Θέλω να εκραγώ!

Θα αφήσω αποτυπώματα της σκέψης μου εδώ...

Θέλω να εκραγώ ...Έχω καιρό να εκραγώ ...από αυτές τις όμορφες εκρήξεις που σε κάνουν να νιώθεις ζωντανός...Πού τα γκρεμίζεις όλα και έπειτα έχεις την όρεξη να φτιάξεις νέα, φτου και πάλι από την αρχή!
Νομίζω πως το θέλω περισσότερο από το να είμαι ήρεμη αυτή την πανσέληνο. Δεν με τρομάζει πια. Ούτε καν μου περνάει η υποψία από το μυαλό να δυστυχήσω, ή ότι δυστυχώ! Να εκραγώ θέλω ! Να κάνω όμορφα σχέδια στον ουρανό με τις λάμψεις μου. Όχι να κλάψω! Όχι να μιζεριάσω. Να εκραγώ! Να αναταράξω τα νερά ...Να ακουστώ! Να με ακούσουν, τόσο που θέλω να τους πω κατάμουτρα, πως είναι δική μου η ζωή και την ορίζω! Κι αν μου'ρθει να την τσαλαπατήσω και να την ξαναχτίσω, θα το κάνω, εγώ το κοριτσάκι ... 
Τώρα πια μεγάλωσα  ... μπορώ να πετάω και πιο μακριά από τη φωλιά που τόσο αγάπησα!
Μ'ακούς ; Σε σένα μιλάω ...Είμαι έτοιμη να πετάξω από το βράχο ...να εκτοξευτώ στον ουρανό και να σκορπίσω σε χιλιάδες λαμπιόνια ...Μα προτού φτάσω κάτω στη γης, να γράψω κάπου στον ουρανό : "ρισκάρω, γιατί αγαπώ!"

Τ΄ άφησα! Τα αποτυπώματα! Μένει να περάσει ο κατάλληλος επιθεωρητής με το ματογυάλι του,  να αποκωδικοποιήσει !
@iris

Δεν τελείωσε ακόμα.....

Ναι, σήμερα είναι η τελευταία μέρα του Αυγούστου, τυπικά τελειώνει το καλοκαίρι..
Θα δω και θα διαβάσω πολλές ευχές για καλό φθινόπωρο, καλό χειμώνα κλπ κλπ
Νομίζω ότι το καλοκαίρι τελειώνει όταν το τελειώσω εγώ μέσα μου...... όπως και η αγάπη...
Καλημέρα !
Tο καλοκαίρι θα τραβήξει κι άλλο........

@iris

Τα χέρια...

Οι άνθρωποι το πιο συχνά

δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους

Τα δίνουν - τάχα χαιρετώντας - σ' άλλους

Τ' αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες

Ή - το χειρότερο - τα ρίχνουνε στις τσέπες τους

και τα ξεχνούνε..

Στο μεταξύ ένα σωρό κορμιά μένουν αχάιδευτα

Ένα σωρό ποιήματα άγραφα

Αργύρης Χιόνης,

Συλλογή Λεκτικά τοπία

Πόσο συχνά κοιτάζεις τη ψυχή ;

Κοιτάζεσαι συχνά στο καθρέφτη... 

Φτιάχνεις το make up,το τσουλούφι που πετάει, 

βάζεις το ζελέ ...
Τονίζεις το κόκκινο κραγιόν.

(Θα κάψεις καρδιές με το κόκκινο).

Τσεκάρεις αν πήρες ή αν έχασες πόντο!

Όλα στην εντέλεια.

Πόσο συχνά κοιτάζεις τη ψυχή σου ;

Airis

Οδηγίες προς ναυτιλομένους.

Για να εξερευνήσεις τη ζωή δε χρειάζεσαι οδηγούς.

Εμπιστεύσου το ένστικτο σου.

Οπλίσου με αγάπη για τη ζωή

και ρισκάρισε!

Α και ξεκίνα για το ταξίδι Τώρα!

Αύριο μπορεί απλά.... να μην μπορείς!

@iris

Αυτά κι άλλα πολλά!

