επόμενο άλμα έκανε ατομικό ρεκόρ με 6.84μ. Το πανηγύρισε έξαλλα , πήρε και το ζεστό χειροκρότημα από μικρούς και μεγάλους. Μπράβο στο παλικάρι , πρόκειται για τον αθλητή του Πανιωνίου και πρωταθλητή μας Χρήστο Κουτούλια...
Ευγενικά μου ζήτησε να παραμείνουν κλειστά τα σχόλια γιατί θεωρεί ότι η επεξεργασία και αναφορά σε τέτοια κοινωνικά ζητήματα δεν "βαθμολογούνται" λογοτεχνικά, απλά μιλάνε για ευαισθησίες σε θέματα οικεία της καθημερινότητας κάθε πολίτη.
και βοηθάμε με όποιο τρόπο μπορούμε....
τώρα που έδωσα και παράταση;
Με ιστορία, παραμύθι, κείμενο, ποίημα, δράσεις...
οτιδήποτε έχει μέσα του την αγάπη!
Διαβάστε στην Κοινωνία Ώρα Αγάπης
Το δισκοπότηρο της Αγάπης, από την Υιώτα , στο Αστοριανή
από την Αλεξάνδρα , στο Woman's magazine
&
από τη Μαρία Νικολάου, στο Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά
7 μέρες ακόμα για να λήξει,
το δρώμενο της Αγάπης!