M
Μολύβι
Το γράφω και δίπλα, στο προφίλ μου: Αν ήμουν αντικείμενο, θα ήμουν μολύβι!
Πόση μαγεία έχει για μένα το μολύβι. Από μικρούλα.....
Έρωτας μεγάλος!
Μόνο αν έχει ιδρώσει το χέρι σου καθώς προσπαθεί να βάλει τις σκέψεις σου στο χαρτί με νιώθεις.....
Μόνο αν έχεις σβήσει και ξανασβήσει με τη γόμα σου άπειρες μολυβιές λάθος θα ξέρεις για τι πράγμα μιλώ.....
Μόνο αν έχεις λιώσει το μολύβι σου στο ξύσιμο μέχρι να πετύχεις την τέλεια μύτη θα με καταλάβεις.....
Ναι, είναι έρωτας το μολύβι.
Όχι, με στιλό δεν νιώθω ερωτικά! Μόνο το μολύβι με κάνει να νιώθω έξαψη κάθε που το πιάνω στα χέρια μου!
Το μολύβι έχει ανθρώπινες ιδιότητες! Το παίρνεις καινούργιο, του κουτιού και το χρησιμοποιείς ! Κι αυτό λιώνει σιγά σιγά με τον καιρό...... Στο πέρασμά του αφήνει αποτυπώματα στο χαρτί. Όπως κι εσύ; Αποτυπώματα δεν αφήνεις σε αυτή τη ζωή;
Κάνεις λάθη. Και ποιος δεν κάνει λάθη σε αυτή τη ζωή, ε; Τα σβήνουμε με μια γόμα και προσπαθούμε για το καλύτερο. Όλοι έχουμε δικαίωμα στο λάθος, μα και στη συγγνώμη. Στη συγχώρεση.Κι αφήνει υπέροχα ίχνη μετά. Αν το χρησιμοποιήσεις λοξά και παίξεις με τα σβησίματα μπορείς να ιχνογραφίσεις υπέροχες ζωγραφιές.
Κι αργότερα καθώς μικραίνει....καθώς γερνάει, το βγάζεις στην απόσυρση. Καινούργια μεγάλα, άθιχτα μολύβια θα το αντικαταστήσουν. Όμως εκείνο το παλιό , το μικροσκοπικό θα ξέρει τους κόπους σου, τον ιδρώτα σου, τα λάθη σου! Το πετάς; Άρα δεν έχεις τη λόξα μου! Έχω βάζα με μικρά μολύβια σε απόσυρση! Είναι ένα με μένα, με την ιστορία μου. Είναι προέκταση του χεριού μου....
Τώρα που το σκέφτομαι έχω ένα νεκροταφείο μικρούτσικων, τελειωμένων μολυβιών!
Κι όλα αυτά έγραψαν κάποτε κάποιες από τις σκέψεις μου!
Ναι, λατρεύω τα μολύβια, κυρίως αυτά που γράφουν έντονα στο χαρτί, τα 2Η για τα σχέδια, τα ΗΒ για τη γραφή! Αυτά με τη γόμα. Να μπορώ πάντα να πω ...mea culpa και να διορθώσω τα λάθη μου!
Μολύβι
Το γράφω και δίπλα, στο προφίλ μου: Αν ήμουν αντικείμενο, θα ήμουν μολύβι!
Πόση μαγεία έχει για μένα το μολύβι. Από μικρούλα.....
Έρωτας μεγάλος!
Μόνο αν έχει ιδρώσει το χέρι σου καθώς προσπαθεί να βάλει τις σκέψεις σου στο χαρτί με νιώθεις.....
Μόνο αν έχεις σβήσει και ξανασβήσει με τη γόμα σου άπειρες μολυβιές λάθος θα ξέρεις για τι πράγμα μιλώ.....
Μόνο αν έχεις λιώσει το μολύβι σου στο ξύσιμο μέχρι να πετύχεις την τέλεια μύτη θα με καταλάβεις.....
Ναι, είναι έρωτας το μολύβι.
Όχι, με στιλό δεν νιώθω ερωτικά! Μόνο το μολύβι με κάνει να νιώθω έξαψη κάθε που το πιάνω στα χέρια μου!