Έσπασα ποτήρια! Καταλάθος, εξεπίτηδες ..το ασυνείδητο που κάνει εκρήξεις; Ποιος ξέρει; Να κλάψω; (Πάει το κολονάτο το σετ).. 
Να το γλεντήσω ; ( θα πάρω άλλο;)
Θα έχω να πάρω άλλο; Κι αν πάρω, θα έχω περιστάσεις να το βγάλω; Αυτά κι άλλα πολλά με αναστατώνουν, για να μην σκέφτομαι απόψε, πόσο θα ήθελα να είχα άλλα θέματα να συζητώ... πόσο θα ήθελα να είμαι αλλού και όλα τα σπασίματα να μην με ενοχλούν , όλα τα λάθη του κόσμου να μου φαντάζουν αστεία..........
Καληνύχτα ...θα είναι μια μακριά νύχτα για μένα απόψε..........

@iris

Με το κεφάλι ψηλά...

Η ζωή είναι γεμάτη απώλειες...
Χάνουμε χρόνια,
χάνουμε τη νιότη μας
χάνουμε ανθρώπους !
Μην μένεις στην απώλεια...
Όσο έχεις Εσένα οφείλεις να συνεχίζεις...
Αντιμετώπιζε τις κρίσεις και τις απώλειες στη ζωή σου με το κεφάλι ψηλά!

@iris

Η ψυχή μου θέλει χάδια!

Η ζωή είναι πραγματική! Η ζωή είναι σοβαρή! 

 Και ο τάφος δεν είναι σκοπός της·  

Χους ην και εις χουν απελεύσητω, 

Δεν ειπώθηκε για την ψυχή. 

Henry Wadsworth Longfellow

Η ψυχή μου θέλει χάδια, η ψυχή μου θέλει παιχνίδι, η ψυχή μου θέλει τη ζωή...
Με τα ωραία της , τα βάσανά της τις χαρές και τους πόνους της!
Με τον Έρωτα και τις απογοητεύσεις του!
Αυτό δεν είναι εξάλλου ζωή;

Καλημέρα με κέφι και χαρά!
@iris

Άκουσέ με!

Όλοι γίνονται ποιητές

όταν σ' ερωτεύονται.

Τι δύσκολο που ’ναι

να ξεχωρίσεις έναν.

Εκείνον που αληθινά

σ’ ακούει.

Γιώργος Σγούρδος,

Στιχοπλοκίες της ξενιτιάς

Γυναίκα!

Προσχέδιο με κάρβουνο...φιλοδοξεί να γίνει πίνακας...
by airis

Η γυναίκα- το αιώνιο "θηλυκό" του ποιητή- δε χάνεται 

πάντα θα ζει, θα ζώνεται και θα ξεζώνεται !

Κ. Παλαμάς

Δεν είναι καμιά γιορτή σήμερα και ούτε μου αρέσουν οι γιορτές (γυναίκας , έρωτα, κλπ). Άρα μια χαρά να ασχοληθώ λακωνικά με το θέμα. Γυναίκα.... Άνθρωπος ..Ψυχή ,..Σώμα, με ελαττώματα, με προτερήματα, όμορφες, άσχημες, γεμάτες, αδύνατες, γυμνασμένες, έξυπνες, γλυκιές, πονηρές, ηλίθιες... από όλα έχει ο μπαξές! Ευτυχώς που υπάρχουν...ναι είμαι γυναίκα και νιώθω τυχερή!  

ΥΓ: Άλλη στιγμή θα ασχοληθώ με το θέμα επικοινωνίας με το άλλο φύλο και γιατί φαντάζουμε τόσο ακαταλαβίστικες στους άντρες! Με τις φίλες μου ούτε συζήτηση...  
Περιμένω μια κουβέντα από εσάς και οπουδήποτε μας πάει!

Καλημέρα σας
airis

H αξιοπρέπεια είναι ...αθόρυβη

H αξιοπρέπεια δεν είναι θέμα θέσης , ντυσίματος , κύκλου, γνωριμιών!
Δεν έχει να κάνει με το πόσο ψηλά έχεις φτάσει, αν είσαι κάποιος, 
αν έχεις ένα όνομα! 
H αξιοπρέπεια έχει να κάνει περισσότερο με τη στάση σου απέναντι στη ζωή και στις δύσκολες στιγμές που συναντάς, το σεβασμό που κερδίζεις - όχι που απαιτείς!
H αξιοπρέπεια είναι ...αθόρυβη αλλά κερδίζει τις εντυπώσεις!

@iris

@

Ω! Πήρα ένα βραβείο!

Πήρα ένα βραβείο σήμερα ... επιτέλους κάποιος με βράβευσε και δεν πρόλαβα να ετοιμάσω και λόγο ... να ευχαριστήσω μαμά , μπαμπά, κολλητή που με ανέχεται ...πω πω τώρα καταλαβαίνω και αυτοί οι σταρς τι τραβάνε ! Φαντάσου να είχα να περπατήσω και στο κόκκινο χαλί!

