24 Days Challenge, Day # 6: Ζ

Ζ
Όπως λέμε Ζωή!

Διάλεξα το προφανές. Είχα κατά νου να ασχοληθώ με τη ζωγραφική.Με τη παιδική για την ακρίβεια. Το έχω καιρό στο νου. Μα δεν είχα χρόνο. Και δεν μου αρέσουν οι μισές δουλειές. Και θα μου πεις; Κι η ζωή; Τόσο εύκολη είναι για σένα; Έτσι την ξεπετάς; Στο πόδι;
Δεν είναι εύκολη. Ίσα-ίσα. Γεμάτη δυσκολίες είναι. Και πόνο. Μα αυτή δεν είναι η χάρη της;
Φαντάσου μια ζωή ευθεία......Χωρίς λακουβίτσες κι αναταράξεις. Με λιακάδα διαρκώς. Με γέλιο. Με όχι προβλήματα. Παράδεισος βεβαίως βεβαίως. 
Αλήθεια; Έτσι τη ζητάς τη ζωή σου; Και πώς θα δώσεις αξία στις καλές σου στιγμές; Πώς θα εκτιμήσεις την άνοιξη αν δεν προηγηθεί ο Χειμώνας; Πώς θα ζήσεις την ανάσταση αν δεν ανέβεις τον γολγοθά;

Ζωή.
Μια λέξη, χιλιάδες στιγμές, αμέτρητα  ρήματα. 
Γεννιέσαι,αναπνέεις, μαθαίνεις, γελάς, κλαις, αισθάνεσαι, γεύεσαι, μοιράζεις, μοιράζεσαι, δέχεσαι, ηρεμείς, θυμώνεις,πληγώνεις, πληγώνεσαι, ονειρεύεσαι,φοβάσαι, ελπίζεις,πονάς, ερωτεύεσαι, αγαπάς, πεθαίνεις! Όλα είναι ζωή. Αν λείψει κάτι θα είναι λειψή!

Ζωή!
Σου δόθηκε μία μονάχα. Δεν έχεις δεύτερη ευκαιρία. Να μάθεις και να έρθεις με τη στερνή σου γνώση ξανά, διορθώνοντας τα λάθη! Δεν έχει επιστροφή κι αλλαγές! Ερχόμαστε χωρίς καμία κάρτα αλλαγής! Κι ερχόμαστε για κάποιο λόγο! Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι είναι τυχαίο το πέρασμά μου! 
Θα μπορούσα να αναλωθώ με αγωνίες, θλίψεις, αναρωτήσεις και φιλοσοφικό ψάξιμο. Γιατί ήρθα; Πού θα πάω μετά; Τι γίνεται η ψυχή;  Στο μεταξύ η ζωή κυλάει και πίσω δεν ξαναγυρνάει.
Και τι γίνεται όταν δεν σε αφήνουν να επιβιώσεις; Όταν νιώθεις πως δεν έχεις ανάκαρο* και κουράγιο να συνεχίσεις; Όταν σου ρουφάνε κάθε ρανίδα όρεξης κι επιθυμίας;
Μαζεύεις τα κομμάτια σου, κοιτάζεις τον ουρανό, όχι περιμένοντας το θαύμα, αλλά ζώντας το θαύμα.
Θυμήσου όλους αυτούς που η ζωή τους χτύπησε αλύπητα κι όμως χαμογελούν. Εμπνεύσου  απ' όλους αυτούς που αντέχουν χωρίς πόδια, χωρίς χέρια, χωρίς βασικές αισθήσεις, πάνω σε καροτσάκια, πάνω σε κρεβάτια πόνου, χωρίς όλα αυτά που έχεις εσύ και τα θεωρείς δεδομένα! Να σου θυμίσω τον Nicholas Vujicic.; την  Έλεν Κέλλερ; ή ένα ηρωικό ζευγάρι;

Όχι δεν την ξεπέταξα έτσι στο πόδι τη ζωή. Απλά δεν έχω να γράψω άλλα για αυτή, τώρα που το σκέφτομαι. Έχω να τη ζήσω!

Άντε, πάμε να δουλέψουμε,  να κουραστούμε, να ιδρώσουμε,

να πονέσουμε, να θυμώσουμε, να γελάσουμε, 

να αγαπήσουμε

να ζήσουμε!

Κι αυτή τη μέρα!

Καλή σας μέρα

@ριστέα

*Ανάκαρο = δύναμη (πελοποννησιακή διάλεκτος, προέλευση από Καλαμάτα θαρρώ)