Το μολύβι έχει ανθρώπινες ιδιότητες! Το παίρνεις καινούργιο, του κουτιού και το χρησιμοποιείς ! Κι αυτό λιώνει σιγά σιγά με τον καιρό...... Στο πέρασμά του αφήνει αποτυπώματα στο χαρτί. Όπως κι εσύ; Αποτυπώματα δεν αφήνεις σε αυτή τη ζωή;
Κάνεις λάθη. Και ποιος δεν κάνει λάθη σε αυτή τη ζωή, ε; Τα σβήνουμε με μια γόμα και προσπαθούμε για το καλύτερο. Όλοι έχουμε δικαίωμα στο λάθος, μα και στη συγγνώμη. Στη συγχώρεση.Κι αφήνει υπέροχα ίχνη μετά. Αν το χρησιμοποιήσεις λοξά και παίξεις με τα σβησίματα μπορείς να ιχνογραφίσεις υπέροχες ζωγραφιές.
Κι αργότερα καθώς μικραίνει....καθώς γερνάει, το βγάζεις στην απόσυρση. Καινούργια μεγάλα, άθιχτα μολύβια θα το αντικαταστήσουν. Όμως εκείνο το παλιό , το μικροσκοπικό θα ξέρει τους κόπους σου, τον ιδρώτα σου, τα λάθη σου! Το πετάς; Άρα δεν έχεις τη λόξα μου! Έχω βάζα με μικρά μολύβια σε απόσυρση! Είναι ένα με μένα, με την ιστορία μου. Είναι προέκταση του χεριού μου....
Τώρα που το σκέφτομαι έχω ένα νεκροταφείο μικρούτσικων, τελειωμένων μολυβιών!
Κι όλα αυτά έγραψαν κάποτε κάποιες από τις σκέψεις μου!
Ναι, λατρεύω τα μολύβια, κυρίως αυτά που γράφουν έντονα στο χαρτί, τα 2Η για τα σχέδια, τα ΗΒ για τη γραφή! Αυτά με τη γόμα. Να μπορώ πάντα να πω ...mea culpa και να διορθώσω τα λάθη μου!
Εγώ μεγαλώνω- το μολύβι μου μικραίνει...
Σχέση αντιφατική
Σχεδόν παράλογη!
Κι όμως
κι οι δυο τελειώνουμε....
κι οι δυο τελειώνουμε....
Εγώ σκέφτομαι...αυτό μετουσιώνει...
Αφήνει ίχνη
γκρι σκούρα, σχεδόν μαύρα,
βαθιά ίχνη μου...
Αδιαμαρτύρητα...
Εγώ μεγαλώνω
αυτό μικραίνει...
Κι οι δυο θα τελειώσουμε!
Μα πριν τελειώσουμε εγώ θα έχω σκεφτεί
κι αυτό θα έχει χαράξει....
Τη σκέψη μου.
Κάποια στιγμή....
Εμείς θα τελειώσουμε!
Μα κάτι, βρε αδερφέ,
κάτι θα έχουμε αφήσει ....
*
Καλή σας μέρα....
Επιτέλους καθαρή λιακάδα....
@ριστέα
Μα κάτι, βρε αδερφέ,
κάτι θα έχουμε αφήσει ....
*
Καλή σας μέρα....
Επιτέλους καθαρή λιακάδα....
@ριστέα
Καλημέρα ηλιόλουστη φίλη μου!!(επιτέλους!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εγω λατρεύω τα μολύβια!!! Κρατούσα κάποτε πολλά μικρά μισοτελειωμένα!!!
Πόσα ημερολόγια είχαμε γεμίσει..εγω και εκείνα!!!
Και πάντα να εχουν την κατάλληλη μύτη για να μπορώ να γράφω με ωραία στρογγυλά γράμματα!!!!
Νομίζω οτι όσα χρονια και να περάσουν τίποτα δεν θα αντικαταστήσει στη καρδια μου τα μολύβια και την ιστορία τους!!!!
Φιλιά:)
Καλημέρα με χαρά !!!!!!!
ΔιαγραφήΑχ με τη μύτη έχω μεγάλο θέμα! Όλα τα μολύβια μου πρέπει να είναι καλοξυσμένα!!!
Ιδιοτροπίες που δεν αλλάζουν με τα χρόνια!