Το βραβείο μου παραδόθηκε από την καταπληκτική http://stokosefplastimaza.blogspot.gr/2012/08/une-saison-en-enfer.html (στόκος και μάλιστα εύπλαστος, για όσους δεν την γνωρίζουν) με την υποχρέωση να το δώσω κι εγώ σε εφτά άτομα

και να πω εφτά πράγματα για μένα

Άντε να κάνω επιλογή μέσα από την πολύπλευρη και πολυτάραχη ζωή μου ! Πλάκα κάνω και θα το καταλάβετε ευθύς αμέσως:

1. Έχω ένα παρατσούκλι ( δηλαδή και στο παρελθόν είχα αλλά ευτυχώς τα παλιά παραγράφονται) το οποίο λατρεύω και μου το έχει δώσει η κολλητή μου: Χαζέα 

2. Φαίνομαι πολλές φορές σοβαρή αλλά τι ανακούφιση! Δεν είμαι!

3. Άλλο σπούδασα άλλο κάνω αλλά είμαι πάντα ευχαριστημένη, γιατί εγκλιματίζομαι σαν τον χαμαιλέοντα και επιβιώνω σαν τις κατσαρίδες!

4.Λατρεύω τον Αρκά όσο και την ποίηση!

5.Δεν οδηγώ και ούτε πρόκειται ποτέ να το καταφέρω, γιατί είμαι αφηρημένο! Όταν με ρωτούν γιατί δεν οδηγώ αφού είναι τόσο εύκολο- και η κουτσή Μαρία οδηγεί- απαντώ : -εγώ ζωγραφίζω, μου είναι πολύ εύκολο γιατί δεν το κάνεις και εσύ! Ευτυχώς δεν έχω πέσει ακόμα σε ζωγράφο!

6.Δεν μπορώ να αποχωριστώ 3 πράγματα: το μαξιλάρι μου , το τσιμπιδάκι μου και ένα σημειωματάριο με στυλό,  ή μολύβι!

7.Αγαπάω τη ζωή όσο τίποτα άλλο στον κόσμο. Και μαζί τους ανθρώπους που με βοηθούν να πορεύομαι όμορφα και δίπλα τους, χωρίς ανταλλάγματα! 

Λοιπόν αυτά μου ήρθαν αυτά έγραψα ...και ελπίζω να μην εκτέθηκα πολύ!

Πρέπει με τη σειρά μου να δώσω και εγώ σε 7 άτομα το ίδιο βραβείο .... Δεν θα κάνω κλήρωση ....θα το δώσω σε αυτούς που έχουμε έρθει πιο κοντά και ξέρω ότι με διαβάζουν τακτικά ...άρα θα το δουν και θα το αξιοποιήσουν ανάλογα! ;-)

http://freedomeleftheria.blogspot.gr/

http://preciousdreams1.blogspot.gr/

http://www.nerokota.com/

http://aoratigonia.blogspot.gr/

http://21dreamlife.blogspot.gr

http://evi-evis.blogspot.gr/

http://mikrosprigkhpas.blogspot.gr/

Καλύτερα "ατελής".....

Κυριακάτικοι πρωινοί στοχασμοί, με μια κούπα καφέ...

Γιατί άραγε το "τέλειο" και το "τέλος" έχουν την ίδια ετυμολογική ρίζα; Αν ισχύει αυτό που σκέφτομαι και το τέλειο είναι και το τέλος, νομίζω πως θέλω να βρίσκομαι στην αρχή. 

Είμαι η @iris και είμαι ατελής.

ΥΓ: Νομίζω ότι ο καφές με κουνάει λιγάκι ....

Καλημέρα, Καλή Κυριακή

Καρεκλίτσες-σκαμπό βαμμένα λαχανάκι, από τα χεράκια μου ;-)

Ο καφές πάντα ελληνικός, σε κούπα .

Συλλέκτης στιγμών

"Η ευτυχία ανήκει στους ολιγαρκείς" Σωκράτης

Η ευτυχία μπορεί να κρύβεται στις πιο απλές στιγμές!

Έτσι κι αλλιώς τι είναι ευτυχία; Στιγμές !

Πάω να μαζέψω κάμποσες από αυτές για το τσουβαλάκι μου: 

Στη θάλασσα, στον ήλιο , στον καφέ που θα πιω με ευχαρίστηση....

Είμαι συλλέκτης στιγμών!

