Γενέθλια ξανά!

Αυτό που έγινε πέρυσι στα γενέθλιά μου 

και επαναλαμβάνεται και φέτος, 
έστω και με μια μικρή διαφοροποίηση,

κατάντησε αηδία και πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει!

Πέρυσι η προκήρυξη του δημοψηφίσματος και ο φόβος για Gretix.

Φέτος το Bretix!

Κάπου πήρε το αυτί μου και για Lexit!

Όχι αγάπες μου!

Δεν θα μου κλέβουν άλλοι τη δόξα (και τη λόξα!)

Είναι τα γενέθλιά μου και δεν είναι μια τυχαία ημερομηνία!

Μην τα ξαναλέω...

Τα έχω πει εξάλλου τόσο ωραία 
►εδώ

Παρ' όλα αυτά φέτος, ίσως σας φανεί παράξενο κιόλας,
μετά και την εισαγωγή που έκαμα,
δεν θέλω να κάνω τον συνηθισμένο μου σαματά.
Ούτε βεγγαλικά, ούτε τζερτζελέ και "ζημιές"!

Δεν είναι ότι μεγάλωσα και ντρέπομαι (ορίστε;)

Δεν είναι ότι τα 46 μου καλοκαίρια μου θυμίζουν 

ότι πρέπει να φέρομαι κάπως πιο σοβαρά (what?)

Δεν είναι ότι "βάρυνα" ή κουράστηκα.

Είναι που φέτος, μετά από μια λαχτάρα που περάσαμε

στην οικογένεια, εγώ θέλω να γιορτάσω τη ζωή.

Όχι τη δική μου!

Αλλά όλων όσων αγαπώ.

Για αυτό σήμερα θα σβήσω μόνο ένα κεράκι.

Έτσι για το καλό.

Και υπομονετικά θα περιμένω να περάσουν λίγες μέρες 

να αναρρώσει το λατρεμένο μου ανίψι,
(και το άλλο το ίδιο λατρεμένο είναι, να μην παρεξηγούμαι)
να μπορεί να ανέβει σκάλες

και να του αφιερώσω.... το πάρτι μου!

Το πάρτι μου, για πάρτη του!

Γιατί τι αξία έχει να γιορτάζεις τη δική σου ζωή

χωρίς τη ζωή όσων αγαπάς;

Τι αξία έχει η ζωή χωρίς ανθρώπους να αγαπάς;

Φέτος λοιπόν, το καλύτερο δώρο που πήρα για τα γενέθλιά μου

δεν είναι υλικό.

Ήταν μια επιστροφή.

Της ψυχής που πήγε στην κούλουρη και γύρισε πίσω.
Και για αυτό, ας μου κλέψει τη δόξα το ανίψι!
Χαλάλι του όλα!

◙

Κατά τ'άλλα, μια χαρά είναι και τα 46, 
ένας χρόνος περισσότερο από τα 45.
Εγώ εξακολουθώ να αισθάνομαι 40
και
that's all folks!
Ας μεγαλώνω, αρκεί να μεγαλώνω καλά!



Ως αύριο βραδάκι, κάπου εκεί στις 8 ,
όπως λήγουν όλοι οι διαγωνισμοί εδώ στο χώρο μου,
όποιος προλάβει και δώκει ευχές θα μπει στην κληρωτίδα
για τα κεραστικά μου!

Σας φιλώ γλυκά!

@ριστέα
-Γεννημένη την 27η Ιουνίου!
Γιατί τίποτα δεν αλλάζει σε μένα. 
Μόνο ένα ...νούμερο!





Εκείνο που θέλω από σένα φίλε αναγνώστα μου είναι ένα:
αν δεν πέρασες από το 12ο Συμπόσιο Ποίησης
να το κάνεις πάραυτα!
Ακόμα κι αν δεν μπορείς, δεν θες να ψηφίσεις,
25 υπέροχοι φίλοι κατέθεσαν 
25 υπέροχα κομμάτια της ψυχής τους.
Κάνε ένα ταξιδάκι μαζί τους.
Το εισιτήριο είναι...προπληρωμένο! ☺