Τα φιλιά μου! ♥
Καλημέρα...Μονο μια Αριστέα - ένα Αριστεομυαλουδάκι θα κατάφερνε κάτι τέτοιο..πιάνεις μια λέξη και της δίνεις άλλο νόημα , άλλη αξία..μου αρέσει ο τρόπος σκέψης και παρουσίασης σου...σε κάποια σημεία μελαγχόλησα γιατί δε θέλω να σκεφτομαι το μετά, μόνο το τώρα..φοβάμαι το μετά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα περιμένω στο π-να δω τι θα γράψεις για την πένα- που εκείνη κι αν έγινε προέκταση του χεριού σου με την ρημαδοαπογραφή χαχα
Φιλούθκια καλή μου
αχαχα Καλημέρα!!!!!!
ΔιαγραφήΕ και η μελαγχολία είναι μέσα στη ζωή! Χαίρομαι που ακόμα και η παρουσίαση ενός αντικειμένου σου άρεσε!
Στο π δεν ξέρω τι θα γράψω! Εδώ δεν έχω ιδέα για αύριο ακόμα!
Φιλάκια πολλά πολλά! ♥
Αχ!!! ακόμα και για μένα που λέω πως δεν τα έχω καλά με τον γραπτό λόγο το μολύβι μου έχει γεμίσει άπειρες σελίδες και έχει σχεδιάσει άπειρα σκίτσα!!! Ίσως μια μέρα βγουν στην "δημοσιότητα"...:)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο και να μεγαλώνουμε Αριστέα μου είμαι σίγουρη πως θα αφήσουμε πίσω μας ο καθένας τα δικά του ίχνη!!
Φιλάκια πολλά!!!
Καλησπέρα μολυβένια μου Παρασκευούλα!
ΔιαγραφήΕύχομαι να βγουν στη δημοσιότητα σκίτσα σου και σκέψεις σου! Είμαι σίγουρη ότι έχεις πολλά να δώσεις!
(Μακάρι κάτι να αφήσουμε πίσω μας,,,,,,)
Φιλάκια κοπέλα μου!
Θα αφήσουμε καλή μου φίλη!!! Θα αφήσουμε!! :))
ΔιαγραφήΑμήν!
ΔιαγραφήΑπό καρδιάς!
Φιλάκια!
Πανέμορφο Κείμενο!!! Να σαι καλα!! Πολυ καλημέρα εύχομαι!!
ΑπάντησηΔιαγραφήLev σε ευχαριστώ πολύ !
ΔιαγραφήΦιλιά!
Καλά να περνάς! :)
Με μεγάλη συγκίνηση ανακάλυψα, όχι πολύ καιρό πριν, μολυβάκια τέτοια, μικρούτσικα, που τα είχα φυλαγμένα... από το δημοτικό! Ξέρεις, από τους "θησαυρούς" που ανακαλύπτουμε ανοίγοντας κούτες για ξεσκαρτάρισμα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧώρια όλα τ' άλλα που ξεπετάγονται από τις μολυβοθήκες κάθε τόσο! ("Α, ήσουν κι εσύ εδώ;!")
Μ' αρέσει κι η μυρωδιά τους, ιδιαίτερη και χαρακτηριστική.
Ακόμη και τώρα, μολύβια χρησιμοποιώ -τα προτιμώ από τα στυλό.
Φιλιά πολλά καλή μου "μολυβένια"! ツ
✽~✽~✽
Εδώ είχα γράψει απάντηση! Κόλλησα επανεκκινήθηκα και είδα ότι πάπαλα το σχόλιο! Κατά μαγικό τρόπο εξαφανίστηκε!
ΔιαγραφήΣου έγραφα Ιωάννα μου ότι κι εγώ ανοίγω συρταράκια και βρίσκω μολυβάκια! Διαφόρων μεγεθών και ποιοτήτων!
Ναι είναι όμορφη ακόμα κι η μυρωδιά τους!
Φιλάκια κοπέλα μου!
Καλή συνέχεια! ♥
Ε, αν σου πω πως με συγκίνησες, τώρα???
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι πολύ όμορφος άνθρωπος, βρε Αριστέα!!!
Σε φιλώ πολύ-πολύ!!!
Γιάννα μου κι εγώ συγκινήθηκα με το σχόλιο το δικό σου!
ΔιαγραφήΠάτσι λοιπόν!
Σε φιλώ καρδούλα μου! ♥
Αχ βρε κοριτσάκι μου....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή τη σχέση που περιγράφεις την έχω με τα βιβλία μου... τα ξαναδιαβαζεις και βλέπεις κάτι που σου είχε ξεφύγει ...και ξανα από την αρχή!