ΥΓ: Όταν τα φλιτζάνια είναι δύο ....είναι ακόμα πιο όμορφα

Καλό Σαββατοκύριακο 

@iris

Χωρίς Αντάλλαγμα...

   Πήγα για πρώτη φορά στο Χονγ Κονγκ, πριν πολλά χρόνια. Μου είχαν πει ότι ήταν το στολίδι της Ανατολής. Κι είναι αλήθεια. Ενθουσιάστηκα κυριολεκτικά με την ομορφιά του. Η θέα από το λόφο Βικτόρια είναι εκπληκτική, ανεξάρτητα από τις καιρικές συνθήκες ή την ώρα της ημέρας. Είναι τόσο ήρεμα εκεί ψηλά πάνω από την πόλη και παράξενα ήσυχα (...)
  Μου άρεσε να κάθομαι εκεί, κάτω από ένα φανάρι του δρόμου, το δειλινό, κοιτάζοντας απ' τη μια μεριά τα εναλλασσόμενα χρώματα του λιμανιού κι από την άλλη τη βιασύνη εκατοντάδων επιβατών να γυρίσουν σπίτι τους.
  Ένα τέτοιο απόβραδο παρατήρησα έναν πολύ νέο άντρα, που καθόταν δίπλα μου στο ίδιο παγκάκι.
Διάβαζε απορροφημένος ένα βιβλίο κι ήταν σαν να αδιαφορούσε ολότελα για τη βουή του πλήθους και το ηλιοβασίλεμα. Στη βδομάδα που ακολούθησε, διαπίστωσα ότι, όποτε κι αν πήγαινα στο παγκάκι, θα έβρισκα τον νεαρό να διαβάζει.
  Ένα βράδυ, στράφηκε και μου είπε με πολύ σπασμένα αγγλικά:
-Θα μπορούσατε να με βοηθήσετε να προφέρω αυτήν τη λέξη;
  Ανακάλυψα ότι το βιβλίο που διάβαζε με τόση προσήλωση, ήταν ένα Αγγλο-Κινέζικο λεξικό. Αφού τον βοήθησα στη λέξη, μου είπε ότι τον έλεγαν Βονγκ κι ότι προσπαθούσε να μάθει μόνος του αγγλικά. Το έκανε για να μπορέσει να βρει μια καλή δουλειά και να βελτιώσει τη ζωή του και τη ζωή της μεγάλης οικογένειάς του.
  Ο Βονγκ και εγώ γίναμε γρήγορα φίλοι. Μετά από αυτό το περιστατικό συναντιόμασταν, σχεδόν κάθε βράδυ, στο Σταρ Φέρρυ. Έγινε ο ξεναγός μου και με βοήθησε να γνωρίσω καλύτερα το Χονγκ Κονγκ. Εγώ έγινα ο δάσκαλος του στην εκμάθηση των αγγλικών.
  Η ιστορία του ήταν πολύ συγκινητική. Αυτός και η οικογένειά του, παρ' όλο που ήταν περήφανοι και πρόθυμοι να εργαστούν, ζούσαν στα όρια της απελπισίας. Ο Βονγκ ήταν ο μεγαλύτερος γιος μιας εντεκαμελούς οικογένειας κι ο μόνος που εργαζόταν. Με μοναδικό όπλο ένα λεξικό, οι προοπτικές  για μια καλύτερη ζωή έμοιαζαν με μακρινό όνειρο. Παρ' όλο που ταξίδευα με πολύ περιορισμένο προϋπολογισμό, αποφάσισα να τον βοηθήσω. Πριν φύγω από το Χονγκ Κονγκ, κανόνισα να φοιτήσει σ'ένα ινστιτούτο αγγλικών.

  Έλειπα από τις ΗΠΑ δύο χρόνια περίπου. Όταν γύρισα, βρήκα ένα σημείωμα από τον Βονγκ. Έπαιρνε το πτυχίο του στα αγγλικά. Είχε βρει μια καινούργια, πιο καλοπληρωμένη δουλειά κι ήταν πια ικανός να ανεβάσει το βιοτικό επίπεδο της οικογένειας του. Μέσα στο γράμμα υπήρχε μια τραπεζική επιταγή μερικών δολαρίων, για την εξόφληση αυτού που θεωρούσε χρέος του απέναντί μου.
  Έστειλα πίσω τα χρήματα μ' ένα σημείωμα, το οποίο πάνω κάτω έλεγε: "Βονγκ, σε παρακαλώ πάρε αυτά τα χρήματα, πήγαινε στο Σταρ Φέρρυ κι όταν βρεις ένα νεαρό, να κάθεται κάτω από το φανάρι του δρόμου, προσπαθώντας να μάθει αγγλικά από λεξικό, δόστου τα εκ μέρους και των δυο μας, με αγάπη" 
  Ο Βόνγκ πήρε το μήνυμα. Ελπίζω να το μεταβίβασε κι ότι, όποιος το έλαβε, θα το μεταβιβάσει σε κάποιον άλλον"

   Λ. Μπουσκάλια , μια από τις τόσες υπέροχες ιστορίες του στο '"Λεωφορείο 9 για τον Παράδεισο"

φωτό: Julie De Waroquier

   Μια υπέροχη ιδέα ...κάνε ένα καλό χωρίς αντάλλαγμα και αυτός που θα το λάβει να κάνει το ίδιο με τη σειρά του σε κάποιον άλλον! Πόσο πιο όμορφος θα ήταν ο κόσμος μας αν κάναμε ένα καλό πού και πού χωρίς να μας ενδιαφέρει το προσωπικό όφελος...
Δεν είναι ανάγκη η προσφορά μας να είναι υλικής μορφής. Ένας καλός λόγος, μια συμπαράσταση, μια αγκαλιά, η παρουσία μας σε κάποιον που είναι μόνος.... Κάποτε δέχτηκα και εγώ μια βοήθεια από το πουθενά ... Θέλω να πιστεύω πως προσπαθώ με ανιδιοτέλεια να δίνω και εγώ με τη σειρά μου ό,τι μπορώ !

Δεν μου αρέσει να κουράζω με μεγάλα κείμενα. Έκρινα τον κόπο να αντιγράψω αυτή την ιστορία που με έχει αγγίξει βαθύτατα...Ελπίζω κι άλλους.

Καλημέρα σας,

@iris

PS: Απόψε στις 12,30 στο Star  έχει την ταινία Pay it Foward ( στα ελληνικά: Χωρίς Αντάλλαγμα) μια ταινία που σαν θέμα έχει το σχέδιο ενός 11χρονου πιτσιρικά. "Βοήθησε τρεις ανθρώπους χωρίς να απαιτήσεις αντάλλαγμα και μετά ζήτησέ τους να κάνουν το ίδιο σε τρεις άλλους συνανθρώπους"  Μην τη χάσετε!

( Κριτική ταινίας ) 

Περιμένοντας τον πρίγκιπα...

φωτό: Rebeca Cygnus

Περιμένοντας τον πρίγκιπα.......
θα χάσεις χρόνια από τη ζωή σου, το μόνο σίγουρο!
Ή πιθανότατα να μην ξυπνήσεις ποτέ!
Γιατί ωραία μου κοιμωμένη οι πρίγκιπες
δεν ψάχνουν πια για κοπέλες που περιμένουν....
αλλά για γυναίκες που ζουν στο έπακρο τη ζωή
που κυνηγούν τα όνειρά τους
που δεν φοβούνται τους κινδύνους....
Υστερόγραφο: δάγκωσε το μήλο άφοβα καλή μου,
μάγισσες έπαψαν να υπάρχουν προ πολλού!

@iris

Το δικαίωμα του να ονειρεύομαι......

Χαιρετώ τους Δον Κιχώτες αυτής της ζωής που συνεχίζουν να αγωνίζονται για τα όνειρα τους και τα πιστεύω τους ..... 
Αυτούς που όσο πάτο κι αν πιάσουνε δεν εγκαταλείπουν ........ 
Όσα στραπάτσα κι αν φάνε κατάμουτρα πεισμώνουν ακόμα περισσότερο....
Άλλο στρουθοκαμηλίζω κι άλλο υπερασπίζομαι το δικαίωμα του να ονειρεύομαι... 
Ο αληθινός Ιππότης αντέχει σαν το ατσάλι.......
Παλεύει με τους ανεμόμυλους έστω ....... προχωρά κι ας τον πούνε κ τρελό!
Εξάλλου μόνο όσοι ήταν πολύ τρελοί ώστε να πιστεύουν ότι θα αλλάξουν το κόσμο τον άλλαξαν!

Καλημέρα σας! 

@iris

Κάθε πράγμα έχει την τιμή του;

" Έχω έναν πολύ καλό φίλο που του αρέσει να ανταλλάζει πράγματα. Κάποτε έστησε ένα μικρό περίπτερο στην αυλή του όπου έβαλε αντικείμενα που ήθελε να ξεφορτωθεί με την πινακίδα  "Δωρεάν".