Αν και έχω μολύβια αγαπημένα....ξέρεις απο κείνα που είχαμε στο δημοτικό με την προπαίδεια πάνω και την γόμα...και τα άλλα με τα λουλουδια γύρω που σε κάθε ξύσιμο άφηναν μια μυρωδιά αλλιώτικη.... αυτά τα έχω ακόμη...να μου θυμίζουν πως δεν γεννήθηκα μεγάλη...
Φιλιά πολλά κοριτσάκι μου!
Τι όμορφα που το έγραψες,,,,να μας θυμίζουν ότι δεν γεννηθήκαμε "μεγάλοι"!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ για το δικό σου αποτύπωμα!
Φιλιά πολλά κοπέλα μου! ♥
Σε νιώθω Αριστέα μου! Από μικρή που ήμουν κι εγώ, είχα ένα πάθος με τα μολύβια, εκτός των άλλων λατρεύω ...τη μυρωδιά τους όταν τα ξύνω! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφο το blog σου, έριξα ήδη μία ματιά, και θα συνεχίσω...και μέσω του bloglovin!
Φιλάκια πολλά!!! :)♥
Καλώς ήλθες από τα μέρη μου! :)
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ για τη ψήφο εμπιστοσύνης! Κερνάω αγάπη για τη ζωή.....μονάχα αυτό έχω σε περίσσευμα...αγάπη!
Σε φιλώ!
Πανέμορφη ανάρτηση Μπράβο Αριστέα!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα αγαπώ κι εγώ τα μολυβάκια πολύ!!!!!
Καλή σου μέρα!!!!
Φιλάκια!!!!
Σε ευχαριστώ πολύ Δέσποινα!
ΔιαγραφήΝα'σαι καλά κοπέλα μου!
Φιλιά!
Μολυβένια ίχνη ψυχής, πολύτιμα για τους ιχνηλάτες της ζωής· διαβάζουμε πάνω τους τα δικά σου μονοπάτια· τα ακολουθούμε και μας οδηγούν σε άγνωστους κόσμους, καμιά φορά τόσο ωραίους, όσο ο δικός σου! Σε τι όμορφα ταξίδια μας παρασέρνεις, με το γραμματοπαιχνίδι σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην σταματήσεις να ξοδεύεις μολύβια!!! :ο)
Άννα Πάρος
Αννούλα της Πάρου! Μήπως καρδούλα μου να το σκεφτόσουν και σιγά σιγά να έφτιαχνες μια σελίδα δική σου με τις σκέψεις σου;;;
ΔιαγραφήΈχουμε ανάγκη από τόσο όμορφη γραφή! Και θα σε αγκαλιάσουμε πολλοί να ξέρεις με αγάπη!
Θα μπορούσες να γράψεις το δικό σου γραμματοπαιχνίδι! Και θα έβλεπες πόση γλύκα έχει μέχρι να βρεις τη λέξη που θα μιλήσει μέσα σου!
Στο "ξ" έχω ένα κόλλημα...που θα πάει ...κάτι θα μου κατέβει!
Σε φιλώ χαρά μου! Από καρδιάς! ♥
Καλησπέρα πριγκίπισσα Άιρις. Χαίρομαι πολύ την ανθρώπινη επικοινωνία, γι αυτό ίσως, όταν καταφέρω να διαστείλλω τον συμπιεσμένο χρόνο μου, να δοκιμάσω να χτίσω ένα μπλογκοσπιτάκι :-)
ΔιαγραφήΤώρα σε φιλώ, πρέπει να ΞΥΠΝΗΣΩ την κοιμισμένη νεραϊδοκορούλα μου.
Άννα Πάρος
Α! Με μεγάλη χαρά θα σε περιμένω να ξέρεις! :)))
Διαγραφήαχαχα! Καλά να περνάς! ♥
Ωραία τα μολύβια Αιστέα έχεις δίκιο αφου καμια φορά ζηλεύω της κόρης μου και κλέβω κανένα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν ήμουν πράγμα θα ήμουν βιβλίο θα συναντιόμασταν σίγουρα!
Χα χα!
Φιλιά πολλά!
Έλένα το βιβλίο! Αριστέα το μολύβι.... Το "Κανελλάκη" θα διάβαζε και θα κρατούσε στο πλάι σημειώσεις (αν δεν είχε γράψει αυτή το βιβλίο)! Η Φλώρα θα μας ζωγράφιζε! Και ξέρεις το "κλου" : Η Τζόαν Πέτρα θα μας έκανε ταξιδιωτική ανάμνηση!