Έμεινε κατάπληκτος, ανακαλύπτοντας ότι κανείς δεν τα έπαιρνε. Τελικά έβαλε στα πράγματα χαμηλές τιμές και πολύ γρήγορα εξαφανίστηκαν, αφήνοντάς τον πλουσιότερο κατά λίγα δολάρια, αλλά πολύ περισσότερο μπερδεμένο με την ανθρώπινη συμπεριφορά.

Αυτό ήταν ένα ακόμα παράδειγμα της αντίληψης που έχουν διαμορφώσει οι άνθρωποι ότι "κάθε πράγμα έχει την τιμή του" και "τίποτα δεν είναι τσάμπα σε αυτόν τον κόσμο"! "

Λ. Μπουσκάλια, Λεωφορείο 9 για τον Παράδεισο

Έχουμε γίνει καχύποπτοι και είμαστε σε επιφυλακή γιατί οι περισσότεροι έχουμε ζήσει εμπειρίες που μας έκαναν να νιώθουμε απογοήτευση ή εξαπάτηση.

Κάποιοι δεν έχουν μάθει να αγαπούν αληθινά. Δεν δέχτηκαν αγάπη. Πώς να ξέρουν πώς είναι; Δεν διδάχτηκαν, δεν εθίστηκαν.... Δεν έμαθαν στην ανιδιοτέλεια και στην προσφορά.

Λογικό είναι να είναι επιφυλακτικοί.

Βγες με μια αγκαλιά λουλούδια και μοίρασέ τα στους περαστικούς. Πόσοι λες να δεχτούν το λουλούδι σου;

@iris

Όλα αυτά είναι εκδηλώσεις αγάπης......

Γνώρισα πολλούς ανθρώπους που μοιράζονταν το φαγητό τους, έστω κι αν ήταν πολύ λίγο για τους ίδιους. Γνώρισα άτομα που βγήκαν μίλια ολόκληρα από το δρόμο τους, για να με συνοδέψουν στον προορισμό μου, ανησυχώντας μήπως χαθώ! Υπήρξαν ξένοι που μου μίλησαν για τη ζωή τους, με συγκινητική ντροπαλότητα. Όλα αυτά είναι εκδηλώσεις αγάπης που προσφέρεται γενναιόδωρα.
Λ. Μπουσκάλια, Λεωφορείο 9 για τον Παράδεισο

Μπορεί να έχεις πάρει και εσύ στη ζωή σου πολλή αγάπη. Μην περιμένεις να τη δεις όμως μέσα από τους κλασσικούς τρόπους που μας δίδαξαν από μικράκια, μέσα από λουλούδια, όμορφα λόγια ή έναν Έρωτα ίσως!  Η αγάπη η αληθινή μπορεί να είναι μπροστά σου αλλά εσύ  απλά να κοιτάζεις πάνω ή πέρα από τον λόφο......

Την καλημέρα μου και τα φιλιά μου!

@iris

Ακόμα τίποτα δεν έμαθε!

φωτό: Anka Zhuravleva

Η σάρκα μου
πάντα πονάει στα χτυπήματα
πάντοτε χαίρεται στα χάδια..
Ακόμα τίποτα δεν έμαθε!

Τίτος Πατρίκιος

Καλό βράδυ...
@

Το καπέλο

Άνθρωποι που πέρασαν τη ζωή τους ρυθμισμένα και ήρεμα,
ανάμεσα σε ώρες εργασίας και αμίλητα συζυγικά νεκρόδειπνα.
Λίγος καφές στο τέλος του φαγητού για τη χώνεψη,
λίγα όνειρα για το φόβο της καρδιοπάθειας,
λίγη ελεημοσύνη για τη σωτηρία της ψυχής.
Ώσπου μια νύχτα, σηκώνονται στη μέση του δείπνου ξαφνικά
από συνήθεια, μάλιστα παίρνουν και το καπέλο τους-
και χάνονται. Πού πάνε; Κανείς δεν ξέρει. Μα η δίψα τους καίει
και η απόγνωση μεγαλώνει τους ορίζοντες.

Έτσι σκέφτηκαν, δηλαδή, να κάνουνε για μια στιγμή.
Ύστερα πέρασε. Σκουπίζουνε το λίγο ιδρώτα πλάι στη μύτη
και μπαίνουνε αθόρυβα στην κρεβατοκάμαρα. ενώ στο διάδρομο
μένει μονάχο, πάνω στην καρέκλα το καπέλο
σαν το πικρό ανάχωμα ενός τάφου,
που σκέπασε βαριά και ανέκκλητα
όλη τη ζωή τους.