ΔιαγραφήΣε φιλώ!!!!!!!!
♥
Μέσα!!!
ΔιαγραφήΚαι σας μερσώ για την προτίμηση!
Θα σας κρατήσω εγώ κάτι σημειώσεις... μούρλια!
Τρελοκομεία όλες μας!!!
αχαχα! Κάτι ήξερα όταν έγραφα!!!!!! :))))
ΔιαγραφήΜαρία γράφε βιβλίο λέμε με ηρωίδες εμάς!
Το κλου όλα τα λεφτά ε;
Με το κλου ονοματι Πετρα βλέπω να γινόμαστε γνωστές παντού σε όλη τον πλανήτη!
ΔιαγραφήΤρελες τουρίστιες ξεσήκωσαν τον κόσμο!
χα χα χα!
Μαρία βάλε μπρος.
αχαχαχαχχαχαχα!!!!!!
ΔιαγραφήΝαι κάποιος πρέπει να κάνει την αρχή!
Φιλιά!
Το θέμα είναι τι αποτύπωμα αφήνει στο χαρτί το μολύβι. Χωρίς χαρτί το μολύβι είναι πολύ μόνο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι είναι εφήμερη η μολυβιά. Ότι και να γραφτεί ή να σχεδιαστεί σβήνει εύκολα. Σε σχέση με το μελάνι που ζητάει από πριν καλή σκέψη για το τι θα γραφτεί. Το χαρτί στη μολυβιά θα ξαναχρησιμοποιηθεί μετά το σβήσιμο. Μετά τη μελανιά όμως... Και μερικά πράγματα μία φορά γράφονται. Και η συγγνώμη εύκολα ξεστομίζεται δύσκολα γίνεται πράξη, και πιο δύσκολα γίνεται δεκτή· ενίοτε καθόλου...
Και στο τέλος καταντάει σαν την γόπα του τσιγάρου...
Να και το αιρετικό σχόλιο! Πάντα χρειάζεται! Για να προσθέσει! Να προβληματίσει! Να δείξει την άλλη πλευρά!
ΔιαγραφήΝαι, εφήμερη η μολυβιά ...μα πες μου αληθινά το ίδιο συναίσθημα αφήνει το γκρι του μολυβιού με το μπλε του από το στιλό;
Ζω για τη συγγνώμη που θα έχει διάρκεια! Για αυτή που θα σβήσω με γόμα και θα γράψω ξανά από πάνω!
(από γόπες και τσιγάρα δεν γνωρίζω)
Φιλιά!
Τα μολύβια έρωτας μεγάλος...
ΑπάντησηΔιαγραφή2 Β για ξεκούραστο γράψιμο, 3 Β, 4Β , ιδανικά για ελεύθερο σχέδιο, 5 Β και 6 Β προσομοιάζουν με κάρβουνο για υπέροχα ασπρόμαυρα σχέδια, νεκρή φύση, πορτραίτα....
Και το ξύσιμο με το κοπίδι και όχι με την ξύστρα...
Να μάθεις τη μύτη να την κάνεις λεπτή σαν τρίχα...
Με πήγες πίσω στα 16, 17 και 18 μου, όταν ετοιμαζόμουν να δώσω εξετάσεις στη σχολή καλών τεχνών...
Φεύγω γιατί αρχίζω και βουρκώνω, είναι κι αυτή η μουσική σου!!! Αμάν σκάω από αναμνήσεις...
Φιλιά
Αχ Φλώρα μου ...πόσα έδωσες παραπάνω με τις γνώσεις σου!
Διαγραφή2 Β για ξεκούραστο γράψιμο ( δεν θα αποφύγω τη διαφήμιση...Faber Castel...) για γράψιμο αυτά τα χρυσοκόκκινα! Για σχέδιο τα πράσινα τα κυπαρισσί! Μα και τα Η που λιώνανε κι εύκολα,... Ήθελα βαθύ το χνάρι μου!
Και με το κοπίδι...το θυμήθηκα το ξύσιμο! ;-)
Τι έγινε η σχολή καλών τεχνών αγαπημένη μου;;;;;;;;;;
Δύο φορές έπεσα στα πόδια της παρακαλώντας να με πάρει, τη μία στα 17 μου και την άλλη στα 35 όμως ποτέ της δεν με ερωτεύτηκε όπως εγώ αυτήν και με απέρριψε και τις δύο.
ΔιαγραφήΌμως ποτέ δεν εγκατέλειψα... σε πείσμα της ασχολήθηκα με την αγιογραφία μέχρι τότε που με βοηθούσαν τα μάτια μου και μετά έκανα ελαιογραφίες και γενικώς δεν σταματάω να ασχολούμε με ότι περνάει απ΄ τα χέρια και κρύβει λίγη τέχνη μέσα του....
Όμως θεωρώ πως μου λείπουν γνώσεις που μόνο εκεί θα έπαιρνα.
Σε νιώθω καλή μου Φλώρα! Πόσο θα ήθελα να είχα περάσει κι εγώ από μια σχολή! Ότι ξέρω ( αν μπορώ να πω ότι γνωρίζω κάτι) μέσα από το διάβασμα μόνο! Και τώρα πρέπει να αφοσιωθώ και πάλι στη μελέτη γιατί ότι το αφήνεις σε αφήνει ;-)
ΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα γλυκιά μου!
Περαστικά στη μέση σου!
Και εμένα το μυαλό πήγε στο μολύβι των ματιών....!
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρεις ότι το μολύβι είναι κομμάτι μου. Πως χρόνια με βοηθά. Πως έχει γράψει κάθε κρυφή μου στιγμή, κάθε όμορφη εικόνα, πως έχει ζωγραφίσει κάθετι που μ’αρέσει, οπουδήποτε όμως, πως επί έτη είναι σύντροφος στην δουλειά μου και ρέει ο γραφίτης μαζί με την σκέψη μου, πως το μολύβι, ίσως, είναι το πιο ζωντανό απο τα άψυχα πράγματα που υπάρχουν γιατί αυτό δίνει ζωή και όπως έγραψες ζεί μαζί μ’εμάς, πεθαίνει και αναγεννιέται συνεχώς.
Δεν είναι η ευκολία του σβησίματος στα λάθη. Κάθε άλλο. Σε αντίθεση μ’εσένα δεν συνηθίζω να σβήνω, πλήν των σκίτσων. Θα’λεγα πως πατώ πάνω στα λάθη μου και δεν ξέρω τι σημαίνει αυτό. Τα προσπερνώ ή γράφω πάνω τους, μα δεν σβήνω. Και τα μολύβια μου δεν αντέχουν γόμες απάνω τους. Πάνω στα λάθη αν γράψεις θα μοιάσει η κάθε σου λέξη νέα γέννα κι εκεί είναι η ομορφιά.. Πάνω σε γραμμές αν αφεθείς θα δείς εικόνες να ξεγλυστρούν που δεν φαντάζεσαι. Παίξε με αυτές και θα καταλάβεις. Παίρνεις το σκληρό για ξεκίνημα κι ύστερα ενα 4Β για τους δώσεις ζωή. Και η άκρη του ? Όχι πάντα σε ακμή τελείωμα. Καμιά φορά αυτή χαράσσει και σκληραίνει το αποτέλεσμα... Ειναι λατρεία το μολύβι, Αριστέα μου δεν είναι απλά τρόπος γραφής, το ξέρεις. Είναι οι σκιές που δίνεις μέσω αυτού, η ένταση στο μολυβογράφημα...
Έγραψα τελευταία “Προέκταση του μυαλού μοιάζει, δεν το ελέγχω. Έμαθε τόσα χρόνια να βρίσκεται μαζί μου, να ξέρει πως νιώθω απ’την θερμοκρασία των δακτύλων μου και να κινείται αναλόγως.”
Με συνεπήρε η λέξη και ίσως σε κούρασα. Φαντάσου ένα πρόσωπο απο μολύβι φτιαγμένο...
Το κείμενό σου ? Ούπς, ξέχασα.
Υπέροχο
Ξέρω ότι το μολύβι είναι κομμάτι σου!
ΔιαγραφήΠως χρόνια σε βοηθά. Πως έχει γράψει κάθε κρυφή σου στιγμή, κάθε όμορφη εικόνα, πως έχει ζωγραφίσει κάθετι που σ’αρέσει, οπουδήποτε όμως, πως επί έτη είναι σύντροφος στην δουλειά σου και ρέει ο γραφίτης μαζί με την σκέψη σου, πως το μολύβι, ίσως, είναι το πιο ζωντανό από τα άψυχα πράγματα που υπάρχουν γιατί αυτό δίνει ζωή και όπως έγραψα ζεί μαζί μ’εμάς, πεθαίνει και αναγεννιέται συνεχώς.