Τάσος Λειβαδίτης 

Πού πήγαν αλήθεια ;

φωτό: Anka Zhuravleva

Πού πήγαν αλήθεια τα χρόνια της αθωότητας;

Είναι από εκείνες τις ημέρες που χάνεις την αισιοδοξία σου και την όρεξη για πολλά πολλά!
Ξέρω πως όλα είναι περαστικά , δεν βυθίζομαι στη θλίψη... Περιμένω να περάσει κι αυτό!
Τα χρόνια της αθωότητας όμως πέρασαν ανεπιστρεπτί; Ας μου πει κάποιος ;

Καλημέρα..

@iris

Ο ήχος της σιωπής......

Δες πρώτα το παρακάτω 8 λεπτο βιντεάκι..αξίζει τον κόπο... Ακολούθησε τον σύνδεσμο

Ο ήχος της σιωπής!

Σκότος να'μαι πάλι εδώ
με εσένα να μιλώ.
Τ' όραμα μου σέρνεται απαλά,
είχε 'ρθει καθώς κοιμόμουνα.
Τ' όραμα όμως που 'κρυβα μες το μυαλό
είναι εδώ,
μες της σιωπής τους ήχους. 

Μονάχος σ' όνειρα τρελά
σε πετρόχτιστα στενά.
Κάτω από του φαναριού το φως
ίσιωνα τον γιακά να μην βραχώ.
Μεχρί που ένα φως σκίζει τη νυχτιά
κι ακουμπά
της σιωπής τους ήχους. 

Και μέσα στο γυμνό το φως
ανθρώποι γύρω, πανικός.
Μιλάγαν δίχως χείλη να κινουν
ακούγαν δίχως να το προσπαθούν.
Είχε στίχους που οι φωνές δεν τραγουδούν,
δεν ενοχλούν
της σιωπής τους ήχους.

Λέγανε πως η σιωπή
ασθένεια είναι δυνατή.
Λόγια άκουσε που σου μιλούν
Πιασ' τα χέρια που σ'αναζητούν.
Τα λόγια πέσαν σαν σταγόνες της βροχής
και ηχούν
στα πηγάδια της σιωπής.

Τ' όνομα άνθρωποι υμνούν
του καινούριου τους θεού.
Και στα λόγια που' χαν ακουστεί
είχε γράψει η επίγραφή
"Οι προφήτες σε υπόγειες γράφουνε στοές,
σκοτεινές".
Ψίθυροι στης σιωπής τους ήχους.

Ελληνικοί στίχοι / Ενορχήστρωση: Ανδρέας Πατσαλίδης

The sound of silence
Άλμπουμ: Simon & Garfunkel - "The sounds of silence" (Σεπτέμβριος 1965)
Στίχοι / Μουσική: Paul Simon

Καλό βράδυ ! Θα τα πούμε αύριο πάλι! @

Ψάχνω για όνειρα καινούρια......

-Δεν τα βρίσκω πουθενά...
-Ρώτησες στ' "απολεσθέντα";
-Μα, δεν τα έχασα.
Ψάχνω για όνειρα καινούρια.

Γιώργος Σγούρδος, 
Στιχοπλοκίες της ξενιτιάς

Μόνο ο ανθρωπος που ρισκάρει είναι πραγματικά ελεύθερος.

Όταν γελάς κινδυνεύεις να περάσεις για χαζός
Όταν κλαις κινδυνεύεις να περάσεις για συναισθηματικός
Όταν ανοίγεσαι στον άλλο κινδυνεύεις να μπλεχτείς
Όταν εκδηλώνεις τα συναισθήματά σου κινδυνεύεις να δείξεις τον πραγματικό σου εαυτό
Όταν εκθέτεις τις ιδέες και τα όνειρά σου μπροστά στους άλλους κινδυνεύεις να χαρακτηριστείς αφελής
Όταν αγαπάς κινδυνεύεις να μην στο ανταποδώσουν
Όταν ζεις κινδυνεύεις να πεθάνεις
Όταν ελπίζεις κινδυνεύεις ν'απογοητευτείς
Οταν δοκιμάζεις κινδυνεύεις ν'αποτύχεις

Ναι, αλλά πρέπει να ρισκάρεις γιατί ο μεγαλύτερος κίνδυνος στη ζωή είναι να μη ρισκάρεις τίποτε.