Τα ξέρω χαρά μου! Και χαίρομαι που νιώθεις δική σου την ανάρτηση!
Στην αφιερώνω λοιπόν!
Αν και νομίζω ότι θα θες και την επόμενη ΔΙΑΚΑΩΣ!!!!!!!
Δεν είναι απλά τρόπος γραφής! Είναι οι σκιές που δίνουμε μέσω αυτού, η ένταση στο μολυβογράφημα......
Ξέρω τι λες! Έχω ένα σκίτσο από μολύβι! Όλα όσα έγραψες........
Το κείμενό μου; Τίποτα μπροστά σε αυτό το έργο!
Σε φιλώ!
Ήσουν έμπνευση!
μα και οι δύο επόμενες αναρτήσεις ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΕΣ ΣΟΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!
Τι όμορφα που γράφεις βρε Αριστέα μου!!!!πάντα με συγκινείς!!!!! εγώ τρελαίνομαι για διάβασμα με το γράψιμο δεν το 'χω!!!!να σαι καλά!!!!καλή σου εβδομάδα!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ πολύ Δέσποινα! Να'σαι καλά!
ΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα και σένα εύχομαι! :))
Σςςςςςς....
ΑπάντησηΔιαγραφήμη μιλας....
ακου...ΑΚΟΥΣΕ καθως γραφεις...
ακου τον ηχο του...
ακου ποσο φλυαρο ειναι...
ρεει επανω στο ΧΑΡΤΙ (σοϊ βλεπεις)
Λεει τα δικα του,που ειναι δικα "σου",
για να γινουν δικα "μας".
Μονο ακουσε το!
Μολυβι=Αισθητηριο οργανο...
προεκταση του χεριου
ΟΠΩΣ και ΔΗΠΟΤΕ!
Εχω διαβασει την αναρτηση σου απειρες φορες.
Γλυκα φιλια,ματια μου...
Σσσσ ακούω! Ναι το άτιμο ...φλύαρο είναι! Αλλά όμορφα λαλεί!
ΔιαγραφήΑισθητήριο όργανο λες ε;
Προέκταση του χεριού το νιώθω καλό μου αγριόμελο! Το νιώθω!
Σε φιλώ!
Με συγκίνησες!
Τι όμορφο κείμενο...
ΑπάντησηΔιαγραφήκι εγώ αγαπώ τα μολύβια, με τρελαίνει η μυρωδιά τους,μου θυμίζει, βιβλιοπωλείο-Σεπτέμβρη-καινούρια σχολικά..
Καλό βράδυ..
Μμμ Αν σου πω ότι κάποτε δούλεψα σε βιβλιοπωλείο; Κι εγώ λατρεύω όλα τα είδη γραφικής! Μολύβια, γόμες ....χαρτί ανακυκλωμένο!...
ΔιαγραφήΌλα έτοιμα να μας βοηθήσουν να αφήσουμε το στίγμα μας!
Σε φιλώ! :)
Καλό σου βράδυ!
Καλησπέρα Αριστέα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα αγαπώ πολύ τα μολύβια και εγώ!
Μου αρέσει πολύ και η μυρωδιά τους!
Φιλάκια!
Καλώς το Κατερινάκι μου!
ΔιαγραφήΆλλη μία λοιπόν που ψηφίζει άρωμα μολυβιού! Κάτι θα ξέρεις κι εσύ! ;-)
Φιλάκια κούκλα μου!
Καλά γραψίματα! ♥
Και το κυριότερο: δεν μπορείς να κάνεις "ντηλίτ".
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αποκαθήλωση της εύκολης λύσης και της ρηχής σκέψης.
Σκέφτομαι, γράφω, διορθώνω το (γραφικό και όχι μόνο) παλιοχαρακτήρα μου, αποτυπώνω τα λάθη μου για να τα θυμάμαι, μουτζουρώνω, γεμίζω ένα χαρτί με τα δικά μου σύμβολα, με τις ανορθογραφίες μου (που δεν έχουν αυτόματη διόρθωση από ηλεκτρονικό λεξικό) κι έτσι ξεστραβώνομαι και διατηρώ τη γλώσσα μου ζωντανή.
Αριστέα μου, να είναι πάντα τα συρτάρια σου γεμάτα μολύβια εύχομαι!
Μπράβο σου και για το σημερινό!
Μαρία μου ...κάθε σχόλιο σου έχει πολλά να προσθέσει στη δική μου ταπεινή ανάρτηση!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ! :)
Η δική σας υποστήριξη μου δίνει χαρά και κίνητρο να συνεχίσω!
Τα φιλιά μου! ♥
Δε γράφουμε κάτι μαζί λοιπόν, αφού αλληλοσυμπληρωνόμαστε;
ΔιαγραφήΡήγας-Αποστόλου ένα πράμα...
αχαχα! Κάτι σε αστείο όμως ε; Έχω ψυχοπλακωθεί τα μάλα τελευταία κι η αυριανή στο Ν πάλι έτσι μου βγαίνει γαμώτο!
ΔιαγραφήΨάχνω λέξη να βγει γέλιο και δεν βρίσκω! Μάλλον θα την κάνω στο Ξου!
αχαχα!
Τα γράφεις τόσο πολύ υπέροχα, Αριστέα!! Τόσο όμορφα.. Πραγματικά κάθε σου ανάρτηση είναι μοναδική...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά!!!
Χριστίνα μου, σε ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου!
ΔιαγραφήΝα'σαι καλά!
Φιλάκια πολλά πολλά! ♥
Όση ώρα διάβαζα, η ευωδιά των μολυβιών που έχω χρησιμοποιήσει με τύλιγε!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο όμορφα τα έγραψες!!
Νομίζω πως η σχέση με το μολύβι των περισσότερων από μας..είναι καρμική...μολύβι, γόμα, ξύστρα..από τις πρώτες μας σχεδόν όμορφες αναμνήσεις στο ταξίδι της ζωής...και παντοτινά εκεί..να μας συντροφεύουν..να είσαι καλά..φιλιά!
Μαρία μου δεν πειράζω , δεν σχολιάζω τίποτα από τα λόγια σου.... Πόσο όμορφα απέδωσες αυτή την καρμική σχέση!
ΔιαγραφήΑνατρίχιασα! Να'σαι καλά!
Σε ευχαριστώ ολόψυχα!
Καλό ξημέρωμα!!! ♥
Στην εποχή των υπολογιστών και των πληκτρολογίων, η ανάρτηση-ωδή σου στα μολύβια είναι εξαιρετική!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι όσο είναι κανείς μικρός, τα χρησιμοποιεί πιο συχνά... μετά οι απαιτήσεις των σχολικών χρόνων επιτάσσουν τα στυλό και κάπου εκεί το ταπεινό μολυβάκι μπαίνει στο περιθώριο...
Σε χαίρομαι που εσύ τα μαζεύεις!
Φιλιά πολλά!
Καλημέρα Έλλη μου!
ΔιαγραφήΣε μια εποχή που θα ξεχάσουμε να γράφουμε με το χέρι ας κρατήσουμε και κάτι ζωντανό ε;
Σε φιλώ γλυκά!
Μόνο εσύ θα μπορούσες να εξυμνήσεις τα μολύβια τόσο αληθινά. Πόσο τα αγαπάς. Βαθιά και ουσιαστικά. Τα τιμάς, τα φροντίζεις. Τους έχει φτιαξει και νεκροταφείο:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μου άρεσαν ποτέ τα μηχανικά μολύβια. Ήθελα πάντα τα κανονικά. Αυτά με τη βαρβατίλα!
Η κόρη μου φέτος πρωτάκι είναι από τα λίγα με κανονικό της Faber κάτι φοβερά με γόμα πάντα, λευκά, γκρι, μπλε, μπορντώ. Τα ζηλεύω. Δεν τυχαίνει πλέον να γράφω κάπου με μολύβι. Κρίμα.
Γράφε εσύ για μένα:)
Καλημερούδια γλύκα μου!!
Δημητρούλα μου...ούτε εμένα μου άρεσαν ποτέ τα μηχανικά! Ήθελα να τα ξύνω...ακόμα θέλω!
ΔιαγραφήΚι ακόμα τα χρησιμοποιώ και στη δουλειά και στο σπίτι!
Λάτρευα κι εξακολουθώ τα Faber μα κατά διαστήματα δοκιμάζω κι άλλα! :)))
Φιλάκια πολλά!
Έχεις βρει το μεγαλείο μέσα σου. Πρέπει να αισθάνεσαι ευτυχισμένη. όνειρα γλυκά φίλη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι πολύ γλυκό κορίτσι Μαράκι μου!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ!
Φιλάκια! ♥