Ο άνθρωπος που δε ρισκάρει τίποτε, δεν κάνει τίποτε, δεν είναι τίποτε και δε γίνεται τίποτε. Μπορεί να αποφεύγει τον πόνο και τη λύπη όμως δε μπορεί να μάθει και να νιώσει και ν'αλλάξει και ν'αναπτυχθεί και να αγαπήσει και να ζήσει. Δεμένος με τις βεβαιότητες του, είναι ένας σκλάβος. Έχει παραιτηθεί από την ελευθερία του. Μόνο ο ανθρωπος που ρισκάρει είναι πραγματικά ελεύθερος.

Λεο Μπουσκαλια

Το στοίχημα σήμερα είναι να μη φοβόμαστε να εκφραστούμε!
Καλή εβδομάδα να έχουμε!

@iris

Η επιλογή είναι απλά στο χέρι μας......

Υπάρχει ένα μακρινό μέρος που λέγεται Τσάγια στην κεντρική Ταϋλάνδη, κοντά στα σύνορα με τη Μαλαισία. Στη μέση μιας μεγάλης λίμνης βρίσκεται ένα νησί και πάνω του ένα βουδιστικό μοναστήρι. Δεν έχουν νερό και αναγκάζονται να το φέρνουν με βάρκες από τη στεριά και να το φυλάνε σε ένα τεράστιο βαρέλι.

Σε αυτό το μοναστήρι διηγούνται οι βουδιστές μιαν ιστορία.

Έχεις δουλέψει πολύ σκληρά όλη την ημέρα και γυρίζεις καταδικασμένος να πιεις από  αυτό το πολύτιμο νερό που ξέρεις ότι δεν πρέπει να το σπαταλήσεις άδικα. Ανοίγεις το βαρέλι, σκύβεις με την κουτάλα σου και βλέπεις μέσα ένα μυρμήγκι. Γίνεσαι έξω φρενών. Του λες: "Πώς τολμάς να βρίσκεσαι μέσα στο βαρέλι μου, κάτω από τη σκιά του δέντρου μου, στο νησί μου, μέσα στο νερό μου;" Και λιώνεις το μυρμήγκι. Εγωισμός!

Ή σκέφτεσαι καλύτερα και λες: "Κάνει πολλή ζέστη σήμερα και αυτό είναι το πιο δροσερό μέρος του νησιού. Δεν πειράζει που είσαι μέσα στο νερό μου". Μαζεύεις με την κουτάλα σου νερό γύρω από το μυρμήγκι και πίνεις. Ανεκτικότητα!

Και μετά , ο δάσκαλος, πρόσθεσε: "Υπάρχει κι ένας άλλος δρόμος: η μη δέσμευση. Ξέρεις ποιος είναι αυτός; Τη στιγμή που ανοίγεις το βαρέλι σου και βλέπεις το μυρμήγκι δε σκέφτεσαι τι είναι καλό, κακό, σωστό ή λάθος. Αυθόρμητα δίνεις στο μυρμήγκι λίγη ζάχαρη". Αυτό είναι Αγάπη!

Καταρράκτες ποταμού Νέδα στην Ηλεία

(..)Δεν αγαπάς για να σου ανταποδώσουν την αγάπη σου. Αγαπάς για να αγαπάς! Το κάνεις γιατί είναι φυσικό να απλώσεις το χέρι σου και να δώσεις στο μυρμήγκι λίγη ζάχαρη.

Έχασες τίποτα;;;;;;;;;;

Λεό Μπουσκάλια κεφάλαιο "Γέφυρες και όχι φράγματα". "Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις" ( εκδόσεις Γλάρος )

Αυτά χρειάζομαι εγώ!

painting by @iris 

Η ζωή είναι ωραία !
Λίγο κρασί , λίγο θάλασσα και τους ανθρώπους που αγαπάω !

ΥΓ: Μη δώσετε και πολλή σημασία στον πίνακα ... ήταν πριν καταπιαστώ με τα λάδια ...μια χαζομαρίτσα με τέμπερα και άμμο από την θάλασσα.. το κράτησα για να θυμάμαι από που ξεκίνησα

Το βυζί ή το γάλα

Πεινάς για να μάθεις,

πεινάς για να μεγαλώσεις,

πεινάς για να γνωρίσεις,

πεινάς για να πετάξεις.....

Μπορεί σήμερα

εγώ να είμαι το βυζί

που σου δίνει το γάλα,

που καταλαγιάζει την πείνα σου...

Είναι καταπληκτικό

που σήμερα αναζητάς αυτό το βυζί.

Μην ξεχνάς όμως

δεν είναι το βυζί

που σε τρέφει.

Είναι το γάλα!

Χόρχε Μπουκάι